Ο ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑΝ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ

Ο ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ -ΠΟΛΥΜΕΡΩΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΡΟΠΩΣ- ΝΑ ΔΙΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΑΣ ΟΔΟΥΣ ΚΥΡΙΟΥ ΤΑΣ ΕΥΘΕΙΑΣ. ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΛΛΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙ!

   

   

Ὁ πολὺς Τελεβάντος, ἐνῶ δὲν ἔβγαλε ἄχνα γιὰ τὶς κακοδοξίες τοῦ

Φλωρίνης Θεόκλητου (φαίνεται τὸν πῆρε ὑπὸ τὴν προστασία του), τὰ ἔβαλε τώρα μὲ τὸν π. Παΐσιο Παπαδόπουλο! Ἀποφαινόμενος ὡς Πάπας, πρὶν ἀποφανθεῖ ὁ Ἐπίσκοπός του καὶ ἡ Σύνοδος, μᾶς λέγει ὅτι ὁ π. Παΐσιος εἶναι σχισματικός. Τελικὰ ὁ ἄνθρωπος, εἶναι ἀπὸ μόνος του μιὰ ὁλόκληρη Σύνοδος! Ξεπέρασε καὶ τὸν πνευματικό «του», π. Ἐπιφάνιο, ὁ ὁποῖος γράφοντας σὲ κάποιον τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου (τὸν π. Νικόδημο, στὶς 22 Ἰουλίου 1971) πρὶν τὶς προδοσίες τοῦ Μπάλαμαντ, πρὶν τὸ ξεπούλημα τὴς Ὀρθοδοξίας στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε καὶ στὸ Πουσὰν και, ΚΥΡΙΩΣ, πρὶν τὴν Κολυμπάριο Σύνοδο, μετὰ τὴν ὁποία, ὅσοι μνημονεύουν τὸν Βαρθολομαῖο καὶ τοὺς Ἐπισκόπους ποὺ ἀποφάσισαν Συνοδικὰ αἱρετικὲς θέσεις (καὶ γιὰ τοῦτο δὲν ἀμφιβάλλουν οὔτε οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές, πλὴν Λακεδαιμονίων) ἔγραφε (ὁ π. Ἐπιφάνιος)  τὰ ἑξῆς:

