Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Ἔχουμε καταγγείλει πολλὲς φορὲς ἀπὸ αὐτὴ τὴ στήλη τὸν κλιμακούμενο διωγμὸ τῶν Χριστιανῶν σὲ μιὰ Εὐρώπη ποὺ μετατρέπεται σὲ ρωμαϊκὴ ἀρένα ὅπου ἐπιδιώκεται ἡ «ὀρθοπολιτικὴ» θανάτωση τῆς χριστιανικῆς πίστης. Ἐκεῖ ὅπου τὰ «θηρία» τοῦ γουοκισμοῦ καὶ τοῦ ἰσλαμισμοῦ ἔχουν ἀμοληθεῖ γιὰ νὰ κατασπαράξουν τὸ χριστιανικὸ στοιχεῖο.
Ἡ μηδενιστικὴ ἀτζέντα τῶν γκλομπαλιστῶν γίνεται τὸ εἰσιτήριο γιὰ τὴ συνεχιζόμενη ἀπόβαση τῶν ὀρδῶν τῆς Σαρία καὶ ὁ χριστιανισμὸς στὴν Εὐρώπη γίνεται τὸ κόκκινο πανὶ γιὰ τρομο-μετανάστες, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ Βρυξέλλες καὶ Νταβὸς φουντώνουν τὸ ἀντιχριστιανικὸ μῖσος ποὺ διακηρύσσει ὁ γουοκισμός.
Ἐνῷ τὰ τελευταῖα χρόνια οἱ φορεῖς μιντιακῆς προπαγάνδας ταύτισαν τὸν χριστιανισμὸ μὲ τὴν «ἀκροδεξιὰ» καὶ ἔκαναν πλύση ἐγκεφάλου περὶ δῆθεν «ἀκροδεξιᾶς» ἀπειλῆς στὴν Εὐρώπη, τὰ πραγματικὰ στοιχεῖα δείχνουν... ὅτι ἂν κάποιοι κινδυνεύουν ὅλο καὶ περισσότερο στὴν Εὐρώπη, αὐτοὶ εἶναι οἱ Χριστιανοί. Καὶ μάλιστα οἱ ἐπιθέσεις ἐναντίον τους καὶ ἐναντίον τῶν ἱερῶν τόπων τους, γνωρίζουν πρωτοφανῆ αὔξηση στὰ χρονικὰ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης.
Ἡ μηδενιστικὴ ἀτζέντα τῶν γκλομπαλιστῶν γίνεται τὸ εἰσιτήριο γιὰ τὴ συνεχιζόμενη ἀπόβαση τῶν ὀρδῶν τῆς Σαρία καὶ ὁ χριστιανισμὸς στὴν Εὐρώπη γίνεται τὸ κόκκινο πανὶ γιὰ τρομο-μετανάστες, τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ Βρυξέλλες καὶ Νταβὸς φουντώνουν τὸ ἀντιχριστιανικὸ μῖσος ποὺ διακηρύσσει ὁ γουοκισμός.
Ἐνῷ τὰ τελευταῖα χρόνια οἱ φορεῖς μιντιακῆς προπαγάνδας ταύτισαν τὸν χριστιανισμὸ μὲ τὴν «ἀκροδεξιὰ» καὶ ἔκαναν πλύση ἐγκεφάλου περὶ δῆθεν «ἀκροδεξιᾶς» ἀπειλῆς στὴν Εὐρώπη, τὰ πραγματικὰ στοιχεῖα δείχνουν... ὅτι ἂν κάποιοι κινδυνεύουν ὅλο καὶ περισσότερο στὴν Εὐρώπη, αὐτοὶ εἶναι οἱ Χριστιανοί. Καὶ μάλιστα οἱ ἐπιθέσεις ἐναντίον τους καὶ ἐναντίον τῶν ἱερῶν τόπων τους, γνωρίζουν πρωτοφανῆ αὔξηση στὰ χρονικὰ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης.
Ἡ ἔκθεση ποὺ ἀποκαλύπτει τὸ αὐξανόμενο ἀντιχριστιανικὸ μένος
Τὸ διεθνὲς παρατηρητήριο OIDAC Europe (Observatory on Intolerance and Discrimination against Christians in Europe) τὸ ὁποῖο ἔχει ὡς ἀντικείμενο τὴν προστασία τῶν δικαιωμάτων τῶν Χριστιανῶν, δημοσίευσε μιὰ πολὺ ἐμπεριστατωμένη ἔκθεση μὲ τίτλο «Μισαλλοδοξία καὶ διακρίσεις κατὰ τῶν Χριστιανῶν στὴν Εὐρώπη».
Στή – σοκαριστικὴ αὐτή – ἔκθεση ἀποκαλύπτεται ὅτι τὸ 2023, τὰ ἐγκλήματα μίσους κατὰ τῶν Χριστιανῶν ἔφτασαν τὰ 2.444 καταγεγραμμένα περιστατικά, σὲ 35 εὐρωπαϊκὲς χῶρες. Ἀπὸ αὐτὲς τὶς χῶρες, ἐκεῖνες ποὺ γνώρισαν μεγαλύτερη αὔξηση τέτοιων περιστατικῶν, εἶναι ἡ Γαλλία, τὸ Ἡνωμένο Βασίλειο καὶ ἡ Γερμανία, μὲ τὰ ἐγκλήματα μίσους κατὰ τῶν Χριστιανῶν νὰ διπλασιάζονται στὴ Γερμανία σὲ σύγκριση μὲ τὸ 2022.
Ἀσφαλῶς μόνο τυχαῖο δὲν εἶναι ὅτι καὶ οἱ τρεῖς αὐτὲς χῶρες πρωταγωνιστοῦν πανευρωπαϊκὰ στὴν ἀφομοίωση τοῦ woke καὶ τοῦ ἰσλαμικοῦ στοιχείου, τόσο στὶς κοινωνίες τους – ὅσο καὶ στὶς πολιτικές τους.
Ἡ χώρα μὲ τὰ περισσότερα ἀντιχριστιανικὰ ἐγκλήματα μίσους εἶναι ἡ Γαλλία, ἡ ὁποία κατέγραψε 1.000 περιστατικὰ γιὰ τὸ 2023, μὲ τὸ 90% τῶν ἐπιθέσεων νὰ ἀφορᾶ ἐπιθέσεις σὲ ἐκκλησίες καὶ νεκροταφεῖα καὶ ἐπιπλέον νὰ ἔχουν καταγραφεῖ 84 σωματικὲς ἐπιθέσεις. Τὸ δὲ κάψιμο ἐκκλησιῶν τείνει νὰ γίνει «παράδοση» στὴ Γαλλία (χαρακτηριστικὸ τὸ «ἀτύχημα» στὴν Παναγία τῶν Παρισίων), μὲ τὴν ἔκθεση τοῦ OIDAC Europe νὰ ἀναφέρει ὅτι τὸ φαινόμενο γνωρίζει πρωτόγνωρη αὔξηση, ἀφοῦ τὸ 2023 καταγράφηκαν 8 ἐμπρηστικὲς ἐπιθέσεις, καὶ 14 ἐπιθέσεις στοὺς πρώτους 10 μῆνες τοῦ 2024.
Στὸ Ἡνωμένο Βασίλειο, καὶ συγκεκριμένα στὴν Ἀγγλία καὶ τὴν Οὐαλία, ὁ ἀριθμὸς τῶν ἐγκλημάτων μίσους κατὰ τῶν Χριστιανῶν αὐξήθηκε σὲ 702 τὸ 2023, σημειώνοντας αὔξηση 15% ἀπὸ τὸ προηγούμενο ἔτος. Σὲ δημοσκόπηση ποὺ ἔγινε τὸν Ἰούνιο τοῦ 2024 καὶ ἀπευθυνόταν σὲ Χριστιανοὺς τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου, τὸ 56% δήλωσε ὅτι εἶχε βιώσει ἐχθρότητα καὶ γελοιοποίηση τῶν θρησκευτικῶν τους πεποιθήσεων.
Τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2024, ὁ Βρετανὸς Adam Smith-Connor κρίθηκε ἔνοχος ἀπὸ τὸ Δικαστήριο τοῦ Bournemouth ἐπειδὴ προσευχήθηκε σιωπηλά (!) σὲ δημόσιο χῶρο, ἐντὸς μιᾶς «ζώνης ἀσφαλοῦς πρόσβασης» (σύμφωνα μὲ τὸ νέο φασιστικὸ νόμο στὸ Ἡνωμένο Βασίλειο ποὺ παρουσιάσαμε σὲ προηγούμενο ἄρθρο), δηλαδὴ ἔκανε τὸ «ἔγκλημα» νὰ προσευχηθεῖ ἐντὸς ἀκτῖνας 200 μέτρων ἀπὸ μιὰ κλινικὴ ἀμβλώσεων. Τὸ δικαστήριο ἀπεφάνθη ὅτι ἡ (σιωπηλὴ ἐπαλαμβάνω!) προσευχὴ τοῦ Adam Smith – Connor, ἰσοδυναμοῦσε μὲ «ἀποδοκιμασία τῆς ἄμβλωσης», γιατί ἡ στάση τοῦ σώματός του ὑποδήλωνε ὅτι προσεύχεται!
Στὴ δὲ Γερμανία, τὰ ἐγκλήματα μίσους κατὰ τῶν Χριστιανῶν, σημειώνουν τεράστια αὔξηση τῆς τάξεως τοῦ 105%. Ὡστόσο τὰ ἐπίσημα στοιχεῖα τῆς κυβέρνησης καταγράφουν μόνο ὡς ἐγκλήματα μίσους τὶς πράξεις ποὺ ἔχουν πολιτικὰ κίνητρα καὶ ὄχι θρησκευτικά. Καὶ ἄρα οἱ βανδαλισμοὶ ἐκκλησιῶν καὶ οἱ ἐμπρησμοὶ δὲν καταγράφονται ὡς ἐγκλήματα μίσους, ἂν δὲν ἐξακριβωθεῖ κάποιο πολιτικὸ κίνητρο. Μιλᾶμε δηλαδὴ γιὰ μιὰ μεγάλη (καὶ προφανῶς σκόπιμη) ὑποκαταγραφὴ τῶν περιστατικῶν. Παρόλα αὐτὰ ἡ OIDAC Europe ἐκτιμᾶ – σύμφωνα μὲ τὰ στοιχεῖα ποὺ συνέλεξε – ὅτι τὸ 2023 ὑπῆρξαν στὴ Γερμανία τοὐλάχιστον 2.000 περιπτώσεις ὑλικῶν ζημιῶν σὲ χριστιανικοὺς χώρους καὶ τόπους.
Στή – σοκαριστικὴ αὐτή – ἔκθεση ἀποκαλύπτεται ὅτι τὸ 2023, τὰ ἐγκλήματα μίσους κατὰ τῶν Χριστιανῶν ἔφτασαν τὰ 2.444 καταγεγραμμένα περιστατικά, σὲ 35 εὐρωπαϊκὲς χῶρες. Ἀπὸ αὐτὲς τὶς χῶρες, ἐκεῖνες ποὺ γνώρισαν μεγαλύτερη αὔξηση τέτοιων περιστατικῶν, εἶναι ἡ Γαλλία, τὸ Ἡνωμένο Βασίλειο καὶ ἡ Γερμανία, μὲ τὰ ἐγκλήματα μίσους κατὰ τῶν Χριστιανῶν νὰ διπλασιάζονται στὴ Γερμανία σὲ σύγκριση μὲ τὸ 2022.
Ἀσφαλῶς μόνο τυχαῖο δὲν εἶναι ὅτι καὶ οἱ τρεῖς αὐτὲς χῶρες πρωταγωνιστοῦν πανευρωπαϊκὰ στὴν ἀφομοίωση τοῦ woke καὶ τοῦ ἰσλαμικοῦ στοιχείου, τόσο στὶς κοινωνίες τους – ὅσο καὶ στὶς πολιτικές τους.
