Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Ἐγώ, ἄλλο δρόμο δὲν ἔχω, ἀπὸ τὸ νὰ ἁρματωθῶ τὴν πίστη μου καὶ τῶν προγόνων μου τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια της φυλής μας



ξιοι εναι κενοι πο ταν πέσουν χουν τ δύναμη ν σηκώνονται ρθιοι...
      Ἔχω μία πλούσια γλώσσα κα μία στορία πο ο πρόγονοί μου τ φήσανε κληρονομιά... χω μία πατρίδα πανέμορφη κυρ κι ρχόντισσα ζηλευτ σ' λο τν κόσμο, πο τν κουβαλάω μέσα στ αμα μου, πο ποτελε τν τιμ κα τ χρέος μου... χω ναν Θε πο ποτ δν μ γκατέλειψε κα σο κα ν τν πλήγωσα στάθηκε στ πλευρό μου κα μο δωσε πολλς εκαιρίες, σν ν μουνα τ κακομαθημένο παιδί του... χω κα 2 μέτρα γς γι ν μ γκαλιάσει στοργικά, ποτε ρθει ρα…
      Ε, λοιπόν, δν τος πιτρέπω ατος τος γύρτες ν μο πάρουν τίποτε π λα ατά. 
    Οτε κα θ πιτρέψω ατ τν μορφη κυρά, τν λλάδα, πο βίασαν τοτοι ο λακέδες ν συνεχίσουν ν τν σέρνουνε δεμένη κα κουρελιασμένη στ βρωμερ ρμα τς φονικς, μισάνθρωπης κα μισαλλόδοξης φύσης τους, γι ν γελνε τ νθρωπόμορφα κτήνη πο χουνε γ φεντικά τους… Οτε θ φήσω τ θηρία τοτα ν μο μαγαρίσουνε τς μορφες θάλασσες, μήτε ν μο κρύψουνε τν καταγάλανο οραν πο μ σκεπάζει... Οτε τν πίστη μου θ φήσω ν μο χαλάσουν ο πιτήδειοι θηρευτς νθρώπων κα ψυχν, πο στ πλευρ τος βάλανε τν διάολο γι ν μ πολεμήσουν...
   
Μά, οτε κα τ να μέτρο π τ γ πο περιμένει ν μ ναπαύσει δν τος δίνω, γιατί....
 τότε δν θ χω οτε μέρος γι ν ναπαυθ πως σ κάθε νθρωπο ρμόζει...
     Στ
καταγώγια τν ψυχν τους ν ψάξουνε ν βρονε τοτοι ο μολοι τς πόρνες πο λαχταρον γι ν ταιριάξουν τς ψυχές τους...
Στ
αματοβαμμένα παλάτια τν φεντάδων τους ν ψάξουν ν βρονε τν πατρίδα πο θ τος νεχτε κα δν θ τος ξεράσει...
    Στ
σκοτάδια τς κόλασης να βρεθον, σ κενα πο διάλεξαν ν κυλιστον ο διοι γι ν βρονε τν δαίμονα πο λατρεύουν κα πο ποζητ ν μαγαρίσει κα ν μακελέψει τν γ κείνη, ατ τν πατρίδα, πο πληρώθηκε μ αμα πραγματικν νδρν πο εχαν ξιοσύνη, λόγο κα τιμή, λλ κα πίστη πο τν βάζανε πάνω κα π τν ζωή τους...
     γώ, λλο δρόμο δν χω, π τ ν ρματωθ τν πίστη μου κα τν προγόνων μου τ ερ κα τ σια κα ν ξεκινήσω γι ν βαδίσω στ δύσκολο μονοπάτι το χρέους πο ατ κριβ πατρίδα μ τίμησε κα μο τ δωσε στος μους...
   Μονάχα, νά...,
δερφ κα πατριώτη, θ ταν εκολότερο γι μένα τν μαθο, ν σ εχα δίπλα μου δάσκαλο κα συνοδοιπόρο κα ντυμένοι μ τν δια στραφτερ προγονικ ρματωσι ν περπατήσουμε περήφανα κα ντρίκια, πως μς ρμόζει, στν δρόμο το πραγματικο μας χρέους...
    Κα
ν θυμσαι δερφέ, ν φοβηθες στ δρόμο, λοι ατο δν εναι ξιοι οτε στν σκι νς λληνα ν σταθον...

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Σεβασμ.ΙΕΡΟΘΕΕ ΒΛΑΧΟ Χαμένος στις ατραπούς της υψηλής θεολογίας άφησες αχαλίνωτα τα πάθη σου…





Για να είμαστε ορθόδοξοι 
και να έχουμε την βεβαιότητα 
της σωτηρίας μας
" Δεν μας χρειάζεται καμμιά νεοπατερική, μεταπατερική και συναφειακή θεολογία. 
Μας χρειάζονται δύο πράγματα: 
Το πρώτο, να μείνουμε σταθεροί, όπως έχουμε καθήκον, στην ορολογία των Πατέρων των Οικουμενικών Συνόδων, γιατί αυτή η ορολογία αποτελεί σημαντικό μέρος της Ορθοδόξου Παραδόσεως, το αληθινό και αυθεντικό consensus patrum, αλλά να μείνουμε εδραίοι και στην αποκεκαλυμμένη αλήθεια που δόθηκε στους Πατέρες. 
Και το δεύτερο, να αναζητήσουμε «ζωντανούς οργανισμούς», οι οποίοι ζουν μέσα στο «πνεύμα» του Ευαγγελίου και των Οικουμενικών Συνόδων, δηλαδή βιώνουν τις ορθόδοξες προϋποθέσεις των δογμάτων για να μας καθοδηγήσουν σωστά στην βίωση του δόγματος".
Ταλαίπωρε..., οι δολοφόνοι των «ζωντανών οργανισμών» των μονών που ζούν μέσα στο πνεύμα του Ευαγγελίου, τι τύχη θα έχουν;…
Χαμένος στις ατραπούς της υψηλής θεολογίας άφησες αχαλίνωτα τα πάθη σου…
Σαν τον ρομαντικό που κοιτάζει τα αστέρια και τσαλαβουτά στον βούρκο…
Όσο για την συμπάθεια των «αγίων»αδελφών σου  χαίρονται που το θεολογικό λόγο σου, που ζηλεύουν, βλέπουν να τον κατατρώγει το σαράκι του μίσους και της εκδίκησης!!!
Ασκληπιάδης

ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ΚΟΥΜΑΡΙΑΝΟΣ κατατρεγμένος ενίοτε έβρισκε φιλάδελφη παρηγοριά και φιλοξενία στον φίλο του Ιγνάτιο Λάππα της Λάρισας ;



ΔΥΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΕΙΠΑΝ...

ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟΚΛΗΤΟ ΚΟΥΜΑΡΙΑΝΟ:
                       «Ἐμπλέκεται στὸ Παραδικαστικό»
Ἦταν «τὸ κέντρο τοῦ “Τσουναμιοῦ” τὸ 2005»
«Εἶναι “Ἀκατάλληλος” γιὰ Ἐπίσκοπος»
Μ΄ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ,
ΠΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΝ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ;



