«Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΝΑΟΣ»
(Ως χώρος υποτασσόμενος στο Πνεύμα)
Ένα
σοβαρό πρόβλημα στην περίοδο της «πανδημίας», σοβαρότερο από τον Κορονοϊό, ήταν
και η θεωρία περί υγειονομικής επικινδυνότητας του Ορθοδόξου Ιερού Ναού ∙
θεωρία που προβλήθηκε ως αίσθησις (δήθεν) ποιμαντικής μέριμνας από πλευράς
διοικούσης εκκλησίας για το εκκλησιαστικό πλήρωμα.
Πολλές
οι επισκοποκεντρικές και πρεσβυτεροκεντρικές τοποθετήσεις γύρω από τις «Μάσκες»
και την συνέχιση της λειτουργικής ζωής εν καιρώ «πανδημίας». Απουσίαζε, όμως, η
εκφορά του αληθινού περί Ορθοδόξου Ναού λόγου, όπως αυτός καταγράφεται στην
Αγία Γραφή και στην Παράδοση της Εκκλησίας∙ όπως τον έχει εμπιστευθεί ο Χριστός
στη διαχρονική Εκκλησία Του, μέσα στην ιστορική – θεολογική διαδρομή της ανά
τους αιώνας.
Στο κύλισμα των αιώνων πάρα πολλές είναι οι επινοήσεις του σατανά εναντίον της Εκκλησίας.