
"Νέον μάρτυρα, Ραψάνης γόνον και Τυρνάβου δε δόξαν και κλέος, τον Γεώργιον εν ύμνοις καταστέψωμεν"

Θεολόγος – Κοινωνιολόγος
Αρθρογράφος
Ο βίος, η χριστιανική κατήχηση, το μαρτύριο, η φωτοφάνεια στον τάφο του και το Ιερό Λείψανο του Αγίου Γεωργίου εκ Ραψάνης, από τον Αρχιμανδρίτη της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου, Αθανάσιο Μισσό.
Ο Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος ανήκε σε ανώτερη κοινωνικά και οικονομικά οικογένεια της Ραψάνης. Ο πατέρας του ονομαζόταν Χατζηλάσκαρης και ήταν υιός του Αναστασίου Ψάλτου. Δεν είναι γνωστό όμως αν το Ψάλτου είναι επώνυμο ή ιδιότητα του Αναστασίου. Η μητέρα του Νεομάρτυρα είχε το όνομα Σμαράγδα και ήταν θυγατέρα του Θεόδωρου Σακελλαρίδου. Σε κωνικό πώμα παλαιάς – πριν το 1900 – αργυρής λειψανοθήκης, η οποία αντικατέστησε ακόμη παλαιότερη πρόχειρη και απλή κατασκευή, είναι χαραγμένα με κεφαλαία γράμματα ακριβώς τα εξής:
«Ο ΕΝΔΟΞΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΘΛΗΣΑΣ ΕΝ ΤΥΡΝΑΒΩ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 1818 ΕΠΙ ΒΑΛΗ ΠΑΣΙΑ ΥΙΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΙΑ ΗΤΟΝ ΥΙΟΣ ΧΑΤΖΗ ΛΑΣΚΑΡΕΩΣ ΥΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΕΙΟΥ ΨΑΛΤΟΥ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΣ ΣΜΑΡΑΓΔΑΣ ΘΥΓΑΤΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΟΥ».
† ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ
Αγωνιστική επιστολή
Επαγρύπνησις διά τα της πίστεως
(17-8-1964)
...Αγαπητέ εν Κυρίω αδελφέ π. Γαβριήλ (Διονυσιάτης). Εσωκλείστως σας αποστέλλω τηλεγράφημά μου προς τον Μακαριώτατον Μητροπολίτην Αθηνών Χρυσόστομον, όστις κατ' αυτάς διέρχεται διά πυρός και ύδατος, ονειδιζόμενος, καταφρονούμενος, πιεζόμενος, ίσως αφανώς και υπούλως, και διωκόμενος. Διατί; διότι δεν στέργει την προτεινομένην, υπό δύο κεφαλών του οικουμενικού Πατριάρχου και του Πάπα, ένωσιν. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας εις την Αμερικήν που εστάλη υπό της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ως Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, αντί να επιστρέψη τους ορθοδόξους Έλληνας χριστιανούς, τους οποίους επλάνησαν οι διάφοροι επιτήδειοι αιρετικοί, χιλιασταί, Μασόνοι, Διαμαρτυρόμενοι, Καθολικοί κ.λπ., και κατόπιν, ως διάδοχος των Αγίων Αποστόλων, να επιστρέψη διά της διδασκαλίας του και τους αλλοθρήσκους Αμερικανούς κ.λπ., εξέκλινε της ευθείας οδού και ηκολούθησεν οδούς τραχείας, ανωμάλους, κρημνώδεις, επικινδύνους, αλλά και οδούς πλατείας και ευρυχώρους, οδηγούσας εις απώλειαν, ησπάσθη τον μασονισμόν, ως έχω σαφείς πληροφορίας. Προχειριστής Οικουμενικός Πατριάρχης και εγκατασταθείς εις Κωνσταντινούπολιν, ήρχισε να διαδίδη τον Πανθεϊσμόν, να λέγη ότι όλαι αι θρησκείαι είναι καλαί, αρεσταί εις τον Θεόν, επομένως και ο Μωαμεθανισμός και ο Βουδισμός και πάσα άλλη δεκταί εις τον Θεόν, και ούτω φρονών εισήλθεν, όταν το πρώτον μετέβη εις Ιεροσόλυμα, εις το τέμενος Ομάρ και προσηυχήθη.
Βασιλεύτερος Βασιλέων»
Γράφει ο θεολόγος Παναγιώτης Κοσμίδης
{Βασιλεύς ὁ Ἀρχιερεύς}
[Ὕψος βασιλικότητος]: «ἐν μικρῶ μέγαν ... ἑπόπτην τῆς ὁρατῆς κτίσεως͵ // μύστην τῆς νοουμένης͵ // βασιλέα
τῶν ἐπὶ γῆς͵ // βασιλευόμενον ἄνωθεν͵ // ἐπίγειον καὶ οὐράνιον͵ πρόσκαιρον καὶ ἀθάνατον͵
// ὁρατὸν καὶ νοούμενον͵ // μέσον μεγέθους καὶ
ταπεινότητος· // τὸν αὐτὸν͵ πνεῦμα καὶ σάρκα· // πνεῦμα διὰ τὴν χάριν͵ // σάρκα διὰ τὴν ἔπαρσιν·» (Γρ.
Θεολόγος, κατά τό Ἱερό Πάσχα, TLG 36.632.13-36.632.20). [Ἀλληγορική Ἀναλογία]: τόν θεατή τῆς ὁρατῆς κτίσεως, // τόν μύστη τῆς νοητῆς, // τόν βασιλέα τῶν ἐπίγειων, //πού κυβερνᾶται ἀπό ψηλά, // ἐπίγειο
καί οὐράνιο, // πρόσκαιρο καί ἀθάνατο, // ὁρατό καί νοητό, // μεσάζοντα μεταξύ μεγαλείου καί ταπεινότητας· //
τόν ἴδιο, πνεῦμα καί σάρκα· // πνεῦμα λόγῳ τῆς χάριτος, // σάρκα γιά ταπείνωσι». |
Α. ΑΡΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ
i.
[Ὄχι, Ὑλική
Βοήθεια στούς Βορειοηπειρῶτες]
* Βορειοηπειρώτης πρός Μακ. Ἀναστάσιο: -Γιά ποιό λόγο Μακαριώτατε, ὅλη
ἡ βοήθεια, πού ἔρχεται ἀπό τήν Ἑλλάδα, καί τόν Ἑλληνισμό, σέ ὑλικά ἀγαθά, μέ φορτηγά ἤ καί σέ χρήματα, μεταφέρεται μόνο στήν Βόρειο Ἀλβανία καί
στούς Ἀλβανούς καί ὄχι ΚΑΙ στούς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες Βορειοηπειρῶτες; Αὐτό δέν εἶναι ἄδικο καί προκλητικό γιά μᾶς;
Ἐμεῖς λογιζόμεθα ἀπόπαιδα καί ἀπόβλητοι;
* Μακ. Ἀναστάσιος: -Γιά σᾶς τό κάνω καί μόνο γιά σᾶς. Γιά νά σᾶς προστατεύσω, ἀπό τήν μανία καί τό μῖσος τῆς μετακομουνιστικῆς κρατικῆς ἐξουσίας.
Τῆς καί ἀνθελληνικῆς καί ἀντιχριστιανικῆς.
Ἀποτροπιαστικός
λόγος, ἆραγε, ἀληθινός ἤ
προσχηματικός;
Μετά τήν πτῶσι τοῦ ἀνηλεοῦς κομμουνιστικοῦ ἀντιχριστιανικοῦ
καθεστῶτος στήν Ἰλλυρία (Ἀλβανία) (τό 1991), ἡ πεῖνα καί ἡ ἀνέχεια κυριαρχοῦσε σ’ ὁλόκληρο τό λαό.
Μέ τήν ἀνάστασι τῆς Αὐτοκεφάλου Ἀλβανικῆς
Ἐκκλησίας, τό 1991, ἀνέλαβε τήν θέσι τοῦ Προκαθημένου, ὁ Μακ. Ἀναστάσιος, τιτουλάριος, τότε, Μητροπολίτης Ἀνδρούσης, ἀπό τό 1972.
Καί ἐνεργοῦσε, ἀσύνετα καί ἄδικα μέ τήν παραπάνω, ἀνοϊκή λογική. Ὅλες οἱ προσφορές κατευθυνόταν πρός τούς Ἀλβανούς, μέ ἐξόφθαλμο ἈντιβορειοΗπειρωτικό πνεῦμα. Ἀσφαλῶς, δέν θά ἔπρεπε νά κάνη διακρίσεις θρησκευτικές ἤ φυλετικές. Βοήθεια πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως. Ναί! Οὔτε μόνο στούς Ἕλληνες. Ἀλλά οὔτε καί τό ἀντίθετο, μόνο στούς ΜΗ Ρωμιούς.
