Δυστυχῶς ὅμως στήνἘκκλησία ὑπάρχουν τά πιό ἀνυπόληπτα πρόσωπα.

Δυστυχῶς ὅμως στήνἘκκλησία ὑπάρχουν τά πιό ἀνυπόληπτα πρόσωπα. Περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλο χῶρο, θά βρῆς τήν ἀνυποληψία. Τό ζήσαμε αὐτό σέ ὅλο  τό μεγαλεῖο του μετά  τήν ἑπταετία.

   Ἡ Ἐκκλησία ἐκθρονίζει ἐπισκόπους πού οὐδέποτε ἔδωσαν ἀφορμή σκανδαλισμοῦ, οὔτε ἐν ἔργῳ οὔτε ἐν λόγῳ. 

  Ποῦ σκανδάλισε ὁ Λαρίσης Θεολόγος, ποιόν φαρμάκωσε ὁ Παραμυθίας Παῦλος ὁ ἁπλοῦς, ὁ Ἠλίας ὁ Βόλου καί ὁ πολυμαθέστατος καί διδακτικώτατο Νικόδημος Γκατζιρούλης, καί ἀντικαταστάθηκαν μέ ἀνθρώπους, πού στήν πατρίδα μου τούς χαρακτηρίζουν «σημειωμένους»( ὀνόματα δέν θά μνημονεύσω);  

   Κανείς άπό αὐτούς δέν εἶπε: «Μά πῶς θά πάω ἐγώ νά ἀντικαταστήσω τόν ἁπλό, τόν ἀκατηγόρητο, τόν φτωχό, τόν φίλεργο; Πέστε μου ποῦ ἔφταιξε, γιά νά ἀναπαύσω τήν συνείδησή μου καί νά τόν ἀντικαταστήσω». Τίποτα ἀπό αὐτά, ἀλλά μέ κεκαυμένη τή συνείδηση προχώρησαν καί ἀνέβηκαν στούς θρόνους τῶν ἁγίων Νικολάου Χαλκίδος, Κωνσταντίνου Καρδίτσης καί λοιπῶν καί λοιπῶν...

 Ο Καθηγούμενος της Ιεράς  Μονής Δοχειαρίου

    Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος

Ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Γοργοϋπηκόου καί οἱ παρακλητικοί κανόνες οἱ ἀφιερωμένοι στό ὄνομά Της

Ὁ λόγος γιά τόν ὁποίο, ὅταν ἐγκαταλείψαμε τήν μονή Προυσοῦ, ἐγκαταβιώσαμε στην μονή Δοχειαρίου ἦταν ἡ θαυματουργός εἰκόνα τῆς Γοργοϋπηκόου, τήν ὁποία ἰδιαίτερα εὐλαβοῦντο οἱ Κολλυβάδες καί ἀπ’ ὅπου πέρασαν ἄφησαν εἰκόνες -ἀντίγραφα καί διηγήσεις τῶν θαυμάτων Της.Ὡς διάδοχοι τῶν Κολλυβάδων, ἀπό τούς Γεροντάδες μας, Ἀμφιλόχιο Πάτμιο καί Φιλόθεο Λογγοβαρδίτη, προτιμήσαμε νά ἀσκήσουμε τήν μοναχική πολιτεία στίς ἀγαπητές αὐλές τῆς Γοργοϋπηκόου, παρά τήν ἐγκατάλειψη καί τήν ἀνέχεια τῆς Μονῆς. Συναντήσαμε, βέβαια, πολλές δυσκολίες. Κάποιες ἀπ’ αὐτές σχετίζονται μέ τήν εἰκόνα τῆς Γοργοϋπηκόου.

Πρῶτα–πρῶτα γιά τό ὄνομα Γοργοϋπήκοος. Πολλοί πεπαιδευμένοι ἀμφισβήτησαν τό ὄνομα Γοργοϋπήκοος καί ἐπέμεναν ὅτι ὀνομάζεται Γοργοεπήκοος. Ὅμως, στήν χειρόγραφη παράδοση τῆς Μονῆς, τήν ὁποία ὑποστηρίζει καί ὁ ἅγιος Νικόδημος, φέρεται ὡς Γοργοϋπήκοος. Αὐτό τό ὄνομα θέλησε νά δώση ἡ Παναγία στήν εἰκόνα Της.Οἱ φιλόθεες ἀδολεσχίες ἀμφισβητοῦν τό θαῦμα καί τά γενόμενα στόν χῶρο τῆς Εἰκόνος. Ἐμεῖς λοιπόν, Γοργοϋπήκοο τήν παραλάβαμε καί Γοργοϋπήκοο τήν ὀνομάζουμε καί τήν ψάλλουμε καί τήν μεγαλύνουμε. Καί ἀφήνουμε τούς φιλολογοῦντες στίς ἐρεσχελίες τους καί στήν κλονισμένη πίστη τους, στό μεγάλο θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ τυφλωθέντος μοναχοῦ γιά τήν ἀσέβειά του νά μαυρίζη τό πρόσωπο τῆς Παναγίας.

Δεύτερη δυσκολία ἦταν ὅσον ἀφορᾶ τήν παράκληση τῆς Γοργοϋπηκόου. Στό  πανάγιο ὄνομά Της ὑπάρχουν τρεῖς παρακλήσεις· μία μέ ἱκετευτικό  καί παραμυθητικό χαρακτῆρα, ποίημα Ἰωάννου μοναχοῦ, σύμφωνα μέ τό «Ὑγράν διοδεύσας», μία θριαμβευτική τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ναξίου, στούς ἴδιους εἱρμούς, καί μία ἄλλη, τοῦ ἰδίου, σύμφωνα μέ τό «Ἁρματηλάτην Φαραώ». Ἡ πρώτη ἀπό αύτές ἦταν ἡ μόνη γνωστή καί τήν χρησιμοποιούσε ἀνέκαθεν τό μοναστήρι. Ἦταν μάλιστα τυπωμένη σέ βιβλιαράκια καί ἐψάλλετο ἀπό τούς χριστιανούς. Ὁ νῦν ἡγούμενος μέσα ἀπό τά χειρόγραφα ἀνέσυρε τήν ἄγνωστη μέχρι τότε παράκληση τοῦ ἁγίου Νικοδήμου, ἡ ὁποία παιανίζει τά θαύματα τῆς Γοργοϋπηκόου καί τραγουδᾶ τά μεγαλεῖα Της μέ τίς αὖρες τοῦ Ἀρχιπελάγους. Ὡς Ἀρχιπελαγίτης τήν μελοποίησε καί τήν ἔβαλε σέ χρήση στό μοναστήρι του. Αύτή ἡ  παράκληση ψάλλεται τριανταδύο χρόνια τώρα. Καί τά μικρά παιδιά ἀκόμη τήν ψάλλουν στούς δρόμους καί οἱ μαννάδες στίς κάμαρες τῶν ἄρρωστων παιδιῶν τους καί οἰ χειρώνακτες στήν δουλειά τους καί οἱ ὁδηγοί στό τιμόνι τους.

Δυστυχῶς ὅμως στήνἘκκλησία ὑπάρχουν τά πιό ἀνυπόληπτα πρόσωπα. Περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλο χῶρο, θά βρῆς τήν ἀνυποληψία. Τό ζήσαμε αὐτό σέ ὅλο  τό μεγαλεῖο του μετά  τήν ἑπταετία.Ἡ Ἐκκλησία ἐκθρονίζει ἐπισκόπους πού οὐδέποτε ἔδωσαν ἀφορμή σκανδαλισμοῦ, οὔτε ἐν ἔργῳ οὔτε ἐν λόγῳ. Ποῦ σκανδάλισε ὁ Λαρίσης Θεολόγος, ποιόν φαρμάκωσε ὁ Παραμυθίας Παῦλος ὁ ἁπλοῦς, ὁ Ἠλίας ὁ Βόλου καί ὁ πολυμαθέστατος καί διδακτικώτατος Νικόδημος Γκατζιρούλης, καί ἀντικαταστάθηκαν μέ ἀνθρώπους, πού στήν πατρίδα μου τούς χαρακτηρίζουν «σημειωμένους»( ὀνόματα δέν θά μνημονεύσω); Κανείς άπό αὐτούς δέν εἶπε: «Μά πῶς θά πάω ἐγώ νά ἀντικαταστήσω τόν ἁπλό, τόν ἀκατηγόρητο, τόν φτωχό, τόν φίλεργο; Πέστε μου ποῦ ἔφταιξε, γιά νά ἀναπαύσω τήν συνείδησή μου καί νά τόν ἀντικαταστήσω». Τίποτα ἀπό αὐτά, ἀλλά μέ κεκαυμένη τή συνείδηση προχώρησαν καί ἀνέβηκαν στούς θρόνους τῶν ἁγίων Νικολάου Χαλκίδος, Κωνσταντίνου Καρδίτσης καί λοιπῶν καί λοιπῶν...