Ἱ. Σύνοδος ἔκανε ἕνα τερατῶδες λάθος καὶ τώρα ἀκούγεται ὅτι σκέπτεται νὰ τὸ διπλασιάσει. Ἀποδέχθηκε τὸ 2005 τὴν παραίτηση ἑνὸς Ἐπισκόπου, ποὺ τὸ ὄνομά του ἐνεπλάκη στὰ σκάνδαλα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, (παραδικαστικὸ κύκλωμα κ.λπ.), ἀρνούμενη νὰ προχωρήσει σὲ ἐκκλησιαστικὴ δίκη γιὰ νὰ διελευκάνει τὴν ὑπόθεση (ὅπως ἔχει καθῆκον κατὰ τοὺς Ἱ. Κανόνες καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ δικαιοσύνη). Ἀποδέχτηκε, ὅμως ἡ Σύνοδος ἔτσι, ἢ ἄφησε ἔμμεσα νὰ περιπλανᾶται ἡ ἐνοχή του. Στιγμάτισε τὸν πρώην μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος κ. Θεόκλητο Κουμαριανὸ διαπαντός, ἀφοῦ δὲν θὰ ἔχει εἰς τὸ ἑξῆς τὴν δυνατότητα νὰ ἀποδείξει τὴν ἀθωότητά του  –ὅπως θὰ εἶχε ἐὰν ἐδικάζετο. Οὐσιαστικὰ δηλαδή, ἔχασε τὴν «ἔξωθεν καλὴ μαρτυρία»· τὴν ἀποδοχὴ κλήρου καὶ λαοῦ (Α΄ Τιμ. γ' 7).
Τὸ γεγονὸς αὐτὸ φορτίστηκε τότε περισσότερο, καθὼς διέρρεαν στὶς ἐφημερίδες φῆμες περὶ πονηρῶν μεθοδεύσεων: παραίτηση τώρα, καὶ ὅταν ἠρεμήσουν τὰ πράγματα καὶ ξεχαστοῦν τὰ γεγονότα νὰ ἐπανέλθει ὁ παραιτηθεὶς μητροπολίτης σὲ ἄλλη μητροπολιτικὴ θέση.
Καὶ νά, λοιπόν, ἐκεῖνα ποὺ τότε παρουσίαζαν οἱ γνῶστες τῶν ἐκκλησιαστικῶν παρασκηνίων δημοσιογράφοι καὶ τὰ Μ.Μ.Ε. ἀποδείχτηκαν «προφητικά»! Μετὰ ἀπὸ λίγο ἔγινε προσπάθεια νὰ χρησθεῖ μητροπολίτης Κορίνθου· ἀπέτυχε! Στὴν συνέχεια προσπάθησαν νὰ τὸν χρήσουν Μεσσηνίας· κι αὐτὴ ἡ μεθόδευση ἀπέτυχε. Κατόπιν φιλοξενεῖτο ὡς ἄτυπος βοηθὸς τοῦ μητροπολίτη Καλαβρύτων καὶ φάνηκε πὼς ἑτοιμάζεται καὶ γιὰ «διάδοχός» του. Καὶ τώρα διαδίδεται στὰ Μ.Μ.Ε. ὅτι ἑτοιμάζεται γιὰ μητροπολίτης Μαρωνείας (στὴν Κομοτηνή)!
Βέβαια, ἔτσι κι ἀλλιῶς τὸ σύστημα ἐκλογῆς ἐπισκόπων εἶναι διαβεβλημένο. Θυμίζουμε τί ἔχει πεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος: «Σήμερα δὲν πρέπει νὰ εἴμαστε ὑπερήφανοι γιὰ τὸν τρόπο ἐκλογῆς τῶν Ἀρχιερέων» (ἔγραφε πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο).  «Εἶναι διαβλητὸς καὶ ἀναξιόπιστος».
Kαὶ ἀλλοῦ ἔλεγε: «Στὶς σχέσεις μας... βλέπω τὰ δαιμόνια τῶν μηχανορραφιῶν, ἀντιπαθειῶν, συκοφαντιῶν, φιλαργυρίας, ἀρχομανίας ποὺ  μᾶς κατατρύχουν... (σ.σ. ἐννοεῖ: τοὺς ἐπισκόπους!). Κλονίζεται ἡ ἐμπιστοσύνη τῶν πιστῶν μας ἀπὸ τὶς ἴντριγκες καὶ τὶς μεθοδεύσεις μας. Τὰ ὑποστηριζόμενα ἐκ μέρους μας, ὅτι δῆθεν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα λειτουργεῖ μέσα καὶ ἀπ' αὐτοὺς τοὺς τρόπους, εἶναι λόγια ἀποενοχοποίησης»!!!
Μετὰ ἀπ’ αὐτά, πρέπει οἱ ἐκλέκτορες «δεσποτικῷ δικαίῳ» Μητροπολίτες καὶ Ἀρχιεπίσκοπος, γιὰ νὰ διασώσουν καὶ τὸ τελευταῖο ἴχνος ἀξιοπρέπειας ποὺ τοὺς ἀπέμεινε, νὰ λάβουν ὑπ’ ὄψιν ὅσα ἔγραψαν τότε οἱ ἐφημερίδες καὶ δὲν μπόρεσε νὰ διαψεύσει ἡ ἔρευνα, ὅσα εἶπαν δημόσια ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, οἱ μητροπολίτες Καλαβρύτων καὶ ὁ Ζακύνθου Χρυσόστομος γιὰ τὸν κ. Κουμαριανό.
1. Ὁ μὲν ἀρχιεπ. Χριστόδουλος εἶχε πεῖ γενικὰ γιὰ τὰ σκάνδαλα, στὴν περίοδο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ “τσουναμιοῦ”:
«Εἴμαστε ὑπεύθυνοι (ἐμεῖς οἱ ἐπίσκοποι, γιατὶ) ὄχι μόνον ἐπροστατεύσαμε, ἀλλὰ καὶ ἀνεχθήκαμε νὰ ὑπάρχουν “ἐπίορκοι” Μητροπολῖται ποὺ κατελήφθησαν ἀπὸ “φιληδονία”, καὶ μετατρέψαμε τὶς Μητροπόλεις μας σὲ θερμοκήπια ἀθλιοτήτων...».
Ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ τότε ὁμολογημένα σκάνδαλα, κανεὶς δὲν τιμωρήθηκε, παρὰ μόνο ὁ κ. Κουμαριανὸς «ἀναγκάσθηκε» σὲ παραίτηση γιὰ νὰ μὴ δικασθεῖ, ὅπως ἔγραψε ὁ Τύπος.
2. Ὁ Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος, ἐπίσης, εἶχε μιλήσει πιὸ συγκεκριμένα:
α) Τὴ δεκαετία τοῦ 1990 εἶχε χαρακτηρίσει τὸν κ. Κουμαριανὸ ὡς «πρόσωπο ἀκατάλληλο» γιὰ νὰ γίνει Ἐπίσκοπος! Καὶ φαίνεται κάτι ἤξερε, γιατὶ εἶναι γνωστὸ πὼς τὰ κωλύματα ἱερωσύνης εἶναι συγκεκριμένα. Καὶ ἔκανε αὐτὴ τὴ δήλωση, παρόλο ποὺ ὁ τότε μητροπολίτης Δημητριάδος Χριστόδουλος ἦταν αὐτάδελφός του στὴν «Χρυσοπηγή», καὶ εἶχε ἐκφρασθεῖ ὑπὲρ τῆς ἐπισκοποιήσεως τοῦ κ. Κουμαριανοῦ, ἀφοῦ τὸν γνώριζε καλὰ ὡς πνευματικό του τέκνο. Πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι τὰ στοιχεῖα τοῦ Καλαβρύτων ἦσαν τόσο ἰσχυρά, ὥστε οὔτε ἡ μαρτυρία τοῦ ἀδέλφοῦ του Χριστόδουλου τὸν ἔπεισαν γιὰ τὴν καταλληλότητα τοῦ κ. Κουμαριανοῦ!
Καὶ β) Ὁ κ. Ἀμβρόσιος, τὴν περίοδο τοῦ 2005 εἶχε ἀποδεχθεῖ ὅτι ὁ «Σεβασμιώτατος κ. Θεόκλητος εἶχε ἀναμειχθῆ ες τ πικληθν  “παραδικαστικν κύκλωμα”». (Βέβαια ἀργότερα, μὲ τὴν ἴδια εὐκολία ποὺ τὸ εἶχε παραδεχθεῖ, τὸ ξε-παραδέχτηκε, ποιός ξέρει γιὰ ποιούς λόγους. Ὅμως, οἱ ὑποψίες παραμένουν, ἡ ἔξωθεν καλὴ μαρτυρία ἀπέδρασε!
Ἀλλὰ ἔχουμε καὶ δεύτερη σκληρὴ ἐπιβεβαίωση γιὰ τὴν δράση τοῦ κ. Κουμαριανοῦ ἀπὸ τὸν πρ. Ζακύνθου Χρυσόστομο. Μὲ ἐπιστολή του (11/3/2007) τάσσεται κατὰ τῆς ἐκλογῆς τοῦ κ. Θεοκλήτου Κουμαριανοῦ ὡς μητροπολίτου τότε Μεσσηνίας, θεωρώντας «διανόητο θράσος» ο νοχοι κα ο σκανδαλοποιο ν νομίζουν πς τ σκάνδαλα ξεχάστηκαν. ν ποκύψουμε (γράφει πρὸς τοὺς συνεπισκόπους του) κα τν ψηφίσουμε γι πίσκοπο «δικαίως» λας θ πιρρίψει κα σ μς τς διες ρετσινις κα θ μουρμουρίζει φωναχτ πλέον «στους μωρέ, λοι τους τ δια εναι».
« Ζακυνθινς εράρχης ποστηρίζει συγκεκριμένα τι Μητροπολίτης Βρεσθένης κα διατελέσας Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος εχε παραιτηθε "ξαιτίας τν σκανδάλων, τ ποα ξεσπάσαν κα ταλάνισαν π μακρν τν κκλησία τς λλάδος. Σς πενθυμίζω τι πρόκειται περ το κέντρου το 'τσουναμιο', τ ποο πληξε ποκλειστικς τ περιβάλλον το ρχιεπισκόπου Χριστόδουλου...", προσθέτει» (Θ. Τσάτση, Ἐλευθεροτυπία, 12/03/2007).
Μετὰ ἀπὸ αὐτά, εἶναι δυνατόν, ἔστω καὶ ὡς ὑπόθεση νὰ συζητεῖται ἡ ἀνάδειξη τοῦ κ. Κουμαριανοῦ σὲ Ἐπίσκοπο Μαρωνείας;

