Ας διαβαστεί απ' όλους: Η σιωπή μερικές φορές είναι χειρότερη από τη βλασφημία...

Αντιφάσεις λόγων και έργων των αγιορειτών λογάδων

ΣΧΟΛΙΟ:   Ο συντάκτης αντιφάσκον  σιωπούσε και προσκυνούσε τον μοιχεπιβάτη της Λαρίσης Ιγνάτιο Λάππα και τους αναξίους δεσποτάδες

"Όσοι δεν μιλούν δίνουν τη θέση τους σε αυτούς που δεν πρέπει να μιλούν..." 

Ο μοιχεπιβάτης  της Λαρίσης Ιγνάτιος λάππας και ο π. Μωυσής

Ο Ιγνάτιος Λάππας Λαρίσης

Επιτρέψτε μου παρακαλώ σήμερα μία δημόσια εξομολόγηση - αν και θα μπορούσα να πω πως όλα τα κείμενα που υπογράφω είναι άλλα λιγότερο και άλλα περισσότερα εξομολογητικά.

Σε κάποιο προηγούμενο άρθρο μου είχα γράψει για μία ανεπίτρεπτη σιωπή των ιθυνόντων. Είναι γεγονός ότι υπάρχει μία ισχυρή πλειοψηφία που σιωπά και παρακολουθεί από μακριά. Η ηχηρή ουδετερότητα κάποιων -πολλών- καλοβολεμένων είναι αρκετά ενοχλητική. Πρόκειται για καλούς ανθρώπους που λένε “ναι” σε όλα, για να τα πηγαίνουν καλά με όλους και να περνάνε καλά.

Δεν γνωρίζω, αλήθεια, πόσο καλοί μπορεί να είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όταν μάλιστα έχουν και υπεύθυνες θέσεις και δε θέλουν να τα χαλάσουν με κανέναν. Να μην έχεις άποψη για τίποτε, να σιωπάς συνεχώς, να συμφωνείς και όταν δεν συμφωνείς, μόνο και μόνο για να περνάς καλά, είναι άνανδρο και ανέντιμο. Ακόμη και όταν προσκαλούνται για να μιλήσουν και κοιτούν πώς να περάσει η ώρα για να μη μιλήσουν είναι τραγικό. Άνθρωποι υπεύθυνοι για να παρουσιάζονται καλοντυμένοι σε πανηγύρια, εορτές και τελετές, χρόνια τώρα, δίχως καμία αναφορά στην κατηφόρα του τόπου.

Ο κόσμος να περιμένει εναγώνια να υψωθεί μια φωνή σοβαρή, συνετή, σεμνή, διακριτική, γνήσια, αληθινή, όταν όλα γύρω καταστρέφονται, και να ακούς λόγους περί ωραίας και ιερής σιωπής. Ο φόβος να κατατεθεί νηφάλια γνώμη, που δεν θα χαϊδεύει αυτιά, δεν θα πρέπει να υπάρχει σε κρίσιμες στιγμές. Δεν είναι ώρα για κρυφτό και απομόνωση. Δεν μπορεί να ψηφίζεις δίχως γνώση, μελέτη και προσοχή. Να συμφωνείς συνεχώς με τους προλαλήσαντες σε ένα διαβουλευμένο σώμα δεν νομίζω ότι είναι σοβαρό. Να απέχεις από τους αγώνες των επαγγελματικών κλάδων, να δίνεις χώρο σ’ αυτούς που δεν θέλεις να ακούς και να σε εκπροσωπούν.

Όσοι δεν μιλούν δίνουν τη θέση τους σε αυτούς που δεν πρέπει να μιλούν. Από καιρό έχουν γεμίσει τα τηλεοπτικά παράθυρα από “μαϊντανούς” και “παπαγαλάκια” που μιλούν ακατάσχετα, κρίνοντας εύκολα τους πάντες και τα πάντα. Είναι ανάγκη να λύσουν τη σιωπή τους ορισμένοι ιθύνοντες, για να πληροφορήσουν υπεύθυνα τους σε μεγάλη απορία ευρισκόμενους. Υπάρχει σιωπή κακή, νοσηρή, φοβισμένη, ένοχη, αδικαιολόγητη. Ο κόσμος δεν είναι κουτός. Δεν ξεγελιέται εύκολα πάντοτε. Να τη χαρακτηρίζεις τη σιωπή ως προερχόμενη από σεμνότητα και ταπεινότητα δεν πείθεις, όταν όλα καίγονται γύρω σου τόσο γρήγορα.

Η φλυαρία, η κενολογία, η αερολογία, η περιττολογία και η κουτοπονηρία κάποιων αφελών δεν δικαιολογεί την επικίνδυνη σιωπή άλλων. Η σιωπή δεν είναι πάντοτε η καλύτερη στάση, λύση, άμυνα και επιλογή. Η απεραντολογία δεν είναι έξυπνη τοποθέτηση, αλλά κουράζει, φθείρει και εκθέτει. Οι τοιουτοτρόπως σιωπούντες και φλυαρούντες λαθεύουν σίγουρα και αφήνουν το χώρο για άλλους επιτήδειους πονηρούς. Είναι καιρός να ψάξουμε και να βρούμε το μέτρο, τη μέση οδό, την ισορροπία. Τη λογική, τη σοβαρότητα, τη σύνεση, την αρμονία και τη συνεννόηση.

Ο δολοφονημένος στην Αμερική, για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, νέγρος πάστορας Μάρτιν Λούθερ Κιγκ είχε πει μια σοφή κουβέντα: “Η γενιά μας θα πρέπει να απολογηθεί, όχι τόσο για τις κακές πράξεις των μοχθηρών ανθρώπων, όσο για την αποτρόπαιη σιωπή των καλών ανθρώπων…”. Δεν πρέπει να απολογηθούμε; Υπερβάλλει; Δεν έχει δίκιο; Για τις κακίες των συνανθρώπων μας έχουμε ένα ποσοστό ευθύνης, γιατί δεν τους συνδράμαμε στο αγαθό καθόλου.

Εμείς, οι υποτιθέμενοι καλοί, γιατί δεν αφήσαμε την ανεμελιά, τη νωθρότητα, το χουζούρι, το βόλεμα, την ησυχία μας απέναντι στα μεγάλα προβλήματα των γύρω δυστυχισμένων, αναγκεμένων, πονεμένων και ταλαιπωρημένων αδελφών μας; Εμείς, οι τόσο καλοί, συχνά ακολουθήσαμε μία καλά επιλεγμένη σιωπή, η οποία τελικά ήταν αποτρόπαιη, αφού βασάνισε παραμελημένους πλησίον.

Η σιωπή μερικές φορές σε υψηλά επίπεδα ανθρώπων είναι χειρότερη από τη βλασφημία. Να με συγχωρείτε για την αυθόρμητη αυτή εξομολόγηση. Από καιρό τα σκεφτόμουν και ήθελα να τα πω. Έχει δίκιο ο Μάρτιν Λούθερ Κιγκ. Βέβαια ως μοναχός θα έπρεπε να σιωπώ. Να που σιωπούν άλλοι, που δεν είναι μοναχοί. Μετανιώνεις πάλι που μίλησαν, γιατί τα έκαναν θάλασσα. Ας κινείται κανείς κατά συνείδηση και όχι φοβούμενος, ντρεπόμενος και δειλιάζοντας συνεχώς, καταθέτοντας λόγο ανυπόκριτο, εγκάρδιο, αληθινό, δίχως εκπτώσεις, χαϊδολογήματα γλυκανάλατα και αναμασήματα κουραστικά.

του γ. Μωυσή του Αγιορείτη (Εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» agioritikesmnimes.blogspot.gr)

ΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΛΑΤΙΝΟΦΡΟΝΕΣ ΕΠΙ ΒΕΚΚΟΥ ΤΗΣ Ι. Μ. ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΜΟΡΦΗ ΔΑΙΜΟΝΩΝ.... ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ..... ΑΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΤΟΥΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΑΤΙΝΟΦΡΟΝΕΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ...

 ΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΙ της Ι. Μ. ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ . 

 

Ό,τι ακριβώς συμβαίνει και σήμερα από το έτος 1924!

Είναι γνωστή η ιστορία του Λατινόφρονος Αυτοκράτορος Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγου και του Πατριάρχου Ιωάννου Βέκκου (1260-1282). Αυτοί για να αποκτήσουν υλικά αγαθά και για να συνάψουν «συμμαχίες» με τα Λατινικά Κράτη της Δύσεως «παρέδωσαν» την Ορθοδοξία, «αντί πινακίου φακής», στον αντίχριστο Πάπα της Ρώμης, κατά τον Άγιον Κοσμά τον Αιτωλόν!

