χρησιμοποιούν έναν δειλό δεσπότη για να κάνουν μεγάλο κακό στούς αγωνιστές και την εκκλησία

Παλικαρίσια λόγια καταπρόσωπο ενός λαγωού Δεσπότη! ---Διέκοψα το μνημόσυνό σου γιατί μνημονεύεις τον Πατριάρχη που δεν "ορθοτομεί τον λόγον της αληθείας"!

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ;

Αρχιμ. Παϊσίου Παπαδόπουλου

  Όταν με την Χάρη του Τριαδικού μας Θεού στο ξεκίνημα της πνευματικής μου πορείας πλησίασα τον τότε Σεβασμιώτατο Φλωρίνης, αείμνηστο πλέον, π. Αυγουστίνο κατηχηθήκαμε κοντά του, καθώς και πλησίον των πνευματικών του τέκνων, τα σχετικά με την ορθόδοξο πίστη της Αγίας μας Εκκλησίας. Κοντά του μάθαμε πολλά αλλά είδαμε περισσότερα. Γνωρίσαμε έναν Πατέρα της Εκκλησίας με ορθόδοξη διδασκαλία, αγιότητα βίου καθώς, βέβαια, και με αναγνώριση της προσφοράς του από το ευρύ χριστεπώνυμο πλήρωμα και όχι μόνο από την τοπική Εκκλησία.

   Στους αγώνες επειδή έμπαινε πάντα ο ίδιος μπροστά δεν χρειαζόταν εμείς οι ιερείς να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες στα αντιαιρετικά. Μας άφησε μια υψίστη παρακαταθήκη να κρατήσουμε την αμώμητη πίστη μας ως τον σπουδαιότερο θησαυρό μας και μας εμπιστεύθηκε την άγρυπνη συνείδησή του να ελέγχουμε πρώτα την ζωή μας και έπειτα τα εκκλησιαστικά πράγματα, τα οποία όταν αφορούν την πίστη δεν μας ενδιαφέρει η γνώμη κανενός εφόσον δεν εκφράζει τον κανόνα πίστεως της Εκκλησίας. Το μοναδικό κριτήριό μας είναι η Αγία Γραφή και η Πατερική Παράδοση  -που ερμήνευσε αυθεντικά τα θεόπνευστα λόγια- καθώς και η ζωή και το παράδειγμα των αγίων στους αγώνες υπέρ της ορθοδοξίας. Γι’ αυτό γνώμονας μας προσωπικά στην συνέχεια της πνευματικής  μας πολιτείας υπήρξε διαχρονικά όσο ακόμη ζούμε το Αποστολικό: «ἄρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ τὸν Θεόν; ἢ ζητῶ ἀνθρώποις ἀρέσκειν; εἰ γὰρ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἂν ἤμην» (Γαλ. 1,10), τώρα, δηλαδή, ανθρώπους ζητώ να πείσω ή να ευαρεστήσω τον Θεό, διότι αν ήθελα να φανώ αρεστός στους ανθρώπους δεν θα ήμουν  δούλος του Χριστού.

   Ο Μέγας  Αντώνιος εύστοχα σημειώνει για τους πραγματικά πιστούς που θέλουν να είναι φιλόθεοι, και γι’ αυτό δεν είναι μόνο κλητοί αλλά και εκλεκτοί: «Αυτοί οι άνθρωποι ούτε αρέσουν στους πολλούς, ούτε και αυτοί αρέσκονται με τους πολλούς». 

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΙΣΤΩΝ Βόλου-Λαρίσης Πρός τήν Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΙΣΤΩΝ Βόλου-Λαρίσης: Μέ ποιά λογική εκδιώκετε τούς Πατέρες πού αντιδρούν; Κάνετε θεάρεστον έργο υπακούοντες στόν Βαρθολομαίο; (Με νέες υπογραφές)

Πρός τήν Ἱερά Κοινότητα 

τοῦ Ἁγίου Ὄρους

           

        Σεβαστοί Πατέρες εὐλογεῖτε.

 .

      Παρακολουθοῦμε ἐδῶ καί πολύ καιρό τά τεκταινόμενα στήν Ἐκκλησία γύρω ἀπό τήν ὑπόθεση τῆς  συνόδου τῆς Κρήτης.

    Ἔχουμε ἀπελπιστῆ παντελῶς ἀπό τούς Πατριάρχας - Ἀρχιεπισκόπους - Ἐπισκόπους  καί  Ἱερεῖς μας. Τελευταία ἐλπίδα τῆς  Ὀρθοδοξίας πιστεύουμε εἴστε ἐσεῖς, τό Ἅγιον  Ὄρος μέ τή χιλιόχρονη παράδοση τῆς ἀντίστασης σέ κάθε μορφή αἱρέσεως.

      Καί ἐνῶ περιμέναμε νά δοῦμε σύγχρονους ὁμολογητάς στό ὄνομα τῶν εὐαγῶν μονῶν καί τῶν μορφωμένων μοναχῶν πού τίς ἐπανδρώνουν, βλέπουμε ἔκπληκτοι ὀλιγωρία, φόβο, ἀπροθυμία εἰς τά τῆς πίστεως ἕως καί
δειλία καί προδοσία, καί μή θεωρηθῆ ὅτι μόνον οἱ μοναχοί γνωρίζουν τί συμβαίνει στήν Ἐκκλησία καί ἐμεῖς οἱ λαϊκοί τά ἀγνοοῦμε. Μέ πόνο ψυχῆς σᾶς ἐρωτοῦμε νά μᾶς ἀπαντήσετε, ἄν καταδέχεσθε, σέ δύο ἐρωτήματα:

   1) Εἶναι οἱ αἱρετικοί Λατίνοι, Προτεστάντες, Μονο-φυσίτες -καί λοιπός ἀχταρμάς τῶν ἑτεροδόξων- Ἐκκλησίες;  Πῶς λοιπόν ὁ ἐκπρόσωπός σας στή σύνοδο τῆς Κρήτης, π. Τύχων Σταυρονικητιανός συμφώνησε σ’ αὐτό τό ἀνομολόγητο ὀλίσθημα καί ἐσεῖς τί κάνατε; καί

       2) Μέ ποιά λογική ἐκδιώκετε ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος τούς
Πατέρες πού ἀντιδροῦν σ’ αὐτόν τόν κατήφορο, Χιλανδαρινούς – Λαυριῶτες καί ἄλλους κελλιῶτες;

     Νομίζετε ὅτι κάνετε θεάρεστον ἔργον ὑπακούοντες στόν Βαρθολομαῖο; Νά ξέρετε ὅτι αὐτός θά μείνη στήν ἱστορία σάν νέος Βέκκος κι ἐσεῖς σάν ἀκόλουθοί του (θυμηθῆτε τούς τυμπανιαίους Λαυριῶτες). Τί μᾶς ὠφελοῦν πατέρες τά ὡραῖα μοναστήρια μέ τά λαμπρά καθολικά τους, τούς στολισμούς, τίς ὑπέροχες ἁγιογραφίες καί ψαλμωδίες τους ἀκόμη καί τήν πνευματική τους ζωή μέ τή νοερά προσευχή, τίς ἀγρυπνίες, τήν ἄσκηση καί τήν ὑπακοή, πού στίς ἡμέρες μας ἔχουν γνωρίσει θαυμαστή ἄνθηση, ὅταν λείπει ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ;

    Εἴθε ἡ Παναγία μας καί οἱ Ἅγιοι, τούς ὁποίους ὑποτίθεται ὅτι ὑπηρετεῖτε, νά σᾶς φωτίσουν νά ὀρθοτομήσετε ἐπιτέλους καί νά πάψετε νά σκανδαλίζετε τούς ἐναπομείναντας Ὀρθοδόξους.

    Ἐμεῖς πάντως νά ξέρετε ὅτι, ὅσο μποροῦμε, θά ἀντιδράσουμε σ’ αὐτό τό πρωτοφανές πραξικόπημα πού ἔγινε στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, γιατί πιστεύουμε ὅτι ἀπ’ αὐτή τήν ἀντίδραση κρέμεται ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν μας καί τῶν παιδιῶν μας καί αὐτῆς τῆς πατρίδος μας ἀκόμη.

          Νῦν ὑπέρ πάντων ὁ ἀγών.

                                                  

Ζητοῦμε ταπεινά τήν εὐχή σας.

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ έχει ανάγκη και ζητάει τις προσευχές μας

   Σεβαστοί Πατέρες και Αδελφοί, καταφεύγω  στην αγάπη σας  και την δύναμη της Θεοπειθούς προσευχής σας,  των Ορθοδόξων Χριστιανών μετερχόμενος την διαδικτυακή επικοινωνία δια των Ορθοδόξων Ιστολογίων.

  Τίς προσεχείς ημέρες,  την Τρίτη 13, Τετάρτη 14, και Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου  2016 υπόκειμαι σε δύσκολες καθοριστικές δοκιμασίες – εξετάσεις για τις μικρές  δυνάμεις  μου  γι’ αυτό καταφεύγω ταπεινά  να ζητήσω την βοήθεια των  προσευχών σας ενωμένες με τίς δικές μου.

   Σας παρακαλώ, αν δεν σας κουράζω και θέλετε,  συν τοις άλλοις, όπως δεηθείτε  υπέρ εμού του ταπεινού δούλου Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,  ενώνοντας τίς  προσευχές σας με την δική μου αδύνατη φωνή προς τον Άγιο Τριαδικό Θεό,    εις βοήθειά μου   και Σωτηρία μου.

   Ευχαριστώντας σας,   Εύχομαι  μετά της οικογένειάς μου   από  βάθους καρδίας,  όπως  ο  Κύριός  μας να σας ανταποδίδει κάθε ευλογία για αυτή την Πνευματική Ελεημοσύνη σας.

                                                                Ο    ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Ἐπιτρέπεται νὰ θεολογοῦν καὶ νὰ ἐλέγχουν οἱ πιστοὶ τοὺς ποιμένες τους καὶ γενικά, ὅποιον φαίνεται νὰ καινοτομεῖ ὡς πρὸς τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων;

«μέσα στὴν Ἐκκλησία, ”προσωπικὲς γνῶμες” δὲν πρέπει οὔτε και μπορεῖ νὰ ὑπάρχουν». «… ὁ Ἐπίσκοπος –καὶ ὁ κάθε Κληρικός– πρέπει ν΄ ἀγκαλιάσῃ μέσα του ὅλη του τὴν Ἐκκλησία· Δὲν πρέπει νὰ ὁμιλῇ ἀφ” ἑαυτοῦ ἀλλὰ ἐν ὀνόματι τῆς Ἐκκλησίας, «ex consensu ecclesiae»

Σε αὐτοὺς τοὺς δύσκολους καιροὺς τῆς ἐπικράτησης τῆς αἵρεσης βλέπουμε τὸ λυπηρὸ φαινόμενο νὰ πολεμοῦνται καὶ νὰ ὑβρίζονται συνήθως χωρὶς ἐπιχειρήματα, ὅσοι σχολιάζουν καὶ ἐλέγχουν κείμενα, κυρίως Ἐπισκόπων, ποὺ ἀποκλίνουν ἀπὸ ἢ διαστρεβλώνουν τὴν πατερικὴ διδασκαλία.

Οἱ ἐπιτιθέμενοι εἶναι συνήθως ἄνθρωποι τοῦ Κλήρου καὶ τοῦ πανεπιστημιακοῦ χώρου, ποὺ ὑποστηρίζουν μὲ λίγα λόγια καὶ δυστυχῶς χωρὶς πατερικὰ χωρία, ὅτι δὲν μπορεῖ ὁ κάθε ἕνας νὰ θεολογεῖ καὶ νὰ σχολιάζει κείμενα, πόσῳ μᾶλλον ὅταν πρόκειται γιὰ κείμενα τῶν λεγομένων «αὐθεντιῶν». Τὸ γεγονός, ὅτι κάποιος ἀγωνίζεται γιὰ τὴν πίστη του, δὲν τὸν βάζει αὐτόματα στὸ ἀπυρόβλητο καὶ δὲν τὸν προφυλάσει ἀπὸ ὀλισθήματα πνευματικά. Αὐτὸ ἰσχύει γιὰ ὅλους, καὶ πρῶτα γιὰ μένα.

Άγιος Σπυρίδων: Προστάτης των Φτωχών, Πατέρας των Ορφανών, Δάσκαλος των Αμαρτωλών

Ας ακολουθήσουμε τον Άγιο Σπυρίδωναστο δρόμο του Κυρίου«τῆς ἀγάπης ῥεῖθρον μὴ κενούμενον» και με τις πρεσβείες του και τη Χάρη Του Τριαδικού Θεού θα φτάσουμε στο τέλος Του Φωτεινού Μονοπατιού

1. Κόντογλου Φώτης: Ο Άγιος Σπυρίδων.

O άγιος Σπυρίδωνας είναι ένας από τους πλέον τιμημένους αγίους της Oρθοδόξου Eκκλησίας, που τον επικαλούνται οι χριστιανοί στις περιστάσεις όπως τον άγιο Nικόλαο, τον άγιο Γεώργιο και τον άγιο Δημήτριο. Tο τίμιο λείψανό του το έχει η Kέρκυρα, όπως η Zάκυνθος έχει το λείψανο του αγίου Διονυσίου κ' η Kεφαλληνία τον άγιο Γεράσιμο.

Γεννήθηκε στον καιρό του αυτοκράτορος Kωνσταντίνου του Mεγάλου στο νησί της Kύπρου, από γονιούς φτωχούς. Γι' αυτό στα μικρά χρόνια του ήτανε τσομπάνης και φύλαγε πρόβατα. Ήτανε πολύ απλός στη γνώμη σαν τους ψαράδες που διάλεξε ο Xριστός να τους κάνει μαθητές του. Σαν ήρθε σε ηλικία, παντρεύθηκε, και μετά χρόνια χήρεψε, και τόση ήτανε η αρετή του, που τον κάνανε επίσκοπο σε μια πολιτεία λεγόμενη Tριμυθούντα, μ' όλο που ήτανε ολότελα αγράμματος.

Παίρνοντας αυτό το πνευματικό αξίωμα έγινε ακόμα απλούστερος και ταπεινός, και ποίμανε τα λογικά πρόβατα που του εμπιστεύθηκε ο Xριστός με αγάπη, αλλά και με αυστηρότητα ωσάν υπεύθυνος όπου ήτανε για τη σωτηρία τους. Ήτανε προστάτης των φτωχών, πατέρας των ορφανών, δάσκαλος των αμαρτωλών. Kαι είχε τέτοια καθαρότητα και αγιότητα, που του δόθηκε η χάρη άνωθεν να κάνει πολλά θαύματα, για τούτο ονομάσθηκε θαυματουργός.

Ο Βίος του Αγίου Σπυρίδωνος

«Ὁ Κύριος ἔδωκεν, ὁ Κύριος ἀφείλατο. Ὡς τῷ Κυρίω ἔδοξεν, οὕτω καί ἐγένετο. Εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τούς αἰώνας» (Ιώβ α΄ 21)

Βίος Αγίου Σπυρίδωνος του Θαυματουργού Επισκόπου Τριμυθούντος Ο Άγιος Σπυρίδων ο Θαυματουργός, Επίσκοπος Τριμυθούντος Κύπρου εορτάζεις τις 12 Δεκεμβρίου. Ανήκει στην ιερή φάλαγγα των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας των πρώτων αιώνων. Γεννήθηκε το 270 μ.Χ. και έζησε στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου (306 - 337) και του γιου του Κωνστάντιου (337 - 361). Γενέθλια πατρίδα του ο Άγιος Σπυρίδων είχε όχι την Τριμυθούντα της Κύπρου, όπως γράφουν πολλοί και που σήμερα είναι ένα μικρό χωριό με το όνομα Τρεμετουσία, αλλά την γειτονική της κωμόπολη Άσσια. Αυτό μας λέγει ο Άγιος Τριφύλλιος, πρώτος Επίσκοπος της Λευκωσίας και μαθητής του Αγίου Σπυρίδωνος. «Ούτος ουν ο Άγιος Σπυρίδων αγροίκος μεν ην ειπείν κατά την ανατροφήν, εν χωρίω Ασκία καλουμένω γεννηθείς εις την Κυπρίων επαρχίαν». Το χωριό Ασκία (πιο σωστά Άσκια) είναι η γνωστή κωμόπολη της Άσσιας, που είναι κοντά στην Τριμυθούντα. «Αγροίκος» σημαίνει άνθρωπος απλοϊκός, άνθρωπος που δεν σπούδασε, δεν έμαθε να γράφει και να διαβάζει καλά. Άνθρωπος, όπως λέμε εμείς σήμερα του βουνού και του κάμπου. Άνθρωπος της υπαίθρου• και τέτοιος πραγματικά ήταν ο Άγιος μας. Τέτοιοι ήσαν και οι γονείς του. Άνθρωποι αγρότες, φτωχοί, αλλά πολύ ενάρετοι και πιστοί. Γι' αυτό και το παιδί τους το ανέθρεψαν με προσοχή και φόβο Θεού. Το ανέθρεψαν, όπως λέγει και ο θείος Παύλος για τον μαθητή του Τιμόθεο, ότι τον ανέθρεψε η γιαγιά του Λωΐδα και η μητέρα του Ευνίκη «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Μόρφωση και ζωή Γράμματα ο Άγιος δεν έμαθε πολλά. Ούτε φοίτησε σε ανώτερες Σχολές, όπως οι άλλοι μεγάλοι ιεράρχες της Εκκλησίας. Η Αγία Γραφή όμως, το βιβλίο του Θεού, ήταν ο καθημερινός και αχώριστος σύντροφός του. Όπου πήγαινε, μαζί του την έπαιρνε. Μαζί του στο σπίτι. Μαζί του και όταν οδηγούσε τα πρόβατα στη βοσκή, γιατί ήταν βοσκός. Μέσα στο σακίδιό του, την γνωστή κυπριακή βούρκα στην οποία είχε βαλμένο το λιτό του γεύμα, είχε και το Ευαγγέλιό του. Πόσο συγκινητική, μα και αξιομίμητη αλήθεια ήταν τούτη η συνήθειά του! Μιλάει μόνη της. Τούτο προσθέτουμε:

Προφητικός Λόγος του π. Αυγουστίνου Καντιώτη: Όταν αρχίσει ο μεγάλος διωγμός, μη φοβηθείς!

Ο Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης:

 Όταν αρχίσει ο μεγάλος διωγμός των Χριστιανών και οι Ιερείς και οι Επίσκοποι αρχίσουν να κηρύττουν άλλο Ευαγγέλιο, τότε εσύ μη φοβηθείς, μείνε στον Χριστό και θα νικήσεις!

ΑΝ ΟΛΟΙ ΑΡΝΗΘΟΥΝΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΓΟΝΑΤΙΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ ΕΣΥ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΜΗ ΓΟΝΑΤΙΣΕΙΣ, ΝΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥ Ο ΕΝΑΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΗΣ.

Γέρος πλέον ἐπίσκοπος, ποὺ βρίσκομαι στὸ τέλος τῆς ἐπιγείου ζωῆς μου, ὕστερα ἀπὸ πολύπλακτον καὶ περιπετειώδη βίον 40 ἐτῶν στὴν Πατρίδα σᾶς συνιστῶ παιδιά. Ἂν ἔρθη ἐποχὴ ποὺ θὰ ἀκούσωμε καὶ ἐμεῖς ὄχι στὸ θέατρο, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα διωγμός. Καὶ θ᾿ ἀκουστῆ ἡ λέξη διωγμὸς ἐναντίον τῶν πιστῶν χριστιανῶν, μὴ φοβηθεῖτε, μὴ δειλιάσετε. Ἐγὼ μὲν δὲν θὰ ζῶ πλέον, θὰ βρίσκομαι ὑπὸ τὸν τάφο, ἀλλὰ ἐσεῖς τὴν φωνὴν τῆς Νικομηδείας, τὴν φωνὴ τῶν μαρτύρων, θ᾿ ἀκούσετε νὰ φωνάζουν, ἀπ᾿ ἄκρου εἰς ἄκρου διωγμός καὶ οἱ Ἐκκλησίες καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ἐπίσκοποι θὰ ἐξαλείψουν τὸ Εὐαγγέλιο, γιὰ νὰ κηρυχθῆ νέον εὐαγγέλιο. 

