Χαράλαμπος Άνδραλης, δικηγόρος
Με θετικό πρόσημο τα συστημικά ΜΜΕ υποδέχθηκαν το υπό ψήφιση νομοσχέδιο για την σύσταση ΝΠΔΔ της Μονής Σινά. Αυτό αν γινόταν με σεβασμό προς την ιστορική παράδοση του μοναστηριού και κυρίως προς τον κανονισμό λειτουργίας του, ίσως ήταν κάτι θετικό.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο αυτό που με fast track διαδικασίες ψηφίζεται στη Βουλή την ερχόμενη Πέμπτη, η διοίκηση της περιουσίας της Μονής στην Ελλάδα, αφαιρείται από το σημερινό όργανο διοίκησης, που είναι η σύναξη των Σιναϊτών Πατέρων[1] και ανατίθεται σε 5μελή επιτροπή, δύο εκ των μελών της οποίας είναι λαϊκοί και διορίζονται από το υπουργείο παιδείας!
Οι εγκαταβιούντες στη Μονή Πατέρες, ούτε ενέκριναν, ούτε ερωτήθηκαν για αυτή την προκλητική μονομερή ενέργεια του Κράτους, το οποίο υποτίθεται ότι μάχεται για τα δικαιώματα και συμφέροντα της Μονής, ενώ στην πραγματικότητα βρήκε ευκαιρία να βάλει χέρι στην διόλου ευκαταφρόνητη περιουσία του Μοναστηριού εντός Ελλάδος.
Ούτε φυσικά ρωτήθηκαν για την επικείμενη διάλυση των δύο κοινοφελών Ιδρυμάτων, με την επωνυμία «ΙΔΡΥΜΑ ΟΡΟΥΣ ΣΙΝΑ» και «ΟΡΟΣ ΣΙΝΑ, ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ», που προβλέπεται στο νομοσχέδιο.
Τι δουλειά έχει το κράτος στη Διοίκηση ενός Μοναστηριού που μάλιστα βρίσκεται εκτός Ελληνικής Επικράτειας; Γιατί η διοίκηση δεν παραμένει στο όργανο που προβλέπεται από τον κανονισμό της Μονής και το οποίο επί αιώνες την διοικεί επιτυχημένα;
Η απάντηση είναι προφανής. Διότι έτσι καταργείται η διοικητική αυτοτέλεια και αυθυπαρξία της Μονής και εκχωρούνται δικαιώματα σε ένα εξωμοναστηριακό ολιγομελές όργανο για εκποίηση, ακόμα και άνευ ανταλλάγματος, μέρους ή ακόμα και ολόκληρης της περιουσίας της στην Ελλάδα.
Η πρωτοφανής αυτή καταπάτηση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας του μοναστηριού, σε αντίθεση με τον ισχύοντα κανονισμό του, θα έπρεπε να είχε εγείρει τεράστιες αντιδράσεις του εκκλησιαστικού πληρώματος, αλλά και κάθε ανθρώπου που έχει αίσθημα δικαιοσύνης, αν δεν σερβιριζόταν παραπλανητικώς ως μία ευγενής εξυπηρέτηση του κράτους στη Μονή.
Όμως, για την ακρίβεια δεν είναι πρωτοφανής. Παρόμοιο σκηνικό βιώσαμε με την κατάργηση του αυτοδιοικήτου των ησυχαστηρίων της Εκκλησίας της Ελλάδος, με τις άνομες ευλογίες του ΣτΕ, πέρα από κάθε νομική και ανθρώπινη λογική.
Το αυτοδιοίκητο των μονών ενοχλεί τις αντιδημοκρατικές εξουσίες. Τα μοναστήρια ως αυτοδιοίκητα και ανεξάρτητα, είναι φορείς υγιούς αντίστασης απέναντι σε αυθαιρεσίες της κάθε εξουσίας (βλ. Μονή Στουδίου, παλαιότερα οι Αγιορείτικες Μονές κ.λπ.). Άλλωστε τόσο ο Προφήτης Ηλίας, όσο και ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, οι οποίοι θεωρούνται τα αγιογραφικά ερείσματα του μοναστικού θεσμού, αντιστάθηκαν στην ασέβεια της εξουσίας και δεν αρκέστηκαν στον προσωπικό τους αγιασμό.
Ειδικότερα στις μέρες μας, τα Μοναστήρια μπορούν να διαδραματίσουν ένα σπουδαίο ρόλο και ως φορείς της γνήσιας θεολογίας των Πατέρων και να γίνουν ανάχωμα στη μοντέρνα «θεολογία» του οικουμενισμού και της εκκοσμίκευσης, που προβάλλονται από το σύστημα γιατί παρουσιάζουν έναν αλλοτριωμένο «χριστιανισμό» που δεν ενοχλεί, αλλά αντίθετα εναρμονίζεται στο αντίχριστο σύστημα, γιατί αφήνει τον άνθρωπο σκλάβο των παθών του, με την ψευδαίσθηση της θρησκευτικότητας, αλλά με τις ψυχικές ανάγκες ανικανοποίητες.
Οι άρχοντες του αιώνος τούτου, πολιτικοί και εκκλησιαστικοί, θέλουν τα μοναστήρια να είναι μουσεία και ελκυστικοί προορισμοί θρησκευτικού τουρισμού και όχι ζωντανοί οργανισμοί που με την προσευχή και τη φωνή τους, θα δείχνουν τον δρόμο του Χριστού και θα καταδεικνύουν τον γκρεμό που οδηγεί ο αντίθετος δρόμος.
Ειδικότερα η Μονή Σινά, το δημοκρατικότερο καθίδρυμα στον κόσμο, που δεν εξαρτάται από κανένα Πατριαρχείο, Αυτοκέφαλη Εκκλησία ή δεσπότη (Αδέσποτο κατά τον όρο που χρησιμοποιεί ο ιερός κανονισμός του, ο δε εκάστοτε ηγούμενος - αρχιεπίσκοπος, στη διοίκηση είναι πρώτος μεταξύ ίσων), συμβολίζει τον ανεξάρτητο και αυτοδιοίκητο μοναχισμό που παραμένει ζωντανός στους αιώνες σε πείσμα των ανελεύθερων καιρών μας. Πώς να γίνει αυτό ανεκτό από εκείνους που απεχθάνονται την ελευθερία των ανθρώπων;
Η απόφαση φαίνεται πως είναι ειλημμένη και παρά τις εκπεφρασμένες αντιρρήσεις των Σιναϊτών Πατέρων, η κυβέρνηση θα προσθέσει ένα ακόμα έγκλημα, στα πολλά που έχει διαπράξει κατά των ιερών της Ορθοδοξίας. Δυστυχώς, το θέμα δεν έχει αναδειχθεί όσο θα έπρεπε, γεγονός που βολεύει την κυβέρνηση. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η σοβαρή αντίδραση δημοσιογραφικών, εκκλησιαστικών και πολιτικών φορέων, για την ανατροπή του νομοσχεδίου πριν την επικείμενη ψήφισή του.
[1] Σύμφωνα με το άρθρο 7 του Θεμελιώδους Κανονισμού (1971) Λειτουργίας της Ιεράς Μονής Σινά, ορίζεται ότι: «Εν τη Διοικήσει των κοινών και τη διαχειρίσει των χρηματικών πόρων της Μονής άπαντες οι Σιναίται έχουσι τα αυτά καθήκοντα και δικαιώματα, εάν κατέχωσι δια τας θέσεις ταύτας τα απαιτούμενα ειδικά προσόντα.»
Στο Άρθρο 8 προβλέπεται ότι: «Η Σιναϊτική Αδελφότης ανεξάρτητος, αδούλωτος και αυτοδέσποτος εν τε τοις διοικητικοίς και οικονομικοίς ζητήμασιν, υπό πνευματικόν αρχηγόν και πατέρα τον Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον Σιναίον, και Ηγούμενον αυτής, είναι η Ανωτάτη Αρχή της Ιεράς Μονής, έχει δι’ αποκλειστικόν και αναφαίρετον το δικαίωμα να επαγρυπνή ανυστάκτως και να υπερασπίζη ενθέρμως τα πατροπαράδοτα δίκαια και προνόμια της Ιεράς Μονής του Όρους Σινά, να αποφασίζη περί πάσης υποθέσεως, να φρουρή τα ιερά Σκηνώματα, τα εν τω Σιναίω όρει και τη Σιναιτική Χερσονήσω, τα εν Αιγύπτω και εν ταις ξέναις επικρατείαις ευρισκόμενα, εντός των ορίων των κατά τόπους, Σιναιτικών Μετοχίων, είτε και εκτός τούτων εν ταις πόλεσι, να οικοδομή, διοική και διαχειρίζεται την περιουσίαν της Μονής, την τε εν τη Πετραία Αραβία Αιγύπτω και εν ταις άλλαις επικρατείαις κειμένην, κινητήν και ακίνητον, συμφώνως προς τας των παρόντων θεμελιωδών Κανονισμών διατάξεις, να ενοικιάζη αυτήν, υφ’ ους αν εγκρίνη όρους, να υποθηκεύη και πωλή αυτήν και να καταθέτει τα εκ της ενοικιάσεως είτε πωλήσεως ποσά εις τας Τράπεζας παντός είδους χρεώγραφα και να υποθηκεύη και να πωλή ταύτα, να συνάπτη δάνεια και να παρέχη εις τους δανειστάς, είτε ιδιώται ήθελον είναι ούτοι, είτε νομικά πρόσωπα, πάσαν εγγύησιν επί υποθήκη ακινήτου περιουσίας της Μονής και να παρέχη παντός είδους εγγυήσεις και υπογράφη παντός είδους εξοφλητικάς αποδείξεις.»
Στο Άρθρο 9 προβλέπεται ότι: «Η Σιναϊτική Αδελφότης συνερχόμενη εν απαρτία εις ΓΕΝΙΚΗΝ των Πατέρων ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΝ, εν αυτή τη κεντρική εν Σινά Μονή, αποτελεί το ανώτατον Εκλογικόν και Νομοθετικόν Σώμα της Μονής και καθορίζει τα διοικητικά και εκτελεστικά αυτής όργανα ήτοι: Τον Αρχιεπίσκοπον και Ηγούμενον αυτής, και τη εισηγήσει Αυτού, τα μέλη της Ιεράς των Πατέρων Συνάξεως, κατόπιν υποδείξεως τριών προσώπων δι’ εκάστην θέσιν. Δύναται δε ν’ αντικαταστήση τα μέλη της Ιεράς Συνάξεως εκτός του Σκευοφύλακος όντος ισοβίου»