Τά ἴδια συμβαίνουν καί στά γράμματα. Πρό ἐτῶν ὁ ἡγούμενος ἑνός μετοχίου τῆς Μεγίστης Λαύρας τοῦ Ἁγίου Ὄρους πῆρε τόν παρακλητικό κανόνα, ὅπως ψάλλεται στήν μονή Δοχειαρίου, τόν παραποίησε λίγο καί τόν κυκλοφόρησε σέ κασέτες, λές καί οἱ πατέρες τῆς μονῆς Δοχειαρίου ἦταν λίγοι, γιά νά ψάλουνε τήν Παναγία, λές καί ἡ μονή Δοχειαρίου εἶναι ἐγκαταλελειμμένη  καί δέν διαθέτει πιστούς διακόνους νά ψάλουν τά μεγαλεῖα τῆς Γοργοϋπηκόου. Εἶναι σάν νά πιάσουμε ἐμεῖς οἱ Δοχειαρίτες νά ψάλουμε τόν παρακλητικό κανόνα τῆς μονῆς Προυσοῦ( πού τό δικαιούμαστε ἄλλλωστε, διότι περάσαμε ἀπό κεῖ καί κτίτορες ἐγενόμεθα) ἤ τῆς μονῆς τοῦ Κύκκου. Ὤχ, αὐτή ἡ ἀνυποληψία μέσα στόν χῶρο τῆς μοναδικῆς ἀριστοκράτισσας ὀρθοδόξου ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας!

Πανελλ. Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ): ΟΙ Επίσκοποι δεν ορθοτομούν τον λόγον της αληθείας!

Tρομακτικη Δηλωσι της ΠΕΘ

Ἡ «Πανελλήνιος Ἕνωσις Θεολόγων» διαπιστώνει ὅτι

ΔΕΝ  ΟΡΘΟΤΟΜΕΙ  ΤΟΝ  ΛΟΓΟΝ  ΤΗΣ

ΑΛΗΘΕΙΑΣ Η  ΠΟΙΜΑΙΝΟΥΣΑ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Ἡ ἴδια ὅμως διαπράττει τὸ ἴδιο σφάλμα, ἀφοῦ ἑστιάζει τὴν καταγγελία της σὲ ἄλλα θέματα, οὐδεμία δὲ νύξη κάνει γιὰ τὸ μεγαλύτερο σφάλμα τῶν Ἐπισκόπων, τὴν ἀδιαφορία τους γιὰ τὴν διατήρηση ἀκεραίας τῆς Πίστεως καὶ τὴν συμπόρευσή τους μὲ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἢ τὴν ἀνοχή τους στοὺς ἡγέτες αὐτῆς τῆς αἱρέσεως, Πατριάρχες καὶ Ἐπισκόπους, τοὺς ὁποίους ἀπὸ δειλία ἢ συμφέρον ἀρνοῦνται νὰ κατονομάσουν.

Κι ὄχι μόνο αὐτό. Καὶ ἡ ἴδια ἡ ΠΕΘ στηρίζει τὸν ἀρχηγέτη τῆς αἱρέσεως πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὶς ἐπιστολὲς ποὺ ἔστειλε πρὸς τὸν Πατριάρχη, εὐχαριστώντας τον ποὺ ἔδωσε «τὰς Πατριαρχικὰς του εὐχὰς καὶ εὐλογίας διὰ τὴν εὐόδωσιν τοῦ ἔργου τῆς ΠΕΘ»!

Βέβαια γιὰ μᾶς, εἶναι φυσικὴ μιὰ τέτοια στάση, ἀφοῦ κορυφαῖο μέλος τοῦ Προεδρείου τῆς ΠΕΘ  (πρὶν μερικὰ χρόνια σὲ ἡμερίδα στὸ Πολεμικὸ Μουσεῖο)  μᾶς ἐξέπληξε, δηλώνοντάς μας ὅτι εἶναι λάθος ἡ θέση, ὅτι ὁ Παπισμός εἶναι αἵρεση! Κι ἂν δὲν θεωροῦν -κάποιοι τῆς ΠΕΘ- τὸν Παπισμό ὡς αἵρεση, κατὰ ποία λογικὴ θὰ θεωρήσουν τὸν Οἰκουμενισμό;

Πραγματικὰ λέμε πὼς ὑπηρετοῦμε τὸν ἴδιο Χριστὸ καὶ τὴν ἴδια Ἐκκλησία, ἀλλὰ ἐφαρμόζοντας ὁ καθένας διαφορετικὴ Παράδοση στὴν ἀντιμετώπιση τῶν τῆς Πίστεως καὶ κυρίως τῆς συγχρόνου αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Καὶ τὸ ἀπογοητευτικό: ὅπως οἱ Ποιμένες, ἔτσι καὶ τὰ ἡγετικὰ στελέχη τῶν θεολόγων, ἀρνοῦνται νὰ συζητήσουμε τὶς θέσεις τῶν Πατέρων, ὑποτιμώντας τὴν προσπάθεια ἐκείνων ποὺ μὲ κόπο καὶ μόχθο τὶς παρουσιάζουν στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας!

Τὸ κείμενο τῆς ΠΕΘ στὸ ὁποῖο ἀναφερόμαστε ἔχει τίτλο «Πνευματικὴ κρίση: Σύγχυση Πίστεως θεσμῶν καὶ Ἰδεολογημάτων», ὑπογράφεται ἀπὸ τὸν κ. Ἠλία Μπάκο καὶ δημοσιεύθηκε στὸ ὄργανο τῆς ΠΕΘ, τὸ περιοδικὸ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ», 2^ο τεῦχος τοῦ 2013, σελ. 66. Δημοσιεύουμε τὸ ἀπόσπασμα ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει:

Αναρτήθηκε από Πατερική Παράδοση

ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΚΟΣΜΑΣ ΚΑΙ ΔΑΜΙΑΝΟΣ (1 Νοεμβρίου)

ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΚΟΣΜΑΣ ΚΑΙ ΔΑΜΙΑΝΟΣ

(1 Νοεμβρίου)

π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα

Οι άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός, που εορτάζουν την 1η Νοεμβρίου, ήσαν αυτάδελφοι [=αδέρφια] και κατάγονταν από την Ασία. Υπάρχουν όμως άλλα δύο ζεύγη αγίων Αναργύρων με τα ίδια ονόματα. Οι πρώτοι μαρτύρησαν στην Ρώμη [δολοφονήθηκαν από το δάσκαλό τους στην Ιατρική] και εορτάζουν την 1η Ιουλίου και οι δεύτεροι κατάγονταν από την Αραβία και εορτάζουν την 17η Οκτωβρίου. Ήσαν όλοι τους γιατροί, δεν είναι όμως οι μοναδικοί άγιοι που ονομάζονται Ανάργυροι. Είναι και αρκετοί άλλοι, όπως οι Κύρος και Ιωάννης, Σαμψών και Διομήδης, Μώκιος και Ανίκητος, Θαλλελαίος και Τρύφων κ.λ.π. 

Ανάργυροι ονομάζονται επειδή δεν αγαπούσαν τα αργύρια, δεν ήσαν φιλάργυροι, η καρδιά τους δεν ήταν προσκολλημένη στα υλικά αγαθά και προσέφεραν τις ιατρικές τους υπηρεσίες αφιλοκερδώς.

Οι άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός είχαν γονείς ευσεβείς. Ο πατέρας τους όμως πέθανε όταν οι άγιοι ήσαν σε μικρή ηλικία, και την φροντίδα τους ανέλαβε εξ ολοκλήρου η μητέρα τους, η αγία Θεοδότη, η οποία τους γαλούχησε με τα νάματα της Εκκλησίας και τους δίδαξε την αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο. Η αγία Θεοδότη πρέπει να αποτελή το πρότυπο κάθε μητέρας που θέλει τα παιδιά της να προκόψουν. Αλλά προκοπή δεν νοείται χωρίς την αγάπη, την ανιδιοτελή αγάπη προς όλους τους ανθρώπους αδιακρίτως. Για να αγαπά όμως κανείς αληθινά τους ανθρώπους πρέπει πρώτα να αγαπά τον Θεό, επειδή η αληθινή αγάπη είναι δώρο του Θεού. Ο Απόστολος Παύλος συμβούλευε τον μαθητή του άγιο Τιμόθεο Επίσκοπον Εφέσου, να μελετά καθημερινά το Ευαγγέλιο και να ζη σύμφωνα με αυτό, για να προκόψη στην ζωή του και η προκοπή του να γίνη φανερή σε όλους.

