Γεώργιος Τζανάκης: Χριστὸς Ἀνέστη;

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

Παντοῦ, τοὐλάχιστον τὴν μέρα τῆς Ἀναστάσεως ἀκουγόντουσαν αὐτὲς οἱ δύο λέξεις ἀπὸ κάθε γλῶσσα καὶ κάθε στόμα, καὶ ἐνεδεχομένως θὰ ἀκούγονται γιὰ τὸ ἑπόμενο διάστημα ἀπὸ κάποιους πιὸ «σχετικούς». Γιὰ τοὺς πολλοὺς διήρκεσε ὅσο καὶ τὰ πυροτεχνήματα. Καὶ πάντα ἡ τυπικὴ ἀπάντησις εἶναι : «Ἀληθῶς Ἀνέστη».

Ἄν ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε, ὁ θάνατος νικήθηκε. Ἄν ἀναστήθηκε, χάρισε ζωὴ στοὺς πεθαμένους ποὺ ἦταν στὰ μνήματα. «Τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος» καὶ ἔσβησε τὸν φόβο ἀπὸ τοὺς ζωντανούς. Ἀποτέλεσμα, ὅπως  λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης στὸν κατηχητικό του λόγο, «Μηδεὶς φοβεῖσθω θάνατον». Ἐξ ἄλλου γι᾿ αὐτὸ ἦρθε ὁ Χριστὸς στὴν γῆ. Νὰ καταργήσῃ τὸ διάβολο καὶ νὰ ἀπαλλάξη τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἀπὸ τὸν φόβο τοῦ θανάτου ἦταν σ᾿ ὅλη τους τὴ ζωή δούλοι τοῦ φόβου.

«Ἵνα διὰ τοῦ θανάτου καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ' ἔστιν τὸν διάβολον, καὶ ἀπαλλάξῃ τούτους, ὅσοι φόβῳ θανάτου διὰ παντὸς τοῦ ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας». (Πρὸς Ἑβραίους 2, 14-15)

Γεώργιος Τζανάκης: Ὁ Νυμφίος καί τό ποτήριον τοῦ θανάτου.

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης

Ὅτι καὶ νὰ συμβαίνει, ὅτι καὶ νὰ γίνεται γύρω μας καὶ μέσα μας, εἶναι ἀναμφισβήτητο ὅτι ὁ Νυμφίος ὑπάρχει καὶ ἔρχεται. Μέσα στὸ σκοτάδι τῆς νύχτας ποὺ μᾶς περιβάλει, ἔρχεται.  «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός».

Ὁ Νυμφίος εἶναι ὁ προσδοκώμενος. Αὐτὸν ζητοῦν οἱ ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων. Γι᾿ αὐτὸν πονοῦν καὶ γι᾿ αὐτὸν κλαῖνε πρὶν καταχωθοῦν ἀπὸ τὰ μπάζα τῶν παθῶν καὶ τῆς πλάνης. Αὐτὸς εἶναι τὸ πᾶν, ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος Πορφύριος. Αὐτὸς εἶναι ὁ Πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος. Αὐτὸς εἶναι ἡ μόνη κεφαλή, ὁ μόνος ἀρχηγὸς, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.

Γεώργιος Τζανάκης: Γιά τόν ἅγιο Ἀμφιλόχιο Μακρή, ἀπό τήν Ἀμφιλοχία τῶν Χανίων.

   
                


Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης


«—«Μὰ τί ἔπαθε ὁ Στέφανος; Δὲν ξαναεῖδε καλόγερο καὶ γράφει αὐτά;»

Αὐτὰ ἔλεγε ἡ κ. Μαρίκα Κουφάκη στὰ ἀδέλφια της στὴν Ἀθήνα ὅταν ὁ σύζυγός της κ. Στέφανος Κουφάκης τῆς ἔγραφε συνεχῶς γιὰ «τὴν βιβλικὴ μορφή» τοῦ καλόγερου ποὺ φιλοξενοῦσε στὸ σπίτι τους, στὰ Χανιὰ τῆς Κρήτης, ἐνῷ ἡ ἴδια λόγῳ ἀσθενείας βρισκόταν στὴν Ἀθήνα:

—«Νὰ δεῖς Μαρίκα τὴν βιβλική του μορφή. Νομίζεις πῶς βλέπεις τὸν Πατριάρχη Ἀβραάμ».

Ὅταν ὅμως ἡ κ. Μαρίκα κατέβηκε στὴν Κρήτη :

- «Μὲ τὴν πρώτη ματιὰ ἡ ψυχή μου σκλαβώθηκε ἀπὸ τὸν Γέροντα».

