Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Ἡ στάση τοῦ Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου στό ἐκκλησιαστικό πρόβλημα

Ολόκληρη η Αλήθεια που θα κρίνη και όλους τους ενόχους φθονερούς ρασοφόρος ενώπιον του θρόνου του Θεού


ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
 
Ἡ στάση
τοῦ Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου
στό ἐκκλησιαστικό πρόβλημα
 
1. Μετά τίς ἀποφάσεις τοῦ Σ.τ.Ε.
  



του αρχιμ. Ειρηναιου Μπουσδεκη 

 Σκοπός αὐτῆς τῆς στήλης εἶναι νά ἀντιμετωπίσει μέ τεκμηριωμένο τρόπο κάποιους μύθους πού προβλήθηκαν καί προπαγανδίσθηκαν γύρω ἀπό τή στάση τοῦ μακαριστοῦ μητροπολίτη Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου στό ἐκκλησιαστικό πρόβλημα. Μύθους πού παρουσιάστηκαν ὡς γεγονότα πραγματικά γιά νά ἐπηρεάσουν τίς συνειδήσεις τῶν ἁπλῶν πιστῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας.
     


Μέ τούς μύθους αὐτούς ἔγινε ἡ προσπάθεια νά στιγματιστεῖ ὁ ἀγωνιστής ἐπίσκοπος ὡς σκληρός, ἄτεγκτος, ἀπόλυτος, ἀδιάλλακτος, ἀνυποχώρητος, ἀρνούμενος νά ἐπικοινωνήσει, νά συνεργαστεῖ, νά συνδιαλλαγεῖ μέ τούς ἄλλους μητροπολίτες καί νά καταλήξει σέ μιά συναινετική λύση. Μέ ἄλλα λόγια, φορτώθηκε ὅλο τό βάρος τῆς μή ἐπιλύσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ προβλήματος ἐκεῖνος, ἐνῶ παρουσιάσθηκαν τόσο ἡ πλευρά τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας ὅσο καί οἱ ἐπίσκοποι πού κινήθηκαν παρά τούς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ ἰσχύοντος νομοθετικοῦ πλαισίου ἀθώοι.
     

Μνήμη μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου.

  «Οι συνθύται μου δυσμενείς εχθρών πέρα. Ουδέ τράπεζαν μυστικήν δεδοικότες…», δηλαδή, περισσότερο από τους εχθρούς δυσμενείς είναι απέναντί μου οι συλλειτουργοί μου, χωρίς να φοβούνται ούτε την Αγία Τράπεζα.

nikodimos
Γράφει ο Κούκης Δημήτρης
Παιδοψυχολόγος - Θεολόγος

Ο μακαριστός μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος, τρία χρόνια μετά την κοίμησή του, εξακολουθεί να βρίσκεται βαθιά μέσα στις καρδιές του πιστού λαού.
Και τούτο γιατί είχε εντρυφήσει στη ζωή της αφιέρωσης, που κατασφράγιζε το Ευαγγελικό και πατερικό ήθος του.
Έζησε ολόκληρη τη ζωή του μέσα σε πνεύμα υπακοής, πτωχείας και άσκησης.
Προσπάθησε συστηματικά να συνδέσει τη Θεολογία με τη ζωή και την εμπειρία της Εκκλησίας, δίχως στεγνό ύφος και ξύλινη γλώσσα.
Πίστευε ότι η Ορθόδοξη Θεολογία έχει νόημα, μόνο αν γίνεται πράξη, και ότι το Δόγμα δε μπορεί να αποδεικνύεται ξεκομμένο από την εμπειρία της θεώσεως.
Η ορθόδοξη διδασκαλία του μακαριστού Νικοδήμου υπήρξε σταθερά συνδεδεμένη με την εμπειρία της Μεταμόρφωσης και της Πεντηκοστής.
Η θεολογική του γλώσσα άγγιζε πάντοτε υπαρξιακές πτυχές της ζωής των πιστών και ήταν γεμάτη αγωνία για την αλήθεια, τη ζωή και το θάνατο.
Ο κηρυκτικός του λόγος, βαθιά αγιοπνευματικός, βασιζόταν στην εκκλησιαστική ερμηνεία της Βίβλου και στην υγιή εσχατολογία.

