Ω τῆς ὑποκρισίας τῶν συγχρόνων Ἑλλήνων!

 Oὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταὶ τῆς Ἑλλάδος, ἰδίως πολιτικοὶ καὶ δημοσιογράφοι, οἱ ὁποῖοι κόπτεσθε διὰ φόνον ἕνα, καὶ δὲν συγκινεῖσθε διὰ φόνους ἑκατομμύρια! Mαρὰν ἀθᾶ.

 Ὁ Kύριος ἔρχεται καὶ θὰ ποιήσῃ τὴν κρίσιν του.

Τοῦ N. Ἰ. Σωτηροπούλου,

θεολόγου καὶ φιλολόγου
Mέγας θόρυβος, ἰδίως ἀπὸ τὰ μέσα τῆς δημοσιότητος, γίνεται ἐπὶ πολλὲς ἡμέρες γιὰ τὸ φόνο μὲ μαχαῖρι ἑνὸς Ἕλληνα ἀπὸ ἄλλον Ἕλληνα. Στυγερὸ ἔγκλημα, ποὺ προκάλεσε ἀποτροπιασμὸ καὶ λύπη σὲ κάθε εὐαίσθητη ψυχή. Mόνον ἀναίσθητοι δὲν λυποῦνται, ὅταν διαπράττωνται ἐγκλήματα. Mόνον ἀπάνθρωποι δὲν συγκινοῦνται, ὅταν σκοτώνωνται συνάνθρωποι. Ὡς χριστιανοὶ εὐχόμεθα ν' ἀναπαύσῃ ὁ Θεὸς τὴν ψυχὴ τοῦ φονευθέντος συμπολίτου μας, νὰ παρηγορήσῃ τοὺς οἰκείους του καὶ νὰ δώσῃ εἰλικρινῆ μετάνοια στὸν φονιᾶ.
Mέγας θόρυβος γιὰ ἕνα φόνο. Ἀλλ' ὅσοι ἔχουν εὐαισθησία καὶ αἴσθημα δικαιοσύνης ἐρωτοῦν: Γιὰ τὸ φόνο ἀπὸ ἐγκληματικὰ στοιχεῖα τεσσάρων ἀνθρώπων στὴν Tράπεζα Mαρφὶν στὴν ὁδὸ Σταδίου στὴν Ἀθήνα γιατί δὲν ἔγινε τόσος καὶ μεγαλύτερος θόρυβος; Γιὰ τὸ πλῆθος φόνων, ποὺ γίνονται στὸν τόπο μας τὰ τελευταῖα ἔτη ἀπὸ λῃστές, ἰδίως ἀλλοδαπούς, γιατί δὲν γίνεται ἀνάλογος θόρυβος; Γιὰ τὶς χιλιάδες αὐτοκτονίες λόγῳ οἰκονομικῆς κρίσεως, τὴν ὁποία δημιούργησαν ἄλλου εἴδους λῃστὲς καὶ ἐγκληματίες, πολιτικοί, γιατί δὲν γίνεται μεγάλη ἀναστάτωσι πνευμάτων, καὶ μάλιστα τοῦ δημοσιογραφικοῦ κόσμου;

Ἰδιαιτέρως πρέπει νὰ μνημονεύσωμε φονικὸ ἔγκλημα ἀπίστευτης ἐκτάσεως. Mὲ νόμο, τὸν ὁποῖο ψήφισαν καὶ συντηροῦν πάνω ἀπὸ εἴκοσι ἔτη ἀνάξιοι πολιτικοί, ἀνθέλληνες καὶ ἀντίχριστοι, τὸ νόμο περὶ ἐκτρώσεων, κάθε ἔτος στὴν...

ταλαίπωρη Ἑλλάδα σφάζονται καὶ κατακρεουργοῦνται μέσα στὶς κοιλιὲς τῶν γυναικῶν μὲ ἐπιστημονικὰ μαχαίρια ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀθῷα παιδιά. Ἂν αὐτὰ τὰ Ἑλληνόπουλα δὲν φονεύονταν, ἡ Ἑλλάδα σήμερα θὰ εἶχεν Ἑλληνικὸ πληθυσμὸ διπλάσιο, ἐνῷ τώρα ἔχει τεράστιο δημογραφικὸ πρόβλημα. Kαὶ ἔπειτα ἀπὸ μερικὲς δεκαετίες οἱ ἀλλοδαποὶ στὴν Ἑλλάδα, οἱ ὁποῖοι αὐξάνονται καὶ πληθύνονται, θὰ κατακυριεύσουν γῆς Ἑλλάδος καὶ θὰ κυβερνήσουν τὴν Ἑλλάδα, ἴσως δὲ καὶ θὰ ἀλλάξουν τὸ ὄνομα Ἑλλάς… 

  Ἐρωτοῦμε ἐντονώτατα: Γιὰ τόσο ἐκτεταμένο φονικὸ ἔγκλημα, ἔγκλημα ἐθνοκτόνο, γιατί δὲν γίνεται μέγας καὶ συνεχὴς καὶ ἀκατάπαυστος θόρυβος; Γιατί σιωπᾷ ὁ δημοσιογραφικὸς κόσμος; Γιατί δὲν ὑψώνονται φωνὲς μέχρι τὰ ἄστρα; Γιατί δὲν γίνονται συλλαλητήρια καὶ δὲν σείεται ἡ γῆ τῆς αἱματοβαμμένης Ἑλλάδος;

Oὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταὶ τῆς Ἑλλάδος, ἰδίως πολιτικοὶ καὶ δημοσιογράφοι, οἱ ὁποῖοι κόπτεσθε διὰ φόνον ἕνα, καὶ δὲν συγκινεῖσθε διὰ φόνους ἑκατομμύρια! Mαρὰν ἀθᾶ. Ὁ Kύριος ἔρχεται καὶ θὰ ποιήσῃ τὴν κρίσιν του.

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΚΟΤΣΩΝΗΣ Α' ΜΕ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΡΓΟ ΠΟΛΕΜΗΘΗΚΕ… ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

 ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ:ΑΓΩΝΑΣ α.φ.192-194,195http://www.agonas.org/

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΚΟΤΣΩΝΗΣ Α' ΜΕ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΡΓΟ

ΠΟΛΕΜΗΘΗΚΕ… ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ 

“Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ”

Μια μικρή σπίθα, που μπορεί να σβήσει αμέσως, μπορεί να γίνει αιτία μεγάλης καταστροφής, καίγοντας χιλιάδες στρέμματα ή και πόλη ολόκληρη.

Κάτι παρόμοιο συνέβη με το ημερολόγιο τσέπης, που κυκλοφόρησε η μητρόπολη Λάρισας, αφιερωμένο στον μακαρίτη αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ Τίκα, ως φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης του Ιγνατίου Λάππα για την δεσποτοποίησή του εκ μέρους του, και για τον οποίο Ιγνάτιο, ο προσφάτως κοιμηθείς μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος χαρακτηριστικά είπε: «Ο Ιγνάτιος δεν είναι κατάλληλος ούτε για νεωκόρος Εκκλησίας».

Όταν, στο φύλλο 187, μηνός Δεκεμβρίου, του “Αγώνα” και με τίτλο «Ο Σεραφείμ στα χρόνια της Μεγάλης Προδοσίας», σκιαγραφήσαμε το προφίλ του «μεγάλου ανδρός» και παρουσιάσαμε τα έργα και τις ημέρες του, προκλήθηκε σεισμός, δεδομένου ότι ο πολύς κόσμος αγνοούσε τους «άθλους» του, αφού, με τη δύναμη του χρήματος – που κατείχε άφθονο – φρόντισε να παρουσιάσει στα επικοινωνιακά μέσα έναν «αγγελόμορφο» Σεραφείμ και τον αντάρτη ως Ρομπέν των δασών.

Τα μηνύματα που ακολούθησαν προς την εφημερίδα μας από την Ελλάδα και το εξωτερικό υπήρξαν πολλά και συγκλονιστικά, γι’ αυτό και συνεχίσαμε και τους υπόλοιπους μήνες με τίτλο: «Η Μεγάλη Παρακαταθήκη». Αφορά την κληρονομιά που άφησε ο Σεραφείμ Τίκας – μετά από 28 χρόνια αρχιερατικής τυρρανίας – στην Ελλαδική Εκκλησία, για να την ταλαιπωρεί επί χρόνια και ίσως αιώνες δεδομένου ότι εξέλεγε για μητροπολίτες ανθρωπάκια κενόδοξα με βεβαρημένη ζωή και χονδρούς φακέλους, άφωνους, άτολμους να εκφέρουν εκκλησιαστικό λόγο, ένοχους, που πάθαιναν «ακράτεια» όταν ο Σεραφείμ – σαν άλλος Δίας – εξαπέλυε κεραυνούς σείοντας το φάκελο του καθενός. «Δεν θέλω αγίους» βροντοφώναζε, όταν κάποιος τολμούσε να μιλήσει σε ανεβασμένο πνευματικό επίπεδο.

Αυτός υπήρξε ο «ευεργέτης» του Ιγνατίου Λάρισας, του οποίου τον «ενάρετον βίον» θέλησε να μας παρουσιάσει ως παράδειγμα προς μίμηση. Αυτά τα χλωμά ανθρωπάκια γίνονται πολύ επικίνδυνα όταν αποκτήσουν εξουσία, την οποία, για άγνωστους λόγους, δεν τολμούν να ελέγξουν οι υπεύθυνοι, αν δεν επέμβει ο Θεός.

Στο φύλλο του Απριλίου (Νο 191) και στο δημοσίευμα «ΚΑΤΙ ΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ» αναφερόμασταν στο οικοτροφείο που έφτιαξε ο μακαριστός Σ^ος Θεολόγος και εν συνεχεία ο Σεραφείμ το μετέτρεψε σε επισκοπείο και κατοικία του. Πήραμε δεκάδες μηνύματα που μας κάναν γνωστό το τι συνέβη στην Καρδίτσα με το οικοτροφείο που ανοικοδόμησε ο μακαριστός Κωνσταντίνος και το συγκρότημα της Παναγίας Δεμερλιώτισσας κ.ά. τα οποία μετά την εκδίωξή του ρήμαξαν.

Αγιορείτικος Ορθόδοξος Ασκητισμός και Μέγας Αλέξανδρος.

                       Ο Ενιαίος Ελληνισμός, κοινή ρίζα.

Πελασγός ο Μιλήσιος

Όσοι ηγεμονεύσαν στην Ελλάδα ως τώρα, καθώς αποβλέπανε στο δικό τους πολίτευμα,
εγκαθιστούσαν στις πόλεις δημοκρατίες ή ολιγαρχίες, κοιτώντας όχι κάθε πόλης το συμφέρον
παρά το δικό τους, έτσι που ποτέ δε φτιάχτηκε (ή σπάνια, και σε λίγους) πολίτευμα σωστό.
Γι αυτό και στις πόλεις πιά κατάντησε συνήθεια, μήτε κάν να γυρεύουν οι πολίτες ισότητα,
αλλ’ ή να ζητάν να εξουσιάζουν ή να μένουν κατεξουσιαζόμενοι.

(Αριστοτέλης, Πολιτικά, Δ’ 1296a-b)

Όταν την Άνοιξη του 334 π.Χ, ο Αλέξανδρος έκανε τις προπαρασκευές της εκστρατείας για την Περσία, τακτοποιώντας τα εσωτερικά του, αφήνοντας τον Αντίπατρο

στο πόστο του, στο πολεμικό Συμβούλιο του έγινε η ερωτηματική εισήγηση από τον Αντίπατρο και Παρμενίωνα “ποιός θα ήταν ο διάδοχος σε περίπτωση… απευκταίου” εισηγούμενοι να πάρει σύζυγο ώστε να τεκνοποιήσει, (συμβουλευόντων πρότερον παιδοποιήσασθαι. Διόδωρος, ΙΖ’ 16, 2 ), απέρριψε την προτροπή τους, θεωρώντας αυτό, ντροπή και σαν σκέψη!

Μάλιστα λέγεται, πως συμπεριφερόταν σαν να ήθελε να αποχαιρετήσει για πάντα τη Μακεδονία. Ό, τι είχε εκεί, χωριά, δάση, αγροικίες, λιμενικά τέλη και παντοειδείς προσόδους, τα μοίραζε δώρα σε φίλους. Κι ενώ ο Περδίκκας που τον ρώτησε, όταν μοίρασε ήδη τα πάντα, “κι εσένα, Βασιληά, τι σού απέμεινε;”, πήρε την απάντηση “οι Ελπίδες!“.
Παραιτούμενος τότε κι ο Περδίκκας από το δώρο του, του αντέτεινε το “Έ, κι εμείς λοιπόν θάχουμε σ’ αυτές μερίδιο, που πολεμάμε μαζί σου!…”
Αυτά ακολούθησαν κι άλλοι φίλοι…

Από πού εκπορεύονταν η σκέψη του Αλεξάνδρου;

Τι προηγήθηκε στο μυαλό του Αλεξάνδρου;

Μια μέρα, ο Σωκράτης με τον Πλάτωνα πέρασαν τις πύλες της Διομείας, κοντά στον Ιλισό, για ν’ ανεβούν στον απέναντι λόφο, όπου, έστεκε το γυμναστήριο Κυνόσαργες που γυμνάζονταν τα νόθα παιδιά των Αθηναίων. Εκεί πήγαινε ο Αντισθένης, γιος Θράκισσας δούλας. Έίχαν κλείσει συνάντηση στο γυμναστήριο, για να συζητήσουν περί «Κοινοκτημοσύνης», κατά την επιθυμία του Πλάτωνα, που ανέπτυσσε τελευταία μια σπουδή περί κοινοκτημοσύνης για την επίλυση των προβλημάτων του ανθρώπου.

- «Έλα τώρα, , όσο να έρθει ο Αντισθένης, εξήγησέ μου τη θεωρία σου. Αν έχεις να πεις ιδέες σωστότερες από τις δικές μου, πες τες κι εγώ πρόθυμα γίνομαι μαθητής σου», είπε ο Σωκράτης στο νεαρό μαθητή του.

Κι ο Πλάτων ξεκίνησε την ανάλυση:

- «Δεν πρέπει στον κόσμο να υπάρχουν τάξεις, κληρονομιές και προνόμια. Να μην εμποδίζεται η αξία επειδή γεννήθηκε από φτωχούς. Αν ένας αριστοκράτης είναι βλάκας, θα ξεπέφτει στην κατώτατη τάξη, κι αν ο γιος ενός νεροκουβαλητή είναι έξυπνος, θα μπορεί να κυβερνάει.

Το σύστημά μου ξεκινάει από την κοινή εκπαίδευση.

Όσα παιδιά αναδειχθούν, είτε πλούσια, είτε νόθα, θα εκπαιδεύονται ειδικά για τη διοίκηση.

Δε θα μας κυβερνούν όσοι εκλέγονται με την κοροϊδία της ψήφου, αλλά όσοι δείξουν ικανότητα.

Κανένας δε θ’ ανεβαίνει σ’ ανώτερο αξίωμα, αν δεν έχει διακριθεί στα κατώτερα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΥΛΛΑ ΣΤΗΝ ΧΑΡΥΒΔΗ «Νὰ μὴ φοβηθοῦμε τὸν φόβο ποὺ πᾶνε νὰ μᾶς ἐπιβάλλουν».

ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΥΛΛΑ ΣΤΗ ΧΑΡΥΒΔΗ

.                  Γυρίζουμε σὲ ἐποχὲς ἀπείρου κάλλους. Πᾶμε σὲ μία ποινικοποίηση τῆς πολιτικῆς ἔκφρασης καὶ γνώμης. Ἀπὸ τὸ ἕνα ἄκρο στὸ ἄλλο. Θέσεις οὐδέτερες καὶ ἐπιστημονικὲς ἀπόψεις ἐνοχοποιοῦνται πλέον. Αὐτὰ ποὺ εἴδαμε μέχρι τώρα δὲν εἶναι τίποτε. Αὐτὰ ποὺ ἔρχονται εἶναι τὰ χειρότερα. Θὰ ξεπερνοῦν καὶ τὸ χειρότερο ἐφιάλτη μας. Ἡ ἐποχὴ τῆς γερμανικῆς κατοχῆς καὶ τῆς πρώην σοβιετικῆς κοινωνίας θὰ εἶναι ἁπλὰ κινηματογραφικὰ ἔργα σὲ σχέση μὲ τὸν φόβο ποὺ θὰ βιώσουμε σὰν κοινωνία ἐλευθέρων πολιτῶν. “Γύρω ἀπὸ τὴν καρδιά μας τὸ συρματόπλεγμα”. Γι΄ αὐτὸ λέμε, ὅτι μπορεῖ μὲν τὸ γεγονὸς στὸ Κερατσίνι νὰ ἀποτέλεσε τὴν ἀφορμή, κοιτάξτε ὅμως πόσο ἐπιθετικὸ ἔγινε τὸ κράτος – καὶ τὸ παρακράτος – ὄχι ἁπλὰ νὰ πατάξει ἕνα ἐκτρεπόμενο κόμμα, ἀλλὰ νὰ φοβίσει τὸν κόσμο, ἔτσι ὥστε πρῶτα νὰ κρύψει κάτω ἀπὸ τὸ χαλὶ τὰ ὑπαρκτὰ προβλήματα καὶ ὕστερα νὰ δεχθεῖ τὸ φοβισμένο καὶ ζαλισμένο κοπάδι τὴ δέσμευση καὶ φαλκίδευση τῶν ἐλευθεριῶν του.

Ο Μωαμεθανισμός είναι δημιούργημα των Εβραίων!

Η ΜΑΣΟΝΙΚΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ

• 
  

Κατά τον 6ον αιώνα βλέπουν οι Εβραίοι τον Χριστιανισμό να ξαπλώνεται καί ν' αγκαλιάζει όλη τη γη. Θέλουν όμως, με κάθε τρόπο να αναχαιτίσουν την εξάπλωση αυτή. Τους ανησυχεί η ραγδαία πορεία της πίστεως και της Διδασκαλίας του Χριστού. Συνέρχεται τότε το αόρατο Εβραϊκό Επιτελείο Σανχεντρίν (Συνέδριο) και δημιουργεί μια χριστιανομάχο θρησκεία, τον Μωαμεθανισμό.
Ελάχιστοι, ίσως γνωρίζουν, ότι η θρησκεία του Ισλάμ δεν ήταν έργο του αγραμμάτου καί αγροίκου Μωάμεθ, αλλά των Εβραίων...
Ελάχιστοι έχουν μάθει, ότι ο Μωαμεθανισμός είναι εβραϊκό κατασκεύασμα, διότι όλες οι πηγές πληροφοριών από σκοπού καταστρέφονται από τους ενδιαφερομένους.
    Ποιοι γνωρίζουν σήμερα, ότι ο ίδιος ο Μωάμεθ ήταν Εβραίος εκ μητρός; Ποιος ξέρει, ότι τρεις τουλάχιστον από τις γυναίκες του ήσαν Εβραίες και ο ίδιος ήταν δαιμονισμένος; Ποιος έμαθε ποτέ, ότι ολόκληρο το περιβάλλον του αποτελείτο από Εβραίους σατανιστές (μάγους, αστρολόγους και αποκρυφιστές) με επικεφαλής τον διαβόητο Εβραίο εξάδελφο της γυναικός του Ουάρακα; Κατάφεραν οι σατανικοί εωσφοριστές του «Σανχεντρίν» να φτιάξουν τον αγράμματο, αστοιχείωτο, επιληπτικό και δαιμονισμένο βεδουίνο Μωάμεθ, ψευδοπροφήτη. Τον ανέβασαν ψηλά για να διαδώσει με την βία του σπαθιού την ψεύτικη θρησκεία καί να πληγεί έτσι ο Χριστιανισμός.
Ποιο είναι όμως το αποτέλεσμα αυτής της εχθρικής στάσεως των Εβραίων εναντίον του Χριστού; Τί κέρδισαν από την δημιουργία του Ισλάμ οι εωσφοριστές του Σανχεντρίν; Δημιούργησαν τον χειρότερο και τον πλέον θανάσιμο εχθρό του εβραϊσμού.
    Το πρώτο εβραϊκό αίμα έχυσε ο ίδιος ο Μωάμεθ και το έργο του συνεχίζουν σήμερα οι οπαδοί της θρησκείας του. Δεν είναι πολύς καιρός, που 510 εκατομμύρια Αράβων έδωσαν βαρύ όρκο να εξαφανίσουν από το πρόσωπο της γης και τον τελευταίο Εβραίο! 600 εκατομμύρια Μουσουλμάνοι, τους οποίους δημιούργησαν οι Εβραίοι για να κτυπήσουν τον Χριστιανισμό, είναι έτοιμοι να πλήξουν μέχρις αφανισμού τους Ισραηλίτες και όχι τους Χριστιανούς, όπως είχαν προσχεδιάσει εκείνοι.
Βλέπεις, λοιπόν, αναγνώστη, ότι ο Θεός επέστρεψε στο κεφάλι τους, τα βέλη που ακόντισαν εναντίον του Χριστιανισμού.
Από το βιβλίο «Ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα» του Αρχιμ. Χαραλ. Βασιλοπούλου

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/09/mousoulmanismos-evraioi.html#ixzz2gBNtBI5D

ΡΑΒΒΙΝΟΣ: "ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΑΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΑ ΤΟΝ ΑΙΤΩΛΟ" Ραββίνος ὁμολογεῖ (Video)

Οι Εβραίοι της Ηπείρου συκοφάντησαν τον Κοσμά τον Αιτωλό (1714 - 1779) ως φιλοπόλεμο και τον κατηγόρησαν στην Τουρκική διοίκηση ως οργανωτή επαναστάσεως. 
Προσκλήθηκε τότε στο Βεράτιο της Αλβανίας για να απολογηθεί και καταγοήτευσε τόσο τον διοικητή ώστε αντί να καταδικαστεί του δόθηκε μικρός θρόνος όπου και ανέβηκε κηρύττοντας τον Λόγο του Θεού. 
Τότε οι Εβραίοι επινόησαν άλλο μέσο για να καταδικαστεί. 
Προσέλαβαν μουσουλμάνο εισπράκτορα ο οποίος ανέφερε στον διοικητή ότι λιγόστευαν οι φόροι διότι ο κόσμος παρακολουθεί την διδασκαλία του Αιτωλού αντί να ασχολείται με την γεωργία. 
Ο διοικητής διέταξε να τον σταματήσουν αλλά ο εισπράκτορας παρερμήνευσε την διαταγή και ενέργησε κρυφά ώστε να θανατωθεί. 
 Οι Τούρκοι τον συνέλαβαν και με το πρόσχημα ότι θα τον οδηγήσουν στον Κούρτ Πασά, πλάι στην όχθη ενός ποταμού κοντά στο Κολικόντασι του φανέρωσαν ότι είχαν διαταγή να τον σκοτώσουν. 
Ο Άγιος με χαρά δέχθηκε την απόφαση και γονατιστός προσευχήθηκε στο Θεό ευχαριστώντας Τον γιατί θα αξιωνόταν να θυσιάσει για Εκείνον τη ζωή του. 
Οι Τούρκοι κρέμασαν σε ένα δέντρο τον Ιερομάρτυρα και Ισαποστόλο Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό στις 24 Αυγούστου 1779, στα εξήντα πέντε του χρόνια! 
Κατόπιν, έδεσαν στο τίμιο λείψανό του μια βαριά πέτρα και το έριξαν στο ποτάμι για να μη βρεθεί ποτέ. 

– Πηγή Πρόκειται για τον φανατικό σιωνιστή ραβίνο Μορντεχάϊ Φριζή, πρώην ραββίνο της Θεσσαλονίκης και εγγονό του συνταγματάρχη Μαρδοχαίου Φριζή.

Τα στοιχεια ληφθηκαν, απο την Πατερικη Παραδοσι και απο τον Τρελλογιαννη

Η πολυετης και μεθοδευμενη εξοντωσι του παμπτωχου Αγωνιστου π. Χριστοφορου Μουταφη

       ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΜΕΝΟΥ ΥΠΟ ΔΕΚΑΔΩΝ ΕΝΟΡΙΤΩΝ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΑΘΗΝΩΝ κ. ΑΝΔΡΕΑ ΤΣΩΚΟΥ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ.

      

Αδελφοί Χριστιανοί, Πιστέ και ευαίσθητε, στο περί δικαίου αίσθημα, λαέ του Αγρινίου και ολόκληρης της Αιτ/νιας

Ο περικαλης γιγαντιαιος ναος της Αγιας Βαρβαρας Αγρινιου πολυμοχθο οικοδομημα του π. Χριστοφορου Μουταφη.

       Με έμπονη αγωνία, θλίψη και απογοήτευση, διαβάζω στον τοπικό και Αθηναϊκό τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, αλλά κι ακούω από τους τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, όταν βρίσκομαι στο Αγρίνιο, διάφορα σχόλια και τοποθετήσεις δημοσιογράφων κι έγκριτων πολιτών της πόλης του Αγρινίου κι όχι μόνο, αναφορικά με το θέμα της ενορίας της Αγίας Βαρβάρας και τις άδικες, βάναυσες, απάνθρωπες και αντιεκκλησιαστικές διώξεις ενός τίμιου, αγνού, ευσυνείδητου, υπεύθυνου και ευαίσθητου για τον ανθρώπινο πόνο και δυστυχία, ειδικά σε τούτες τις δύσκολες στιγμές που περνά ο τόπος μας και οι ενορίτες της πτωχής αυτής ενορίας της πόλης μας, κληρικού που ακούει στο όνομα π. Χριστοφόρος Μουτάφης. («κ. Τσώκο βοηθήσατε. Πονάει η ψυχή μου με τους ενορίτες μου» συνεχώς μου εκμυστηρεύεται. «Δεν προλαβαίνω να μοιράζω κεριά στους ενορίτες για να διαβάζουν τα παιδιά τους γιατί τους κόψανε το ρεύμα» και άλλα πολλά που η ταπεινότητα του, η διάκρισή του και η εφαρμογή του «μη γνώτω η αριστερά τι ποιεί η δεξιά», θυσιάζεται για τους ενορίτες του, ακόμη και σε βάρος της οικογένείας του, ήτοι των δύο παιδιών του που σπουδάζουν και των δυο ορφανών και από τους δύο γονείς, εγγονών του, προκειμένου να βοηθήσει τους πτωχούς και βασανισμένους της ενορίας). Ένα θέμα που ουσιαστικά, με όσα συμβαίνουν από το 2001 μέχρι σήμερα,  το γνωρίζω σε βάθος και σε πλάτος και από κάθε άποψη..........., εξ ιδίας αντιλήψεως, καθότι, παραπλανηθείς, από τον τότε αρχιμανδρίτη και νυν δεσπότη της περιοχής μας κκ. Κοσμά, με τις αναλήθειες, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια με αμετάκλητες ποινικές και αστικές αποφάσεις, με τις οποίες με μπόλιασε προκειμένου με δικές του παρακλήσεις και δεσμεύσεις να καλύψω νομικά και δικηγορικά τον γείτονά του δημοσιογράφο και εκδότη της εφημερίδας τότε «ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ» και μη ευρισκόμενο τώρα στη ζωή (Ο Κύριος να αναπαύει τη ψυχή του) Σωτήριο Μπαμπάνη και των συνεργατών του, ο οποίος, όπως όλοι γνωρίζουμε, είχε αναλάβει με τα πρωτόγνωρα και ασυνήθιστα για τον επαρχιακό τύπο και τη περιοχή μας δημοσιεύματά του, να πλήξει το κύρος και την προσωπικότητα, τόσο του μακαριστού και ευλογημένου Γέροντα Μητροπολίτη μας κυρού Θεοκλήτου, όσο και του άμεσου συνεργάτη του, λόγω της εμπιστοσύνης που του είχε και της πνευματικής υϊκής  σχέσης που υπήρχε μεταξύ τους, γραμματέα του κ. Θεόδωρου Βλαχόπουλου, κατά δήλωση του οποίου, όλες οι αστοχίες που του καταμαρτυρούν οι ιερείς, γινόντουσαν «γιατί παραπλανήθηκε από τις υποδείξεις και τις προτροπές του π. Χρήστου Παπαχρήστου αδελφού του νυν Μητροπολίτη ο οποίος (αδελφός) εκμεταλλευόμενος και τη κουμπαριά τους, όπως μου δήλωσε ο κ. Βλαχόπουλος με πολύ πίκρα και απογοήτευση για τον εμπαιγμό του, αλλά και την ηλικία και την αγνότητα και την έλλειψη πονηρίας και δόλου του μακαριστού κυρού Θεοκλήτου επιτύγχανε τους σκοπούς του», αναφορές και δυσφημιστικά δημοσιεύματα, για τα οποία καταδικάσθηκε ο εν λόγω δημοσιογράφος και από τα αστικά και από τα ποινικά δικαστήρια, όπως και ο παραπάνω αδελφός και ο υιός του και ανηψιός του Μητροπολίτη π. Βενέδικτος σε α΄ βαθμό, όπως και άλλοι ιερείς που είχαν υπογράψει το σε βάρος του π. Χριστοφόρου λίαν συκοφαντικό και φρικτό λιβελογράφημα. Ένα λιβελογράφημα που διαβάστηκε, αν είναι δυνατό από την ωραία πύλη και μετά τη θεία λειτουργία !!!!! και γι΄ αυτό μερικοί από τους παραπάνω καταδικασθέντες ιερείς, μετά από λίγα χρόνια αισθανόμενοι την ενοχή τους και το βάρος που είχαν στη ψυχή τους για την υπογραφή που έβαλαν στο παραπάνω λιβελογράφημα που τους παρουσίασε ο Αρχιερατικός, όπως ομολόγησαν, ζήτησαν συγγνώμη από τον π. Χριστοφόρο. Όχι όμως και η οικογένεια του Δεσπότη και μάλιστα ο αδελφός του και ο ανηψιός του ιερείς και οι δύο. 

 Ο μητροπ. Κοσμας, ο μεγαλος ενοχος της παρανομης και ανελεητης διωξης του π. Χριστοφορου Μουταφη.

Να σημειωθεί και για να πληροφορηθεί ο αγνός λαός της περιοχής μας ορισμένες αλήθειες που καίνε και αλλοιώνουν με τη φλόγα τους, τις μάσκες ορισμένων, που με το σχήμα και το χρώμα που παίρνουν κάθε φορά από τους φορείς τους, τους καθιστούν εύκολες λείες για παραπλάνηση και χρησιμοποίηση προς ίδιο όφελος και επωφελείς σκοπιμότητες τους για να πετύχουν το στόχο τους, επέλεξαν μαζί με το μακαριστό π. Αυγουστίνο, πνευματικό τέκνο του παραπάνω ιερομόναχου και νυν Μητροπολίτου, την Ιερά Μονή Μυρτιάς ως χώρο συνάντησής μας για να γίνει το μπόλιασμα το οποίο και πέτυχαν από τη πρώτη στιγμή, καθότι, μέσα από το παραπάνω μοναστήρι, με προέτρεψαν να  επικοινωνήσουμε και με τον έγκριτο δημοσιογράφο και εκδότη της εφημερίδας και περιοδικού στην Αθήνα και στενού συνεργάτη τότε του ιδιοκτήτη της Ιντεραμέρικαν κ. Κοντομηνά, φίλου του μακαριστού Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστόδουλου, κ. Ευάγγελου Σπύρου, για την υλοποίηση των γνωστών επιθυμιών τους που μόνο το άγιο πνεύμα φροντίζει για τέτοιες επιθυμίες και οιαδήποτε άλλη μεθόδευση αποτελεί ασέβεια και βλασφημία. Έχω στα χέρια μου την επιστολή που είχε συντάξει ο τωρινός δεσπότης μας και είχε αποστείλει σε όλους τους Μητροπολίτες της Ελλαδικής εκκλησίας με την οποία παρακαλούσε και υπόσχονταν πίστη και αφοσίωση ζητώντας να τον ψηφίσουν......Και ερωτώ τον Άγιο Αιτ/νίας κκ. Κοσμά και σπουδάσαντα την ιερή επιστήμη της Θεολογίας, οι ενέργειες του αυτές με το Μπαμπάνη, με τα τηλεφωνήματα σε επώνυμους και σε πολιτικούς, με τη συλλογή υπογραφών την αποστολή τέτοιων επιστολών και με τέτοιο περιεχόμενο είναι εναρμονισμένες και σύμφωνες με τα λόγια του ευαγγελίου και των αγίων πατέρων;;;; Δείχνουν σεβασμό, επίκληση και αποδοχή του αγίου πνεύματος για την εκλογή ενός ιερωμένου στο ύπατο εκκλησιαστικό αξίωμα του επισκόπου;;; 

Μετάσταση Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και Ευαγγελιστού 26 Σεπτεμβρίου

Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και Ευαγγελιστής

Καταγόταν από τη Βησθαϊδά της Γαλιλαίας. Ήταν ψαράς. Ο Άγιος Ιωάννης ήταν ο αγαπημένος μαθητής τού Χριστού.

Ο Ιωάννης ήταν γιος του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης και νεώτερος αδελφός του αποστόλου Ιακώβου. Στην αρχή ήταν μαθητής του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου και κατόπιν έγινε μαθητής του Κυρίου. Ήταν ένας από τους δώδεκα μαθητές του Χριστού και μάλιστα μαθητής «ον ηγαπα ο Ιησους» (Ιωαν. ια΄ 20), δηλαδή, τον οποίο αγαπούσε ιδιαίτερα ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός. Η Εκκλησία του απένειμε την προσωνυμία του Θεολόγου και στην αγιογραφία εικονίζεται με έναν αετό κοντά στο κεφάλι του.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος είναι ο Ευαγγελιστής της αγάπης. Όχι μόνο γιατί αναφέρεται συνεχώς στην αγάπη, αλλά κυρίως γιατί την βίωνε και την εξέφραζε. Αγαπούσε πολύ τον Διδάσκαλό του. Τον ακολούθησε και στις πιο δύσκολες ώρες της επίγειας ζωής Του. Όταν οι άλλοι μαθητές ήταν κρυμμένοι «διά τον φόβον των Ιουδαίων», αυτός ήταν παρών στην σύλληψή Του, στην δίκη και στον Γολγοθά, όπου κάτω από τον Σταυρό του εμπιστεύθηκε ο Χριστός την μητέρα Του. Μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τον Πέτρο αποτελούσαν την τριάδα τον μαθητών που έλαβε μαζί του ο Χριστός στην ανάσταση της κόρης του Ιαείρου, στο όρος Θαβώρ, όπου «μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών», καθώς και στην Γεσθημανή, όπου προσευχήθηκε πριν από το πάθος Του.

Ο δάσκαλος επιτελεί ιερό έργο. Έχει μεγάλη ευθύνη και, αν προσέξει, μπορεί να πάρει μεγάλο μισθό από τον Θεό.

"...να βρουν τρόπο οι εκπαιδευτικοί να περνάνε κάποια μηνύματα στα παιδιά για τον Θεό και για την πατρίδα..."

"Στη δύσκολη εποχή μας οι άνθρωποι εργάζονται με μια επαγγελματική αναισθησία.
 Δεν υπάρχουν οι ευαίσθητοι, οι ανήσυχοι, οι λειτουργοί. Το ίδιο συμβαίνει και στους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι έχουν ξεχάσει ότι το έργο τους είναι μέγιστο και κανείς άλλος δεν μπορεί να το αναπληρώσει.
 Βέβαια, πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, αλλ’ αλίμονο, είναι ελάχιστες, γι’ αυτό η αγωνία των χριστιανών γονέων κορυφώνεται.
 Για το έργο των δασκάλων ο Γέροντας Παΐσιος λέει: «Είναι μεγάλη υπόθεση ο σωστός δάσκαλος, ιδίως στις μέρες μας! Τα παιδιά είναι άγραφες κασέτες. Ή θα γεμίσουν βρώμικα τραγούδια ή βυζαντινή μουσική.

   Ο δάσκαλος επιτελεί ιερό έργο. Έχει μεγάλη ευθύνη και, αν προσέξει, μπορεί να πάρει μεγάλο μισθό από τον Θεό.
Να φροντίζει να διδάσκει στα παιδιά τον φόβο του Θεού. Πρέπει να βρουν τρόπο οι εκπαιδευτικοί να περνάνε κάποια μηνύματα στα παιδιά για τον Θεό και για την πατρίδα.

Ας σπείρουν αυτοί τον σπόρο, και ας μην τον δουν να βλαστάνει. Τίποτε δεν πάει χαμένο. Κάποια στιγμή θα πιάσει τόπο».
Πρεσβ. Διονυσίου Τάτση, Πνευματικός Κώδικας Γέροντος Παϊσίου, σελ. 250-251

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΥΜΝΟΙ ΚΥΡΙΕ ΕΚΕΚΡΑΞΑ

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΥΜΝΟΙ

Συνεταιράκια το Ελληνικό Δημόσιο και η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών - Διαβάστε ολόκληρο το ΦΕΚ για την "Εταιρεία Αξιοποίησης Εκκλησιαστικής Ακίνητης Περιουσίας"

Σχόλιο απο την Κλασσικοπερίπτωση

Κάποτε  οι  διοικούντες την εκκλησία  της Ελλάδος και οι Αρχιεπίσκοποι  νοιάζονταν  πρώτα  για την αξιοποίηση της πνευματικής περιουσίας  της  Εκκλησίας και στέκονταν  με ανδρεία  απέναντι  στους ξένους  κατακτητές  και στους ντόπιους  θηρευτές  της εξουσίας και  δωσίλογους.
Φυσικά  υπήρξαν  και  περίοδοι   της  εκκλησιαστικής  ιστορίας  που  το  Χριστοειδές και ανδρείο  φρόνημα   δεν  ήταν  το κύριο χαρακτηριστικό  των  "ποιμενόντων"  Ιεραρχών.Ποτέ όμως   ακόμα και οι δειλοί  και οι μέτριοι  δεν γύρισαν  με τόσο  εκκωφαντικό και προκλητικό τρόπο  την πλάτη  στο  χειμαζόμενο  ποίμνιό τους και πάνω απ΄όλα  στην ορθόδοξη  Αγιοπατερική  παράδοση της αντίστασης  στις αντίχριστες και μισάνθρωπες  δυνάμεις.

Σήμερα   δυστυχώς  που για δεύτερη φορά  η χώρα μας βρίσκεται  σε κατοχή, δεν έχουμε έναν Χρύσανθο  αλλά έναν  ευρωπαϊκά  "καθώς πρέπει"  Ιερώνυμο που  αντί  να  αντιστέκεται , διαπραγματεύεται  και  συνεταιρίζεται  με   την  πανθομολογουμένως   εντολοδόχο και εν πολλοίς  δωσίλογη  κυβέρνηση  για  χάρη  όχι του ποιμνίου  αλλά  της αξιοποίησης  της  ...ακίνητης  περιουσίας.

Αν λοιπόν οι  ποιμενάρχες μας δεν είχαν αφιερώσει τόσο χρόνο  και ενέργεια  στην καλλιέργεια  δημοσίων  σχέσεων με τις   εξουσίες και τους εντολοδόχους  της Νέας Εποχής και αν  δεν "κοπίαζαν"  τόσο πολύ απο τις  προσπάθειες  αποδόμησης της  Αγιοπατερικής  παράδοσης και των  γλυκανάλατων  ασκήσεων  "προσαρμογής"  στα "νέα δεδομένα"  ..εκσυγχρονίζοντας  τους κλάδους της  αμπέλου του Χριστού, θα ήταν  σίγουρα   απελευθερωμένοι και νηφάλιοι στον αγώνα  εναντίον των  πάσης φύσεως δυνάμεων κατοχής.
Και επειδή  κάποιοι σε αυτόν τον τόπο δεν έχουν  κοντή μνήμη ας θυμηθούμε πως
 στην προηγούμενη  κατοχή  ο  Αρχιεπίσκοπος  Χρύσανθος  αντί  να αγωνιά  για το μέλλον  της ακίνητης  περιουσίας  της εκκλησίας  αγωνιούσε  για το  μέλλον  της ελευθερίας και του δικαίου, πράγμα που εκτός  τω άλλων  αποτυπώθηκε και σε  μία  ποιμαντορική επιστολή  του στους  Έλληνες  πιστούς:

«Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, από της σήμε­ρον ημέρας και έτερος εχθρός, η Χιτλερική Γερμανία, αδίκως και ανάνδρως επιτίθεται κατά της ιεράς ημών Χώρας... Αι δυνάμεις της ύλης και του σκότους συνώμοσαν κατά της δυνάμεως του πνεύματος και του φωτός. Αλλ' ο μέγας Θεός, όστις είναι Πνεύμα, Φως και Ζωή, δεν θα επιτρέψη την Βασιλείαν του σκότους... θα συντρίψει και τον εκ Γερμανίας Εκατόχειρα Τυφυέα (sic), και θα ανατείλη και πάλιν... τον ήλιον της Δικαιο­σύνης και Αληθείας...» 

(Για τον Χρύσανθο  μπορείτε να διαβάσετε  το εξαιρετικό αφιέρωμα  στο  "Αντιαιρετικό εγκόλπιο")

ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΛΑΡΙΣΗΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΛΑΡΙΣΗΣ  

 ΑΓΩΝΕΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ  ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΖΩΣΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΑΠΟ  14-9-1989

                  http://www.agonas.org/

Οι καρδινάλιοι ετοιμάζονται να έρθουν για "εκκλησιαστικές" επαφές και στην Ελλάδα;

Ο ασπασμός της ΕΝΟΤΗΤΟΣ της ΠΙΣΤΕΩΣ, για τους Οικουμενιστές φίλημα και προπομππός της εσχάτης προδοσίας!

πηγή : Πατερική Παράδοση 

Η Δεσποτοκρατια σε ολο της το μεγαλειο. H εξοντωσι ενος σπουδαιου κληρικου, του πιο φτωχου της περιοχης, απο τον δεσποτη Ακαρνανιας ΚΟΣΜΑ.

Η Δεσποτοκρατια σε ολο της το μεγαλειο.

H εξοντωσι ενος σπουδαιου κληρικου, του πιο φτωχου της περιοχης,  απο τον δεσποτη Ακαρνανιας ΚΟΣΜΑ. 

Αναγνωρίζει άραγε ο Σεβασμιώτατος κ. Κοσμάς τον εαυτό του μέσα σ’ αυτό το

 όργιο βαρβαρότητας και βαναυσότητας;

Γιατί ένα μεγάλο μέρος του λαού της

 Αιτωλοακαρνανίας δεν μπορεί πλέον

να τον αναγνωρίσει!!! 

Η Δεσποτοκρατια σε ολο της το μεγαλειο.

Σεβασμιώτατε, προσέξτε. Γίνατε Ἐπίσκοπος γιὰ νὰ σωθεῖτε ἢ γιὰ νὰ χάσετε τὴν ψυχή σας; Δὲν σᾶς ἀναγνωρίζουμε; Θυμηθεῖτε τὴ σχετικὴ συζήτησή μας, ὅταν σᾶς πρωτοσυνάντησα μετὰ τὴν χειροτονία σας. «Ὁ Θεὸς νὰ φυλάξει», μοῦ εἴπατε τότε. Θυμηθεῖτε, ὅσα περὶ Οἰκουμενισμοῦ μοῦ εἴπατε στὴν κατασκήνωση τῆς Μητροπόλεώς σας στὴ Ρίζα καὶ δὲν τὰ πραγματοποιήσατε.

Εἴχαμε γιὰ σᾶς ἀγαθὲς ἐλπίδες. Ὁ ἐντόπιος κληρικαλισμός, ὅμως, ἡ συγγενοκρατία καὶ τὸ Δεσποτικὸ κατεστημένο, ποὺ ὡς ἀρχιμανδρίτη σᾶς κυνήγησε, ὡς Ἐπίσκοπο σᾶς ἔκανε "σὰν τὰ μοῦτρα του".

Ἄνθρωποι, ποὺ πρὶν σᾶς θαύμαζαν, ὄχι γιὰ τὴ θεολογική σας κατάρτηση, ἀλλὰ γιὰ τὴν ταπείνωση ποὺ δείχνατε (γνωρίζοντας ὅτι εἴμαστε συνοικότροφοι καὶ ἐπικοινωνούσαμε ὅταν ὑπηρετοῦσα στὸ Μεσολόγγι), ἔχουν ἐκπλαγεῖ μὲ τὴν ὀβιδιακὴ μεταμόρφωσή σας καὶ μὲ στενοχώρια μοῦ τὸ λένε. Καὶ τὰ χρεώνουν ὅλα σὲ κάποιο παπα-Χρῆστο τοῦ Ἀγρινίου.

Σεβασμιώτατε, τὴν εὐθύνη ἀπέναντι στὸ Θεὸ τὴν ἔχετε ἐσεῖς. Δὲν τὴν ἔχει οὔτε ὁ «κάποιος» παπα-Χρῆστος, οὔτε "ὁ Σωτήρ". Ἡ ἀβουλία σας θυμίζει τὸν ἄλλο ἐκεῖνο Ἀρχιερέα Ἠλί.

Θὰ τοῦ μοιάσετε;

Μὲ πόνο ψυχῆς, γιὰ ἕνα πνευματικὸ ἀδελφό, γιὰ ἕνα  πνευματικὸ Πατέρα, ποὺ σὲ κρίσιμες στιγμὲς στάθηκε ἀρωγός, γράφηκαν τὰ παραπάνω. Δημοσιεύουμε τὸ κείμενο ποὺ βρήκαμε στὸ διαδίκτυο. Γνωρίζαμε ἐδῶ καὶ μῆνες τὴν περίπτωση, ἀλλὰ δὲν θέλαμε νὰ τὸ πιστέψουμε.

Π.Σ.

Τα περισσότερα φίδια, δαγκώνουν, όταν τα ενοχλήσουν. 

 Υπάρχουν όμως, κάποια που επιτίθενται ακόμη και από απόσταση. 

Επειδή, όπως λένε, θέλουν ν’ απαλλαγούν απ’ το δηλητήριο. 

Ε, λοιπόν, σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν και οι ρουφιάνοι.

Αν δεν κατασπαράξουν κάποιον μπορεί και να σκάσουν. 

Και αλίμονο στα θύματά τους, αν συμβεί να βρίσκουν κάποιους έτοιμους να τους ακούνε και να γίνονται ευπειθείς εκτελεστές των δολοφονικών τους σχεδίων. 

Γεγονός, που συμβαίνει, συχνά, δυστυχώς, μεταξύ των εκπροσώπων της δεσποτοκρατίας.

Οι σοβαροί επίσκοποι σ’ αυτές τις περιπτώσεις λένε στους ρουφιάνους:

Θα ’ρθεις μια άλλη μέρα, που θα καλέσω και αυτόν, που κατηγορείς, να ιδούμε, σε αντιπαράσταση, ποια είναι η αλήθεια. 

Οπότε ο ρουφιάνος, μαθημένος να δολοφονεί και όχι ν’ αντιμετωπίζει, κατά πρόσωπο, τα θύματά του, εξαφανίζεται, κατά κανόνα, και τελειώνει εκεί το ζήτημα. 

Αλλά, αν συμβαίνει ο δεσπότης να είναι ευάλωτος στις ρουφιανοδοσοληψίες, τότε ουαί και αλίμονο στη Μητρόπολη και τους παπάδες…

Κάπου εβδομήντα, όπως έλεγε καθηγητής Πανεπιστημίου, παπάδες, και μάλιστα μορφωμένοι, εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Μητρόπολη Αιτωλοακαρνανίας, κατά την περίοδο της αρχιερατείας του προηγούμενου δεσπότη. 

Μεταξύ των οποίων και οι αείμνηστοι ιεροκήρυκες, Θεόκλητος Φεφές και Πάμφιλος Παοαγιάννης. 

 Προφανώς, επειδή έτσι αποφάσιζαν και διέταζαν κάποιοι ρουφιάνοι.