   «Ἀλλ’ οἱ αἱρετικοὶ εἶνε δύο εἰδῶν: Ἐκεῖνοι, τοὺς ὁποίους ἡ ἐκκλησία ἐδίκασε καὶ κατεδίκασε καὶ ἀπέκοψε ἐκ τοῦ Σώματος αὐτῆς, καὶ ἐκεῖνοι, οἱ ὅποιοι οὔτε κατεδικάσθησαν ἀκόμη ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας οὔτε ἐξῆλθον αὐτοβούλως ἐξ αὐτῆς, ἄλλα διατελοῦν ἀκόμη ἐντός της ἐκκλησίας. Μία τοιαύτη περίπτωσις εἶνε ἡ περίπτωσις τοῦ Πατριάρχου (Ἀθηναγόρας). Ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας ἔχει κηρύξει αἱρετικὰ φρονήματα. Οὔτε κατεδικάσθη ὅμως εἰσέτι ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας οὔτε ἀπεκήρυξεν αὐτὸς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτῆς. Παραμένει καὶ ἐνεργεῖ ἐντός της ἐκκλησίας». [σ.σ.: Παρότι διαφωνοῦμε μὲ ἐκεῖνες τὶς τοποθετήσεις τοῦ π. Ἐπιφανίου ποὺ δὲν στηρίζονται στοὺς Πατέρες, χρησιμοποιοῦμε τὶς θέσεις του, γιατὶ αὐτὲς μᾶς προβάλλει ὁ Τελεβάντος καὶ οἱ ἄλλοι "ἀντι-Οἰκουμενιστές", γιὰ νὰ στηρίξουν σ’ αὐτὲς τὶς ἀντι-Ὀρθόδοξες θέσεις του, περὶ ἀπαγορεύσεως στὴν παροῦσα στιγμὴ τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν. Προσέξτε, ὅμως, ὅτι ὁ π. Ἐπιφάνιος δὲν διδάσκει αὐτὰ ποὺ διδάσκει ὁ Τελεβάντος].   Συνεχίζει ὁ π. Ἐπιφάνιος: « Ἂν δὲ ἡ συνείδησις τινος δὲν ἀνέχηται νὰ μνημονεύη τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ [σ.σ.: δηλ. τοῦ Πατρ. Ἀθηναγόρα, ποὺ εἶχε ἐκφράσει αἱρετικὲς θέσεις, ἀλλὰ δὲν εἶχε φτάσει στὸ κατάντημα τοῦ Βαρθολομαίου καὶ τοῦ Ζηζιούλα, δὲν τὶς εἶχε κατοχυρώσει τὶς αἱρέσεις Συνοδικά], ἔχει τὸ δικαίωμα, προβαίνων ἔτι περαιτέρω, νὰ παύση τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ, συμφώνως τῷ ΙΕ’ Κανόνι τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Τοῦτο ὅμως εἶνε το ἔσχατον βῆμα, εἰς τὸ ὁποῖον δύναται νὰ προχώρηση, ἂν θέλη νὰ μὴ εὑρεθῆ εἰς σχίσματα καὶ εἰς ἀνταρσίας. Παύων δηλαδὴ τὸ μνημόσυνον, δὲν θὰ μνημονεύη ἑτέρου Ἐπισκόπου…, ἀλλὰ θὰ ἀναμένη μετ' ἠρέμου συνειδήσεως τὴν κρίσιν Συνόδου.   Ἕτερον πρόβλημα: Οἱ παύοντες τὸ μνημόσυνον πῶς θὰ φέρωνται πρὸς τοὺς κοινωνοῦντας μετὰ τοῦ Πατριάρχου; Οἱ κοινωνοῦντες μετὰ τοῦ Πατριάρχου εἶνε δύο κατηγοριῶν: α') Οἱ ὁμόφρονες αὐτῷ (ὡς ὁ Ἀμερικῆς Ἰάκωβος, ὁ Χαλκηδόνος Μελίτων κ.λ.π.) καὶ β') οἱ μὴ συμφωνοῦντες αὐτῷ (ὡς πάντες σχεδὸν οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος). Ἔναντι τῶν πρώτων θὰ φέρωνται ὅπως καὶ ἔναντι τοῦ Πατριάρχου».

   Ἐδῶ βέβαια, εἶναι φανερὸ ὅτι τὰ γεγονότα μᾶς δείχνουν ὅτι σήμερα, οἱ περισσότεροι (οὐσιαστικὰ ὅλοι) ἀνήκουν στὴν (α) κατηγορία: εἶναι ὁμόφρονες τοῦ Πατριάρχη, ἀφοῦ ἔχουν συμβεῖ ὅλα ὅσα μνημονεύσαμε προηγουμένως, ἀλλὰ κυρίως διότι συνυπέγραψαν τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου, ἢ μνημονεύουν ὅσους τὶς συνυπέγραψαν! Οὐσιαστικά, βέβαια, ὅλοι ἀνήκουν στὴν (α) κατηγορία, διότι διὰ τῆς σιωπῆς ἀποδέχονται τὰ παραπάνω.

   Ἔτσι κι ἀλλιῶς, ὅμως, ὁ π. Παΐσιος διέκοψε τὸ Μνημόσυνο τοῦ Ἐπισκόπου του, ὁ ΟΠΟΙΟΣ κοινωνεῖ, μνημονεύει τὸν Πατριάρχη καὶ διδάσκει, καὶ ὑποχρεώνει (ἐπὶ ποινῇ καθαιρέσεως) τοὺς κληρικούς του νὰ μνημονεύουν τὸν (ἀκόμα καὶ κατὰ τὸν π. Ἐπιφάνιο)  ἀκοινώνητο  (ὡς αἱρετικό)  Πατριάρχη Βαρθολομαῖο!

