ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ
«Καί πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς»
(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα Κυριακῆς τῆς Ἀπόκρεω, τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)
Ἡ Κρίσις, ἡ Δευτέρα Παρουσία καί ἡ Ἀνάστασις εἶναι βασικό δόγμα τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας μας. «Καί πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς».
Κατά τήν πρώτη φορά πού ἦλθε ὁ Χριστός στόν κόσμο, κατά τήν πρώτη Του παρουσία, ἦλθε γιά νά μᾶς δείξει ποιόν δρόμο πρέπει νά ἀκολουθήσουμε γιά νά φθάσουμε στήν τελείωση καί στή θέωση. Μᾶς ἔδειξε νά μιμούμαστε τόν Σταυρό, τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, ν’ ἀκολουθοῦμε τόν ἐσταυρωμένο βίο.
Τώρα, ὄμως, θά ὑπάρξει καί δεύτερη φορά. Καί αὐτή τή δεύτερη φορά, αὐτή τή Δεύτερη Παρουσία μᾶς παρουσιάζει σύντομα τό σημερινό εὐαγγέλιο, δηλαδή, πῶς θά γίνει ἡ κρίσις στό τέλος τοῦ κόσμου.
Οἱ ἅγιοι Πατέρες ἐπέλεξαν, εἰδικῶς σήμερα, νά διαβάζεται στήν Ἐκκλησία αὐτή ἡ περικοπή τῆς Δευτέρας Παρουσίας βασικῶς γιά δύο λόγους.
Διότι, λέγει τό συναξάρι τό σημερινό, ὑπάρχει περίπτωση μερικοί ἄνθρωποι ἀμελεῖς, ἀκούγοντας τίς προηγούμενες Κυριακές τήν παραβολή τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου καί τήν παραβολή τοῦ Ἀσώτου Υἱοῦ, νά πρεξηγήσουν τήν φιλανθρωπία καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί νά ποῦν: «Ὁ Θεός εἶναι φιλάνθρωπος. Δέχθηκε τόν Τελώνη, τόν ἁμαρτωλό, δέχθηκε τόν ἄσωτο υἱό. Ἑπομἐνως καί ἐγώ ἄς ἀμαρτήσω, ἄς ἀσωτέψω· θά μέ δεχθεῖ ὁ Θεός».
Γι’ αὐτό ἡ Ἐκκλησία μᾶς λέγει σήμερα, ὅτι ὁ Θεός εἶναι μέν φιλάνθρωπος καί δέχεται τόν ἄσωτο καί δέχεται τόν Τελώνη, ἀλλά, συγχρόνως, εἶναι καί δίκαιος καί αὐστηρός.
Ἕνας δεύτερος λόγος γιά τόν ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία μας τοποθέτησε σήμερα νά ἀναγινώσκεται αὐτή ἡ περικοπή τῆς Δευτέρας Παρουσίας, τῆς Κρίσεως, εἶναι ὅτι αὐτή ἡ περίοδος τοῦ Τριωδίου, δυστυχῶς, ἀπό τήν ἐποχή τῶν Πατέρων, ἀντί νά εἶναι περίοδος κατανύξεως καί συγκεντρώσεως καί μετανοίας, καταντάει νά εἶναι περίοδος διαχύσεως, περίοδος γλεντιῶν καί διασκεδάσεων καί καρναβαλιῶν, περίοδος σπατάλης καί περίοδος τρυφῆς.
Αὐτή ἡ σπατάλη καί αὐτή ἡ τρυφή ἔχει γίνει μία δημοσία νόσος. Αὐτές τίς ἡμέρες ὅλη ἡ Ἑλλάδα ἔγινε ἕνα καρναβάλι! Ἡ ἁγία Ἑλλάδα, ἡ ὀρθόδοξη Ἑλλάδα, ἡ χώρα τῶν Ἁγίων! Καί σκορπάει, σκορπάει, σκορπάει τόν πλοῦτο καί τά χρήματα σέ ἀνόητες διασκεδάσεις. Ἔχει μεταβληθεῖ ὅλη ἡ Ἑλλάδα σέ μιά ἔκθεση γύμνιας καί αἰσχρότητος. Σ’ ἕνα τόπο Σοδόμων καί Γομόρων.
Νά, λοιπόν, γιατί ἡ Ἐκκλησία μας βάζει αὐτή τήν περίοδο αὐτή τήν περικοπή. Γιά νά μᾶς συνεφέρει καί νά μᾶς πεῖ: «Γιά ἐλᾶτε ἐσεῖς ἐδῶ οἱ ἄνθρωποι. Γιατί εἶστε κολλημένοι μόνον σ’ αὐτά τά ἀγαθά ἐδῶ αὐτῆς τῆς ζωῆς; Δέν σκέφτεστε ὅτι ὑπάρχει καί ἡ ἄλλη ζωή;».
«Καί ἀπελεύσονται οἱ μέν δίκαιοι εἰς ζωήν αἰώνιον, οἱ δέ ἁμαρτωλοί εἰς κόλασιν αἰώνιον».
Πόσο σκληρός εἶναι ὁ λόγος πρός τούς ἁμαρτωλούς!
«Πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον τό ἠτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ». Ἀφοῦ δέν φροντίσατε νά εἶστε φιλάνθρωποι πρός τούς γυμνούς, πρός τούς ξένους, πρός τούς ἀσθενεῖς, πρός τούς φυλακισμένους, πρός τούς πεινασμένους, εἶναι σάν νά ἀρνηθήκατε νά βοηθήσετε ἐμἐνα.
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέγει ὅτι μπορεῖ νά ὑπάρχουν τοῦ κόσμου οἱ ἄλλες ἀρετές, ἀλλά μεγαλύτερη ἀπ’ ὅλες τίς ἀρετές, τήν ὁποία ὁ Θεός λαμβάνει κυρίως ὑπ’ ὄψιν εἶναι ἡ φιλοπτωχεία, ἡ ἀγάπη.
-------------------------------------
Ἀπό τό ἔργο τοῦ πατρός Θεοδώρου Ζήση «ΟΜΙΛΙΕΣ στίς Κυριακές καί στίς Ἑορτές τοῦ ἔτους», τόμος Β΄, ἐκδόσεις «Τό Παλίμψηστον», Θεσσαλονίκη Δεκέμβριος 2024.
Ἐπιμέλεια ἀντιγραφῆς
Φώτιος Μιχαήλ, ἰατρός