Καὶ ὅτι γίνεται στὴν Ἀλβανία καὶ ὅτι γίνεται σὲ χῶρες μακριά, θὰ γίνη καὶ στὴν Ἑλλάδα, προφητεύω. 

Ἀλλὰ ἕνα πράγμα νὰ ξέρετε πολὺ καλά, ὅτι δὲν θὰ νικήσουν οἱ ἂθεοι, ἀλλὰ οἱ πιστοί. Ἐσεῖς παιδιά μου ὅσο λίγα καὶ ἂν μείνετε μὲ τὸν Χριστό, μή φοβηθεῖτε, θὰ νικήσετε. Καὶ ἂν ἀκόμα παιδί μου, παιδὶ τοῦ Κατηχητικοῦ Σχολείου, παιδὶ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τοῦ Πόντου καὶ τῆς Μακεδονίας καὶ ἂν σ᾿ἀρνηθεῖ ἡ μάνα σου καὶ ὁ πατέρας καὶ μείνεις ἕνας μέσα στὴν Πτολεμαΐδα καὶ ἂν ὅλη ἡ κοινωνία τῆς Πτολεμαΐδος γονατίσει μπροστὰ στὸν διάβολο, ἐσὺ μὴ γονατίσεις, νὰ τὸν πολεμήσης καὶ σὺ ὁ ἕνας θὰ νικήσης.

πηγή(Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου σε μαθητάς & μαθήτριες των Κατηχητικῶν Σχολείων Πτολεμαΐδος 1978)

Προκλητικός ο ΣΥΡΙΖΕΟΣ Παρασκευόπουλος: Να αποποινικοποιηθεί το αδίκημα για το κάψιμο της σημαίας

Ούτε ιερό ούτε όσιο δεν έχουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αφού για άλλη μια φορά προκαλούν τον ελληνικό λαό με τις δηλώσεις τους.

Ούτε ιερό ούτε όσιο δεν έχουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αφού για άλλη μια φορά προκαλούν τον ελληνικό λαό με τις δηλώσεις τους. Από ότι φαίνεται περίτρανα αδιαφορούν πλήρως για τα ιερά σύμβολα της χώρα μας και δηλώνουν με μεγάλη άνεση να αποποινικοποιηθεί το αδίκημα για το κάψιμο της σημαίας. Ποίας σημαίας κύριοι; Έκείνης που κάτω από τα χρώματα της χιλιάδες Έλληνες θυσιάστηκαν προκειμένου σήμερα να ανεμίζει σε ελεύθερο ουρανό.     

Να ανοίξει ένας διάλογος προκειμένου να αποποινικοποιηθεί το αδίκημα για το κάψιμο της σημαίας, ζητά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και μέχρι πρότινος υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος, σε συνέντευξή του στη «Βραδυνή της Κυριακής». Ο κ. Παρασκευόπουλος υποστηρίζει πως η πράξη αυτή πρέπει να αποδοκιμάζεται πολιτικά, κοινωνικά και ηθικά, κάτι που κατά την άποψή του, είναι και πιο αποτελεσματικός τρόπος

Η νεοβουδιστική Πολυθρησκειακή μέθοδος διδασκαλίας Arigatou προωθείται από Οικουμενιστές και νεοταξίτες για την αποεκκλησιαστικοποίησης του μαθήματος των θρησκευτικών!

Η Πολυθρησκειακή μέθοδος διδασκαλίας της καταδικασμένης από την Εκκλησία Arigatou στα ελληνικά σχολεία.

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής –Χριστιανικής Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

Σχόλιο: Βέβαια, ὁ κ. Ρεράκης γιὰ νὰ ἐκμεταλλευτεῖ ὅποιο κύρος ἔχει ἀπομείνει στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο, χρησιμοποιεῖ τοὺς ἀναιρούμενους ἀπὸ τὶς πράξεις λόγους τους καὶ ἔτσι δὲν ἀποδίδεται ἡ ἀλήθεια, ὅτι αὐτὸς καὶ ἡ κοιμωμένη Ἱεραχία ἔχουν τὴν κύρια καὶ μεγαλύτερη εὐθύνη γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν προγραμμάτων αὐτῶν. Ἀσφαλῶς μερίδιο εὐθύνης ἔχουμε κι ὅλοι ἐμεῖς πού, στὴν ἀρχὴ μὲ ἤπιες διαμαρτυρίες, καὶ στὴν συνέχεια μὲ παθητικότητα ἀποδεχόμαστε τὴν ἐφαρμογὴ τῶν Νεοταξικῶν Ἐντολῶν! 

   Δυστυχώς το βιώνουμε και αυτό στον τόπο μας: Να μας επιβάλλουν νέα Θρησκευτικά, που ακολουθούν τη διαθρησκειακή δομή διδασκαλίας και το πολυθρησκειακό πνεύμα του εκπαιδευτικού Προγράμματος μιας ανατολικής θρησκείας, της νεοβουδιστικής παραθρησκευτικής οργάνωσης Arigatou.

