Σάββατο 23 Μαρτίου 2019

Ὑποψήφιοι Ἐπίσκοποι ἀποκηρύσσουν ἐκ τῶν προτέρων τό Ἱεροσυνοδικόν Σύστημα

ΔΙΑΝΟΜΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΥΣΙΣ ΤΟΥ Ι. ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
  ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ», 15-3-19 Γράφει ὁ κ. Ὀδυσσεὺς Μακρυγιάννης






Ὑποψήφιοι Ἐπίσκοποι, ἀποκηρύσσουν ἐκ τῶν προτέρων τό Ἱεροσυνοδικό Σύστημα

«Παπική» Δουλεία μέ μεθόδευσι τῶν Διευθυντηρίων
  
Γιατί δέν λειτουργεῖ ἐλεύθερα τό Συνοδικό Σύστημα;

Πολλοί εὐλαβεῖς Χριστιανοί εὐλόγως ἀναρωτιοῦνται, γιατί ἐν πολλοῖς δέν λειτουργεῖ ἐλεύθερα καί Ἁγιοπνευματικά τό Συνοδικό σύστημα στήν Ἐκκλησία μας, καί τό Θεῖο Πολίτευμά της.
Γιά ποιό λόγο, ἐνῶ καίγεται ὁ τόπος μέ συγκλονιστικά θέματα, γιά παράδειγμα, μέ τό Σχίσμα γιά τό Οὐκρανικό πρόβλημα, σχεδόν οὐδείς Ἐπίσκοπος δέν ὀρθώνει τό ἀνάστημά του;
Νομίζουμε ὅτι, μία ἀπό τίς βασικές αἰτίες, ἴσως ἡ πιό βασική, εἶναι ἡ «Κατάθεσις» καί «Κατάργησις» τῆς βουλήσεως τῶν Ἐπισκόπων. Ἡ ὑποταγή τους στό μεγάλο, «Ἀφεντικό», ἤτοι, στόν Πρῶτο ἑκάστης Τοπικῆς καί Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας.
Εἶναι ἡ μεθοδευμένη ὑποταγή τῶν Ἀρχιερέων καί ἡ δυσβάστακτη δουλεία πρός τόν ἐπιλέξαντα, προτείναντα καί ἐκλέξαντα αὐτούς.
Συναπτά, εἶναι ἡ δημιουργία χαλαρῆς συνειδήσεως τῶν Ἐπισκόπων, ἀκόμη καί ἡ παντελής ἀπουσία Ἐκκλησιολογικοῦ φρονήματος. Τουτέστιν ἡ ἀπουσία Ἀποστολικῆς αὐτοσυνειδησίας.

Κληρικοί αἰτοῦντες ψῆφο

Ἄς ἀναλύσουμε τό θέμα λίγο βαθύτερα. Κατά τίς παραμονές τῶν Ἀρχιερατικῶν ἐκλογῶν στήν Ἑλλάδα, καί ὄχι μόνον, συνήθως, κάποιοι ὑποψήφιοι παραλαμβάνουνε τό πρόκριμα ἀπό τά ἰσχυρά Διευθυντήρια. Πρωτίστως ἀπό τόν ἀντίστοιχο Προκαθήμενο.
Οἱ ἐπιλεγέντες Ἀρχιμανδρίτες, συνήθως ἀποστέλλουν ἐπιστολές πρός ὅλους τούς ἐκλέκτορες καί αἰτοῦνται τήν τιμία ψῆφο τους. Ἕως ἐδῶ νομίζουν τινές ὅτι δέν ὑφίσταται κανένα πρόβλημα. Ἀλλά ἡ Ἁγ. Γραφή ἄλλα ἐντέλλεται:
«Καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν͵ ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ͵ καθώσπερ καὶ Ἀαρών». (Ἤτοι, οὐδείς Κληρικός λαμβάνει ἀπό μόνος του τήν τιμή τῆς Ἱερωσύνης, ἀλλά καλούμενος ἀπό τό Θεό, ὅπως ἔγινε καί μέ τόν Ἀρχιερέα Ἀαρών) (Ἑβρ. ε’ 4).

