Στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας μας (Νο 187) γράψαμε το
άρθρο «Ο ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ». Την αφορμή έδωσε το
ημερολόγιο (2013) της Μητρόπολης Λάρισας. Σ’ αυτό ο δεσπότης Ιγνάτιος Λάππας,
θέλοντας να τιμήσει τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ για την μεγάλη ευεργεσία να τον
κάνει δεσπότη – παρανομώντας και σφαγιάζοντας τον μακ/το Θεολόγο –, κυκλοφόρησε
το εν λόγω ημερολόγιο αφιερωμένο στον «μεγάλο ευεργέτη» και συνοδευόμενο από
τον παρακάτω αξιοθαύμαστο πρόλογο: «Είναι αλήθεια ότι ζητούσαμε μια ευκαιρία
για να τιμήσουμε αυτό(ν) τον μεγάλο Θεσσαλό, αυτό(ν) τον τρανό Αρχιεπίσκοπο,
αυτό(ν) τον θερμό πατριώτη, αυτόν τον θαυμάσιο λειτουργό του Υψίστου, αυτό(ν)
τον ευγενή και τρυφερό άνθρωπο, αυτό(ν) τον ικανό οιακοστρόφο της Εκκλησίας…».
Δεν πρόλαβε καλά-καλά να κυκλοφορήσει η εφημερίδα μας και
κατακλύσθηκε από μηνύματα αναφερόμενα σε άγνωστες πτυχές του «μεγάλου έργου»
και των πράξεων «του τρανού» αρχιεπισκόπου.
Γράψτε – μας έλεγαν – ότι ΑΥΤΟΣ – όχι το Άγιο Πνεύμα –
ανέβασε στους δεσποτικούς θρόνους πρόσωπα με χοντρό, μελανό φάκελλο
ξεφτελίζοντας την εκκλησία μας με τις ιδιαιτερότητές τους (Μ’ αυτές θα
ασχοληθούμε προσεχώς).
Γράψτε – συμπλήρωνε άλλος – ότι το έργο του «οιακοστρόφου!»
(κυβερνήτη) αναδείχθηκε μέγα, γιατί αύξησε τις μητροπόλεις από 67 σε 80 και 8
βοηθούς επισκόπους τακτοποιώντας έτσι τους ημετέρους και εξασφαλίζοντας
μελλοντικές ψήφους, αδιαφορώντας αν συσσώρευε στις πλάτες τους κράτους φορτία
αβάσταχτα (δεσποτικοί μισθοί, γραφεία, προσωπικό, αυτοκίνητα…) ενώ στην
κυριολεξία η εκκλησία έχει ανάγκη από πολλούς ιερείς και όχι από δεσποτάδες.
Σήμερα θα συνεχίσουμε με την «ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» που μας
άφησε ο μακαρίτης αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ Τίκας. Δεν μας είναι καθόλου ευχάριστο
να φέρνουμε στη δημοσιότητα γεγονότα και περιστατικά ανθρώπων που άφησαν τον
μάταιο αυτό κόσμο. Είναι όμως επιβεβλημένο, έστω κι αν o αποθανών δεδικαίωται
(κρίθηκε), η ιστορία να καταγράφει αντικειμενικά όλα τα γεγονότα, προκειμένου
αυτά να γίνουν αφορμή προς μίμηση αλλά και προς αποφυγήν. Ιδιαίτερα δε όταν
αυτά αφορούν τη ζωή της Εκκλησίας και των ταγών της, που, ως εκ της φύσεως,
αποτελούν τα πρότυπα για χριστιανούς και μη. Είναι γνωστό, ότι κατά την στιγμή
της ρασοφορίας υπόσχονται ακτημοσύνη και καθαρότητα βίου. Δυστυχώς όμως, οι
περισσότεροι χρησιμοποιούν την άνωθεν εξουσία για προσωπικό υλικό πλουτισμό και
σκανδαλώδη ζωή, αδιαφορώντας για τη σωτηρία των ψυχών και τη δόξα της
Εκκλησίας. Και να φαντασθεί κανείς ότι όλα αυτά γίνονται στο όνομα του φτωχού
και αγνού Ναζωραίου από τους κατ’ όνομα «εις τόπον και τύπον Χριστού»,
προκαλώντας την εύλογη απορία, αν πραγματικά πιστεύουν.