4ετες μνημοσυνο του Μεγαλου ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΥ Ιεραρχου μητροπολιτου Αττικης και Μεγαριδος ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ


  26 Μαρτιου 2017 τελειται μνημοσυνο του μητροπολιτου Αττικης και Μεγαριδος κ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ στην Ιερα Μονη Στουδιου στον Αυλωνα Αττικης, που ο ιδιος κατασκευασε.
Θα συναντηθουμε και θα προσφερουμε την Ευχαριστια στη μνημη του, για την αναυπαυσι της ψυχης του. 
Θα συναχθουμε "εις μνημην του", για τη θυμιση του Μαρτυρικου βιου του και της γνησιας εμπειριας του.
Θα βρεθουμε για να εκζητησουμε τις ευχες και τις πρεσβειες του.
Δημοσιευουμε ενα σπουδαιο ανεκδοτο κειμενο απο την δυνατη γραφιδα του.

Γιάφκα των Οικουμενιστών η πάλαι ποτέ ορθόδοξη Μητρόπολη Κορίνθου!



Ἡ ἕνωση ἤδη στὰ ἀνώτατα κλιμάκια ἔγινε καὶ οἱ πιστοὶ ποὺ ἀντιδροῦν διώκονται!
Οὐνιτικῶν προδιαγραφῶν ψευδεπίσκοπος ὁ Κορίνθου, ἐπικαλεῖται τοὺς ἴδιους λόγους μὲ τοὺς τότε ἀποστάτες τῆς ψευτοσυνόδου τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας γιὰ νὰ δικαιολογήσει τὴν ἕνωση τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τοὺς Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες.
Μᾶς ἔγινε γνωστό, ὅτι τὴν Δευτέρα 20 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στὴν «Κροκίδειο» αἴθουσα στὴν Κόρινθο ἡ 13η συνάντηση πνευματικοῦ καταρτισμοῦ τῶν πιστῶν μὲ τὸν γενικὸ τίτλο: «Εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ».
Προσκεκλημένος τοῦ μητροπολίτη Κορίνθου Διονυσίου Μάνταλου ἦταν ὁ Καθηγούμενος Βατοπαιδίου γ. Ἐφραίμ, ὁ ὁποῖος ἀνέπτυξε το θέμα «Σταυρός, πηγή δυνάμεως».
Κατὰ τὴν διάρκεια αὐτῆς τῆς ἐκδηλώσεως (ἐδῶ καὶ στὸ βίντεο ποὺ ἀκολουθεῖ) ἀκούστηκαν καὶ ἔγιναν «πράματα καὶ θάματα» ποὺ ἀποδεικνύουν ὅτι ἡ προδοσία τῆς Πίστεως ἔχει συντελεστεῖ στὰ ἀνώτερα κλιμάκια τῆς θεσμικῆς Ἐκκλησίας καὶ αὐτά, σιγά-σιγά, ἐπιβάλλονται στὸ λαό.
Ἀποκαλύπτουμε λοιπὸν τὰ ἀκόλουθα:
Στὴν ἐκδήλωση αὐτὴ σκοπίμως (ὅπως ἔγινε σὲ δύο προηγούμενες στὴν Κόρινθο μὲ ὁμιλητὲς τὸν Γόρτυνος (ἐδῶ κι ἐδῶ) καὶ τὸν Καισαριανῆς (ἐδῶ) ὁ Βατοπαιδίου Ἐφραὶμ  κατακρεούργησε  ἀνάλγητα τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας ὡς πρὸς τὴν στάση μας ἀπέναντι στοὺς αἱρετικούς. Ἐναντιούμενος στοὺς λόγους καὶ τὶς πράξεις τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας καταδίκασε τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου ὡς ἐνέργεια ἀντικανονικὴ καὶ αἱρετική, δηλώνοντας βαρύγδουπα ὅτι: Χωρὶς Ἐπίσκοπο δὲν δύναται νὰ γίνει ἀποτείχιση. Ὅσοι ἀποτειχίζονται εἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας!
Περιέλουσε, μάλιστα, μὲ ὕβρεις καὶ συκοφαντίες τοὺς Ἁγιορεῖτες μοναχοὺς ποὺ ἀποτειχίστηκαν· εἶπε συγκεκριμένα:
«Οἱ Πατέρες σταματοῦσαν τὴν μνημόνευση, ἐφ’ ὅσον ὑπῆρχε μία σύγκλητος μεγάλη ἐγκρίτων πνευματικῶν καὶ μετὰ πόνου, ἄχρι καιροῦ, ἔκαναν αὐτὸ τὸ πρᾶγμα [σ.σ.: Γιατί περιπίπτεις γέροντα Ἐφραίμ, σὲ τέτοιο σημεῖο διαστροφῆς τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας; Ποιά σύγκλητο εἶχε ὁ ἅγιος Μάξιμος; Μόνος του δὲν ἀντιμετώπισε τὴν τότε σύγκλητο; Οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ Ἐπίσκοποι δὲν τοῦ ἔκοψαν χέρι καὶ γλῶσσα, γιὰ νὰ βγάζεις ἐσὺ σήμερα γλῶσσα ἐναντίον του, γέροντα, διαστρέφοντας τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια τῶν αἱματοβαμμένων ὁμολογιακῶν πράξεων αὐτοῦ καὶ ἄλλων Ἁγίων;]. Σήμερα αὐτοί (κατ’ ἀρχὴν ἐγὼ ξέρω τοὺς Ἁγιορεῖτες) οἱ περισσότεροι εἶναι ἀναρχικοί (sic), εἶναι ἀντάρτες ποὺ ἔφυγαν ἀπὸ τὰ μοναστήρια τους καὶ κρίνουν τοὺς Ἡγουμένους. Καὶ κατηγοροῦν ἐμᾶς τοὺς Ἡγουμένους… Πολλὲς φορὲς βλέπουμε μερικοὺς ἐκτροχιασμούς, ναί, ἀλλὰ «κρεῖττον ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας». Εἶναι ἀρρωστημένα πράγματα αὐτά. Καὶ αὐτοὶ ποὺ τὰ κάνουν, νὰ μὴν πῶ ὅλοι, εἶναι μὲ μιὰ ἐπιπολαιότητα».
Στὴν ἐρώτηση ἀκροατή: «Γιατὶ στὴν Κρήτη οἱ Ἐπίσκοποί μας εἶπαν, ὅτι οἱ αἱρέσεις εἶναι Ἐκκλησίες», ὁ γ. Ἐφραὶμ ἀπάντησε:

Κατὰ τὴν χθεσινὴ Δοξολογία γιὰ τὴν 25η Μαρτίου στην Μητρόπολη Αθηνών συμμετέχουν αἱρετικοὶ καὶ ἄθεοι ...περιπαίζοντες τὴν πίστη!

Παρά τις διαμαρτυρίες επιμένουν στις συμπροσευχές! Πρέπει ο λαός να ...συνηθίσει!

4087193.jpg
Δοξολογία για την 25η Μαρτίου στην Μητρόπολη Αθηνών 

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα, τελέσθηκε σήμερα, η Δοξολογία για την επέτειο της Εθνικής Παλιγγενεσίας της 25ης Μαρτίου, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αθηνών, παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου.
Την πανηγυρική Δοξολογία τέλεσε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ενώ πλαισιωνόταν και από ιερείς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Το παρόν έδωσαν πολιτικοί και στρατιωτικοί αρχηγοί της χώρας, ανάμεσά τους ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ. Πάνος Καμμένος, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Αντιναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης, αλλά και πλήθος πιστών.

4087142-770x439_c.jpg

Άρχισε η εφαρμογή των κακόδοξων αποφάσεων της συνόδου του Κολυμπαρίου από μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος!

Τοῦ  Κων.  Νάσιου


Παρά τα όσα ισχυρίζεται η Ι.Σ.Ι. άρχισε η εφαρμογή…
    Συγκεκριμένα με εγκύκλιο του με ΑΠ.1468/25 Αυγούστου 2016 ο μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος & Φαναριοφερσάλων Τιμόθεος, καλεί τους ιερείς της μητροπόλεώς του να προβαίνουν στην τέλεση μεικτών Γάμων μεταξύ Ορθοδόξων και αιρετικών.
  Ειδικότερα στο όνομα μιας ψευδωνύμου «οικονομίας» και κατά παράβαση των ιερών κανόνων (72ος κανών της Πενθέκτης Συνόδου) οι οποίοι απαγορεύουν ρητώς τον Γάμον Ορθοδόξων με αιρετικούς ο κ. Τιμόθεος «επιτρέπει» την τέλεση Γάμου μεταξύ μελών της Ορθοδόξου Εκκλησίας με «ετερόδοξους» οι οποίοι όμως έχουν «Τριαδικό Βάπτισμα» όπως λ.χ. οι Ρωμαιοκαθολικοί, οι Διαμαρτυρόμενοι, Λουθηρανοί, Καλβινιστές, Αγγλικανοί, Μεθοδιστές, Βαπτιστές, Ευαγγελιστές, Πρεσβυστεριανοί, και όσοι ανήκουν στις διάφορες Αντιχαλκηδόνιες-Μονοφυσιτικές Εκκλησίες όπως η Αιθιοπική, η Αρμενική, η Ιακωβιτική, η Κοπτική Εκκλησία!»

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ .

"Πρότυπο" Πρακτικό ...εκδίωξης Αγιορειτών μοναχών!!

Φωτογραφία του χρήστη Μοναχός Μακαριος Κουτλουμουσιανος.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ 
ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΚΑΙ 
ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ:

ΓΕΡΩΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ ΝΙΚΟΛΑΟ. 
ΓΕΡΩΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ ΦΙΛΟΘΕΟ. 
ΓΕΡΩΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ. 
ΓΕΡΩΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ. 
ΓΕΡΩΝ ΔΙΟΝΥΣΙΟ ΜΟΝΑΧΟ. 
ΓΕΡΩΝ ΤΑΡΑΣΙΟ ΜΟΝΑΧΟ.


  ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ, ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΑΜΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΡΤΥΡΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΗ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΕΩΣ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ "ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ", ΟΤΑΝ ΠΡΟΔΙΔΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΑΥΤΗ.

  ΕΑΝ ΜΕ ΕΚΔΙΩΚΑΤΕ ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ
ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΜΟΥ, ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΑΚΟΔΟΞΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΜΟΓΝΩΜΩΝ ΤΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΡΟΔΟΘΕΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΩΚΟΤΑΝ ΑΥΤΗ, ΤΟΤΕ ΚΑΛΩΣ ΘΑ ΕΠΡΑΤΑΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΔΙΩΚΑΤΕ, ΔΙΟΤΙ ΘΑ ΕΠΕΦΕΡΑ ΣΧΙΣΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣ ΑΙΩΝΙΑ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ.

  ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΟΜΩΣ, ΤΩΡΑ ΜΕ ΕΚΔΙΩΚΕΤΕ ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΜΟΥ, ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΟΛΟΓΩ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΩ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ, ΔΙΟΤΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΑΚΟΔΟΞΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΜΟΓΝΩΜΩΝ ΤΟΥ, ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ ΚΑΙ ΔΙΩΚΕΤΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΑΥΤΗ, ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ ΤΩΡΑ ΚΑΚΩΣ ΕΠΡΑΤΕΤΕ ΔΙΟΤΙ ΕΠΙΦΕΡΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΣΧΙΣΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣ ΑΙΩΝΙΑ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ.

Φωτογραφία του χρήστη Μοναχός Μακαριος Κουτλουμουσιανος.

Σάββατο 25 Μαρτίου 2017

ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ !!!

Θαυμάζω τους αγώνες μας και στ’ ονομά τους μνέω

Εις τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Θεοτόκου

"Εάν πρέπει κάποτε να χαίρη ο άνθρωπος..."

