ΜΥΝΗΜΑ τῶν δώδεκα ἀδίκως σφαγιασθέντων Μητροποολιτῶν πρός τά ποίμνιά τους.

ΛΙΑΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ μήνυμα ὄχι ἀπό τη γῆ ἀλλά ἀπό τον οὐρανό. 

Πνευματική θυσία.

Ἅγιοι, «ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος»

Κατά τά λόγια τοῦ Γέροντος Ἐπιφανίου,
«Τά χέρια ὅλων τῶν «μοιχεποιβατῶν» στάζουν ἀπό το αἷμαι τῶν σφαγιασθέντων ἀδελφῶντους».

ΜΥΝΗΜΑ τῶν δώδεκα ἀδίκως                      σφαγιασθέντων Μητροπολιτῶν

πρός τά ποίμνιά τους.
ΕΠΕΣΤΑΛΗ τό 1974, ἤ 1975.

ΥΠΟΒΛΗΤΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Ἀθῆναι 5-7-2018
Αδελφοί και Πατέρες,
ευλογείτε.
Δεν γνωρίζω τί σκέψεις γίνονται για την ἐπερχομένη κηδεία τού λεγομένου Μητροπολίτου Λαρίσης Ἰγνατίου.
Νομίζω θα τον «Ἁγιογραφήσουν» και σχεδόν θα τον «Ἁγιοποιήσουν», ὡς μάρτυρα
Ἀντί για σφαγέα και «μοιχεποιβάτη», πού κατά τά λόγια τοῦ Γέροντος Ἐπιφανίου,
«Τά χέρια ὅλων τῶν «μοιχεποιβατῶν» στάζουν ἀπό το αἷμαι τῶν σφαγιασθέντων ἀδελφῶν τους».

Προς ταπεινολογούντα θρησκευτικό της Λάρισας για το βιβλίο του : «Εκκλησία κατά τη δικτατορία 1967-1974»

Προβολή ιστολογίου

ΣΧΕΤΙΚΑ:
https://agonasax.blogspot.gr/2017/09/blog-post_64.html
https://agonasax.blogspot.gr/2017/10/1967-1974.html
https://agonasax.blogspot.gr/2017/10/1967-1974_15.html

Σου μιλάω μ’ ακούς;

     Έριξα μια ματιά σε παλιότερο φύλλο της εφημερίδας «Αγώνας»  σε δημοσίευμα - απάντηση «καθηγητή θρησκευτικών;;» και όταν είδα να λέει «θα έπρεπε εσείς και οι συνεργάτες σας να εντρέπεσθε…», έσκυψα  με επιμέλεια να μελετήσω τα γραφόμενα ..και τα πήρα…

Η ταπεινότητά του  «απαιτεί ως Έλλην και ορθόδοξος…το δικαίωμα στον αντίλογο.. να δημοσιευθεί για λόγους δεοντολογίας…κ.α». Έγραψες ένα βιβλίο που έπρεπε να έχει τίτλο «Επικριτικά σχόλια κατά του μακαριστού Αρχιεπισκόπου  Ιερωνύμου Α’  Κοτσώνη».

Η εφημερίδα  (κακώς για μένα) σού’δωσε χώρο να απαντήσεις, εσύ έδωσες χώρο στο σύγγραμμά σου να απαντήσει ο Ιερώνυμος;

 Θρασύδειλος και μικρός, τα’βαλε με τον νεκρό…

Μου θυμίζει το θρασύδειλο παιδάκι που για να δείξει την γενναιότητα κλωτσάει με μανία το πεθαμένο γατάκι!!! 

Το «ο νεκρός δεδικαίωται» δεν τόχει ακούσει ο σύγχρονος Ηρόστρατος;

Βέβαια για τους εν ζωή συντρόφους του μακαριστού Ιερώνυμου Α’ (τον Αμερικής τον Αλβανίας κ.α.) στάζει  μέλι, εμετικός κόλακας,. Περιμένεις ίσως, να αποδημήσουν για να τους περιποιηθείς κι αυτούς, τυμβωρύχε και νυκτοκόρακα, των κοιμητηρίων!!!!

      Μιλάς για την «Εκκλησία»  και ασχολείσαι αποκλειστικά μόνο με τον μακαριστό Ιερώνυμο Α’, αυτός ήταν η εκκλησία, δεν υπήρχαν άλλοι;…γιατί δεν κάνεις αναφορά για τον Σεραφείμ, τον Χριστόδουλο, τον νυν αρχιεπίσκοπο, τον Κορίνθου Παντελεήμονα με την Λούλα του, τον οποίο επικαλείσαι δεκάδες φορές;…

Επειδή σαν χρυσόμυγα μέσα σε όμορφο κήπο, έψαχνες λυσσασμένα για βρωμιές να χώσεις την πέννα σου, δεν βρήκες καμιά κατηγορία, επικριτικό σχόλιο για όλους τους άλλους. Θαυμάζω τον κακοήθη, εμπαθή αλληθωρισμό σου…

Δεν ακολούθησες τον ατζέντη  σου  τον μαρκαλοχωρίου, που κάτι παρόμοιο έγραψε στην Καθημερινή, και ακόμα τον ψάχνει η εφημερίδα να απαντήσει στα πολλαπλά ερωτήματα  και παρατηρήσεις των οργισμένων αναγνωστών.

Ο «τρανός» καθηγητής, κάνει την πάπια ή την λυράτη κότα!!!

Εσύ που στις χιλιάδες σελίδες που γράφτηκαν για τον μακαριστό  Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Α’ Κοτσώνη, ανασύρεις φράσεις και προτάσεις που είναι εναντίον του, κραδαίνοντας την ρομφαία της κανονικότητας, την κριτική μας σε πράξεις που σκανδαλίζουν, την διαστρέφεις, ότι βάζουμε στο στόχαστρο  «Πατριάρχες, Αρχιεπισκόπους…»

Τον αμαρτάνοντα ενώπιον πάντων έλεγχε» δεν λέει η γραφή; Και μη ξεχνάς πως οι πράξεις γίνονται από ζωντανούς και σ’ αυτούς απευθυνόμαστε,  Χρυσοθήρα των οστεοφυλακίων.

Κάνεις αναφορά γι αυτούς που μας «γύρισαν την πλάτη» (για τους «μηδίσαντες» όπως γράφεις). Ευτυχώς  για μας τα πιστεύω και οι ιδέες μας δεν είναι αποσκευές που να αλλάζουν  ανάλογα με τον εκάστοτε προορισμό μας….ούτε «πνιγόμαστε» από οικογενειακά, «πνευματικά» ή οργανωσιακά συμφέροντα, αλλά μένουμε σταθεροί «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι»…

 Να σου θυμίσω πως ο «Αγώνας» μας δεν έχει τα χαρακτηριστικά της μασονίας, να είναι όλοι δεμένοι με όρκους, δέσμιοι για μια ζωή και να τιμωρούνται όσοι τολμήσουν να σκεφτούν να αποχωρήσουν…

Νομίζεις πως είσαι ο μοναδικός εξυπνάκιας, αριβίστας και συμφεροντολόγος; Να σού θυμίσω πως υπήρχαν  και κάποιοι απέναντί μας τους οποίους προέβαλες δεόντως στα χρόνια της δημοσιογραφικής καριέρας σου, δηλαδή η "Επιτροπή κύρους της εκκλησίας!!!",  η "Επιμελητεία  των κληρικών Λαρίσης…" Αλήθεια  πού βρίσκονται αυτοί;

Οι πάντες γνώριζαν ότι οι «επιτροπές» αυτές φαντάσματα ήταν οι ψιθυριστές, τα κατασκευάσματα και τα μορμολύκεια της προπαγάνδας- παραπληροφόρησης του εκκλησιαστικού κατεστημένου δρώντας στο σκότος και τα δώματα της Μασονίας για να επιβάλλουν τους ημετέρους τους.    Αυτές συνέδραμαν τροφοδοτώντας τις μίσθαρνες στρατευμένες γραφίδες των  φυλλάδων προκειμένου να πλήξουν έναν όντως άγιο Επίσκοπο που έγραψε ιστορία, τον Λαρίσης Θεολόγο και τους Αγωνιζόμενους Χριστιανούς, τους «Θεολογικούς».

Πάντως αυτό το φύλλο της εφημερίδας μας «Αγώνας» κυκλοφορεί σε εκατονταπλάσια φύλλα από  όσο κυκλοφορούσε η εφημερίδα που δούλευες…και σε όλα τα μέρη της γης..

 Αυτό για σένα είναι γύρισμα της πλάτης στον ΑΓΩΝΑ μας;;;  τι να πούμε…

    Ίσως επηρεάστηκες  και από το τελευταίο περιστατικό;

Θα πρόσεξες στην παρέλαση του ΟΧΙ τον ιερομόναχο­, δεξί χέρι του Θεολόγου, που ξέφυγε.

Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ 12 ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ (1974 - 2017) 31ο μέρος ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 Δημοσίευμα  της Εφημερίδος :"ΑΓΩΝΑΣ"  αρ φυλ. 246/ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 http://www.agonas.org/

 ΤΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ ΕΚΔΟΤΟΥ – ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΕΦΗΜ. «ΑΓΩΝΑΣ»

O Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α΄ Κοτσώνης κατέστη “σημείο αντιλεγόμενο” διότι αγαπήθηκε από τους πολλούς και γνώρισε την μανία των ολίγων δεσποτάδων και καθηγητάδων. Η κριτική είναι πράξη έντιμη και καταξιωμένη στην ανθρώπινη ιστορία. Εδώ όμως έγινε – και γίνεται – ένας αγώνας εξόντωσής του, μάχη πεισματική να φθαρεί και να σβήσει από την ιστορία, κι αν είναι δυνατόν ακόμα και η ύπαρξή του. Θεωρούμε χρέος ιερό, να παραδώσουμε στην ιστορία τα πραγματικά γεγονότα και την αλήθεια και αυτό εξακολουθούμε να κάνουμε επί 3 χρόνια περίπου. Άνθρωποι του κατεστημένου εργάζονται όπως οι τυφλοπόντικες, βοηθώντας άλλους αντί “πινακίου φακής”, να γράψουν βιβλία και με δαιμονική οργή να εκτοξεύουν βέλη βαμμένα στο ψέμα με σκοπό την κακοήθη διαστρέβλωση, πράξη αποτρόπαια και κατάπτυστη κατευθυνόμενη στο αψεγάδιαστο πρόσωπο του πιστού, φτωχού, ασκητικού αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου από την απελευθέρωση του ελληνικού κράτους).

ΚΟΝΤΡΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ

ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α΄ Κοτσώνης με την παρουσία του και την δραστηριότητα στον αρχιεπισκοπικό θρόνο τάραξε τα λιμνασμένα νερά του αυλόγυρου της Εκκλησίας. Αγωνίστηκε και

έδιωξε τους αργυραμοιβούς από τα ιερά σκηνώματα της δόξης του Κυρίου. Ανέτρεψε τα προνόμια του κατεστημένου, γι’ αυτό και δεν άργησε να εκδηλωθεί η αντίδρασή τους.

Ανοίγοντας τις πύλες της Εκκλησίας για να μπει καινούργιο αίμα σ’ αυτήν, επιστράτευσε υγιή και δυναμικά στελέχη, με άρτιο θεολογικό οπλισμό, ικανά να καθοδηγήσουν το ποίμνιο στην πληρότητα της χαράς της βασιλείας του Θεού. Αλλ’ η ομάδα των αρχιερέων που δρούσε στο παρασκήνιο και τους χαλούσε τα σχέδια, πήρε αμέσως θέση και κινήθηκε με ταχύτητα και επιδεξιότητα.

Ο Ιερώνυμος δεν ήξερε τι θα πει κόπος και έβαλε εμπρός το έργο του. Μία από τις πρώτες ενέργειές του ήταν να θεσπίσει

Ο Αντιστασιακός Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α' Κοτσώνης που πολέμησε σθεναρά την δικτατορία όταν οι άλλοι σιωπούσαν. - Μια ηχηρή απάντηση στους Εθνομηδενιστές. - Η Αλήθεια που αποκρύπτεται από το Εκκλησιαστικό και πολιτικό προσκυνημένο κατεστημένο. Β' μέρος

   - Οι Μαύρες σελίδες της Εκκλησιαστικής Ιστορίας- Η Σφαγή των 12 Μητροπολιτών 1974 - 2015.

 -Η αποσοβούμενη εναγώνια συνεχής  διαμαρτυρία του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Α' Κοτσώνη μέσα από Ιστορικές πηγές.

   -Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α' Κοτσώνης ο πολεμούμενος εν Ζωή και μετά θάνατον.

  -Μελέτη - Έρευνα - Δημοσιεύματα  του Εκδότου της Εφημερίδος «ΑΓΩΝΑΣ» Τριαντάφυλλου  Ιωαν. Τασιόπουλου.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Αποσπάματα Δημοσιευμάτων Εφημερίδος "Αγώνας"

                                         Β' μέρος

 Συνέχεια  Β'

 Για την ιστορία

Το δράμα των κρατούμενων στρατιωτών, που αντιτάχθηκαν στο δικτατορικό καθεστώς και βρίσκονταν σε διάφορες φυλακές της χώρας, τον απασχολούσε και πονούσε, γι' αυτό σαν Αρχιεπίσκοπος έδωσε εντολή το 1968 στον Πρωτοσύγκελο της Αρχιεπισκοπής να συγκεντρώσει πληροφορίες και αποδείξεις για την κακοποίηση κρατουμένων και να του το αναφέρει με συγκεκριμένα στοιχεία. Στις περιπτώσεις αυτές πήγαινε ο ίδιος στον Παπαδόπουλο και διαμαρτύρονταν.

Παράλληλα είχε δώσει εντολή όπως από το Ταμείο Αρωγής του Αρχιεπισκόπου και από τη Χριστιανική Αλληλεγγύη της Αρχιεπισκοπής να αντιμετωπίζονται ανάγκες των οικογενειών τους, οι οποίες υπέφεραν εξαιτίας της κράτησής τους στις φυλακές. Σε μερικές δε από αυτές, επί σειρά ετών, δίνονταν μηνιαία βοήθεια απ' την Αρχιεπισκοπή.

Σύγκρουση:

Οι δικτάτορες - όπως ήταν γνωστό - είχαν το σύνθημα: "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια". Πάνω σ' αυτό στηρίχθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και απαίτησε, με την έκδοση του Α.Ν. 320/1968 «περί συμπληρώσεως των διατάξεων του άρθρου 53 του Α.Ν. 833/1937 περί στελέχωσης εφέδρων αξιωματικών του κατά γην στρατού», στην Θρησκευτική Υπηρεσία του Στρατεύματος να είναι επικεφαλής μητροπολίτης που θα εκλέγεται από την Εκκλησία της Ελλάδος.

Το αιτιολογικό της απόφασής του αυτής ήταν, ότι: «Μία καλώς επανδρωμένη και μετά συστήματος λειτουργούσα θρησκευτική Υπηρεσία, δύναται να προσφέρη μεγίστην υπηρεσίαν και να βοηθήση αποτελεσματικώς την Νεολαίαν εις την κρισιμωτάτην περίοδον της ηλικίας της.

Άπασα η ελληνική νεότης διέρχεται, διαδοχικώς, από τας Ενόπλους μας Δυνάμεις και κατά την περίοδον αυτήν, εκπληρούσα τας στρατιωτικάς υποχρεώσεις της ευρίσκεται εις την πλέον κρίσιμον ηλικίαν. Όθεν η υπόθεσις της ηθικής και θρησκευτικής διαπαιδαγωγήσεως δεν αποτελεί μικράς σημασίας απασχόλησιν…».

Οι κρατούντες αντέδρασαν αλλ' ο Αρχιεπίσκοπος επέμεινε και έτσι είχαμε τον πρώτο μητροπολίτη στις Ένοπλες Δυνάμεις, με τον τίτλο "Πελαγονίας", που εξελέγη και χειροτονήθηκε στις 31 Μαρτίου 1968 ο Νικόλαος Ξένος ένα μεγάλο πνευματικό και ηθικό ανάστημα.

Ερχόμενη η "Δημοκρατία" του Σεραφείμ Τίκα, τον κατήργησε διότι δεν χρειάζονταν ο στρατός ειδική χριστιανική υπηρεσία!!

Σύγκρουση:

Η σύγκρουση με τα σκοτεινά κέντρα της Ελλάδας και του εξωτερικού ήταν πλέον ολοφάνερη. Δεν τον ήθελαν και ζητούσαν την κατάλληλη ευκαιρία.

Η επιτροπή για θέματα δογματικά, που είχε συστήσει, ασχολήθηκε και με τον Τεκτονισμό - Μασονισμό - στην Ελλάδα. Έγιναν πάνω από δέκα συνεδριάσεις γι' αυτό το θέμα και δύο φορές για το Ρόταρυ που είναι προθάλαμος της μασονίας.

Ακολούθησε η υπ' αριθμ. 2060/1-12-1969 ιστορική απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών που χαρακτήρισε την Μασονία «θρησκεία μυστική, μη γνωστή». Εν συνεχεία η Ιερά Σύνοδος, με ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε στη «Φωνή του Κυρίου», στηλίτευσε αυτήν ως θρησκεία ασυμβίβαστη με την Χριστιανική Ορθόδοξη πίστη. Και στις 28 Νοεμβρίου 1972, με πρόταση 12 μητροπολιτών, συγκλήθηκε η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, και ανανέωσε την καταδικαστική απόφαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδας (12-10-1933) ως «αυθεντικό κείμενο αυτής». Γι' αυτό η Ιεραρχία «Εμμένει απολύτως εις τα εν τη πράξει οριζόμενα περί Μασονίας και διακηρύσσει αύθις ότι η Μασονία είναι αποδεδειγμένως θρησκεία μυστηριακής προέκτασις των παλαιών ειδωλολατρικών θρησκειών, όλως ξένη και αντίθετος προς την εξ αποκαλύψεως σωτηριώδη αλήθειαν της Αγίας ημών Εκκλησίας…».

Η αντίδραση του τότε μητρ. Ιωαννίνων Σεραφείμ Τίκα ήταν σφοδρότατη ζητώντας να μη το εγκρίνουν και να αποσυρθεί. Οι κρατούντες διεμήνυσαν ότι αυτό θα έχει κόστος. Και όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων οι δώδεκα υπογράψαντες αποκεφαλίστηκαν, ο δε Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος από την μεγάλη πολεμική που δέχονταν αναγκάστηκε σε παραίτηση.

Σύγκρουση:

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος «Δεν είχε ύπνο στους οφθαλμούς του ουδέ νυσταγμό στα βλέφαρά του» (Παπαδιαμάντης) διότι η πατρίδα μας ξέχασε την ιερή υπόσχεση που έδωσαν οι πρόγονοί μας αγωνιστές στον ναό του Αγίου Σώστη στα Δερβενάκια, ότι «Εάν με το καλό, με την βοήθεια του Σωτήρος Χριστού και της Παναγίας ελευθερωθούμε από τους Τούρκους και αποκτήσουμε δικό μας ανεξάρτητο ελληνικό κράτος, θα χτίσουμε στην πρωτεύουσα του κράτους μας ένα μεγαλοπρεπή ναό - σαν την Αγιά Σοφιά της Πόλης - να φαίνεται σαν την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα από παντού, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης».

Έχοντας τις σκέψεις και τους πόθους αυτούς συγκρούστηκε με τους Κυβερνητικούς παράγοντες διότι η 150ετής χρονίζουσα ανεκπλήρωτη αυτή εθνική υποχρέωση δεν μπορεί να παραμένει στο αρχείο: «Μία τοιαύτη αθέτησις εκθέτει και εκείνην την γενεάν και τας επομένας και την ιδικήν μας και μας αποδεικνύει αγνώμονας και ασυνεπείς εις τας ιερωτέρας υποσχέσεις μας… το οποίον δεν είναι πλέον Τάμα μιας γενεάς, αλλά της ελληνικής φυλής εν τω συνόλω της».

Η μεγάλη εμμονή του έκαμψε τις δυνάμεις που δεν θέλουν Ορθόδοξους ναούς, αλλά τζαμιά, στοές, προτεστάντικα εντευκτήρια κ.α. και έτσι στις 5-1-69 συστήθηκε με Νόμο ειδική επιτροπή με Πρόεδρο τον εκάστοτε Πρωθυπουργό, τον Αρχιεπίσκοπο, υπουργούς Εσωτερικών, Παιδείας… και ένα "Γνωμοδοτικό Συμβούλιο" που το αποτελούσαν οι εκάστοτε: Πρόεδρος της Ακαδημίας, οι Πρυτάνεις του Πανεπιστημίου και του Ε.Μ.Π., ο Δήμαρχος Αθηναίων, … Στο μεγάλο αυτό Εγχείρημα μετείχε η ανώτατη πολιτική και πνευματική ηγεσία του τόπου.

Ο Αντιστασιακός Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α' Κοτσώνης που πολέμησε σθεναρά την δικτατορία όταν οι άλλοι σιωπούσαν . - Μια ηχηρή απάντηση στους Εθνομηδενιστές. - Η Αλήθεια που αποκρύπτεται από το Εκκλησιαστικό και πολιτικό προσκυνημένο κατεστημένο. Α' Μέρος

   - Οι Μαύρες σελίδες της Εκκλησιαστικής Ιστορίας- Η Σφαγή των 12 Μητροπολιτών 1974 - 2015.

 -Η αποσοβούμενη εναγώνια συνεχής  διαμαρτυρία του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Α' Κοτσώνη μέσα από Ιστορικές πηγές.

   -Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α' Κοτσώνης ο πολεμούμενος εν Ζωή και μετά θάνατον.

  -Μελέτη - Έρευνα - Δημοσιεύματα  του Εκδότου της Εφημερίδος «ΑΓΩΝΑΣ» Τριαντάφυλλου  Ιωαν. Τασιόπουλου.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Αποσπάματα Δημοσιευμάτων Εφημερίδος "Αγώνας"

                                   Α' μέρος

Στη δωδεκαετία από 4 Ιουνίου 1949 έως 14 Φεβρουαρίου 1962 είχαμε την άνοδο στον αρχιεπισκοπικό θρόνο πέντε (5) επισκόπων (Σπυρίδωνος, Δωροθέου, Θεοκλήτου, Ιακώβου, και Χρυσοστόμου) με έργο ανύπαρκτο. Η χώρα είχε εξέλθει από έναν πόλεμο, μια εμφύλια διαμάχη με πολλά τραύματα και ο διοικητικός μηχανισμός της Εκκλησίας ήταν σε εξάρθρωση και εξαθλίωση. Το κύρος του κλήρου ήταν πεσμένο από την συχνή παρουσία σκανδάλων (κυρίως σαρκικών).

Κι ενώ βρισκόμασταν στην κατάσταση αυτή, τους δεσποτάδες απασχολούσε ένα και μόνο πρόβλημα: το μεταθετό. Το θέμα έρχονταν και ξανάρχονταν στο καντράν της επικαιρότητας διότι η υπάρχουσα κατάσταση εμπόδιζε τις φιλοδοξίες πολλών δεσποτάδων να μεταπηδήσουν από τις μικρές και φτωχές μητροπόλεις στις μεγάλες και πλούσιες. Για το θέμα αυτό έχουν γραφεί τόμοι και τόμοι χαρακτηρίζοντάς το αντικανονικό, κατά τους Ιερούς Κανόνες, και επάρατο.

Η κατάσταση ήταν ανυπόφορη. Το γεγονός και μόνο ότι από τις 14 κενωθείσες μητροπόλεις κατά την πρώτη τριετία επί Αρχιεπ. Θεοκλήτου, οι 10 πληρώθηκαν με μετάθεση, ανάγκασε την Πολιτεία να επέμβει νομοθετικά, διότι αυτό μαρτυρούσε πολλά. Ο τότε Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Γ. Βογιατζής με το Νόμο 3952/Απρ. 1959 που συμπληρώθηκε μεταγενέστερα με το Βασ. Διάταγμα (Δεκ. 1959) κατάργησε το μεταθετό για όλες τις μητροπόλεις, πλην Αθηνών, Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, χωρίς όμως να εμποδίζεται και γι’ αυτές η εκλογή δια χειροτονίας.

Από το 1961 δημιουργούνται χηρεύουσες Μητροπόλεις, οι οποίες παρέμειναν κενές ολόκληρη πενταετία, αρνούμενοι να τις πληρώσουν εκβιάζοντας την πολιτεία να επαναφέρει το μεταθετό.

Ο ΙΑΚΩΒΟΣ ΒΑΒΑΝΑΤΣΟΣ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

Στις 8 Ιανουαρίου 1962 κοιμήθηκε ο Αρχιεπ. Θεόκλητος (Παναγιωτόπουλος). Η εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου δημιούργησε φοβερό σεισμό στον περίβολο της Εκκλησίας. Πλήγωσε συνειδήσεις και σκανδάλισε ψυχές. 

Τριάντα τρεις δεσποτάδες, αρχιθύτες του Ιησού Χριστού, ταγμένοι πρόμαχοι των Ιερών Κανόνων, έδωσαν την ψήφο τους για να εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος ένα πρόσωπο που οι ίδιοι το κατηγορούσαν και το σχολίαζαν, σαν πρόσωπο που δεν τιμούσε το ανδρικό του φύλο.

Η 13^η Ιανουαρίου είναι η αποφράδα ημέρα γιατί ανέβηκε στον πρώτο θρόνο της Ελληνικής Εκκλησίας ο Ιάκωβος Βαβανάτσος δακτυλοδεικτούμενος από την κοινή γνώμη.

Η επαίσχυντη αυτή πράξη μιας μεγάλης ομάδας δεσποτάδων συνετάραξε το πανελλήνιο και έκανε την ελληνική Εκκλησία στόχο σχολίων και πονηρών ψιθύρων έξω και από τα ελληνικά σύνορα.

Έντεκα μονάχα ημέρες μετά την εκλογή του και την πομπώδη ενθρόνισή του (Αρχιεπ. Ιάκωβου Βαβανάτσου) αναγκάστηκε να παραιτηθεί γιατί η ατμόσφαιρα είχε τόσο φορτιστεί ώστε και η ελάχιστη παραμονή του να γίνεται άκρως επιβλαβής, αλλά και οι πάσης φύσεως κληρικοί να κρύβουνε τους εαυτούς των, γιατί η παρουσία τους προκαλούσε τη χλεύη και την απαξίωση.

Και φθάσαμε στο οδυνηρό σημείο, ενώ ο Αρχ/πος Ιάκωβος είχε παραιτηθεί πιεζόμενος και από τον τότε Πρωθυπουργό της χώρας Κ. Καραμανλή, αυτός (ο Ιάκωβος) να ελέγχει και να κατευθύνει τη πλειοψηφία στην Ιεραρχία από τα παρασκήνια.

ΝΕΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Β’

Κάτω από τις συνθήκες αυτές γίνεται η εκλογή και ανάδειξη του νέου Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου του Β΄ (Χατζησταύρου) καταλαμβάνοντας θρόνο που δεν είχε κενωθεί κανονικά. Η πράξη ποτέ δεν αμφισβητήθηκε ούτε τέθηκε σαν θέμα, και έτσι έγινε αποδεκτός από την Ιεραρχία.

Οι τριάντα-τρεις δεσποτάδες, που ήταν οι κυρίως υπεύθυνοι για την εκκλησιαστική τραγωδία, δεν σταμάτησαν και πάλι να πιέζουν τον νέο Αρχιεπίσκοπο και τις Κυβερνήσεις (τα χρόνια αυτά είχαμε πολλές εναλλαγές Κυβερνήσεων) για την αποδοχή του μεταθετού. Παρ’ όλα αυτά το αίτημά τους δεν ικανοποιήθηκε.

Τον Οκτώβριο όμως του 1965 κατόρθωσαν οι νοσταλγοί του μεταθετού να εκδοθεί μια Υπουργική Πράξη, «Περί τρόπου πληρώσεως κενών Μητροπολιτικών εδρών και εφημεριακών θέσεων», που έδινε τη δυνατότητα, μόνο για μία φορά, να πληρωθούν οι δύο κενές έδρες του Πειραιά και των Σερρών με μετάθεση.

ME ΚΑΛΟΥΝ ΣΕ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΠΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΕΣ ΠΟΥ ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΜΙΤΡΟΜΑΝΙΑ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ

Tους 12 Mητροπολίτας τους κόψαν χωρίς δίκη, χωρίς ἀπολογία, χωρίς τίποτε. Έτσι, γιατί το ήθελε ο Σεραφείμ. Kαι εγώ θα είχα κοπή, αλλά ακολούθησε η καταστροφή της Kύπρου. Άλλαξε το πολίτευμα εκεῖνο και παρέμεινα. (Kατασκ. 19-8-1993)

 

  ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΩΣ ΡΩΤΑ ΤΟΝ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ: Ποιά είναι η γνώμη σας για το εκκλησιαστικό θέμα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Παλιόπαιδα από την νεότητά τους, που δεν εἶχαν οὔτε Θεό, οὔτε τίποτε, εἶδαν την μίτρα, εἶδαν την μπαστούνα, εἶδαν τα μεγαλεῖα καὶ ἤθελαν να γίνουν δεσποτάδες. Πάσχουν από μιτρομανία μέ γιώτα και μέ ήττα. Aυτή εἶναι η ιστορία.
Oι περισσότεροι από αυτούς δεν πιστεύουν τίποτε.
Tότε στην περίοδο του Iερωνύμου εξελέγησαν δέκα, που δεν παρακαλέσαν κανέναν. Eἶχαν αδελφότητα αυτοί και ἔκαναν μιά καλή εκλογή. Tώρα ο Σεραφείμ μεταχειρίζεται υβριολόγιο που ούτε οι χαμάληδες του Πειραιῶς δεν έχουν, αλλά μή ασχολεῖστε μέ αυτούς».
ΕΡΩΤΗΣΗ: «Eμεῖς πάτερ πῶς μποροῦμε να ασφαλίσουμε τον ἑαυτό μας από την αγανάκτηση αυτῶν των επισκόπων, που τόσο ταλαιπωροῦν την Ἐκκλησία, γιατί αγανακτῶντας και ιεροκατηγοροῦμε».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «Πρέπει να ἔχουμε το ἔνστικτο τοῦ δικαίου καὶ νὰ τὸ αἰσθανόμεθα αὐτό· «Mακάριοι οι πεινῶντες και διψῶντες την δικαιοσύνη», λέει ο Xριστός.
Όταν ήταν αρχιεπίσκοπος ο Iερώνυμος, μερικοί από τους επισκόπους που έκοψε ο Σεραφείμ ήταν εχθροί μου. Eγώ πολέμησα τον Iερώνυμο, παρ’ όλο που τον αγαποῦσα. Tον ήλεγξα δριμύτατα, για ένα βιβλίο ξένου συγραφέως, που έλεγε για την ῾Yπεραγία Θεοτόκο, ότι ο Iωσήφ μέ την Mαρία εἶχαν ἔρωτα. Tό έβγαλε ο εκδοτικός οίκος, «Δαμασκός» και το μετεφράσαν, μέ την ευλογία του Iερωνύμου και άλλων. Tον ήλεγξα τότε εγώ στην Σύνοδο, και έγινε μεγάλη φασαρία. Ένας απ’ αυτούς μου εἶπε, ότι υπάρχει μία κενή θέση στο ψυχιατρεῖο και εννοοῦσε ότι έπρεπε να την καταλάβω εγώ, ο Φλωρίνης. O άλλος είπε, ότι θέλω να λύσω το πρόβλημα μέ τις γροθιές. O άλλος είπε να μέ κάνη ανακρίσεις. Aλλά βλέπω το δίκαιο. Bλέπω ότι αδίκως καταδικάσθηκαν, ἄνευ δίκης καὶ ἀπολογίας, ὅπως ο Iερός Xρυσόστομος και γι’ αυτό μαχόμεθα».
Σὲ ἄλλη ἐρώτηση σχετική μέ τους διωχθέντας ἐπισκόπους από τον Aρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, ο πατήρ Aυγουστῖνος εἶπε:
Ὄχι παιδί μου, Aριστείνδη ὑπῆρχε ανέκαθεν. Tον καιρό που έγινε το έθνος, είχαν Aριστείνδη Σύνοδο, υπό τριῶν επισκόπων. Τώρα ἐμεῖς επιδιώκουμε η εκλογή να γίνεται μέ τον καλύτερο τρόπο, που είναι ψήφου κλήρου και λαοῦ, αλλά αυτό είναι πολύ μακριά ακόμη.
Κάνουμε μεγάλο ἀγῶνα για να λαμβάνη μέρος και ο πιστός λαός, όπως είπε ο Tρεμπέλας, όπως είπε ο Kαρμίρης, όπως είπε ο Aνδρούτσιος Ὁ πιστὸς λαός καὶ οι εφημέριοι να εκλέγουν.
Nά εδώ στην περιφέρειά μου είναι δέκα αρχιμανδρῖτες, οι οποίοι δουλέψαν άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο, εγώ δεν μπορῶ να ορίσω κανέναν. Nά ψηφίση ο λαός. Tώρα θα γίνη ένας, που δεν θα αφήση τίποτε όρθιο. Αὐτοί είναι κύνες εναιοί, που δεν φωνάζουν.

Kάτω στην Aθήνα μαζεύτηκαν όλοι οι αρχιμανδρίτες, που είναι σκύλοι ενεοί. Σκυλιά που δεν γαυγίζουν. Tό λέει ο Hσαΐας ο Προφήτης. Kαι τώρα μέ καλούν σε απολογία, γιατί τους είπα κοπρόσκυλα.
Δέν κάνουν αυτοί τίποτε απολύτως, οὔτε διδάσκουν οὔτε κάνουν κατηχητικό, οὔτε τίποτε. Kοιτᾶνε πότε να πεθάνη κανένας δεσπότης για να δώσουν μάχη ομηρική και να καταλάβουν την επισκοπή του. Tώρα μέ καλοῦν σε απολογία, γιατί τους είπα κοπρόσκυλα».(Kατασκήνωση 4-8-1994).

   Tους 12 Mητροπολίτας τους κόψαν χωρίς δίκη, χωρίς ἀπολογία, χωρίς τίποτε. Έτσι, γιατί το ήθελε ο Σεραφείμ. Kαι εγώ θα είχα κοπή, αλλά ακολούθησε η καταστροφή της Kύπρου. Άλλαξε το πολίτευμα εκεῖνο και παρέμεινα. (Kατασκ. 19-8-1993)

Ο σφαγιασμός των 12 Μητροπολιτών - του ιατρου Λυκούργου Νάνη

Ο σφαγιασμός των 12 Μητροπολιτών - του ιατρου Λυκούργου Νάνη

Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ 12 ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ (1974 - 2015) 12ο μέρος ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

«Οι Ιερείς μας, εκατόν τριάκοντα οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821, μισθολογικώς, μένουν ακόμη εις την εποχήν της Τουρκοκρατίας» (“ΕΘΝΟΣ”, 19-11-1959).

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ  ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ : "ΑΓΩΝΑΣ " ΑΦ 221 Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης  ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2015  http://www.agonas.org/

(Συνεχίζουμε την ιστορική καταγραφή άγνωστων γεγονότων της δικτατορικής περιόδου όπου ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α’ (Κοτσώνης) άφησε πίσω του φως και δείγματα γνήσιου Ποιμένα άξιου μιμητή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, σ’ αντίθεση με τον αθεολόγιτο, άξεστο και βωμολόχο Σεραφείμ Τίκα που μας κληροδότησε συντρίμμια και σκοτάδι συνεχιζόμενα μέχρι σήμερα.  )

Η μεγαλύτερη κληρονομιά που άφησε, τα πεντέμισι χρόνια αρχιερατίας του στο πηδάλιο της ελλαδικής Εκκλησίας ο Ιερώνυμος Κοτσώνης, ήταν η μισθολογική αναβάθμιση των ιερέων και συλλειτουργών αδελφών του, καθώς και η βελτίωση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης προσφέροντάς τους μια αξιοπρεπή σύνταξη και ανθρώπινη διαβίωση.

Για το θέμα αυτό διατυπώνονταν προτάσεις, γίνονταν συσκέψεις, εκφράζονταν φόβοι και πόθοι από την εποχή ακόμη του Κων/νου Οικονόμου εξ Οικονόμων, αλλά οι δεκαετίες περνούσαν και το πρόβλημα έμενε άλυτο.

Δεν μπόρεσε να το επιλύσει ούτε και ο τότε Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός που προΐστατο του ελληνικού κράτους (1944-1946) ως Αντιβασιλέας και Πρωθυπουργός. Και το μόνο που κατάφερε ήταν να κάνει το πρώτο βήμα, ώστε το Κράτος να αναλάβει την καταβολή μέρους της μισθοδοσίας με τον νόμο 536/1945 «Περί ρυθμίσεως των αποδοχών του Ορθοδόξου Εφημεριακού Κλήρου της Ελλάδος…».

Ο ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ, ΞΥΠΝΑΕΙ ΛΕΦΤΑ ΒΛΕΠΕΙ κ. ΙΓΝΑΤΙΕ Ή ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ... ή ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ!

  Γι’ αυτό και τους Αγωνιζόμενους χριστιανούς, που δεν τον αναγνωρίζουν, δεν τους κυνήγησε ποινικά ώστε να τους κλείσει φυλακή για τα “ανάξιος” που φωνάζαν, αλλά τους σέρνει στα αστικά δικαστήρια ζητώντας χρήματα για την ηθική του αποκατάσταση. 
  Να τί λέγει στην αγωγή: «Να υποχρεωθούν έκαστος των εναγομένων – αγωνιζομένων – να μου καταβάλουν το ποσό των 20.000-80.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστην…». Άραγε με τα χρήματα που θα εισπράξει θα αποκατασταθεί η ηθική του βλάβη;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ  ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ : "ΑΓΩΝΑΣ " Α.Φ. 220 Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2015  http://www.agonas.org/

ΚΟΙΜΑΤΑΙ, ΞΥΠΝΑΕΙ ΛΕΦΤΑ ΒΛΕΠΕΙ


Δόξα τω Θεώ, είπαν οι ιερείς, που για πρώτη φορά ο επίσκοπός μας μετά από 19 χρόνια δεν μας έφερε ομιλητή στη σύναξη που έγινε στις 24 Σεπτέμβρη ε.α. στον Ιερό Ναό της Νίκαιας Λάρισας, αλλά θα μιλήσει ο ίδιος.


Το θεώρησαν αυτό ως ένα καλό σημάδι, το ότι ο πνευματικός τους πατέρας αποφάσισε να τους διδάξει ποιμαντικά και πνευματικά και να αφήσει κατά μέρος πλέον τα φιλόδοξα οικονομικά σχέδια που σε κάθε σύναξη αράδιαζε και έφερνε σε οικονομική ασφυξία τους ιερούς ναούς.


Άρχισαν να αισθάνονται ευφροσύνη – μια και ήταν η πρώτη της νέας εκκλησιαστικής χρονιάς – ακούγοντας τον ποιμενάρχη τους και θαυμάζοντας τη ρητορική του δυνατότητα. Διαβάζοντας το γραπτό κείμενο είπε: «Ιερουργώντας την ιερατεία του Κυρίου, οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε το βάρος της ευθύνης μας ως λειτουργοί και ποιμένες… Η φλόγα της πίστεως και ο ιερός ενθουσιασμός της καρδιάς μας δεν πρέπει να σβήσει ποτέ… για το καλό της ψυχής μας, για την πνευματική οικοδομή του λαού μας… σε έναν κόσμο που δυστυχώς παραπαίει».


Δεν πρόλαβε να τελειώσει την ολιγόλεπτη γραπτή ομιλία όταν τους κοίταξε καλά-καλά και αλλάζοντας ύφος τους είπε: «Ακούστε εδώ• ξεχάστε αυτά που ξέρατε μέχρι τώρα». – Και συνέχισε με ένα ελεγκτικό κατεβατό – «Όσοι δεν κατέθεσαν προϋπολογισμούς (απολογισμούς) θα πάρετε εξώδικα, και το λόγο θα έχει ο Εισαγγελέας• εμείς δεν έχουμε καμία ευθύνη».

Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ 12 ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ (1974 - 2015) 11ο μέρος ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

(Η εφημερίδα  "ΑΓΩΝΑΣ" συνεχίζει την περιγραφή άγνωστων σκοτεινών σημείων κατά την περίοδο της δικτατορίας, με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να κονταροχτυπιέται μαζί τους και τον Σεραφείμ Τίκα να καραδοκεί πότε θα βρει την κατάλληλη στιγμή να καταλάβει την αρχιεπισκοπή, διώχνοντας τα μυρίπνοα άνθη της Εκκλησίας).

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ  ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ : "ΑΓΩΝΑΣ " Α.Φ. 220 Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2015  http://www.agonas.org/

ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΙΚΑΣ  Ο ΣΦΑΓΕΑΣ ΤΩΝ 12 ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΤΑΝΚΣ

(συνέχεια )

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α΄ Κοτσώνης, ήταν άνθρωπος της λατρείας του Θεού. Ύψωνε τα αρχιερατικά του χέρια για να προσφέρει την ευχαριστία, και την καρδιά για να πυρωθεί στη φωτιά της αγάπης των Μαρτύρων. Είχε ένα άδολο και ασταμάτητο διάλογο αγάπης με το Χριστό και μία διακριτική προσφορά διακονίας.

Ο μακαριστός Ιερώνυμος είχε έντονο το πνεύμα του νοικοκυριού, γι’ αυτό προσπάθησε, με την ανάληψη των Αρχιεπισκοπικών του καθηκόντων, να αναστηλώσει το πεσμένο κύρος της ιερωσύνης. Έτσι εμφανίσθηκε στο στίβο των μεγάλων αγώνων ατρόμητος και αποφασιστικός, έτοιμος να αντιπαραταχθεί με τα ηθικά σκάνδαλα και τα οικονομικά συμφέροντα, όπου μέχρι τότε ύψωναν τη σκυτάλη της επιτυχίας οι διεφθαρμένοι και οι άρπαγες τεχνοκράτες.

Ο ίδιος δεν ήταν οικονομολόγος ούτε ανέβηκε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο με τον αέρα του τεχνοκράτη ώστε να δαμάσει και να δρομολογήσει τις ατίθασες οικονομικές δυνάμεις.

Η ανήσυχη όμως ευρηματικότητά του και η φωτισμένη μεθοδικότητά του του έδινε πνοή στους σχεδιασμούς, τα ξενύχτια πάνω στους υπολογισμούς και τις συζητήσεις με φίλους και αντιπάλους. Και οι ανύστακτες προσπάθειές του, με τη βοήθεια του Θεού, έφεραν καρπούς.

Πρώτη του φροντίδα ήταν να βάλει τάξη στα οικονομικά νοικοκυρεύοντας τους πόρους της Αρχιεπισκοπής και των κεντρικών Νομικών Προσώπων της Εκκλησίας. Να σώσει τις οικονομίες των μεγάλων Μονών από την απόκρυψη και τη διαρροή. Να μπει σε τάξη ο ΟΔΕΠ και το ΤΑΚΕ. Να προστατέψει από τη λεηλασία τα χρήματα που οι πιστοί αφιερώνουν στα μικρά και μεγάλα προσκυνήματα με σκοπό τη χρησιμοποίησή τους σε έργα αγάπης και στοργής.

Δεύτερο μέλημά του ήταν η καταγραφή και η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας της Εκκλησίας. Έργο, που δεν ήταν καθόλου εύκολο, γιατί η εκκλησιαστική περιουσία απαρτίζεται από χιλιάδες κομμάτια γης που βρίσκονται απλωμένα σε όλη την επικράτεια και πολλά απ’ αυτά έχουν καταλάβει καταπατητές αλλοιώνοντας τα σύνορά τους.

Ξεκίνησε με την κατάρτιση κτηματολογίου (πρωτόγνωρο, πριν 50 χρόνια, για την Ελλάδα). Η πρώτη πρόχειρη κτηματογράφηση που έγινε έδωσε βασικές πληροφορίες και στοιχεία για το κάθε κτήμα. Έτσι βγήκε στην επιφάνεια η ανάγκη να μετρηθούν ξανά και σωστά όλα τα κτήματα που πωλήθηκαν είτε από τον ΟΔΕΠ είτε από άλλο νομικό πρόσωπο της Εκκλησίας ώστε να διαπιστωθεί αν αυτοί που τα αγόρασαν κατείχαν ό,τι αγόρασαν ή άπλωσαν τα σύνορά τους, καταπατώντας κομμάτια από την γειτονική εκκλησιαστική περιουσία.

ΙΓΝΑΤΙΕ – ΙΓΝΑΤΙΕ ! 'Ο ὀρύσσων βόθρον εἰς αὐτὸν ἐμπεσεῖται, (Π.Δ.Εκκλ.10,8), άνοιξες λάκκο να μας ρiξεις μέσα, αλλά θα πέσης εσύ μέσα. "ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΒΑΩΘ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :  "ΑΓΩΝΑΣ" Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης αρ. φύλλου 214 & 215 Μάρτιος -Απρίλιος 2015   http://www.agonas.org/

ΙΓΝΑΤΙΕ – ΙΓΝΑΤΙΕ !
'Ο ὀρύσσων βόθρον εἰς αὐτὸν ἐμπεσεῖται,  (Π.Δ.Εκκλ.10,8)
άνοιξες λάκκο να μας ρiξεις μέσα....


"ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΒΑΩΘ”

Το Σεραφειμικό Κονκλάβιο χρόνια προσπαθούσε με ψέματα να εξοντώσει τον μακαριστό Θεολόγο διότι τους ήταν βαρύς και βλεπόμενος. Η ελληνική πολιτική Δικαιοσύνη όμως, με ανώτατους δικαστές στο Συμβούλιο της Επικρατείας και με ανοιχτές τις πόρτες – για να το παρακολουθεί όποιος ήθελε – με τριάντα (30) και πλέον αποφάσεις δικαίωσε τον Σεβ. Θεολόγο. Επίσης η Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με ομόφωνη απόφαση (698/29-10-92) κατέδειξε ότι νόμιμος και κανονικός μητροπολίτης Λάρισας και Τυρνάβου ήταν ο Σεβ. Θεολόγος και μόνον αυτός είχε δικαίωμα υπογραφής.

Η Εκκλησιαστική Δικαιοσύνη συνεδριάζοντας με κλειδωμένες πόρτες και ζωσμένο το Συνοδικό Μέγαρο με δεκάδες διμοιρίες των ΜΑΤ, δίκαζε και καταδίκαζε το Θεολόγο. Και χωρίς ποτέ να τον γνωρίσει κατ’ όψιν, να τον ακούσει, να εξετάσει μάρτυρες υπεράσπισης, να δεχθεί συνηγόρους, να απολογηθεί, του έστειλαν την προαποφασισθείσα καταδίκη του ως μη έχοντες ανάγκην μαρτύρων.φωτ.1

Τέτοιες δίκες δεν έγιναν στους αιώνες. Εκεί που θα έπρεπε να λάμπει ο ήλιος της δικαιοσύνης, έπεφτε βαρειά η σκιά της αδικίας και της σκοπιμότητας. Αυτό που δεν τόλμησε το ιουδαϊκό Συνέδριο να κάνει, να θανατώση αναπολόγητο τον Κύριό μας, το έπραξε μια “Συναγωγή Πονηρευομένων”, το σεραφειμικό κονκλάβιο βρίζοντας και απειλώντας όποιον δεν συμφωνούσε με τα κελεύσματά του, παρόντος του Ιγνατίου Λάππα ως πρώτου γραμματέα και πρακτικογράφου των Συνοδικών Συνεδριάσεων (φωτ. 1).

Εδώ μέσα, στις συνοδικές υπηρεσίες, έγινε το μαγείρεμα των “πονηρευόμενων”, και η υπόσχεση του Σεραφείμ «Μόλις φάμε τον Θεολόγο θα γίνεις Λάρισας, Ιγνάτιε!!». Το βεβαίωσε και η “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” γράφοντας στις 25-5-96: «Ο Αρχιεπίσκοπος τον καλεί και του λέει ότι θα τον προτείνει για την Λάρισα. Κι ο π. Ιγνάτιος (Λάππας) – φανερά έκπληκτος – τον ακούει και συγκατανεύει χωρίς να σχολιάσει. Λίγο μετά η είδηση μαθαίνεται μεταξύ των Σεραφειμικών μητροπολιτών…».

Για χρόνια περίμεναν, σαν όρνεα, να κατασπαράξουν το σώμα του Θεολόγου! Έφθασαν μάλιστα οι ξεδιάντροποι να ρωτήσουν τους γιατρούς του Νοσοκομείου “Ευαγγελισμός” πόσο χρόνο ζωής έδιναν στο Θεολόγο μετά την εγχείρηση που είχε κάνει! «Σκληροτράχηλοι και απερίτμητοι τη καρδία και τοις ωσίν…» (Πράξ. 7,51). Η κακότητα και το πάθος τους τύφλωσαν τα μάτια, αυτιά και νου. Όποιος μπορούσε να διαβάσει τις καρδιές και τους νεφρούς των ενόχων και πονηρών εντεταλμένων οργάνων, θα έβλεπε ότι το Σραφειμικό Κονκλάβιο αποφάσιζε μυστικά και εν κρυπτώ, επισκεπτόταν γραφεία υπουργών, δικαστών…, ως και στο σπίτι του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου έγινε σύσκεψη υπό την “ηγεσία” της Δήμητρας Λιάνη [εφ. “το ΠΑΡΟΝ”, 13-11-95] (φωτ. 2) και προαποφασίστηκε η καταδίκη του αθώου Θεολόγου. Και ο Θεολόγος κατά το πρότυπο του Κυρίου «Ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθη και ως αμνός εναντίον του κείροντος αυτόν άφωνος ουκ ανοίγει το στόμα αυτού…» (Ησ. 53,7).

Αφού είδαν και αποείδαν ότι ο Θεολόγος παρέμενε όρθιος σαν το κυπαρίσσι, παρά τις τσεκουριές που δέχονταν – συκοφαντίες, διαβολές, βρισιές, βασανιστήρια πιεστικά – από τους αχρείους “ξυλοκόπους”, κατέστρωσαν το τελευταίο δικτατορικό τους σχέδιο.

.φωτ.2

ΣΑΤΑΝΙΚΟ  ΣΧΕΔΙΟ

Ο Αρχιεπίσκοπος κάλεσε με εγκύκλιό του, για τις 25 Μαΐου 1994, Σύνοδο της Ιεραρχίας με θέμα την πλήρωση «των κενών μητροπολιτικών εδρών» χωρίς όμως να αναφέρει ποιες ήταν, φοβούμενος μην μπλοκαριστούν, αν ανακάλυπταν τις παρανομίες που είχαν σχεδιάσει, και δεν αναδείκνυαν τους προεκλεγμένους, για την Λάρισα τον Ιγνάτιο Λάππα και την Αττική τον Παντελεήμονα Μπεζενίτη (που αργότερα καθαιρέθηκε για ακατανόμαστες πράξεις και κλοπές) αγαπημένα παιδιά του συστήματος, αποτελούντα «σάρκα εκ της σαρκός των και οστούν εκ των οστέων τους».

Με ψέματα έπεισαν τους δικαστές του Συμβουλίου Επικρατείας ότι δεν πρόκειται να συμβεί κάτι το μεμπτό, γι’ αυτό και ο Πρόεδρος του ΣτΕ, σε προσφυγή του Θεολόγου, απάντησε με έγγραφά του την 24-3-1994, παραμονή της συνεδρίασης της Συνόδου: «Από τα στοιχεία δεν προκύπτει ότι στην αυριανή συνεδρίαση η Ι.Σ.Ι. θα προβεί στην πλήρωση της Μητρόπολης Λαρίσης και Τυρνάβου (αρ. απ. 336/1994).

Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ 12 ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ (1974 - 2015) 9ο μέρος ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Ιούνιος  α.φ.217  2015-http://www.agonas.org

 (Συνεχίζουμε την περιγραφή των γεγονότων που διαδραματίστηκαν το 1974, με τη σφαγή των 12 μητροπολιτών από μια ανόσια και ανίερη κλίκα μιτροφόρων, καθοδηγούμενη από τον σκληροτράχηλο και απαίδευτο δικτάτορα Σεραφείμ Τίκα, τον υπερβαίνοντα στην θηριωδία την Ηρωδιάδα, αποκεφαλίζοντας 12 αγίους Ιεράρχες. Στο παρόν κείμενο αναφερόμαστε στις σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ του «χουντικού»  αρχ. Ιερωνύμου με τους δικτάτορες).

  

 












Σύγκρουση.

Εκείνο που έφερε την εντονώτατη σύγκρουση με τους ισχυρούς παράγοντας της δικτατορίας ήταν η επίσκεψις του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου στην Γυάρο και στα κέντρα κρατήσεως πολιτικών κρατουμένων.

«Εθεώρουν χρέος μου – γράφει – και δια να έχω προσωπικήν αντίληψιν περί των συνθηκών διαβιώσεως των πολιτικών κρατουμένων, απεφάσισα να επισκεφθώ προσωπικώς τα κέντρα όπου εκρατούντο…

Τα βασανιστήρια συλλαμβανομένων και ανακρινομένων, ενθυμίζουν μεθόδους χιτλερικάς ή κομμουνιστικάς. Αι άνευ λόγου ταλαιπωρίαι των συγγενών και των φίλων των κρατουμένων, ή επί μήνας παράτασις της κρατήσεως των απλώς υπόπτων και τα τόσα άλλα, τα οποία αποκαλύπτονται τώρα, και που ως ανθρώπους μας γεμίζουν με αγανάκτησιν, ως Έλληνας δε πατριώτας μας προκαλούν εντροπήν, και περί των οποίων τότε μόνον ένα ελάχιστον μέρος επληροφορούμεθα, δεν είναι δυνατόν να αφήσουν ασυγκίνητον οιονδήποτε άνθρωπον, έχοντα έστω και ίχνος μόνον ανθρωπιάς μέσα του…».

Γιαυτό, το Σάββατο του Πάσχα 27 Απριλίου 1968, επισκέφθηκε το νησί Γυάρο. Έμεινε σχεδόν όλη την ημέρα – από τις 9 το πρωί έως τις 4 το απόγευμα – έκανε την ακολουθία της αναστάσεως, επισκέφθηκε τους θαλάμους και το μεσημέρι συνέφαγε στην τράπεζα με τους κρατουμένους, συνομίλησε μαζί τους, άκουσε παράπονα και αιτήματα από τα οποία πολλά τακτοποιήθηκαν.

Το ίδιο έκανε και στα κέντρα κράτησης γύρω από την Αθήνα. Ο ίδιος έγραφε: «Είχα αγωνίαν δι’ αυτήν την επίσκεψιν, αλλά δόξα τω Θεώ, ήταν καλή. Πιστεύω ότι ήταν καρποφόρος, τουλάχιστον ως δείγμα αγάπης. Εκεί ήκουσα και είδα πολλά… θα καταβάλω πάσαν προσπάθειαν. Θα προσπαθήσω με κάθε μέσον».

Για τον σκοπό αυτό οι παραστάσεις στον Πρωθυπουργό ήταν συχνές, χωρίς όμως με τα αποτελέσματα που θα περίμενε, γι’ αυτό στις 6 Αυγούστου 1968 έστειλε επιστολή που διατραγωδούσε την κατάσταση:

«Αγαπητέ κ. Πρόεδρε.

Αφορμήν, εις το ότι σας γράφω την παρούσαν, μου έδωσαν περιστατικά που θα σας αναφέρω – αναφέρει περιστατικά –. Πλήν δεν πρόκειται δια τα μεμονωμένα αυτά περιστατικά… Αυτά, που σας γράφω παραπάνω, είναι όσα επληροφορήθην προχθές. Δυστυχώς, δεν είναι τα μόνα. Πληροφορούμαι ότι, συλλαμβανόμενοι αξιωματικοί δέροντας ανηλεώς, εις δε τας Επαρχίας ο στρατιωτικός και ο χωροφύλαξ είναι το φόβητρον. Και διερωτώμαι: Δι’ αυτό έγινεν η Επανάστασις της 21ης Απριλίου; Δια να εγκατασταθή το Κράτος του Χωροφύλακος; Αυτό είχε ποθήσει ο Ελληνικός Λαός; Αυτό το Κράτος θα αντικαταστήση “το Κράτος της συναλλαγής και της φαυλότητος”; Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα διαπαιδαγωγηθή ο Λαός;…

Η ωμή βία και το κράτος του χωροφύλακος οδηγούν όχι εις την Δημοκρατίαν αλλ’ είτε εις την δουλείαν, είτε εκ την ανατροπήν… Διότι εάν μεν επιτύχητε την υποδούλωσιν του Λαού, δηλαδή ο Ελληνικός Λαός να αποκτήση φρόνημα δούλων, πράγμα αδύνατον, “του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει”, θα έχετε αποτύχει εις τον σκοπόν σας, διότι ήλθατε, δια να μας σώσετε από το καθεστώς της δουλείας, αλλά θα οδηγήσητε την Ελλάδα εις τον όλεθρον… Κάποιαν στιγμήν θα εκσπάση το ηφαίστειον, το οποίον όμως δεν θα ανατρέψη μόνον την Επανάστασιν αλλά θα καταστρέψη και θα καταβαραθρώση ολόκληρον την Ελλάδα… Ενόσω είναι ακόμη καιρός προλάβετέ την…».

ΙΓΝΑΤΙΕ – ΙΓΝΑΤΙΕ ! 'Ο ὀρύσσων βόθρον εἰς αὐτὸν ἐμπεσεῖται, (Π.Δ.Εκκλ.10,8), άνοιξες λάκκο να μας ρiξεις μέσα, αλλά θα πέσης εσύ μέσα. "ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΒΑΩΘ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :  "ΑΓΩΝΑΣ" Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης αρ. φύλλου 214 & 215 Μάρτιος -Απρίλιος 2015   http://www.agonas.org/

ΙΓΝΑΤΙΕ – ΙΓΝΑΤΙΕ !
'Ο ὀρύσσων βόθρον εἰς αὐτὸν ἐμπεσεῖται,  (Π.Δ.Εκκλ.10,8)
άνοιξες λάκκο να μας ρiξεις μέσα....


"ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΒΑΩΘ”

Το Σεραφειμικό Κονκλάβιο χρόνια προσπαθούσε με ψέματα να εξοντώσει τον μακαριστό Θεολόγο διότι τους ήταν βαρύς και βλεπόμενος. Η ελληνική πολιτική Δικαιοσύνη όμως, με ανώτατους δικαστές στο Συμβούλιο της Επικρατείας και με ανοιχτές τις πόρτες – για να το παρακολουθεί όποιος ήθελε – με τριάντα (30) και πλέον αποφάσεις δικαίωσε τον Σεβ. Θεολόγο. Επίσης η Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με ομόφωνη απόφαση (698/29-10-92) κατέδειξε ότι νόμιμος και κανονικός μητροπολίτης Λάρισας και Τυρνάβου ήταν ο Σεβ. Θεολόγος και μόνον αυτός είχε δικαίωμα υπογραφής.

Η Εκκλησιαστική Δικαιοσύνη συνεδριάζοντας με κλειδωμένες πόρτες και ζωσμένο το Συνοδικό Μέγαρο με δεκάδες διμοιρίες των ΜΑΤ, δίκαζε και καταδίκαζε το Θεολόγο. Και χωρίς ποτέ να τον γνωρίσει κατ’ όψιν, να τον ακούσει, να εξετάσει μάρτυρες υπεράσπισης, να δεχθεί συνηγόρους, να απολογηθεί, του έστειλαν την προαποφασισθείσα καταδίκη του ως μη έχοντες ανάγκην μαρτύρων.φωτ.1

Τέτοιες δίκες δεν έγιναν στους αιώνες. Εκεί που θα έπρεπε να λάμπει ο ήλιος της δικαιοσύνης, έπεφτε βαρειά η σκιά της αδικίας και της σκοπιμότητας. Αυτό που δεν τόλμησε το ιουδαϊκό Συνέδριο να κάνει, να θανατώση αναπολόγητο τον Κύριό μας, το έπραξε μια “Συναγωγή Πονηρευομένων”, το σεραφειμικό κονκλάβιο βρίζοντας και απειλώντας όποιον δεν συμφωνούσε με τα κελεύσματά του, παρόντος του Ιγνατίου Λάππα ως πρώτου γραμματέα και πρακτικογράφου των Συνοδικών Συνεδριάσεων (φωτ. 1).

Εδώ μέσα, στις συνοδικές υπηρεσίες, έγινε το μαγείρεμα των “πονηρευόμενων”, και η υπόσχεση του Σεραφείμ «Μόλις φάμε τον Θεολόγο θα γίνεις Λάρισας, Ιγνάτιε!!». Το βεβαίωσε και η “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” γράφοντας στις 25-5-96: «Ο Αρχιεπίσκοπος τον καλεί και του λέει ότι θα τον προτείνει για την Λάρισα. Κι ο π. Ιγνάτιος (Λάππας) – φανερά έκπληκτος – τον ακούει και συγκατανεύει χωρίς να σχολιάσει. Λίγο μετά η είδηση μαθαίνεται μεταξύ των Σεραφειμικών μητροπολιτών…».

Για χρόνια περίμεναν, σαν όρνεα, να κατασπαράξουν το σώμα του Θεολόγου! Έφθασαν μάλιστα οι ξεδιάντροποι να ρωτήσουν τους γιατρούς του Νοσοκομείου “Ευαγγελισμός” πόσο χρόνο ζωής έδιναν στο Θεολόγο μετά την εγχείρηση που είχε κάνει! «Σκληροτράχηλοι και απερίτμητοι τη καρδία και τοις ωσίν…» (Πράξ. 7,51). Η κακότητα και το πάθος τους τύφλωσαν τα μάτια, αυτιά και νου. Όποιος μπορούσε να διαβάσει τις καρδιές και τους νεφρούς των ενόχων και πονηρών εντεταλμένων οργάνων, θα έβλεπε ότι το Σραφειμικό Κονκλάβιο αποφάσιζε μυστικά και εν κρυπτώ, επισκεπτόταν γραφεία υπουργών, δικαστών…, ως και στο σπίτι του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου έγινε σύσκεψη υπό την “ηγεσία” της Δήμητρας Λιάνη [εφ. “το ΠΑΡΟΝ”, 13-11-95] (φωτ. 2) και προαποφασίστηκε η καταδίκη του αθώου Θεολόγου. Και ο Θεολόγος κατά το πρότυπο του Κυρίου «Ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθη και ως αμνός εναντίον του κείροντος αυτόν άφωνος ουκ ανοίγει το στόμα αυτού…» (Ησ. 53,7).

Αφού είδαν και αποείδαν ότι ο Θεολόγος παρέμενε όρθιος σαν το κυπαρίσσι, παρά τις τσεκουριές που δέχονταν – συκοφαντίες, διαβολές, βρισιές, βασανιστήρια πιεστικά – από τους αχρείους “ξυλοκόπους”, κατέστρωσαν το τελευταίο δικτατορικό τους σχέδιο.

.φωτ.2

ΣΑΤΑΝΙΚΟ  ΣΧΕΔΙΟ

Ο Αρχιεπίσκοπος κάλεσε με εγκύκλιό του, για τις 25 Μαΐου 1994, Σύνοδο της Ιεραρχίας με θέμα την πλήρωση «των κενών μητροπολιτικών εδρών» χωρίς όμως να αναφέρει ποιες ήταν, φοβούμενος μην μπλοκαριστούν, αν ανακάλυπταν τις παρανομίες που είχαν σχεδιάσει, και δεν αναδείκνυαν τους προεκλεγμένους, για την Λάρισα τον Ιγνάτιο Λάππα και την Αττική τον Παντελεήμονα Μπεζενίτη (που αργότερα καθαιρέθηκε για ακατανόμαστες πράξεις και κλοπές) αγαπημένα παιδιά του συστήματος, αποτελούντα «σάρκα εκ της σαρκός των και οστούν εκ των οστέων τους».

Με ψέματα έπεισαν τους δικαστές του Συμβουλίου Επικρατείας ότι δεν πρόκειται να συμβεί κάτι το μεμπτό, γι’ αυτό και ο Πρόεδρος του ΣτΕ, σε προσφυγή του Θεολόγου, απάντησε με έγγραφά του την 24-3-1994, παραμονή της συνεδρίασης της Συνόδου: «Από τα στοιχεία δεν προκύπτει ότι στην αυριανή συνεδρίαση η Ι.Σ.Ι. θα προβεί στην πλήρωση της Μητρόπολης Λαρίσης και Τυρνάβου (αρ. απ. 336/1994).

φωτ.3

 Αποδεικτικό της ονομαστικής άδειας εισόδου διότι η χειροτονία του Ιγνατίου Λάππα Λάρισας έγινε κεκλεισμένων  των θυρών  του καθεδρικού ναού Αθηνών με μόνη  την μικρή  παρουσία  Σαλαμίνιων αρβανιτών. Ενώ οι  Λαρισαίοι Αγωνιζόμενοι Χριστιανοί Αιματοκυλίζονταν έξω του ναού απο εκατοντάδες ασφαλίτες και αστυνομικούς καταστολής.

Έτσι, ενώ ο Ιγνάτιος γνώριζε, ως Α΄ γραμματέας και πρακτικογράφος της Συνόδου, ότι η μητρόπολη Λάρισας δεν ήταν σε χηρεία και δεν μπορούσε να γίνει εκλογή, όπως προέβλεπε και ο Καταστατικός Χάρτης 570/1977 αρθρ. 25/1 («προς πλήρωση χηρεύοντος μητροπολιτικού θρόνου τα μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, συνερχόμενα εις συνεδρίαν…») συμφώνησε με την εκλογή του Δεν μας είπε όμως εάν ήταν χηρεύουσα η μητρόπολη Λάρισας, γιατί έφυγε ο Δημήτριος Μπεκιάρης που ήταν και εψηφισμένος ως μητροπολίτης Λάρισας; Ή γιατί εκδιώχθηκαν ως παράνομοι οι τοποτηρητές Καρδίτσης Κλεόπας, ο Φθιώτιδος Δαμασκηνός, οι έξαρχοι Θηβών Ιερώνυμος (ο νυν αρχιεπίσκοπος) και ο Σερρών Μάξιμος κ.α.;

Οι τριάντα (30) περίπου αποφάσεις του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της χώρας μας, από το 1989 έως το 1995, στηρίζονταν στο αλάνθαστο σκεπτικό ότι «Η Μητρόπολις Λάρισας και Τυρνάβου δεν ήταν εν χηρεία και κάθε προσπάθεια εκλογής νέου μητροπολίτη είναι μη νόμιμη, κατά τα εκτεθέντα ανωτέρω, διότι ακυρώθηκε εξ υπαρχής η απομάκρυνση του αιτούντος (Θεολόγου) από τη ρηθείσα Μητρόπολη. Για το βάσιμο αυτό λόγο, πρέπει να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας (εκλογή μητροπολίτη) και να απορριφθεί η παρέμβαση του υπουργού Παιδείας… (ΣτΕ αρ. 3805/90)» (είχε κάνει παρέμβαση ο υπουργός εναντίον του Θεολόγου).

Εκτός των ανωτέρω επιχειρημάτων έχουμε και τους Θείους και Ιερούς Κανόνες που είναι αμείλικτοι για τους παραβαίνοντας διαλαλώντας: «Ο επίσκοπος ουκ εκβάλλεται της εαυτούς επισκοπής ειμή κατόπιν δίκης, συμφώνου προς τους Θείους και Ιερούς Κανόνες…». «Επίσκοπος ου καθίσταται επισκοπής, ζώντος του Επισκόπου αυτής» (Ι. Καν. 1^ος Κυρ. Αλεξανδρείας, 87^ος Καρθαγένης, 16^ος Συν. Πρωτοδευτέρας κ.π.α.).

Και το Εκκλησιαστικό Δίκαιο τονίζει: «Πας εν ενεργεία Μητροπολίτης κανονικώς χειροτονηθείς και κατασταθείς δεν στερείται της Μητροπόλεως αυτού ει μη κατόπιν αμετακλήτου καταδίκης…».

Όλα αυτά έπρεπε να τα γνώριζε ο Ιγνάτιος Λάππας ώστε να μην δεχθεί την εκλογή του. Εάν όμως δεν τα γνώριζε – πράγμα απίθανο – τότε έχει υποπέσει και σε άλλα Κανονικά αδικήματα όπως οι Ιεροί Κανόνες ορίζουν (2^ος τ΄ Οικουμενικής Συνόδου, ο 24^ος της Καρθαγένης, κ.α. καθώς και ο ψαλμός 118,16) και γι’ αυτό έπρεπε να καθαιρεθεί.

Με ψέματα λοιπόν προχώρησαν στην χειροτονία του. Κι ενώ όλο το σεραφειμικό κονκλάβιο και ο ίδιος ο Ιγνάτιος γνώριζαν ότι, όλα ήταν αντικανονικά και παράνομα, αυτοί προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να δημιουργήσουν τετελεσμένα γεγονότα. Το Τμήμα αναστολών του ΣτΕ συνήλθε άμεσα – την θεώρησε ως εμπαιγμό – στην προσφυγή του Σεβ. Θεολόγου και ανέστειλε την εκλογή του Ιγνατίου ως παράνομη (Απ. Αρ. 407/94).

Και παρά την εναντίον τους απόφαση καταπέλτης δεν πτοήθηκαν οι παράνομοι “Ιουδαίοι” και το Σάββατο 28 Μαΐου 1994, αφού κατέβασαν όλες τις αστυνομικές δυνάμεις της Αθήνας και με αποκλεισμένο το χώρο γύρω από την μητρόπολη Αθηνών, προχώρησαν στην “χειροτονία”.

Να πως περιγράφει τα γεγονότα η φίλη του τοπική εφημ. «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» την 29-5-1994: «Από πολύ νωρίς ο χώρος πέριξ της Μητρόπολης Αθηνών είχε αποκλεισθεί από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες περιέφραξαν την περιοχή με συρματόσχοινα. Το προαύλιο και την είσοδο του ναού πλησίαζαν μόνο όσοι είχαν «άδεια εισόδου» (φωτ. 3) από το γραφείο τύπου και δημοσίων σχέσεων της Ιεράς Συνόδου».

Και συνεχίζει:

«Με πρωτοφανή αγριότητα οι δυνάμεις των ΜΑΤ αντιμετώπισαν τους Χριστιανούς της Λάρισας… Ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου ηλικιωμένους, γυναίκες, άνδρες και παιδιά και έστειλαν στο νοσοκομείο αρκετούς» (αναφέρονται ονομαστικά δέκα πέντε άτομα που νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός) (φωτ. 4).φωτ4

Τι κρίμα! Το χέρι που έπρεπε να μας ευλογεί και να μας κοινωνεί, έγινε φονικό όργανο, γεμίζοντας τα κράσπεδα του Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών με αιμόφυρτους…

Και μόνο γι’ αυτό είναι καθηρημένος όπως ορίζουν οι Ιεροί Κανόνες: «Όχι μόνον καθαιρούνται οι ιερωμένοι εκείνοι όπου κτυπήσουν οι ίδιοι με το χέρι των, αλλά και εκείνοι όπου βάλουν άλλους να κτυπήσουν» (Ι. Καν. Αγ. Αποστόλων κ.τ. σελ. 26).

Και σύμφωνα με το Εκκλησιαστικό δίκαιο η χειροτονία του είναι παράνομη γιατί είχε ανασταλεί η εκλογή του και συνεπώς δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί και μάλιστα «κεκλεισμένων των θυρών».

Και κατά το Κανονικό Δίκαιο είναι αντικανονική γιατί παραβιάστηκαν οι Ιεροί Κανόνες που ορίζουν: «Χειροτονείν εν μέσω της Εκκλησίας, παρόντος του λαού και προσφωνούντος του επισκόπου, ει και ο λαός δύναται αυτώ μαρτυρείν, χειροτονία δε λαθραίως μη γίνεσθω» (Ι. Καν. Ζ΄ Θεοφ. Αλεξ.). «Και επί αυτού του λαού, ου μέλει χειροτονείσθαι… και ότε καθαρός φανείη επί δημοσίας προσόψεως ειθ’ αυτώ χειροτονηθείη» (Ι. Καν. ΗΘ΄ της εν Καρθαγένης Τ.Σ.) κ.ά.

Η εντολή του Χριστού στους Αποστόλους ήταν κρυστάλλινη «καθώς απέσταλκέ με ο Πατήρ καγώ πέμπτω υμάς…». Με αυτή την εξουσία οι Απόστολοι έκαναν το «τυπικό» της εκλογής των διαδόχων τους, επισκόπων. Ο λαός εξέλεγε, αυτοί χειροτονούσαν και το Άγιο Πνεύμα γέμιζε με φως και πνεύμα άγιο τους άξιους επισκόπους.

Άρα, οι Θείοι Ιεροί Κανόνες μας προστάζουν: Η χειροτονία επισκόπων δεν γίνεται ποτέ «κεκλεισμένων των θυρών», αλλά με την συμμετοχή του λαού, που επισφαλίζει τα τελούμενα, καταθέτοντας την «συμμαρτυρία» του με το “άξιος” ή “ανάξιος”.

ΨΕΥΔΟΕΝΘΡΟΝΙΣΗ

«Τί να το κάνουμε το Προεδρικό Διάταγμα; Για την Εκκλησία είμαστε Μητροπολίτες, αφού χειροτονηθήκαμε» αποφάνθηκε ο “μέγας” Δωδώνης! Έτσι με τη νέα αυτή σατανική θεωρία, που ονομάστηκε “Δωδώνια & Σια”, και την αργυροπληρωμένη “ελεύθερη δημοκρατική πληροφόρηση”, η προσφιλής μέθοδος της Σεραφειμικής Φατρίας πέρασε το μήνυμα στο λαό.

Με το ψέμα πλέον αυτό ήλθατε στη Λάρισα προστατευόμενος από 30 διμοιρίες των ΜΑΤ και 2500 αστυνομικούς, ένα κόστος τεράστιο το οποίο τώρα το βιώνει ο ελληνικός λαός. Τί κρίμα!!

Κι όλα αυτά γιατί; Για να ανεβείτε για μία ώρα (τόσο περίπου κράτησε η όλη διαδικασία της «ενθρόνισής» σου) στο θρόνο του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Αχιλλείου – «σθένων και τρέμων», υπό την προστασία των ασπίδων των Ειδικών Δυνάμεων –, να σας δώσουν μια πατερίτσα, να σας φορέσουν την μίτρα στο κεφάλι και να έχετε έτσι την ψευδαίσθηση ότι καταφέρατε να υποκλέψετε το κατ’ ευδοκίαν θέλημα του Θεού;φωτ.5

Το πώς φθάσατε στη Λάρισα και εισήλθατε στο ναό, το είδε όλη η υφήλιος χάριν των ΜΜΕ. Ευτυχώς τα απ’ ευθείας προβληθέντα γεγονότα δεν πρόλαβαν να τα μοντάρουν και είδαμε την πραγματικότητα σε όλο το τραγελαφικό μεγαλείο της.

Κακοποιήσατε εκατοντάδες απλούς πολίτες (150 νοσηλεύτηκαν στο Κρατικό Νοσοκομείο και ακόμη περισσότεροι, ελαφρότερα) βάφοντας τους δρόμους της Λάρισας με αγνό χριστιανικό αίμα, και γίνατε αιτία να κλεισθούν στα κρατητήρια μοναχοί, κληρικοί και λαϊκοί. Και όλα αυτά, γιατί;

Ο Κύριός μας στους αιώνες φωνάζει: «Αμήν αμήν λέγω υμίν (για τις περιπτώσεις αυτές), ο μη εισερχόμενος δια της θύρας εις την αυλήν των προβάτων, αλλά αναβαίνων αλλαχόθεν, εκείνος κλέπτης εστί και ληστής» (Ιωαν. 10,1).

Εσείς το ίδιο βράδυ μαζέψατε τους κλακαδόρους που  κουβαλήσατε μαζί σας για να κάνετε το ΣΟΟΥ, το σκάσατε από την Λάρισα γιατί δεν βρήκατε ούτε εξοχικό κέντρο ούτε ξενοδοχείο – σας κλείσανε την πόρτα – για να κάνετε την προγραμματισμένη δεξίωση! Αφήσατε πίσω μια πόλη βομβαρδισμένη από τις δυνάμεις καταστολής.

  Είναι φοβερό, κληρικός και μάλιστα υποψήφιος δεσπότης, να μην γνωρίζει τους Ιερούς Κανόνες που θέσπισαν οι Θεοφόροι Πατέρες και που ορίζουν την κάθε λεπτομέρεια για την ζωή και λειτουργία της Εκκλησίας; Κι εσείς, ο γαλουχημένος με τα νάματα της χατζηφώτιας Παιδείας θα θυμάστε ότι μας αποκαλούσατε: «φασιστοειδή, τραμπούκους, τυφλοπόντικες…» γιατί αγωνιζόμασταν για τα Νομοκανονικά μας δικαιώματα που μας τα ορίζουν πληθώρα Ιεροί Κανόνες (ο 36^ος Αγ. Αποστόλων, ο 18^ος Συνόδου Αντιοχείας, ο 18^ος Συνόδου Αγκύρας, κ.α.) που επιτάσσουν: «Οι πιστοί κάτοικοι μιας επαρχίας-επισκοπής έχουν δικαίωμα, και μάλιστα καταλυτικό, επί του Επισκόπου, που θα τους αποσταλεί. Δικαιούνται ν’ αρνηθούν την τοποθέτησή του, όχι μόνον όταν υπάρχουν αποχρώντες λόγοι, αλλά και για ανυποταξία και για τη μοχθηρία του. Στις περιπτώσεις αυτές ο Επίσκοπος δεν μεταβαίνει στην Επισκοπή για να μην προκληθούν σκάνδαλα και ταραχές στην Εκκλησία… Κατά συνέπεια οι διαμαρτυρόμενοι για την τοποθέτηση ενός Επισκόπου, δεν διαπράττουν κανένα λάθος, αλλά διεκδικούν τα Νομοκανονικά τους δικαιώματα και δύνανται να επαναστατήσουν ωσάκις προκαλούνται βάναυσα» (για την ερμηνεία π. Ευσ. Κολλάς).

Σας ρωτήσαμε τότε, σας ρωτάμε ακόμη και σήμερα: ήσασταν παράνομος ΝΑΙ ή ΟΧΙ; Εάν όχι, γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Καραμανλής δεν υπέγραψε το Διάταγμα αναγνωρίσεώς σας αλλά το επέστρεψε πίσω στο υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων με την ένδειξη “επιστρέφεται – απαράδεκτο”; Γιατί δεν δώσατε τη νενομισμένη διαβεβαίωση; Γιατί δεν είχατε δικαίωμα υπογραφής; Γιατί δεν πληρωνόσασταν από το Δημόσιο και σας δίναν από τα χρήματα του Παναγίου Τάφου…;

Επιτρέπεται, ένας Α΄ Γραμματέας - πρακτικογράφος μιας καθ’ ύλην αρμόδιας υπηρεσίας, να μη γνωρίζει ότι στη χώρα μας ισχύει  η αρχή της «Νόμω της Κρατούσης Πολιτείας», και συνεπώς χωρίς Διάταγμα της Πολιτείας και τη νενομισμένη διαβεβαίωση στον Π. της Δ. κανένας κληρικός δεν τοποθετείται, δεν μισθοδοτείται, δεν νομιμοποιείται; Και ότι με το σύστημα της “συναλληλίας” τις σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους όλες οι Κανονικές αποφάσεις της Εκκλησίας επικυρώνονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ώστε ν’ αποτελούν και νόμους του κράτους;

Αν, όπως ψευδώς ισχυριζόσασταν (ο Δωδώνης, εσείς και όλοι η Σεραφειμική φατρία) δεν χρειάζονται τα Προεδρικά Διατάγματα, τότε γιατί βάλατε λυτούς και δεμένους, γυναίκες και άνδρες, υπουργούς και πρωθυπουργούς να πετύχετε την άρση των νόμιμων Προεδρικών Διαταγμάτων – Θεολόγου, Νικοδήμου και Κωνσταντίνου; Και γιατί μόλις την πετύχατε τρέξατε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να δώσετε την κατά την εκκλησιαστική και πολιτική τάξη “διαβεβαίωση”; ΚΑΙ ΜΕΤΑ; (φωτ.5)

Βαβαί της διαστροφής! Ακολούθησαν φωτογραφικές πόζες με τους «ανέντιμους» Π.Δ/ας, υπουργό Παιδείας, Αρχιεπίσκοπο… τις εφημερίδες και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ κρατώντας το… διάταγμα στο χέρι και προβάλλοντας πλέον την νομιμότητα, την οποία δεν είχατε επί δύο χρόνια, αλλά ενεργούσατε παρανόμως ως νόμιμος, απολαμβάνων κάθε προστασία!

Αλήθεια, μπορείτε και κοιμάστε ήσυχος; Μπορείτε να λέγεστε Χριστιανός; Μ’ αυτά που κάνατε, για ένα μόνο μπορείτε να καυχάσθε: ότι με πάθος υπήρξατε ο επικεφαλής των διωκτών του οσίου Θεολόγου και της Κανονικής Εκκλησίας! «Συνηγάγατε όλην την σπείραν» στην μαρτυρική Λάρισα, σκοτώνοντας τον Αθώο και Δίκαιο, δολοφονώντας την αλήθεια και τώρα, πάλι με ψέματα, καταδιώκετε τον πιστό λαό γιατί δεν σας αποδέχεται.

Με ψέματα δέκα οκτώ (18) χρόνια προσπαθείτε να παραμένετε σαν βδέλλα γαντζωμένος στο μητροπολιτικό θρόνο του Αγ. Αχιλλείου επιχειρώντας κάθε φορά να πείσετε τους Λαρισαίους ότι επιτελείτε έργο και ως εκ τούτου δικαιολογούνται οι – κατόπιν συγγνώμης – δίσκοι, η αφαίμαξη των παγκαριών και η διαγραφή του ένοχου παρελθόντος.

Γι’ αυτά σύντομα θα μάθετε περισσότερα.

Το ότι με ψέματα καταδίκασες 34 χριστιανούς είχαμε γράψει στο φύλλο 211/12/2014 αναφέροντας δέκα μεγάλα ψέματα, που μόνο ένας τεχνοκράτης του ψεύδους μπορούσε να τα λέει, να τα γράφει και να ζητάει χρηματική ικανοποίηση είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ από τον κάθε απλό και αθώο πολίτη ως «αποκατάσταση (!) της ηθικής βλάβης που υπέστης» (εξ αιτίας της μη αποδοχής σου).

Τα ψέματά σου δεν έχουν τελειωμό. Θα επανέλθουμε όμως εάν χρειαστεί.