«Φιλορθόδοξος Ἕνωσις “Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”»
καὶ «Ὀρθ. Χριστ. Ἀγωνιστικὸς Σύλλογος “Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης”»
========================================================
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ

Ο ΔΕΠΟΤΗΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΕΓΙΝΕ ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΓΑΛΑΚΤΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΑΥΤΟΥ

ΕΠΙΣΚΟΠΙΔΙΑ ΕΠΙ ΣΚΟΠΙΔΙΩΝ ΕΞΩΘΕΝ ΤΟΥ ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ
Ἀποκατάσταση τοῦ… ἀδελφοῦ

Σχόλια γιά μιά καριέρα πού ἔληξε ἀδόξως!

……………………………………………………………………………..
"Οὐαί εἰς ἡμᾶς" (ἐφώναξεν ὁ Πατριάρχης καί μετ᾿ αὐτοῦ συμφώνως οἱ Ἱεράρχαι, ὅτε παρά τινων, ἐπροβλήθη ἀμαθής τις καί ἀνάξιος πρός ἀρχιεράτευσιν) - Οὐαί εἰς ἡμᾶς ἄν καταστήσωμεν τυφλόν ὁδηγόν εἰς τούς πλανωμένους!

Ὁ ἀμπελών τῆς Ἱερωσύνης δέν εἶναι τῆς μετανοίας ἀμπελών, εἰς τόν ὁποῖον πρέπει νά δεχώμεθα πᾶσαν ὥραν ἀδιακρίτως τούς τυχόντας ἐργάτας μισθωτούς. Οὐδέ πρέπει νά γίνωνται Ἀρχιτρίκλινοι οἱ ἐν ταῖς πλατείαις κείμενοι χωλοί καί ἀνάπηροι ψωμοζῆται, τούς ὁποίους ἡ φιλανθρωπία τοῦ οὐρανίου Οἰκοδεσπότου προσκαλεῖ μόνον ὡς συνδαιτημόνας εἰς τήν θείαν αὐτοῦ τράπεζαν νά τραφῶσι.
Μακράν τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου ὅσοι, πρίν γένωσι τῆς πίστεως μαθηταί, συνωθοῦνται νά προβληθῶσι τῶν κακῶν τῆς ἀμαθίας διδάσκαλοι· καί, πρίν μάθωσι νά κωπηλατῶσι τό σκαφίδιον τῆς ἑαυτῶν σωτηρίας, ἐπιβάλλονται νά κυβερνῶσι τήν ἱεράν καί μεγάλην τῆς τῶν ψυχῶν οἰκονομίας ὀλκάδα!
Μακράν οἱ σπουδαρχοῦντες τοιχωρύχοι τῆς Ἐκκλησίας, οἵτινες εἰσελθόντες ἐν σχήματι ποιμένων κινδυνεύουσι νά θυσιάζωσιν, ὄχι ἑαυτούς ὑπέρ τῆς σωτηρίας τῶν προβάτων, ἀλλά τά πρόβατα ὑπέρ τῆς ἑαυτῶν ὠφελείας και τρυφῆς.
Ὦ Σῶτερ, Σῶτερ, ἀποδίωξον καί τώρα έκ τοῦ ναοῦ σου, ἄν τινες τολμήσωσι νά εἰσέρψωσιν, ὄχι νά ἱερατεύσωσιν ἁγνῶς καί ἀξίως, ἀλλά μᾶλλον νά κατεμπορεύωνται τά ἅγια, ὡς ἄν τινες κάπηλοι καί τραπεζίται!

……………………………………………………………………………..

Κων. Οἰκονόμου, τοῦ ἐξ Οἰκονόμου

Λόγοι τόμ. Α’

Ἐπιμέλεια Θεοδ. Σπεράντζα

ΑΘΗΝΑΙ 1972, σελ. 37

Μέσα σ᾿ αὐτές τίς λίγες γραμμές, ἀπό τόν Λόγο τοῦ Κωνσταντίνου Οἰκονόμου εἰς τό ἐτήσιο μνημόσυνο τοῦ μάρτυρος Πατριάρχου Γρηγορίου τοῦ Ε’, περιγράφεται σαφέστατα ἡ ἀπαίτηση τῆς Ἐκκλησίας γιά ποιότητα ζωῆς τῶν ἀρχιερέων!
Αὐτά ἐκεῖνος καί ἐκεῖνοι, τότε!
Ἐμεῖς ὅμως τώρα ἔχουμε διάχυτη τήν φήμη ὅτι οἱ δικοί μας ἀρχιερεῖς (ὄχι εὐτυχῶς ὅλοι, ἀλλά κάποιοι καί… ἰσχύοντες) προσπαθοῦν καί ἐπιδιώκουν νά ἀποκαταστήσουν στήν ἀρχιερωσύνη ἕνα ἄνθρωπο πού κατασκανδάλισε (καί συνεχίζει δυστυχῶς μέσω internet) τίς συνειδήσεις τῶν χριστιανῶν. 


Ἀφοῦ πρώτα ἄφησαν ἀδιασάφητες τίς ἐναντίον του κατηγορίες, χρησιμοποιόντας νομικίστικα τερτίπια καί παραπέμποντας τήν ὑπόθεση στό ἀρχεῖο, ἐν συνεχείᾳ μπῆκαν σέ… "φρικτή ἀγωνία" μήπως ἀντικανονικῶς καθηρέθη ἀπό ἐκεῖνον τόν "κακόψυχο" Μελέτιο Καλαμαρᾶ καί χρειάζεται τώρα νά τοῦ… δοθεῖ χάρις!
Ἀφοῦ πρῶτα ἡ διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας ζήτησε ἀπό τό κράτος τήν δυνατότητα προσωρινῆς ἀπομάκρυνσης ἐκ τοῦ θρόνου τυχόν σκανδαλοποιοῦ κληρικοῦ καί μάλιστα μέ τόν ὅρο, ὅτι ἄν ἐντός ἑξαμήνου δέν ἀποκατασταθοῦν τά θέματα γιά τά ὁποῖα ὑπάρχει ὁ θόρυβος, τότε ἡ ἔκπτωσις νά ὁριστικοποιεῖται καί νά "τελεσιδικεῖ" καί ἀφοῦ τό αἴτημα ἔγινε νόμος ἀπό τήν Βουλή, (Νόμος Κακλαμάνη), ἔρχεται ἐξ ὑστέρων νά κατηγορεῖ τόν νόμο γιά… ἀντικανονικότητα καί τό κράτος γιά Πολιτειοκρατία;

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

ΨΑΛΤΙΚΑ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2013



ΔΗΜΟΣΙΕΜΑΤΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ : ΑΓΩΝΑΣ   Α.Φ.188
http://www.agonas.org
ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ
Με υψωμένα πανό στην αριστερή όχθη του Πηνειου ποταμού οι αγωνιζόμενοι έδωσαν το παρόν την ημέρα των Θεοφανείων, στέλνοντας μηνύματα στις πολιτικές αρχές.
«ΡΩΤΑΜΕ:
ΟΙ 200 ΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΑΠΟ ΠΟΙΟ ΤΑΜΕΙΟ ΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ;»

ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ: 17 ΧΡΟΝΙΑ Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΛΑΡΙΣΑΣ ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ. ΤΟΣΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΟΥ ΠΑΝΕ;;;»







Αγωνιζόμενοι Λαρισαίοι έξω από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Βόλο) διανέμουν την εφημερίδα «Αγώνα» σε ημερίδα που έγινε με θέμα «Η Παναίρεση του Οικουμενισμού και οι εκφραστές του από τον Χρυσόστομο Σμύρνης στον μητροπολίτη Περγάμου (Ιωάννη Ζηζιούλα)» για το οποίο θα γράψουμε προσεχώς.


ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΡΙΑ
Πολλοί αναξιοπαθούντες αδελφοί διαβάζοντας τα αποτελέσματα του απολογισμού του εράνου της «Ημέρας Αγάπης» του έτους 2012 που δημοσιεύτηκε στις 6/1/2013 (απέδωσε 135.952 ευρώ) μας ρώτησαν σε ποιανού τα χέρια πήγαν τα χρήματα, γιατί, στις ημέρες των εορτών, κάποιοι ζήτησαν οικονομική βοήθεια – όπως μας πληροφόρησαν – από την μητρόπολη και αυτή τους έστειλε στις ενορίες. Οι ενορίες ζητούσαν ταυτότητες και άλλα στοιχεία. Μερικοί πήραν κάποια τρόφιμα ενώ ελάχιστοι 10-15 ευρώ.
Εύλογα λοιπόν να αναρωτιούνται για την τύχη των χρημάτων του εράνου. Διότι τα 135.952 € του εράνου αθροιζόμενα με τα έσοδα που απέφεραν τα τσάγια, οι καφέδες, οι δισκοφορίες των ναών, οι δωρεές των συμπολιτών, το 10% του τελευταίου τριμήνου κ.ά. θα έπρεπε να φτάνουν τις 400.000 ευρώ.
Τα χρήματα αυτά θα επαρκούσαν ώστε κάθε λαρισαϊκή οικογένεια να πάρει από 10 ευρώ. Δεδομένου ότι ελάχιστοι έγιναν αποδέκτες του παραπάνω χριστουγεννιάτικου εράνου θα παραμείνουμε με την απορία: Υπάρχει κανένας αρμόδιος που να ελέγχει το επισκοπικό αυτό μυστηριώδες άβατο;



ΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΟΙ ΞΕΣΠΑΘΩΣΑΝ
Μετά το τελευταίο σχόλιο του «Λαμπαδάριου» με τίτλο «ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΟ» οι επίτροποι των ναών – «το κύτταρο της ενορίας» κατά τον νομικό σύμβουλο του δεσπότη – πήραν θάρρος και άρχισαν να μας περιγράφουν περιστατικά απείρου κάλλους!
Ένας καλός σεναριογράφος θα σκηνοθετούσε φοβερό θεατρικό έργο με τα τόσα κωμικοτραγικά που συμβαίνουν, και οι εισπράξεις του θα έσπαζαν ταμεία.
Οι σχέσεις επιτρόπων, παπάδων και δεσποτάδων, που θα έπρεπε να διακρίνονται για την αγάπη, την ειλικρίνεια και την εμπιστοσύνη, κατάντησαν εφιαλτικές για τους ευσυνείδητους που υπηρετούν τις ανάγκες των ναών.
Δε θα ξεχάσουμε την εικόνα απλών ανθρώπων, όταν, με δακρυσμένα μάτια και ψυχική αγωνία, μας έλεγαν ότι τις νύχτες δεν μπορούν να κοιμηθούν και βλέπουν εφιάλτες, αναλογιζόμενοι αν πρέπει να υποκύψουν στις μητροπολιτικές πιέσεις και να εξασφαλίσουν χρήματα, πάση θυσία, κόβοντας ακόμη και το λαιμό τους.
- Δεν μπορούμε να το κάνουμε – επαναλάμβαναν. Θεωρούμε αμαρτία, το κεράκι του πιστού, που προσφέρεται για τις βασικές ανάγκες του ναού, και δεν επαρκεί καν, να φυγαδεύεται σιωπηλά, αδικαιολόγητα και καταπιεστικά!
Αχ, άγιοι επίτροποι! Άραγε να έχουν και οι δεσποτάδες αϋπνίες και αγωνίες για τους ίδιους λόγους με ’σας; Ο Θεός το γνωρίζει. Σας ευχόμαστε τέλος, να ενεργείτε στη ζωή σας κατά Θεόν και όχι κατ’ άνθρωπον.


ΨΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΕΣΠΟΤΑΔΩΝ
Ερωτηθείς κάποτε ο μακαριστός επίσκοπος π. Αυγουστίνος Καντιώτης αν τα επισκοπικά χείλη λένε ψέματα δεδομένης της φράσης «χείλη Αρχιερέως ού ψεύδονται» απάντησε: «Χείλη Αρχιερέως, ου!, ψεύδονται».
Πολύ λυπηθήκαμε όταν πληροφορηθήκαμε, ότι 295 κάτοικοι της Ναυπάκτου κατήγγειλαν σε μηνυτήρια αναφορά τον δεσπότη τους Ιερόθεο Βλάχο γιατί παρέδωσε ψευδή στοιχεία σε διάφορες υπηρεσίες – κρατικές, δικαστικές, οικονομικές κ.α. – προκειμένου να πετύχει τη διάλυση της μοναστικής αδελφότητας «Μεταμορφώσεως του Σωτήρος».
«Σπεύδε βραδέως» συνιστά ο Θέογνις ο Μεγαρέας σ’ εκείνους που απερίσκεπτα βιάζονται να εκφέρουν γνώμη.
Στην προκειμένη περίπτωση πολλοί εκφράστηκαν με κολακευτικά λόγια για τον «άγιο Ναυπάκτου» χαρακτηρίζοντάς τον «πνευματικό ανάστημα και καμάρι της εκκλησίας». Δεν πέρασε καιρός και ξέσπασε το σκάνδαλο της διαμάχης της Ι.Μ. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και του δεσπότη Ιερόθεου για να αποκαλυφθεί ο εσωτερικός κόσμος του «πνευματικού εργάτη» και να βγουν στην επιφάνεια ψεύδη, πάθη και αδυναμίες που δεν περιποιούν τιμή στον εν λόγω αρχιερέα.
Θαυμαστής του δεσπότη Λάρισας αποφάσισε να τον μιμηθεί στα κατά διάβολον ψεύδη. Την δαιμονική αυτή τακτική οι Λαρισαίοι αγωνιζόμενοι χριστιανοί την έχουμε για τα καλά βιώσει στο πετσί μας φέροντας ακόμα και σήμερα στο σώμα και στην ψυχή μας τα στίγματα του δεσποτικού κατατρεγμού για χάρη του Χριστού. Προκειμένου να τους φιμώσει πήρε ψυχές στο λαιμό του με ψεύτικες μαρτυρίες και πολλές οικογένειες – ιδιαίτερα πολύτεκνες – δεινοπάθησαν οικονομικά και ψυχολογικά.
Όμως, θα πρέπει να γνωρίζουν αυτοί οι κύριοι ότι ο Θεός που παρατείνει αυτόν τον αγώνα έχει πολλούς και σοβαρούς λόγους. Έτσι ο Ιγνάτιος – ένας από τους κατά παραχώρηση Θεού ποιμένας και όχι κατ’ ευλογίαν – μη δυνάμενος να ποιμάνει το ποίμνιο «εκουσίως και προθύμως, τύπος γινόμενος αυτού» - μιμητής των κακών γεωργών της παραβολής – προτίμησε να επισκοπεί «αναγκαστώς», αισχροκερδώς και κατακυριεύων των κλήρων» (Α΄ Πετ. 5, 2-3) και, αδιαφορώντας για τα εντελλόμενα υπό του Χριστού, να γίνει θύτης αντί για θύμα θυσιάζοντας το ποίμνιο προς ίδιον όφελος. Αυτόν, ο κ. Ιερόθεος, έχει για πρότυπο.
Θα πρέπει επί πλέον να γνωρίζουν ότι, αν και επί 40 χρόνια «το μικρό ποίμνιο» των Λαρισαίων Αγωνιστών διώκεται λυσσωδώς από συνεργαζόμενες δυνάμεις, ο Θεός το κρατάει ζωντανό αφενός για να ελέγξει τους καιροσκόπους (δεσποτάδες, ιεροκήρυκες κ.α.) που προσφέρουν στήριγμα στον αντιΚανονικό, παράνομο και διώκτη Ιγνάτιο, κι αφετέρου να τους καταστήσει γνωστό ότι κι αυτοί θα γίνουν παρελθόν όπως εκείνοι που καταδίωξαν τον δίκαιο μακαριστό Θεολόγο και το λογικό ποίμνιό του. Ας μην επαναπαύσονται λοιπόν, τόσο ο κ. Ιγνάτιος, που κατάφερε να καταδικάσει τον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά ψευδολογώντας και παραποιώντας τους Ιερούς Κανόνες, και τους Αγωνιζόμενους Λαρισαίους εν μέρει να φιμώσει, όσο και οι διάφοροι Ιερόθεοι που εζήλωσαν την «δόξα»  Ιγνατίου, γιατί « ουδέν κρυπτόν ό ού γνωσθείσεται» (Ματθ. 10, 26) και συνεπώς, ψεύτης και ο κλέφτης -  που τον πρώτο χρόνο χαίρεται -  τον δεύτερο οπωσδήποτε θα μαραθεί.



ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ;
Ο δεσπότης Λάρισας μας ξαφνιάζει με αυτά που κάθε φορά κάνει. Κάτι “καλό” θα ανακοινώσει, λέμε. Εδώ έχει καθαρή εφαρμογή αυτό που λέει ο σοφός λαός: «Την αλήθεια την μαθαίνεις από…».

Στο τελευταίο «ΤΑΛΑΝΤΟ» (τεύχος 94) εκφράζει τον απέραντο θαυμασμό του προς τον αείμνηστο Τάκη Δημητρακόπουλο, ιδρυτή, ιδιοκτήτη, Διευθυντή της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» και θερμό του υποστηρικτή.

Ας δούμε καλύτερα το ξέσπασμα της ευγνωμοσύνης:

Όταν μούλεγε: «Σεβασμιώτατε, εσύ δε θα στενοχωριέσαι για τίποτε· όλα θα μου τα λες εμένα», μου έδιναν τα λόγια του μια τέτοια σιγουριά, μου διοχέτευαν τόση αυτοπεποίθηση που με ασφάλιζε πνευματικά.(!) (Αυτό είναι γεγονός αφού ο ίδιος στήριξε τον Σεραφείμ  Ορφανό και τον Δημήτριο Μπεκιάρη και πολέμησε με πάθος τον Θεολόγο).

Όταν του ζήτησα – συνεχίζει ο Ιγνάτιος – να εκδώσω το περιοδικό της Ιεράς Μητροπόλεως «Το Τάλαντο», μου είχε πει: «Μέχρι να βρεις τρόπο ν’ αντιμετωπίσεις τα έξοδα θα σου το τυπώνω εγώ». Ναι, η «Ελευθερία» μας πρόσφερε αυτό το δώρο για δύο σχεδόν χρόνια. Δύο χρόνια, εντελώς δωρεάν, μας εξέδιδε «Το Τάλαντο». Δεν ξεχνιέται αυτή η ευεργεσία. Πολλά από τα παραπάνω θα μπορούσε να σχολιάσει κανείς δεδομένου ότι ανακύπτει πλήθος αποριών και ερωτημάτων όσον αφορά την περίεργη αυτή εξάρτηση του δεσπότη – όλως αδιάκριτη, επιπόλαια και ανάρμοστη για έναν αρχιερέα διότι για την έκδοση ενός περιοδικού αμφίβολης αξίας, αφού αποτελεί έντυπο προσωπικής προβολής, δεσμεύτηκε σε βαθμό να αδυνατεί να αρνηθεί οποιοδήποτε αίτημα του «ευεργέτη» - με έναν επιχειρηματία που σκοπός του είναι να πάνε καλά οι δουλειές. Δε θα επεκταθούμε άλλο στις εύλογες αυτές σκέψεις, αλλά θα περιοριστούμε σε ένα μόνο συλλογισμό.

Αφού για 2 χρόνια η Μητρόπολη δεν πλήρωσε τίποτε και οι ναοί κατέθεταν προκαταβολικά το αντίτιμο των 5000 περιοδικών ανά δίμηνο – άσχετα αν δεν πωλούνταν – σημαίνει ότι εισπράττονταν μεγάλο χρηματικό ποσό. Δηλαδή τα 5000 περιοδικά πολλαπλασιαζόμενα με το 3 – τιμή μονάδας – απέφεραν 15.000 ευρώ την κάθε έκδοση (δίμηνη). Στα 2 χρόνια έχουμε 12 εκδόσεις των 15.000 € με συνολικά έσοδα για τη Μητρόπολη 180.000 € ανέξοδα, αφού τη δαπάνη είχε αναλάβει ο «ευεργέτης».

Και ρωτάμε: Ποια η τύχη αυτών των χρημάτων;


Δὲν μποροῦμε νὰ ἀποδίδουμε στὸ Θεὸ λέξεις, ποὺ δὲν ὑπάρχουν στὴν Ἁγία Γραφή.

Η προσθήκη περί "Πρώτου" τοῦ μητρ. Περγάμου κ. Ἰωάννη Ζηζιούλα και ο άγιος Αθανάσιος 

Μ. Ἀθανάσιος:

Δὲν  μποροῦμε  νὰ  ἀποδίδουμε  στὸ  Θεὸ  λέξεις,  ποὺ  δὲν  ὑπάρχουν  στὴν  Ἁγία  Γραφή.


Ζηζιούλας Ἰω., μητροπ. Περγάμου:

Ὁ  Θεὸς  Πατὴρ  εἶναι ...«Πρῶτος»!!!



 Ὁ κ. Ζηζιούλας ἐπὶ τ ἔργῳ τῆς βλασφημίας τῆς Ἁγίας Τριάδος.


Τὰ ὅσα βλάσφημα περὶ Ἁγίας Τριάδος λέγει ὁ μητροπολίτης Περγάμου [τὰ ὁποῖα κατήγγειλαν ἐπισήμως 300 μέλη τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ ἀδρανοῦσα Ἱ. Σύνοδο ...ἔθαψε(!) στὸ Ἀρχεῖο της] μπορεῖτε νὰ τὰ παρακολουθήσετε σὲ βίντεο, στὴν παρακάτω διεύθυνση (ἰδιαίτερα ἀπὸ τὸ 26ο λεπτό καὶ μετά):
http://amethystosbooks.blogspot.gr/2013/02/blog-post_9372.html
Τὸ νὰ προσθέτουμε λέξεις καὶ ἔννοιες στὰ τῆς Ἁγίας Τριάδος,
οἱ  Πατέρες τὸ ἔχουν ἀπαγορεύσει ὡς ἀνοίκειον. Διότι δὲν γνωρίζουμε
 ποιά προβλήματα μπορεῖ αὐτὸ νὰ προκαλέσει στὸ Δόγμα τῆς Ἐκκλησίας.
Ἔτσι κατὰ τὸν Μ. Ἀθανάσιον τέτοιες ἐκφράσεις περὶ Ἁγίας Τριάδος,
ὅπως ὁ ὅρος «Πρῶτος» γιὰ τὸν Πατέρα, ποὺ ἀναφέρεται στὶς ἐνδοτριαδικὲς σχέσεις καὶ ποὺ δὲν περιέχεται στὴν Ἁγία Γραφή, αὐτὴ τὴν χρήση «ἡ εὐσέβεια οὐκ ἐπιτρέπει λέγειν», ἔστω κι ἂν γιὰ τὴ λογική μας αὐτὸ φαίνεται εὔλογο.

Τὸ παρακάτω κείμενο το Μ. Ἀθανασίου, (διάλογος μεταξὺ Ὀρθοδόξου καὶ αἱρετικοῦ ), ἂν καὶ ἀμετάφραστο, εἶναι εὔγλωττο.


Ἀνόμ. Ἅμα οὖν λέγεις ὑπάρχειν Πατέρα καὶ Υἱόν;

Ὀρθ. Ἅμα λέγω.

Ἀνόμ. Δύο οὖν ἀγένητα λέγεις;

Ὀρθ. Ἐγὼ Πατέρα καὶ Υἱὸν λέγω· τί δέ ἐστιν ἀγένητον, οὐκ ἐδιδάχθην ἀπὸ τῶν θείων Γραφῶν.

Ἀνόμ. Οὐκ ἔστιν οὖν ὁμολογούμενον, ὅτι ὁ Πατὴρ τοῦ Χριστοῦ οὐκ ἔστι γενητός;

Ὀρθ. Ὡμολόγηται καὶ παρ' ἐμοῦ.

Ἀνόμ. Ὁ δὲ μὴ γεγονὼς καὶ ὑπάρχων ἀγενήτως ὑπάρχει· ἀγένητος ἄρα.

Ὀρθ. Ὅτι μὲν οὐκ ἐγένετο, οἶδα· ἀγένητον δὲ αὐτὸν λέγειν, οὐκ ἐδιδάχθην ὑπὸ τῆς θείας Γραφῆς, ἀλλὰ Πατέρα.