Γράφει ο Παναγιώτης Κοσμίδης, θεολόγος
Β Μακκαβαιων ιβ’ 39
Β Μακ. 12,39 τῇ
δὲ ἐχομένῃ ἦλθον οἱ περὶ τὸν Ἰούδαν καθ᾿ ὃν τρόπον τὸ τῆς χρείας ἐγεγόνει, τὰ
τῶν προπεπτωκότων σώματα ἀνακομίσασθαι καὶ μετὰ τῶν συγγενῶν ἀποκαταστῆσαι εἰς
τοὺς πατρῴους τάφους.
Β Μακ. 12,39 Κατά δε την επομένην ημέραν ήλθον οι στρατιώται του Ιούδα
και, όπως επέβαλλεν ο Νομος να γίνη, εσήκωσαν τα πτώματα των Ιουδαίων εκείνων,
οι οποίοι είχαν φονευθή, δια να τα θάψουν κοντά στους συγγενείς των, στους
πατρικούς των τάφους.
Β Μακ. 12,40 εὗρον δὲ ἑκάστου τῶν τεθνηκότων ὑπὸ τοὺς χιτῶνας ἱερώματα τῶν ἀπὸ Ἰαμνείας εἰδώλων, ἀφ᾿ ὧν ὁ νόμος ἀπείργει τοὺς Ἰουδαίους· τοῖς δὲ πᾶσι σαφὲς ἐγένετο διὰ τήνδε τὴν αἰτίαν τούσδε πεπτωκέναι.
Άλλο ένα έργο του διαβόλου «αγιάστηκε» μετα βραβείων και κλάδων! Αυτή την φορά το «θαύμα» του «αγιασμού» δεν έγινε με μία αγιοκατάταξη, αλλά με την απονομή του Σταυρού του Αγίου Ανδρέου από τον πατριάρχη Βαρθολομαίο στον υπ. ‘Παιδείας’ Κυριάκο Πιερρακάκη. Η τακτική αυτή των βραβεύσεων δεν συνάδει καθόλου με το ταπεινό πνεύμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ως γνωστόν όμως, οι του «γνωστού» κύκλου αρέσκονται στο να χρησιμοποιούνε τα όπλα της Εκκλησίας για να σφραγίζουνε τα πονηρά τους έργα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ[:Ματθ.6,16-21]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου
Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης
στις
21-2-1999 [Β392]
Με τρία μεγάλα συνθήματα, αγαπητοί μου, η σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς προετοιμάζει για το μεγάλο γεγονός του Πάσχα. Και είναι η αγάπη προς τους εχθρούς, η νηστεία και η αφιλαργυρία. Κατ’ ουσίαν, τα συνθήματα αυτά μας παρασκευάζουν για την συμμετοχή μας στο ποτήριον της Θείας Ευχαριστίας.
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου
Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΜΕΣΤΟΙ ΑΓΑΘΟΣΥΝΗΣ, ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ
ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ,ΤΗΝ ΝΗΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης
στις
28-2-1982] (Β67)
Μήνυμα αγαθοσύνης, αγαπητοί μου, σήμερα, η Εκκλησία μας μάς δίνει. Ενόψει της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, μας λέγει ποιοι πρέπει να είμαστε. Και έτσι στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, μας δίνει αυτό το μήνυμα της αγαθοσύνης.
ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου καθηγητού
Η περίοδος του Τριωδίου είναι από τους σημαντικότερους εορτολογικούς σταθμούς του ενιαυτού. Είναι για τη ζωή της Εκκλησίας μας νοητό στάδιο αγώνα, όπου παίρνει μέρος οντολογικά ο πιστός και ασκεί τις σωτήριες αρετές και κυρίως τη μετάνοια προκειμένου να καθαρίσει από τους ρίπους της αμαρτίας την όλη ψυχοσωματική του υπόσταση, ώστε να εορτάσει το υπέρτατο γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου ως αναγεννημένος άνθρωπος. Κατά συνέπεια το άγιο Τριώδιο έχει χαρακτήρα κατανυκτικό και πένθιμο, διότι απώτερο στόχο έχει να δημιουργήσει στους πιστούς κατάσταση αυτοσυνειδησίας και να εγείρει πνεύμα εγρήγορσης και επιστροφής στην αυθεντική θεοδημιούργητη ανθρώπινη φύση τους.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ[:Ματθ. 6, 14-21]
Πνευματικὰ θησαυρίσματα ἀπὸ ὁμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών
Μετά από έξι σχεδόν χρόνια απόλυτης πολιτικής κυριαρχίας, ο κ. Μητσοτάκης, πληρώνοντας τα επίχειρα της πρωθυπουργικής του αλαζονείας, βρίσκεται για πρώτη φορά στην γωνία του «πολιτικού ριγκ», προσπαθώντας απεγνωσμένα (με την βοήθεια των διαπλεκόμενων μέσων μαζικής εξαπάτησης) να αποφύγει τα επαναλαμβανόμενα «λακτίσματα» –όχι της ανύπαρκτης και κατακερματισμένης αντιπολίτευσης αλλά– της κοινωνίας των πολιτών, που απαιτεί ανεξάρτητη και αμερόληπτη δικαιοσύνη και απόδοση ποινικών ευθυνών σε πολιτικά πρόσωπα για το έγκλημα των Τεμπών, όσο υψηλά κι αν ίστανται.
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΕΓΕΡΤΗΡΙΟΝ ΣΑΛΠΙΣΜΑ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 25-2-1996]
[Β330, β΄έκδοσις]
Ακούσαμε, αγαπητοί μου, στην σημερινή αποστολική περικοπή, να μας λέγει ο μέγας των Εθνών Παύλος τα εξής από την προς Ρωμαίους επιστολή του. Σε μετάφραση: «Να δέχεστε όποιον έχει ασθενική πίστη, χωρίς να επικρίνετε τις απόψεις του. Για παράδειγμα, ένας πιστεύει πως μπορεί να φάει τα πάντα, ενώ ο άλλος, που έχει ασθενική πίστη, τρώει μόνο χόρτα. Αυτός που τρώει τα πάντα, ας μην περιφρονεί όποιον δεν τρώει. Αλλά κι αυτός που δεν τρώει, ας μην κατακρίνει όποιον τρώει. Γιατί ο Θεός τον έχει δεχτεί στην Εκκλησία Του. Ποιος είσαι εσύ που κρίνεις έναν ξένο υπηρέτη; Μόνο ο Κύριός Του μπορεί να κρίνει αν στέκεται ή όχι στην πίστη. Και θα σταθεί, γιατί ο Κύριος έχει την δύναμη να τον στηρίξει».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ [:Ματθ. 6,14-21]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
[...] Ἔπειτα, ὅπως εἶπα παραπάνω, θέλοντας ὁ Κύριος νὰ δείξει ὅτι περισσότερο ἀπὸ ὅλα τὰ πάθη ἀποστρέφεται καὶ μισεῖ τὴ μνησικακία καὶ πιὸ πολὺ ἀπὸ ὅλα ἐπιδοκιμάζει τὴν ἀρετὴ τῆς συγχωρητικότητας ποὺ εἶναι ἀντίθετη στὴν κακία αὐτή, καὶ ἀμέσως μετὰ τὴν παράδοση τῆς Κυριακῆς προσευχῆς, ὑπενθύμισε πάλι τὸ κατόρθωμα αὐτό, ὁδηγῶντας τὸν ἀκροατὴ στὴν τήρηση τῆς ἐντολῆς αὐτῆς καὶ μέσῳ τῆς ἐπικείμενης τιμωρίας ἀπὸ τὴν παράβασή της καὶ μέσῳ τῆς καθορισμένης ἀμοιβῆς ἀπὸ τὴν ὑπακοὴ σὲ αὐτήν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι (:Ἄς κάνουμε λοιπὸν τὰ ἔργα αὐτὰ τῆς ἀγάπης, ἀκούραστοι καὶ χωρὶς ἀναβολή, γνωρίζοντας σὲ ποιόν καιρὸ ζοῦμε. Ζοῦμε σὲ ἐποχὴ ποὺ ἀπαιτεῖ ἐπειγόντως τὴν ἄσκηση τῆς ἀρετῆς· διότι εἶναι πλέον ὥρα νὰ σηκωθοῦμε ἀπὸ τὸν ὕπνο τῆς ἀμέλειας, ποὺ μᾶς κάνει δυσκολοκίνητους στὸ καλό)» [Ρωμ. 13,11].