Ἡ χώρα μὲ τὰ περισσότερα ἀντιχριστιανικὰ ἐγκλήματα μίσους εἶναι ἡ Γαλλία, ἡ ὁποία κατέγραψε 1.000 περιστατικὰ γιὰ τὸ 2023, μὲ τὸ 90% τῶν ἐπιθέσεων νὰ ἀφορᾶ ἐπιθέσεις σὲ ἐκκλησίες καὶ νεκροταφεῖα καὶ ἐπιπλέον νὰ ἔχουν καταγραφεῖ 84 σωματικὲς ἐπιθέσεις. Τὸ δὲ κάψιμο ἐκκλησιῶν τείνει νὰ γίνει «παράδοση» στὴ Γαλλία (χαρακτηριστικὸ τὸ «ἀτύχημα» στὴν Παναγία τῶν Παρισίων), μὲ τὴν ἔκθεση τοῦ OIDAC Europe νὰ ἀναφέρει ὅτι τὸ φαινόμενο γνωρίζει πρωτόγνωρη αὔξηση, ἀφοῦ τὸ 2023 καταγράφηκαν 8 ἐμπρηστικὲς ἐπιθέσεις, καὶ 14 ἐπιθέσεις στοὺς πρώτους 10 μῆνες τοῦ 2024.
Στὸ Ἡνωμένο Βασίλειο, καὶ συγκεκριμένα στὴν Ἀγγλία καὶ τὴν Οὐαλία, ὁ ἀριθμὸς τῶν ἐγκλημάτων μίσους κατὰ τῶν Χριστιανῶν αὐξήθηκε σὲ 702 τὸ 2023, σημειώνοντας αὔξηση 15% ἀπὸ τὸ προηγούμενο ἔτος. Σὲ δημοσκόπηση ποὺ ἔγινε τὸν Ἰούνιο τοῦ 2024 καὶ ἀπευθυνόταν σὲ Χριστιανοὺς τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου, τὸ 56% δήλωσε ὅτι εἶχε βιώσει ἐχθρότητα καὶ γελοιοποίηση τῶν θρησκευτικῶν τους πεποιθήσεων.
Τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2024, ὁ Βρετανὸς Adam Smith-Connor κρίθηκε ἔνοχος ἀπὸ τὸ Δικαστήριο τοῦ Bournemouth ἐπειδὴ προσευχήθηκε σιωπηλά (!) σὲ δημόσιο χῶρο, ἐντὸς μιᾶς «ζώνης ἀσφαλοῦς πρόσβασης» (σύμφωνα μὲ τὸ νέο φασιστικὸ νόμο στὸ Ἡνωμένο Βασίλειο ποὺ παρουσιάσαμε σὲ προηγούμενο ἄρθρο), δηλαδὴ ἔκανε τὸ «ἔγκλημα» νὰ προσευχηθεῖ ἐντὸς ἀκτῖνας 200 μέτρων ἀπὸ μιὰ κλινικὴ ἀμβλώσεων. Τὸ δικαστήριο ἀπεφάνθη ὅτι ἡ (σιωπηλὴ ἐπαλαμβάνω!) προσευχὴ τοῦ Adam Smith – Connor, ἰσοδυναμοῦσε μὲ «ἀποδοκιμασία τῆς ἄμβλωσης», γιατί ἡ στάση τοῦ σώματός του ὑποδήλωνε ὅτι προσεύχεται!