     Η μετατροπή  του Ορθόδοξου χαρακτήρα των Προγραμμάτων, της δομής και της ύλης των Θρησκευτικών, που νομοθετήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2016, αποτελεί, όπως είπε και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών «επιχείρηση αλλοιώσεως της πίστεώς μας». Η μετατροπή αυτή των Θρησκευτικών, ενός μαθήματος που ασκεί βαθύτατη επίδραση στη διαμόρφωση του ηθικοκοινωνικού χαρακτήρα και της πολιτισμικής συμπεριφοράς του μαθητή, δεν έχει επιστημονικά ερείσματα και, επομένως, οφείλεται, κατά τη γνώμη μας,  σε ιδεοληψίες, που επιδιώκουν τη θρησκευτική αποδόμηση της ελληνικής κοινωνίας. Η αποδόμηση αυτή, σύμφωνα με τον νέο προσανατολισμό των νέων Προγραμμάτων Σπουδών (ΠΣ) στα Θρησκευτικά, φαίνεται ότι στοχεύει στο να απεμποληθούν οι χριστιανικές αρχές, πάνω στις οποίες κτίστηκε ο ελληνικός και ευρωπαϊκός πολιτισμός και να συγκροτηθούν νέες, βασισμένες στην ιδέα του θρησκευτικού συγκρητισμού, που εμφύτευσαν στα νέα Θρησκευτικά θεολόγοι, μερικοί από τους οποίους υπηρετούν ταυτόχρονα αφενός στην παγκόσμια νεοβουδιστική ΜΚΟ, την Arigatou και αφετέρου στο Υπουργείο παιδείας.

Ιρανή συγγραφέας προειδοποιεί: Σας χορεύουν στο ταψί οι «μετανάστες», κινδυνεύετε

«Ξέρω και τους δύο κόσμους, αυτόν εδώ και εκείνον της Ανατολής. Όποιος έρχεται από εκεί εδώ, παίρνει τον κράτος και τους θεσμούς του μόνο τότε στα σοβαρά, όταν αυτό του παρουσιάζεται εν πλήρει εξουσία. Δεν εννοώ αστυνομικά γκλοπ, αλλά ξεκάθαρα όρια».
Ιρανή συγγραφέας που ζει νόμιμα 15 χρόνια στην Γερμανία,

στέλνει μήνυμα τόσο στους Γερμανούς όσο και στους Έλληνες, αναφερόμενη στο προσφυγικό ζήτημα.

Η Emitis Pohl, μιλώντας στην εφημερίδα «Kölner Stadt-Anzeiger», κάνει ουσιαστικά λόγο για «έγκλημα» της Γερμανίας αλλά και όλης της Ευρώπης, το να αφήνουν δεκάδες χιλιάδες οπαδών του Ισλάμ να εποικίζουν τις χώρες.

«Οι Γερμανοί είναι χαζοί, επειδή δεν τολμούν να έχουν απαιτήσεις από τους ‘πρόσφυγες’. (…) Τους χορεύουν στο ταψί εγκληματίες ‘μετανάστες’. Συγγνώμη αυτό είναι χαζό και αφελές», τονίζει στην εφημερίδα, καταγγέλλοντας την απραξία του κράτους κατά της ισλαμικής εγκληματικότητας.

Η θαρραλέα συγγραφέας είναι μέλος του CDU, ασχολούμενη με τον τομέα της βιομηχανίας.

Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά. Παράλληλα φροντίζει έναν 16χρονο ασυνόδευτο Αφγανό, σώζοντάς τον από τα νύχια του Trafficking.

«Έχω χαρακτηριστεί ως ναζί επειδή είπα πως όποιος πρόσφυγας συμπεριφέρεται όπως αυτοί οι άνδρες στον Σταθμό της Κολωνίας (σ.σ. εννοεί τα γεγονότα επιθέσεων κατά γυναικών την περασμένη Πρωτοχρονία) δεν έχει θέση στην χώρα», σημείωσε και κατέληξε:

«Ξέρω και τους δύο κόσμους, αυτόν εδώ και εκείνον της Ανατολής. Όποιος έρχεται από εκεί εδώ, παίρνει τον κράτος και τους θεσμούς του μόνο τότε στα σοβαρά, όταν αυτό του παρουσιάζεται εν πλήρει εξουσία. Δεν εννοώ αστυνομικά γκλοπ, αλλά ξεκάθαρα όρια».

Μήνυμα λοιπόν και στην Ελλάδα, όπου το κράτος καλωσορίζει αμέριμνα χιλιάδες οπαδούς του Ισλάμ, οι οποίοι έχουν ξεκινήσει σιγά-σιγά να δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Δεν εννοούμε τις οικογένειες των προσφύγων αλλά την συντριπτική πλειοψηφία των νεαρών μουσουλμάνων στρατεύσιμης ηλικίας που κατακλύζουν την χώρα.

