Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΦΛΟΓΕΡΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ



ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑΣ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ  ΣΜΥΡΝΗΣ:

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΦΛΟΓΕΡΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ
ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Τὴν 26 Ἰανουαρίου πραγματοποιήθηκε –στὴν αἴθουσα «Κορδᾶτος» τοῦ Πανεπιστημίου Βόλου– Ἡμερίδα μὲ θέμα «Ἡ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ οἱ ἐκφραστές του. Ἀπὸ τὸν Χρυσόστομο Σμύρνης στὸν μητροπολίτη Περγάμου (Ἰωάννη Ζηζιούλα)».
Ἐντύπωση προκάλεσαν, στοὺς ἀγνοοῦντες ἀκροατές, τὰ στοιχεῖα ποὺ προσεκόμισε ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς γιὰ τὸν πονηρὸ καὶ ἀντι-εκκλησιαστικὸ τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖο ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος ἁγιοποίησε τὸ 1992 τὸν ἕως τότε Ἐθνομάρτυρα Χρυσόστομον Σμύρνης. Ἕναν ἱεράρχη ποὺ διακρινόταν γιὰ τὴν ἀγάπη του πρὸς τὴν πατρίδα, ἀλλ’ ὄχι γιὰ τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία καὶ ὁμολογία, ἀφοῦ κατηγορήθηκε ὡς Μασῶνος καὶ Οἰκουμενιστής.
Πολλὰ ἀπὸ τὰ στοιχεῖα αὐτὰ εἶχαν στὴν διάθεσή τους οἱ Ἐπίσκοποι ποὺ τὸν ἁγιοποίησαν, ἀλλ’ ἀρνήθηκαν πεισμόνως νὰ καθυστερήσουν τὴν ἁγιοποίηση καὶ νὰ τὰ ἐξετάσουν, ὡσὰν νὰ ἦταν εὔκολο νὰ τὴν ἀναιρέσουν, ἂν τὰ στοιχεῖα αὐτὰ ἀποδεικνύονταν σωστά· λὲς καὶ ἡ ἁγιοποίηση εἶναι κάτι ποὺ γίνεται κάθε μέρα! Ἔτσι, παρὰ τὶς ἀμφισβητήσεις, παρὰ τὶς ἀμφιβολίες ποὺ καὶ οἱ ἴδιοι(!) παραδέχτηκαν ὅτι ὑπάρχουν, προχώρησαν στὴν ἁγιοποίηση, σὰν νὰ ἐφοβοῦντο ὅτι, ἐὰν χρονοτριβοῦσαν στὴν ἐξέταση τῶν στοιχείων, ἡ ἁγιοποίηση αὐτὴ δὲν θὰ προχωροῦσε ποτέ! Ἐνήργησαν σὰν κάτι νὰ τοὺς πίεζε, κάποιοι νὰ τοὺς κατηύθυναν! Τὴν ὕπαρξη ἀμφισβητήσεων ὁμολόγησε ὁ μητροπολίτη Πατρῶν Νικόδημος στὴν εἰσήγηση γιὰ τὴν ἁγιοποίηση τοῦ Χρυσοστόμου· ὁ ἴδιος (ὁ μητροπολίτης Πατρῶν Νικόδημος Βαληνδρᾶς), ἂν καὶ ἐκφράζει τὶς ἀμφιβολίες του, ἔγραψε καὶ τὴν ...Ἀκολουθία τοῦ Χρυσοστόμου Σμύρνης!!!
Ἐπειδὴ μερικοὶ πιστοὶ ζήτησαν νὰ πληροφορηθοῦν, ποιά ἦσαν τὰ στοιχεῖα ἐκεῖνα ποὺ ἀποδεικνύουν τὶς οἰκουμενιστικὲς ἰδέες τοῦ ἁγιοποιηθέντος Ἐθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης, θὰ δημοσιοποιήσουμε τὰ σημαντικότερα ἐξ αὐτῶν. Περιέχονται στὸ βιβλίο τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ: «Ὁ Ἐθνομάρτυς Χρυσόστομος Σμύρνης καὶ ἡ παράνομη κατάταξίς του στὴ χορεία τῶν Ἁγίων». Τὰ στοιχεῖα εἶναι πράγματι συγκλονιστικά.

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΤΑ ΟΣΑ ΕΛΕΧΘΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Βίντεο: Ημερίδα Βόλου: Χρυσ. Σμύρνης-Μασωνία-Οικουμενισμός


ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ
 ΤΑ ΟΣΑ ΕΛΕΧΘΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ
στις 26 Ιανουαρίου 2013
 ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΓΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ
ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΙΑ, ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ 

ΤΟ ΘΕΜΑ:
 
Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΦΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΡΓΑΜΟΥ (ΙΩΑΝΝΗ ΖΗΖΙΟΥΛΑ) 

ΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΑΝ ΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ
ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ
ΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΑΝΕΠΤΥΞΑΝ ΟΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ :
π. ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ (ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ)
ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ ΝΤΕΤΖΙΟΡΤΖΙΟ 
(ΕΚΔΟΤΗΣ - ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ , ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΦΕΚΦ)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΗΜΑΤΗΣ 
(ΘΕΟΛΟΓΟΣ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΗΣ ΦΕΚΦ)

ΕΝΑΡΞΗ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΚΑΙ ΕΙΣΗΓΗΣΗ 
κ. ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ ΝΤΕΤΖΙΟΡΤΖΙΟ



ΕΙΣΗΓΗΣΗ 
κ. ΣΗΜΑΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ




ΕΙΣΗΓΗΣΗ 
π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ



ΠΡΟΒΟΛΗ ΒΙΝΤΕΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ
ΤΩΝ "ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ" ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ
(Σχολιασμός ἀπὸ π. Εὐθύμιο)


                                                       ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Yπαπαντή του Kυρίου

Yπαπαντή του Kυρίου  ΠΗΓΗ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/
2 Φεβρουαρίου

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ;

ΥΠΑΠΑΝΤΗTHN πρώτη (1η) Iανουαρίου ήταν του αγίου Bασιλείου. Xθές πρώτη (1η) Φεβρουαρίου ήταν του αγίου Tρύφωνος. Kαι σήμερα; Σήμερα δεν εορτάζει αγιος. Eορτάζει ο βασιλεύς των αγίων, ο αρχηγός της πίστεώς μας, ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός. Eίνε δεσποτική εορτή, η εορτή της Yπαπαντής. Tί είνε η Yπαπαντή; Mε απλά λόγια θα το εξηγήσουμε.

* * *

O Xριστός δεν ήταν μόνο άνθρωπος, ήταν και Θεός. Kαι ως Θεός δεν υπάρχει στιγμή του χρόνου που να μην υπάρχει. Υπάρχει πάντοτε. Είναι αυτό που λέμε «νυν και αεί». Eμείς είμεθα στο «νυν», τώρα,  ενώ o Xριστός είνε και στo «αεί», πάντοτε· «…νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων». Ως Θεός λοιπόν είναι αιώνιος, ως άνθρωπος όμως που εφόρεσε σάρκα μπήκε στην ιστορία, στο χρόνο. Γεννήθηκε σε ορισμένο χρόνο και τόπο, σε ένα μικρό χωριό. Γεννήθηκε σαν ένα φτωχό νήπιο. Η Μάνα του δεν είχε που να τον βάλη, και τον έβαλε στο παχνί των ζώων. Γεννήθηκε σε μια σπηλιά, σε ένα σταυλο. Ποιός θa φανταζόταν, ότι το νήπιο εκείνο είναι ο βασιλεύς του κόσμου; Πέρασαν από τη Γέννησι σαράντα ημέρες. Tην τεσσαρακοστή μέρα είχαν τότε συνήθεια, oπως και τώρα, νa πηγαίνουν τo βρέφος στο ναό. To πήγαιναν γιa νa τo αγιάσουν, νa τo καθαρίσουν, να σαραντίση η μάνα. Σήμερα δυστυχώς αρχισαν νa μην τα προσέχουν αυτά. Aμελούν. Θυμηθείτε oμως τa λόγια μου· παιδί, που η μάνα δεν τo σαραντίζει, θa γίνη τέρας. Θa γεμίση o κόσμος από κακούργους. Συνήθιζαν, λοιπόν, οι Εβραίοι στις σαράτα ημέρες να φέρουν τα παιδιά στο ναό, και συγχρόνως να προσφέρουν δώρα. Αν ήταν πλούσιοι, πηγαίναν ένα βόδι, ένα δαμαλάκι· αν ήταν φτωχοί, πηγαίναν ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο μικρά περιστέρια. Γιατί; Για να ευχαριστήσουν το Θεό, που έδωσε το παιδί. Διότι το παιδί είναι ο μπουναμάς του ουρανού, το πιο μεγάλο δώρο. Δεν παει να έχει το σπίτι  ραδιόφωνα, τηλεοράσεις κι ότι άλλο θες· αν μέσα σ’ αυτά δεν ακούγεται κλάμα παιδιού, κάτι λείπει. Γι’ αυτό οι γονείς ευχαριστούν το Θεό. Διότι το παιδί δεν το έκανες εσύ –λάθος έχεις. Άμα ο Θεός δεν ευλογήσει τα δένδρα καρπό δεν πιάνουν· κι άμα ο Θεός δεν ευλογήσει τη γη σπαρτά δεν θερίζεις. Κι άμα ο Θεός δεν ευλογήσει την κοιλιά της γυναίκας, ας πάει σ’ όλους τους γιατρούς, παιδί δεν κάνει. Τα παιδιά τα δίνει ο Θεός. Γι’ αυτό οι μανάδες πρέπει να φέρνουν τα παιδιά  τους στην εκκλησία όταν γίνονται σαράντα ημερών, να τα σαραντίζουν και να ευλογούνται. Αυτό έκανε η Παναγία, αυτό να κανουμε κι εμείς. Η Παναγία πήρε στην αγκαλιά της το Χριστό και μαζί με τον δίκαιο Ιωσήφ τον προστάτη πήγαν στο ναό του Σολομώντος. Μαζί της πήγανε κι άλλες γυναίκες πλούσιες. Tα μάτια των ανθρώπων είναι στους πλούσιους. Εκείνη ήταν φτωχιά και κανείς δεν την πρόσεχε. Αλλά τι λέω; Κάποιος την πρόσεξε. Ποιός; Ένας γέροντας που τον λέγαν Συμεών. Τί ήταν αυτός; Αυτός διάβαζε την Αγία Γραφη, διάβαζε τους προφήτας, και απ’ εκεί έμαθε, ότι μια μέρα  «θα ανατείλει ένα άστρο» στον κόσμο· έμαθε, ότι θα έρθει ένας άνθρωπος», ο Μεσσίας, ο Λυτρωτής του κόσμου ο Xριστός (βλ. Aριθμ. 24,17). O Συμεών όμως λυπόταν ότι δεν θα ζήσει να δει το Xριστό. Tέτοια λαχτάρα είχε. Kαι έλεγε· Θεέ μου, άφησέ με νa ζήσω· ας δω το Χριστό και ας πεθάνω!… Kαι ο Θεός άκουσε την προσευχή του. Tην ώρα που η Παναγία έφθανε στo ναό, o Συμεών άκουσε φωνή· Πήγαινε τώρα στo ναό, και εκεί θα δεις το Xριστό!… Eκανε φτερά στa πόδια o γέροντας και νά τον στο ναό. Aλλά εκεί ήταν πολλές γυναίκες· ποιά απ’ όλες ήταν η Παναγία; Όπως ο Θεός φώτισε τον Ιωάννη τον Πρόδρομο και ανάμεσα στις χιλιάδες που εβάπτιζοντο εκεί στο ποτάμι διέκρινε τo Xριστό, έτσι εδώ το Πνεύμα το άγιο φώτισε τον Συμεών να διακρίνει το Χριστό και να καταλάβει ποιά είναι η Παναγία. Και τότε πλησίασε κοντά. Tα μάτια του βουρκώσανε. Yψωσε τo βλέμμα στoν ουρανό, πήρε στην αγκαλιά του τo Xριστό, έκανε την προσευχή του και είπε· «Nυν απολύεις τoν δούλόν σου, δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη …» (Λουκ. 2,29). Tώρα, λέει, ας πεθάνω· είδα τo Xριστό. Mετά ο Συμεών είπε· Αυτό το παιδί θα συγκλονίσει τον κόσμο. Κανένας άλλος δεν θα αλλάξει τον κόσμο όπως αυτό. Αυτό το παιδί άλλοι θα το αγαπήσουν και για την αγάπη του θα θυσιάσουν τα πάντα, και άλλοι θα το μισήσουν… Και έτσι είναι. Το Χριστό ή θα τον αγαπήσεις ή θα τον μισήσεις. Και θα γίνει πόλεμος μεγάλος· οι αντίχριστοι θα τον πολεμούν, οι άλλοι θα τον λατρεύουν, και τέλος θα νικήσει ο Xριστός. Φαντάσου τώρα τo Συμεών νa βλέπη ένα μικρo παιδάκι και να λέει αυτά τα πράγματα! Kαι τα βλέπουμε σήμερα πραγματοποιούμενα. Kατόπιν συνέχισε πρoς την Παναγία· Mάνα ευλογημένη, μάνα ευτυχισμένη, αλλa και μάνα πικραμένη! Eυλογημένη, γιατί γέννησες τo Xριστό. Πικραμένη, γιατι θα τον δεις τη Μεγάλη Παρασκευή να τον καρφώνουν οι αντίχριστοι, κι εσένα μαχαίρι δίκοπο θα περάσει την καρδιά σου… Αυτά είπε ο Συμεών. Στο ναό ήταν και μια γριά 84 χρόνων, η Άννα. Αυτή παντρεύτηκε, έζησε 7 χρόνια με τον άντρα της, μετα εχήρευσε και δεν ξαναπαντρεύτηκε, δεν ήλθε σε δεύτερο γάμο. Γιατί μιά φορa παντρεύονται οι άνθρωποι. Στα παλια τα χρόνια έτσι ήταν. Για δέστε και τα τρυγόνια. Έχουν αγάπη. Σκότωσε ο κυνηγός το αρσενικό; το θηλυκό δε’ ζευγαρώνει πλέον με άλλο αρσενικό. Γι’ αυτό λένε «αγαπιούνται σαν τα τρυγόνια». Tώρα oμως βλέπεις τoν άλλο, ακόμα δεν έθαψε τη γυναίκα του και ζητάει νέα γυναίκα· και βλέπεις την άλλη ακόμα δεν εθαψε τον άνδρα της και ζητάει δεύτερον άνδρα. Όχι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ένας άνδρας και μιά γυναίκα είναι ο ιδεώδης  γάμος που ευλογεί ο Xριστός. Eτσι έζησε η Aννα. Kαι τώρα δεν πήγαινε από σπίτι σε σπίτι να κουτσομπολεύει και να κατακρίνει. Hταν διαρκώς στo ναό, νήστευε, προσευχόταν, υπηρετούσε το Θεό και διάβαζε τη Γραφή. Κι όταν είδε το Χριστό στην αγκαλιά του Συμεών, έτρεξε και αυτή  κοντά, δοξολογούσε τo Θεo και κήρυττε τo Xριστό στούς προσκυνητάς.

Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Περι του μοναχου Παντελεημονος Μπεζενιτη


του μητροπολιτου Πειραιως κ. Σεραφειμ
Μέ ἀφορμή τήν κυκλοφόρησι πληροφοριῶν ἐγκρίτων ἐκκλησιαστικῶν ἀναλυτῶν ἐν οἷς καί τοῦ ἐλλογιμωτάτου Διευθυντοῦ τῆς ἀγωνιζομένης καί θεοφιλῶς μαχομένης Ἐφημερίδος ὑπέρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί ἀληθείας, ὀργάνου τῆς Π.Ο.Ε. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» κ.κ. Γεωργίου Ζερβοῦ, ὅτι εἰς τήν προσεχῆ ἔκτακτον Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τόν μῆνα Φεβρουάριον πρόκειται «νά ἀποφασισθῆ ἡ ἐπαναφορά εἰς τάς τάξεις τοῦ Ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος τοῦ μοναχοῦ Παντελεήμονος Μπεζενίτη» κατόπιν σχετικῆς εἰσηγήσεως τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Νομοκανονικῶν καί Δογματικῶν ζητημάτων καί παραπεμπτικῆς ἀποφάσεως τῆς παρούσης ΔΙΣ ἐπαγόμεθα τά κάτωθι:
1.     Αἰσθανόμεθα πλήρως συμπάθειαν καί στοργήν πρός δοκιμαζομένους καί ἐμπεριστάτους ἀδελφούς καί εἰδικώτερον πρός τό πρόσωπον τοῦ πρ. Μητροπολίτου Ἀττικῆς κ. Παντελεήμονος καί ἐκ τοῦ λόγου αὐτοῦ εἰλικρινῶς συναλγοῦμεν διά τήν τραγικήν του περιπέτειαν.
2.     Τά αἰσθήματα φιλίας, γνωριμίας καί ἀλληλεγγύης ὅμως δέν ἐπιτρέπεται νά ἔχουν ἐντός τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας προσωποληπτικόν χαρακτῆρα πού ὑπερβαίνει τήν κανονικήν εὐταξίαν καί τό περί δικαίου αἴσθημα τῶν πιστῶν διότι ἄλλως πλήσσεται ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας καί ἀκυρώνεται τό σωτηριῶδες μήνυμα Αὐτῆς. Ἡ ἐφαρμογή τῆς ἀρχῆς τῆς οἰκονομίας ἀσφαλῶς ἰσχύει εἰς τόν χῶρον τοῦ Κανονικοῦ καί Ἐκκλησιαστικοῦ δικαίου ἀλλά πάντοτε σέ συνάρτησι μέ τήν σωτηρία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Η κατεγνωσμένη αίρεση του Οικουμενισμού


Η ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Τὸ Σάββατο 26/1/2013 πραγματοποιήθηκε στὴν αἴθουσα «Κορδᾶτος» τοῦ Πανεπιστημίου Βόλου (Κτίριο Παπαστράτου), ἡ Ἡμερίδα ποὺ συνδιοργάνωσαν  ἡ «Φιλορθόδοξος Ἕνωσις “Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”»  καὶ ὁ «Ὀρθόδοξος Χριστιανικὸς Ἀγωνιστικὸς Σύλλογος “Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης”». Ὁ τίτλος τῆς Ἡμερίδας ἦταν:
Ἡ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ οἱ ἐκφραστές του.
Ἀπὸ τὸν Χρυσόστομο Σμύρνης στὸν μητροπολίτη Περγάμου
(Ἰωάννη Ζηζιούλα).


Τὶς σχετικὲς εἰσηγήσεις ἔκαναν ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς (Ἱερομόναχος), ὁ κ. Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο (ἐκδότης-συγγραφέας, πρόεδρος τῆς ΦΕΚΦ) καὶ ὁ κ. Παναγιώτης Σημάτης (θεολόγος, Γραμματέας της ΦΕΚΦ).
Ἤδη τὰ Video μὲ τὶς ὁμιλίες εἴδαμε ὅτι ἀναρτήθηκαν στὸ ἱστολόγιο «Ἀμέθυστος»:

ταν θ τοιμάσουμε τ Video θ τ ναρτήσουμε κα στ στολόγιό μας

Δημοσιεύουμε σήμερα τὴν εἰσήγηση τοῦ κ. Σημάτη. Τὶς ἄλλες δύο θὰ τὶς ἀναρτήσουμε ἐν καιρῷ (ὅταν δακτυλογραφηθοῦν, ἑτοιμασθοῦν).
Ἐπίσης, μὲ ἀφορμὴ τὴν εἰσήγηση τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ, θὰ ἀναρτήσουμε σὲ συνέχειες τὰ στοιχεῖα, ποὺ ἀποδεικνύουν ὅτι στὸ Χρυσόστομο Σμύρνης ἦταν ἀρκετὸ τὸ «στεφάνι» τοῦ Ἐθνομάρτυρα, ἐνῶ τὸ δεύτερο στεφάνι ποὺ τοῦ ἀπενεμήθη βιαστικὰ καὶ χωρὶς νὰ ἐρευνηθοῦν οἱ ἐνστάσεις κατὰ τῆς ἁγιοποιήσεώς του, ἔβλαψε τὴν μνήμη του, ὅπως εὔστοχα διετύπωσε ὁ ἀείμνηστος μοναχὸς Γεράσιμος (τῆς Ἱ. Μ. Δοχειαρίου Ἁγίου Ὄρους) ὁ κατὰ κόσμον καθηγητὴς Πατρολογίας Στυλιανὸς Παπαδόπουλος.
Η ΚΑΤΕΓΝΩΣΜΕΝΗ ΑΙΡΕΣΗ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
καὶ ἡ στάση τῶν ποιμένων ἀπέναντί της
τοῦ θεολόγου Σημάτη Παναγιώτη