Ἰδού ἡ ἐπαίσχυντος καί δουλική δήλωσις


Κάποιοι Εὐλαβεῖς ἀδελφοί, μᾶς ἐνεχείρησαν  ἐπιστολές μία πραγματική βόμβες. Μείναμε ἐνεοί γιά τήν οὐσία τῶν γραφομένων καί τό πνεῦμα δουλείας. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους οἱ ἐπιστολές ἀποτελοῦν πραγματικό «Φανερό Μυστικό». Ὅλοι τό γνωρίζουν, ἀλλά δέν κατέχουν τήν πρακτική καί χειροποιαστή τεκμηρίωσι τοῦ πράγματος. Επί τοῦ παρόντος, δημοσιοποιοῦμε μόνον ἕνα ἀπό αὐτά τά ἀλγεινά κείμενα, παραλείποντας τά σημεῖα τοῦ κειμένου πού ἀναφέρονται στά στοιχεῖα τοῦ ἀποστολέα, καί τῶν ἀποδεκτῶν. Παραθέτουμε τά ἐπίμαχα σημεῖα πού προκαλοῦν  βαθειά θλίψι καί μοναδική κατάπληξι.

«Σεβασμιώτατε
Ἐπιτρέψατέ μου, μέ ὅλον τόν υἱκό σεβασμό, νά καταθέσω στή Σεβασμιότητά Σας λίγες ἐξομολογητικές σκέψεις πρός ἐνημέρωσί Σας.
Ἐκ τῶν προτέρων δέ, ζητῶ συγγνώμην γιά τό θάρρος καί τήν ἐνόχληση.

Η επιλογή του Θεού και η επιλογή των ανθρώπων


velivirovits 2Ἀδελφοί μου, ἡ ἐπιλογή τοῦ Θεοῦ εἶναι διαφορετική ἀπό τήν ἀνθρώπινη ἐπιλογή.
Ὁ Θεός ἐπέλεξε τόν Ἀβραάμ, ἕναν ἄτεκνο γέροντα ἑκατό χρονῶν, νά εἶναι ὁ πιό γόνιμος ἄνθρωπος ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους στόν κόσμο.
Ἐπέλεξε οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἀβραάμ νά ’ναι τόσο πολλοί ὅσα εἶναι τά ἀστέρια στόν οὐρανό καί οἱ κόκκοι τῆς ἄμμου στήν ἀκρογιαλιά.
Ἔτσι ἀποφάσισε ὁ Θεός κι ἔτσι ἔγινε...
Τόν καιρό τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ὁ Θεός δέν ἐπέλεξε τούς πολιτισμένους Ρωμαίους, οὔτε τούς καλοζωισμένους Αἰγυπτίους, οὔτε τούς καλλιτέχνες Ἕλληνες, οὔτε τούς σοφούς Ἰνδούς, γιά νά εἶναι ὁ λαός τοῦ Μεσσία.
Ἐπέλεξε τούς Ἑβραίους πού ἦταν δοῦλοι, ἀγράμματοι, πεινασμένοι, κακόμοιροι, σκλάβοι στούς Αἰγυπτίους.

