ΒΑΤΙΚΑΝΟ «ΑΓΙΑ ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ»

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ : ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.188 http://www.agonas.org

Ο ηγέτης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας Πάπας Βενέδικτος XVI έκανε έκκληση για την δημιουργία μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης και μιας Παγκόσμιας Τάξης.

Όπως μας πληροφορεί το αγγλόφωνο ειδησεογραφικό πρακτορείο Catholic News Service, κατά την διάρκεια της συνεδρίασης του Παπικού Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Ειρήνης, που έγινε την Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012, ο Πάπας ζήτησε την «Δημιουργία μιας παγκόσμιας κοινότητας με την αντίστοιχη αρχή εξουσίας».

Εδώ και αρκετά χρόνια οι θέσεις που εκφράζει το Βατικανό έχουν πολιτικό χαρακτήρα. Πρόκειται για νέα ευρωπαϊκή ρητορική στη διπλωματική ατζέντα της «Αγίας Έδρας». Τη δεκαετία του 2000 υποστήριζε ανοιχτά τη διεύρυνση της Ε.Ε. Τον Ιούνιο του 2009 ο Πάπας κάνει έκκληση προς τους ηγέτες του κόσμου τονίζοντας: «Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για μια πραγματική Παγκόσμια Πολιτική Εξουσία, για την διαχείριση της Παγκόσμιας οικονομίας… για να τερματισθεί η τρέχουσα παγκόσμια κρίση…». Τον Οκτώβριο του 2010 το Βατικανό, μέσω του «Υπουργείου Δικαιοσύνης», ανακοίνωσε ότι: «χρειάζεται νέα διεθνή οικονομική αρχή με παγκόσμιες αρμοδιότητες», δηλαδή ζήτησε τη δημιουργία μιας νέας Κεντρικής Παγκόσμιας Τράπεζας που θα είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού κλάδου.

Ο Πάπας Βενέδικτος έκανε λόγο ακόμη και για ένα «νέο Ευαγγελισμό» στα χνάρια των όσων κήρυξε ο Πάπας Ιωάννης XVIIΙ το 1963 ο οποίος πρότεινε τότε τη «ρύθμιση μιας δημοσίας αρχής» στο κόσμο, ώστε «να φροντίσει για το κοινό καλό».

Μετά την ομιλία – στο παπικό Συμβούλιο – και τις διευκρινήσεις που έδωσε ο Πάπας Βενέδικτος πυροδότησαν έντονη συζήτηση καθώς θεωρούν πως ο Πάπας και η ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τάσσονται υπέρ της κυριαρχίας μιας παγκόσμιας κυβέρνησης επί των λαών και των εθνών του πλανήτη, και το Βατικανό ανοίγει δρόμο σε μια πολιτική υπερεξουσία που θα διαφεντεύει την υφήλιο.

Σύμφωνα με τον καρδινάλιο Peter Tukson, ένα ακόμη σοβαρό ζήτημα που εξετάστηκε στο τελευταίο συνέδριο (3/12/12) ήταν η Παγκόσμια Οικονομική Διακυβέρνηση. Δεν είναι η πρώτη φορά που το Βατικανό ασχολείται με αυτό το θέμα, αφού και τον Οκτώβριο του 2011 το ίδιο Παπικό Συμβούλιο είχε κοινοποιήσει αναλυτική πρόταση για τη δημιουργία μιας Παγκόσμιας Οικονομικής αρχής που έλεγε: «… τις λειτουργίες μιας παγκόσμιας κεντρικής τράπεζας που θα ελέγχει τη ροή κεφαλαίου και το σύστημα νομισματικών συναλλαγών». Ο μετασχηματισμός του πολιτικού και οικονομικού τοπίου στον πλανήτη – καταλήγει η πρόταση του Βατικανού – θα γίνει: «Με τη σταδιακή μεταφορά των εξουσιών κάθε έθνους σε μια παγκόσμια Αρχή και σε περιφερειακές Αρχές, κάτι που όμως είναι απαραίτητο σε μια περίοδο που ο δυναμισμός της κοινωνίας και της οικονομίας ξεπερνά τα εθνικά σύνορα».