Στὴ δὲ Γερμανία, τὰ ἐγκλήματα μίσους κατὰ τῶν Χριστιανῶν, σημειώνουν τεράστια αὔξηση τῆς τάξεως τοῦ 105%. Ὡστόσο τὰ ἐπίσημα στοιχεῖα τῆς κυβέρνησης καταγράφουν μόνο ὡς ἐγκλήματα μίσους τὶς πράξεις ποὺ ἔχουν πολιτικὰ κίνητρα καὶ ὄχι θρησκευτικά. Καὶ ἄρα οἱ βανδαλισμοὶ ἐκκλησιῶν καὶ οἱ ἐμπρησμοὶ δὲν καταγράφονται ὡς ἐγκλήματα μίσους, ἂν δὲν ἐξακριβωθεῖ κάποιο πολιτικὸ κίνητρο. Μιλᾶμε δηλαδὴ γιὰ μιὰ μεγάλη (καὶ προφανῶς σκόπιμη) ὑποκαταγραφὴ τῶν περιστατικῶν. Παρόλα αὐτὰ ἡ OIDAC Europe ἐκτιμᾶ – σύμφωνα μὲ τὰ στοιχεῖα ποὺ συνέλεξε – ὅτι τὸ 2023 ὑπῆρξαν στὴ Γερμανία τοὐλάχιστον 2.000 περιπτώσεις ὑλικῶν ζημιῶν σὲ χριστιανικοὺς χώρους καὶ τόπους.
Στοχοποίηση καὶ κοινωνικὲς διακρίσεις
Ἀπὸ τὰ περιστατικὰ ποὺ κατέγραψε ἡ OIDAC Europe τὸ 2023, οἱ πιὸ συνηθισμένες μορφὲς βίας κατὰ τῆς χριστιανικῆς πίστης ἦταν ὁ βανδαλισμὸς (62%), συμπεριλαμβανομένων πολλῶν περιπτώσεων ποὺ ἀφοροῦσαν πράξεις βεβήλωσης (24%), καθὼς καὶ ἐμπρηστικὲς ἐπιθέσεις (10%), ἀπειλὲς (8%) καὶ σωματικὴ βία (7%). Ἐπιπλέον τὸ παρατηρητήριο κατέγραψε ἐπίσης 1 περίπτωση δολοφονίας, 7 περιπτώσεις ἀπόπειρας ἀνθρωποκτονίας καὶ συνολικὰ 68 ἐπιθέσεις ἀπὸ ἄτομα μὲ ἀντιχριστιανικὴ προκατάληψη.
Ἐξετάζοντας 69 περιστατικὰ ἐπιθέσεων, στὶς ὁποῖες ἡ OIDAC Europe μπόρεσε νὰ τεκμηριώσει τὰ κίνητρά τους, οἱ 21 ἀπὸ αὐτὲς εἶχαν ἰσλαμιστικὸ ὑπόβαθρο, οἱ 14 εἶχαν ἀντιθρησκευτικὸ ὑπόβαθρο (ἀντιχριστιανισμὸς καὶ ἀντικληρικαλισμὸς γενικότερα), οἱ 13 ἔγιναν ἀπὸ ἄτομα τῆς «ριζοσπαστικῆς» ἀριστερᾶς καὶ οἱ 12 εἶχαν διάφορα ἄλλα πολιτικὰ κίνητρα. Ὅλοι οἱ τύποι ἐπιθέσεων παρουσιάζουν παρόμοια νούμερα μὲ τοῦ 2022, ἐκτὸς ἀπὸ ἐκεῖνες μὲ ἰσλαμιστικὸ ὑπόβαθρο, ποὺ αὐξήθηκαν ἀπὸ 11 σὲ 21.
Ἄλλα εὑρήματα τῆς ἔκθεσης ἀναφέρουν ἐκτεταμένες διακρίσεις σὲ βάρος τῶν Χριστιανῶν σὲ ἐργασιακοὺς χώρους ποὺ πολλὲς φορὲς μεταφράζονται σὲ ἐργασιακὸ ἐκφοβισμό, ἐκβιασμοὺς ἢ καὶ ἀκόμα ἀπολύσεις. Χριστιανοὶ «κόβονται» ἀπὸ συνεντεύξεις ἐργασίας, ὅταν ἀναφέρουν τὴν πίστη τους. Ἄλλοι παίρνουν ἐκβιαστικὰ «ραβασάκια» ἀπὸ τὸν ἐργοδότη, ὅταν τολμοῦν νὰ ἐκφράσουν τὸ χριστιανικὸ φρόνημά τους στὰ social media.
