ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ: Ο Θεός δεν αποκαλύπτεται στο
κόσμο πάντοτε ενιαίως (= στην ολότητά Του) και κατά τον ίδιο τρόπο, αλλά
«πολυμερώς και πολυτρόπως πάλαι ο Θεός λαλήσας ... επ’ εσχάτων των ημερών
τούτων ελάλησεν ημίν εν Υιώ», [Εβρ. 1,1-2]. Ο Θεός είναι Πρόσωπον, δεν είναι
όπως ο ήλιος ο οποίος αποκαλύπτεται πάντοτε κατά τον ίδιο τρόπο.
Στην υπερφυσική αποκάλυψή Του ο Θεός αποκαλύπτεται δια του
ΛΟΓΟΥ Του, σε αντίθεση προς την φυσική αποκάλυψη όπου αποκαλύπτεται δια των
ΕΡΓΩΝ Του, απροσώπως. Αποκαλύπτεται ο Θεός ως ΛΟΓΟΣ (= ως Πρόσωπον), το οποίον
ομιλεί, διαλέγεται (= συνομιλεί). Παρά ταύτα ο ΛΟΓΟΣ ΘΕΟΣ δεν είναι ανθρώπινος
λόγος. Αυτό είναι και το χαρακτηριστικό γνώρισμα της υπερφυσικής αποκάλυψης. Οι
άνθρωποι δεν μπορούν να ερευνούν, ούτε και να δημιουργούν αυτό τον ΛΟΓΟ. Ο
ΛΟΓΟΣ αυτός διακρίνεται: α΄.-) Στο Λόγο ο οποίος ελάλησε «πάλαι (= παλαιότερα»
στους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης ασάρκως (= χωρίς ανθρώπινη μορφή]. β΄.-)
Στο ΛΟΓΟ ο οποίος «ελάλησεν επ’ εσχάτων των ημερών εν Υιώ», ενσάρκως (= με
ανθρώπινη μορφή). Έχουμε δηλαδή δύο αποκαλύψεις του Θεού δια του Λόγου Του:
Μίαν άσαρκο στους Προφήτες της Π. Διαθήκης, και μίαν ένσαρκον «εν Υιώ (= εν
Ιησού Χριστώ»). Στην Εκκλησία δεν έχουμε νέα φανέρωση ταυ Λόγου, αλλά διαιώνιση
Αυτού «εν Αγίω Πνεύματι».
ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ: Μεταξύ φυσικής
και υπερφυσικής αποκάλυψης υπάρχει η εξής βασική διαίρεση: Η μεν φυσική
αποκάλυψη έχει γενικό χαρακτήρα, απευθύνεται προς όλους, η δε υπερφυσική
αποκάλυψη έχει ειδικόν χαρακτήρα, ήτοι επιλέγει ο Θεός ορισμένα άτομα - πρόσωπα
ως όργανά Του, ως συνεργούς Του καθ’ ωρισμένον τρόπον, όπως λ.χ. τον Αβραάμ,
τον Μωϋσή, τους Προφήτες, κ.λ.π.
ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ: Η υπερφυσική
αποκάλυψη λαμβάνει χώρα στην ιστορία, εντός ωρισμένου τόπου και χρόνου, σε
ωρισμένες εποχές και κατά αόριστο τρόπο. Ο Θεός μεταβάλλει την ιστορία σε δικιά
Του ιστορία, σε πεδίο δράσης Αυτού, και την αναζωογονεί με την παρουσία Του
εντός αυτής. Η ιστορία του ανθρώπου είναι ιστορία της αμαρτίας, ενώ η ιστορία
του Θεού είναι η αναζωογονούσα, είναι το καινόν (= καινούργιο) της ιστορίας του
ανθρώπου. Το μόνο νέο στην ιστορία είναι η παρέμβαση του Θεού.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ: Ο Θεός
δεν αποκαλύπτεται στον κόσμο ως ένα ουράνιο σώμα, το οποίον πέφτει στη γη,
[λίθος της Μέκκας], δεν αποκαλύπτεται αόριστα, αλλά ως πρόσωπο συγκεκριμένο, ο
Ιησούς Χριστός.
Ο Ιησούς Χριστός είναι ο φανερωθείς Θεός, ο οποίος
αποκαλύφτηκε στο κόσμο, «Θεός εφανερώθη εν σαρκί», [Α’ Τιμ. 3,16], ως πρόσωπο
συγκεκριμένο και είναι η αλήθεια, η αγάπη, η ζωή, «Εγώ ειμι η οδός και η
αλήθεια και η ζωή», [Ιωάν. 14, 6]. Αυτός φέρνει στον κόσμο ένα μήνυμα
αποφασιστικής σημασίας για τη ζωή του ανθρώπου, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα να
οδηγήσει τον άνθρωπο στην αυτογνωσία.
[ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ]