Τέτοιοι άνθρωποι, που παρέκλιναν της αποστολής τους, ιδίως
τα χρόνια της αρχιεπισκοπίας του Σεραφείμ Τίκα, αποτελούν προϊόντα εκλογής
«χοντρών, μελανών φακέλλων», και δεν είναι λίγοι.
Αναγκαζόμαστε σήμερα να αναφερθούμε στο χαϊδεμένο παιδί, που
μας φόρτωσε ως «Μεγάλη Παρακαταθήκη» (1974-1989) ο αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ
Τίκας, και το οποίο, με την μέθοδο του επιτραχηλίου-ωμοφορίου, απόκτησε τόση
περιουσία, που κι ο ίδιος, δεν ήξερε πόσα είχε και πού τα είχε. Τον ονόμασαν
τσιφλικά, μεγαλοδιαμερισματούχο, και οι “συνάδελφοι” δεσποτάδες το αποκαλούσαν
«Ωνάνης ο Β΄».
Επρόκειτο για άσημο πρόσωπο, που μέχρι το 1974 δεν είχε
παρουσιάσει καμιά δραστηριότητα συγγραφική, θεολογική, κοινωνική και πνευματική
– μέσα και έξω από τον περίβολο της Εκκλησίας – εκτός του να μαζεύει χρήματα
και να τα μετατρέπει σε ακίνητα.
Αυτό το πρόσωπο, που ονομάζονταν Σεραφείμ Ορφανός, και μέρος
της ακίνητης περιουσίας του θα παρουσιάσουμε με τρία – από τα πολλά περιστατικά
για να μάθει ο κόσμος, τί ανθρώπους ανέβασε στους επισκοπικούς θρόνους ο
αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ.
Τον Σεραφείμ Ορφανό τον συναντούμε ως εφημέριο στον ιερό ναό
του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου Μαραθώνος (1964-1971). Μόλις είχε εκδιωχθεί
“πήξ-λάξ” από το ναό – όπως αναγράφεται στο πρακτικό του εκκλησιαστικού
Συμβουλίου την 8/10/1971 και το οποίο αναφέρει:
1ον. Στούπωνε τα μασούρια
Το εκκλησιαστικό Συμβούλιο μαζεύτηκε την Παρασκευή 8ης
Οκτωβρίου στις 7 το απόγευμα για να κάνει τη μηνιαία καταμέτρηση του παγκαριού.
Άπλωσε τα χρήματα πάνω στο τραπέζι και άρχισε να χωρίζει τα κέρματα κατά είδος.
Ενώ οι άλλοι ξεχώριζαν τα χαρτονομίσματα, ο Ιερέας – αρχιμανδρίτης – Σεραφείμ
Ορφανός ανέλαβε – όπως έκανε πάντα – να τυλίξει τα μασούρια και να καταγράψει
επάνω το ποσό. Στο τέλος θα μετρούσαν τα μασούρια, θα καταχωρούσαν το ποσό που
ήταν γραμμένο στο περιτύλιγμα, θα πρόσθεταν τα χαρτονομίσματα και θα υπέγραφαν
το πρακτικό.
Κόντευαν να τελειώσουν. Απέμεινε η σύνταξη και η υπογραφή
του πρακτικού. Τότε, το μάτι κάποιου έπιασε την ανωμαλία. Τα μασούρια που
έφτιανε ο αρχιμανδρίτης Σεραφείμ δεν είχαν το ίδιο μέγεθος σε ομοειδή κέρματα.
Έγινε φασαρία. Και με το άνοιγμα των μασουριών – έμειναν
όλοι με το στόμα ανοιχτό – διαπιστώθηκε το κόλπο που είχε στήσει για χρόνια ο
εν λόγω αρχιμανδρίτης. Στούπωνε δηλαδή περισσότερα κέρματα στα μασούρια απ’ όσα
αναγράφονταν εξωτερικά και αφαιρούσε το πλεόνασμα αργότερα, όταν τα έπαιρνε στο
σπίτι του με σκοπό την επομένη ημέρα να τα καταθέσει στην τράπεζα.
Η φασαρία συνεχίστηκε. Του ζήτησαν εξηγήσεις. Ο ίδιος το
παραδέχθηκε. Συντάχθηκε λίαν αποκαλυπτικό πρακτικό, το υπέγραψε, και τού ’δωσαν
τα “παπούτσια” στο χέρι, δείχνοντάς του την πόρτα της εξόδου.
Αυτά, και πολλά άλλα, γνώριζε ο αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ –
καθώς κι εμείς, των οποίων μέρος μόνο φέρνουμε στο φως για ευνόητους λόγους –
και εκτιμώντας τα, ως προσόντα, τον έκανε δεσπότη Λάρισας, σφαγιάζοντας τον
κανονικό, νόμιμο και αδέκαρο π. Θεολόγο, χωρίς δίκη και απολογία, παρά με μόνες
τις συντακτικές πράξεις του δικτάτορα Ιωαννίδη.
Πεθαίνοντας ο Σεραφείμ (13-9-1989) άφησε στην “οικογένειά
του” μια τεράστια ακίνητη περιουσία – όπου μεγάλο μέρος περιγράφουμε στα τρία
πλαίσια – και καταθέσεις σε τράπεζες του Μαρκόπουλου Αττικής. Ίσως παρόμοια
περίπτωση εκκλησιαστικού ηγέτη να μη γνώρισε η μακραίωνη ιστορία μας.
2ον. «Ο Θεός της Λάρισας»
Τον “τιμητικό” αυτό τίτλο τον απέκτησε ο Σεραφείμ Ορφανός
από το εξής περιστατικό:
Όταν ήρθε στην Λάρισα ως εισβολέας, κτυπώντας και υβρίζοντας
μαζί με τον αρχιεπίσκοπο (Γ… το κέρατό σας) τον πιστό λαό που αντιδρούσε, το
πρώτο που έκανε, ήταν να σταματήσει τις εβδομαδιαίες (Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη)
ωριαίες ομιλίες που γίνονταν από τον π. Αθανάσιο Μυτιληναίο.
Οι άνθρωποι που τις παρακολουθούσαν ξεπερνούσαν τους χίλιους
(1000) και με το άκουσμα της απαγόρευσης, μαζεύτηκαν έξω από το παλαιό
επισκοπείο, κάνοντας απεργία και παραμένοντας εκεί. Την τρίτη ημέρα ο δεσπότης
Σεραφείμ τηλεφώνησε από τον Μαραθώνα που παραθέριζε τον π. Αθανάσιο στο
μοναστήρι απειλώντας τον:
Σεραφείμ: Να τους πεις αυτούς… να φύγουν από το επισκοπείο.
π. Αθανάσιος: Ούτε τους είπα να πάνε, ούτε μπορώ να τους πω να
φύγουν.
Σεραφείμ: Τότε, αφού δεν τους λες να φύγουν, θα ‘ρθω να σε
ξυρίσω και να σε διώξω με παντελόνια.
π. Αθανάσιος: Θα γίνει αυτό που θέλει ο Θεός, σεβασμιώτατε.
Σεραφείμ: Ποιος Θεός! Εγώ είμαι ο Θεός της Λάρισας και θα το
κάνω!
Το ίδιο επανέλαβε σε σύνοδο της Ιεραρχίας, όταν ο
Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος σφυροκοπούσε τον αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ για
τις αντικανονικές και παράνομες πράξεις του. Σηκώθηκε και απευθυνόμενος προς
τον π. Αυγουστίνο του λέγει με τσαμπουκά:
Σ. Ορφ.: «Κάτσε κάτω… Μιλάς εσύ για τον αρχιεπίσκοπό μας;».
Π. Αυγ.: Κοιτάξτε – απευθυνόμενος στους ιεράρχες –, σας
μιλάει τώρα ο Θεός της Λάρισας!
Σ. Ορφ.: Ναι, είμαι ο Θεός της Λάρισας!
