Μια ιστορία αιώνιας αγάπης
του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου, συγγραφέα
ΤΟ ΖΕΥΓΟΣ: Ο Φιλήμων και οι Βαυκίδα ήταν ένα αγαπημένο ανδρόγυνο που ζούσε στη Μικρά Ασία. Όταν η Βαυκίδα ασχολούνταν με τις δουλειές του νοικοκυριού της, πάντοτε ο σύντροφός της τη βοηθούσε και της έλεγε τραγούδια αγάπης, και όταν ο Φιλήμονας πήγαινε στο δάσος για να κόψει ξύλα ή να κυνηγήσει, η Βαυκίδα τον ακολουθούσε κι αυτή για συντροφιά.
ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ: Κάποια μέρα ο Δίας αποφάσισε να κατέβει από το ολύμπιο παλάτι του και να επισκεφτεί τους ανθρώπους. Ήθελε να δει αν ακολουθούν τον σωστό δρόμο στη ζωή τους, αλλά κυρίως αν έχουν καλοσύνη και φιλανθρωπία στην καρδιά τους. Πήρε μαζί του λοιπόν τον Ερμή, και ντυμένοι σαν δυο φτωχοί ζητιάνοι χτυπούσαν τις πόρτες των ανθρώπων. Όλοι, όμως, οι νοικοκυραίοι τους έκλειναν κατάμουτρα τα πορτόφυλλα, βλέποντας δυο πεινασμένους κουρελήδες.! Ο πατέρας των θεών στενοχωρήθηκε βαθύτατα. Έβλεπε πως η καρδιά των ανθρώπων έγινε πέτρινη.
ΜΙΑ ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ: Απογοητευμένοι οι δυο θεοί και κουρασμένοι από την οδοιπορία, έφτασαν και στο μικρό σπιτάκι του Φιλήμονα και της Βαυκίδας. “Ας χτυπήσουμε και εδώ”, είπε ο Ερμής, “ίσως μας δεχτούν και μας φιλοξενήσουν”. Χτύπησαν, λοιπόν, την ξύλινη πορτούλα, και δυο χαρούμενα πρόσωπα την άνοιξαν διάπλατα. Το αγαπημένο ζευγάρι καλωσόρισε τους ξένους και βάλθηκε να υπηρετήσει τους ξένους, υπακούοντας στην πατροπαράδοτη [φιλο]ξενία. Τάισαν, τους δυο θεούς, τους πότισαν, τους έβαλαν κοντά στο τζάκι να ζεσταθούν και ούτε που ρώτησαν από που έρχονται, ποιοι είναι και πού πηγαίνουν. Κάποια στιγμή η Βαυκίς παρατήρησε ότι παρόλο που είχε ξαναγεμίζει πολλές φορές τα κύπελα από ξύλο οξιάς για τους επισκέπτες, το βαρέλι με το κρασί ήταν ακόμη γεμάτο. Συνειδητοποιώντας ότι οι φιλοξενούμενοί τους ήταν θεοί, αυτή και ο σύζυγός της σήκωσαν τα χέρια τους σε δέηση και παρακάλεσαν για επιείκεια για την λιτή τους φιλοξενία! Τότε ο Φιλήμων σκέφτηκε να πιάσει και να σφάξει τη χήνα που είχαν στην αυλή τους για να τους ετοιμάσει ένα καλύτερο δείπνο, αλλά όταν πήγε να το κάνει, η χήνα έτρεξε στην ασφάλεια της αγκαλιάς του Δία!
Η ΠΛΗΜΜΥΡΑ: Ο Ζευς είπε ότι δεν χρειαζόταν να σκοτώσει τη χήνα και ότι θα έπρεπε να εγκαταλείψουν την πόλη άμεσα. Αυτό τους το είπε γιατί επρόκειτο να καταστρέψει την πόλη και όλους εκείνους που δεν τιμούσαν την αρχή της φιλοξενίας. Τότε ο Ερμής συνόδεψε το ζεύγος στην κορυφή του κοντινού όρους τονίζοντάς τους ότι δεν έπρεπε να κοιτάξουν πίσω τους. Μόλις φτάσαν σε απόσταση “βολής βέλους” κατά τον Οβίδιο, από το σπίτι τους, κοίταξαν πίσω την πόλη τους και είδαν ότι αυτή είχε καταστραφεί από πλημμύρα κι ότι το σπίτι τους είχε μετατραπεί σε έναν περίτεχνο ναό! Ο Δίας όρισε στους δύο αγαπημένους συζύγους να είναι φύλακες του ναού αυτού.
ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ: Όταν ο πατέρας των θεών τους ζήτησε να τους ικανοποιήσει μια επιθυμία τους, εκείνοι, και οι δυο, με μια φωνή, ζήτησαν να πεθάνουν μαζί, όταν θα 'ρθει αυτή η ώρα για να μην πονέσει κανένας από τους δυο από το χαμό του άλλου. Έτσι κι έγινε. Μετά το θάνατό τους, μάλιστα, οι θεοί μεταμόρφωσαν τον Φιλήμονα σε δρυ [βελανιδιά] και τη Βαυκίδα σε φιλύρα. Γι΄αυτό, όπου δείτε βελανιδιά και φλαμουριά, πλησιάσετε κοντά και κάνετε σιωπή, ίσως ακούσετε, ανάμεσα από τα φύλλα τους, τα τραγούδια της αγάπης του Φιλήμονα και της Βαυκίδας του!
ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:https://www.youtube.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: 1. Οβίδιος, VIII, 611 – 724. 2. William Smith, ed. Λεξικό της ελληνικής και ρωμαϊκής βιογραφίας και της μυθολογίας (1873) 3. Harry Thurston Peck, Harpers Λεξικό Κλασικών Αρχαιοτήτων (1898).
konstantinosa.oikonomou@gmail.