Είναι επίσης γνωστοί οι τότε σκληροί διωγμοί κατά των πιστών τηρητών της Ορθοδοξίας, ιδιαιτέρως εναντίον των τότε Αγιορειτών Πατέρων, εκ των οποίων πολλοί εξ΄αυτών ανεδείχθηκαν Οσιομάρτυρες και Ομολογητές. Επίσης, όσοι τόλμησαν να συλλειτουργήσουν στο Άγιον Όρος μετά του Λατινόφρονος Βέκκου, η θεία δίκη δεν τους άφησε ατιμώρητους. Μοναχός αγιορείτης στο έντυπο «Ανθενωτικά-ημερολογιακά-Αγιορείτικα-Αθήναι 1974» γράφει τα εξής: «Ας δούμε τι συνέβη, εις την Μεγίστη Λαύρα όπου τους υποδέχθηκαν (τους λατινόφρονες) με κωδωνοκρουσίες. Εκεί βλέπουμε ότι ακολούθησε φοβερή Θεία οργή που προκάλεσε φρίκη και τρόμο καθώς η αψευδής παράδοση διέσωσε έως τις ημέρες μας.

Ο μεν ιεροδιάκονος Λαυριώτης, που συλλειτούργησε με τους Λατινόφρονες, καταλήφθηκε από θεήλατο οργή και έλιωσε σαν το κερί, αφού άρπαξε φωτιά. Οι δε 7 ιερομόναχοι, σύμφωνα με άλλους 11, που έλαβαν μέρος στο συλλείτουργο (με τον Βέκκο) βρέθηκαν άλιωτοι, τυμπανιαίοι, αφορισμένοι, των οποίων τα πτώματα μέχρι τέλους του 19ου αιώνος , τα είχαν στον νάρθηκα του κοιμητηρίου οι Άγιοι Απόστολοι, σε κοινή θέα, αφ’ ενός μεν προς διδασκαλία και σωφρονισμόν των επομένων γενεών, αφ’ ετέρου, όσοι τους έβλεπαν και τους σπλαχνίζονταν, να εύχονται ο Κύριος να διαλύσει, τα τυμπανιαία τους σώματα, στη γη απ΄όπου και ελήφθησαν.

Παρέλειψα να πω ότι και οι τοιχογραφίες της εκκλησίας, μόλις έγινε το ανίερο συλλείτουργο, ω του θαύματος, μαύρισαν, ανακαινίσθηκαν ύστερα, κατά το έτος 1544, από τον διάσημο ζωγράφο Θεοφάνη. Η παράδοση διασώζει ότι κάποιος ευαίσθητος στην υγεία του προσκυνητής, μόλις πλησίασε και είδε τα κατάμαυρα και τυμπανιαία σώματα, με τα μαλλιά, με τα μεγάλα γαμψά νύχια, με τα ανοιχτά στόματα, όπου ελεύθερα οι ποντικοί εισέρχονταν και εξέρχονταν, τόσο πολύ φοβήθηκε, ώστε αμέσως πέθανε από συγκοπή καρδιάς.

Αυτό το περιστατικό έγινε αιτία να τους απομακρύνουν από την Μονή και να τους μεταφέρουν στα παράλια της Ρουμανικής Σκήτης, όπου τους έκλεισαν σε ένα απόκρημνο και δύσβατο σπήλαιο.

ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ και ΜΗΝΥΣΗ κατά του μητροπολίτη ΚΥΔΩΝΙΑΣ για το ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ εκ ΠΡΟΘΕΣΕΩΣ

 

Προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου

κ. Δαμασκηνό

Ιερά Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, Πλατεία Πατριάρχου Αθηναγόρου, Χανιά

ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ – ΕΓΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟ 20-1-2017 ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΜΗΝΥΣΕΩΣ ΜΟΥ

Του Ιερέα π. Παναγιώτη Μητριτσάκη, Εφημερίου της Ενορίας Κάμπων Κυδωνίας κλπ., Κάμποι

 ........................................

 Σεβασμιώτατε (με την Ορθόδοξη εκκλησιολογική έννοια),

            Σας εγχειρίζω, μέσω τυπικής ιεραρχικής διαδικασίας, με την παρούσα Εξώδικη Δήλωσή μου, η οποία επιδίδεται νόμιμα με δικαστικό επιμελητή, την από 20-1-2017 Κανονική Μήνυσή μου, προκειμένου να τη διαβιβάσετε στην Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Ημι-αυτόνομης Εκκλησίας της Κρήτης και εκείνη, εν συνεχεία, να την αποστείλει αρμοδίως στην Πατριαρχική Σύνοδο Κωνσταντινουπόλεως.  

     Παρακαλώ να μου επιδώσετε το έγγραφό σας, μαζί με τον αριθμό πρωτοκόλλου του, με το οποίο έγγραφό σας διαβιβάζετε την εν λόγω Κανονική μου Μήνυση στην Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο Κρήτης μέσα σε δεκαπέντε (15) ημέρες από της επιδόσεως της παρούσας Εξώδικης Δήλωσής μου. Άλλως, και εφόσον δεν μου επιδώσετε το ως άνω έγγραφό  σας μέσα στη συγκεκριμένη προθεσμία, θα υποβάλλω την εν λόγω Κανονική μου Μήνυση απευθείας στην Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο Κρήτης.

Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής παραγγέλλεται να επιδώσει την παρούσα στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνό, Ιερά Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, Πλατεία Πατριάρχου Αθηναγόρου, Χανιά, προς γνώση του και για τις νόμιμες συνέπειες.

Χανιά, 23-1-2017

Ο εξωδίκως δηλών και μηνυτής Ιερέας

Οι υπογραφές των Αγιορειτών Πατέρων διά την διακοπή του μνημοσύνου.

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει. 11.1.2017

Μνήμη Ὁσίου Θεοδοσίου

τοῦ Κοινοβιάρχου.

Οἱ ὑπογραφὲς τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων

διὰ τὴν διακοπὴ τοῦ μνημοσύνου.

   Ἀπεστείλαμε πρὸς τὴν Ἱεράν Κοινότητα καὶ τοὺς Ἁγίους Καθηγουμένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους τὸ ἡμέτερον κείμενον ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ. (8 Νοεμβρίου 2016).

   Βάσει τῶν ἀνωτέρω ἀποδεικνύεται ὅτι τόσο ὁ Πατριάρχης, ὅσο καὶ οἱ ἀποφάσεις τῆς λεγομένης «Ἁγίας καὶ Μεγάλης» τῆς ἐν Κρήτη Συνόδου, ἔχουν ἐκπέσει εἰς τὴν παναίρεσιν τοῦ Συγκρητιστικοῦ καὶ διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

   Ὡς Ἁγιορεῖτες Πατέρες αἰσθανόμενοι τὴν τεραστίαν πνευματικὴν εὐθύνην τὴν ὁποίαν ἔχομεν καὶ στοιχοῦντες εἰς τὴν διαχρονικὴν παράδοσιν τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Τόπου, προβαίνουμε ἐπισήμως, καὶ νομίμως κατὰ τὸν Καταστατικὸν Χάρτην τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ συμφώνως πρὸς τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας στὴν ἐπιβεβλημμένην διακοπὴν τῆς μνημονεύσεως τοῦ ὀνόματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.

   Δηλώνουμε καὶ πάλιν ὅτι ἡ διακοπὴ μνημοσύνου, εἶναι ὑποχρεωτική,  ἀπολύτως δικαιολογημένη βάσει τῆς Ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος ( ΝΒ´ Συνεδρία, 13 Νοεμβρίου 1971 ) καὶ ἐγκεκριμένη ἀπὸ τοὺς Ἱερούς Κανόνας τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καὶ μάλιστα ἀπὸ τοὺς Ἁγιορεῖτες Ὁσιομάρτυρες, τοὺς μαρτυρήσαντας ἐπὶ τοῦ λατινόφρονος πατριάρχου Βέκκου.

Ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης ἔδωσε συνοδικὴ ἔγκρισιν εἰς κατεγνωσμένες αἱρέσεις.

Ἡ «ἕνωσις τῶν Ἐκκλησιῶν» ἤδη διενεργεῖται διὰ τῶν ἀτελευτήτων συμπροσευχῶν, κοινῶν δηλώσεων κ.α. μετὰ πάντων τῶν αἱρετικῶν καὶ ἀλλοθρήσκων.

