Λέτε ότι φταίει η Ιεραρχία... λέτε ότι φταίει ο Πατριάρχης...
ΟΧΙ ΦΤΑΙΤΕ και ΕΣΕΙΣ...
Αν αποφασίζατε όλοι μαζί σε μία ταυτόχρονη "ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ" , αύριο θα γινόταν ΣΥΝΟΔΟΣ που θα ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕ την σύνοδο της Κρήτης. Μόνο έτσι θα λυθεί το πρόβλημα της Εκκλησίας.
ΟΛΟΙ ΘΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΉΣΕΏΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕ ΕΠΙΜΕΛΩΣ!!!!
π. Φώτιος Βεζύνιας.
Η Εκκλησία του Θεού δεν έχει μείνει χωρίς ποιμένα, μολονότι την έχουν κατατοξεύσει. Και
«πύλαι άδου» δεν έχουν καταφέρει να την καθυποτάξουν. Ούτε ανέχεται να
κάμνει κάτι και να λέγει αντίθετα προς τους καθιερωμένους («κειμένους»)
όρους και νόμους. Όμως πολλοί ποιμένες ποικιλοτρόπως έγιναν άφρονες.
Διότι και συνόδους εσυγκρότησαν μεγάλες και πολυπληθείς, και θεώρησαν
τους εαυτούς τους ότι είναι Εκκλησία Θεού, και φρόντισαν να φαίνονται
ότι υπερασπίζονται τους «κανόνες». Στην πράξη όμως εστρέφονταν εναντίον
των κανόνων. Λοιπόν, Σύνοδοι δεν είναι όταν μαζεύονται απλώς ιεράρχες και ιερείς, έστω και αν είναι πολλοί. Διότι είναι καλύτερο, λέγει ο λόγος του Θεού, να είναι ένας που κάνει το θέλημα του Κυρίου, παρά μυριάδες που το παραβαίνουν.
Η
Σύνοδος λοιπόν πρέπει να γίνεται εν ονόματι Κυρίου με ειρήνη και με
τήρηση των «κανόνων» και οι καταδικαστικές και οι αθωωτικές αποφάσεις να
μην λαμβάνονται όπως τύχει, αλλά όπως ορίζει η αλήθεια και οι κανόνες
και οι γνωρίζοντες την ακρίβεια. Διότι ο τέλειος λόγος του Θεού δεν μπορεί από τη φύση του να δένεται και να ορίζεται όπως θέλει ο καθένας.
Και στους ιεράρχες σε καμία περίπτωση δεν έχει δοθεί εξουσία να
παραβαίνουν τους «κανόνες», παρά μόνο να συμβαδίζουν με τα όσα έχουν
γίνει αποδεκτά και έχουν αναγνωριστεί, και να ακολουθούν τους πριν από
αυτούς Πατέρες.
Δεν επιτρέπεται λοιπόν ούτε η δική μας τοπική Εκκλησία ούτε καμία άλλη,
να κάμνει κάτι παραβαίνοντας παραβαίνοντας τους κείμενους νόμους και
«κανόνες». Διότι, αν γινόταν αυτό το Ευαγγέλιο θα ήταν κενό και οι
κανόνες άχρηστοι. Οπότε κάθε επίσκοπος κατά την διάρκεια της
αρχιεροσύνης του, επειδή θα του ήταν επιτρεπτό να ενεργεί με τους
ομόφρονές του όπως θα ήθελε, θα ήταν ένας νέος Ευαγγελιστής ένας άλλος
Απόστολος και άλλος Νομοθέτης!!. Ευτυχώς δεν συμβαίνει αυτό,
διότι έχουμε παραγγελία από τον ίδιο τον Απόστολο Παύλο, αν κάποιος
διδάσκει η μας προστάζει να κάνουμε κάτι αντίθετο προς αυτό που
παραλάβαμε, που να είναι δηλαδή αντίθετο προς τους «κανόνες» των κατά
καιρούς οικουμενικών και τοπικών Συνόδων, αυτός να μην είναι αποδεκτός
στην Εκκλησία και να μη λογαριάζεται μεταξύ των αγίων χριστιανών.
Σ΄
αυτούς τους χρόνους που ζούμε, που ο Χριστός διώκεται, όποιος έχει
κάποιο εκκλησιαστικό αξίωμα και ξεχωρίζει για τη χριστιανική του γνώση,
οφείλει να διακρίνεται εις το να λαλεί και να διδάσκει το λόγο της
ορθοδοξίας. Όμως και εκτός αυτού. Εάν κάποιος είναι
απλός μαθητής, έχει χρέος να λέει με θάρρος και παρρησία την αλήθεια, με
ελεύθερη τη γλώσσα του….
Αλλά
πώς φτάσαμε να προτιμούμε την ησυχία των μοναστηριών μας περισσότερο
από το Θεό; και την καλοπέρασή μας από την υπέρ του αγαθού κακοπάθεια;
Που είναι η δύναμη και η δόξα του μοναχικού μας τάγματος;