Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

Ποιός σύγχρονος Αλέξανδρος θ’απαντήσει στον Έκπτωτο “Μεγάλο Βασιληά”, μέσα από τις φλόγες της Μεσογείου;

Κι αφού νίκησα τους στρατηγούς και τους σατράπες σου, νίκησα τώρα και σένα και τη Στρατιά σου και κατέχω πιά τη χώρα σου, που μούδωσαν οι θεοί, έχοντας μαζί μου κι όσους συντάχθηκαν με σένα και μετά τη μάχη ζήτησαν καταφύγιο σε μένα, και πολεμούν μαζί μου πιά, με τη θέλησή τους, όχι με τη βία.
Σε μένα λοιπόν σαν κυρίαρχο της Ασίας, έλα αν θέλεις.


Γράφει ο Πελασγός ο Μιλήσιος

Οι μέρες θυμίζουν το Δαρείο πριν την πτώση του. Η PAX UNIVERSALIS συνταράσσεται!
Όπου έβαλε το χέρι της τελευταία, μόνο δυσάρεστα μηνύματα εισπράτει.
Διεμέλισε τη Γιουγκοσλαβία, αιματοκύλισε τη Βόρεια Αφρική, αιματοκύλισε τη Συρία, η Μεσοποταμία θρηνεί εκατομμύρια νεκρούς, η Περσία είναι στο στόχο της.
Η Αίγυπτος φλέγεται!
Κανένας λαός δεν τους συμπαθεί!
Και οι δυστυχισμένοι λαοί είναι ξεκομμένοι, γιατί δεν βρήκαν κοινό παρονομαστή, γιατί σε κάθε Αταρνέα, δεν κυβέρνησαν οι Ερμίες, γιατί οι Αριστοτελείς εξέλιπαν, διότι οι Ευφραίοι δεν προσέγγισαν τους Φιλίππους στις Θηβαικές Αυλές.
Γιατί πάντα έστελναν στους Περίνθιους βοήθεια για να τους πολεμούν.
Μέχρι που έφτασε ο καιρός για την “Κορινθιακή Συμμαχία”.

O …Αλέξανδρος απευθυνόμενος urbi et orbi Είναι καιρός, να διαβεί τον Ελλήσποντο, να υπερκεράσσει τον Γρανικό, και μετά τη Μάχη της Ισσού, καταδιώκοντας τον…Δαρείο, να ξαναστείλλει την Επιστολή του στους συγχρόνους επιλήσμονες!
Οι πρόγονοί σου εισήλθαν στη Μακεδονία και στην άλλη Ελλάδα, και μας έκαναν ζημιά, ενώ εμείς δεν σας είχαμε ενοχλήσει. Κι εγώ λοιπόν τώρα επικεφαλής όλων των Ελλήνων εισήλθα στην Ασία να τιμωρήσω τους Πέρσες που πρώτοι άρχισαν.
Γιατί βοηθήσατε τους Περινθίους που βλάψαν τον πατέρα μου(Και γαρ Περινθίοις εβοηθήσατε, οί τον εμόν πατέρα ηδίκουν).
Και στη Θράκη, που κυβερνούσαμε εμείς, έστειλε ο Ώχος στρατό εναντίον μας.

Κι ο πατέρας μου δολοφονήθηκε από βαλτούς δικούς σας, καθώς οι ίδιοι μάλιστα υπηρηφανευθήκατε σε επιστολές σας πρός όλους.
Κι εσύ με το Βαγώα σκότωσες τον Αρσή κι άρπαξες την εξουσία όχι δίκαια, κι ούτε βέβαια κατά το νόμο των Περσών, παρά αδικώντας τους.
Και για μένα στους Έλληνες στέλλεις επιστολές όχι φιλικές, συστήνοντας να με πολεμούν, και χρήματα στέλλεις στους Λακεδεμονίους και σ’άλλους Έλληνες.
Και καμμιά πόλη βέβαια δεν τα δέχθηκε, πλήν των Λακεδεμονίων.


Και μ’όσα έστειλες λοιπόν εσύ, εξαγόρασαν τους φίλους μου και πήγαν ν’ανατινάξουν την ειρήνη, που έφερα στην Ελλάδα.
Για όλ’αυτά κινούμαι εναντίον σου, που πρώτος άρχισες.
Κι αφού νίκησα τους στρατηγούς και τους σατράπες σου, νίκησα τώρα και σένα και τη Στρατιά σου και κατέχω πιά τη χώρα σου, που μούδωσαν οι θεοί, έχοντας μαζί μου κι όσους συντάχθηκαν με σένα και μετά τη μάχη ζήτησαν καταφύγιο σε μένα, και πολεμούν μαζί μου πιά, με τη θέλησή τους, όχι με τη βία.
Σε μένα λοιπόν σαν κυρίαρχο της Ασίας, έλα αν θέλεις.
Ή, κι άν φοβάσαι μήπως και πάθεις τίποτε άπρεπο, στείλε πρώτα κάποιους δικούς σου να κάνουν τις σχετικές συνενοήσεις.
Κι όταν φτάσεις σε μένα, τη μάννα, τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου κι ό,τι άλλο θές ζήτησέ μου να σου δώσω.
Κι ό,τι με πείσεις, δικό σου θ’άναι. Κι άλλοτε, όταν απευθύνεσαι σε μένα, να μη λησμονάς πως απευθύνεσαι στο
Β α σ ι λ ι ά τ η ς Α σ ί α ς.
Όχι να μου γράφεις ό,τι θές, σαν να είμαστε ίσοι, παρά σαν τον κύριο πράγματι των δικών σου όλων λέγε αν έχεις ανάγκη κάτι, ειδ’ άλλως νομίζω πως με προσβάλλεις.
Κι όσο για τη Βασιλεία, αν έχεις αντίρρηση, κοίτα βρές το κουράγιο ν’αγωνισθείς, κι όχι να δραπετεύεις.

Γιατί εγώ θά έρθω καταπάνω σου, όπου και νά’ σαι!
Πελασγός ο Μιλήσιος
πηγή: olympia.gr