γιος Νικολάου Καβάσιλα
    Εάν πρέπει κάποτε να χαίρη ο άνθρωπος και να σκιρτά και να ψάλλη με ευφροσύνη, εάν υπάρχη μιά περίοδος που απαιτεί να λεχθή ό,τι υπάρχει πιο μεγάλο και πιο λαμπρό και που κάνει τον άνθρωπο να ποθή να έχη όσο το δυνατόν ευρύτερη σχέση, ωραιότερη έκφραση και δυνατώτερο λόγο, για να υμνήση τα μεγαλεία της, δεν βλέπω ποια άλλη μπορεί να είναι αυτή, αν όχι η σημερινή γιορτή. Γιατί σαν σήμερα έφθασε στη γη Άγγελος από τον ουρανό αναγγέλλοντας την απαρχή όλων των καλών. Σήμερα ο ουρανός μεγαλύνεται. Σήμερα η γη αγάλλεται. Σήμερα ολόκληρη η κτίση χαίρει. Και δεν μένει έξω από τη γιορτή ούτε Αυτός που κρατεί στα χέρια του τον ουρανό. Γιατί αυτά που συμβαίνουν σήμερα είναι ένα πραγματικό πανηγύρι.

Έχετε καρδιά; Έχετε Πίστη; ...Αλλιώς... Ραγιάδες εσείς.... Ραγιάδες και τα παιδιά σας ...Ραγιάδες...

Αλίμονο στους αγώνες που κρέμονται από τα χαρτιά. 
Το γένος δεν χρειάζεται τα χαρτιά κανενός για τη λευτεριά του.
 Έχετε καρδιά; Έχετε Πίστη; 
Αλλιώς καθίστε εκεί που κάθεστε...
Ραγιάδες εσείς... Ραγιάδες και τα Παιδιά σας... Ραγιάδες και τα παιδιά των παιδιών σας...
(από την έπαλξη μάχης  του αθάνατου ήρωά μας γενναίου Παπαφλέσσα

Λόγος Πανηγυρικός στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου Μαρίας.(Επισκόπου Κερνίκης και Καλαβρύτων Ηλία Μηνιάτη)


«Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοι­τό μοι κατά το ρήμα σου».



Ω, βάθος ταπεινώσεως, που μας ανεβάζει στους ουρανούς! Ω, θαυμαστή δύναμη μιας παρθένου Κόρης, που με ένα: «γένοιτο» κάνει το Θεό και αλλάζει με τη γη τα αστέρια! Μα, για ποιό λόγο   πανακήρατη Κόρη, θεόσοφη Μαριάμ, τώρα, που υψώθηκες σε τόση μεγαλειότητα και τιμή, πέφτεις σε τόση ταπείνωση; Τάχα δεν έπρεπε να δοξαστείς, τώρα που έγινες δοχείο χωρητικό της Θεότητας και θρόνος ηλιοστάλακτος του Βασιλέως της δόξας; Εσύ τώρα είσαι Μητέρα Θεού, και πώς ονομάζεσαι  δούλη Κυρίου; «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου». Αλλά μου φαίνεται εύλογο να μου απαντά  η Παρθένος. Επειδή  σε αυτήν κατοικούσε  ο Κύριος, που «υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν», σωστά ταπεινώθηκε και ξέροντας πως «εγγύς Κύριος τοις συντετριμμένοις τη καρδία», έπρεπε να ετοιμασθεί με κάθε  ταπείνωση, για να δεχθεί το θείο Λόγο.
Ο Απελλής, εκείνος ο περίφημος ζωγράφος, που, όσες έκανε εικόνες ήταν θαυμαστές,  ανάμεσα στα άλλα, με ομορφιά και επιμέλεια ζωγράφισε ένα στάχυ και επάνω σ’ αυτό μία περιστερά, που η ίδια φύση κοκκίνισε νικημένη από την τέχνη. Όμως περισσότερη κατηγορία, παρά τιμή προξένησε του Απελλή αυτή η θαυμαστή ζωγραφιά επειδή, όσοι την έβλεπαν, αντί  να θαυμάζουν την ομορφιά των χρωμάτων, τη συμμετρία των γραμμών, τον κατηγορούσαν λέγοντας: δεν είναι δυνατόν ένα μικρό στάχυ, ορθό, να βαστάζει μία περιστερά, δίχως να γέρνει  από το βάρος· «ούχ οίον τε άσταχυν ακλινή βαστάζειν περιστεράν». Στάχυ φθαρτό, χορτάρι της γης είναι ο άνθρωπος «άνθρωπος ωσεί χόρτος», περιστερά είναι το πανάγιο Πνεύμα· «και είδε το Πνεύμα ωσεί περιστεράν καταβαίνον επ’ αυτόν».