Κυριακή ΙΑ΄ Λουκά - Μακριά οι προφάσεις! (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου).pdf by aktines on Scribd

Ο μολυσμός του Οικουμενισμού πλήττει όλους.

Άρθρο του Β. Κερμενιώτη για τα συμβαίνοντα στην μητρόπολη Φλώρινας και μικρό Σχόλιο.

  Κάποιοι ιερείς, στην αρχή σιωπούσαν απέναντι στον Οικουμενισμό, παρ’ όλο που τον απέρριπταν. Έπειτα, άρχισαν να τα δικαιολογούν. Τώρα εκφράζονται και οι ίδιοι αιρετικά εγκωμιάζοντας τον Βαρθολομαίο και "σταυρώνουν" πρώην αδερφούς ...

Κάτι ανάλογο πιστεύω ότι συμβαίνει με τους κληρικούς για τους οποίους ομιλώ. 

Στην αρχή σιωπούσαν απέναντι στον Οικουμενισμό, παρ’ όλο που τον απέρριπταν. Αυτό και μόνο, όμως, ήταν αρκετό για να περισταλεί η Χάρις του Θεού. 
Έπειτα, άρχισαν να δικαιολογούν όσα αδικαιολόγητα λέει και πράττει ο Πατριάρχης και οι άλλοι Οικουμενιστές. 
Και τώρα φτάσαμε στο σημείο να εκφράζονται κι αυτοί αιρετικά, να πλέκουν το εγκώμιο του κ. Βαρθολομαίου, να περιλούζουν με ύβρεις αυτούς με τους οποίους ήταν παλιά ομόφρονες και να επιχαίρουν που παραδίδεται για «σταύρωση» ένας αδελφός τους, ο π. Παΐσιος! Είναι φοβερό! Τους έχει εγκαταλείψει τελείως η Χάρις του Θεού! Μάλιστα, έχουν και την ψευδαίσθηση ότι πράττοντας έτσι …κάνουν «υπακοή στον επίσκοπο και στην Εκκλησία»!

Όταν ήμουν μικρός διάβαζα στο Ευαγγέλιο ένα φοβερό λόγο του Χριστού που με τρόμαζε και μου φαινόταν αδιανόητος, ότι στους εσχάτους καιρούς θα «πλανηθούν και οι εκλεκτοί»! (Ματθ. 24,24)

απόσπασμα

ακολουθεί το πλήρες κείμενο, που είδαμε εδώ

ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ!... 

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΡΜΕΝΙΩΤΗΣ

Διάβασα σήμερα στα «Νέα της Πτολεμαΐδας» κάποιους λόγους ενός σύγχρονου Αγίου της Εκκλησίας μας, του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη και οφείλω να συγχαρώ θερμά τον άνθρωπο που βρήκε το απόσπασμα και το έστειλε για δημοσίευση, γιατί είναι πολύ επίκαιρο στις ημέρες μας. Ο τίτλος του άρθρου ήταν: «Οι μπερδεμένοι ψυχικά άνθρωποι γίνονται αιρετικοί»1. 

Γίναμε τον τελευταίο καιρό μάρτυρες μιας άνευ προηγουμένου λοιδορίας, χυδαιολογίας και λασπολογίας προερχόμενης όχι από ανθρώπους του υποκόσμου, αλλά …από “χριστιανούς” και μάλιστα …κληρικούς! Άνθρωποι που φορούν το τιμημένο ράσο, άνθρωποι που τους είχαμε για αγίους, τον τελευταίο καιρό έβγαλαν από μέσα τους τόση εμπάθεια, τόσο μένος και συκοφαντία εναντίον αδελφών τους, που σου σηκώνεται η τρίχα! 

Κυριακήν των Προπατόρων (Ομιλία αγ. Γρηγορίου Παλαμά)

Ομιλία Γρηγορίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του Παλαμά, εις την Κυριακήν των Προπατόρων

   Κατά την ενδεκάτην του παρόντος (Δεκεμβρίου μηνός), ει τύχοι εν Κυριακή, ή τη πρώτη μετ’ αυτήν ερχομένη, δια το εγγίζειν την του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Γέννησιν, μνείαν ποιούμεθα των προ Νόμου και εν Νόμω κατά σάρκα Προπατόρων Αυτού.

  

    Όταν ο μονογενής Υιός του Θεού εσαρκώθη προς χάριν μας από την Παρθένον, δια της μετά σαρκός πολιτείας του, ετελειοποίησε τον νόμον, ο οποίος είχε δοθή δια του Μωυσέως. Τον ολοκλήρωσε δίδοντας τον νόμο της χάριτος, και μεταποίησε έτσι τον παλαιόν εκείνο νόμο στην ιδική μας Εκκλησία. Εκβάλλεται τότε το γένος των Εβραίων από την ιεράν Εκκλησία, και αντί αυτών εισαγόμεθα εμείς, οι οποίοι έχουμε εκλεγεί από τα έθνη. Και μας συνήνωσε ο Κύριος με τον εαυτόν του και με τον Πατέρα, μας παραλαμβάνει δηλαδή ως γνησίους νέους και αδελφούς, ακόμη δε, ω της ανεκφράστου φιλανθρωπίας, και γονείς ιδικούς του. Πράγματι, λέγει «ο ποιών το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς, ούτος και αδελφός μου και αδελφή μου και μήτηρ εστί»