Ἡ διακοπὴ τοῦ μνημοσύνου, λοιπὸν δὲν εἶναι μία ἄκριτος σπουδή, ἀλλὰ εἶναι ἡ διαχρονικὴ ἁγιοπατερική-ἁγιορειτικὴ ἀντιμετώπιση τῆς  Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐναντίον τῶν αἱρέσεων καὶ αὐτῶν ποὺ τὶς πρεσβεύουν.

  Δημοσιεύουμε τὶς πρῶτες ὑπογραφὲς τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων:

Γαβριὴλ Μοναχός. Ἱερὸν Κουτλουμουσιανὸν Κελλίον Ὁσίου Χριστοδούλου Καρυαί.

Γέρων Ἰλαρίων Μοναχός. Κάθισμα Ὁσίου Μαξίμου.

Δοσίθεος Μοναχός. Κάθισμα Ὁσίου Μαξίμου.

Γέρων Σάββας Λαυριώτης.

Γέρων Χαρίτων Ἱερομόναχος. Ἱ. Κελλίον Ἀναλήψεως (Βατοπεδίου) Καρυαί.

Μοναχὸς Χερουβείμ. Ἱ. Κ. Ἀρχαγγέλων-Κουκουζέλη.

Δαμασκηνός (Raus) Ἱερομόναχος. Ἱ.Σ. Τιμίου Προδρόμου.

Γέρων Ἐφραὶμ Μοναχός. Ἱ.Σκήτη Τιμίου Προδρόμου.

Βαρσανούφιος Μοναχός. Ἱ. Σκήτη Τιμίου Προδρόμου.

Νικόδημος Μοναχός. Ἱ. Σκήτη Τιμίου Προδρόμου.

Μᾶρκος Μοναχός. Ἱ. Σκήτη Τιμίου Προδρόμου.

Γεώργιος Μοναχός. Καλύβη Ὁσ. Βαρλαὰμ Βίγλα.

Γέρων Κύριλλος Καλύβη Εὐαγγελισμοῦ Κατουνάκια.

Γέρων Ἀθανάσιος Βουλευτήρια Ἁγ. Ἄννας

Μοναχὸς Παΐσιος. Ἱ.Κ. Ἁγ. Χαραλάμπους (Βατοπεδινό) Καρυαί.

Λουκᾶς Μοναχὸς Ἱ.Μ. Χιλανδαρίου.

Ὀνούφριος Μοναχὸς Ἱ.Μ. Χιλανδαρίου.

Δαμιανὸς Μοναχὸς Ἱ.Μ. Χιλανδαρίου.

Παΐσιος Μοναχός. Κελλί Ἁγ. Ἀρχαγγέλων «Σαββαίων».

Ἀγάθων Μοναχός. Ἱ.Κ. Ἁγ. Ἀρχαγγέλων «Σαββαίων».

Ἰλαρίων Μοναχός. Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου.

Νεκτάριος Μοναχός. Ἱ.Κ. Ζωοδόχου Πηγῆς Ἱ.Σ. Κουτλουμουσίου.

Σπυρίδων Μοναχός. Ἱ.Κ. Ἁγ. Νικολάου Ἱ.Σ. Κουτλουμουσίου.

Μοναχὸς Μακάριος Κουτλουμουσιανός. Κάθισμα Ἁγίου Νικολάου.

Μοναχὸς Παΐσιος. Ἡσυχαστήριον Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου.

Γέρων Ἀλύπιος. Καλύβη Ἁγ. Νικολάου Καψάλα (Παντοκρατορινό).

Ἐπιφάνιος Μοναχός. Καψάλα  Ἅγιον Ὄρος. (Παντοκρατορινό).

Ἀββακοὺμ Μοναχός. Καλύβη Ἁγ. Νικολάου Καψάλα (Παντοκρατορινό).

Γέρων Νεκτάριος Μοναχός. Ἱ.Μ. Ζωγράφου.

Σεραφεὶμ Ἱερομόναχος. Ἱ.Μ. Φιλοθέου.

Γέρων Ταξιάρχης. Ἱ.Μ. Φιλοθέου.

Νικόδημος Μοναχός. Ἱ.Κ. Ἁγ. Νεκταρίου Καψάλα.

Συμεὼν Μοναχός. Ἱ.Καλύβη Παναγίας Καζάν.

Ἡ συλλογὴ τῶν ὑπογραφῶν συνεχίζεται.

Ἁγιορεῖται Πατέρες.