Γιὰ πρώτη φορὰ στὴν δισχιλιόχρονη ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, βρισκόμαστε ἐνώπιον τοῦ ἑξῆς πρωτοφανοῦς φαινομένου: Ἀναπτύσσεται ἐπὶ δεκαετίες μιὰ αἵρεση στοὺς κόλπους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἡ αἵρεση αὐτὴ ἔχει ὄνομα, ἔχει χαρακτηρισθεῖ ἀπὸ Ἁγίους ἀνθρώπους ὡς ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἔχουν ἐπισημανθεῖ καὶ καταγραφεῖ οἱ κακοδοξίες της καί, παρὰ ταῦτα, οἱ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας συμβιώνουν μὲ τὴν αἵρεση· ἀρνοῦνται νὰ κατονομάσουν τοὺς ἀρχηγοὺς καὶ νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ αὐτούς· συλλειτουργοῦν μαζί τους, τοὺς ὑποδέχονται μὲ ἐμετικὲς κολακεῖες καὶ ἔτσι, ἀφήνουν τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ νὰ συμφύρονται μετὰ τῶν αἱρετικῶν καὶ νὰ ἐξοικειώνονται μὲ τὴν αἵρεση.
Καὶ ποιά εἶναι ἡ δικαιολογία αὐτῆς τῆς πρωτάκουστης ποιμαντικῆς συμπεριφορᾶς; Ἡ δικαιολογία εἶναι ἀκόμα πιὸ παράξενη, πιὸ ἀνεξήγητη γιὰ Ὀρθόδοξους ποιμένες. Ἀνεξήγητη γιὰ Ἐπισκόπους καὶ πνευματικοὺς ποὺ ἔχουν γαλουχηθεῖ μὲ τὰ νάματα τῆς ἁγιοπατερικῆς Παραδόσεως, ποὺ νυχθημερὸν μαθητεύουν στὴ ζωὴ τῶν Ἁγίων, ψάλλουν τὶς ἀκολουθίες τους, μελετοῦν στὰ Συναξάρια τὸν βίο τους· γιὰ ποιμένες ποὺ καθημερινῶς μᾶς διδάσκουν καὶ μᾶς προτρέπουν νὰ μιμούμεθα ἐκείνους τοὺς Ἁγίους, ποὺ καταπολέμησαν τὴν κάθε αἵρεση ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ἐμφανίστηκε.
Ἡ συμπεριφορὰ πολλῶν συγχρόνων ποιμένων, δὲν εἶναι μόνο ἀνεξήγητη, ἀλλὰ ἐν πολλοῖς καὶ σχιζοφρενική, διότι ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ μᾶς προβάλλουν μὲ πύρινους λόγους ὡς πρότυπα Ἁγίους, ποὺ χρησιμοποίησαν βαρύτατους χαρακτηρισμοὺς γιὰ τοὺς αἱρετικούς, ποὺ ἐξεδίωκαν μὲ δριμύτητα τοὺς αἱρετικοὺς ὡς λύκους, ποὺ ἐν τέλει θυσίασαν στὸν ἀγῶνα αὐτὸν τὴ ζωή τους, καὶ ταυτόχρονα, ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά, ἀναιροῦν τὰ ἴδια τὰ κηρύγματά τους καί, γιὰ τὴν σύγχρονη αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, οἱ ἴδιοι μὲν σιωποῦν, σὲ μᾶς δὲ συνιστοῦν ὑπακοή, ὄχι πλέον στοὺς Ἁγίους, ἀλλὰ στοὺς Ἀρχιερεῖς οἰκουμενιστές, τοὺς διδασκάλους δηλαδὴ τῆς αἱρέσεως. Καὶ δικαιολογοῦν αὐτὴ τὴν θέση τους διὰ πολλῶν. Μία ἀπὸ τὶς δικαιολογίες ποὺ προσκομίζουν, δικαιολογία ποιμαντικὰ ἀνυπόστατη καὶ ὡς πρὸς τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία ψευδής, εἶναι ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός, οἱ Οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι δὲν ἔχουν κριθεῖ καὶ καταδικασθεῖ ἀκόμα ἀπὸ Σύνοδο ὡς αἱρετικοί, καὶ ἄρα ὁ Οἰκουμενισμὸς δὲν ἀποτελεῖ κατεγνωσμένη αἵρεση.
Ὡς ἐκ τούτου, ἡ στάση τους ἀπέναντι στοὺς ἡγέτες τῆς σύγχρονης παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, εἶναι στάση ἀνοχῆς ἐξωφρενικῆς, καὶ λογίζεται ὡς συμπόρευση μὲ τοὺς αἱρετικούς. Ἡ ἀνοχὴ αὐτὴ εἶναι ἔνοχη, προσβάλλει τὶς θυσίες τῶν Ἁγίων, συμβάλλει στὴν κατεδάφιση τῆς Πίστεως καὶ ἔχει καταστροφικὲς σωτηριολογικὲς συνέπειες γιὰ τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἀπορροφῶνται ἀπὸ αὐτούς, ἀφοῦ κοινὸς τόπος τῶν Ἁγίων Πατέρων εἶναι ὅτι ἡ αἵρεση μολύνει τὸν ἄνθρωπο.
Γιὰ νὰ ξεκαθαρίσουμε αὐτὴ τὴν ὀδυνηρὴ πραγματικότητα καὶ νὰ ἀντιληφθοῦμε, γιατί, ἐνῶ ὑπάρχει μιὰ καινοφανὴς αἵρεση, ὅμως τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ τὴν ἀγνοοῦν ἢ ἀδιαφοροῦν γι’ αὐτήν, εἶναι ἀνάγκη νὰ ἐξετάσουμε τὸ θέμα: «Ἡ Κατεγνωσμένη Αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἡ στάση τῶν ποιμένων ἀπέναντί της».
Τὸ θέμα εἶναι μεγάλο, καὶ  ἀσφαλῶς ὁ χρόνος μιᾶς εἰσηγήσεως δὲν ἐπαρκεῖ γιὰ νὰ τὸ ἐξαντλήσει. Γι’ αὐτὸ ἐπέλεξα τὴν ἐξέταση μερικῶν μόνο κομβικῶν σημείων, τὰ δὲ ἄλλα θὰ θιγοῦν ἀκροθιγῶς. Θὰ ἀρχίσω ἀπὸ τὴν ἐξέταση τῶν δύο ἄλλων μεγάλων αἱρέσεων, ποὺ συμπλέκονται μὲ τὸν Οἰκουμενισμό, τὸν Παπισμὸ καὶ τὸν Προτεσταντισμό.
Γιὰ ὅσους ἔχουν ἀσχοληθεῖ μὲ τὸ θέμα, πολλὰ ἀπ’ ὅσα θὰ ἀκουστοῦν εἶναι γνωστά. Γιὰ τοὺς ὑπόλοιπους ὅμως, ἡ εἰσήγηση αὐτὴ ἀποτελεῖ μιὰ προσέγγιση τῆς στάσεως ποὺ οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ποιμένες καὶ φύλακες τῆς Πίστεως, κράτησαν ἀπέναντι σὲ κάθε αἵρεση, ὅπως ὁ Οἰκουμενισμός, καὶ ἀναπόφευκτα ὁδηγεῖ σὲ σύγκριση μὲ τὴν στάση ἀδιαφορίας καὶ συμβιβασμοῦ ποὺ κρατοῦν οἱ σύγχρονοι ποιμένες –καὶ ἐμεῖς καθ’ ὅσον τοὺς ἀκολουθοῦμε–, ἀφοῦ ἡ στάση τους αὐτὴ συντελεῖ στὴν ἐλλειπῆ περὶ Οἰκουμενισμοῦ ἐνημέρωση, στὴν παραπληροφόρηση καὶ στὴν σύγχυση.
Θὰ ἀρχίσω ἀπὸ τὴν ἐξέταση τῶν δύο ἄλλων μεγάλων αἱρέσεων, ποὺ συμπλέκονται μὲ τὸν Οἰκουμενισμό, τὸν Παπισμὸ καὶ τὸν Προτεσταντισμό.
1.  Γιατί εἶναι αἵρεση ὁ Παπισμός, κι ἂν ἔχει καταδικασθεῖ ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Αἵρεση γιὰ τὴν Ἐκκλησία, εἶναι «κάθε πεπλανημένη διδασκαλία, ἡ ὁποία παρεκκλίνει ἀπὸ τὴν ἀποκαλυφθεῖσα ἀλήθεια»· «ἡ διαστρέβλωση μιᾶς ἢ περισσοτέρων ἀληθειῶν» τῆς Ἐκκλησίας, «οἱ ὁποῖες περιέχονται στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ στὴν Ἱερὴ Παράδοση». Ἡ ὁποιαδήποτε προσθήκη στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως καὶ «ἡ προσχώρηση σὲ μιὰ ἤδη καταδικασμένη αἱρετικὴ ὁμολογία». Καὶ τοῦτο, διότι ἡ παραθεώρηση ἢ ἡ ἀλλοίωση τῶν Δογμάτων ἐπιφέρει καὶ ἀλλοίωση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, καταστρέφει τὴν γνησιότητά της καὶ ἔχει ἐπιπτώσεις στὸ γεγονὸς τῆς σωτηρίας μας.
Αἱρετικὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ πιστεύει, διδάσκει καὶ ἐμμένει σὲ κακόδοξες διδασκαλίες, ἀλλὰ κι αὐτὸς ποὺ τὶς ἀποδέχεται, παρότι τοῦ ἔχει ὑποδειχθεῖ ὅτι ἀντιβαίνουν στὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας. Αἱρετικὸς ἀκόμα, εἶναι κι αὐτὸς ποὺ πιστεύει, ὅσα διδάσκει ἡ Μία Ἐκκλησία, ἀλλὰ διαφοροποιεῖται ἀπὸ αὐτὴν σὲ μία ἔστω διδασκαλία της, ποὺ κατὰ τὴν λογική του ἢ τὴν ἐπιθυμία του δὲν ἔχει καὶ μεγάλη σημασία.
Πρέπει νὰ προσέξουμε καὶ κάτι ἀκόμη, σχετικὰ μὲ τὸ ποιός εἶναι αἱρετικός, γιατὶ πολλοὶ Οἰκουμενιστὲς καὶ οἰκουμενίζοντες ὀρθόδοξοι ἀδελφοί μας, τὸ παρερμηνεύουν. Δὲν θεωροῦν δηλαδή, ἀνατροπέα τῆς Πίστεως ἐκεῖνον ποὺ παραβαίνει ἀπὸ σκοποῦ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες ἢ τὶς Εὐαγγελικὲς Ἐντολές, ἀλλὰ τὸν θεωροῦν ὡς ἁπλὸ παραβάτη, ἰσάξιο μὲ κάποιον ἁμαρτωλό, ὅπως εἴμαστε ὅλοι.
Ὅμως, ἡ ἐν συνειδήσει παράβαση Εὐαγγελικῶν Ἐντολῶν καὶ ἡ προτροπὴ πρὸς τοὺς ἄλλους νὰ κάνουν τὸ ἴδιο, εἶναι πράξη ἀνατρεπτικὴ τοῦ Εὐαγγελίου καὶ φυσικὰ ἀποτελεῖ αἵρεση. Καὶ τοῦτο γιατὶ ὑπάρχει ἐνσυνείδητη περιφρόνηση καὶ ἐναντίωση στὸ θεῖο Θέλημα, ἀπόρριψη κάποιας ἐλάχιστης Ἐντολῆς Του, καὶ διδαχὴ διαφορετικὴ τοῦ Εὐαγγελίου· καὶ ὅπως ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς διαβεβαίωσε: «ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτως τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 5, 19).

