Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΑΛΛΕΙ ΑΠΟ ΘΑΥΜΑ, 1700 ΕΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ

 

 Ἡ Μνήμη τῶν Ἁγίων εἰς Μνείαν τῶν προσδοκομένων ἄγει ἡμᾶς 

Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΑΛΛΕΙ ΑΠΟ ΘΑΥΜΑ, 1700 ΕΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΩΝ

«Εὐσεβής Κλήρος Λαός: Ὅσοι “Παπίσετε”, θά ἐξοστρακισθεῖτε»

Γράφει ο Θεολόγος Παναγιώτης  Κοσμίδης  

{Ὁ κλαυθμός θά μεταποιηθῆ σέ Χαρά}  [Κύριος, πρό Πάθους]: «Μικρὸν καὶ οὐκέτι θεωρεῖτέ με͵ // καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με. ... // Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν // ὅτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ὑμεῖς͵ // ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται· // ὑμεῖς λυπηθήσεσθε͵ // ἀλλ΄ ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται» (Ἰωάνν. ιστ’ 16, 20). [Παράφρασις]: «Σέ λίγο χρόνο δέν δέ μέ βλέπετε, // ἀλλά καί πάλι σέ λίγο θά μέ ξαναδεῖτε. ... // Ἀλήθεια, ἀλήθεια σᾶς ἀποκαλύπτω. // Ὅτι τώρα, ἐσεῖς οἱ μαθηταί μου, //  θά κλαύσετε καί θά θρηνήσετε, // μέ τήν Σταύρωσί μου, // ὁ δέ κόσμος θά χαρῆ, // ἐνῶ ἐσεῖς θά λυπᾶσθε. // Ἀλλά ἡ λύπη σας // θά μεταποιηθῆ σέ ἄφατη χαρά καί εὐωχία, // μέ τήν Ἀνάστασί μου».

 

Α. ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΑΓ. ΚΩΝ/ΝΟΥ

      

i.       [Ὄνειρα με τά πτερά τῆς ἀρετῆς]

Ἀποδεσμεύουμε  τήν φαντασία μας, ὥστε νά τρελαθῆ, νά πετάξη εἰς τόπους, πού δέν ὀνειρευτήκαμε καί δέν θά καταφέραμε νά πᾶμε.

Φίλος Κληρικός, προςῆλθε ταπεινός προσκυνητής σέ παλαίφατα Ἱερά Σεβάσματα τῆς Παγκοσμίου Ὀρθοδοξίας καί διελογίζετο, ὀνειρευόταν, ὁραματιζόταν.

 Ὅποιος ὀνειρεύεται ἄς ἔλθη μαζί μας. Ὅποιος ἐπιθυμεῖ νά ὀνειρευτῆ, ἄς ἔλθη μαζί μας. Χωρίς ὄνειρα δέν ἀρχίζει τίποτε, χωρίς ξαγρύπνια δέν τελειώνει τίποτε. Παράδεισος, βρίσκεται ἐκεῖ, ὅπου τό ὄνειρο καί ἡ πραγματικότης συμβιώνουν μαζί. Παράδεισος καθίσσταται, ὁ τόπος ἤ ἡ κατάστασις, ὅπου συνυπάρχει, ἡ οὐτοπία (ὄνειρο) καί ἡ πραγματικότης. Μά, τό ὄνειρο γιά νά ἐπιφέρη ὑπέροχο ἀποτέλεσμα πρέπει νά ταξιδεύση στήν δική του «Ὀνείρου Ὀδύσσεια». Ὡστόσο ἀδύνατον νά διανύσης, αὐτή τήν “Ὀδύσσεια”, τό ὄνειρο, δίχως τά πτερά τῆς ἀρετῆς, καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἀληθείας.

 

ii.    [Στούς Βασιλικούς Ἱ. Ναούς Ἁγ. Κωνσταντίνου]

Ἱεραποδήμησε λοιπόν, ὁ φίλος, στά Τρέβηρα (Τριέρ) τῆς Γερμανίας, τά ὁποῖα, παλαιά ἀνῆκον στήν Γαλλία. Ἐκεῖ δεσπόζει, ὁ πρῶτος Ἱ. Ναός, πού ἀνήγειρε,  ὁ πρῶτος Χριστιανός Αὐτοκράτωρ, ὁ Ἅγ. Κων/νος. Δίπλα ἀπό τόν ἐν λόγω Ἱ. Ναό, στόν Καθεδρικό τῆς πόλεως, ἀποθησαυρισμένα, παρατίθενται, ὁ περίφημος ἄραφος “Χιτών” τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ. Καί ἕνα ἀπό τά καρφιά τοῦ Σταυροῦ. Καί ἡ Ἁγ. Κάρα τῆς Ἰσαποστόλου Ἑλένης, τῆς μητρός τοῦ Ἁγ. Κων/νου.

Ἀπό τά Τρέβηρα, ξεκίνησε τό πρῶτον ὡς Αὐτοκράτωρ, ὁ Μ. Κωνσταντῖνος. Ἀλλά καί ἐκεῖ, λόγω τῶν ἀρειανικῶν συκοφαντιῶν, ἐξωρίσθη καί ὁ ἕτερος Μέγας τῆς ἱστορίας, ὁ Ἅγ. Ἀθανάσιος.