Οι άγιοι Ανάργυροι θεράπευαν όλους ανιδιοτελώς και αδιακρίτως με την επιστημονική τους γνώση. Εκεί όμως που οι ανθρώπινες δυνάμεις αδυνατούσαν να προχωρήσουν, επειδή κάποιες ασθένειες είναι ανίατες, θεράπευαν τους ασθενείς με την προσευχή τους. Αλλά για να κρύβουν το χάρισμα των ιαμάτων που είχαν λάβει από τον Θεό, λόγω της μεγάλης τους αγάπης, προσποιούνταν ότι εθεράπευαν με τα φάρμακα. Και το έκαναν αυτό από ταπείνωση, για να μη θαυμάζονται και επαινούνται από τους ανθρώπους. Όλη τους η ζωή ήταν διακονία, προσφορά και θυσία στον βωμό της ανιδιοτελούς αγάπης.

Τα τέλη τους ήσαν «χριστιανά, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά» η όπως αναγράφεται στον ιερό Συναξαριστή, «ετελειώθησαν εν ειρήνη». 

Ο βίος και η πολιτεία των Αγίων μας δίνουν την αφορμή τονίσουμε τα ακόλουθα.

Πρώτον. Οι πρωτόπλαστοι στον Παράδεισο είχαν κοινωνία με τον Θεό και ήσαν υγιείς σωματικά και ψυχικά. Αλλά μετά την πτώση τους στην αμαρτία φόρεσαν τους δερμάτινους χιτώνες, δηλαδή την φθορά και τον θάνατο, και έγιναν ευάλωτοι στα διάφορα καιρικά φαινόμενα. Επομένως, οι σωματικές ασθένειες και ο θάνατος είναι μεταπτωτικά φαινόμενα, είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας, όπως άλλωστε και οι ψυχικές, αφού και ψυχικά αρρώστησαν. Επειδή έχασαν την κοινωνία με τον Θεό, ο νους τους σκοτίσθηκε και υποδουλώθηκαν στα διάφορα πάθη.

Μήνυμα Πατριάρχη προς 10η Γεν. Συνέλευση του Π.Σ.Ε. συμπίπτει με την αναγγελία περί "Ακολουθίας Γάμων Ομοφυλοφίλων"!

Oικουμενικός Πατριάρχης προς ΠΣΕ:

 Οφείλουμε να εργαστούμε

για την ενότητα των Χριστιανών

Μπουσάν, Κορέα, του Νίκου Παπαχρήστου

«Η δέσμευση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο όραμα του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών πάντοτε ήταν ακλόνητη», τονίζει σε μαγνητοσκοπημένο μήνυμά του προς τους συνέδρους της 10ης Γενικής Συνελεύσεως ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.Το μήνυμα του Προκαθημένου της Ορθοδοξίας μεταδόθηκε κατά την έναρξη της πρώτης Συνεδρίας στην οποία παρέστη πλήθος επισήμων της φιλοξενούσας χώρας και όλες οι αντιπροσωπείες που συμμετέχουν ως μέλη ή παρατηρητές στις εργασίες της Γενικής Συνελεύσεως.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισήμανε ότι το θέμα της Γενικής Συνελεύσεως περιλαμβάνει «σκοπό, προοπτική και προσευχή».

«Περιλαμβάνει  τον στόχο μας στην οικουμενική δραστηριότητα, την στάση μας στην οικουμενική δράση, αλλά και τη θεϊκή ευλογία για την οικουμενική ενότητα», ανέφερε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και υπογράμμισε ότι η δικαιοσύνη και η ειρήνη πρέπει να συνοδεύουν κάθε δράση που πραγματοποιείται. Υπενθυμίζοντας ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία προσευχόμαστε για την ενότητα όλων, ευχήθηκε την ειρηνική επανένωση της Κορεατικής χερσονήσου αλλά και για τους χριστιανούς που αγωνίζονται για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη στη Μέση Ανατολή.

Πρόσθεσε ότι η δικαιοσύνη και η ειρήνη - που αποτελούν τον πυρήνα του θέματος της 10ης Γ.Σ. – φανερώνουν την ευθύνη και την σοβαρότητα που θα πρέπει όλοι να δείξουν ενώπιον των κρισίμων προβλημάτων παγκόσμιας σημασίας, όπως είναι η οικονομία και η οικολογία. «Δεν υπάρχει άνετος τρόπος για να κάθεσαι στο Σταυρό», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και απευθυνόμενος στους συνέδρους τόνισε πως δεν μπορούμε να παραμένουμε απαθείς θεατές σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από κοινωνική αδικία και υποφέρει από δοκιμασίες και καταπίεση.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης σημείωσε ότι είμαστε υποχρεωμένοι να εργαστούμε προς την ορατή ενότητα τονίζοντας ότι οι προσπάθειες όλων είναι μόνο τα όργανα που υπηρετούν την ενότητα της Εκκλησίας, που  αποτελεί το μεγαλύτερο όραμα του οικουμενικού κινήματος.

Ολοκληρώνοντας ευχήθηκε, μεταξύ άλλων, να υπάρξει μεγαλύτερη κοινή μαρτυρία στον κόσμο και να ενισχυθούν οι σχέσεις του ΠΣΕ με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αλλά και ό,τι άλλο προωθεί την χριστιανική ενότητα και το διαθρησκειακό διάλογο.

Αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπό τον Σασίμων Γεννάδιο

Να σημειωθεί ότι στη Γενική Συνέλευση του ΠΣΕ συμμετέχει αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπό τον Μητροπολίτη Σασίμων Γεννάδιο ενώ παρίσταται ο επιχώριος Μητροπολίτης Κορέας Αμβρόσιος. Στην αντιπροσωπεία συμμετέχουν ο Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος, ο Επίσκοπος Πατάρων Ιωσήφ, ο Τριτεύων Πατριαρχικός Διάκονος Θεόδωρος Mεϊμάρης, διδάκτωρ Θεολογίας, ο Πρωτ.Εμμανουήλ Κλάψης, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης, ο Πρωτ.Χρυσόστομος Νάσσης, ο Πρωτ.Ντάνιελ Να, ο Πρεσβ. Αλέξανδρος Χαν, ο Πρεσβ. Κωνσταντίνος Κενανίδης, η μοναχή Αγάθη Πάικ, η Καθηγήτρια στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ Δήμητρα Κούκουρα,  ο Δρ Πέρυ Χαμάλης, επίκουρος Καθηγητής Θρησκευτικών Σπουδών, ο Δρ Λουκάς Ανδριανός και η κ. Εμμανουέλλα Λαρεντζάκη, από την Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης, η Δρ Ξανθή Μόρφη και η κυρία Ιόλη Κιμιάτση. 

___________

Σημείωση: To μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη ήταν στην αγγλική γλώσσα. Η μετάφραση και η απόδοση είναι του Amen.gr

- See more at: http://www.amen.gr/article15742#sthash.8lRGLqQ8.dpuf

http://www.amen.gr/article15742

http://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Ανοιχτή επιστολή προς τον Μακαριότατο Πατριάρχη Aλεξανδρειας

Κανείς δεν ακούει τη φωνή  των Χριστιανών του Κονγκό ;  

Η έκκληση της Ορθοδόξου Νεολαίας

 του Μπραζαβίλ συγκλονίζει.

Γιατι δεν επεμβαινει ΑΜΕΣΑ  Πατριάρχης  Αλεξανδρείας Θεόδωρος ; Μήπως ο Αράθυμος ξέρει τα άπλυτα του;

Ανοιχτή επιστολή 

προς τον Μακαριότατο Πατριάρχη 

Aλεξανδρειας 

Οκτ 29 τις 11:29 μ.μ
Από: Dimitris Karamatskos
Προς: patriarxeio.alexandreias@gmail.com

 
Ποια εκκλησία ευαγγελιζόμαστε 

στην Αφρική Μακαριότατε;

  


Μακαριότατε, ευλογείτε!