Καὶ ὁ «καλόγερος», ἦταν ὁ Ἅγιος Ἀμφιλόχιος ὁ Μακρῆς, ὁ «Γέροντας τῆς Πάτμου».

Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας χωρὶς τὸ Συνοδικόν της. Ἐκκλησία χωρίς Χριστό.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης

Γιατὶ οἱ ἅγιοι Πατέρες ἐθέσπισαν τὸν ἐορτασμὸ τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας τὴν πρώτη Κυριακὴ τῶν νηστειῶν;

Γιατὶ ἡ σημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ ἡγεσία ἀπεχθάνεται, περιφρονεῖ καὶ κυρίως διαστρέφει καὶ ἀναποδογυρίζει ἐντελῶς τὴν σημασία αὐτῆς τῆς ἑορτῆς;

Γιατὶ πέταξαν ἔξω τὸ Συνοδικὸν τῆς Ὀρθοδοξίας; Ἡ ἑορτὴ θεσπίστηκε καὶ ἔλαβε τὴν συγκεκριμένη μορφὴ ἀκριβῶς γιὰ νὰ ἀκούῃ ὁ λαὸς ὅσα ὑπάρχουν στὸ Συνοδικὸ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐκεὶ θὰ ἀκούσουμε καὶ γιὰ τὴν εἰκονομαχικὴ αἵρεσι, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλες τὶς ἄλλες αἱρέσεις καὶ τοὺς ἀντορθοδόξους τρόπους σκέψεως καὶ ζωῆς.

Οὐκρανία, Κράϊνες καὶ τῆς σύγχρονης χαλιμᾶς τὰ παραμύθια.

 

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 10 Μαρτίου 2022

Ὅποιος πρὶν καμμιὰ τριανταριὰ χρόνια ἔζησε, σὲ κάποιο βαθμό, τὰ πραγματικὰ γεγονότα στὴν τότε Γιουγκοσλαβία, δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ἀνατριχιάσῃ μὲ ὅσα γίνονται σήμερα στὴν Οὑκρανία. Ξαναγίνονται τὰ ἴδια πράγματα, ἀπὸ τοὺς ἴδιους ἀνθρώπους, γιὰ τὸν ἴδιο σκοπό.

Ἀπὸ τὴν Κράϊνα τότε ξεκίνησαν (συνέχεια τῶν σφαγῶν τοῦ Β΄ παγκοσμίου πολέμου). Στὴν Οὑκρανία σήμερα. Στὰ ἀκρινά μέρη, στὶς ἀκρινὲς περιοχές, στὶς ἐσχατιές, ἐκεὶ ποὺ τελειώνει ὁ ὀρθόδοξος κόσμος καὶ ἀρχίζει ἡ φραγκοπαπιστική, ἡ εὐρωμασωνική, ἡ σατανιστικὴ εὐρωσιωνιστικὴ ἐπικράτεια ποὺ θέλει νὰ διαλύσῃ τὸν ὀρθόδοξο κόσμο.

Γεώργιος Τζανάκης: Ἐκκλησία Κρήτης: Νέος Ἀρχιεπίσκοπος. Μπορεῖ νὰ ἀλλάξῃ κάτι; Γ΄

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 24 Φεβρουαρίου 2022


Ἐνθρονιστήριος λόγος (ΕΛ)[1]

«Οἱ ὑποθῆκες τοῦ ἀποστόλου Παῦλου διὰ τῆς πρὸς αὐτὸν ἐπιστολῆς του ἀποτελοῦν ὑποθῆκες καὶ γιὰ τὴν δική μου ἀναξιότητα.» Ὁ Κρήτης Εὐγένιος (ΕΛ).

Λέγοντας ὁ νέος ἀρχιεπίσκοπος ὅτι οἱ ὑποθῆκες τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀποτελοῦν καὶ ὑποθῆκες γι᾿ αὐτὸν τὸν ἴδιο μᾶς χαροποιεῖ ἀφ᾿ ἑνὸς, ἀλλὰ μᾶς δίνει τὸ δικαίωμα -καὶ μᾶς ὑποχρεώνει ταυτοχρόνως- νὰ συγκρίνουμε τὰ ὅσα λέγει καὶ πράττει μὲ ὅσα διδάσκει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.