Καί τώρα, διαστημικό ἅλμα στήν Ἀθήνα, στή διαμαντόπετρα, στῆς γῆς τό δακτυλίδι. Στήν Ἀθήνα τοῦ Ἀπ. Παύλου. «Στήν κόρη τ’ οὐρανοῦ» (Ἆσμα). Στήν περίκλυτο πόλι τῆς Σοφίας, τῆς κλασσικῆς ἐποχῆς καί τοῦ Παρθενῶνος. Ἐκεῖ δεσπόζει ὁ περικαλλής καί συμβολικός Ἱ. Ναός τοῦ Ἁγ. Κων/νου Ὁμονοίας. Ἔμπνευσις καί ἀνέγερσις τῆς Βασιλίσσης τῶν Ἑλλήνων, Ὄλγας, τῆς ἐκ Ρωσίας.

Μέσα στούς δύο προαναφερθέντες Ἱ. Ναούς, χάνεσαι, ἐκστασιάζεσαι, ὁραματίζεσαι. Χιλιάδες χρόνια ξεχύνονται στίς φλέβες σου. Τό θαῦμα δονεῖ  στήν ψυχή σου. Ὁ χορός τῶν Ἁγίων Πατέρων τῶν Ἱ. Συνόδων προβάλλει στό στερέωμα, ἰχνογραφεῖται στά μάτια καί στήν ψυχή σου.

«Γέμισε μ’ Ἁγίους // τούτη τή χρονιά, // στεῖλε μας Πατέρες // Μέσα στό Λαό» (Διασκευή, Χριστιανικοῦ ἄσματος).

 

iii.  [Ἅπαντες ἑνωμένοι, ἔξω οἱ Ψευδοκληρικοί]

Μέσα στά δύο αὐτά Μνημεῖα, ἀδύνατον νά μή συγκλονισθῆς καί νά μή ὁραματισθῆς! «Μία Ἁγία Καθολική Ἐκκλησία, μέσα στήν ὁποία θά ἐπανακάψουν, ἅπαντες οἱ αἱρετικοί, τοῦ 1,5 δις. ἀνθρώπων. Συνάμα καί τά ὑπόλοιπα 6 δις., τῶν ἐν σκότει περιπατούντων ἀλλοθρήσκων».

Διαρκῶς δεόμθεα κατά την Θ. Λατρεία, «Ὑπέρ εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, // εὐσταθίας τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν // καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν» (Εἰρηνικά ἁπάντων τῶν Ἱ. Μυστηρίων).

Προκρίνουμε ἑπομένως, μία διαχρονική Ἱεροσυνοδική Ἀνάμνησι, “Ἐπανάληψι”, Ἐπικαιροποίησι, τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς Νικαίας, τοῦ 325 μ.Χ.. Συναπτά, μέ τόν Ἅγ. Κωνσταντῖνο καί τούς 318 Θεοφόρους Πατέρες, τόν Ἅγ. Ἀθανάσιο, τόν Ἅγ. Σπυρίδωνα, τόν Ἅγ. Ἀχίλλειο, τόν Ἅγ. Νικόλαο κ.ἄ..

Νά συγκροτηθοῦν, δεκατετραμερεῖς Ἱ. Σύνοδοι, συγκροτούμενες μέ λαμπρότητα σέ Πρωτεύουσες Χριστιανικῶν Λαῶν καί Ἐθνῶν. Νά συναχθοῦν, ἀπολύτως ἰσότιμα δέκα τέσσερες (14) Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀνά τόν κόσμο. Συνάμα, ἱερατικές σύνοδοι καί σέ ὅλες τίς Ἱ. Μητροπόλεις τῶν χιλίων (1.000), ἀταλαντεύτως ὁμοτίμων Ἐπισκόπων τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἀπορρίπτεται ἀπολύτως τό ἀντικανονικό καί ἐκτρωματικό τῆς “συνόδου” τῶν δεκατεσσάρων Προκαθημένων, ἀντιπροσοπευόντων, δῆθεν, τούς χιλίους (1.000) Ἐπισκόπους. Ἕκαστος Διάδοχος Ἀποστολικός, Ἐπίσκοπος, ἀποτελεῖ ὁλόκληρο τήν Ἐκκλησία, σέ κοινωνία μέ ὅλους. Οὐδέποτε ἐκπροσωπεῖ τήν ἐν Ἁγ. Πνεύματι συνείδησί Του, τό λόγο, τήν ψῆφο καί τήν ἐλευθερία ἕτερος Ἐπίσκοπος, οὔτε ἀσφαλέστατα “Ἀφέντης Προκαθήμενος”

Ἱ. Σύνοδοι, μέ ἕνα καί παλαίφατο σύνθημα: «Ἅπαντες ἑνωμένοι, // ἐν Ἁγ. Πνεύματι // καί Ἀληθεία». Καί παρασύνθημα, «Ὅσοι προσέθεσαν τί // στά θεόπνευστα Ἱ. Κείμενα τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων // ἤ ἀφήρεσαν τί //  ἤ ἀλλοίωσαν τί, // ἄς τά ἀπαρνηθοῦν καί // ἄς τά ἀποκηρύξουν».

Ὄνειρα καί οὐτοπίες; Ὄχι, καθότι, χωρίς ὄνειρα δέν ἀρχίζει τίποτε. χωρίς Ἐνθουσιασμό δέν καταλήγεις, στήν τελεία, ἀτέλεστο, τελειότητα τῶν τελείων. Οἱ αἱρετικοί καί οἱ συνοδοιπόροι τους, μᾶς κλέβουν τό ὄνειρο, τήν ἐπίζηλο δόξα τῆς Ἐκκλησίας. Μά, γιά μᾶς, σέ μία ζῶσα Ὀρθοδοξία, τά ὄνειρα δέν τελειώνουν ποτέ. Καί αὐτά τά ὄνειρα ἀγαπιοῦνται εὔκολα καί πραγματώνονται, κατά Θεόν. Δέν ὑφίσταται δόξα τῶν “σιωπηλῶν”. Οἱ μορφές τῶν Πατέρων ἀποτυπωμένες στή θωριά μας.

B. ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΡΑΣΟΦΟΡΩΝ

 

iv.   [Τέρατα “Οἰκουμενισμοῦ”, “Νέας Τάξεως”]

Τά δύο σύγχρονα πολυκέφαλα τέρατα, τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς Νέας Τάξεως πραγμάτων, θά αἰφνιδιασθοῦν, ἀλλά καί θά πολεμήσουν λυσσωδῶς, αὐτό τό Ὁραματικό Σενάριο. Αὐτοί καί τά μύρια παρακλάδια τους, π.χ ἡ ἀποκρυπτομένη  ὀφιοειῶς ἀτζέντα Woke, οἱ μυστικές ὀργανώσεις, οἱ παραθρησκεῖες, οἱ σέκτες, ὅπως π.χ. ἡ σέκτα τοῦ Νεοφιλελευθερισμοῦ, τῆς τραπεζοκρατίας καί τῆς κλεπτοκρατίας. Ἅπαντες σέ συγχορδία, σάν σβῶλος φιδιῶν, θά κραυγάζουν, γιά δῆθεν “Ρητορίες Μίσους” καί γιά κηρύγματα δῆθεν “Ρατσιστικοῦ” σκότους.

Κατ’ ἀνάγκην, ὁ ἀναμνηστικός ἑορτασμός τῆς Α’ οἰκουμενικῆς Συνόδου, θά προβῆ, εἰς, ἀποκήρυξι τῶν ἐσχάτως πλανεμένων “Παρωδιῶν”, “Βοσπορικῶν” “Συνόδων”, Ψευτοσυνόδων. Τοῦ Κολυμβαρίου (2016) καί τῆς δημιουργίας “Ναζιστικῆς Ψευτο-Εκκλησίας Ἀχειροτονήτων”, στήν Οὐκρανία (2018). Θά παρακάμψουν, τοῦ ἐξ αὐτῶν, δυνάμει Σχίσματος, ἐμπνεύσεως καί δουλικῆς ἐκτελέσεως τοῦ “Παπα-ΝΑΤΟ”.

Φυσικά, οὐδέν, “Λεβειάθειο” “Πρωτεῖο”, “Ἀλάθητο”, “Filioque” κ.τ.λ. συζητεῖται. Καί, οὐδέν παποκεντρικό σύστημα στήν Ἀνατολική Ὀρθοδοξία ὑπεισέρχεται. Οἱ “δῆθεν” Προκαθήμενοι, ἐκτρέπονται, ἐκτροχιάζονται, ὅταν “Παπίζουν”, καθίστανται φαιδροί “Παπῖσκοι”.

Παραπέμπουμε σέ μία φρικώδη ἀναλογία. Ὁ δουλόφρων Πάπας Πῖος ὁ XII, μετά τόν Β’ Παγκόμιο πόλεμο, ἐχαρακτηρίσθη, χλευαστικῶς, καί ὑποτιμητικῶς, ὡς “Ἐφημέριος τοῦ ΝΑΤΟ”.

{Μνημονικόν 1}: Βλέπε σχετικές ἀναφορές, δημοσίευμα, εἴτε στόν “Ὀρθόδοξο Τύπο”, Νο 2510, 20/9/24, με τίτλο, “ΙΕΡΑΙ ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ = ΕΘΝΙΚΑΙ ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑΙ”, εἴτε στήν Ἱστοσελίδα, “Ἀγωνιζόμενοι, Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί”, https://agonasax.blogspot.com/2024/09/blog-post_50.html, “ΙΕΡΕΣ” ΑΠΟΚΛΙΣΕΙΣ = ΕΘΝΙΚΕΣ ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΕΣ.

 

v.     [Ἡ κλῆσις σας Προωθεῖται. Καταφθάνει Ἀθηναϊκό Μήνυμα]

Οἱ ἐνέργειες τῶν ἐξουσιαστῶν, τηλεφωνήματα, προσκλήσεις, μεθοδεύσεις, θά πρέπει νά λαμβάνουν μόνον μία καί μόνο ἀπάντησι: «Ἡ κλῆσις σας προωθεῖται. Δέν βρίσκεστε σέ ἀναμονή».

Πρώτη ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, θά ἀνακοινώση, ἀνά τόν κόσμο, καί ἤδη προετοιμάζεται, τό ἀρχικό της ἁπλό ἁγιασμένο Πρόγραμμα τῆς Προβολῆς τῆς Παλαιᾶς Μεγάλης Συνόδου.

Στό ἴδιο πλαίσιο, μέσα στόν Βασιλικό Ἱ. Ναό τοῦ Ἁγ. Κωνσταντίνου Ὁμονοίας, θά συγκροτηθῆ, διευρυμένη, ἡ Ἱ. Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Παρόντες, ἅπαντες οἱ Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι εἶναι διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων, Προκαθήμενοι, Μητροπολίτες καί φυσικά οἱ Βοηθοί Ἐπίσκοποι. Χωρίς ἀντικανονικές ἐξαιρέσεις καί ἀποκλεισμούς.

Προσέτι, μέ τήν ὑποχρεωτική, συνοδική ἱερουργία, καί ἁπάντων τῶν σχολαζόντων Ἐπισκόπων, τῶν δοκιμαζομένων Πατριαρχείων μας, οἱ ὁποῖοι διακονοῦν στήν Ἑλλάδα, ἀτύπως, γιά προφανεῖς λόγους, π.χ. γήρατος. Εἴτε ἀναιτιολόγητος, εἴτε προφάσει ἀπουσία τους, ἀπό τήν Ἱ. Σύνοδο, θά τούς ἀποκλείη ἀπό κάθε τελετουργία, ἐντός τῶν ὁρίων τῆς Ἑλλάδος.

Ἐν προκειμένω, θά τελέσουν, τήν ἐν Ἁγ. Πνεύματι, Ἱερουργία τῆς Συνοδικότητος, ἑκατόν ἑβδομήκοντα δύο (172) Ἀρχιερεῖς, μέ ἰσότιμο, ψῆφο, ἐλεύθερο λόγο, πρός ἔξοχο Ἁγία Ἀπόφασι.

    

Γ. ΑΠΑΓΟΡΥΣΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

 

vi.  [Ἀπόπειρες “παγιδεύσεως” Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν]

Ἀντιστρόφως, τί ἐξυφαίνουν οἱ “σκιώδεις” Προκαθήμενοι, ὁ “Παπα-Νάτος” καί οἱ ἕτεροι ὑποτελεῖς, ὑπάλληλοι τῆς Οὐασιγκτῶνος, ἤτοι οἱ “Παπα-Σκλάβοι”;

Μέ ἀφορμή τόν ἑορτασμό τοῦ Πάσχα τῶν Ὀρθοδόξων, τοῦ 2025, τό ὁποῖο συμπίπτει μέ ἐκεῖνο τῆς παναιρέσεως τῶν παπικῶν, θά διοργανώσουν “Σατουρνάλειες”, ἐκδηλώσεις, ἑορτές, πανηγύρεις καί ποικίλες φανφάρες. Θά διασπαθίσουν ἱερό χρῆμα, στίς φθορίζουσε ὀθόνες τῶν τηλοψιῶν. Σέ φιέστες, δῆθεν τῆς ἀγάπης, δοξολογικές, ὄχι πρός τόν Θεό, ἀλλά πρός τόν Διάβολο. Θά κινητοποιοῦν, τά ἐξαγορασμένα, τά στρατευμένα μίσθαρνα ὄργανα Μέσα Μαζικῆς, Ἐξαπατήσεως (ΜΜΕ). Φυσικά, ἐν συγχωρδία καί ὅλες σχεδόν οἱ σκοτεινές πολιτικές ἐξουσίες καί οἰκονομικές δυνάμεις, θά συνεπικουροῦν φανερά καί ὑποχθόνια γιά τόν δῆθεν “Ἅγιο Παγκόσμιο Συνεορτασμό”.

Θά ἐμφανίζουν κροκοδείλια δάκρυα, θά κραυγάζουν, ὡς λύκοι ὠρυόμενοι, πώς, ἡ “ἀγάπη” τοῦ Χριστοῦ, ἐπιβάλλει τόν παντοτεινό συνεορτασμό τοῦ Πάσχα τῶν Χριστιανῶν. Προσέτι, τήν ἕνωσι τῶν Ὀρθοδόξων, μέ ὅλες τίς αἱρέσεις, μέ πρῶτο καί κύριο τόν Παπισμό. Θά προβάλλουν στίς ὀθόνες, τούς “Χρυσοκάνθαρους”, τούς “Χαβιαροχανίτες” καί τίς “Χρυσόμυγες”, τῆς Ἐκκλησιαστικῆς καί Πολιτικῆς ἀνικανότητος. Σέ Ρωμαϊκές φιέστες, μεγάλους θριάμβους δόξης, θά, συνοδοιποροῦν, θά συμπροσεύχονται, θά συλλειτουργοῦν μέ Παπικούς. Ἐπίσκοποι, φαιδρῶς “πλουμισμένοι”’, μέ διάφανα πρόσωπα, χωρίς προσωπικότητα καί ὑπόστασι. Μέ παγωμένο μολυσματικό γέλιο, θά ἐξαγγέλλουν Ἁγιοπνευματικές εὐωχίες. Θά ἐφαρμόζουν, πρωτόφαντο μασάζ διανοίας, ὥστε, εἰ δυνατόν, νά ἐντυπωσιάσουν καί ἐξαπατήσουν τόν Πιστό Λαό καί τούς Πατέρες τῆς Εὐσεβείας. Ἤδη, πλεῖστοι Προκαθήμενοι καί Ἐπίσκοποι, πού παρέστησαν στήν Ψευτοσύνοδο τοῦ Κολυμβαρίου (2016), δημοσίως ὁμολογοῦν τήν παγίδευσί τους, τήν ἀφελότητά τους καί τά σχετικά.

«Καὶ τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ͵ //  Ἴδε ὧδε ὁ Χριστός͵ // Ἴδε ἐκεῖ͵ μὴ πιστεύετε· // ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι // καὶ ψευδοπροφῆται //

καὶ δώσουσιν σημεῖα καὶ τέρατα // πρὸς τὸ ἀποπλανᾶν͵ // εἰ δυνατόν͵ τοὺς ἐκλεκτούς» (Μαρκ. ιγ’ 21-22), καί (Ματθ. κδ’24)

Βέβαια, τό ἀνωτέρω σενάριο, φρονοῦμε πώς, οὐδείς θά ἀκολουθήση,  ἀπό τόν Πιστό καλλιεργημένο Λαό μας.  Τραντακτό παράδειγμα, ἡ Οὐκρανία. Οὐδείς συμμετέχει στήν ψευδεπίγραφο “Ἐκκλησία” τοῦ Ντουμένκο καί τοῦ Ἀρχαντώνη. Τό 95% τῶν πραγματικῶν εὐσεβῶν, ἀγκαλιάζει τήν διωκομένη Ἐκκλησία του. Γι’ αὐτό τό λόγο, οἱ ἄθεοι ΟὐκρανοΝαζί, ἐφαρμόζουν νόμους Σταλινικῶν ἐξανδραποδισμῶν. Διοργανώνουν φυλακίσεις μέ ἀστυνομίες καί στρατό. Ἐξαρπάζουν Ἱ. Ναούς, Ἱ. Μονές καί Ἱ. Λαῦρες, μέ τούς ἐγκαθέτους καί παρεισάκτους ἀσεβάστους στρατοκράτες.

«Οἱ ἐκμεταλευτές τῶν θρησκειῶν, παίζουν μέ τούς λαούς λές καί ἀποτελοῦν φιγοῦρες σκακιοῦ. Οἱ ἀδρανεῖς κρύβονται πίσω ἀπό τούς μαχητές καί ἐκμεταλλεύονται τό αἷμα τους. Οἱ καταχραστές ἀπό τόν πόλεμο ἔφτιαξαν ἐμπόριο, πού τούς φέρνει πλοῦτο καί χαρά. Οἱ ἀνάξιοι μέ θόρυβο ἐξυψώνονται πάνω ἀπό τούς ἄξιους». (Διασκευή, Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Ἀργά βαδίζει ὁ Χριστός)

{Μνημονικόν 2}: Συγκλονιστικά, μᾶς ἐξεμυστηρεύθη Ἐπίσκοπος: «Οἱ πιστοί μᾶς ἐνημέρωσαν, μᾶς ἀπείλησαν ἀποφασιστικά, ὅτι, ἐάν τυχόν ἀναγνωρίσουν τούς “ἀχειροτονήτους”, πάραυτα, θά μᾶς “ἐξαποστείλουν”».

 

vii.  [Ἀπόκρουσις Συμπροσευχῶν-Συνεορτασμῶν]

Ἀναμφισβήτητα, κατά πατερική διαχρονική διακήρυξι: 

«Ὁ Παπισμός ἀποτελεῖ “Παν-αίρεσι”».

// Ἐνῶ ἀντιστρόφως, «Ἡ Ὀρθοδοξία “Παν-δόγμα”» (Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς).

Σέ πρόσφατο δημοσίευμά μας (Βλέπε μνημονικόν 1), καταχωρήσαμε λεπτομερεῶς πώς, ὁ Κύριος, οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι καί οἱ Θεοφόροι Πατέρες ἀπαγορεύουν ἀπολύτως καί ρητῶς, κάθε συνεορτασμό, καί συνευωχία μέ τούς αἱρετικούς. Πτωχόμυαλοι, Ἀντίνοοι (Ὁμήρου Ὀδύσσεια, Ραψ. Α’ 383 κ.ἄ.), δέν κηρύττουν Χριστό, ἀλλά τόν ἑαυτό τους. Καί, δέν παραμένουν στήν αἵρεσι λόγω ἀγνοίας, ἀμαθείας καί ἀγνωσίας, μά, λόγω αἰσχρᾶς βουλήσεως καί σατανώδους θελήσεως.

Σταχυολογοῦμε καί καταχωροῦμε, ἐνδεικτικῶς ἐλάχιστα Ἱερά Τεκμήρια τῶν Προσταγῶν Κυρίου:

[ι’ Κανών Ἁγ. Ἀποστόλων: «Εἰ τις ἀκοινωνήτῳ, κἄν ἐν οἴκῳ συνεύξηται, οὗτος ἀφοριζέσθω» (Ράλλη–Ποτλῆ, Σύνταγμα, τ. 2, σ. 14)]. [με’ Κανών Ἁγ. Ἀποστόλων: «Ἐπίσκοπος, ἤ πρεσβύτερος, ἤ διάκονος, αἱρετικοῖς συνευξάμενος μόνον, ἀφοριζέσθω· εἰ δέ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς, ὡς κληρικοῖς ἐνεργήσαί τι, καθαιρείσθω» (Ράλλη–Ποτλῆ, Σύνταγμα, τ. 2, σ. 60).

·     Καί, Α' Οἰκουμενική Σύνοδος (Κανών ια’) // Β' Οἰκουμενική Σύνοδος (Κανών στ’). // Κανών Λαοδικείας (Κανών λγ’).

·     «Μόνῃ τῇ Χριστιανικῇ τροφῇ χρῆσθαι· // ἀλλοτρίας δὲ βοτάνης ἀπέχεσθαι͵ // ἥτις ἐστὶν αἵρεσις» (Thesaurus Linguae Graecae (= TLG), Ἰωάννης Δαμασκηνός, Sacra parallela 96.508.33).

·     Καί, (TLG, Μέγας Βασίλειος, Epistulae 226.2.28). // (TLG, Μέγας Βασίλειος,  Sermo 12 (de ascetica disciplina) 31.649.26). // (TLG, Ἰωάννης Χρυσόστομος, «Adversus Judaeos  48.844.33). // (TLG, Concilium universale Ephesenum anno-Γενικό Συμβούλιο τῆς Ἐφέσου 431μ.Χ., 1,5,1.225.22). // (TLG, Ἅγ. Πολύκαρπος, Epistula ecclesiae Smyrnensis de martyrio sancti Polycarpi 22alt.3.1).

·     «Διὰ τί ἡμεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύομεν πολλά͵ οἱ δὲ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσιν; ... Μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος πενθεῖν, ἐφ’ ὅσον μετ΄ αὐτῶν ἐστιν ὁ Νυμφίος; ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ΄ αὐτῶν ὁ Νυμφίος͵ καὶ τότε νηστεύσουσιν» (Ματθ. θ’ 14-15).

·     Καί, (Λουκ. ε’ 33-35) // (Β’ Ἰωάνν. ζ’ 10-11). (Β’ Θεσς. γ’ 14).

 

Δ. ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟΥ

 

viii.           [Ἀντι-Νοϊκός “Βασπορικός” Συνεορτασμός μέ Πάπα]

 

Ἄς ἐπανέλθουμε στήν συνολική ἀναθέρμανσι τῶν θεμάτων.

·     Οἱ “Νόθοι”, κατήντησαν τήν Ἐλευθερωθεῖσα, δι’ αἱμάτων Ἱερά Ἑλλάδα, ὡς ἐσχάτη 51^η Πολιτεία ἐκείνων, ... τῶν δολοφόνων 120 ἑκατομμ. Ἰνδιάνων.

·     Οἱ “Παρείσακτοι”, κατήντησαν τήν ἐλευθέρα Ρωμιοσύνη, ὑποεπαρχία τῶν διαδόχων τῶν Ναζί.

·     «Ἡ ἀληθής λατρεία τοῦ Θεοῦ προβάλλει ἄνθρωπο ἐλεύθερο, ἐνῶν ἡ λατρεία τοῦ ἀνθρώπου τόν ὑποδουλώνει»(J. Holzner, Παῦλος).

·     Οἱ “Ὑπόλογοι”, κατήντησαν μερικούς Ἀρχιερεῖς, “Λοχίες Ρασοφόρους” τοῦ ΝΑΤΟ καί τῆς Γ//ΕψΕ, [Γ(ερμανικῆς)//ΕψΕ (Εὐρωπαϊκῆς Ψευδενώσεως)].

Θά ὑπενθυμίσουμε τά τρομερά λόγια τοῦ ἁγίου τῶν Ἑλληνικῶν γραμμάτων. Ἀναφέρει τρομερά πράγματα:

«Στό κλῖμα τῆς ἠθικῆς καταπτώσεως, // μετά τήν ἀπελευθέρωσι τοῦ 1821,

// προβάλλουν οἱ διεφθαρμένοι Ἀρχιερεῖς, // ὡς φαντάσματα» (Κοσμοκαλόγερος, Ἀλ. Παπαδιαμάντης, Σκιάθος, 1851-1911).

Κατά τήν ἐποχή μας, μέ τήν ἀνασύστασι μιᾶς ὑπογείου, ὑποδορίου ὁμάδος, τῶν συγκεκαλυμμένων ἀνηθίκων, ἀναξίων καί ἀνικάνων κληρικῶν, ραδιουργεῖ, μία  “Ἀντι-Εκκλησία”, μέσα στήν Ὀρθοδοξία. Μία “Ἀντι-Ρωμιοσύνη”, μέσα στό παγκόσμιο Ἱερό Γένος.

Σ’ αὐτή τή μαυρίλα καί στήν καταχνιά, οἱ διεστραμμένοι, προετοιμάζουν, ὅπως ἤδη προείπαμε, πονηρές ἐκδηλώσεις, μέ ἀφορμή τή συμπλήρωσι, ἀκριβῶς 1700 ἐτῶν ἀπό τήν Α’ Οἰκουμενική Σύνοδο. Μέ ἕναν κύριο, δόλιο σκοπό, τόν μιασμό τῆς Ἱερᾶς Λαμπρῆς τῶν Ρωμιῶν καί τῶν Ὀρθοδόξων.

Τά ἀνδράποδα τῆς παραφθορᾶς, ἐπειδή, ὡς ἀναφέρει σοφός πατήρ, “ἐγεννήθησαν” πρίν ἀπό τόν Διάβολο, γι’ αὐτό τό λόγο, “Ἐκδιδάσκουν”, ἀκόμη καί τόν ἴδιο τόν Διάβολο. Προηγοῦνται ἀκόμη καί ἀπό τόν “Ἀντιτιθέμενο”.

Ἐάν ἐπιθυμεῖς νά ἀναζητήσης τούς προκεχωρημένους παλιανθρώπους, δέν ἔχεις παρά νά μεταβῆς, ἐκεῖ πού συνεδριάζουν οἱ “ΨευδοΣύνοδοι”, οἱ “ΨευτοΒουλές” καί οἱ “ΨευτοΓερουσίες, τῶν “Ματαπατερικῶν” καί τῶν “Μεταδημοκρατιῶν”.

Κρίνεστε ἡγετῖσκοι καί ἀνθρωποιειδῆ. Ἐπάνω στήν Πατερική ἐμπειρία τίποτε δέν ἀφομοιώσατε. Ἐπάνω στήν ἀφροσύνη τῶν αἱρετικῶν δέν λογικευτήκατε.

 

 [Δόξα καί Θρίαμβος τῆς Ὀρθοδοξίας]

Ὡστόσο ἡ πίστις στίς Εὐαγγελικές ἀπόψεις ψαύει τό μυστήριο τῶν μεταλλαγῶν, καί τῶν αὐτομάτων μεταστροφῶν, ἀπό τήν κατάστασι τῆς ἐσχάτης ἁμαρτωλότητος στή φωτεινή κατάστασι τῆς ἁγιότητος, καί, ἀντιστρόφως, ἀπό τήν κατάστασι τῆς ἁγιότητος στήν ἔσχατη ἁμαρτία. Ἑπομένως, ἀναμένουμε μετάνοια καί συγκλονισμό ἀπό πολλούς. Οὐδόλως ἀμφιβάλουμε γιά τό μυστήριο τῆς «Δυνατῆς Ἀδυνατότητος», κατά τήν Θ. Οἰκονομία. Τῆς Ἐσωτερικῆς Ἐντελεχείας, ὅπου τά γεγονότα θά πορευτοῦν πρός τόν Ἰδανικό ἐν Κυρίω σκοπό. «Τρέχουν χιλιάδες χρόνια στό αἷμα μας» (Θεμα)

Δέν φοβούμεθα, ἀλλά ὁραματιζόμεθα ἐν Κυρίω. Κατέβασε τά ὄνειρα ἀπό τό κεφάλι σου. Πλάσε λαμπρά ὄνειρα, μέσα ἀπό τίς πιεστικές στεναχώριες. Βάλε τά ὄνειρά σας στόν καμβά καί ζωγράφισε, ὅτι συλλαμβάνει ἡ φαντασία σου. Νά ἐπιβάλλης τά ὄνειρά σου ἐν Κυρίω κατά τήν δύστηνο ἐποχή. Οὐδέποτε διαψεύδεται ὁ Χριστός στίς ἐξαγγελλίες Του.

«Παναρμόνιο τραγούδι χαρᾶς // νά βάλουμε θεῖο σκοπό // πού θἄχη ὄνειρα // καί ἐλπίδες καί ὁράματα» «Χαῖρε ἡ καρδιά μου // τρυφερὰ ὄνειρά μου // χαῖρε ἀγάπης ποταμὲ // Χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε». (Σταμάτης Σπανουδάκης).

Δέν χρειάζεται νά οἰκοδομοῦμε μόνο γέφυρα μέ τό παρελθόν, ἀλλά καί λεωφόρο μέ τήν ζῶσα οὐτοπία.  Ἀτενίζοντας τ’ ἄστρα, θωροῦμε τό συμπαντικό παρελθόν. Τό κοντινό καί τό μακρινό. Ὡστόσο τό ἄγνωστο τῶν γεγονότων βρίσκεται μπροστά. Καί πιό μπροστά ἡ δόξα Κυρίου καί ὁ θρίαμβος τῆς Ἐκκλησίας μας.

Λοιπόν, ἀδελφέ μου. Ἀφοῦ ἀνεκάλυψες τόν Ἀληθινό Θεό, μέσα στήν Ὀρθοδοξία, ἀκολούθησέ Τον. Ἐάν σταματήση ἡ τροφοδοσία τῶν Ἐθνῶν ἀπό τήν Ὀρθοδοξία, τότε, ἀσφαλέστατα, ὁ πλανήτης γῆ, θά σταματήση νά περιστρέφεται.

 

ix.   [Ἀσύνετοι καί Κακοί, μόνοι θά Ἡττηθοῦν]

Καθόσον βιώνεις μέσα στήν Ὀρθοδοξία, πέρασε στήν ἔκστασι τοῦ Ἱεροῦ Μυστηρίου. Ἡ ψυχή σου, μέ χτύπο δυνατό, ἄς προσηλώνεται σ' ἐνατένισι καί σέ στοχασμό. Ἄς πασχίζη νά χωρέση τό Ἀχώρητο Μυστήριο καί νά προσεγγίζη τίς ἀληθινές διαστάσεις τῆς ζωῆς. Ὁ «νῦν // καί ἀεί χρόνος», ἀποτελεῖ, κινουμένη μορφή αἰωνιότητος. Ἐμπνεόμεθα ἀπό τήν Δύναμι τοῦ ἀνυπερβλήτου Σκακιστῆ Κυρίου γιά τό ἐξελισόμενο παιγνίδι τοῦ “πολέμου”.

«Οἱ γέροντές σας Θεϊκά ὄνειρα θά δοῦν // καί οἱ νέοι σας ὁράματα. // Οἱ γιοί καί οἱ θυγατέρες σας // θά κηρύξουν τό μήνυμά μου». (Ἰωήλ γ΄ 1). «Τήν ἡμέρα Κυρίου μοῦστο // θά στάζουν τά βουνά // καί οἱ λόφοι θά σταλάζουν γάλα» (Ἰωήλ δ΄ 18).

Ἅπαντες ἄς βιώνουμε τήν νοσταλγία τῆς Ρωμιοσύνης. Σέ ὅλα τά πεσιμιστικά “γιατί”, καί “πότε Θεέ μου”, ἐπευχόμεθα καταλυτικά:

·     Ὁ Κύριος μᾶς ἐκσφενδονίζει  στήν θάλασσα, ὄχι γιά νά πνιγοῦμε, ἀλλά, καθότι, οἱ ἐχθροί μας δέν γνωρίζουν κολύμπι.

·     Μόνον ὁ Θεός γνωρίζει, τί θά συμβῆ τούς ἑπομένους μῆνες στόν κόσμο, μέ τίς πυρηνικές ἀπειλές, κατά τόν πόλεμο τῆς Οὐκρανίας.

·      Οἱ “Λυκοποιμένες” καί οἱ “Ψευδοπροφῆτες”, οἱ “Ἀνάξιαι”, οἱ “Νόθοι”, οἱ “Παρείσακτοι”, οἱ “Συνοδοιπόροι” καί οἱ “Προδότες”, καθίστανται καταστροφικοί, ἀλλά καί αὐτοκαταστροφικοί.

·     Ἄς ἀγωνισθοῦμε, ἐν πίστει καί ἀσφαλῶς, τά πράγματα καί τά γεγονότα θά εὐωδώση ὁ Κύριος πρός εὔδιο λιμένα. Γνωρίζουμε ἐκ τῶν προτέρον τόν Ἀήττητο Νικητή Κύριο.

·     Ἀπό ποῦ προέρχεται ἕνα τέτοιο αἴσθημα; Ἀπό ψηλά ὅπως καί ἡ ἀστραπή».

·     Οἱ Ἄφρονες καί οἱ Κακοί, θά κατατροπωθοῦν, θά ἐξαϋλωθοῦν μόνοι τους.

·     Οἱ Πιστοί, θά ἀτενίσουν τ’ ἄστρα καί θά γιγαντωθοῦν, ἐνῶ, ἀντιθέτως, οἱ ψηλοί θά κοιτάξουν πρός  τό Θεό καί θα κοντύνουν καί θά τρομοκρατηθοῦν

·     Ἄς διαφυλάξουμε, τό ἀκοίμητο κανδήλι τῆς ἀνδρείας, ἄσβηστο, μέσ’ τά φυλλοκάρδια μας.

·     Μέ πυξίδα καί ὄχι ἀνεμοδεῖκτες, θά διανύσουμε τούς οὐρανοδρόμους τῶν πνευματικῶν Ὀνείρων καί τῆς Θριαμβευτκῆς Δόξης, τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Τριαδικοῦ Κυρίου μας.

 

{Καταντήσαμε Ἀκέφαλο Ἐθνος;} «Διότι νῦν ἐροῦσιν· // Οὐκ ἔστιν βασιλεὺς ἡμῖν͵ // ὅτι οὐκ ἐφοβήθημεν τὸν Κύριον͵ // ὁ δὲ βασιλεὺς τί ποιήσει ἡμῖν;» (Ὠσηέ ι’ 3). [Παράφρασις]: «Θά κραυγάζετε· // δέν ἔχουμε βασιλέα, // γιατί δέν ὑπακούσαμε στόν Κύριο. // Ἀλλά ἐδῶ πού καταντήσαμε // τί νά μᾶς κάνη ὁ βασιλιᾶς;»._

ΦΩΤΟ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΣ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΙΣ

	Ἁγ. Κων/νος Τρεβήρων, ἔργον Ἁγ. Κων/νου
	Ἁγ. Κων/νος Ὁμονοίας, ἔργον Βασιλίσσης Σοφίας
	Ἁγ. Κων/νος Ὁμονοίας, ἔργον Βασιλίσσης Σοφίας

 

	Βαρθολομαῖος καί ἀφέντης Πάϊατ
	Βαρθολομαῖος, Ἀχειροτόνητος Ἐπιφάνιος
	Βαρθολομαῖος-Ἱερώνυμος-Ψευδεπίσκοπος Ἐπιφάνιος

	Πατρ. Βαρθολομαῖος καί “ἀφορισμένος” Μηστοτάκης
	Πατρ. Θεόδωρος Β’ καί “ἀφορισμένος” Μητσοτάκης

 

Τιμή στά τετράποδα, Μητσοτάκης, Κασσελάκης

 

	Προκ. Ἱερώνυμος-Κασσελάκης
	Πατρ. Βαρθολομαῖος-Κασσελάκης

 

---