Τὸ κακόψυχο ἄρθρο τοῦ Τελεβάντου:

ΟΥΑΙ ΤΟΙΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Ουαί τοις σχισματικοίς! Ούτε το αίμα του μαρτυρίου δεν ξεπλένει το κρίμα του σχίσματος σύμφωνα με τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο (σ.σ.: Ξεχνάει, ὅμως, δόλια ὁ Τελεβάντος νὰ μᾶς ἐξηγήσει, γιὰ ποιές περιπώσεις ἀναφέρει αὐτὰ τὰ λόγια ὁ Ἅγιος! Ξεχνάει, ἐπίσης -ὁ μεγάλος διαστροφέας τῶν Ἁγίων- νὰ μᾶς ἀναφέρει τὰ δεκάδες ἄλλα χωρία τοῦ Χρυσοστόμου καὶ τῶν ἄλλων Ἁγίων Πατέρων, ποὺ μᾶς λένε ὅτι σχίσμα δὲν κάνουν ὅσοι ἀπομακρύνονται ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ οἱ αἱρετικοί!!! Ξεχνάει νὰ μᾶς πεὶ ὅτι οἱ Ἅγιοι μᾶς διδάσκουν νὰ πεταγόμαστε ἐπάνω καὶ νὰ φεύγουμε ἀπὸ προσώπου αἱρετικοῦ, ὅπως φεύγουμε ὅταν βλέπουμε ὀχιά. Λέγει στὴ συνέχεια κι ἄλλα διαστρεβλωτικὰ τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων, ἀλλὰ μένουμε πρὸς τὸ παρόν σ' αὐτά).

Διακοπή μνημοσύνου επιτρέπεται -προσοχή επιτρέπεται ΔΕΝ επιβάλλεται- πριν συνοδική διαγνώμη ΜΟΝΟΝ αν ο οικείος επίσκοπος κηρύσσει γυμνή τη κεφαλή αίρεση. Ο Σεβ. Φλωρίνης Θεόκλητος ουδέποτε κήρυξε οικουμενιστική αίρεση. Αντίθετα πολλές φορές καταφέρτηκε εναντίον του Οικουμενισμού και σε συνέντευξή του πριν τη Σύνοδο της Κρήτης έθεσε ορθόδοξα κριτήρια για τη λειτουργία της. Σε ιδιωτικές μάλιστα συνομιλίες δεν κρύβει καθόλου τη δυσφορία του για τα οικουμενιστικά ανοίγματα.

Επομένως καμία δικαιολογία δεν ευσταθεί για διακοπή του μνημοσύνου του Σεβ. Φλωρίνης. Η διακοπή του μνημοσύνου δεν γίνεται επειδή δεν μας αρέσει ο επίσκοπος, ούτε επειδή δεν τον θεωρούμε θαρραλέο, ούτε επειδή ανέχεται συνεπισκόπους τους να διατυπώνουν αιρετικές δοξασίες ή να παραβαίνουν τους Ιερούς Κανόνες.

Ο Αρχιμανδρίτης Παίσιος Παπαδόπουλος έχει κάθε δικαίωμα να πιστεύει ότι ο Σεβ. Φλωρίνης πρέπει να διακόψει το μνημόσυνο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου αλλά ο ίδιος επ’ ουδενί λόγω δεν νομιμοποιείται να διακόψει το μνημόσυνο του Σεβ. Φλωρίνης.

Πολλώ μάλλον δεν νομιμοποιείται κληρικός οποιουδήποτε βαθμού να προσχωρήσει σε σχίσμα. Και προσχωρεί σε σχίσμα ένας κληρικός όταν διακόψει το μνημόσυνο όχι απλά του οικείου ιεράρχη αλλά κάθε επισκόπου που δεν προχωρά σε αποτείχιση.

Κάνουμε θερμή έκκληση προς τον π. Παΐσιο Παπαδόπουλο να αναθεωρήσει την απόφασή του να προσχωρήσει σε σχίσμα για να μη γίνει αίτιος της δικής του απώλειας αλλά και όσων τον ακολουθήσουν στον κατήφορο που πήρε.

Τρίβουν τα χέρια από χαρά οι Οικουμενιστές με αυτές τις σχισματικές ενέργειες. Μεγαλύτερους συμμάχους από τους σχισματικούς δεν θα μπορούσαν να βρουν. Τώρα είναι κολλημένοι στον τοίχο και δέχονται σοβαρή κριτική από παντού για όσα άνομα έπραξε η Σύνοδος της Κρήτης. Οι σχισματικοί θα τους δώσουν το δικαίωμα να ζητούν και τα ρέστα.