Γεώργιος Τζανάκης: Ἐκκλησία Κρήτης: Νέος Ἀρχιεπίσκοπος. Μπορεῖ νὰ ἀλλάξῃ κάτι; Β΄

                                                      Γράφει: ο Γεώργιος Τζανάκης

Γιὰ κάποιους θὰ ἀρκοῦσε ἡ φωτογραφία τοῦ Πρωθυπουργοῦ μὲ τὸν νέο Ἀρχιεπίσκοπο Κρήτης γιὰ τὸ τί πρόκειται νὰ ἐπακολουθήσῃ. Καὶ οἱ δύο ἐν κημῷ, σύμβολο τῆς ὑποταγῆς στοὺς σχεδιασμοὺς τῆς ἐπιχειρούμενης μεγάλης ἐπανεκίνησης. Δημοσιοποίησις τοῦ μηνύματος ὅτι ἔχουν ἐνεργοποιηθῇ ἀπολύτως γιὰ τὴν ἔμπρακτη ἐφαρμογή της. Καὶ ταυτοχρόνως -γιὰ τοὺς «ἐντὸς» τῆς ἐκκλησίας- γιὰ τὴν συνέχισι τῆς ἀπόλυτης ὑποταγῆς-ὑπακοῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας στὰ ὁποιαδήποτε νέα κελεύσματα τῆς Πολιτείας, ὥστε νὰ καμφθοῦν καὶ νὰ ἀκολουθήσουν. Αὐτὸ ἐξ ἀρχῆς εἶχε δρομολογηθῇ καὶ δηλωθῇ προφορικῶς καὶ γραπτῶς ἀπὸ τὸν νέο ἀρχιεπίσκοπο:

«Πρέπει ὅλοι νὰ κινηθοῦμε βάσει τῶν προστατευτικῶν μέτρων τῆς πολιτείας μας», «αὐτὸ ποὺ τόνισα σὲ ὅλους εἶναι νὰ κάμουν αὐτὸ ποὺ λέει ἡ Πολιτεία μὲ ὅλες τὶς ἀποφάσεις». (Λόγια τοῦ νῦν ἀρχιεπισκόπου ὡς μητροπολίτου Ρεθύμνου [1] τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2020).

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΡΗΤΗΣ: Νέος Ἀρχιεπίσκοπος. Μπορεῖ νὰ ἀλλάξῃ κάτι;

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων 10

 Φεβρουαρίου 2022

Στὴν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης ἐξελέγη νέος ἀρχιεπίσκοπος. Ὑπάρχει περίπτωσις νὰ συμβῇ κάτι διαφορετικό ἀπὸ ὅτι συνέβαινε μέχρι σήμερα; Τί δείχνουν τὰ γεγονότα καὶ τὰ λεχθέντα; Ἄς καταθέσουμε μερικὰ ἀπὸ ὅσα γνωρίζουμε καὶ ἄς ἐξάγει τὰ συμπεράσματα του, ὅποιος ἔχει ἀκόμη τὴν κακιὰ συνήθεια νὰ χρησιμοποιῇ τὸ μυαλό του.

1.     Ἡ ἐκλογή.

Ὅποιος ἐκλέγει τὸν ἀρχηγὸ, αὐτὸς ἔχει τὴν ἐξουσία ἐκεὶ ποὺ εἶναι ἀρχηγὸς ὁ ἐκλεχθείς. Ὅποιοι δὲν ἐκλέγουν οἱ ἴδιοι τὸν ἀρχηγό τους δὲν εἶναι «αὐτοκυρίαρχοι καὶ αὐτεξούσιοι». Αὐτὰ ἀναφέρει στὸ Τυπικὸν τῆς Μεγίστης Λαύρας ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Ἀθωνίτης καὶ ἔβαλε τὸν φίλο του τὸν Βασιλέα τὸν Νικηφόρο Φωκᾶ νὰ τὰ θεσπίσῃ, ὥστε ἡ μονὴ νὰ «μὴν περιέλθη δολίως εἰς τὴν ἐξουσίαν κάποιου ἄλλου, μήτε πατριάρχου, μήτε ἐκκλησιαστικοῦ ἀξιωματούχου, μήτε κάποιου ἄλλου προσώπου ἱσχυροῦ, μήτε ἐπίσης νὰ ἐκλέγεται ὁ ἡγούμενος ὑπὸ τούτων, ἀλλ᾿ ἀντιθέτως νὰ εἶναι αὐτοκυρίαρχος καὶ αὐτεξουσία, ὅπως εἴπαμε. Διότι ἐάν εἶχε ἐπιτραπεῖ αὐτὸ , τὸ νὰ ἐκλέγεται δηλαδὴ ὁ καθηγούμενος ἐκ μέρους κάποιου ξένου προσώπου, τότε ἡ Λαύρα θὰ ἐγίνετο ὑποτελὴς καὶ ὑπεξουσία ἐκείνου» (Νικοδήμου Μπιλάλη: Ὅσιος Ἀθανάσιος Ἀθωνίτης τομ.Β΄ ἐκδ. Παρουσία , Ἀθήνα 2000,, σελ 113. )[1]

Γεώργιος Τζανάκης Ἀνευλαβὴς εὐλάβεια.