«Ο ΚΟΙΝΩΝΩΝ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤῼ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΣ ΕΣΤΩ» Οἱ Βορειοελλαδῖται Ἐπίσκοποι θά μνημονεύουν μόνον τήν ἰδίαν Ἱεράν Σύνοδον

Θά μνημονεύεται ο Αγίου Όρους κ. Θεόκλητος είς τήν Αθωνική Πολιτιεία
        ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ». 1-3-2019
                          Τού Γεωργίου Παππά

Η Ιεροκανονική Αρχή της ακοινωνησίας

Περί τούς δεκαπέντε (15) Ιεροί Κανόνες[2] επιστηρίζουν τήν ουσιώδη εκκλησιολογική αρχή,  «Ο κοινωνών ακοινωνήτω ακοινώνητος έστω».
Προφανώς αυτή η επιταγή τής Εκκλησίας επιβάλλεται νά εφαρμοσθή από όλους τούς Ορθοδόξους γιά τόν Πατριάρχη  Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίο, καί τούς σύν αυτώ, πού «κοινωνούν» μέ τούς Σχισματικούς, τούς Ακοινώνητους, τούς Αναθεματισμένους, τούς Αυτοχειροτονήτους καί τούς Ουνίτες τής Ουκρανίας. Ήτοι, μέ τούς ρασοφόρους, τόν κ. Φιλάρετο Ντενισένκο, τόν κ. Μακάριο Μαλέτιτς, τό Επιφάνιο Πέτροβιτς Ντουμένκο καί τούς σύν αυτοίς.  
Προφανώς, οι ενέργειες τού κ. Βαρθολομαίου, κατ’ αδήριτο λόγο, επιφέρουν τήν διακοπή  κάθε κοινωνίας μαζί του.

Διακοπή μνημονεύσεως κ. Βαρθολομαίου

     i.     Πρώτον, υποχρεούνται νά διακόψουν την μνημόνευσί του και την κοινωνία μαζί του τα Μοναστήρια του Αγ. Όρους και να αρχίσουν άμεσα νά μνημονεύουν τον Επίσκοπο Ιερισσού και Αγ. Όρους, τόν κ. Θεόκλητο, όπως είναι καί το επιβεβλημένο, βάσει των Ιερών Κανόνων.
Νά γίνη η απαρχή από τά δέκα πέντε (15) αυτοδιοίκητα Μοναστήρια, πού προέβαλαν τό όχι στήν εντολή τού κ. Βαρθολομαίου, νά παραστούν στό Κίεβο στήν ενθρόνισι τού «Ψευτο-Κιέβου» κ. Επιφανίου (3-2-19), μετά τήν εκεί «Ψευτο-Σύνοδο» (15-12-18) καί τό δοθέν εν Φαναρίω «Ψευτο-Αυτοκέφαλο» (6-1-19). Στή συνέχεια θά συνακολουθήσουν καί τά έτερα πέντε Μοναστήρια τής Αθωνικής Πολιτείας.
  ii.     Δεύτερον, επιβάλλεται νά διακόψουν άμεσα την μνημόνευσι τού κ. Βαρθολομαίου, ομοφρόνως, απαντες οι Επίσκοποι τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, οι ποιμένοντες επαρχίες τής Βορείου Ελλάδος.
Προφανώς, αυτοί θά συνεχίσουν νά μνημονεύουν, κανονικώς τήν Ιερά Σύνοδο τής Εκκλησίας τής Ελλάδος στήν οποία καί ανήκουν. Τήν Ι. Σύνοδο όπου συμμετέχουν εν Πνεύματι Αγίω, όπου συναποφασίζουν, όπου έχουν λόγο καί ψήφο καί όπου κανονικώς εκλέγουν καί εκλέγονται.
iii.     Τρίτον, να διακόψουν την κοινωνία μαζί του οι δεκατρείς (13) Αυτοκέφαλες Εκκλησίες.