Ἰδιαίτερα οἱ Χριστιανοὶ νεότερων ἡλικιῶν, ἀναγκάζονται πολλὲς φορὲς νὰ μπαίνουν σὲ λογικὲς αὐτολογοκρισίας ἢ καὶ νὰ κρύβουν ἐντελῶς τὰ πιστεύω τους, προκειμένου νὰ μὴν ἀντιμετωπίσουν προβλήματα π.χ. σὲ ἕνα πανεπιστήμιο ἢ στὴν ἐργασία τους.
Περιορισμοὶ στὴ θρησκευτικὴ ἐλευθερία τῶν Χριστιανῶν παρατηροῦνται καὶ σὲ δημόσιες θρησκευτικὲς ἐκδηλώσεις καὶ δρώμενα, ποὺ ἄλλωστε ἀντιμετωπίζονται ὅλο καὶ περισσότερο μὲ χλευασμὸ καὶ ἀποδοκιμασία, τόσο ἀπὸ πολιτικὲς δυνάμεις – ὅσο καὶ ἀπὸ σημαντικὴ μερίδα τοῦ Τύπου.
Ὅλα τὰ παραπάνω στοιχεῖα, ἀλλὰ καὶ ἡ προσωπικὴ ἐμπειρία τοῦ κάθε χριστιανοῦ, δείχνει ὅτι στὴ σημερινὴ Εὐρώπη τὰ πραγματικὰ θύματα ρατσισμοῦ καὶ διακρίσεων εἶναι οἱ Χριστιανοί. Καὶ αὐτὸ διότι ὁ χριστιανικὸς κώδικας ἀξιῶν, ἀντιτάσσεται σὲ ὅλες τὶς βασικὲς ἐπιδιώξεις τῆς νεοταξικῆς ἀτζέντας ὅπως π.χ. εἶναι: ἡ προώθηση τῶν ἀμβλώσεων, ὁ πανσεξουαλισμός, ἡ «κατάργηση» τῶν φύλων, τὸ πρόγραμμα εὐθανασίας, ἡ ψηφιακὴ ὑποδούλωση, ἡ ὁμογενοποίηση τῶν θρησκειῶν, ἡ κατάργηση τῶν συνόρων καὶ τόσα ἄλλα.
Ἄρα ὁ Χριστιανὸς εἶναι ὁ περισσότερο μὴ συμβατὸς πολίτης σὲ σχέση μὲ τὰ πρὸ(σ)τάγματα τῆς Νέας Τάξης, καὶ γι’ αὐτὸ γίνεται persona non grata γιὰ τὸ σύστημα. Καὶ διώκεται ὄχι μόνο ὡς πολίτης, ἀλλὰ καὶ ὡς ὑπόσταση. Ὡς ὕπαρξη ποὺ καὶ μόνο νὰ ὑφίσταται, εἶναι μιὰ διαρκὴς ὑπενθύμιση στὸ σύστημα, γιὰ ὅλα τὰ ἐγκλήματά του...
Ἐξετάζοντας 69 περιστατικὰ ἐπιθέσεων, στὶς ὁποῖες ἡ OIDAC Europe μπόρεσε νὰ τεκμηριώσει τὰ κίνητρά τους, οἱ 21 ἀπὸ αὐτὲς εἶχαν ἰσλαμιστικὸ ὑπόβαθρο, οἱ 14 εἶχαν ἀντιθρησκευτικὸ ὑπόβαθρο (ἀντιχριστιανισμὸς καὶ ἀντικληρικαλισμὸς γενικότερα), οἱ 13 ἔγιναν ἀπὸ ἄτομα τῆς «ριζοσπαστικῆς» ἀριστερᾶς καὶ οἱ 12 εἶχαν διάφορα ἄλλα πολιτικὰ κίνητρα. Ὅλοι οἱ τύποι ἐπιθέσεων παρουσιάζουν παρόμοια νούμερα μὲ τοῦ 2022, ἐκτὸς ἀπὸ ἐκεῖνες μὲ ἰσλαμιστικὸ ὑπόβαθρο, ποὺ αὐξήθηκαν ἀπὸ 11 σὲ 21.
Ἄλλα εὑρήματα τῆς ἔκθεσης ἀναφέρουν ἐκτεταμένες διακρίσεις σὲ βάρος τῶν Χριστιανῶν σὲ ἐργασιακοὺς χώρους ποὺ πολλὲς φορὲς μεταφράζονται σὲ ἐργασιακὸ ἐκφοβισμό, ἐκβιασμοὺς ἢ καὶ ἀκόμα ἀπολύσεις. Χριστιανοὶ «κόβονται» ἀπὸ συνεντεύξεις ἐργασίας, ὅταν ἀναφέρουν τὴν πίστη τους. Ἄλλοι παίρνουν ἐκβιαστικὰ «ραβασάκια» ἀπὸ τὸν ἐργοδότη, ὅταν τολμοῦν νὰ ἐκφράσουν τὸ χριστιανικὸ φρόνημά τους στὰ social media.
Ἰδιαίτερα οἱ Χριστιανοὶ νεότερων ἡλικιῶν, ἀναγκάζονται πολλὲς φορὲς νὰ μπαίνουν σὲ λογικὲς αὐτολογοκρισίας ἢ καὶ νὰ κρύβουν ἐντελῶς τὰ πιστεύω τους, προκειμένου νὰ μὴν ἀντιμετωπίσουν προβλήματα π.χ. σὲ ἕνα πανεπιστήμιο ἢ στὴν ἐργασία τους.
Περιορισμοὶ στὴ θρησκευτικὴ ἐλευθερία τῶν Χριστιανῶν παρατηροῦνται καὶ σὲ δημόσιες θρησκευτικὲς ἐκδηλώσεις καὶ δρώμενα, ποὺ ἄλλωστε ἀντιμετωπίζονται ὅλο καὶ περισσότερο μὲ χλευασμὸ καὶ ἀποδοκιμασία, τόσο ἀπὸ πολιτικὲς δυνάμεις – ὅσο καὶ ἀπὸ σημαντικὴ μερίδα τοῦ Τύπου.
Ὅλα τὰ παραπάνω στοιχεῖα, ἀλλὰ καὶ ἡ προσωπικὴ ἐμπειρία τοῦ κάθε χριστιανοῦ, δείχνει ὅτι στὴ σημερινὴ Εὐρώπη τὰ πραγματικὰ θύματα ρατσισμοῦ καὶ διακρίσεων εἶναι οἱ Χριστιανοί. Καὶ αὐτὸ διότι ὁ χριστιανικὸς κώδικας ἀξιῶν, ἀντιτάσσεται σὲ ὅλες τὶς βασικὲς ἐπιδιώξεις τῆς νεοταξικῆς ἀτζέντας ὅπως π.χ. εἶναι: ἡ προώθηση τῶν ἀμβλώσεων, ὁ πανσεξουαλισμός, ἡ «κατάργηση» τῶν φύλων, τὸ πρόγραμμα εὐθανασίας, ἡ ψηφιακὴ ὑποδούλωση, ἡ ὁμογενοποίηση τῶν θρησκειῶν, ἡ κατάργηση τῶν συνόρων καὶ τόσα ἄλλα.
Ἄρα ὁ Χριστιανὸς εἶναι ὁ περισσότερο μὴ συμβατὸς πολίτης σὲ σχέση μὲ τὰ πρὸ(σ)τάγματα τῆς Νέας Τάξης, καὶ γι’ αὐτὸ γίνεται persona non grata γιὰ τὸ σύστημα. Καὶ διώκεται ὄχι μόνο ὡς πολίτης, ἀλλὰ καὶ ὡς ὑπόσταση. Ὡς ὕπαρξη ποὺ καὶ μόνο νὰ ὑφίσταται, εἶναι μιὰ διαρκὴς ὑπενθύμιση στὸ σύστημα, γιὰ ὅλα τὰ ἐγκλήματά του...
