Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

Ο αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος (Λιάπης ) η Ιερά Σύνοδος αφωνότεροι ιχθύων και απρακτότεροι βατράχων ενώπιων της θρασύτατης προκλήσεως και προσβολής της Εκκλησίας από τον Δωδώνης Χρυσοστόμο.

Μην  ξεχνάτε Χριστιανοί , αχ πώς ξεχνάμε οι Χριστιανοί;;;
  Ο Χρυσόστομος  Ζακύνθου, ο   Παντελεήμων Μπεζενίτης Αττικής   και ο Ιγνάτιος Λάππας της  μαρτυρικής Λάρισας είναι έμπνευση  εκλογής του Σεραφείμ Τίκκα  της ίδιας συνόδου της ιδίας ημέρας συνεδριάσεως.

 Ενώ οι Λαρισαίοι Αγωνιζόμενοι Χριστιανοί  εφώναζαν  στεντορίως έξωθεν του συνοδικού ΑΝΑΞΙΟΙ, ΑΝΑΞΙΟΙ,  ΑΝΑΞΙΟΙ !!! αιματοκυλιζόμενοι από τα  ΜΑΤ   του τότε <<ευλαβούς  βλαμμένου>>  ΠΑΣΟΚΟΥ  υπουργού  δημοσίας τάξεως  ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ
 
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΧΙΛΕΙΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ ΥΠΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤ ΤΟΥ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΝ ΤΟΝ  ΛΑΟΠΡΟΒΛΗΤΟ ΔΕΣΠΟΤΗ ΙΓΝΑΤΙΟ ...

Για όσους απορούν για την εθνική και πολιτική κατάντια μας


Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΕΣΠΟΤΑΔΩΝ

ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ
Καί νέο κροῦσμα ἀπαξίωσης τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως ἀπὸ τὸν πρ. Ζακύνθου Χρυσόστομο.

Καταδικάζεται σὲ φυλάκιση ὁ πρώην μητρ. Ἀττικῆς καὶ κάποιοι συνάδελφοί του, τῆς «Ἱερᾶς» Συνόδου τὸν δικαιώνουν.
Καταγγέλλεται ὁ μητροπολίτης Μεσσηνίας γιὰ αἱρετικὴ διδασκαλία καὶ δικαιώνεται ἀπὸ τὴν «Ἱερὰ» Σύνοδο.
Καταγγέλλεται ὁ μητρ. Περγάμου γιὰ αἵρεση καὶ ἡ «Ἁγία καὶ Ἱερὰ» Σύνοδος οὐδόλως ἀσχολεῖται.
Ἀποκαλύπτεται ὅτι ἡ «Ἁγία καὶ Ἱερὰ» Σύνοδος ἔχει ἐκδώσει ἀπόφαση προτρέποντας τοὺς πιστοὺς ὑπὲρ τῶν δολοφονικῶν μεταμοσχεύσεων, καὶ οἱ γιὰ ἄλλα λαλίστατοι Ἐπίσκοποι σιωποῦν.
Καταγγέλλεται ὅτι ἕνας Ἐπίσκοπος κι ἕνας ἀρχιμανδρίτης εἶναι «πνευματικοί»(!) τοῦ μασωνικοῦ τάγματος τῶν Ναϊτῶν, μὲ τὴν σιωπηρὴ ἔγκριση τοῦ πατρ. Βαρθολομαίου καὶ τοῦ φίλου τους Ἀρχιεπισκόπου Ἱερώνυμου, καὶ οἱ ἐκκλησιαστικοί «ἡγέτες» «ἀγρὸν ἠγόρασαν».
Παρευλαύνουν μέ «περηφάνεια» οἱ ὁμοφυλόφιλοι στήν πρωτεύουσα καί τή συμπρωτεύουσα μέ τήν προστασία τῶν τοπικῶν δημάρχων ἀλλά καί μέ τήν σκανδαλώδη ἀνοχή καί σιωπή τῆς Ἱεραρχίας καί τῶν Ἐπισκόπων!
ς τὰ δοῦν αὐτὰ ἄλλη μιὰ φορά, ὅσοι ἰσχυρίζονται ὅτι εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ κάνουμε ὑπακοὴ σὲ τέτοιους Ἐπισκόπους, παρὰ τὴν ἀντίθετη διδασκαλία καὶ πρακτικὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅσοι ἀγανακτοῦν γιὰ τὸν χωρὶς τελειωμὸ διασυρμὸ καὶ διάλυση τῆς πατρίδας μας. Κι ἂς μὴ ἐκπλήσσονται ποὺ ὁ Θεὸς μᾶς ἐγκατέλειψε στὰ χέρια ἄθεων καὶ ἀνήθικων πολιτικῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν! Τὰ χειρότερα, δυστυχῶς, ἔρχονται!
«Πατερικὴ Παράδοση»


Κι ἕνα ἀπὸ τὰ σχόλια στὸ ἱστολόγιό μας:


Aν όλοι αυτοί οι κουστουμαρισμένοι κληρικοί, που μοιάζουν με ραββίνους και ουνίτες είναι εντός Εκκλησίας, τότε καταλαβαίνετε αδελφοί γιατί τον μονοχίτωνα και σπηλαιώτη π. Ευθύμιο τον θεωρούν εκτός Εκκλησίας. Ο Ζακύνθου έχει βίλα με πισίνα, έδωσε συνέντευξη σε πορνοπεριοδικό, έχει πει τόσα και τόσα βλάσφημα και αισχρά, εκπροσωπεί όμως την Εκκλησία της Ελλάδος στα διεθνή fora καί στίς ἐκθέσεις. Ο π. Ευθύμιος ζει σε ένα σπήλαιο που διαμόρφωσε ως κατοικία, έχει αφιερώσει τη ζωή του στη μελέτη των Αγ. Πατέρων κι αγωνίζεται εναντίον των συγχρόνων αιρέσεων κι όμως τον καθήρεσαν. Αναλογισθείτε ποιός ομοιάζει περισσότερο με τον Χριστό και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Αυτοί είναι ικανοί και τον ίδιο τον Χριστό, τό Θεό μας να τον βγάλουν εκτός Εκκλησίας. Ο νοών νοείτω. 




Πηγή: Αποτείχιση

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! ΠΕΤΑΞΕ ΤΑ ΡΑΣΑ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΔΩΔΩΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝΤΑΣ ΜΕ ΚΟΣΤΟΥΜΙ ΚΑΙ ΓΡΑΒΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ!!!





Τον γνωρίζετε τον...κύριο στις παρακάτω φωτογραφίες;



Ναι, καλά θυμάστε:


Είναι ο γνωστός και μη εξαιρεταίος Μητροπολίτης Δωδώνης (πρώην Ζακύνθου) Χρυσόστομος!!!

Φορώντας πολιτικά (!!!), ο υπέρμαχος της κατάργησης του ράσου και θιασώτης ένα σωρό αντορθόδοξων «νεωτερισμών», ταξίδεψε στην Κίνα για να εκπροσωπήσει την Εκκλησία της Ελλάδος!

Διαβάζουμε σχετικά:

 Σήμερα το πρωί στο Εκθεσιακό Κέντρο του Πεκίνου άνοιξε τις πύλες της η περίφημη Διεθνής Έκθεση Τουρισμού Expo 2013, με τη συμμετοχή ευάριθμων χωρών και πολιτισμών από ολόκληρο τον κόσμο.

Η Εκκλησία της Ελλάδος και μάλιστα το Συνοδικό Γραφείο για τις Θρησκευτικές Περιηγήσεις και τον Προσκυνηματικό Τουρισμό συμμετέχει για πρώτη φορά και μάλιστα φιλοξενείται στο περίπτερο του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.). Παρόντες, από κυβερνητικής πλευράς της πατρίδας μας, ο Γενικός Γραμματέας Τουρισμού κ. Αναστάσιος Λιάσκος και από πλευράς εκκλησιαστικής ο Πρόεδρος του Συνοδικού Γραφείου Σεβ. Μητροπολίτης Δωδώνης κ. Χρυσόστομος, ο Γραμματέας Αρχιμανδρίτης Σπυρίδων Κατραμάδος και οι συνεργάτες του κ.κ. Χρήστος Πετρέας και Βασίλειος Τζέρπος. 

Οι πολλοί και διάφοροι επισκέπτες του ελληνικού περιπτέρου και μάλιστα οι τουριστικοί παράγοντες της Κίνας εξέφρασαν το θερμό ενδιαφέρον τους τόσο για τις προβαλλόμενες ελληνικές ομορφιές, όσο και για τους θησαυρούς της Ορθοδοξίας. Αν και αδιάφορο θρησκευτικά κράτος, δήλωσαν ότι η πρόσφατη επίσκεψη (τον περασμένο Μάιο μόλις) του Ρώσου Πατριάρχη Κυρίλλου στην Κίνα, έδωσε το έναυσμα στην αύξηση τουριστικού ενδιαφέροντος των Κινέζων στις ορθόδοξες χώρες, ώστε να συναντηθούν φιλικά και με αυτή την εκδοχή των Ευρωπαίων.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ: Η ΚΙΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΡΑΤΟΣ, ΑΡΑ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΟ ΡΑΣΟ!!! ΚΙ ΟΜΩΣ, Ο ΔΩΔΩΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΤΑ...ΠΕΤΑΞΑΝ!!!

Και για του λόγου το αληθές, δείτε τον Μόσχας Κύριλλο κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην ίδια χώρα, συνοδευόμενος από πολλούς ρασοφόρους:
 
Αναρωτιόμαστε:

- Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον κ. Χρυσόστομο να ξεφτιλίζει έτσι την Ορθόδοξη Εκκλησία, εμφανιζόμενος ως κοσμικός και όχι ως Ιερωμένος;;;

- Έδρασε μόνος του ή κατόπιν συμφωνίας της Ιεράς Συνόδου;

- Ο Αρχιεπίσκοπος τι γνώμη έχει για το θέμα;

Δυστυχώς, παρατηρούμε πως τελευταία έχει γίνει «μόδα» να πετάνε τα ράσα πολλοί και διάφοροι Ιερωμένοι, όταν ταξιδεύουν στο εξωτερικό! Καλά, τόσο πολύ τους ενοχλούν;

Και αν ναι, γιατί έγιναν Ιερείς και Αρχιερείς...;

ΠΗΓΗ
http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2013/06/blog-post_758.html

  1. Είναι πασίγνωστη η φράση του γέροντα Παΐσιου: "Παπάς ἀράσωτος, άρα άσωτος"!
    Κάποιος να μας πεί, ποός είναι εκείνος δίπλα στον πρ. Ζακύνθου.
    Απάντηση
  2. Στο ιστολόγιο του Δ. Σωτηρόπουλου διάβασα ότι ο άλλος παπάς είναι ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας, από τη Ζάκυνθο, φίλος του μητροπολίτη πρ. Ζακύνθου. Είναι αυτός που διαφημίζει το ιστολόγιο του Ανδριόπουλου. "Πνεύμα και ηθική" που ἐλεγε ο συχωρεμένος Βασ. Αυλωνίτης στην "ὡραία των Αθηνών"!
    Ι.Θ.
    Απάντηση
  3. Πολύ ωραία. Και μόνο τον π. Ευθύμιο βρήκαν να καθαιρέσουν. Και οι αντι-οικουμενιστές ιερωμένοι, π. Θ. Ζήσης, π. Γεώργιος Μεταλληνός, π. Σαράντης Σαράντος, ο "αγωνιστής" μητροπολίτης Πειραιώς, "κοινωνούν" με μοιχεπιβάτες επισκόπους και μέ όλους τούς ανωτέρω, αλλά με τον π. Ευθύμιο (που βάστασε, όπως τον επαίνεσε ο π. Θεόδωρος ΖΗΖΗΣ, "μόνος όλο το βάρος του αγώνα εναντίον του Οικουμενισμού"), δεν κοινωνούν!
    Απάντηση
  4. ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΡΑΒΒΙΝΟ. ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ ΕΓΙΝΑΝ ΠΕΡΙΓΕΛΟΙ & Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΧΑΙΡΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΜΑΣ. Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ. ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ.
    Απάντηση
  5. Όσο απομακρυνόμαστε από αυτούς τόσο πλησιάζουμε στο Χριστό. Αυτό ας μην το ξεχνάμε ποτέ. Η αποστολική διαδοχή που έχουν δεν μας επιτρέπει να τους ακολουθήσουμε γιατί δεν έχουν την αποστολική πίστη, ούτε φύλαξαν την παρακαταθήκη που τους εμπιστεύθηκε η Εκκλησία. Μακριά από αυτούς τους θεατρίνους για να σωθούμε. Ούτε στη κηδεία μας ούτε στα μνημόσυνά μας να μην τους θέλουμε. Ας ακούσουμε τις προτροπές και τις συμβουλές του Αγ. Μάρκου του Ευγενικού, ας κρίνουμε ο καθένας ποιόν θέλει να έχει για πατέρα του κι ας πράξει αναλόγως.
    Απάντηση