Ο μακαριστός γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος σχετικά με την αδιάφορη στάση των Νεοελλήνων απέναντι στον Άγιο Τριαδικό Θεό


  Ο μακαριστός γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος
 σχετικά με την αδιάφορη στάση των Νεοελλήνων απέναντι στον Άγιο Τριαδικό Θεό
   […]  Εμείς δυστυχώς δεν έχουμε πια κύριο τον Θεό! Εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε πλέον για κύριό μας τον Θεό. Έχουμε άλλους κυρίους. Άλλους.. Έχουμε τη δύναμή μας! Δεν είναι πια κύριος του λαού μας ο Θεός. Αυτό είναι ένα θλιβερό κατάντημα, που βέβαια εμείς οι Έλληνες σιγά-σιγά το εργασθήκαμε. Και ξέρετε από πότε; Από το 1821 μέχρι και σήμερα!...Αυτό είναι κάτι που δεν το διανοήθηκε ούτε το Βυζάντιο, ούτε η Τουρκοκρατία. Προσέξτε: ούτε η Τουρκοκρατία δεν το διανοήθηκε να μην είναι κύριος του λαού μας ο Θεός! Αυτό άρχισε να χαλκεύεται από το 1821,όπως σας είπα. Ήλθαν από την Ευρώπη οι λόγιοί μας και κουβάλησαν κι αυτήν την αρρώστια, ότι δεν μπορεί σε έναν λαό να είναι κύριος ο Θεός του, αλλά θα είναι κάποιος κυβερνήτης, θα είναι η Βουλή, θα είναι ο στρατός, θα είναι οι νόμοι... Αυτά θα είναι. Αλλά ότι αυτά τελικά δεν μπορούν να νικήσουν, αποδείχθηκε ιστορικά.
   Το παράδειγμα που θα πω είναι ένα επιχείρημα και εναντίον του ιστορικού υλισμού. Δε θα κάνω περισσότερη ανάλυση· όσοι έχετε διαβάσει ή όσοι καταλαβαίνετε, θα το ξέρετε. Είναι ένα επιχείρημα και εναντίον του ιστορικού υλισμού, που λέει ότι ανάλογα με τα υλικά δεδομένα κατακτάται και η Ιστορία. Αυτό, θα λέγαμε, είναι μία δογματική θέση του ιστορικού υλισμού. Έρχεται όμως η Ελληνική Επανάσταση του ’21 να απορρίψει αυτό το επιχείρημα, γιατί δεν υπήρχαν καθόλου τα υλικά δεδομένα για να νικήσουν οι Έλληνες μια τουρκική Αυτοκρατορία! Υπήρχε ένας άλλος παράγοντας, που δεν προβλέπεται οπωσδήποτε από τον ιστορικό υλισμό, και αυτός είναι η πίστη στον Θεό· και εκείνη την εποχή, πραγματικά, κύριος του λαού αυτού ήταν ο Θεός! Και ένας καταπέλτης εναντίον του ιστορικού υλισμού είναι ο 143ος Ψαλμός.

Αθανασίου Μυτιληναίου Ομιλία εις τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Θεοτόκου: Ψηλάφησις του μυστηρίου της αειπαρθένου Μαρίας Κυρίας Θεοτόκου


                 Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου                  
                   
            Ομιλία εις τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Θεοτόκου:25-3-1983
          Ψηλάφησις του μυστηρίου της  αειπαρθένου Μαρίας Κυρίας Θεοτόκου
    Ω, αγαπητοί μου, ελάτε να ψηλαφήσουμε αυτό το καινούριο μυστήριο, το καινόν μυστήριο, το όντως καινόν μυστήριον υπό τον ήλιον, για να αισθανθούμε αυτά τα μυστήρια του Θεού.
    Η Θεοτόκος αποτελεί πράγματι το καινόν όνομα και το καινόν μυστήριον. Διότι αληθώς είναι καινόν πράγμα. Λέγει ο Εκκλησιαστής: «οδέν καινόν πό τον λιον», δεν υπάρχει τίποτα καινούριο κάτω από τον ήλιον. Και όμως, ένα μόνο είναι καινούριο. Εκείνο το σεσιγημένον μυστήριον, το κεκρυμμένον και εις τους ανθρώπους και εις τους αγγέλους. Και αυτό το μυστήριον είναι ότι άνθρωπος θα γινόταν Θεοτόκος! Θα γεννούσε τον Θεό! Αυτό είναι όντως το καινούριο μυστήριο.  Γι' αυτό σας είπα ότι η Θεοτόκος είναι το καινόν όνομα και το καινόν πράγμα.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ(:Προς Εβραίους, β΄11-18) Ερμηνεία της αποστολικής περικοπής από τον Άγιο Ιωάννη, αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, τον Χρυσόστομο


ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ(:Προς Εβραίους, β΄11-18)
                 Ερμηνεία της αποστολικής περικοπής
από τον Άγιο Ιωάννη, αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, τον Χρυσόστομο

[ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ]
   «ὅ τε γρ γιάζων κα ο γιαζόμενοι ξ νς πάντες. δι᾿ ν ατίαν οκ παισχύνεται δελφος ατος καλεν»: «Υπάρχει στενός σύνδεσμος μεταξύ του αρχηγού της σωτηρίας και εκείνων που σώζονται μέσω Αυτού. Διότι και ο Ιησούς που μας αγιάζει και μας σώζει», λέγει ο Απόστολος Παύλος, «και εμείς που αγιαζόμαστε και σωζόμαστε, όλοι καταγόμαστε από έναν Πατέρα. Γι' αυτήν ακριβώς την αιτία και ο Χριστός δεν ντρέπεται να ονομάζει αυτούς, που καλεί σε σωτηρία, αδελφούς Του». Να πάλι πώς ενώνει τιμώντας αυτούς και παρηγορώντας και κάνοντάς τους αδελφούς Του Χριστού, σύμφωνα με αυτό, με το ότι κατάγονται όλοι από τον ίδιο Πατέρα. Στη συνέχεια πάλι βεβαιώνοντας αυτό και για να δείξει, ότι εννοεί την κατά σάρκα ένωση, πρόσθεσε το « τε γρ γιάζων κα ο γιαζόμενοι (:Εκείνος που αγιάζει και αυτοί που αγιάζονται)». Βλέπεις πόση είναι η διαφορά; Γιατί Εκείνος αγιάζει και εμείς αγιαζόμαστε. Και παραπάνω ονόμασε τον Ιησού Αρχηγό της σωτηρίας των ανθρώπων. Γιατί ένας είναι ο Θεός, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα.

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ [Μάρκ. 2,1-12] Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ



[ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ]

   «Κα μβς ες τ πλοον διεπρασε, κα λθεν ες τν δαν πλιν. Κα δο προσνεγκαν α- τ παραλυτικν π κλνης βεβλημνον. Κα δν ησος τν πστιν ατν, επε τ παραλυτικ· ‘’Θρσει, τκνον, φωντα σου α μαρται’’.(: Και αφού μπήκε σ’ ένα πλοίο, πέρασε στην απέναντι όχθη της λίμνης, και ήλθε στη δική του πόλη, την Καπερναούμ. Τότε Του έφεραν έναν παράλυτο, που τον είχαν βάλει πάνω σ’ ένα κρεβάτι. Και καθώς ο Ιησούς είδε την πίστη που είχε και ο παράλυτος κι εκείνοι που τον μετέφεραν, είπε στον παράλυτο, ο οποίος ανησυχούσε και φοβόταν μήπως οι αμαρτίες του γίνουν εμπόδιο στη θεραπεία του: ‘’Έχε θάρρος, παιδί μου˙ έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου’’.»[Ματθ.9,1-2]

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ,Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΗΣ


Ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου στη Β΄Κυριακή των Νηστειών
                                                                             Στόμιο Λαρίσης,22-3-1981
   Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ,Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΗΣ
     Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, δευτέρα Κυριακή των Νηστειών, εορτάζει τη μνήμη του μεγάλου πατρός και θεολόγου του 14ου αιώνος, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.
    Εάν η Κυριακή της Ορθοδοξίας, που εορτάσαμε την περασμένην Κυριακήν, είναι η εορτή κατά την οποίαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, στην 7η Οικουμενική Σύνοδο έδειξαν ότι ο Υιός του Θεού αληθινά έγινε άνθρωπος, για να θεωθεί ο άνθρωπος, αυτό με τη σημερινή Κυριακή και την προβολή του μεγάλου προσώπου και αγίου, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, που δεν είναι βεβαίως σήμερα η κανονική του μνήμη, αλλά η προβολή του, ως θεολόγου και μαχητού υπέρ της Ορθοδοξίας, με τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά έγινε αυτό πολύ σαφές. Διότι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ηγωνίσθη ως μοναχός και ως επίσκοπος, ακριβώς να δείξει ότι είναι δυνατόν αυτό να γίνει. Ποιο; Αυτό που η 7η Οικουμενική Σύνοδος ήδη είχε θεμελιώσει: ότι Λγος σρξ γνετο να σάρξ γένηται λόγος.

Η δυστυχία του να είσαι πατριώτης με αριστερή κυβέρνηση

https://www.voria.gr/images/thumbs_xlarge//2019-03/FhE4A7Zbu6IDSFoqZuNi.jpgΔηλαδή, ότι ο στρατιώτης έγραψε σε ανάρτηση του εναντίον αυτών που πούλησαν την Μακεδονία, ποιος θα το εξετάσει; Το κόμμα;
Την αλληλεγγύη του προς το λαό της Νέας Ζηλανδίας εξέφρασε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, και δήλωσε ότι είμαστε «Ενωμένοι απέναντι στον ακροδεξιό εξτρεμισμό και το ρατσιστικό μίσος…».

Συμφωνούμε απόλυτα πρωθυπουργέ, να είμαστε ενωμένοι στον ακροδεξιό εξτρεμισμό. Γιατί όμως να μη είμαστε ενωμένοι και εναντίον του ακροαριστερού εξτρεμισμού; Υπάρχει κάποιος λόγος που η ακροαριστερά είναι συμπαθής;

Η δυστυχία να είσαι πατριώτης με αριστερή κυβέρνηση. Η αρχική είδηση έκανε λόγο για άμεση αποβολή από την Σχολή Αλεξιπτωτιστών Ασπροπύργου του στρατιώτη Εμμανουήλ Μπούχλη, ο οποίος τραγουδούσε το "Μακεδονία Ξακουστή", την ίδια στιγμή που πραγματοποιούσε άλμα με αλεξίπτωτο από στρατιωτικό ελικόπτερο.

Μετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε, και ίσως εν όψει εκλογών για να μη προκληθεί περαιτέρω οργή κατά των εθνομηδενιστών, το Γενικό Επιτελείο Στρατού εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία υποστηρίζει ότι η "απλή διοικητική εξέταση" που διενεργείται από τη Σχολή Αλεξιπτωτιστών, αφορά αποκλειστικά στη διακρίβωση της παραβίασης των κανόνων ασφαλείας ρίψεων.

Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά! Εάν μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει ελευθεριά.


Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
                   Εάν μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει ελευθεριά. 
Διονύσιος Σολωμός  
       Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
 
