---- . ----
Μέ τήν τοῦ Παύλου «δουλικότητα»* καί τήν
βαθυτάτην εὐγνωμοσύνην
μου πρός Τόν Σωτῆρα μου Χριστόν!
Γλυκύτατέ μου Ιησοῦ, πού τόσο μᾶς ἀγάπησες (Ἰωάν.6,51)
καί τά στενά τῆς Ναζαρέτ ξυπόλητος περπάτησες.
Πού ἵδρωσες, καί κόπιασες μέ τό «θετό» Πατέρα Σου,
καί θαύμαζε, τό κάθε τί πάνω σου, ἡ Μητέρα Σου! (Λουκ.2,19)
Πού διάλεξες τούς δώδεκα νά Σέ ἀκολουθήσουν.
(Ἰωάν.6,70)
Πού, ἐκτός ἑνός, οἱ ἕντεκα μείναν’ πιστά νά ζήσουν (Ἰω.6,71)
μετά τό πού ἐδέχθηκες, ἐκεῖ στόν Ἰορδάνη
τό Νομικό Σου
βάπτισμα ἀπό τόν Ἅη-Γιάννη. (Μάρκ.1,9)
Πού, βλέποντας τριγύρω του τόσα νά ἐπισυμβαίνουν …
Φωνή Πατέρα ἄνωθεν, Υιόν καλεῖ ἀγαπητόν! (Μάρκ.1,11)
Πνεῦμα Ἅγιον ὑπερίπταται, Περιστέρι ... πτερωτόν!
(Μάρκ.1,10)
Δέχεται, κι’ ἀκουμπᾶ δειλά «τήν ἀκήρατόν Σου Κεφαλήν»!
Οἱ τοῦ Προδρόμου Μαθηταί, ἐπαύσαντο τοῦ ... ὁμιλεῖν!
Τοῦ Ἰορδάνου τά νερά στράφηκαν πρός τά πίσω!
Θωροῦν Θεοῦ κατάδυσιν καί ἄ μ ε σ η
«ἀνάβαση»! (Ματ.3,16)
Καί ... «ὁ ἀμνός ὁ Τοῦ θεοῦ», ἀφοῦ ἐπανενδύθη,
(Ἰω.1,29,36)
ἀφῆκεν ὅλους ἐνεούς πίσω Του, νά κυττάζουν,
καί δυό ... Προδρόμου μαθηταί, καθόλου δέ δυστάζουν,
Τόν πλησιάζουν καί ρωτοῦν: Διδάσκαλε ποῦ μένεις;
(Ἰω.1,39)
Κι’ Αὐτός,
ἤρεμα ἀπαντᾶ: Ἐλᾶτε γιά νά δῆτε. (Ἰω.1.40)
Τέσσαρες τό ἀπόγευμα σημάδευεν ὁ ἥλιος! ... (Ἰωάν.1,40)
Μά ..! Ἥλιε,
γιατί βασίλεψες. Δέ βάσταγες ἀκόμα!;...
Τόσο σαγηνευόμασταν σάν ἄνοιγε τό στόμα! (Λουκ.4,22)
Κι’ ἐνῶ ἐσύ βασίλεψες, ἐμέναμε ἀκόμα
στό σπίτι Του τό ἀπέριττο. Καθόμασταν στό χῶμα!
Ἀλλοῦ σκαμπό κι’ ἀνάκλιντρα εἴχαμε συναντήσει.
Στό σπίτι ἐκεῖ Τοῦ Ἰησοῦ, ζήσαμε ... μέσ’ στή φύση.
Ἀχόρταγ’ ἀντικρύζαμε Τό Θεῖο Προσωπό Του. (Λουκ.9,29)
Διάφανα καταλάβαμε τί εἶχε στό μυαλό Του.
Μόνοι μας σηκωθήκαμε. Αὐτός δέν εἶπε «πάντε»...
Καί δέ μᾶς ἐδιέταξε .. «αὐτό καί κεῖνο κάντε.
Παράδειγμα νά μ’ ἔχετε καί τίποτε δέ χάντε». (Ἑβρ.12,2)
Διόλου δέν καταλάβαμε πῶς πέρασεν ἡ ὥρα.
Ἀπ’ τή γαλήνη, τή χαρά, τήν τόση εὐφροσύνη,
(Α΄Πέτρ.1,8)
γυρίσαμε εἰς τά
πεζά .. πού ὁ κόσμος γύρω κλείνει.
Ἀξέχαστη, παντοτεινά, ἡ μέρα αὐτή θά μείνῃ!
Μά ..! γιά νά δῶ. / Ξανά .. Ποιόν βλέπουνε τά
μάτια
ἐδῶ στήν ἀκροθαλασσιά, πού ράβουμε .. «πλεμάτια»;!
(Ματ.4,21)
Ναί. Εἶν’ ὁ γνωστός μου Ἰησοῦς, πού εἶχα πάει στό σπίτι Του.
Ξέρει πώς σπίτι ἔχω
γώ, τό σκάφος .. καί τά κοίτη
του. (Μάρκ.1,19)
Ἀνδρέα, ἄσε πιά
τό σκάφος καί τά δίχτυα. (Μάρκ.1.17)
Ἐπάλεψες μέ κύματα, χιλιάδες μερονύχτια.
Μ’ ἕνδεκα
ἄλλους στό ἑξῆς, ἀνθρώπους θά ἁλιεύῃς. (Μάρκ.1,17)
Πρῶτον ἐσένα
πλάϊ μου, οἱ ἄλλοι θέ νά δοῦνε,
καί δι’ αὐτό «Πρωτόκλητο» οἱ πάντες θά σέ
ποῦνε. ... (Μάρκ.1,18)
Παράτησα τά δίχτυα μου. Δεμένο ἀφῆκα πλοῖο.
(Μάρκ.1,20)
Καί .. μέ τούς
ἄλλους ἕνδεκα γράφτηκα .. στό «Σχολεῖο»,
πού Δάσκαλος ἦταν Αὐτός, χωρίς νἄχῃ βιβλίο.
(Μάρκ.1,22)
Ἦτανε Ἀνυπέρβλητος! Ἔκλεινε Μεγαλεῖο!
Ὅλη ἡ γῆ ... μιά «Αἴθουσα»! Οἱ κάμποι ἦταν «θρανίο»...
Ἀκρογιαλιές .. ὁ «Ἄμβωνας». Καί τά βουνά; «Ταμι-εῖ-ο»!
(Λουκ.5,3)
Στό ὄρος .. «τοῦ προσεύξασθαι». Αἰγιαλῷ.. «κηρύξαι». (Ματ.14.23)
«Μή ἐκλυθῶσιν ἐν τῇ ὁδῷ .. ἐν κλισίαις
στηρίξαι»!(Ματ.15,32/Λκ.9,14)
«Ἄρτος καί ψάρια» δέν ἀρκοῦν στόν ἄνθρωπο, νά ζήσῃ.
(Λουκ.9,16)
Θέλει καί «ρήματα ζωῆς», τόν οὐρανό νά ἐγγίσῃ.
(Ἰωάν.6,68)
Παράδειγμα ἐλάβαμε. Μάθημα .. καταλάβαμε.
Εὐεργεσίες, ἰάσεις, διεκδικάσεις, ἐνστάσεις,
ἀναστάσεις· (Πράξ.10,38)
Δεχθήκαμε, εἴδαμε, παρηκολουθήσαμε, ἀνθέξαμε,
ψηλαφήσαμε!(Α΄Ἰω.1,1)
(Τό
ἑπόμενον ἄδεται εἰς Ρυθμόν 3/4)
Κάτι ὅμως ψηλότερο εἶχε Αὐτός εἰς ἡμᾶς νά ἀφήσῃ,
Τό Σχολειό καί τόν κύκλο του ἔργου Του, ἐδῶ εἰς τή γῆ
πρίν νά κλείσῃ.
Μᾶς ἐκάλεσε ὅλους μπροστά Του μιά μέρα καί εἶπε:
Παύω πλέον ἐσᾶς μαθητάς μου καί δούλους νά λέγω.
Νά, σέ λίγ’ ἀπ’
τή γῆ πού βαδίζαμ’ ἀντάμα, ἐγώ φεύγω.
Φίλους μου
πιά, τόν καθένα καί ὅλους σας, προσαγορεύω, (Ἰω.15,15)
γιατί, «ὅσα μοῦ
εἶπε ὁ Πατήρ μου νά πῶ, σᾶς τά εἶπα».
Ἀπ’ τό φίλο ὁ φίλος, ποτέ στή ζωή αὐτή κάτι δέν
κρύβει.
Κι’ ἄν πονέσῃ, εἶν’ αὐτός στό κρεβάτι
τοῦ πόνου ὁ
πρῶτος πού σκύβει. (Σοφ.Σειρ.6,16)
Ἀπό /χίλιους
ἐ/σύ, ἕνα /φίλο πι/στό νά δια/λέξῃς. (Σοφ.Σειρ.6,6)
Κι’ ὅταν /ἔρθῃ
στι/γμή, πρῶτος /σύ στήν ἀ/νάγκη αὐ/τοῦ νά προ/στρέξῃς.
Μέτρο /πάντα
ἐ/σύ καί δι/άκριση πλ/άϊ νά
/ἔχῃς, (Ἑβρ.5,14)
κι’ ἀπ’ τήν/
ὑπερβο/λή, μάθε /σύ μακρι/ά νά
ἀ/πέχῃς. (Ρωμ.7,13)
Σημείωσις:
«Παῦλος δοῦλος Χριστοῦ» (Γαλάτας 1,10)
«Παῦλος δοῦλος Θεοῦ, ἀπόστολος δέ Ἰησοῦ Χριστοῦ»
(Τίτ.1,1).
Ἱερεύς Ἰωάννης Νικολόπουλος
ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ
30.11.2021
Ἑορτή Ἀποστόλου
Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου