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Ο Μάρτυρας Ελληνορθόδοξος Ιερομόναχος Βασίλειος Nassar (New Martyr Basil - Nassar)…

Η Αλήθεια για τη Συρία που κρύβουν τα ΜΜΕ - Ο Μάρτυρας Ελληνορθόδοξος Ιερομόναχος Βασίλειος Nassar (New Martyr Basil - Nassar)…

Συρία - Hama, 25 Γενάρη 2012…
O ελληνορθόδοξος μοναχός Βασίλειος Nassar, ενώ βρισκόταν στη Μητρόπολη ενημερώθηκε τηλεφωνικά ότι ένας από το εκκλησίασμα έχει τραυματιστεί και κείτεται αιμόφυρτος στο δρόμο.
Ήταν η δεύτερη μέρα των σκληρών μαχών των τρομοκρατών με το.....
στρατό στη Hama…
Ο Βασίλειος ενώ έδινε τις πρώτες βοήθειες στον τραυματία πυροβολήθηκε από τους "επαναστάτες" στο στήθος και...
στον ώμο και εξέπνευσε μετά από μισή ώρα…

Ο Βασίλειος Nassar ήταν 30 ετών, αγωνιστής, έτρεχε πάντα για τον κόσμο και ήταν πολύ αγαπητός στη πόλη από όλους.
Έπεσε στον αγώνα για μια Συρία χωρίς ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και κηδεύτηκε στον Άγιο Γεώργιο της Hama την επόμενη της δολοφονίας του από τους μισθοφόρους των αμερικανοσιωνιστών.
Ο Λαός της Συρίας δεν θα υποκύψει στον ιμπεριαλισμό και θα νικήσει!
Φυσικά τα "ανεξάρτητα" και "δημοκρατικά" δυτικά ΜΜΕ και δημοσιογράφοι στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών σχεδίων δεν είδαν, δεν άκουσαν, δεν διαπίστωσαν την δολοφονία που δεν εντασσόταν στην πολιτική που υπηρετούν πιστά…
Η Εκκλησία της Ελλάδας δεν άκουσε, δεν είδε, δεν έμαθε;

Στο νέο τεύχος του περιοδ. "Κοσμάς Φλαμιάτος"



 
 
 Κυκλοφορήθηκε τὸ νέο διπλὸ τεῦχος 15-16 τοῦ περιοδικοῦ «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος». Τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ περιοδικοῦ (ποὺ ἀριθμεῖ 240 σελίδες) καταλαμβάνει ἡ ἁγιοπατερικὴ ἀπάντηση τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ, πρὸς τὴν ἐκ τῶν πραγμάτων λογοκρατούμενη (καὶ ἀστήρικτη θεολογικά) κριτικὴ ποὺ ἐδέχθη ἀπὸ τὴν Ἱ. Μητρόπολη Πειραιῶς.
 