 

Στις 5 Ιανουαρίου ε.έ. Σας έγραψα μεταξύ άλλων σε επιστολή που Σας απέστειλα: «Η ιστορία κρίνει τους ηγέτες και θα κρίνει και Σας ανάλογα με τη στάση που θα τηρήσετε απέναντι στο λαό του Θεού, που απαιτεί να εισακουστεί η φωνή του. Μην γίνετε αιτία να αποχωρήσουν πολλοί σκανδαλισμένοι από την Εκκλησία του Κονγκό. Ο λαός είναι ανάστατος και οι πιστοί απειλούν ότι θα φύγουν από την Εκκλησία... κατηγορώντας την Εκκλησία ότι λειτουργεί όπως οι πολιτικοί, χωρίς αναγνώριση των υπηρεσιών των προσώπων που πραγματικά προσφέρουν στην Εκκλησία. Θα ακούσετε τη φωνή του;».

Δυστυχώς, τα πράγματα εξελίχθηκαν κάπως έτσι και ήδη οι καρποί στην Εκκλησία του Κονγκό είναι πολύ πικροί. Δεν γνωρίζω αν ενημερώνεστε για τα έργα και τις ημέρες του Επισκόπου του Κονγκό, αλλά θα ενθυμείστε από την επίσκεψή Σας εκεί ότι οι σχέσεις μου με τους πιστούς του Κονγκό και ιδιαίτερα με τη νεολαία ήταν πολύ στενές. Έτσι καθημερινά ακούω τον γόο των θρήνων τους και πληροφορούμαι για την κατάσταση, που μόνο Ορθόδοξη Εκκλησία δεν θυμίζει.

 

Προς άρση κάθε παρεξήγησης ξεκαθαρίζω ότι το μόνο μου κίνητρο είναι η αγάπη μου προς την Εκκλησία του Κονγκό, την οποία υπηρέτησα για ένα διάστημα, όπως γνωρίζετε και δεν επιδιώκω να επιστρέψω στην ιεραποστολή αυτή, εκτός αν ο Θεός το θελήσει, με οποιοδήποτε τρόπο. Ήδη ευρίσκομαι σε άλλη ιεραποστολή σε  χώρα εκτός της Αφρικής εδώ και ένα μήνα και ο Κύριος μου έδειξε το δρόμο να εργασθώ σε άλλον αμπελώνα, όπου οι εργαζόμενοι ανιδιοτελώς δεν διώκονται, όπως συμβαίνει στο Κονγκό.

Ο τρόπος που επέλεξε ο νέος Επίσκοπος να αντιμετωπίσει την κρίση στην τοπική εκκλησία είναι τρόπος δικτατορικός, ξεχνώντας ότι η Εκκλησία είναι χώρος ελευθερίας και αγάπης. Αν δεν έχετε πληροφορηθεί λοιπόν, Σας αναφέρω ανοιχτά και επίσημα τα παρακάτω, για τα οποία ελπίζω να λάβετε μέριμνα, γιατί, όπως Σας έγραψα, η ιστορία θα μας κρίνει όλους.

1. Ο νέος Επίσκοπος επήγε στο Κονγκό και ξεκίνησε μια ακατανόητη (και ανόητη) κατασυκοφάντηση του π. Θεολόγου, μέχρι που κατάφερε να τον διώξει από την ιεραποστολή στην οποία διακόνησε, χωρίς να υπάρχει κανένας προφανής λόγος. Συνεργήσατε σ’ αυτό πιστεύοντας ίσως τις αιτιάσεις του. Δεν αρκέστηκε σ’ αυτό και συνέχισε και μετά την αναχώρηση του π. Θεολόγου τις συκοφαντίες και τα ψέματα, για τα οποία οι ίδιοι οι Κονγκολέζοι αντιδρούν, γιατί γνωρίζουν τους δύο άνδρες και τα έργα τους είναι οι αδιάψευστοι μάρτυρες της ποιότητας και του ήθους του καθενός τους.

Μακαριότατε συμφωνείτε με τη χρήση συκοφαντιών και ψεύδους εναντίον ανθρώπων που εργάστηκαν ανιδιοτελώς στην Εκκλησία και στην ιεραποστολή και  με τις διώξεις ιεραποστόλων;

2. Αφόρισε ήδη πέντε νέους ενώ απέλυσε από τις εργασίες τους επίσης πέντε νέους χωρίς διάλογο ή κάποια προειδοποίηση και παρά τις σαφείς αντίθετες διατάξεις των κανόνων της εκκλησίας. Σε μια περίπτωση μάλιστα απέστειλε και στις υπηρεσίες του κράτους υπόμνημα εναντίον τους για να μη βρουν εργασία ποτέ στη ζωή τους. Το μίσος για τα μέλη του ποιμνίου του σε όλο του το μεγαλείο!

Μακαριότατε συμφωνείτε με τη χρήση των αφορισμών των νέων χωρίς διάλογο ως μέσου τρομοκράτησης και επιβολής της θέλησης του Επισκόπου στην Ορθόδοξη Εκκλησία της αγάπης;

3. Οι νέοι και οι πιστοί τον κατηγόρησαν σε επιστολή που απέστειλαν στον ίδιο και σε Σας προσωπικά, αλλά δημοσιεύθηκαν και σε μέσα ενημέρωσης της Ελλάδος, για παραπτώματα ανεπίτρεπτα. Δεν συνηγορώ στις κατηγορίες. Εσείς ως υπεύθυνος για την ειρήνη της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας, μπορούσατε να στείλετε μια επιτροπή Μητροπολιτών, για να ελέγξουν την αλήθεια ή όχι των καταγγελιών, απευθυνόμενοι φυσικά σε όσους καταγγέλλουν, για να βεβαιωθείτε για τις καταγγελίες αυτές. Δεν έγινε τίποτε.

Αν αληθεύουν, Μακαριότατε, συμφωνείτε να παραμένει στη θέση του ένας Επίσκοπος που τον βαρύνουν τέτοιας φύσεως κατηγορίες;

4.  Ο φίλος του, κ. Κ. Γκρόζος, που δεν γνωρίζει κανείς ποιος είναι ο ρόλος του στο Κονγκό, αφού σύμφωνα με τις διαπιστώσεις των πιστών δεν προσφέρει τίποτε εκεί, δίδαξε στους νέους λεξιλόγιο ανεπίτρεπτο για χώρους της Εκκλησίας όπως: πούστη, μαλάκα, αρχίδι, ρουφιάνε κτλ. (ζητώ συγγνώμην που αναγκάζομαι να τα γράψω αυτά δημοσία, δεν ανήκουν στο λεξιλόγιό μου και στο ήθος μου, αλλά μόνο έτσι θα αντιληφθείτε κι εσείς, που ίσως αγνοείτε όλα αυτά  και ο κόσμος περί ποίων ανθρώπων και ποίας ποιότητας πρόκειται. Άλλωστε η απλή αναφορά των λέξεων δεν συνιστά κακό, κακό είναι να τις χρησιμοποιεί κανείς, όπως έκανε η εκλεκτή παρέα στο Κονγκό).

Συμφωνείτε Μακαριότατε με την πρακτική αυτή και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί η «εκλεκτή αυτή παρέα» σε μια χώρα της ιεραποστολής; Δώσατε εντολή να απομακρυνθεί αυτός ο κύριος με το βρόμικο λεξιλόγιο;

5. Επειδή οι νέοι και οι πιστοί αντιδρούν και έχουν ήδη μαζέψει υπογραφές για την απομάκρυνσή του, συγκέντρωσε τους προέδρους των ενοριακών επιτροπών και τους ιερείς για να του συμπαρασταθούν και να υπογράψουν ένα κείμενο συμπαράστασης για να το παρουσιάσει στην Ιερά Σύνοδο και να εγκρίνουν τους αφορισμούς και όλων των νέων που συμμετείχαν σε συγκέντρωση της νεολαίας. Κάποιοι αν και δεν συμφωνούσαν αναγκάστηκαν να υπογράψουν, γιατί ήξεραν ότι θα χάσουν τη θέση τους και το μισθό τους!!! Μου μετέφεραν δύο διαφορετικές πηγές ότι το κείμενο που δόθηκε προς υπογραφή ήταν διαφορετικό από αυτό που τελικά είδαν οι υπογράψαντες, οι οποίοι βρέθηκαν σε δύσκολη θέση αντιλαμβανόμενοι την απάτη. Οι ραδιουργίες δεν έχουν τέλος. Επειδή δε κάποιοι πρόεδροι αντέδρασαν στους αφορισμούς των νέων, για τους οποίους είπαν ότι είναι το νέο αίμα της εκκλησίας και δεν επιτρέπεται να τους διώχνουμε με τον αντιδημοκρατικό αυτό τρόπο, έδωσε εντολή να αλλάξουν οι πρόεδροι των ενοριακών επιτροπών που δεν συμφωνούν μαζί του. Σε λίγο καιρό θα έχει αφορίσει τη μισή Εκκλησία, που δεν συμφωνεί μαζί του!!!