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

«ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ» ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ἢ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ  ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.187 http://www.agonas.org

«ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ» ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ
ἢ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ;
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ εἶναι σοκαριστικό καί ἡ ἀπάντηση, ὅσο κι ἄν μᾶς πονάει, ἀρνητική.
ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ τοῦ 1984 ὁ πρόεδρος τῆς Βουλῆς τῆς Δυτικῆς Γερμανίας R. Barzel διακήρυξε: «Ἡ ἱστορία δείχνει ὅτι οἱ λαοί τῆς Εὐρώπης ὑπεράνω ὅλων τῶν διαφορῶν τους ἔγιναν μιά οἰκογένεια λαῶν διά τῆς πίστεως στό Εὐαγγέλιο. Ἡ χριστιανική κληρονομιά προσφέρει καί σήμερα ἀκόμη τό θεμέλιο γιά τήν Ἕνωση τῆς Εὐρώπης»… (βλέπε περ. «ΖΩΗ», Φεβρ. 2012)
ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ τοῦ 2012 ὁ τεχνοκράτης ἀλλά σοβαρός ἄνθρωπος, πρωθυπουργός τῆς Ἰταλίας Μόντι, διερωτᾶται: «Πῶς μποροῦν νά λέγονται χριστιανοί οἱ Γερμανοί;» καί συμπληρώνει: «Ποία πρέπει νά εἶναι ἡ ἀντίδρασή μας, ὅταν διαβάζουμε δηλώσεις πού πλήττουν εὐρωπαϊκούς λαούς (ἐννοεῖ τίς δηλητηριώδεις δηλώσεις Γερμανῶν ἀξιωματούχων ἐναντίον τῆς Ἑλλάδας) ἀπό τούς ἰθύνοντας ἑνός κόμματος (ἐννοεῖ τό κόμμα τῆς νεοναζί λουθηρανῆς Μέρκελ) πού ὀνομάζεται Χριστιανικό καί Κοινωνικό;» (βλέπε ἐφ. «Δημοκρατία», 7 Σεπτ. 2012)
ΑΝ ΟΜΩΣ οἱ εὐρωπαῖοι πολιτικοί εἶναι ἀπό κακοί χριστιανοί ἕως ἐχθροί τοῦ χριστιανισμοῦ αὐτό εἶναι λιγότερο κακό ἀπό ἐκεῖνο τό μέγεθος τῆς «διαστροφῆς τοῦ Εὐαγγελίου», ὅπως τό τροφοδοτοῦν, τό συντηροῦν καί τό ἐπιδιώκουν οἱ διάφορες σέχτες «ἐκκλησίες» καί κυρίως ἡ κραταιά, βατικάνειος ἐκκλησία, ἡ ὁποία εἶναι ἀθεράπευτα βυθισμένη σέ ἠθικά σκάνδαλα καί θεολογικούς παραλογισμούς, ἀπογοητεύοντας ὅλο καί πιό πολλούς ἀπό τούς ἐναπομείναντας εὐρωπαίους «χριστιανούς».
ΚΑΙ ΓΙΑ νά μήν μακρυγορήσουμε ἀπαριθμώντας λεπτομέρειες, σκάνδαλα πού πλήττουν τήν ἀξιοπιστία τοῦ οἰκουμενικοῦ χριστιανισμοῦ στήν Εὐρώπη, κυρίως ἀπό τήν βατικάνειο ἐκκλησία, ἀντιγράφουμε ἕνα συνοπτικό σημείωμα (ἀπόσπασμα) ἀπό ἄρθρο τοῦ Ζάχου Χατζηφωτίου στήν «Ἑστία» μέ τίτλο «Θαυμαστά ἔργα Εὐρωπαίων».
ΕΙΚΟΣΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ἀνήλικα παιδιά κακοποιήθηκαν σεξουαλικά στούς κόλπους τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ὀλλανδίας ἀπό τό 1945 καί ἀνεγνωρίσθησαν 800 ἄτομα ὡς δράστες μέσα σέ αὐτόν τόν βοῦρκο τῆς διαφθορᾶς. Ἡ ἐπιτροπή ἐρεύνης Deetman ἀναφέρει καί ἐπικρίνει τήν συγκάλυψη τοῦ ἀπεχθοῦς αὐτοῦ ἐγκλήματος ἀπό τήν Ἐκκλησία καί τήν “κουλτούρα τῆς σιωπῆς”. Ἡ ἴδια αὐτή ἐπιτροπή ὑπολογίζει ὅτι δέκα ἕως εἴκοσι χιλιάδες ἀνήλικα παιδιά ὑπέστησαν διάφορες μορφές σεξουαλικῆς κακοποίησης ἀπό ἐλαφρές ἕως καί πιό σοβαρές, συμπεριλαμβανομένου καί τοῦ βιασμοῦ.
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ τά τραγικά, συνέβησαν ἐνῶ τά παιδιά ἦσαν ὑπό τήν φροντίδα ἱδρυμάτων τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὀρφανοτροφεῖα, οἰκοτροφεῖα καί καθολικά κολλέγια.
Η ΕΥΡΩΠΗ, λοιπόν, πληρώνει τήν διαχρονική ἀλλοίωση καί παραχάραξη τῆς διδαχῆς τοῦ Εὐαγγελίου, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τό «κράτος» τοῦ Βατικανοῦ. Ἡ Βατικάνειος Ἐκκλησία εἶναι ἡ πρώτη αἰτία ἀποσχίσεως ἀπό τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία γιά νά ἀκολουθήσει μιά δεύτερη ἀπό τό Λούθηρο κ.λπ.
Ο ΛΟΥΘΗΡΟΣ δέν ἔπαυσε νά εἶναι χριστιανός καί οὔτε ἔγινε ἄθεος, ἐγκαταλείποντας, τήν ἔστω ἐλλειμματική πίστη του. Παρέμεινε «χριστιανός» ἀλλά ἑρμήνευσε κατά τό δικό του σκεπτικό τό Εὐαγγέλιο, ἀπορρίπτοντας Παράδοση καί Αὐθεντία. Προχώρησε πολύ πέρα ἀπό ὅ,τι ὁ ἀλαζονικός παπισμός διδάσκει, πράγμα πού εἶχε σάν συνέπεια νά διαρραγεῖ περαιτέρω ἡ ἑνότητα τῆς Μίας καί Ἁγίας Ἐκκλησίας σέ πολλές ὁμολογιακές “ἐκκλησίες”, ἀκυρώνοντας τήν Ἀρχιερατική Προσευχή τοῦ Χριστοῦ πού ἤθελε οἱ μαθητές του «ἵνα ὦσιν ἕν»!
ΟΙ «ΜΑΘΗΤΕΣ» τοῦ Χριστοῦ τῶν «ἐκκλησιῶν» αὐτῶν ἔγιναν ἀγνώριστοι καί δέν διαφέρουν ἀπό τούς ἀνθρώπους τοῦ ἄσωτου καί ἀλύτρωτου κόσμου. Ἡ ἀδυναμία τοῦ «οἰκουμενικοῦ-εὐρωπαϊκοῦ» χριστιανισμοῦ νά ἔχει ἑνιαῖο λόγο, πειστικό καί χαρισματικό, ἔπαυσε νά πείθει, ὄχι μόνον τούς ἔξω τῆς μάνδρας ἀλλά καί τούς ἐντός αὐτῆς, οἱ ὁποῖοι κατά χιλιάδες ἐγκαταλείπουν τήν «κιβωτό» τῆς σωτηρίας καταφεύγοντας σέ ἀσιατικές θρησκεῖες ἤ δηλώνοντας ἄθεοι.
ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ καί πλέον αἱρετικές «ἐκκλησίες» καί σέκτες διεκδικοῦν τόν καταξεσχισμένο χιτώνα τοῦ Κυρίου καί σαλπίζουν ὅτι, εἶναι οἱ μόνες, ἡ καθεμιά ἀπ’ αὐτές, πού ἐκφράζουν τήν εὐαγγελική μεταμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου εἰς «ἄνδρα τέλειον» ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Παράφρονες «θρησκευτικοί» ἡγέτες διδάσκουν καί ἐπαγγέλλονται ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ τά πλέον ἁμαρτωλά καί σατανικά ἰδεολογήματα.
ΓΡΗΓΟΡΑ καί σταθερά ἡ Εὐρώπη τοῦ Ὀρθολογισμοῦ, τῆς «προοδευτικότητας» καί τῶν πολυδιαφημισμένων δῆθεν «ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων», πού ὁδηγοῦν σέ ἄτυπο ἀλλά ὕπουλο διωγμό τοῦ χριστιανισμοῦ, κατακτᾶται ἀναιμάκτως ἀπό τό Ἰσλάμ τοῦ σκοταδισμοῦ τῶν ταλιμπάν.
ΣΤΟΥΣ Ὀλυμπιακούς τοῦ Λονδίνου, καί παρά τούς κανονισμούς λειτουργίας τῶν Ἀγώνων, μία ἰσλαμίστρια ἀθλήτρια μέ «μαντίλα» κατάφερε νά ἀγωνισθεῖ καί νά ἐπιβάλει τήν ἰδιαιτερότητά της σηματοδοτώντας ἕνα κακό προηγούμενο. Ὅπως πάει, σύντομα, στήν Εὐρώπη τά κοινοβούλιά τους θά νομιμοποιήσουν τήν «κλειτορεκτομή» στά κορίτσια, τήν μπούργκα, τήν σαρία καί τήν τζιχάντ γιά νά ὁλοκληρώσουν τήν ἀφοσίωσή τους στό «Εὐρωπαϊκό Ἰσλάμ».
ΑΣ ΜΗΝ ΦΑΝΟΥΝ ὅλα αὐτά ὑπερβολές. Ἀρκεῖ νά γνωρίζουμε ἐκεῖνα τά πολλά πού περνοῦν στά ψιλά καί δέν φαίνονται γιά νά κάνουμε συγκρίσεις. Π.χ. στήν ἰσλαμική Σαουδική Ἀραβία ἀπαγορεύεται ὁ ὁποιοσδήποτε εὐρωπαῖος ἤ μή, νά φορᾶ σταυρό ἤ νά κάνει τόν σταυρό του. Ἄν παραβεῖ τόν νόμο τοῦ Ἰσλάμ τσουβαλιάζεται καί ἀπελαύνεται μετά μουσικῆς τοῦ Ἀλλάχ. Τά ἴδια σχεδόν ἰσχύουν τελευταίως καί στό ἄθλιο εὐρωπαϊκό «πολυπολιτισμικό» ἔθνος τῶν γκέι, τήν Βρετανία. Σάλος ἔχει δημιουργηθεῖ ἀπό τίς φασιστικές ἀπολύσεις ὑπαλλήλων ἑταιρειῶν καί δημοσίων ὑπηρεσιῶν, σ’ ὅσους ἐπιμένουν νά φοροῦν σταυρό κατά τήν ὥρα τῆς ἐργασίας των.
Η ΑΡΑΒΙΚΗ «ἄνοιξη» δηλαδή ἡ παράδοση ὁλόκληρης τῆς Β. Ἀφρικῆς στά νύχια τῶν ἔξαλλων ἰσλαμιστῶν, πού διώκουν ἀπηνῶς καί δολοφονοῦν χριστιανούς, εἶναι ἔργο τῶν ΗΠΑ καί τῆς Εὐρώπης, πού ξέχασε τή χριστιανική κληρονομιά της. Εἶναι παγκοίνως γνωστό ὅτι σέ τουρκικό ἔδαφος ἐκπαιδεύονται ἀπό τή ΜΙΤ καί τή CIA οἱ «Σύριοι ἀντάρτες».
«Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ἐμπροσθοφυλακή τῆς Δύσης ἐπί χρόνια τρέφει τό φίδι τῆς ἰσλαμικῆς τρομοκρατίας καί βαναυσότητας στόν κόρφο της καί ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν διαμαρτύρεται, ἐπειδή τό φίδι δαγκώνει. Εἶναι καιρός νά ἐξεταστεῖ τό μέλλον τῆς Δύσης, μέ βασικό ἄξονα τήν πιθανότητα τῆς καθυπόταξής της ἀπό τούς παρανοϊκούς φονταμενταλιστές, πού δέν δίνουν δεκάρα γιά τήν ἀνθρώπινη ζωή». (ἐφ. «Δημοκρατία» 14.9.12)
ΜΑΛΙΣΤΑ, τό ἔθνος τῶν γκέι καί τῆς «μουμιοποιημένης» ἐξοχωτάτης Ἐλισάβετ, ἡ ὁποία σημειωτέον εἶναι καί ἡ ἀνώτατη θρησκευτική ἡγέτης, ἐκήρυξε τόν πόλεμο ἐναντίον τοῦ Σταυροῦ καί τῶν πιστῶν του, ὅπως παρόμοια μέ ὅσα συμβαίνουν στίς ἰσλαμικές χῶρες. Ἡ «χριστιανική» Δύση αὐτοκτονεῖ.
ΤΟ ΚΕΝΟ καί ἡ ἔκπτωση προασπίσεως τῶν χριστιανικῶν ἀξιῶν, τίς ὁποῖες εἶχαν οἱ παλαιοί ὁραματιστές πολιτικοί, τῆς Ἑνωμένης Εὐρώπης, ἔχουν παραχωρήσει τή θέση τους σέ νομοθετήματα εὐθυγραμμισμένων νά θεραπεύουν τά κατώτατα ἔνστικτα τῆς σεξουαλικῆς δραστηριότητας ὑπανθρώπων, σάν αὐτῶν πού «νομιμοποίησε τήν κτηνοβασία» ἀπό τό γερμανικό «κτηνοβούλιο». Τέτοια ἄρρωστα καί ἔκφυλα μυαλά κυβερνοῦν τήν γηραιά καί ἡμιθανῆ Εὐρώπη…
Περ. Χρ. Βιβλιογραφία

Τέτοιο ηγέτη χρειάζεται η Ελλάδα



 ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ: ΑΓΩΝΑΣ http://www.agonas.org
Τέτοιο ηγέτη
χρειάζεται η Ελλάδα
Aπό τέτοιο ηγέτη έχει ανάγκη η χώρα μας, για να βάλει τέρμα στην ασυδοσία των λαθρομεταναστών που θέλουν την Ελλάδα καταφύγιο ξένων κακοποιών και πρακτόρων του Ισλάμ, και να πει αυτά που είπε η Αυστραλέζα πρωθυπουργός και έχουν ως εξής:
«ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΟΧΙ ΟΙ ΑΥΣΤΡΑΛΟΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΝ… Είτε σας αρέσει είτε όχι. Έχω κουραστεί από την ανησυχία αυτού του έθνους μήπως ενοχλούμε μερικούς ανθρώπους ή την κουλτούρα τους.
Από την εποχή των επιθέσεων στο Μπαλί, έχουμε παρατηρήσει μια αύξηση του πατριωτισμού στην πλειονότητα των Αυστραλών. Η κουλτούρα μας έχει εξελιχθεί για περισσότερο από δύο αιώνες με αγώνες, προσπάθειες και επιτυχίες από εκατομμύρια αντρών και γυναικών που κατέκτησαν την ελευθερία.
Μιλάμε κυρίως ΑΓΓΛΙΚΑ, όχι ισπανικά, λιβανέζικα, αραβικά, κινέζικα, γιαπωνέζικα, ρώσικα ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Οπότε, αν επιθυμείτε να γίνετε μέρος της κοινωνίας μας, να μάθετε τη γλώσσα μας.
Οι περισσότεροι Αυστραλοί πιστεύουν στον Θεό.

Ανθολόγια ή πανέρια με οχιές;

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ. 187 http://www.agonas.org

Ανθολόγια
ή πανέρια με οχιές;
«Ένα βράδυ η γιαγιά μου κάπνιζε το μαύρο της πούρο, ενώ εγώ μισοκοιμόμουν μακάρια στη ζεστή αγκαλιά της». (Ανθολόγιο Ε’-Στ’ Δημοτικού, σελ. 85).
Βεβαίως, όσοι τουλάχιστον είμαστε πάνω από τα σαράντα και «προλάβαμε» εκείνες τις όλο ζωής μαυροντυμένες γριούλες, τις μανάδες ή τις κυρούλες των περισσοτέρων από μας, που ανάβανε-ακούραστες-τα καντήλια στα ταπεινά ξωκλήσια και στα ερημομονάστηρα της Ελλάδας, αυτήν την εικόνα φυλάξαμε στην μνήμη μας: Να μας νανουρίζουν, καπνίζοντας μαύρα πούρα, από την Κούβα, γιατί δεν καταδέχονταν τα παρακατιανά...
«-Μπορεί η γερόντισσα που πέθανε να πήγε στην Κόλαση.
-Λες; Η Κλάρα έγνεψε με το κεφάλι της.
-Το δίχως άλλο θα πήγε στην Κόλαση, γιατί μάλωνε όλα τα παιδιά της πολυκατοικίας. Κι επειδή πρέπει να πάει στην Κόλαση, κλαίνε όλες οι φίλες της. Έτσι θα είναι. Κι εγώ αυτό το νομίζω πολύ σωστό. Και όταν έκανα να ρωτήσω, αν οι διάβολοι θα ψήσουν στην Κόλαση τη γριά, μας είπε χαμηλόφωνα ο πατέρας:
-Σιωπή! Πολλά λέτε!»(Ανθολόγιο, Ε’-Στ’ Δημοτικού, σελ. 134). Ούτε το «φοβερόν μυστήριον» του θανάτου δεν σέβονται οι «καντιποτένιοι», που αποφασίζουν το τι θα διδάσκονται τα παιδιά του προδομένου λαού μας. Και υποτίθεται ότι στο «Ανθολόγιο», το λέει και η λέξη, βάζεις τα άνθη της λογοτεχνίας, ό,τι καλύτερο ιστόρησε ο κάλαμος των μαϊστόρων του λόγου, το ακροθίνιον.
Γιαγιάδες με πούρα, που ψήνονται στην κόλαση, «διαβόλια και τριβόλια», μαγαρισιές και δαιμονολογίες, τι δουλειά έχουν με 11χρονα παιδιά;

ΘΗΣΑΥΡΟΣ Ο ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.187 http://www.agonas.org
«Η Ελλάδα έχει πολύ ορυκτό πλούτο,

αλλά δεν θα σας αφήσουν να τον βγάλετε»

(ΝΙΚ. ΧΡΟΥΣΤΣΩΦ)
Με αυτά τα λόγια απάντησε ο τότε ηγέτης της ΕΣΣΔ Νικ. Χρουστσώφ στον Έλληνα – εκτελών χρέη Πρωθυπουργού της Ελλάδας – Σοφοκλή Βενιζέλο, όταν τον επισκέφτηκε στη Μόσχα και του ζήτησε οικονομική βοήθεια.
Όλοι οι ξένοι γνωρίζουν, εδώ και δεκαετίες, για τον πραγματικό ορυκτό μας πλούτο, γι’ αυτό οι σωτήρες – Ευρωπαϊκή Ένωση, Γερμανία, Αμερική κ.α., λειτουργώντας παρασκηνιακά, μας έδιναν αφειδώς δάνεια, επιδοτήσεις και δεν μας χαλούσαν ποτέ χατήρι. Έβαζαν “κατάλληλους” ανθρώπους στη χώρα μας, κρατώντας υπό έλεγχο την τύχη της Ελλάδας. Δωροδοκούσαν όσους άπλωναν το χέρι ώστε να τους χρησιμοποιήσουν την κατάλληλη στιγμή. Τους βεβαίωναν μάλιστα ότι, τα λεφτά που λάβαιναν για την συνεργασία και κατέθεταν, ήταν καλά κρυμμένα στην Ελβετία ή σε άλλους φορολογικούς παραδείσους. Έτσι, όποτε ήθελαν, εκβίαζαν τους διεφθαρμένους και διεκπεραίωναν τις χονδρές τους υποθέσεις.
Για χρόνια παρακολουθούσε ο λαός άναυδος αυτό το αίσχος της απόλυτης ασυδοσίας, της κλεψιάς και της ρεμούλας με τις σκανδαλώδεις λοβιτούρες και κανείς δεν τολμούσε να τους ακουμπήσει. Είχε επικρατήσει σαν “δόγμα”: «δούλεψε να φας και κλέψε για να ’χεις».
Εδώ στην Ελλάδα, έχουν καταγραφεί οι πιο σκληροί ανταγωνισμοί Αμερικανών, Βρετανών, Γάλλων και Γερμανών για το ποιος θα έχει το “πάνω” χέρι και την κηδεμονία. Στους ανταγωνισμούς αυτούς αποδίδονται και οι ανατροπές που έγιναν στα πολιτικά πράγματα της χώρας μας, όπως: του Γεωργ. Παπανδρέου από τους αποστάτες, τους χουντικού Παπαδόπουλου από τον πιο “συνεργάσιμο” Ιωαννίδη, η κατάληψη της μισής Κύπρου από τους Τούρκους (πετρέλαια – φυσικό αέριο), τα Ίμια (μοναδικά παγκοσμίως σε ποσότητα οσμίου και κόκκινου υδραργύρου1).

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΑΦΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ


ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.187 http://www.agonas.org
Σε μια εποχή που ο κόσμος πεινάει, είναι άνεργος, αυτοκτονεί και οι ναοί δεν έχουν χρήματα για θέρμανση και φωτισμό, ο Αρχιεπίσκοπος στις 5 Οκτωβρίου 2012 δήλωνε στα Μέσα Ενημέρωσης ότι, τα χρηματικά αποθέματα φθάνουν μόνο για δύο μήνες και αν δεν βρεθούν χρήματα θα αναγκαστεί σύντομα η Εκκλησία να σταματήσει τις πληρωμές του προσωπικού της και να προχωρήσει σε απολύσεις 300 υπάλληλων που εργάζονται στην Εκκλησία της Ελλάδας.
Την επομένη ανακοινώνεται διαγωνισμός για την προμήθεια δεκάδων πολυτελών δώρων που προορίζονταν για δώρα του Αρχιεπισκόπου προς τους υψηλούς επισκέπτες του. Οι λεπτομέρειες που προβλέπονταν στον διαγωνισμό είναι απίστευτες. Στην προκήρυξη που δημοσίευσε το πρακτορείο ΡΝΝ καταγράφονται με φοβερή λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχουν οι 24 κατηγορίες δώρων – εγκόλπια, σταυροί, αρχιερατικές ράβδοι, δίσκοι, εικόνες και άλλα αναμνηστικά – φτιαγμένα από καθαρό ασήμι, επιχρυσωμένα, επιπλατυνωμένα και πλουτισμένα με πολύτιμες πέτρες…
Οι περιγραφές που ακολουθούν είναι από το ακριβές κείμενο της προκήρυξης.
01. Τα εγκόλπια και οι σταυροί να είναι ασημένια 925ο, επίχρυσα ή επιπλατυνωμένα.
02. Οι λίθοι που θα επικολληθούν να είναι «ζιργκόν», ευρωπαϊκής κοπής (brilliant cut), χρώματος λευκού, κεχριμπαρί, σμαραγδί, ροδί και άκουα μαρίνα.
03. Τα σμάλτα των εγκολπίων να είναι αρίστης ποιότητας.
04. Όπισθεν των σμάλτων να τοποθετηθεί πλαξ, επί της οποίας θα χαράσσεται η υπογραφή του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου. Η υπογραφή αυτή θα χαράσσεται και εφ’ όλων των λοιπών αντικειμένων.