3ον. «Καραγογέας και Κλεφτοκοτάς» (Δωρόθεος Αττικής)
Ο δεσπότης της Λάρισας Σεραφείμ, αφού μπούχτησε από αγορές
ακινήτων (βίλες με πισίνες κ.ά.) και γέμισε τα βιβλιάρια με καταθέσεις, του
‘ρθε η επιθυμία να μετακομίσει στην μητρόπολη Αττικής και μεγαρίδος – την οποία
είχε καταλάβει ο Δωρόθεος Γιανναρόπουλος αντικανονικά από τον π. Νικόδημο
Γκατζηρούλη – και από εκεί να αναρριχηθεί στον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Γι’ αυτό
τακτοποίησε δικούς του ανθρώπους μέσα στην αρχιεπισκοπή ώστε να ελέγχει την
κατάσταση. Κάθε πρωί τηλεφωνούσε στον έμπιστό του στην αρχιεπισκοπή – όπως το
περιγράφει με πολύ γλαφυρό τρόπο ο δημοσιογράφος Κ. Σακκελαρίου στην εφημερίδα
“ΒΗΜΑ” – και ρωτούσε εάν πέθανε ο δεσπότης Αττικής Δωρόθεος – για μεγάλο
χρονικό διάστημα ο Αττικής ασθενούσε και λόγω προχωρημένης ηλικίας, ο Σεραφείμ
Λάρισας ανέμενε το μοιραίο. Αυτό το έμαθε ο Δωρόθεος και σε κάποια Σύνοδο,
σηκώθηκε εξαγριωμένος, και απευθυνόμενος στο δεσπότη Λάρισας, τον στόλισε με…
“ωραίους χαρακτηρισμούς” κοσμητικά επίθετα αποκαλώντας τον “καραγογέα” και
“κλεφτοκοτά”. Συνεχίζοντας πρόσθεσε: «και τα κόλλυβα που περιμένεις να φας, δε
θα προλάβεις, γιατί θα φάω εγώ τα δικά σου νωρίτερα» (αξεπέραστες αδελφικές
αβρότητες), όπως και έγινε, γιατί ο Δωρόθεος πέθανε τέσσερα χρόνια αργότερα.
Θα σταματήσουμε εδώ, κάνοντας μόνο μια διαπίστωση: Όλοι οι
επί αρχ/που Σεραφείμ Τίκα αναρριχηθέντες σε επισκοπικούς θρόνους – πλην
ελαχίστων εξαιρέσεων – υπήρξαν αληθινά «μπουμπούκια», φονείς, κλέφτες,
μοιχεπιβάτες (πνευματικά), άρπαγες, κόλακες… Όλα τα είχαν… Μόνο φόβο Θεού δεν
είχαν! Ας μη βάζουν σε δοκιμασία την ΜΑΚΡΟΘΥΜΙΑ του Θεού. Το Τριώδιο άνοιξε.
«Νυν καιρός… μετανοίας». Και ασφαλώς η μετάνοια δεν αφορά μόνο τους λαϊκούς
αλλά και – κυρίως τους κληρικούς (ανώτερους και κατώτερους).
Συμβόλαια αγορών όπως αυτά δημοσιεύτηκαν
στην εφ. «Ελευθερία» 25-12 1989
Αγορές στη Λάρισα:
1. Με το υπ’ αριθμόν 8547/80 συμβόλαιο Γ. Φυτιλή το 3
κατάστημα της οδού Ριζοπούλου κατ’ επικαρπία.
2. Με το υπ’ αριθμόν 8548/80 συμβόλαιο Γ. Φυτιλή το 4
κατάστημα οδού Ριζοπούλου κατ’ επικαρπία.
3. Με το υπ’ αριθμόν 8549/80 συμβόλαιο Γ. Φυτιλή το 5
κατάστημα οδού Ριζοπούλου κατ’ επικαρπία.
4. Με το υπ’ αριθμόν 3539/88 συμβόλαιο Δ. Λαγούδα
παραιτήθηκε της επικαρπίας επί των τριών καταστημάτων υπέρ της αδελφής του
Ευφροσύνης Μπαλάση.
Περιοχή Αττικής
1. 15/12/1974 αγροτεμάχιο εξ αδιαιρέτου με Ευφροσύνη Μπαλάση
το γένος Ορφανού 378 τ.μ.
2. Με το υπ’ αριθμ. 13274/77 συμβόλαιο 378 τ.μ. στη θέση
Μεγάλο Κομμάτι Μαραθώνος.
3. 19/7/1978 κληροτεμάχιο εις Κάτω Σούλι Λοιμικό στη θέση
Μηχανή 1.234 τ.μ.
4. Με το υπ’ αριθμ. 14026/78 συμβόλαιο Παλιού 5.029 τ.μ. στη
Ράχη Ρέπα Μαραθώνος.
5. Με το υπ’ αριθμ. 13995/78 συμβόλαιο της συμ/φου Παλιού
αγόρασε 1293 τ.μ. στο Μαραθώνα.
6. Με το υπ. αριθμ. 7704/80 συμβόλαιο το συμ/φου Μαραθώνος
Παπαδογιώργη 4.800 τ.μ. στο Καπανδρίτι.
7. Με το υπ’ αριθμ. 23231/86 συμβόλαιο Παλιού οικόπεδο
815,09 τ.μ. με οικία στο Διόνυσο.
8. Με το υπ’ αριθμ. 1846/87 συμβόλαιο Γ. Κουρνέτα το Γ5
διαμέρισμα 29,60 τ.μ. (Δημοφώντος 2Α).
Μερίδα αδελφής του Ευφροσύνης συζ. Κων/νου Μπαλάση το γένος
Ορφανού.
Αγορές στη Λάρισα
1. Με το υπ’ αριθμ. 7555/79 συμ/λαιο Γ. Φυτιλή αγόρασε το
υπ’ αριθμ. 2 διαμέρισμα του Ε ορόφου της πολυκατοικίας Λορ. Μαβίλη 8 - 10.
2. Με το υπ’ αριθμ. 8547/80 συμ/λαιο Γ. Φυτιλή αγόρασε το 3
κατάστημα της οδού Ριζοπούλου.
3. Με το υπ’ αριθμ. 8548/80 συμβόλαιο Γ. Φυτιλή αγόρασε το 4
κατάστημα της οδού Ριζοπούλου.
4. Με το υπ’ αριθμ. 8549/80 συμβόλαιο Γ. Φυτιλή αγόρασε το 5
κατάστημα της οδού Ριζοπούλου.
5. Με το υπ’ αριθμ. 25866/84 συμβόλαιο Δ. Ζάγουρα πούλησε το
διαμέρισμα της οδού Λορ. Μαβίλη.
6. Με το υπ’ αριθμ. 3540/88 συμβόλαιο Δ. Λαγούδα πούλησε το
υπ’ αριθμό 3, 4 και 5 κατ/τα της οδού Ριζοπούλου.
Αγορές στην περιοχή Αττικής
1. Διαμέρισμα 73,60 τ.μ. Αθήνα (Δημοφώντος και
Θεσσαλονίκης).
2. Με το 13999/78 συμβόλαιο Παλιού αγόρασε 2065 τ.μ. στο
Μαραθώνα.
3. Με το υπ’ αριθμ. 14054/78 συμβόλαιο Παλιού αγόρασε 5.125
τ.μ. στη θέση Στενούρι Μαραθώνος.
4. Με το υπ’ αριθμ. 20195/82 συμβόλαιο Παλιού αγόρασε 892,65
τ.μ. στην περιοχή Κλάπα ή Δαφνίδι Μαραθώνος.
5. Με το υπ’ αριθμ. 20671/83 συμβόλαιο Παλιού αγόρασε 3.808
τ.μ. στην Κλάπα Δαφνέζη Μαραθώνος.
6. Με το υπ’ αριθμ. 23231/86 συμβόλαιο Παλιού αγόρασε μαγαζί
με τον Σεραφείμ Ορφανό οικόπεδο 815,09 τ.μ. στο Διόνυσο μαζί με την οικοδομή.
Κων/νος Μπαλάσης (γαμβρός)
1. Με το υπ’ αριθμ. 10066/81 συμβόλαιο Γ. Φυτιλή αγόρασε
κατ’ επικαρπία το υπ’ αριθμ. 2 κατάστημα της οδού Ριζοπούλου (συνέχεια των 3
άλλων της συζύγου του και του Μητροπολίτη).
2. Με το υπ’ αριθμ. 10242/82 συμβόλαιο Γ. Φυτιλή αγόρασε το
υπ’ αριθμό 3 διαμέρισμα Α΄ ορόφου (Βασ. Γεωργίου Β΄ 58).
3. Με το υπ’ αριθμ. 2190 συμβόλαιο Χρυσ. Μπαμνάρα
παραιτήθηκε της επικαρπίας υπέρ του υιού του Βασ. Μπαλάση επί του υπ’ αριθμ. 2
καταστήματος της οδού Ριζοπούλου.
Μερίδα Βασ. Μπαλάση (ανεψιού)
1. Με το υπ’ αριθμ. 10066/81 συμβόλαιο Γ. Φυτιλή αγόρασε το
υπ’ αριθμ. 2 κατάστημα της οδού Ριζοπούλου.
2. Με το υπ’ αριθμ. 2191/88 συμβόλαιο Χρυσ. Μπαμνάρα πούλησε
το υπ’ αριθμό 2 κατάστημα της οδού Ριζοπούλου.
1. 29/10/1963 Οκτώ στρέμματα εις θέσιν «Άγιος» της
περιφερείας Καλτεζίου Μαραθώνος..
2. 7/ 3/1966 2 στρέμματα εις θέσιν «Λιουγκές»
περιφερείας Καπανδριτίου.
3. Αγροτεμάχιον εις
θέσιν «Λιουγκές» δυο στρεμμάτων εξ
αδιαιρέτου.
4. 8/8/1966 Μαζί με τον Κλεώπα Θωμόπουλο, 12.000 τ.μ. εις
θέσιν
«Κοτσίγγιαλα» Καπανδριτίου.
5. 3/12/1966 Αγροτεμάχιον 290 τ.μ. εις θέσιν Ραβανένα
Τύμβου Μαραθώνος.
6. 2/9/1972 Αγροτεμάχιον εις θέσιν «Μεγάλο Κομμάτι» 448,8
τ.μ.
7. 23/9/1972 Αγροτεμάχιον εις Κ. Σούλι 1.241 τ.μ.
8. 17/10/1973 Αγροτεμάχιον εις θέσιν Μυστήρι 3 ‘/5
στρεμμάτων.
9. 19/7/1978 Κληροτεμάχιον εις Κάτω Σούλι Λοιμικό εις θέσιν
Μηχανή 1.243 τ.μ.
10. 8/8/1972 Αγροτεμάχιον εις θέσιν «Κλότια» 1.192 τ.μ.
11. 4/8/1972 Αγρόν κείμενον εις θέσιν Κάτω Σούλι 1.243 τ.μ.
12. 4/8/1972 Έτερον αγρόν 1.243 τ.μ. εις θέσιν Κάτω Σούλι εξ
αδιαιρέτου με Δημ. Κοκολάκην.
13. 16/8/1972 Αγρόν εκτάσεως 1.243 τ.μ. εις θέσιν Κάτω Σούλι
εξ αδιαιρέτου με Δημ. Κοκολάκην.
14. 24/8/1972 Κληροτεμάχιον εις Κάτω Σούλι εξ αδιαιρέτου με
Δημ.
Κοκολάκην εκτάσεως 1.243 τ.μ.
15. 7/8/1972 Αγροτεμάχιον εις θέσιν «Κλότια» 700 τ.μ.
16. 31/8/1972 1/3 εξ αδιαιρέτου ενός αγρού κειμένου εις
θέσιν «Αγ. Πέτρος» Κοινότητος Βαρνάβα, 3 στρεμμάτων.
17. 20/11/1971 Αγροτεμάχιον εις θέσιν «Μεγάλο Κομμάτι»
της Κοινότητος Μαραθώνος 260 τ.μ.
18. 7/4/1973 Αγροτεμάχιον εις θέσιν «Μεγάλο Κομμάτι»
Μαραθώνος 391,4 τ.μ.
19. 8/8/1972 Αγροτεμάχιον εις θέσιν «Κλότια» 1.192 τ.μ.
20. 20/4/1974 Ανταλλαγή αγρού εις θέσιν Ράχη 6 στρεμμάτων.
21. 15/12/1974 Αγροτεμάχιον εξ αδιαιρέτου με Ευφροσύνην
Μπαλάση το γένος Ορφανού 378 τ.μ.
Στην ακίνητη περιουσία που δημοσιεύτηκε δεν
συμπεριλαμβάνονται η βίλα στον Μαραθώνα, η βίλα στην Εκάλη, το διαμέρισμα με
γκαράζ στη Λυών της Γαλλίας κ.α.
