...ΕΚΤΕΛΕΣΘΕΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ!
Τα παρατιθέμενα αποσπάσματα
===========================================================
Έκθεσις του Αρχιμανδρίτου Δαμασκηνού Ασημακοπούλου, υποβληθείσα την 27ην Ιουνίου 1943, δια την εκτέλεσιν δέκα Γερμανοκρατουμένων, ήτις εγένετο την 17ην Ιουνίου 1943.
Αποσταλείς, παρά της Υμετέρας Μακαριότητος, όπως εκτελέσω θλιβεράν εντολήν και ύψιστον καθήκον, προς τους εκτελεσθέντας, εν συνεργασία μετά του Αρχιμανδρίτου Γερμανού Τζερεφού, εν Νικαία, μετά ψυχικού πόνου και πολλής οδήνης.
Κατα την 4ην πρωϊνήν της 17ης Ιουνίου, οδηγήθημεν υπό της αρμοδίας υπηρεσίας των Γερμανικών στρατευμάτων, εγώ τε και ο αναφερόμρνος συνάδελφος, εκ των γυναικείων φυλακών Εμπειρικείου, ένθα είχομεν διέλθει τας πρώτας ώρας της νυκτός, εις τας φυλακάς Αβέρωφ, ένθα εκρατούντο οι μελλοθάνατοι αδελφοί μας.
Άμα τη εμφανίσει μας, ερρίφθησαν εις την αγκάλην μου δακρύοντες καθόσον οι περισσότεροι ήσαν γνωστοί μου, ως πότε συγκρατούμενοι μαζί μου, εις τας φυλακάς Αγ. Διονυσίου Πειραιώς, ότε κ΄ εγώ είχον συλληφθή ως όμηρος και παρέμεινα μετ΄ αυτών μήνας τρείς. Η ώρα αυτή υπήρξε τόσον δι΄ αυτούς όσον και δι΄ εμέ, τραγική και άκρως συγκινητική.
Κατόρθωσα, θεία χάριτι, να κυριαρχήσω επί του εαυτού μου, ως πνευματικός απεσταλμένος, διά την σκληράν και υψίστην αυτήν διακονίαν, παραμερίσας προς στιγμήν τον αλγούντα φυσικόν μου άνθρωπον και δακρυρροών. Ως πότε ο Χριστός μας επί του τάφου του φίλου Του Λαζάρου, παρέστησα εις αυτούς το μάταιον του παρόντος κόσμου, την αξίαν της ψυχής εν τη αιωνιότητι της αποθνησκούσης εν πίστει και ευσεβεία και δη τονίσας εις αυτούς τον αμάραντον της δόξης στέφανον του μαρτυρίου, εξωμολόγησα και εκοινώνησα αυτούς των Αχράντων Μυστηρίων, εγώ τους 5 και ο συνάδελφός μου τους άλλους πέντε. Ου μόνον εδέχθησαν να κοινωνήσωσι των Αχράντων Μυστηρίων, εξομολογηθέντες ειλικρινώς, αλλά και μετά χαράς και πολλής ανακουφίσεως έλαβον τα τελευταία εφόδια της Αγίας Μητρός μας Εκκλησίας, πλην ενός κομμουνιστού του Αρμενίου Σεφεράν Μικιρδίτου, ο οποίος δεν εδέχθη τα εφόδια της Εκκλησίας , ως μοι είπεν, ο συναδελφός μου Αρχανδρίτης, εις τη πεντάδα του οποίου ανήκεν ούτος.
Κατόπιν της εκτελέσεως του καθήκοντος αυτού, ωδηγήθημεν μετά των μελλοθανάτων, εις τον τόπον της εκτελέσεως(σκοπευτήριον Καισαριανής), ένθα ερωτηθέντες οι μελλοθάνατοι περί της τελευταίας θελήσεως των παρά του αξιωματικού του εκτελεστικού αποσπάσματος των γερμανών, απήντησαν πάντες «αποθνήσκομεν ως Χριστινοί και Έλληνες», πλήν του αναφερθέντος Αρμενίου κομμουνιστού ο οποίος απήντησεν, ότι αποθνήσκει ως κομμουνιστής. Προσπάθησα, έστω και την τελευταίαν στιγμήν, να τον φέρω πλησίον του Χριστού, δια της τελευταίας του ομολογίας, λέγων εις αυτόν «Παιδί μου, να πεθάνης, ως χριστιανός και όχι ως κομμουνιστής, διότι εις την άλλην ζωήν, εις την οποίαν πορεύεσαι την στιγμήν αυτήν , ούτε τον κομμουνισμόν ούτε άλλην τινά ιδέαν, εξ όσων απορρέουν εκ της ύλης, θα εύρης ει μη μόνον τον Χριστόν, Σωτήρα και λυτρωτήν των πόνων σου». Δυστυχώς όμως τόσον τον είχε δηλητηριάσει ο κομμουνισμός ώστε εις μάτην απέβη και η δική μου τελευταία προσπάθεια Την πλέον χριστιανικήν απάντησιν, εις την ερώτησιν της τελευταίας του θελήσεως, έδωσεν ο δημοδηδάσκαλος Μιχαήλ Πετρόπουλος, ειπών: «παν ό, τι έπραξα το έπραξα εν συνειδήσει ως Έλλην και χριστιανός. Ήδη δεν έχω να ειπώ άλλο τι, ει μη να ευχηθώ, όπως το αίμα που χύνεται σήμερα, να είναι το τελευταίο Ελληνικό αίμα και να θέσει τέρμα ο Θεός εις τα δεινά ημών των Ελλήνων, υμών των Γερμανών και του κόσμου ολοκλήρου, δια της παγκοσμίου ειρήνης»
Συνεχάρην αυτόν δια την λαμπράν χριστιανικήν ευχήν και ομολογίαν του και βαθύτατα συγκεκινημένος απηύθυνα προς αυτόν και τους άλλους τας τελευταίας υποθήκας περί αιωνιότητος, ενθαρρύνας αυτούς εις τον αιώνιον ταξείδιόν των.
Ο Αξιωματικός του αποσπάσματος, ο και διερμηνεύς Γερμανός ελληνομαθής, λίαν συγκεκινημένος εκ των όσων μέχρι της στιγμής εκείνης είχεν είδει και ακούσει, μου είπε: «Πάτερ, ο κανονισμός λέγει, ότι πρέπει να παραστήτε και εις την εκτέλεσιν, ενισχύοντες τους μελλοθανάτους, αλλ΄ επειδή σας βλέπω συγκεκινημένον πολύ και αφού εξετελέσατε πλήρως μέχρι τούδε το καθήκον σας, είσθε ελεύθερος, αν θέλετε, να μη παραστήτε εις την εκτέλεσιν».