Ὁ ἱερεύς εἶναι φορεύς ἐξουσίας, τρομερᾶς ἐξουσίας, τῆς ὁποίας κατά τούς θείους νόμους ἡ χρῆσις σώζει ἔθνη καί λαούς καί ἀνοίγει τάς πύλας τοῦ παραδείσου. Ὁ ἱερεύς εἶναι πνευματικός ἡγεμών λαοῦ, εἶναι ἥρως.
Κατά τήν θεόθεν δοθεῖσαν αὐτῷ ἐξουσίαν ὁ ἐλάχιστος τῶν ἱερέων διακρίνεται λαοῦ ὁλοκλήρου, πλήθους φιλοσόφων, ἡγεμόνων καί βασιλέων.
Ἰδεώδη δέ Ἐκκλησίαν, ἐλευθέραν καί ζῶσαν, ὀνομάζομεν ἡμεῖς ἐκείνην, εἰς τήν ὁποίαν ἡ μέν πολιτεία οὐδεμίαν ἔχει ἀνάμιξιν, ὁ δέ εὐσεβής λαός ὑπακούει καί ὑποτάσσεται εἰς τόν κλῆρον, πρεσβυτέρους καί ἐπισκόπους, οἱ δέ ποιμένες, ἐκλεγόμενοι ὑπό τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ, κυβερνῶντες τήν Ἐκκλησίαν ὑπακούουν καί ὑποτάσσονται εἰς τούς θείους νόμους, εἰς τό Ἱερόν καί Ἅγιον Εὐαγγέλιον.
Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ θεοφόρος, ἱερεύς καί μάρτυς ὤν, εἰς ἐπιστολήν του πρός ἱερέα ἔλεγεν: «Μηδέν ἄνευ γνώμης σου γενέσθω, μηδέ σύ ἄνευ γνώμης Θεοῦ τι πρᾶττε». (Στήν ἐνορία σου τίποτε νά μή γίνεται χωρίς τήν δική σου γνώμη, ἀλλά οὔτε κι ἐσύ νά κάνεις πράγματα ἀντίθετα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ).
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο ΣΦΕΝΔΟΝΗ τοῦ ὁσίου, προφήτου καί ὁμολογητοῦ τῆς Πίστεως πατρός Αὐγουστίνου Καντιώτη.
Από τον ιατρό Φώτιο Μιχαήλ