Συμφωνείτε Μακαριότατε με τις μεθοδεύσεις αυτές, με τις απάτες, τις ραδιουργίες, την τρομοκρατία και τους αφορισμούς όσων δεν συμφωνούν με τον Επίσκοπο και συμμετέχουν σε συγκεντρώσεις των νέων; Είναι λόγος αφορισμού αυτός;

Μακαριότατε,
έχετε κάθε δικαίωμα να κρατήσετε τον συγκεκριμένο Επίσκοπο μόνιμα στο Κονγκό, είστε ο πνευματικός ηγέτης της Εκκλησίας της Αφρικανικής ηπείρου και να κωφεύσετε στις κραυγές αγωνίας του ποιμνίου σας. Όμως οι ηγέτες κρίνονται από τις αποφάσεις τους σε δύσκολες στιγμές για  την Εκκλησία. Αυτό που δεν αντιλήφθηκε ο Επίσκοπος του Κονγκό είναι ότι Εκκλησία δεν είναι ο Επίσκοπος αλλά οι πιστοί, το σώμα του Χριστού, οι οποίοι συγκεντρώνονται γύρω από τον Επίσκοπο, όταν αυτός φέρεται ως πατέρας πνευματικός και όχι ως δικτάτορας. Γνωρίζετε τη σχέση μου με το Κονγκό και γι’ αυτό και το ενδιαφέρον μου, γιατί οι νέοι απευθύνονται σε μένα, αφού δεν έχουν πού αλλού να στραφούν. Ενθυμούνται ότι τους υποσχεθήκατε, όταν τους επισκεφθήκατε, πως θα είστε κοντά τους σε κάθε τους πρόβλημα, γι’ αυτό σας απέστειλαν την επιστολή τους αλλά μέχρι τώρα δεν υπάρχει απάντηση στις κραυγές αγωνίας τους.

Τα παιδιά του ορφανοτροφείου Σας απέστειλαν επιστολή, στην οποία διεκτραγωδούν τα προβλήματά τους. Πένονται, Μακαριότατε. Ο Επίσκοπος δεν έχει την ικανότητα να αντιμετωπίσει τα προβλήματα λειτουργίας του, όπως και του σχολείου. Τα πάντα έχουν διαλυθεί. Τουλάχιστον λυπηθείτε τα παιδιά αυτά, για τα οποία εκφράζατε πάντοτε την συμπάθειά Σας. Κι εγώ τα αγάπησα και τα αγαπώ, γιατί έζησα κοντά τους πολύ καιρό. Ο επίσκοπος όμως μου απαγόρευσε να στέλνω χρήματα στο ορφανοτροφείο, για να μη φανεί η δική του αδυναμία και ανικανότητα. Έστω και αν τα ορφανά πεινούν και γυμνητεύουν.

Μετά της εν Κυρίω αγάπης και σεβασμού, αιτούμενος την ευχή Σας

Δημήτρης Καραμάτσκος
Θεολόγος, Μάστερ Θρησκειολογίας

Κανείς δεν ακούει τη φωνή τους;

του Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη

         

 

Κατηχητής βωμολοχίας και όχι μόνο. 

Έτσι επίσημα και επώνυμα καταγγέλλεται Παντελεήμων τις Αράθυμος, που το πατριαρχείο Αλεξανδρείας τοποθέτησε στο Μπραζαβίλ του Κογκό ως επίσκοπο. 

Γνωστός ο διωγμός του ιεραποστόλου της περιοχής πατρός Θεολόγου Χρυσανθακοπούλου, για να μείνει ελεύθερο το πεδίο στον κ. Αράθυμο.

          Από καταγγελία των νέων της περιοχής, που ο π. Θεολόγος είλκυσε στον Χριστό, πληροφορούμαστε: «Κάπνισμα, ποτά, παρέες με ανθρώπους του υποκόσμου. 

Διδάσκει σε νέους λεξιλόγιο του υποκόσμου. 

Η αστυνομία του Pointe Noire συνέλαβε τον επίσκοπο Μπαζαβίλ με Κονγκολέζο σε αυτοκίνητο…».

          Η έκκληση της Ορθοδόξου Νεολαίας του Μπραζαβίλ συγκλονίζει. 

Μόλις τα παιδιά αυτά οδηγήθηκαν από τον πνευματικό τους, τον π. Θεολόγο, στο θαυμασμό του Προσώπου του Ιησού Χριστού, έπεσαν από τα σύννεφα, γιατί το πατριαρχείο τούς υποχρεώνει να βλέπουν «εἰς τόπον Χριστοῡ» τον αείποτε Αράθυμο.

          Το μόνο, που ξέρει ο από Σύρον Αράθυμος είναι το επιτίμιο της ακοινωνησίας σε όσα ευσεβή παιδιά σέβονται τον πνευματικό τους π. Θεολόγο.   

Έγινε, βλέπετε, της μόδας η… ακοινωνησία! 

Το Αλεξανδρινό κέντρο έχει στολίσει την Αφρική με παρόμοια «μπουμπούκια».

          Ελπίδα για το θέμα είναι οι λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες, αλλά και το Ελληνικό κράτος, που είναι πιθανόν ανυποψίαστο για το τι πρόσωπα μισθοδοτεί, ως επισκόπους στην Αφρική.

Κάποια ελπίδα έχουμε και από τους γνησίους και ανεπιλήπτους εργάτες της Ορθοδόξου ιεραποστολής στην Αφρική.   

Φαντάζεστε τον Παύλο να καλύπτει το σκάνδαλο της Κορίνθου, για να μη χαθεί το … «έργο» του; 

Πατέρες της ιεραποστολής στην Κινσάσα, στο Κολουέζι, στην Τανζανία, στη Μαδαγασκάρη κ.α, η  στήριξη του διώκτη του αδελφού σας π. Θεολόγου είναι βόμβα στο δικό σας έργο. 

ΣΤΟΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΠΑΥΛΟ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΤΟΥ Λ.Ν.

"Παύλος ο απλούς, Παύλος ο κεχαριτωμένος!

Ο ανεπαίσχυντος εργάτης του Ευαγγελίου, που εργάστηκε αόκνως στον Αμπελώνα του Κυρίου, οδηγώντας τόσες και τόσες ψυχές στον ακύμαντο λιμένα της Βασιλείας των Ουρανών!

Ο Σατανάς φθόνησε το ταπεινό του έργο, εξαιτίας του οποίου "έχανε πελατεία", κατά το δη λεγόμενο, και με όχημα την υπ’ αριθμόν 7 Συντακτική Πράξη του μαύρου Ιουλίου του 1974,ενεργώντας διά μέσου ιδιοτελών κληρικών, τον καρατόμησε και εκπαραθύρωσε απ’ τη θεόθεν λαχούσα αυτώ επισκοπή της Παραμυθιάς, ΑΝΑΙΤΙΩΣ, ΑΝΕΞΕΤΑΣΤΩΣ, ΑΝΑΠΟΛΟΓΗΤΩΣ!

Ο αοίδιμος, ευθαρσής ιεράρχης, μαζί με τους δύο γίγαντες και λέοντες της Ορθοδοξίας, μακαριστούς και πολυκλαύστους, Φλωρίνης Αυγουστίνο και Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο, ενεργούντες κατ επιταγήν της Ορθοδόξου συνειδήσεώς τους και επί τη βάσει σχετικών ιερών κανόνων, διέκοψαν, μετά πολλής συνοχής της καρδίας, το μνημόσυνο του πυραυλοκινήτως σπεύδοντος προς ένωση μετά των αιρετικών παπικών, μακαριστού πατριάρχη Αθηναγόρα, του οποίου η ανεκδιήγητη, από της πλευράς της προασπίσεως του Ορθοδόξου Δόγματος, πατριαρχεία του, τυγχάνει τοις πάσι γνωστή.

Εσχάτως, κάποιοι  φιλοπατριαρχικοί κάλαμοι, επιχείρησαν να "αγιογραφήσουν" τον αείμνηστο εκκλησιαστικό αξιωματούχο. Πλην εις μάτην! Διότι η πληθώρα των ντοκουμέντων που πιστοποιούν την ολέθρια πολιτική του στον προαναφερθέντα τομέα της πατριαρχείας του, κρυστάλλινης διαύγειας, κάθε άλλο παρά δύνανται σοβαρώς να αμφισβητηθούν και επ’ ουδενί καταλείπουν ουσιαστικά περιθώρια στοιχειοθετήσεως και εκφοράς τεκμηριωμένου αντιρρητικού λόγου.