 

Ἀνευλαβὴς εὐλάβεια.

Γεώργιος Τζανάκης

Βλέπουμε ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς, ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Τραπέζης, νὰ ἱερουργοῦν μασκοφορεμένοι. Νὰ βγάζουν τὰ ἅγια μασκαρεμένοι. Νὰ κοινωνοῦν τὸν λαό μὲ τὰ μουρόπανα μέχρι τὰ μάτια. Καὶ τὸν λαὸ νὰ «προσκυνᾶ» τὶς ἅγιες εἰκόνες χωρὶς τὰ χείλη του τὰ ἄλαλα νὰ ἀκουμποῦν, γιατί μεσολαβοῦν μιὰ ἥ δυό «μασκοῦλες». Γιὰ νὰ μπῇς στὸν ναὸ ἐλέγχεσαι ἀπὸ σεκουριτάδες, οἱ παπάδες οἱ ψάλτες καὶ καντηλανάφτες πρέπει νὰ ἐμβολιαστοῦν ὑποχρεωτικά. Τὸν λαὸ τὸν ἔχει ἀναλάβει ἐκβιάζοντας τον ὁ τύραννος ὁ ἀπάνθρωπος, ὁ ὁποῖος δὲν ἔχει ἀκόμη ἐκβληθῇ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς. (Πότε; Παναγία μου;)

Γεώργιος Τζανάκης: Τὸ λυκόφως τῆς ἐλευθερίας καὶ τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου. (Λίγα σχόλια γιὰ μία Ἐγκύκλιο ἐκτροχιασμοῦ καὶ ντροπῆς).

 

Φίλος ὁ Πλάτων, φιλτάτη ἡ ἀλήθεια.

Μὲ τὸ νέο ἔτος ὁ Μητροπολίτης Χανίων Δαμασκηνός ἔστειλε τὴν ἐγκύκλιο 1-2022 (Α.Π. 70, 10/1/2022) πρὸς τοὺς κληρικοὺς καὶ μοναχοὺς τῆς Μητροπόλεως.[1] Μὲ ἔκπληξι καὶ ὁδύνη διαβάσαμε τὰ ὅσα γράφονται ἐκεί. Παραθέτωμε λίγα πρώτα σχόλια σὲ ὁρισμένα σημεῖα τῆς Ἐγκυκλίου, χωρὶς νὰ προσπαθήσουμε νὰ ἐξηγήσουμε τοὺς βαθύτερους λόγους τῆς τακτικῆς ποὺ ἀκολουθῇ ἡ Μητρόπολις καὶ τὶς συνέπειες τῶν πράξεών της.

«Οἱ ἀνεμβολίαστοι κληρικοὶ δὲν θὰ συμμετάσχουν εἰς καμμίαν ἁγιαστικὴν πρᾶξιν ἐκτὸς τοῦ Ἱεροῦ ναοῦ τους. Δὲν ἐπιτρέπονται εἰς αὐτοὺς οἱ κατ᾿ οἶκον ἐπισκέψεις, οὔτε ἱεροπραξίαι εἰς Κοιμητήρια. Ἐπιτρέπεται μόνον ἡ Θεία Λειτουργία καὶ Μυστήρια ἐντὸς τοῦ Ἱεροῦ ναοῦ ἀφοῦ πρωτίστως ἔχουν ὑποβληθεῖ εἰς τρία (3) ράπιντ τέστ ἐβδομαδιαίως».

Ἀπὸ τὸν βίο τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου.

(Πρόχειρο σημείωμα)

Γεώργιος Τζανάκης

Λόγῶ τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου διάβασα πάλι τὸν πρωτότυπο βίου του, ποὺ ἔχει γράψει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος. (PG26 837 – 976 ἀπὸ ὅπου οἱ παραπομπές). Ἔχω αὐτὸ τὸ χούϊ νὰ διαβάζω μόνο στὸ πρωτότυπο τοὺς βίους καὶ τὰ ἔργα τῶν ἁγίων. Ἔτσι μ᾿ ἔμαθαν αὐτοὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἔμαθα (ὅτι ἔμαθα καὶ ἄν ἔμαθα) γιὰ τὴν πίστι. Βεβαίως βλέπω καὶ ὑπάρχουν στὸ διαδίκτυο πολλοὶ καὶ ὡραίοι βίοι τῶν ἁγίων γραμμένοι μὲ πληρότητα καὶ ἀγάπη, ἀλλὰ ἐγὼ ἔχω αὐτὸ τὸ κόλλημα.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης: Ψεκασμένοι και διωκόμενοι

 

ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΙ καὶ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΙ

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων.

Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔρχεται καὶ φέρνει τὴν Χάρι Του σὰν τὶς σταγονίτσες τῆς δροσιᾶς.

«Ἐπεφοίτησε δὲ καὶ ἡ τοῦ Πνεύματος χάρις, οἷόν τινας δρόσου ψεκάδας μιμουμένη». ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ PG69 1148

Ψεκάδες λένε οἱ ἅγιοι αὐτὲς τὶς σταγονίτσες. Καὶ, ἄρα, ψεκασμένοι ὅσοι τὶς δέχονται. (Βέβαια οἱ τυραννίσκοι φασίστες ἄρχοντες τῆς σήμερον, πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοί, λοιδωροῦν καὶ ὑβρίζουν ὅσους δὲν ὑποκύπτουν στὶς πιέσεις τους καὶ τοὺς ἀποκαλοῦν ψεκασμένους, χωρὶς νὰ ὑποψιάζονται τὰ παραπάνω καὶ τὰ παρακάτω).

Ὁ Θεὸς ποτίζει τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς τῶν ἀνθρώπων σὰν ἀπὸ αὐλάκι καὶ τοὺς μεθάει καὶ τοὺς διεγείρει σὲ καρποφορία, ὥστε νὰ πληθυνθοῦν οἱ καρποὶ τῆς δικαιοσύνης τους. Τὸ πότισμα δὲν γίνεται μόνο ἀπὸ τὸ ποτάμι τῆς χάριτος τοῦ Πνεύματος, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὶς σταγονίτσες, (τις ψεκάδες -ἐξ οὗ καὶ «ψεκασμένοι», ὅπως εἴπαμε) ἀπὸ τὰ νοήματα τῶν θείων γραφῶν ποὺ πέφτουν ἀπὸ τὰ σύννεφα τῶν διδασκάλων τῆς πίστεως.

Γεώργιος Τζανάκης: Ἡ διαστροφή τῆς ἀληθείας ἀπό τούς ὑπηρέτες τῶν δαιμονίων.

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

Ἄλλαξε ὁ χρόνος, ἀλλὰ δὲν φαίνεται νὰ ἀλλάζῃ ἡ πονηρία καὶ ἡ μοχθηρία τῶν νευρόσπαστων τυραννίσκων, ποὺ καταβασανίζουν τὸν ἀποχαυνωμένο λαὸ, ἐμᾶς δηλαδή.

Καὶ πῶς μπορεῖ νὰ ἀλλάξῃ ὁ τρόπος ποὺ σκέφτονται (ἄν σκέφτονται) καὶ οἱ ἐνέργειές τους (ἄν σὲ κάτι ἐνεργοῦν οἱ ἴδιοι ), μαριονέτες ὄντες;

Ὅλη τους ἡ μέριμνα, ὅπως καὶ αὐτῶν ποὺ κινοῦν τὰ νήματα μὲ τὰ ὁποία τοὺς ἔχουν δεμένους, εἶναι νὰ μελετοῦν τὴν πονηρία, νὰ μηχανεύονται, νὰ σχεδιάζουν, νὰ προνοοῦν, νὰ  ἀλλάζουν προσωπεία, νὰ βάζουν προβιὰ προβάτου γιὰ νὰ ἀποκρύψουν τὸν λύκο ποὺ ἔχουν μέσα τους. Αὐτοὶ εἶναι ἡ αἰτία ποὺ οἱ πολλοὶ χωρὶς προφύλαξι πέφτουν στὰ δίχτυα τους:

Ἐπίσκοπος διώκτης Β΄ «Ὁ ἀφρὸς τῆς μωρίας καὶ ἡ ὑποστάθμη τῆς ἀγυρτείας»

