Την 13η Δεκεμβρίου 2023 στην αίθουσα «Μιχάλης Ζαφειρόπουλος» του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (ΔΣΑ, Ακαδημίας 60), η Ελληνική Εταιρεία Ποινικού Δικαίου και η Ένωση Ελλήνων Ποινικολόγων συνδιοργάνωσαν δημόσια συζήτηση, με θέμα: «Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης: Αναμόρφωση ή παραμόρφωση του ποινικού συστήματος;».
Η εκδήλωση μεταδόθηκε με live streaming μέσω του καναλιού YouTube του ΔΣΑ. Εισηγητές ήσαν οι ακόλουθοι: Ιωάννης Γιαννίδης, Πρόεδρος ΕΕΠΔ, Ομ. Καθηγητής ΕΚΠΑ Ηλίας Αναγνωστόπουλος, Πρόεδρος ΕΕΠ, Ομ. Καθηγητής ΕΚΠΑ Θεοχάρης Δαλακούρας, Αντιπρόεδρος ΕΕΠΔ, Καθηγητής ΔΠΘ Αριστομένης Τζαννετής, ΓΓ ΕΕΠ, Αν. Καθηγητής ΕΚΠΑ Αλέξανδρος Δημάκης, ΓΓ ΕΕΠΔ, Επ. Καθηγητής ΕΚΠΑ Τόνια Τζαννετάκη, Επ. Καθηγήτρια ΕΚΠΑ Την συζήτηση συντόνισε η Ομ. Καθηγήτρια ΑΠΘ, Μαρία Καϊάφα-Γκμπάντι.
Μετά το πέρας των εισηγήσεων ακολούθησαν παρεμβάσεις από το κοινό.
Μεταξύ αυτών και η αναρτώμενη παρέμβαση του Κωνσταντίνου Ι. Βαθιώτη, πρώην αναπληρωτή καθηγητή Ποινικού Δικαίου Νομικής Σχολής Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.
Σε αυτήν συνοψίσθηκαν οι κυριότερες διαπιστώσεις των εισηγητών, οι οποίες κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι το υπό διαβούλευσιν νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τις «παρεμβάσεις» στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (σκοπός τους υποτίθεται ότι είναι η επιτάχυνση και η ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης μέσω συγκεκριμένων παρεμβάσεων στους δύο κώδικες) δεν είναι απλώς οπισθοδρομικό, αλλά προϊόν μιας αυταρχικής κυβέρνησης που λειτουργεί σε πλαίσιο «κοινοβουλευτικής δικτατορίας».
Η παρούσα κυβέρνηση επαληθεύει το φαινόμενο του «ράβε-ξήλωνε», αφού με τις προτεινόμενες διατάξεις έρχεται να ακυρώσει την φιλοσοφία του νέου Ποινικού Κώδικα του 2019, με τον οποίο είχε γίνει προσπάθεια για μια φιλελευθεροποίηση του ποινικού μας συστήματος, νεκρανασταίνοντας καταργημένες διατάξεις.
Το δόγμα «Νόμος και Τάξη» (Law & Order) σε συνδυασμό με την θεωρία της μηδενικής ανοχής, η τιμωρητική καταιγίδα, η επαναφορά αντισυνταγματικών διατάξεων, η πρόβλεψη της γενικής δήμευσης περιουσίας, η οποία είναι παντελώς άσχετη προς το τελούμενο έγκλημα, δηλ. τον εξ αμελείας ή εκ προθέσεως εμπρησμό σε δάση, παραπέμπει δε σε εποχές πολιτειακής ανωμαλίας, ο ποινικός λαϊκισμός, αλλά και το τιμωρητικό μοντέλο αποκλεισμού (exclusion) του δράστη από την κοινωνία (με βάση τις νέες ρυθμίσεις στην φυλακή θα καταλήγουν και οι δράστες πλημμελημάτων!) είναι οι χαρακτηριστικότεροι ενδείκτες αυταρχικότητας του καθεστώτος που μας κυβερνά.
Ο παρεμβαίνων υποστήριξε ότι επικρατεί «φρενίτιδα με την ασφάλεια», ένα φαινόμενο που στην αγγλοσαξονική επιστήμη περιγράφεται υπό τον καινοφανή όρο «ασφαλίτιδα» (safetyism).
Το φαινόμενο αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις προσπάθειες που κατεβλήθησαν μετά το 2001 για την εξεύρεση της χρυσής τομής ανάμεσα στην ελευθερία και την ασφάλεια. Επιπλέον, αποτελεί τυπικό δείγμα οργουελιανής διπλής σκέψης (διγλωσσίας) η ρητορική περί «καλής νομοθέτησης», την οποία υποτίθεται ότι υπηρετεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για προσπάθεια της κυβέρνησης να χαϊδεύει τα αφτιά των πολιτών με βαρύγδουπες-φανταχτερές λέξεις που δεν αποτελούν παρά βιτρίνα πίσω από την οποία κρύβονται φίδια και σκουπίδια.
Η παρέμβαση έκλεισε με την αυθόρμητη φράση που ήρθε στο μυαλό του ομιλητή λίγο πριν κατεβεί από το βήμα:
«Οδεύουμε προς την καταστροφή!»