ΣΤΟ  ΚΑΦΕΝΕΙΟ  ΤΟΥ  ΓΙΑΝΝΗ  28

Εθνική εορτή
   Του Ευαγγελισμού μεθαύριο… Πώς να προσπεράσεις αυτή τη μέρα της διπλής γιορτής και διπλής χαράς που γιορτάζουμε οι Έλληνες όπου γης; Για τούτο επετειακός και ο σημερινός τίτλος με τον αιώνιο στίχο από τον Εθνικό Ύμνο μας.                                    
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
 Θυμόμαστε και τιμάμε την απόφαση των προγόνων μας να πάρουν το δρόμο του χρέους και της θυσίας με το συγκλονιστικό σύνθημα «ελευθερία ή θάνατος» και τον τιτάνιο αγώνα τους. Στρέφουμε ευλαβικά το νου και την ψυχή μας στις ηρωικές μορφές τους, που με το αίμα και το δάκρυ τους  εξαγόρασαν την πολυτίμητη  ελευθερία μας και προσφέρουμε το λιβανωτό της ευγνωμοσύνης μας.
 Κάθε τόπος αυτής της πατρίδας είναι μαρτυρικός και δίνει την ξέχωρη μαρτυρία του.
Πώς να χωρέσει ο σημερινός νους τα δρώμενα των Ελεύθερων Πολιορκημένων  και
κείνον το χορό της Σουλιώτισσας στα βράχια του Ζαλόγγου και του Σέλτσου;
  Αυτή τη μαρτυρία θα δίνουμε σταθερά κι εμείς ως ελεύθεροι Έλληνες κατά την ιστορία μας, όπως την κατέγραψε ο λαός μας στη συλλογική του μνήμη, στα τραγούδια του και στην παράδοσή του κι όπως την κατέγραψαν οι ίδιοι οι αγωνιστές του. Δεν θα αφήσουμε τον κάθε Σόρο και ανισόρροπο να αναθεωρεί την αλήθεια κατά πως τον βολεύει στα όποια σχέδιά του. Θα κρατήσουμε τη νέα γενιά έξω απ’ τα ποικίλα μηδενιστικά ρεύματα και μακριά απ’ τους παραχαράκτες και πλαστογράφους της ιστορίας μας.

Άγιος Νικόλαος Πλανάς 1851 – 1932 -Βίος - εικόνες -βίντεο

Έλληνας ιερωμένος, από τους νεώτερους Αγίους της Ορθοδοξίας.

Ο Νικόλαος Πλανάς γεννήθηκε στη Νάξο το 1851 από εύπορη και ευσεβή οικογένεια. Ο πατέρας του, Ιωάννης Πλανάς, είχε ένα εμπορικό καΐκι και η μητέρα του, Αυγουστίνα Μελισσουργού, ήταν κόρη του ιερέα Γεωργίου Μελισσουργού. Ο μικρός Νικόλας ανατράφηκε σε χριστιανικό περιβάλλον και βοηθούσε στα εκκλησιαστικά του καθήκοντα τον παππού του, από τον οποίον έμαθε τα πρώτα γράμματα.
βίντεο: 
Ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς -Μέρος Α'

https://www.youtube.com/watch?v=zoDnICS30OU

https://www.youtube.com/watch?v=fSxJy5i7Tk4

https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=DvzQcLBM6Hc
 Μετά τον θάνατο του πατέρα του και σε ηλικία 14 ετών ήλθε με τη μητέρα του και την αδελφή του στην Αθήνα. Στα 17 του νυμφεύθηκε, κατόπιν επιθυμίας της μητέρας του, την Ελένη Προβελέγγιου από τα Κύθηρα. Χήρευσε όμως νωρίς, καθώς η σύζυγός του πέθανε μόλις γεννήθηκε το παιδί τους, ο Γιαννάκης, που το μεγάλωσε μόνος του.
Στη συνέχεια αφοσιώθηκε στην εκκλησία και στις 28 Ιουλίου 1879 χειροτονήθηκε διάκονος στο ναό Μεταμορφώσεως της Πλάκας. Μετά από πέντε χρόνια, στις 2 Μαρτίου 1884, χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στο ταπεινό εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου, στο Μοναστηράκι, όπου έψελναν δύο πασίγνωστοι Έλληνες συγγραφείς, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και ο εξάδελφός του Αλέξανδρος Μωραϊτίδης.
Ο πατέρας Νικόλαος ιερουργούσε κάθε Κυριακή στους ναούς του Αγίου Παντελεήμονος Ιλισσού (οδός Καλλιρρόης) και του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου του λεγομένου «Κυνηγού», στη σημερινή οδό Βουλιαγμένης. Τις καθημερινές λειτουργούσε στο εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου, όπου οι αγρυπνίες του άφησαν εποχή και προσήλκυαν τον πνευματικό κόσμο της πρωτεύουσας, ειδικά όταν στο ψαλτήρι βρισκόταν το δίδυμο Παπαδιαμάντη και Μωραϊτίδη. Οι δύο συγγραφείς σε κείμενά τους έχουν εξάρει την απλότητα, την ταπεινότητα και την αγιοσύνη του πατέρα Νικόλα. Έχουν αναφερθεί μαρτυρίες παιδιών ότι τον έβλεπαν κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας μεταρσιωμένο να στέκεται υπεράνω της γης.

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2019

ΣΒΗΣΜΕΝΑ ΚΑΝΤΗΛΙΑ — ΣΒΗΣΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ (Διδακτική ιστορία)

Όταν ήμουν μικρός, ο παπάς που με βάπτισε, μου είχε διηγηθεί το εξής περιστατικό, το οποίο και καταγράφω:

«Μια φορά, παιδάκι μου, ένα πρωινό, πήγα στον ναό μου που εφημέρευα. Ήταν χειμώνας κι έκανε πολύ κρύο. Ήμουν μόνος, χωρίς τον καντηλανάφτη, τον κυρ-Κώστα, που ήταν τότε άρρωστος.

»Έχοντας τα κλειδιά, άνοιξα και σκέφτηκα ν’ ανάψω τα καντήλια. Ψάχτηκα, αλλά δεν βρήκα σπίρτα. Πάω στο παγκάρι, ανοίγω τα συρτάρια, δεν βρήκα τίποτα. Πάω μέσα στο ιερό Βήμα, τίποτα πάλι. 
Ψάχνω εδώ, ψάχνω εκεί, για να βρω σπίρτα ή τσακμάκι (αναπτήρα δηλαδή), αλλά δεν μπόρεσα να βρω. Στεναχωρήθηκα! Πάω μπροστά στην εικόνα της Παναγίας (ο Ναός είναι αφιερωμένος στα Εισόδιά της) και της λέω:

—Παναγίτσα μου, δεν κάνεις κανένα θαύμα ν’ ανάψεις τα καντήλια; Εγώ σπίρτα ή τσακμάκι δεν έχω. Έξω κάνει κρύο και παγωνιά. Ποιον να βρω τώρα να σταματήσω για να μου δώσει φωτιά;

Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου: Προς την Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητα, Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικό Πατριάρχη, κύριο κύριο Βαρθολομαίο


Νίνα Γκατζούλη
Συντονίστρια Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου
Τηλ: 603-742-0466

Μαρτίου 16, 2019

Παναγιότατε, Πάτερ και Δέσποτα,

Για μια ακόμη φορά εμείς οι Μακεδόνες προσφεύγουμε σε Εσάς και επικαλούμαστε την βοήθειά Σας σχετικά με το μέγιστο ζήτημα που παρουσιάστηκε μετά το πρόβλημα της κλοπής της ιστορίας, της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της μοναδικής μακεδονικής ταυτότητάς μας από τους βόρειους γείτονές μας. 
Δι’ όλους εμάς αποτελεί ύψιστο καθήκον το να προστατεύουμε διαχρονικά την θρησκεία μας, τα όσια και ιερά που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας, καθώς και την πατρίδα για την οποία είμαστε πολύ υπερήφανοι. Έργο ζωής μας είναι να παραδώσουμε άθικτες αυτές τις αξίες στα παιδιά μας, στα εγγόνια μας, στα δισέγγονά μας και σε όλες τις γενιές που θα ακολουθήσουν.

Απαγόρευση συνθημάτων.... η "αξιοπρέπεια" των Εθνομηδενιστών


Η (ανορθόγραφη) εντολή απαγόρευσης συνθημάτων στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου!

Όλα για το καλό μας....