Ο αλησμόνητος Παύλος Καρβέλης συνείχετο από αγωνία για την πορεία της εν Κωνσταντινουπόλει εκκλησιαστικής ολκάδος που επί Αθηναγόρα συνεχώς, από μεθόδου και εκ συστήματος, λοξοδρομούσε προς τους υφάλους και σκοπέλους του συγκρητιστικού οικουμενισμού, καταπατώντας ασύστολα του ιερούς κανόνες, διασπώντας την Πανορθόδοξη ενότητα, πυροδοτώντας εντάσεις και σχίσματα, ακυρώνοντας και καταργώντας την έννοια της ιεραποστολής προς τους ετεροδόξους και ετεροθρήσκους, απαξιώντας και αποδομώντας στη συνείδηση του Ορθοδόξου ποιμνίου τη μοναδικότητα και αποκλειστικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως αποκλειστικού φορέως της Αληθείας!

Η επιλογή του μακαριστού ποιμένα της Παραμυθιάς, να προβεί ομού μετά των άλλων δύο συνεπισκόπων του, μετά πολλής συνοχής καρδίας αλλά και κατ’ επιταγήν της αρχιερατικής του συνειδήσεως, στη διακοπή του μνημοσύνου του φρονούντος και κηρύσσοντος αιρετικά, αοιδίμου Αθηναγόρα, αποτελεί δείκτη και μέτρο της ποιμαντικής του ευθύνης, στην περιοχή της προασπίσεως του Ορθοδόξου Δόγματος. Και θα πρέπει, το δίχως άλλο, να προβληματίσει ΣΟΒΑΡΑ τους σημερινούς επισκόπους, που, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, θεώνται απαθώς τις σημερινές πατριαρχικές ασχημοσύνες.

Είθε και άλλοι ποιμένες να στοιχηθούν στην προβληματική του Παύλου του απλού και κεχαριτωμένου που επαξίως πληροφόρησε τη διακονία του, υπηρετώντας θεοφιλώς το ποίμνιό του και προασπίζοντας επίσης θεοφιλώς το Ορθόδοξο Δόγμα!

ΠΡΟΤΑΣΗ-ΦΩΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ Π.ΗΦΑΙΣΤΟ (upd) "Άμεση έξοδος από τα Μνημόνιο γιατί αλλιώς θα ωχριά το 1922 από αυτό που θα συμβεί"!

Μια τοποθέτηση που αξίζει να μελετηθεί καθώς υποδεικνύει την εθνική ανάγκη αποτίναξης του εθνικού ζυγού της τρόικα και παραθέτει ενας "οδικό χάρτη" για το πως μπορεί αυτό να συμβεί" ο καθηγητής  Διεθνών - Στρατηγικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς Παναγιώτης Ήφαιστος στην ιστοσελίδα του υποστηρίζοντας ότι "Τα όσα έρχονται για την Ελλάδα γράφει θα κάνουν τη καταστροφή του 1922 να μοιάζει με ασήμαντο ιστορικό γεγονός". 
Καίριο ρόλο στον "οδικό χάρτη" εξόδου από την κρίσηθα παίξουν οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας.
Η πρόταση συμποσούται στα εξής πέντε σημεία:
ΠΡΩΤΟΝ, η εντολέας κοινωνία επιβάλλει ένα ειρηνικό ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΌ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΌ να αποχωρήσουν οι φαύλοι, οι υπάλληλοι των ξένων και οι εγχώριοι μεταπράτες-τεχνοκράτες. Εάν χρειαστεί όλοι οι πολίτες κάθονται στις πλατείες μέχρι νεοτέρας μέχρι τα μέλη του φαυλοκρατικού παλαιοκομματισμού να πάνε σπίτια τους.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, οι ΈΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ πιστές στην Υψηλή αποστολή προάσπισης της συλλογικής ελευθερίας των ελλήνων βελτιστοποιούν και μεγιστοποιούν τους όποιους συντελεστές ισχύος διαθέτουμε και με ακλόνητη ετοιμότητα αφοσιώνονται στην προάσπιση της εθνικής επικράτειας κατά κάθε έξωθεν απειλής. Το κόστος κατά όποιου σκεφτεί να μας βλάψει πρέπει να είναι συντριπτικά και ανελέητα υψηλό. Γνωρίζουμε ότι ακόμη μπορούμε να επιβάλουμε ένα τέτοιο κόστος.
ΤΡΙΤΟΝ, οι ΔΥΝΆΜΕΙΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΉΣ ΤΆΞΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΆΛΕΙΑΣ: Είναι δικά μας παιδιά που υπηρετούν τις δυνάμεις εσωτερικής τάξης προστατεύουν αποτελεσματικά την κοινωνία κατά προβοκατόρων που πάντοτε εκμεταλλεύονται τέτοιες στιγμές. Αυτονόητα θεωρούμε δεδομένο ότι δεν θέλουν να αγγίξουν ούτε μια τρίχα ελλήνων πολιτών οι οποίοι συμπεριφέρονται ειρηνικά και με τους οποίους θα πρέπει να αγκαλιάζονται και όχι να συγκρούονται. Κάθε εξάλλου διαταγή να κτυπηθούν άοπλοι ειρηνικά συμπεριφερόμενοι πολίτες είναι αντί-Συνταγματική, παράνομη, ανήθικη και αντί-πατριωτική.
ΤΈΤΑΡΤΟΝ, ως πασίδηλο κοινωνικό αίτημα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναθέτει άμεσα την (ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΉ) ΔΙΑΚΥΒΈΡΝΗΣΗ της χώρας σε «δέκα» αδιάφθορους και ικανούς Έλληνες. Εάν δεν βρούμε δέκα ικανούς και αδιάφθορους έλληνες εκτός του φαύλου παλαιοκομματικού συστήματος θα πάθουμε ότι μας αξίζει. Η εντολή ρητή και ξεκάθαρη, σχεδόν μοναδικού σκοπού: Να επιχειρήσουν να σώσουν των χώρα, να αναθερμάνουν την οικονομία και να διεξάγουν σκληρές διαπραγματεύσεις με τους τρίτους.
ΠΕΜΠΤΟΝ, δημιουργείται μια ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΉ ΣΥΝΈΛΕΥΣΗ για Συνταγματική αναθεώρηση από την οποία θα απουσιάζουν οι γνωστοί επιστημονικά μεταμφιεσμένοι κομματάνθρωποι.
Ας δούμε ολόκληρη την τοποθέτηση:

1.     Βυθιζόμαστε μέσα σε μια δίνη θανάτου

Ακούοντας πρόσφατα μια ανερυθρίαστη-αδιάντροπη ομολογία βουλευτή ότι «η χώρα εκβιάστηκε από τους δανειστές της» και γι’ αυτό ενώ δεν το επιθυμούσε ψήφισε το μνημόνιο, σκέφτηκα να γράψω το παρόν. Στο μυαλό όλων των Ελλήνων, ακριβώς, εμπεδώνεται πλέον μια τραγική αλήθεια: Τους αρπάζουν τον μόχθο τους, τους πλουτοπαραγωγικούς τους πόρους, το νερό τους, τις επιχειρήσεις τους, τα σπίτια τους και το μέλλον των επόμενων γενεών διαγράφεται ζοφερό. Το δε δειλό ή εκβιαζόμενο πολιτικό προσωπικό μετατρέπεται σε πραιτοριανούς τρίτων.
Οι Έλληνες επί μακρό μόχθησαν για να είναι σήμερα η Ελλάδα μια πλούσια χώρα. Μετανάστες, ναυτικοί, ξενιτεμένοι επιστήμονες, γεωργοί, εργάτες, νοικοκυραίοι και επιχειρηματίες κάθε είδους επί δεκαετίες με μόχθο και κόπο έκτισαν σπίτια, υποδομές, επιχειρήσεις και Ένοπλες Δυνάμεις που προασπίζουν την ελευθερία τους. Τα κεκτημένα συρρικνώνονται ραγδαία και σύντομα θα εκμηδενιστούν. Η Ελλάδα βυθίζεται μέσα σε μια οικονομική, πολιτική, κοινωνική και διπλωματική δίνης θανάτου. Στην δε καλή «Βαλκανική γειτονιά μας» –διατύπωση του συρμού ασπόνδυλων οργανικών διανοουμένων της ξενοκρατίας την δεκαετία του 1990–, στα καρναβάλια ντυμένοι κανίβαλοι παρελαύνουν με σεντούκια πάνω στα οποία γράφεται «Ελλάδα: Επιτέλους πέθανε».     
Μπορεί οι Έλληνες πολίτες να έκαναν λάθος με το να εμπιστευτούν κάποιους λαοπλάνους κομματάρχες της ξενοκρατίας –κατά κανόνα λόγω αφέλειας και κατ’ εξαίρεση λόγω σύμπραξης με το φαύλο κομματικό πελατειακό σύστημα– αλλά η κλίμακα της καταστροφής που συντελείται είναι εκτός αναλογιών και γι’ αυτό η Ελληνική κοινωνία δεν φέρει ευθύνη. Εν τέλει, ποιο σύγχρονο κράτος δεν είναι ατελές; Δεν είμαστε ουτοπιστές: Η ιδεατή πολιτεία ακόμη δεν υπήρξε και μάλλον ποτέ δεν θα υπάρξει. Ο προσανατολισμός και η φορά κίνησης προς δημοκρατία και ελευθερία ενδιαφέρει και γι’ αυτό μιλάμε. Είναι κατεπείγον λοιπόν το κράτος να τεθεί υπό τον έλεγχο των εντολέων Ελλήνων πολιτών.

Τα τρία ΟΧΙ του Αρχιεπίσκοπου Χρύσανθου

Από τον/την ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ

Το ΟΧΙ του Ιωάννου Μεταξά και του ελληνικού λαού κατά του αυθάδους Μουσσολίνι ήταν μόνον η αρχή.

Ακολούθησαν πολλά ΟΧΙ από επώνυμα πρόσωπα και από απλούς Έλληνες αγωνιστές.

Μία μορφή που δεν προβάλλεται όσο θα έπρεπε από τα σχολικά βιβλία και τις τηλεοράσεις υπήρξε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος, ο οποίος κράτησε στάση εθνικώς αξιοπρεπή, όπως αρμόζει σε Ορθόδοξο Έλληνα Ιεράρχη.

Ας θυμηθούμε τα τρία ΟΧΙ που εξεστόμισε κατά την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα.

Ο Χρύσανθος Φιλιππίδης γεννήθηκε στην Κομοτηνή και σε ηλικία 32 ετών εξελέγη Μητροπολίτης Τραπεζούντος του Πόντου. Μετά τη σφαγή του Ποντιακού Ελληνισμού από τους Τούρκους ήλθε στην Αθήνα και ορίσθηκε εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Με σπουδές στη Χάλκη και σε ξένα πανεπιστήμια εκλέγεται το 1938 Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Τον αγώνα των στρατιωτών μας στα βουνά της Βορείου Ηπείρου στήριξε και ο ίδιος και η Εκκλησία της Ελλάδος με κάθε τρόπο, ηθικό και υλικό.

Στις 27 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί εισήλθαν στην Αθήνα ως κατακτητές. Ο Χρύσανθος εκλήθη να μετάσχει της επιτροπής, η οποία θα παρέδιδε επισήμως την πόλη στον Γερμανό Διοικητή. Ο Αρχιεπίσκοπος αρνήθηκε και απήντησε: «Οι Έλληνες Ιεράρχες δεν παραδίδουν τας πόλεις εις τον εχθρόν, αλλά καθήκον των είναι να εργασθούν δια την απελευθέρωσιν αυτών». Ήταν το πρώτο ΟΧΙ του Χρυσάνθου.

Ο Δήμος Αθηναίων τον ειδοποίησε ότι θα τελεσθεί Δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ναό κα τον καλούσαν να προσέλθει. Ο Αρχιεπίσκοπος αρνήθηκε και πάλι λέγοντας: «Δοξολογία δεν έχει θέσιν επί τη υποδουλώσει της Πατρίδος μας. Η ώρα της Δοξολογίας θα είναι άλλη». Ήταν το δεύτερο ΟΧΙ του Χρυσάνθου.

Υπήρξε στη συνέχεια άλλη απαίτηση: Να ορκίσει τη γερμανοπρόβλητη κυβέρνηση Τσολάκογλου. Και ο Αρχιεπίσκοπος απήντησε: «Δεν μπορώ να ορκίσω κυβέρνησιν προβληθείσαν υπό του εχθρού. Ημείς γνωρίζομεν ότι τας Κυβερνήσεις ορίζει ο Λαός και ο Βασιλεύς. Εδώ τώρα ούτε ο Λαός εψήφισεν την Κυβέρνησιν ούτε ο Βασιλεύς την ώρισεν». Ήταν το τρίτο ΟΧΙ του Χρυσάνθου.

Αντικαταστάθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, ο οποίος διεφύλαξε τα εθνικά συμφέροντα κατά την Κατοχή. Ο Χρύσανθος εκοιμήθη στις 28.9.1949. Το 1991 τα οστά του μεταφέρθηκαν από το Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών στη Μονή Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο.

Τα ΟΧΙ του εμψύχωσαν την αγωνιστικότητα των Ελλήνων.

Κ.Χ. 22.10.2013

Τι είπαν εχθροί και φίλοι για τους Έλληνες στο Β΄ ΠΠ

Η ηρωική στάση και η τεράστια συμβολή των Ελλήνων στη νίκη κατά των δυνάμεων του άξονα, όπως αποτυπώνεται από τις δηλώσεις εχθρών και φίλων.

Πηγή: "Τρελογιάννης

Χάριν της ιστορικής αλήθειας πρέπει να επιβεβαιώσω ότι μόνο οι Έλληνες, απ’ όλους τους αντιπάλους που μας αντιμετώπισαν, πολέμησαν με το μεγαλύτερο θάρρος και περισσότερο αψήφισαν το θάνατο.
Αδόλφος Χίτλερ

Η λέξη ηρωισμός φοβάμαι ότι δεν αποδίδει στο ελάχιστο τις πράξεις αυτοθυσίας των Ελλήνων, οι οποίες ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για τη νικηφόρα έκβαση της κοινής προσπάθειας των εθνών, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, για την ανθρώπινη ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Εάν δεν ήταν η ανδρεία των Ελλήνων και το θάρρος τους, η έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου θα ήταν ακοθόριστη.
Γουίνστον Τσώρτιλ

Μέχρι τώρα συνηθίζαμε να λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Τώρα θα λέμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.
Γουίνστον Τσώρτιλ

Όταν νικήσουμε, θα μπούμε στη Βουλγαρία ως τιμωροί, στη Γιουγκοσλαβια ως ελευθερωτές και στην Ελλάδα ως προσκυνητές ..

Ιωσήφ Στάλιν
Εάν οι Ρώσοι κατόρθωσαν να προβάλλουν αντίσταση στην είσοδο της Μόσχας για να σταματήσουν και να αποτρέψουν το γερμανικό χείμαρρο, το οφείλουν στους Έλληνες, οι οποίοι καθυστέρησαν τις γερμανικές μεραρχίες, την ώρα που θα μπορούσαν να μας κάνουν να γονατίσουμε.
 Στρατηγός Ζούκοφ (Σοβιετική Ένωση)

Η Μάχη της Πίνδου άλλαξε τον ρου της Ιστορίας
 Στρατηγός Σματς (Πρόεδρος Νοτιοαφρικανικής Ένωσης)

Πολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και νικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήταν δυνατόν να γίνει αλλιώς διότι είστε Έλληνες. Κερδίσαμε χρόνο για να αμυνθούμε. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι θα σας ευγνωμονούμε
Ραδιοφωνικός Σταθμός Μόσχας

Είμαι ανίκανος να δώσω το κατάλληλο εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση του λαού και των ηγετών της Ελλάδας.
Σαρλ Ντε Γκωλ

Ο κ. Βαρθολομαίος δεν κατάλαβε ότι ο λαός, δηλαδή το εκκλησίασμα, ήταν αποκλεισμένο εκτός εκκλησίας, ήταν απών και μόνο οι φανταχτερές στολές και τα φανταχτερά ράσα βρίσκονταν μέσα στον 'Αγιο Δημήτριο ;;; .

Γιορτή χωρίς Λαό, δεν είναι γιορτή, Χειλαδάκη Νίκου

 Όλο και περισσότερο πλησιάζουμε σε ημέρες Χούντας

Για άλλη μια φορά ζήσαμε το φαινόμενο η μεγάλη γιορτή του πολιούχου της Θεσσαλονίκης, του μεγαλομάρτυρα  αγίου Δημητρίου, να γίνεται με αυστηρά αστυνομικά μέτρα, με τον κόσμο να μην τολμά να πλησιάσει τον ιερό ναό και με τους επισήμους να καμαρώνουν την μοναξιά τους εκφωνώντας λόγους εκτός τόπου και χρόνου. Άραγε ο μεγάλος αυτός άγιος έτσι θα ήθελε να τιμάται η μνήμη του, με τρεις χιλιάδες αστυνομικούς να φυλάγουν τους επισήμους και τον κόσμο να συνωστίζεται μακριά από τον ναό μη μπορώντας ούτε ένα κερί να ανάψει στην μνήμη του αγίου του; Τα σιδερένια κάγκελα και τα ένστολα τείχη δεν ταιριάζουν στον άγιο Δημήτριο, δεν ταιριάζουν στην Θεσσαλονίκη, δεν ταιριάζουν σε τέτοιες γιορτές που σε τίποτα δεν θυμίζουν τις αυθόρμητες λαϊκές γιορτές άλλων εποχών, όταν σύσσωμος ο κόσμος μετείχε χωρίς αστυνομικούς αποκλεισμούς. 

Σήμερα μοναχά μια ψυχρή πρόσκληση ήταν στην γιορτή, μια αυστηρά επιλεγμένη και ελεγχόμενη πρόσκληση. Υπήρξαν προσκυνητές που είχαν έρθει από μακριά για να μετάσχουν της θειας λειτουργίας. Κρίμα. Η θεια λειτουργία στην επέτειο του αγίου Δημητρίου ήταν λειτουργία… prive. Η μεγάλη γιορτή του αγίου Δημητρίου, του πολιούχου της Θεσσαλονίκης μας, ήταν γιορτή prive. Όσο και αν δεν με αρέσει αυτός ο ξενικός όρος  τον χαρίζω στους επισήμους, αυστηρά επιλεγμένους που βρίσκονταν αποκλεισμένοι, μόνοι τους, μέσα στον ναό.

     Φέτος όμως η γιορτή αυτή είχε ξεχωριστή σημασία γιατί παρευρέθηκε και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης. Τι κρίμα που ο Παναγιώτατος δεν κατάλαβε ότι ο λαός, δηλαδή το εκκλησίασμα, ήταν εκτός εκκλησίας, ήταν απών και μονά οι φανταχτερές στολές και τα φανταχτερά ράσα βρίσκονταν μέσα στον χώρο του ναού.

    Είχε προηγηθεί η επίσκεψι του Παναγιώτατου στο τουρκικό προξενείο και η απονομή των ευσήμων του στον Κεμάλ Ατατούρκ. Κάποιοι την κίνηση αυτή την θεώρησαν πολύ σωστή γιατί υποστήριξαν ότι ο Χριστός δίδασκε να αγαπάμε τους εχθρούς ημών. Μήπως παρερμηνεύουν την ευαγγελική ρήση, «αγάπα τον εχθρό σου»; Το «αγάπα τον εχθρό σου» δεν  σημαίνει, «αγάπα και αποδέξου τα έργα του εχθρού σου», αλλά «προσευχήσου να μετανοήσει και να συγχωρηθεί ο εχθρός σου». Μήπως επιδοκιμάζοντας την ευχή του Πατριάρχη προς τον σφαγέα του ελληνισμού της Μικράς Ασίας, έτσι οδηγήθηκαν σε εωσφορική πλάνη;

    

Τέτοια γιορτή του αγ. Δημητρίου δεν είχαμε ονειρευτεί, τέτοια Θεσσαλονίκη δεν την είχαμε ονειρευτεί, δεν την είχαμε καν φανταστεί. Η μεγάλη γιορτή  του πολιούχου της Θεσσαλονίκης χωρίς κόσμο παρά μόνο με τις φανφάρες, τα ακριβά κουστούμια και τα ΜΑΤ να φυλάγουν τους επισήμους, τον Πατριάρχη και τους δεσποτάδες.

     Αναρωτιέμαι αν αυτοί οι άνθρωποι που σαν επίσημοι κατέκλυσαν τον άγιο Δημήτριο, στις 26/10, είχαν κάποια επίγνωση του ρεζιλέματος που ήταν τόσο έντονος στις εορταστικές εκδηλώσεις αυτής της χιλιόβασανισμένης πόλης ;

   Μεγαλώνοντας μέσα από πολλά Θεσαλονικιώτικα σοκάκια, (απόφοιτος του 53ου δημοτικού, περιοχή Κασσάνδρου, του 4ου και 2ου εξατάξιου γυμνασίου Θεσσαλονίκης)  και γνωρίζοντας χιλιάδες συμπολίτες μου, ειλικρινά θέλω να τους εκφράσω την μεγάλη μου ντροπή για όλο αυτό το ρεσιτάλ υποκρισίας. Η πόλη αυτή δεν γιόρτασε τον πολιούχο της, αλλά την υποκρισία όλων αυτών των επισήμων προσκεκλημένων.

 

 

Α΄ Οχληρές και δυσοίωνες εκκλησιαστικές καταγραφές

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ : ΑΓΩΝΑΣ α.φ.196
http://www.agonas.org/

«Από την στιγμή που το βασικό μοτίβο του Κακού είναι η μεταμφίεση, ένα από τα πιθανότερα μέρη για να βρει κανείς κακούς ανθρώπους είναι μέσα στην Εκκλησία»

(ΣΚΟΤ ΠΕΚ, «Άνθρωποι του Ψεύδους»,  Έκδ. «Κέδρος» δ΄ εκδ., σελ. 87, υποσ. 1)

ΠΟΙΟΣ θα το περίμενε ότι, ο σαρκασμός του Σκοτ Πεκ, θα επαληθευόταν τόσο εκκωφαντικά και σ’ εμάς εδώ στην Ελλάδα; Ποιός θα το περίμενε ότι η «Εκκλησία» και oι «διάδοχοι» των Αποστόλων, είναι αυτοί που συντηρούν την «κακότητα» σε όλο της το μεγαλείο και την λαμπερή «μεταμφίεσή» της σε ύψιστο αγαθό υποκρισίας αμετανόητης;

ΝΑΙ, ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, με πόνο βαθύ και συνοχή ψυχής αναγκαζόμαστε να επαληθεύσουμε τον σαρκασμό του Σκοτ Πεκ ότι, «το πιθανότερο» μέρος για να βρει κανείς κακούς ανθρώπους είναι μέσα στην «Εκκλησία». Μάλιστα, εκεί που κανένας δεν θα το περίμενε. Εκεί που η Εκκλησία έχει για στολίδια της «ως πορφύραν και βύσσον τα αίματα» των αγίων της, που έδωσαν τη ζωή τους για να λάμψει η αγάπη, η αλήθεια και η Δικαιοσύνη του Θεού. Σ’ αυτή την Εκκλησία του Χριστού, οι «αντιπρόσωποί» Του, ακυρώνουν με την κακότητά τους όλο το οικοδόμημα του Ευαγγελικού Νόμου, σκανδαλίζοντας δικαίους και αδίκους.

ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ όμως οι αναγνώστες μας μια εικόνα του ζόφου της «κακότητας» μέσα στην Εκκλησία μας, (ευτυχώς μόνον από κάποιους «δεσποτάδες»), αναδημοσιεύουμε από το περιοδικό «Ιωάννης ο Βαπτιστής» (τ. 578/Μάιος 2013) λίγα από τα εύστοχα σχόλιά του.

«ΕΚΑΡΑΤΟΜΗΘΗ ο Αττικής Νικόδήμος (Γκατζιρούλης), που ποτέ δεν εκλήθη σε απολογία. Και όμως απομακρύνθηκε από το ποίμνιό του αναπολόγητος!

ΑΚΟΜΑ και το Ιουδαϊκό συνέδριο λειτούργησε νομιμότερα από την ομάδα χριστιανών Επισκόπων, που ως τυφλά όργανα συμφωνούσαν με τον τότε (Ιούλιο 1974) αρχιεπίσκοπο.

ΕΚΕΙ, στο Ιουδαϊκό συνέδριο, βρέθηκε ένας Νικόδημος, ο γνωστός ευσεβής και ενάρετος φαρισαίος, που «φρενάρισε» την κακότητα των αρχιερέων και των φαρισαίων, λέγοντας: “Μη ο νόμος ημών κρίνει τον άνθρωπον, εάν μη ακούση παρ’ αυτού πρότερον και γνώ τί ποιεί;” (Ιωάν. ζ’ 51).