Γεώργιος Τζανάκης

Παλαιὸς συγγραφεύς –νομίζω ὁ Παπαδιαμάντης- ἀναφέρεται κάπου, ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ θυμηθῶ πού, εἰς «τὸν ἀφρὸ τῆς μωρίας καὶ τὴν ὑποστάθμη τῆς ἀγυρτείας, ἅτινα ἐπανθοῦν εἰς τὰς στῆλας τῶν ἐφημερίδων». Τὸν καιρὸ ἐκεῖνο οἱ ἐφημερῖδες ἦσαν τὰ «μέσα ἐνημερώσεως». Ἦσαν καὶ οἱ ἄμβωνες τῶν ἐκκλησιῶν, οἱ ὁποῖοι συνήθως περεχωροῦντο «εἰς πολλοὺς καὶ ἀκαταρτίστους καὶ μάλιστα εἴς τινας οἱ ὁποῖοι εἶναι ἱκανοὶ νὰ παραλογίζωνται ἐπὶ ὥρας ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος ἤ δεξιόθεν τοῦ χοροῦ, ἐκφέροντες ὁρισμοὺς οἶος ὁ ἑξῆς, ὅν ἠκούσαμεν, «ὅποιος φονεύει τὸν ἑαυτόν του, φονεύει αὐτὸν τὸν Θεόν!», καὶ μυρίους ἄλλους παραλογισμοὺς καὶ λεξίδια κενὰ ἐννοίας» εἰς τοὺς ὁποίους «οὐδέποτε ἔπρεπε νὰ ἐπιτραπῇ τὸ ὁμιλεῖν ἐπ᾿ ἐκκλησίας». (Α. ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ ΑΠΑΝΤΑ. ἐκδ Δόμος. Β΄ ἐκδ. Ἀθήνα 2005. σελ 177)

Γεώργιος Τζανάκης: Ἐπίσκοπος διώκτης ἱερέως.

 

Ἐπίσκοπος διώκτης ἱερέως.

Ἐπίσκοπος διώκτης ἱερέως.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων

Ὁ Σεβασμιώτατος Πειραιῶς μὲ ἀνακοίνωσι τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς ἤσκησε κανονικὴ δίωξι κατὰ τοῦ π. Στυλιανοῦ Καρπαθίου. Γιατί; Διότι, ὅπως ἀναφέρεται στὴν ἀνακοίνωσι, ὁ ἐν λόγῳ ἱερεῦς ἔχει προβεῖ σὲ συκοφαντικὴ δυσφήμησι τοῦ ἰδίου, τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ τῆς Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς, τῆς ΔΙΣ, καὶ τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος!!! (Δὲν εἶναι καὶ λίγοι, ἐδὼ ποὺ τὰ λέμε. «Δυσφημεῖ συκοφαντικῶς», κατὰ τὴν ἀνακοίνωσι, ὅλη τὴν Ἱεραρχία καὶ πολλοὺς ἄλλους). Ἑπίσης τὸν κατηγορεῖ ὅτι ὑποκινεῖ τὸ ἐκκλησιαστικὸ πλήρωμα τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς, τῆς Μητροπόλεως Ναυπάκτου ἀλλὰ καὶ ... ὅλης τῆς Ἐλλάδος,  «εἰς ἀπείθειαν, καταφρόνησιν, στρηνιασμόν καί ἐχθροπάθειαν πρός τούς Σεβασμιωτάτους Ποιμενάρχας αὐτοῦ». Καὶ τελικῶς τὸν κατηγορεῖ ἐπὶ «δεινοτάτῳ σκανδαλισμῷ τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν».

Ὅλα αὐτὰ ὁ ἱερεῦς αὐτὸς , κατὰ τὴν ἀνακοίνωσι, τὰ διέπραξε δίδωντας συνένευξι «εἰς τόν Ραδιοφωνικόν Σταθμόν FOCUS 103,6 FM καί στόν δημοσιογράφο κ. Στέφανο Δαμιανίδη» τὰ ἔμαθαν δὲ  «κατόπιν τῆς δημοσιοποιήσεως ὑπό τοῦ διαδικτυακοῦ ἱστοτόπου «Τάς θύρας τάς θύρας» καὶ «μετά πολλῆς θλίψεως καί ὀδύνης, ἡ Ἱ. Μητρόπολις Πειραιῶς, κηδομένη ὅμως τῆς τρωθείσης κανονικῆς τάξεως» προέβη στὴν δίωξι αὐτή.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης : Τὸ ἄσπρο μαῦρο (Γ΄) … Ἐπιδερμικὴ «θεολογία», κατάλληλη γιὰ νεοποχήτικα ἐμβόλια πλάνης

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἂκρωτήρι Χανίων.

«Ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πάνω ἀπὸ ὅλα, γιατὶ αὐτὴ ἡ ἑνότητα στηρίζει τὴν ἀληθινή πίστι». Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος.

Καλὸ ἀκούγεται.

Ἑνότητα, Ἐκκλησία, Πίστις. Λέξεις μὲ βάρος. Ὅταν λέγονται ἀπὸ κληρικοὺς ἀποκτοῦν, γιὰ τοὺς περισσοτέρους, μεγαλύτερο βάρος λόγῳ τοῦ σχήματός τους, τὸ ὁποῖο ἀκόμα ὁ λαός μας σέβεται.

Ἀκόμα μεγαλύτερο βάρος ἀποκτοῦν ὅταν λέγονται ἀπὸ ἀνθρώπους μὲ πράξι, μὲ ἔργο. Ἐργασία, στὸν ἑαυτό τους πρώτα καὶ κατόπιν στὸν λαό τοῦ Θεοῦ. Μᾶλλον, ὅταν ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἐργασία περιττεύουν τὰ λόγια.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης: Τὸ ἄσπρο μαῦρο. Β΄ Σύνοδοι, ἐπίσκοποι, κλῆρος, λαός.

Πιάσ᾿ τὸν ἕνα , χτύπα τὸν ἄλλο.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων.

Δὲν ἔχουμε προσβληθεῖ ἀπὸ ἀντικληρικὸ μένος, ἀπὸ περιφρόνησι τῆς ἱερωσύνης, τῆς Συνοδικότητος, τῶν ἐπισκόπων. Τὸ ἀντίθετο. Πονοῦμε ὅταν βλέπουμε νὰ χρησιμοποιοῦνται τὰ ἐκκλησιαστικὰ ἀξιώματα ἀπὸ ἀναξίους ἀνθρώπους γιὰ καθαρὰ ἰδιοτελεῖς σκοπιμότητες, στιγματίζοντας καὶ ταπεινώνοντας τὴν ἐκκλησία καὶ προκαλώντας τεραστία ζημία στοὺς ἀνθρώπους. Γι᾿ αὐτὸ προτιμοῦμε ἀπὸ τὴ συνένοχη σιωπή καὶ τὸ γλύψιμο τῶν ἐν ἐξουσίαις, τὸν «σκληρό» λόγο χωρὶς φόβο, ἀλλὰ μὲ πάθος.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν συγχέει τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴν Σύνοδο τῆς Ἰεραρχίας. Σκοπίμως, βέβαια. Λέει:

«Θὰ εἶμαι πειθαρχικός , θὰ ὑπακούω. Πού; Στὶς ἐντολὲς τῆς Συνόδου. … σὲ αὐτὸ ποὺ θὰ μοῦ λέει ἡ ἁγία καὶ ἱερά Σύνοδος. … Πάνω ἀπό ὅλα εἶναι ἡ ὑπακοή στὴν Ἐκκλησία καὶ στὴ Σύνοδό της, διότι αὑτή καθοδηγεῖ αὐτό το σκάφος. Καὶ σὲ αὐτήν θὰ πειθαρχῇς». Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος (1)

Γεώργιος Κ. Τζανάκης: ἄσπρο μαῦρο. «Ἐπισκοπικὰ» ἔργα καὶ ἡμέρες.

Κατὰ τὴν χειροτονία τοῦ νέου Μητροπολίτου Καστορίας Καλλινίκου ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἰερώνυμος, ἀπευθυνόμενος σ᾿ αὐτὸν, ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλους, κλῆρο καὶ λαό, εἶπε:

«Θὰ εἶμαι πειθαρχικός, θὰ ὑπακούω. Πού; Στὶς ἐντολὲς τῆς Συνόδου. Ὄχι ἑνὸς ἀρχιερέως, ὄχι ἑνὸς δημοσιεύματος, ὄχι μιᾶς ἰδεολογίας, ἀλλὰ σὲ αὐτὸ ποὺ θὰ μοῦ λέει ἡ ἁγία καὶ ἱερά Σύνοδος». (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἰερώνυμος. 10/10/2021. Καθεδρικὸς ναὸς Ἀθηνῶν)(1)

Καὶ παρακάτω: «Πάνω ἀπό ὅλα εἷναι ἡ ὑπακοή στὴν Ἐκκλησία καὶ στὴ Σύνοδό της, διότι αὐτή καθοδηγεῖ αὐτό το σκάφος. Καὶ σὲ αὐτήν θὰ πειθαρχῇς». (ὅ.π.)

Βλέπει κανεὶς ξεκάθαρα τὴν διάθεσι ἐπιβολῆς ἀπολύτου καὶ ἀπροϋποθέτου ὑποταγῆς τοῦ κάθε ἐπισκόπου στὴν Σύνοδο. 

Γίνεσαι ἐπίσκοπος; 

Σὲ κάνουμε, γιὰ  τὴν ἀκρίβεια, ἐπίσκοπο; Ἀπόλυτη ὑποταγή στὴν Σύνοδο. Μόνος σου τὸ εἶπες, μόνος σου τὸ ὑπέγραψες, οἰκεία χειρί, μόνος σου τὸ ὁμολόγησες:

Γεώργιος Τζανάκης: Τύραννοι μὲ σχῆμα ποιμένων.

