«Μάνα,
σου λέω, δεν μπορώ τους Τούρκους να δουλεύω…
Δεν
ημπορώ, δεν δύναμαι, εμάλλιασε η καρδιά μου…
Θα
πάρω το ντουφέκι μου, να πάω, να γίνω κλέφτης…»
«Καλύτερα
μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά
σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή».
Αθανάσιος
Διάκος (1788 – 1821)
Μέγα θαύμα το
1821! Θαύμα
θαυμάτων! Και μεγάλη η Δόξα Κυρίου !!!
Μετά από τα τετρακόσια (400) χρόνια σκλαβιάς
και το μαρτυρικό Γολγοθά της Τουρκοκρατίας, «πού όλα τάσκιαζε η φοβέρα και τα
πλάκωνε η σκλαβιά», ήρθε και η Άγια Μέρα της Εθνικής Παλιγγενεσίας.
Η 25η
Μαρτίου 1821 !
Ήλθε μετά τον Γολγοθά και τον Σταυρό, η
Ανάσταση !
Ήρθε η Άγια Μέρα του Θεού ! «Όλη δόξα κι όλη
χάρη»!
Οι ΄Ελληνες
ξεσηκώθηκαν.
Εκείνος ο ξεσηκωμός δεν ερμηνεύεται με λόγια
ανθρώπινα.
Δεν εξηγείται με την ανθρώπινη λογική.
Μόνο δυό λαοί
στον κόσμο έζησαν αυτό το θαύμα:
Οι Εβραίοι όταν έφυγαν
από τη δουλεία της Αιγύπτου μετά από τετρακόσια τριάντα (430) χρόνια κι εμείς, οι Έλληνες, όταν διώξαμε τον δυνάστη
οθωμανό μετά από τετρακόσια (400) χρόνια και η Μακεδονία μετά από πεντακόσια
(500) χρόνια.
Αυτά είναι τα θαύματα του αληθινού Θεού!
Το λέγει ο
Γέρος του Μοριά:
«Ωσάν βροχή
από τον ουρανό έπεσε σε όλους μας η επιθυμία να ξεσηκωθούμε». Και συνεχίζει:
«Όταν πιάσαμε
τα άρματα για να ξεσηκωθούμε, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και ύστερα υπέρ
Πατρίδος»
! Και καταλήγει:
«Ο Θεός έβαλε
την υπογραφή Του για τη λευτεριά της Ελλάδος και δεν την παίρνει πίσω»!
Μέσα όμως στο μεγάλο, το μέγιστο, στα
δευτερόλεπτα και τις λεπτομέρειές του, αυτό θαύμα του ΄21, υπάρχουν κι άλλα μικρότερα θαύματα. Τα θαύματα των ηρώων και
μαρτύρων μας.
Ναι, είναι βουνό γεμάτο δόξα το 1821!