Σε μια πρώτη ματιά τα λόγια και οι ενέργειες του Πάπα, δημιουργούν ερωτηματικά, αν είναι εκπρόσωπος του Χριστού στον κόσμο – όπως διατείνεται – ή εκπρόσωπος του μαμωνά, αφού ασχολείται με παγκόσμια τράπεζα, με παγκόσμια κυβέρνηση, με εθνικές κυριαρχίες κ.α. Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται μ’ αυτά που γράφει στο βιβλίο του «Τα Κλειδιά Αυτού του Αίματος» ο καθολικός ιερέας Malachi Martin (Ιησουΐτης καθηγητής, με 3 μεταπτυχιακά και 10 γλώσσες, σε ανώτερη θέση και μυημένος στα εσωτερικά του Βατικανού, καθισμένος δίπλα στον Πάπα Ιωάννη Παύλο Α΄). «Είτε το θέλουμε είτε όχι, είτε είμαστε έτοιμοι είτε όχι, συμμετέχουμε όλοι σε ένα – όλα για όλα, χωρίς ταμπού – παγκόσμιο ανταγωνισμό τριών δρόμων. Οι περισσότεροι από εμάς δεν είναι ανταγωνιστές… Είμαστε το διακύβευμα…, ο ανταγωνισμός για το ποιος θα δημιουργήσει το πρώτο παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης που υπήρξε ποτέ στην κοινωνία των εθνών. Πρόκειται για το ποιος θα κατέχει και θα χειρίζεται τη διπλή δύναμη εξουσίας και ελέγχου του κάθε ενός από εμάς ως άτομα και πάνω από όλα όλους μαζί ως κοινότητα… στην τρίτη χιλιετία… τώρα που έχει αρχίσει, δεν υπάρχει περίπτωση να ακυρωθεί… ο τρόπος ζωής μας ως άτομα και ως πολίτες… ακόμη και τα εμβλήματα της εθνικής μας ταυτότητας… δυναμικά και ριζικά θα αλλάξουν για πάντα. Κανείς δεν μπορεί να απαλλαγεί από τα αποτελέσματα της (παγκόσμιας εξουσίας). Κανένας τομέας της ζωής μας δεν θα παραμείνει αθέατος». Και στην σελίδα 341 του βιβλίου του αναφέρει ότι, η μία παγκόσμια κυβέρνηση θα «κυριαρχείται από διεθνείς γραφειοκράτες, οι οποίοι θα ελέγχουν και θα κατευθύνουν κάθε πολίτη και κάθε έθνος… – ο παπισμός λέει – είναι στην πραγματικότητα μια έκκληση για Ένωση, μεταξύ εκκλησίας και κράτος στο πλαίσιο μιας γεω-πολιτικής εξουσίας που ο ίδιος αποκαλεί «παγκόσμια πολιτική εξουσία». Το πιο συγκλονιστικό – όπως το περιγράφει – είναι ένα αμφιλεγόμενο σημείο του μυθιστορηματικού διηγήματός του που αφορά ένα αποκρυφιστικό τελετουργικό που πραγματοποιήθηκε στο Βατικανό το 1963 και κατά το οποίο ενθρονίστηκε ο έκπτωτος αρχάγγελος Εωσφόρος ως επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Ο Αφρικανός ρωμαιοκαθολικός Αρχιεπίσκοπος από την Ζάμπια, Emmanuel Milingo δήλωσε: «Ο Διάβολος στην καθολική εκκλησία είναι τόσο προστατευμένος, που είναι σαν ένα ζώο προστατευμένο από την Κυβέρνηση» και ότι «υπάρχουν ιερείς και επίσκοποι οπαδοί του Σατανά».

Ας τα δουν αυτά όλοι εκείνοι (Πατριάρχες, επίσκοποι, ιερείς, θεολόγοι κ.ά.) που για χρόνια προσπαθούν να μας πείσουν, ότι πρέπει να γίνει η ΕΝΩΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ για να μην παραμένει «τεμαχισμένος» ο χιτώνας του Χριστού, ενώ ο Πάπας και το Βατικανό ονειρεύονται μια νέα τύπου «Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία».