Δημοσιεύτηκε ἡ εἴδηση ὅτι κάποιοι Μητροπολίτες ἀρνήθηκαν νὰ συμμετάσχουν
στὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο τοῦ 2016 στὴν Κρήτη. Ἕνα πρῶτο σχολιασμὸ κάναμε (ἐδῶ)
παρατηρώντας
ὅτι ὑπάρχει «απροθυμία Επισκόπων να μεταβούν και να
αγωνιστούν στη Σύνοδο υπέρ της διωκομένης από τους Οικουμενιστές Πίστεως!». Δὲν ὑπῆρξε καμιὰ διάψευση. Ὀφείλουμε, λοιπόν, νὰ δοῦμε δι’ ὀλίγων τὸ
θέμα.
Ποιοί εἶναι αὐτοὶ οἱ Μητροπολίτες ποὺ ἀρνήθηκαν; Δημοσίευμα (ἐδῶ)
ἀναφέρει ὅτι εἶναι οἱ ἑξῆς: Ὁ Ν. Σμύρνης Συμεών,
ὁ Φθιώτιδος Νικόλαος, ὁ Μάνης Χρυσόστομος, ὁ Καισαριανῆς Δανιὴλ
καὶ ὁ Πειραιῶς Σεραφείμ!
Ἐὰν οἱ παραπάνω Μητροπολίτες δὲν συμμετεῖχαν, διότι θεωροῦσαν τοὺς ἄλλους
Ἀρχιερεῖς ποὺ θὰ συμμετάσχουν ὡς ψευδεπισκόπους·
ἐὰν ἡ κίνησή τους αὐτὴ ὑπαγορευόταν ἀπὸ τὴν συνείδηση ὅτι συμμετεῖχαν σὲ μιὰ
αἱρετικὴ Σύνοδο·
ἐὰν δὲν θέλησαν νὰ συμμετάσχουν, διότι ἀποφάσισαν νὰ ἐφαρμόσουν τὸν ΙΕ΄
Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου περὶ Διακοπῆς τοῦ Μνημοσύνου τῶν αἱρετιζόντων,
τότε θὰ εἶχαν κάποια δικαιολογία.
Τώρα ὅμως; Ποιά δικαιολογία ἔχουν;
Ἰσχυρίστηκε κάποιος ἀπ’ αὐτοὺς ὅτι δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ συμμετάσχει διότι «ὁ ρόλος του θὰ εἶναι διακοσμητικός»! Ἰσχυρίστηκε ὁ Ν. Σμύρνης Συμεὼν
ὅτι δὲν θὰ συμμετάσχει, διότι «δεν τον ενδιαφέρει από
την στιγμή που δεν θα έχει ψήφο, σύμφωνα με τον κανονισμό της Πανορθόδοξης»! Ἡ ἄρνηση ἄλλων «συνοψιζόταν στην φράση “δεν είμαι μαριονέτα”»!
Ἄραγε ἔτσι ἔκαναν οἱ Ἅγιοι Πατέρες; Γιατί, χωρὶς νὰ καταγγείλουν πρῶτα τὴν Σύνοδο ὡς ἐκ τῶν προτέρων κακόδοξη (λόγῳ τῶν ἀντορθόδοξων προϋποθέσεων μὲ τὶς ὁποῖες συγκαλεῖται καὶ τῶν αἱρετικῶν τοποθετήσεων ποὺ ψηφίστηκαν στὰ προσυνοδικά της κείμενα) ἀπέχουν, ἀρνούμενοι νὰ δώσουν τὴν μάχη τους γιὰ τὴν Πίστη;
Ἔτσι ἔκανε ὁ Μ. Ἀθανάσιος, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ
Εὐγενικὸς καὶ τόσοι ἄλλοι;
Καὶ καλὰ οἱ ἄλλοι· τὴν ἴδια δειλία ἔδειξε καὶ ὁ Λέων τῶν Συναξιακῶν, ὁ
ἥρωας τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, ὁ ἀγωνιστὴς Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ;
Π.Σ.
Ποιοι ιεράρχες και
γιατί αρνήθηκαν την συμμετοχή τους στην Μεγάλη Σύνοδο
Ὁ Μ. Ἀθανάσιος γράφει «Ἐγκύκλιο Ἐπιστολή» πρὸς
συλλειτουργούς του (τοὺς ἁπανταχοῦ τῆς Οἰκουμένης Ἐπισκόπους), καὶ τοὺς
ἐκθέτει τὸ πρόβλημα ποὺ δημιουργήθηκε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς στὴν Ἐκκλησία τῆς
Ἀλεξάνδρειας. Οἱ αἱρετικοί (πίσω τους ἐκρύπτετο ὁ Ἐπίσκοπος Εὐσέβιος) προσπάθησαν,
μὲ ἐπίκληση τὴν ἀπόφαση Συνόδου Ἐπισκόπων, νὰ ἐπιβάλουν ὡς Ὀρθόδοξο ἕναν
αἱρετικὸ Ἐπίσκοπο. Ὁ Μ. Ἀθανάσιος τοὺς παρακαλεῖ μὲ θερμότητα, σπαρακτικά, νὰ
δραστηροποιηθοῦν, νὰ ἀντιδράσουν καὶ νὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον τῶν κακῶς
γενομένων, γιατὶ ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας κινδυνεύει, οἱ αἱρετικοὶ τὰ ὑπονομεύουν
καὶ ἁρπάζουν ὅλα∙ ἀφοῦ τὰ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὑπόθεση ὅλων, δὲν πρέπει νὰ
σιωπήσουν, γιὰ νὰ μὴ μεταβληθεῖ ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ χῶρος ἀλήθειας καὶ σωτηρίας σὲ
“οἶκο ἐμπορίου” καὶ μάρκετινγκ:
