Απόστολος Σαραντίδης, Πολυεθνική ενσωμάτωση μιας οργανωμένης αντικατάστασης και επικείμενοι εορτασμοί

του Απόστολου Σαραντίδη 
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Ακριβώς αυτό θέλουν να εορτάσουν ή καλύτερα να εμπεδώσουν τα ξένα σώματα που κυβερνούν αντί του λαού… την υπονόμευση του εναπομείναντος Ελληνισμού…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

---

Απόστολος Σαραντίδης, Πολυεθνική ενσωμάτωση μιας οργανωμένης αντικατάστασης και επικείμενοι εορτασμοί

Ξεφεύγοντας από την εκκλησιαστική θεματολογία με την οποία ασχοληθήκαμε τους τελευταίους μήνες λόγω της αδήριτης επικαιρότητας, θα επιχειρήσουμε σήμερα για τους αναγνώστες μια όσο το δυνατόν κατανοητή ανάλυση με όρους της επιστήμης, μιας άλλης επικαιρότητας, που πονά και γίνεται επικίνδυνη. Φαινομενικά, ασύνδετη με τα εκκλησιαστικά, στην πραγματικότητα όμως γέννημα του ιδίου κέντρου, με το οποίο ασχοληθήκαμε στο παρελθόν. Θυμίζουμε  την άμεση σύνδεση που έχουμε κάνει μεταξύ του Οικουμενισμού και της Παγκοσμιοποίησης ως διαφορετικές εκφάνσεις της ίδιας μορφής, το προσωπείο της οποίας μόνο αλλάζει στους τρεις τελευταίους διαφωτιστικούς – διασκοτιστικούς αιώνες.

Απόστολος Σαραντίδης, Συγγνώμη, αλλά… (με το παρντόν, που λένε)*

του Απόστολου Σαραντίδη 
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Σύμφωνα με το από 1/8/2019 (αρχή νηστείας) Εξώδικο που απέστειλε ο επίσκοπος Μαρωνείας και Κομοτηνής στον πατέρα Νικόλαο Μανώλη (άλλον τρόπο συνεννόησης ως ποιμένας δεν είχε;) και μάλιστα πληροφοριακά, την ημέρα που έγινε η ανάρτηση βρίσκονταν για επίσκεψη στο Φανάρι,
1. Από πότε Κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία επιτρέπει κατ’ οικονομία τη σύναψη γάμου με ετεροδόξους – αιρετικούς (όσο κι αν δεν αρέσει οικουμενιστικά η δεύτερη λέξη); Εμείς λέμε, ποτέ!

Απόστολος Σαραντίδης, Δύο σχήματα

Μη ρητορικό ερώτημα: Τι είναι ασυγκρίτως πολυτιμότερο, το παιδί μας ή η Ορθόδοξη πίστη μας;

του Απόστολου Σαραντίδη 
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Α. Το πρώτο σχήμα απλοϊκό αλλά όχι απλό:  1. Μία οικογένεια με μοναχοπαίδι. Μονάκριβο. Αγαπημένο.
2. Κάποια στιγμή το παιδί αρχίζει να παρενοχλείται από κακόβουλο αξιωματούχο. Οι γονείς σιωπούν. Μερικοί γείτονες αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι συμβαίνει.
3. Στη συνέχεια προπηλακίζεται. Οι γονείς σιωπούν. Κάποιοι γείτονες με ανώτερη θέση αρχίζουν να διαμαρτύρονται.
4. Κατόπιν το τραυματίζει. Οι γονείς σιωπούν. Περισσότεροι γείτονες διαμαρτύρονται.
5. Έπειτα καταλήγει από τα πολλαπλά χτυπήματα στο νοσοκομείο και οι γείτονες αρχίζουν να συζητούν καθ’ ομάδες. Οι γονείς εξακολουθούν να σιωπούν παρά την αναταραχή που έχει δημιουργηθεί και τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Εζυγήσθημεν, εμετρήθημεν και ευρέθημεν 

του Απόστολου Σαραντίδη 

Ο πρώτος γύρος των εκλογών τοπικής αυτοδιοίκησης ετελείωσε, πολύ δε μάλλον άπαξ για την επόμενη πενταετία, αυτός των λεγόμενων Ευρωεκλογών, από μια Ευρώπη ο βηματισμός της οποίας ομοιάζει περισσότερον με αυτόν γραίας κάτισχνου,  εκατοντούτις και με νουν «κουρκουτειώδη», αφελή και αμελέστατον.      
Πολλοί λένε ήδη από χθες και όχι μόνο, πολλά. Ιδίως στα συστημικά νυχτοκάναλα που βλέπει η μέρα και γελά. Όλοι σχεδόν ενίκησαν! Ούτε φοιτητικές εκλογές να ήταν! Μία θλιβερή απόχρωσις του γελοίου. Όχι πως δεν το περιμέναμε. Άλλωστε όποιος ψάχνεται λίγο παραπάνω, γνωρίζει πολύ καλά ότι οι Ευρωβουλή ελάχιστα έως καθόλου επηρεάζει τη λεγόμενη Ενωμένη Ευρώπη. Οι αποφάσεις δεν παίρνονται εκεί αλλά σε άλλα ολιγομελή, μη εκλόγιμα, εν πολλοίς και μυστικιστικά κέντρα, προστιθεμένης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Όσοι προνόησαν να κρατηθούν έξω από αυτήν με το νόμισμά τους, είναι σε καλύτερη μοίρα. Η Μεγάλη Βρετανία, τουλάχιστον, είναι έξω και προσπαθεί να κάνει την αυτοκρατορική έξοδο. Αν την κάνει! 

Σεβασμιώτατε Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στέφανε, ακούτε την στανική heavy metal μουσική των Iron Maiden, την φωνή της Εκκλησία ομως δεν την ακούτε

Μετά από 11 μήνες… Γιατί θα πρέπει να χαιρόμαστε;

Του Απόστολου Σαραντίδη

Αντιμετωπίζοντας τελευταία σοβαρό πρόβλημα, είχα αποθέσει πρόσκαιρα την πένα μου αλλά βλέπω πως «δεν με αφήνετε», Σεβασμιώτατε Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου, που ζείτε, όπως είπατε σε πρωινή εκπομπή πανελλήνιας εμβέλειας, μέσα στον κόσμο και ακούτε και Iron Maiden και έχετε πρόσβαση και στην τεχνολογία. Το τελευταίο με χαροποιεί ιδιαιτέρως διότι σημαίνει ότι έχετε διαβάσει την ανοικτή επιστολή που σας απέστειλα πέρυσι στις 19/11/2017 και τα ερωτήματα που σας έθετε, μία (1) ημέρα μετά από την ενθρόνισή σας. Συνεπώς, θα λάβετε γνώσιν εξ ιδίων και του παρόντος. Απάντηση βέβαια δεν πήρα εδώ και 11 μήνες. Σιγή. Είναι φαίνεται κι αυτό πρακτική του κόσμου στον οποίον ζείτε. Έστω κι έτσι, σας ευχαριστούμε για την Θεία Χάρη που κομίζετε εις την πόλιν μας διά της αρχιεροσύνης σας, είτε αξίως είτε αναξίως, Κύριος οίδε και Κύριος κρίνει, όχι εμείς οι τρίτοι. Τούτο ορθοδόξως είναι ξεκάθαρο.

Τούρκικη συμφωνία του Απόστολου Σαραντίδη*

του Απόστολου Σαραντίδη*

Το 1940 ο ελληνικός λαός με μια σπάνια ενότητα βροντοφώναξε ένα δυνατό «ΟΧΙ» στον ξιπασμένο, σιδερόφρακτο και αλαζόνα κωμικό κατακτητή. Το πλήρωσε βέβαια πανάκριβα με αίμα, κέρδισε όμως τα μέγιστα για άλλη μια φορά στην ιστορική του πορεία.

Στις 10 Οκτωβρίου του 2009 η Αρμενία είχε υπογράψει στη Ζυρίχη μια «ιστορική» κατά τα πρακτορεία ειδήσεων συμφωνία επανέναρξης των διπλωματικών της σχέσεων με την Τουρκία, για την οποία ακούσαμε από τα δικά μας ΜΜΕ ελάχιστα αλλά μάλλον επαινετικά για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών και τέτοιου είδους ευφυολογήματα αλλά ούτε μια «στρογγυλή τράπεζα» ανάμεσα σε ειδικούς δεν είδαμε για να μας αναλύσουν έστω για λίγο τα θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα της διπλωματικής αυτής πράξης. Η Ελλάς κατέχεται τελευταία από άλλου είδους νταλγκάδες, με έμφυλα, τσάντες που παραμένουν στα σχολεία και αλλαγές φύλου στα 15.

Βασικό ένστικτο και μισή ντουζίνα Σειρήνες

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 του Απόστολου Σαραντίδη

 

Παρά την επιτυχή έκβαση του συλλαλητηρίου στη Θεσσαλονίκη για τη Μακεδονία, δεν έλειψαν φωνές που προσπάθησαν και προσπαθούν με επιμονή να το υποβαθμίσουν. Συνταγματική νομιμοποίηση ουδείς αρνήθηκε ότι υπάρχει ως προς τη διακυβέρνηση του τόπου. Την ευθύνη των απαράδεκτων και ανιστόρητων ισχυρισμών τους, δεν την έχει βέβαια μόνο το κυβερνών κόμμα ή καλύτερα ασύμμετρο μωσαϊκό κομματιδίων αλλά όλο το λεγόμενο συνταγματικό τόξο πλην ελαχίστων, και αυτών δημοκρατικών φρονημάτων υπό αμφισβήτηση, αλλά η δημοκρατία, τι είναι δημοκρατία και πώς ασκείται είναι άλλο ένα ζητούμενο μετά από την πλήρη διαστρέβλωση αρχών και κυρίως χριστιανικών αξιών, από τον λεγόμενο ευρωπαϊκό Διαφωτισμό και εντεύθεν.

Μακεδονία μόνο Ελληνική – Που Γου Δου του Μου: Σημειώσατε 1.

 του Απόστολου Σαραντίδη

Ήμασταν όλοι εκεί. Κι έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Κυριολεκτικά και καθόλου μεταφορικά. Όσοι βρίσκονταν εκεί, γνωρίζουν τι λέμε. Ήσαν και οι ομιλητές εκεί οι οποίοι είπαν αυτά που είπαν για τους δικούς τους λόγους ο καθένας. Ήσαν και επίσκοποι με Παναγιώτατο, με την ουρά στα σκέλια, που την τελευταία στιγμή από την κατακραυγή του κόσμου, το ‘σωσαν.

Δοκίμιο σύντομης σπονδυλωτής αντισυμβατικής προσέγγισης του Δωδεκαήμερου ΑΝΤΙ ΕΥΧΩΝ

Αντί ευχών

Απόστολου Κ. Σαραντίδη

 

Δοκίμιο σύντομης σπονδυλωτής αντισυμβατικής προσέγγισης του Δωδεκαήμερου

ΑΝΤΙ ΕΥΧΩΝ

 

1.     Αλλοτρίωση

Η βίαια και επιτυχής προσπάθεια αιώνων εισαγωγής ιδεολογίας, αλλοτρίωσε και θρησκειοποίησε  την εκκλησιαστική αλήθεια, μα ποτέ δεν κατάφερε να κατακερματίσει τη Μία Αγία Καθολική και Αποστολική του Χριστού Εκκλησία διότι εκ φύσεώς Της «και πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής». Αυτό που στην πραγματικότητα πέτυχαν, ήταν ο κακοήθης νεοπλασματικός πολλαπλασιασμός αντορθόδοξων αιρετικών «εθνοφυλετικών» παρασυναγωγών στο όνομα ενός αλλοιωμένου και ως εκ τούτου ανύπαρκτου Χριστού που δεν σώζει από την πτώση, κατά κανόνα υποταγμένων στις σκοπιμότητες του κρατικού εθνικισμού. Κλειδί στην κατανόηση, η πτώση.

Σκυλιά κι ανάποδα και τα σκυλιά λυμένα

  του Απόστολου Σαραντίδη*

Από την πρόσφατη ειδησεογραφία διαβάζουμε: «Οι άνθρωποι συμπονούν περισσότερο τα σκυλιά από τους άλλους ανθρώπους. Αυτό τουλάχιστον δείχνει μια νέα έρευνα Αμερικανών επιστημόνων. Η μόνη εξαίρεση είναι τα μωρά. Στη συμπόνια λοιπόν, προηγούνται τα μωρά, ακολουθούν τα σκυλιά και τελευταίοι οι ενήλικες.

«Ξύπνα παπά μου, ξύπνα!»

Απόστολου Κ. Σαραντίδη

Εκατοντάδες ιερείς σε όλη την ελληνική επικράτεια συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου από τη μια, και μια «Σύνοδος Αγία και Μεγάλη» του Κολυμπαρίου από την άλλη. Αποτειχισμένοι ελάχιστοι, διαμαρτυρόμενοι πολύ λίγοι, όσοι γνωρίζουν ακόμη, λιγότεροι. Οι λαϊκοί γνώστες των τεκταινομένων κάπως περισσότεροι, το ποίμνιο όμως εντελώς ακατήχητο και ανενημέρωτο. Όσους προσπαθείς να προσεγγίσεις και ομιλούμε για αυτούς με τους οποίους έχεις από καιρό επικοινωνία και πνευματική σχέση σε απογοητεύουν. Δυστυχώς. Κι αν δεν τους προσκομίζεις στοιχεία! Προσκολλημένοι οι περισσότεροι στην επισκοπική ασφάλεια σε φθάνουν σε οριακό σημείο να αναφωνήσεις «Ξύπνα παπά μου, ξύπνα!».

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΦΙΛΙΠΠΩΝ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΘΑΣΟΥ κ.κ. ΣΤΕΦΑΝΟΝ

 Ο ΦΙΛΙΠΠΩΝ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΘΑΣΟΥ

κ.κ. ΣΤΕΦΑΝΟΣ

 Ο διώκτης  κατά των ορθοδόξων συναδέλφων του ιερέων, του πανεπιστημιακού πρωτοπρεσβυτέρου πατρός Θεοδώρου Ζήση και του πρωτοπρεσβυτέρου πατρός Νικολάου Μανώλη

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ

ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ

ΦΙΛΙΠΠΩΝ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΘΑΣΟΥ

κ.κ. ΣΤΕΦΑΝΟΝ

Καβάλα, Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017

Σεβασμιότατε,

Δεχθείτε παρακαλώ κατά πρώτον, τις θερμές και ειλικρινείς μου ευχές διά καλήν ποιμαντορίαν εις την ιστορικήν μας Μητρόπολη την οποίαν εποίμανε επί τεσσαράκοντα και τρία συναπτά έτη ο μακαριστός Προκόπιος που διαδέχεστε, και ενώνω την φωνή μου μαζί με τα πλήθη των πιστών ενοριτών της Μητροπόλεώς μας, οι οποίοι σας καλωσορίζουμε εις τα ηγιασμένα από τον πρωτοκορυφαίο Απόστολο των Εθνών Παύλο μέρη.

            Είναι αληθές ότι η αγωνία του χριστεπώνυμου πληρώματος ήταν μεγάλη μετά από την απρόσμενη εκδημία εις Κύριον του προκατόχου σας και ο καθένας προσμένει πλέον από εσάς, να κρατείτε με σθένος και παρρησίαν το ορθόδοξον πηδάλιον αυτής ταύτης της επισκοπής, το οποίον συνοδικώς σας εδόθη, προς Δόξαν Χριστού και σωτηρίαν των δούλων Αυτού.

«Πυροσβέστες» για γέλια, για κλάματα ή κάτι άλλο, πολύ χειρότερο; του Απόστολου Σαραντίδη

"Πυροσβέστες"

    

«Πυροσβέστες» για γέλια, για κλάματα ή κάτι άλλο, πολύ χειρότερο;

 

του Απόστολου Σαραντίδη

 

Πριν από τρεις και πλέον δεκαετίες υπηρετώντας τη στρατιωτική μου θητεία στην αεροπορική βάση της Λάρισας, πέρα από τα πρωινά καθήκοντα σύμφωνα με την ειδικότητα που μου είχε δοθεί, ήταν και καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και κυρίως τη νύχτα (το περίφημο γερμανικό νούμερο), μαζί με τους υπόλοιπους της ομάδος εκ περιτροπής, να φυλάμε σκοπιά στο φυλάκιο της κεντρικής αποθηκευτικής δεξαμενής κηροζίνης για τα πολεμικά μας αεροσκάφη. Τόνοι ρευστού εύφλεκτου υλικού που αν μια σπίθα ξέφευγε είτε από αβλεψία είτε από δολιοφθορά, τα αποτελέσματα θα ήσαν πολύ δυσάρεστα όχι μόνο για τη συγκεκριμένη στρατιωτική μονάδα αλλά και για την ευρύτερη αστική περιοχή αφού θα κινδύνευαν χιλιάδες ανύποπτες ψυχές από τις φλόγες και τις αναθυμιάσεις, συν την οικονομική επιβάρυνση του δημοσίου. Οι εντολές των ανωτέρων σαφέστατες, η εκπαίδευση συγκεκριμένη, τα μέτρα και η περιφρούρηση αυστηρά και η ευθύνη για τον καθένα ξεχωριστά, τεράστια.

O Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας του Απόστολου Σαραντίδη

 του Απόστολου Σαραντίδη*

Άλλη μια θλιβερή επέτειος αυτές τις ημέρες από εκείνες που θα ευχόταν ο γνώστης της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, να μην υπήρχε ποτέ. Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια (9 Οκτωβρίου/27 Σεπτεμβρίου 1831). Του μεγαλύτερου, μοναδικού, πρώτου και τελευταίου ορθόδοξου πολιτικού της σύγχρονης Ελλάδας. Η πολιτική δολοφονία και μάλιστα τη στιγμή της κυριακάτικης εισόδου του στον ναό, από τις χειρότερες στιγμές στη σύγχρονη ελληνική ιστορία και που αν δεν συνέβαινε, όλη η μετέπειτα ιστορική πορεία του ελληνικού κράτους θα ήταν απαλλαγμένη από πολλά δεινά.

Οι αντιδράσεις φουντώνουν! Είναι πλέον ολοφάνερο ότι οι Οικουμενιστές έχουν πάρει δρόμο χωρίς επιστροφή!

 Δήλωση κατά συνείδηση  ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ 
Έκτοτε, θα απομακρύνομαι εντελώς από χώρους όπου θα παραβρίσκονται επίσκοποι οι οποίοι δεν έχουν δημόσια τοποθετηθεί αρνητικά ή καταδικάσει, ή έχουν προσυπογράψει τη σύνοδο προκαθημένων και αυτοαποκαλούμενη ως αγία και μεγάλη του Κολυμπαρίου Κρήτης, από όπου αντιληφθώ ότι γίνεται συμπροσευχή με αλλόθρησκους και αιρετικούς αλλά και από ιερείς που συμφωνούν με τις αποφάσεις της.

Με την πλήρη επίγνωση κατά ορθόδοξη συνείδηση ότι υπακοή σε θέματα πίστεως και ηθικής σε αντίθετη νουθεσία δεν γίνεται, εν αναμονή των αποτελεσμάτων της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος του Οκτωβρίου τρέχοντος έτους, θα περιμένω και έως το τέλος του έτους. Έκτοτε, θα απομακρύνομαι εντελώς από χώρους όπου θα παραβρίσκονται επίσκοποι οι οποίοι δεν έχουν δημόσια τοποθετηθεί αρνητικά ή καταδικάσει, ή έχουν προσυπογράψει τη σύνοδο προκαθημένων και αυτοαποκαλούμενη ως αγία και μεγάλη του Κολυμπαρίου Κρήτης, από όπου αντιληφθώ ότι γίνεται συμπροσευχή με αλλόθρησκους και αιρετικούς αλλά και από ιερείς που συμφωνούν με τις αποφάσεις της. 

       Επιπρόσθετα, σε επισκοπές που ο ιεράρχης τους διώκει ορθοδόξους κληρικούς ή λαϊκούς επειδή αντιδρούν λόγω ή έργω στην παναίρεση του Οικουμενισμού όπως αυτή είναι κατεγνωσμένη από τους αγίους, οσίους και ομολογητές της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, κυρίως δε, από τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη τις έως τώρα μελέτες και δημοσιεύσεις επιφανών ορθοδόξων επιστημόνων, τις αντιδράσεις πλήθους πιστών για το θέμα αυτό και τους Ιερούς Κανόνες προς αποφυγή σχισμάτων, μετά πόνου ψυχής, προσευχής, πνεύματος αγωνιστικού και εντός της Εκκλησίας, ουδεμία εκκλησιαστική κοινωνία θα έχω και με τους ιερείς -πλην των διωκομένων- που θα εξακολουθούν να παραμένουν σε κοινωνία με τον αιρετικό διώκτη επίσκοπο.

Απόστολος Κανδιανού Σαραντίδης

https://sarandides.blogspot.com

Καβάλα, 8 Σεπτεμβρίου 2016.

Σχόλιο: Panagiotis Panagiotou

Και εγώ,παρόλο που δεν έχω (ακόμα) αποτειχιστεί,αρνούμαι να παρευρεθώ σε οποιαδήποτε ακολουθία ιερουργεί επίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος ή ιερέας που γνωρίζω πως είναι οικουμενιστής.

Πηγή

Οκτακόσια πενήντα ένα χρόνια πορείας προς την άλωση

(1071 – 1176- 1204 – 1453 - 1922)

του Απόστολου Σαραντίδη*

 

Συμπληρώνονται ήδη ενενήντα πέντε (95) χρόνια από τη μεγίστη τραγωδία, την άφραστη καταστροφή που υπέστη ο ελληνισμός στην πεντακισχιλιοστή ιστορική του πορεία. Μικρασιατική καταστροφή. Δύο λέξεις που συμπυκνώνουν το ανείπωτο δράμα του σύγχρονου ελληνισμού, μέσα από μιαν αναπότρεπτη αλυσίδα ιστορικών γεγονότων. Γεγονότων με την καταλυτική άλωση της Πόλης και τη Φραγκοκρατία το 1204, δίχως να λησμονούμε το Μαντζικέρτ του 1071 και το Μυριοκέφαλο του 1176, όπου με το σπάσιμο των δύο αυτών μετώπων κατακλύζεται η Μικρασιατική ενδοχώρα από τους Σελτζουκίδες και που συνεχίστηκαν με την αναπόφευκτη και αναμενόμενη πλέον άλωση του 1453, η οποία παραδόξως αντί να εκδιώξει, ενδυνάμωσε το ελληνικό στοιχείο στον Μικρασιατικό χώρο συνεχίζοντας και βαθαίνοντας μια μοναδική πολιτιστική κληρονομιά και διαφορά. Η ουσιαστική όμως άλωση πραγματοποιείται το 1922.

Περί επιστολογραφίας του Απόστολου Σαραντίδη

  Ο Οικουμενικός Πατριάρχης - και οι συν αυτώ - σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες, τις Ορθόδοξες Οικουμενικές Συνόδους και τους θεόπτες αγίους Πατέρες της Εκκλησίας, είναι αιρετικός ναι ή όχι;

του Απόστολου Σαραντίδη

Το τελευταίο χρονικό διάστημα και εν όψει των αλλεπάλληλων αποτειχίσεων ιερωμένων από την κατεγνωσμένη παναίρεση του Οικουμενισμού που δυστυχώς συνεχώς καταλαμβάνει χώρο μέσα στην εκκλησιαστική διοίκηση εκτοπίζοντας το ορθόδοξο φρόνημα και σκανδαλίζοντας τους πιστούς οι οποίοι αναζητούν κάποιο στήριγμα, μιαν επίσημη γνώμη, κάποια ορθόδοξη αναφορά, έχει παρατηρηθεί κυρίως στο διαδίκτυο, μια πληθώρα επιστολών και δήθεν απαντήσεων εκκλησιαστικών παραγόντων προς αντιοικουμενιστική αρθρογραφία είτε απλών πιστών από τις τάξεις των λαϊκών είτε έμπειρων θεολόγων, ιερωμένων και μη.