Διακοπη μνημοσυνου του πατριαρχου (Ἀφιερωμένω στὸν μητροπολίτη Θεόκλητος, ἀπὸ τὸν προκάτοχό του)

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Μᾶς κατηγοροῦν, ὅτι δὲν σεβόμεθα τὸ Πατριαρχεῖο, διότι ὅλως αὐθαιρέτως διεκόψαμε τὸ μνημόσυνο τοῦ ὀνόματος τοῦ πατριάρχου.
Ὄχι, ἀδικοῦν τὴν ἀλήθεια, ὅταν λένε «ὅλως αὐθαιρέτως». Τὸ ἀληθὲς εἶνε τὸ τελείως ἀντίθετο. Ἐὰν ἀνοίξετε τὸ Πηδάλιο καὶ μελετήσετε τὸν ΙΕ΄ κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, τότε θὰ δῆτε ὅτι ὄχι «ὅλως αὐθαιρέτως» ἀλλὰ «ὅλως κανονικῶς» διεκόψαμε τὴ μνημόνευσι τοῦ πατριάρχου. Τὴν διεκόψαμε μετὰ ἀπὸ φρικώδεις δηλώσεις του περὶ πρωτείου καὶ ἀλαθήτου τοῦ πάπα, περὶ φιλιόκβε κ.λπ.. «Γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» διεκηρύσσοντο, σὲ παγκόσμιο κλίμακα, ἀντορθόδοξες διδασκαλίες, ποὺ ἔχουν καταδικασθῆ ἀπὸ πλῆθος Συνόδους. Οἱ δὲ τρεῖς μητροπολῖται τῆς Βορείου Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι μὲ πόνο ψυχῆς προχωρήσαμε στὴν διακοπὴ τοῦ πατριαρχικοῦ μνημοσύνου, μὲ ἔγγραφο πρὸς τὴν Ἱ. Σύνοδο δηλώσαμε ὅτι, ἐὰν ὁ πατριάρχης διέψευδε τὶς σχετικὲς δηλώσεις, ἐμεῖς θὰ ἐπαναλαμβάναμε τὸ μνημόσυνο. Ἀλλὰ δυστυχῶς ἐκεῖνος ἐπέμεινε στὶς πεπλανημένες ἀντιλήψεις του. Τὸ δὲ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἱ. Σύνοδος, παρ᾿ ὅλες τὶς πιέσεις ποὺ δέχθηκε, δὲν προχώρησε νὰ ἐπιβάλῃ κυρώσεις ἐναντίον μας, δείχνει ὅτι κατὰ βάθος ἀνεγνώριζε τὴν ὀρθότητα τῆς ἐνεργείας μας. Προσέφερε δὲ ἡ ἐνέργειά μας αὐτὴ ὑψίστη ὑπηρεσία στὸ Πατριαρχεῖο, διότι ὑπῆρξε ἕνα φρένο στὸν πατριάρχη, ποὺ ἔσπευδε πυραυλοκινήτως πρὸς ἄκαιρον ἕνωσιν μὲ τοὺς παπικούς.

[Ἀπὸ βιβλίο «Ἀπαντήσεις ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων», Ἀθῆναι 1973, σσ. 49-50 καὶ «ΚΟΡΑΚΕΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΕΞΕΛΘΕΤΕ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ», ἐκδοση 2016, σελ. 51)

Η Εκκλησία της Βουλγαρίας διαλύει κυριολεκτικά -στα εξ ων συνετέθη- την Περγάμειο “θεολογία” !!!

Φύλλο και φτερό έκαναν οι Βούλγαροι το κείμενο της Κρήτης για τις σχέσεις με τους ετερόδοξους

Του Μάνου Χατζηγιάννη

  Σαν μηρυκαστικά αναμασούν τις ίδιες και τις ίδιες αερολογίες εκβιάζοντας την ενότητα της Εκκλησίας τα κάθε λογής ρασοφόρα ή μη εξαπτέρυγα του Φαναρίου αλλά όταν έρχεται η στιγμή να απαντήσουν σε συγκεκριμένα ζητήματα, τα οποία άπτονται θεολογικής ή κανονικής ερμηνείας αδυνατούν να επιχειρηματολογήσουν έστω κατά τι και απειλούν με αφορισμούς και άλλα τέτοια φαιδρά!

    Η Βουλγαρική Εκκλησία,όπως άλλωστε έπραξαν μεμονωμένα και αρκετοί συνεπείς Μητροπολίτες από διάφορες αυτοκέφαλες Εκκλησίες, μετά την απόφασή της για απόρριψη της Συνόδου της Κρήτης κατέθεσε και συγκεκριμένη επιχειρηματολογία.

   33 Ιεράρχες συνολικά από τους συμμετέχοντες στη Σύνοδο του Κολυμπαρίου δεν έχουν υπογράψει το έγγραφο «Οι σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο», και κάποιοι εξ αυτών προς τιμήν τους εξέδωσαν μια δημόσια εξήγηση της θέσης τους.