Πνευματικά μηνύματα αγωνιστών του 1821

Αποτέλεσμα εικόνας για αγωνιστες 1821  Με την ευκαιρία της επετείου της εθνικής Παλιγγενεσίας, παραθέτουμε μερικά σπουδαιότα­τα μηνύματα, γραπτά ή προφορικά, των αγωνιστών του 1821, πού δείχνουν το βαθύτατο πνευματικό καί ιδεολογικό νόημα της ελληνικής επαναστάσεως, του ιερού αγώνα της απε­λευθερώσεως από τον Τουρκικό ζυγό.

Ό Ασημάκης Ζαΐμης, την παραμονή της λήψεως αποφάσεως για την κήρυξη της Εθνεγερ­σίας, είπε στους συγκεντρωμένους στην Αγία Λαύρα: «Δεν μένει άλλο παρά ή άμεσος κήρυξις της Επαναστάσεως. Δεν μας χωρίζει πλέον καμμιά διαφωνία.'Ας άναπαυθώμεν απόψε καί αύριον εις την Έκκλησίαν, άφού μεταλάβωμεν των Άχραντων Μυστηρίων, ας προσευχηθώμεν όλοι,κατά την Δοξολογίαν εις τον αγιόν 'Αλέξιον καί την Παναγίαν, να μας βοηθήσουν εις τον άνισον αγώνα,εις τον όποιον αποδυόμεθα. Αύριον την αυτήν ώραν να συναντηθώμεν ενταύθα, δια να κανονίσωμεν τα του Αγώνος».

Στον Ευαγγελισμό Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

Στὸν εὐαγγελισμὸ τῆς πανυπέραγνης Δέσποινάς μας Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας

(ΟΜΙΛΙΑ 14)


  
1. O ψαλμωδὸς προφήτης, ἀπαριθμώντας τὰ εἴδη τῆς δημιουργίας καὶ καθορώντας τὴν ἀποτεθειμένη σʼ αὐτὰ σοφία τοῦ Θεοῦ, γεμάτος θαυμασμὸ ὁλόκληρος, ἐκεῖ ποὺ ἔγραφε ἀνεφώνησε· «πόσο μεγαλοπρεπῆ εἶναι τὰ ἔργα σου, Κύριε, ὅλα τὰ ἔπλασες μὲ σοφία. 
Σʼ ἐμένα τώρα, πού ἐπιχειρῶ νὰ ἐξαγγείλω κατὰ δύναμι τὴν σαρκικὴ ἐπιφάνεια τοῦ Λόγου πού ἔκτισε τὰ πάντα, ποιὸς λόγος θὰ μοῦ ἀρκέση γιὰ ἐξύμνησι; Ἐὰν πραγματικὰ τὰ ὄντα εἶναι γεμάτα θαῦμα καὶ τὸ ὅτι αὐτὰ προῆλθαν στὴν ὕπαρξι ἀπὸ μὴ ὄντα εἶναι θεῖο καὶ πολυύμνητο, πόσο θαυμασιώτερο καὶ θειότερο εἶναι καὶ πόσο ἀναγκαιότερο εἶναι νὰ ὑμνῆται ἀπὸ μᾶς τὸ νὰ γίνη κάποιο ἀπὸ τὰ ὄντα θεός, καὶ ὄχι ἁπλῶς θεός, ἀλλὰ ὄντως ὧν Θεός, καὶ μάλιστα φύσις μας ποὺ δὲν μπόρεσε δὲν θέλησε οὔτε τὸν χαρακτήρα κατὰ τὸν ὁποῖο ἔγινε νὰ φυλάξη καὶ γιʼ αὐτὸ δικαίως ἀπωθήθηκε στὰ κατώτατα μέρη τῆς γῆς; Διότι τόσο μεγάλο καὶ θεῖο, τόσο ἀπόρρητο καὶ ἀκατανόητο εἶναι τὸ ὅτι φύσις μας ἔγινε ὁμόθεος καὶ ὅτι δι' αὐτῆς μᾶς χαρίσθηκε ἐπάνοδος στὸ καλύτερο ὥστε τοῦτο καὶ στοὺς ἁγίους ἀγγέλους καὶ στοὺς ἀνθρώπους, ἀκόμη καὶ στοὺς προφῆτες, ἂν καὶ αὐτοὶ βλέπουν διὰ Πνεύματος, νὰ μένη στὴν πραγματικότητα ἀνεπίγνωστο, μυστήριο ποὺ εἶναι κρυμμένο ἀπὸ τὸν αἰώνα. Καὶ γιατί ἀναφέρω μόνο πρὶν πραγματοποιηθῆ; Διότι καὶ ὅταν ἔγινε, πάλι μένει μυστήριο, ὄχι βέβαια ὅτι ἔγινε ἀλλὰ πῶς ἔγινε· μυστήριο πιστευόμενο ἀλλὰ μὴ γινωσκόμενο, προσκυνούμενο, ἀλλὰ μὴ πολυπραγμονούμενο, προσκυνούμενο δὲ καὶ πιστευόμενο διὰ μόνου τοῦ Πνεύματος· «διότι κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ εἰπῆ Κύριον Ἰησοῦ, παρὰ στὸ ἅγιο Πνεῦμα», καὶ τὸ Πνεῦμα εἶναι αὐτὸ διὰ τοῦ ὁποίου προσκυνοῦμε καὶ διὰ τοῦ ὁποίου προσευχόμαστε, λέγει ὁ ἀπόστολος. 

Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017

Η 25η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή Πανηγυρικός λόγος Ας μην επιτρέψουμε σε κανέναν να αλλοιώσει τις αξίες που τα 400 χρόνια σκλαβιάς δεν κατάφεραν να τις εξαφανίσουν από τις καρδιές των Ελλήνων Γράφει: Γεωρ. Νεφέλης ΕΙΚΟΝΕΣ


Εν όψει της Εθνικής μας Παλινεγγεσίας.
Αιωνία η μνήμη ΠΆΝΤΩΝ των υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, ηρωϊκώς πεσόντων, πάλαι τε και επ` εσχάτων (λαϊκών και κληρικών)





Η 25η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή. Γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και τον Ευαγγελισμό της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό.


Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου μας αποκαλύπτει το προαιώνιο σχέδιο του Θεού για την ενανθρώπισή του και την σωτηρία του ανθρώπου που υποδουλώθηκε στην αμαρτία. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ φέρνει στην Παναγία μας το σωτηριώδες μήνυμα, το ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. Κι έτσι όλες οι προφητείες βρίσκουν την εκπλήρωσή τους.
Ο άσαρκος θεός παίρνει σάρκα, ο άϋλος ενώνεται με την ύλη. Ο άχρονος αποκτά αρχή. Ο ήλιος αγγίζει τη γη.
« Ὀ Ὑιός τοῦ Θεοῦ, Ὑιός τῆς Παρθένου γίνεται »
Ο Θεός ταπεινώνεται από άκρα αγάπη, με σκοπό να υψώσει και να ενώσει κοντά Του τον άνθρωπο, τον οποίο δημιούργησε.

    Δεύτερη γιορτή είναι ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ, η έναρξη του επαναστικού αγώνα του 1821, η Εποποιία της εθνεγερσίας του γένους μας μετά από τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς.
    Η 25η Μαρτίου είναι το ξημέρωμα μιας μακρόχρονης νύχτας, είναι η Ανάσταση μετά το Γολγοθά και τη Σταύρωση της φυλής μας που ξεκίνησε στις 29 Μαϊου 1453. Εκείνη την αποφράδα ημέρα που κυριεύτηκε η Κων\πολη από τους Τούρκους, καταλύθηκαν και οι ιδέες του πνεύματος, της πίστης, της αλήθειας και της λευτεριάς. Οι ελπίδες όμως και τα όνειρα των υπόδουλων Ελλήνων, παρά τις αναρίθμητες ταπεινώσεις και τα μαρτύρια, κρυφοζούν. Γίνονται προσμονή και τραγούδι. Ο φλογερός λόγος του Ρήγα και των διδασκάλων του Γένους προετοιμάζει τις ψυχές. Η Εκκλησία γίνεται η Κιβωτός που γλύκανε τον πόνο του Έλληνα, διέσωσε τη γλώσσα του, την πίστη, την ταυτότητά του.