 

Τύραννοι μὲ σχῆμα ποιμένων.

Γεώργιος Τζανάκης

Ζοῦμε καὶ βλέπουμε μὲ ὁδύνη τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς Ἱεραρχίας καὶ τοῦ κλήρου νὰ συμπεριφέρονται σὰν ἰδιοκτῆτες τῆς πίστεως καὶ ἐσχάτως νὰ διατάζουν καὶ νὰ ἐπιτάσσουν ἐκβιαστικά τοὺς ἀνθρώπους νὰ προχωρήσουν σὲ ἱατρικὲς πράξεις, σὲ ἐμβολιασμοὺς καὶ ὅτι ἄλλο σχεδιάζουν καὶ παρουσιάζουν οἱ τύραννοι ποὺ ἐξουσιάζουν τὸν τόπο.

Τὸ τραγικὸ δὲν εἶναι μόνον ὅτι αὐτοὶ ἐπιμένουν νὰ παρουσιάζουν τὴν στάσι τους ὡς σύμφωνη «μέ τήν Ἁγιογραφική, Πατερική καί Κανονική διδασκαλία τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας» (ΔΙΣ 2021.07.20), ἀλλὰ ὅτι ὁ τρομοκρατημένος, ἐντελῶς ζαλισμένος καὶ σκοπίμως διεφθαρμένος καὶ ἀκατήχητος λαὸς δέχεται μὲ ἀνακούφισι αὐτὲς τὶς διαβεβαιώσεις.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης: «Πῶς, Γέροντα, ὁ σατανᾶς μπόρεσε καὶ μπῆκε μέσα στὴν ἐκκλησία μὲ τόσους Ἁγίους;»

«Πῶς, Γέροντα, ὁ σατανᾶς μπόρεσε καὶ μπῆκε μέσα στὴν ἐκκλησία μὲ τόσους Ἁγίους;». Κι᾿ ἐκεῖνος τότε ἀπάντησε: «Τὰ ἔργα ποὺ ἔκανε ὁ παπᾶς ἦταν τοῦ Σατανᾶ ἔργα. Ὅπου πήγαινε ὁ παπᾶς κι᾿ ὁ Σατανᾶς μαζί του πήγαινε».

Γεώργιος Κ. Τζανάκης: Εὐτυχῶς ποὺ δὲν βλέπουμε.

«Ὁ Γέροντας (ὁ πατήρ Γεώργιος Καρσλίδης, στὴ Σίψα τῆς Δράμας, ὁ ἀγιοκαταταχθεῖς ἐσχάτως) πῆγε κάποτε στὴ Μητρόπολη τῆς Δράμας νὰ ἐκκλησιαστῇ. Ὅταν μπῆκε μέσα στὸ ἱερὸ, εἶδε τὸ Σατανὰ ξαπλωμένο πάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα. Εἶχε πιάσει ὅλη τὴν Ἁγία Τράπεζα. Μόλις τὸν εἶδε, ἔπεσε κάτω καὶ λιποθύμησε.

Πῆγε ὁ παπὰς ποὺ λειτουργοῦσε ἐκείνη τὴν ὧρα καὶ τὸν ρωτησε τί ἔπαθε. Κι᾿ ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε: «Δὲν μπορῶ, ζαλίστηκα. Θέλω νὰ πάω στὸ σπίτι». Μετὰ ἀπὸ λίγες ὧρες τὸν ρώτησα, ἀφοὺ ἔμαθα τὸ περιστατικὸ τῆς λιποθυμίας του καὶ γιὰ πιὸ λόγο λιποθύμησε: «Πῶς, Γέροντα, ὁ σατανᾶς μπόρεσε καὶ μπῆκε μέσα στὴν ἐκκλησία μὲ τόσους Ἁγίους;». Κι᾿ ἐκεῖνος τότε ἀπάντησε: «Τὰ ἔργα ποὺ ἔκανε ὁ παπᾶς ἦταν τοῦ Σατανᾶ ἔργα. Ὅπου πήγαινε ὁ παπᾶς κι᾿ ὁ Σατανᾶς μαζί του πήγαινε».

Δὲν πέρασε ἕνας μῆνας καὶ μάθαμε ὅτι τὸν παπὰ τὸν ξυρίσανε καὶ τὸν διώξανε».  Γ. Κ. Χατζόπουλου: Θαύματα καὶ προφητεῖες τοῦ ὁσίου πατρὸς Γεωργίου Καρσλίδη.(1983) σελ. 26-27