   Η 25η Μαρτίου είναι η μεγαλύτερη μέρα του σύγχρονου Ελληνισμού. Μας θυμίζει ποιοι είμαστε, ποιος είναι ο προορισμός μας, ως έθνος, ως λαός και ως άτομα. Ξαναζωντανεύει στη συνείδησή μας τις προαιώνιες αξίες του Ελληνισμού. Με τις δύο εκείνες μεγάλες σε νόημα λέξεις «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», οι απλοί και αγράμματοι πολεμιστές του 1821 προβάλλουν ως αιώνια πρότυπα για τους νεότερους.
Πού οφείλεται λοιπόν το θαύμα που επιτέλεσαν;



 Βασικός συντελεστής αυτού του θαύματος είναι η αποφασιστικότητα και η πίστη τους. Μέσα στην ψυχή των Ελλήνων υπήρχε ζωντανή η αίσθηση ότι η ελευθερία θέλει θυσίες για ν’ αποκτηθεί. Έτσι βάδιζαν συνειδητά προς το θάνατο.

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης: "Ο καιρός του Πάθους πλησιάζει"!!!

Το έγγραφο ανακριτού της Ι.Μ.Θ.

και
η απάντηση του π.Θεοδώρου Ζήση



Πρόκειται για 2 επιστολές. Η πρώτη είναι του ειδικού ανακριτού της Ι.Μ.Θ. προς τον π. Θεόδωρο Ζήση και η δεύτερη είναι η γραπτή απάντηση του π. Θεοδώρου. Δημοσιεύουμε ευχαρίστως τις επιστολές αυτές, κοινά και κατ' αποκλειστικότητα, οι διαχειριστές των Ιστολογίων Κατήχησης και Κατάνυξις κατόπιν της παρακλήσεως του π. Θεοδώρου Ζήση, σε αρχείο pdf.

Η ενότητα της Εκκλησίας Άλλη μια διαστροφή της αλήθειας, αδιάφορον αν είναι συνειδητή ή “ασυνείδητη”!

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου


    Η Ορθόδοξος Εκκλησία διέρχεται δεινή δοκιμασία της ενότητας Της. Είναι η οδυνηρή συνέπεια της Συνόδου στην Κρήτη. Οι τέσσερις Εκκλησίες, που δεν συμμετέσχον, έχουν παγώσει τις σχέσεις τους με το Φανάρι. Των υπολοίπων οι σχέσεις διατηρούνται σε τυπικό επίπεδο. Καλές είναι οι σχέσεις του Φαναρίου με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Λογικό. Το Φανάρι το ευνόησε στην αδικία που προκάλεσε σε βάρος του Πατριαρχείου Αντιοχείας, με το να εκλέξει Μητροπολίτη στο χωρίς Ορθοδόξους αλλά με πολύ χρήμα Κατάρ, έδαφος της κανονικής δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Αντιοχείας.
  Στις 22 Μαρτίου 2017 και με την ευκαιρία της τελετής παραδόσεως του έργου, της ανακαινίσεως του Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος προσκάλεσε τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίο να παραστεί σ’ αυτήν. Ο Πατριάρχης δέχθηκε την πρόσκληση και παρέστη. Πρόσκληση ο κ. Θεόφιλος δεν απέστειλε στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο. Πρόκειται, τουλάχιστον, για εκκλησιαστικό ατόπημα. Δεν μπορεί να προσκαλείται ο κ. Τσίπρας και να μην καλείται ο Αρχιεπίσκοπος της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Η δικαιολογία που ελέχθη από κύκλους του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων είναι ότι εκλήθησαν όσοι συνεισέφεραν χρηματικά στην ανακαίνιση του Παναγίου Τάφου. Και η ηγεσία της Ελληνικής Πολιτείας προσεκλήθη επειδή συνέβαλε στην ανακαίνιση, ενώ η Εκκλησία της Ελλάδος δεν συνέβαλε... Το επιχείρημα είναι έωλο. Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι σταθερά και για πάνω από 150 χρόνια η οικονομική και πνευματική μεγάλη ευεργέτιδα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και η σχεδόν μοναδική αιμοδότρια του σε  ανθρώπους, κληρικούς και λαϊκούς.