 
Στὸ τεῦχος αὐτὸ φιλοξενοῦνται καὶ προβάλλονται ἐκεῖνες οἱ ἁγιογραφικὲς θέσεις —περὶ τῆς στάσεώς μας ἀπέναντι στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ— ποὺ δὲν ἀκοῦν καὶ δὲν μαθαίνουν οἱ πιστοί, ἀφοὺ ἔχουν ἀπαγορεύσει τὴν δημοσίευσή τους τὰ διάφορα ἐκκλησιαστικὰ ἔντυπα καὶ οἱ ἱστοσελίδες ἀναιτιολόγητα καὶ «ὑπακούοντες» σὲ ἰδιοτελεῖς σκοπιμότητες.
 
 
 
Καὶ ἀποφασίσαμε νὰ προβάλλουμε τὶς θέσεις αὐτές, ὄχι ἀπὸ ἀντιπαλότητα πρὸς ἐκείνους ποὺ πρῶτοι καλῶς τὶς ἐδίδαξαν καὶ στὴ συνέχεια τὶς ἐγκατέλειψαν, ἀλλὰ ἐπειδή, κατὰ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ κοινωνία καὶ ἡ μνημόνευση τῶν  οἰκουμενιστῶν ἔχει σχέση μὲ τὴν σωτηρία μας.
 
 
 
Ἐπιμένουμε δὲ στὰ θέματα αὐτὰ καὶ γιὰ ἕνα ἄλλο λόγο. Διότι οἱ θέσεις αὐτὲς ποὺ ἀποτελοῦν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ ὅσοι τὶς ἀκολουθοῦν, διαστρέφονται καὶ συκοφαντοῦνται ἀπὸ ὅσους γιὰ προσωπικοὺς λόγους δὲν τὶς ἀκολουθοῦν.
 
 
 
Ἡ ἐγκατάλειψη λοιπὸν τοῦ ἀγῶνα ἐναντίον τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἢ μᾶλλον ὁ περιορισμὸς τοῦ ἀγῶνα σὲ ἀνακοινώσεις καὶ «Ὁμολογίες Πίστεως» –τὸν γνωστὸ χαρτοπόλεμο– εἰς οὐδὲν πλέον ὀφελεῖ. Ἀντίθετα συντελεῖ εἰς τὴν ἐμπέδωση τῆς αἱρέσεως, ἀφοῦ ὁ Κύριος, ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ Ἅγιοι Πατέρες συνιστοῦν ὁμόφωνα τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς κοινωνοῦντες μὲ αἱρετικούς ποιμένες καὶ τὴν ἀνασκευὴ τῶν αἱρετικῶν θέσεών τους. Εὔστοχα ὁ π. Εὐθύμιος ἐπισημαίνει στὸ παρὸν τεῦχος:
 
«Ἡ ἀλλοίωσις τοῦ φρονήματος ὅλων μας, θά φθάση εἰς τό σημεῖο νά ἀποδεχθοῦμε καί νά χωνέψουμε τά πάντα, νά ἀφομοιωθοῦμε καί νά συνυπάρχωμε μέ ὅλους σέ ἐκκλησιαστικό ἐπίπεδο, καί μάλιστα, νά τά θεωροῦμε ὡς τήν ἐγκεκριμένη πατερική ὁδό, ἡ ὁποία εἶναι γεμάτη ἀπό διάκρισι καί σύνεσι. Κατ’ οὐσίαν, δηλαδή, θά καταδικάσωμε τούς ἁγίους μάρτυρες τῆς πίστεως καί τήν μαρτυρική ὁδό τοῦ Εὐαγγελίου εἰς τήν ὁποία αὐτοί ἐφάνηκαν πιστοί, καί θά καθιερώσουμε ἄλλη ὁδό, ἡ ὁποία δέν ἀναδεικνύει Ἁγίους καί μάρτυρες, ἀλλά στοχαστές καί διπλωμάτες».
 
Ἐκτὸς αὐτοῦ τοῦ κεντρικοῦ θέματος, στὸ τεῦχος αὐτὸ δημοσιεύεται καὶ ἡ ἱστορικὴ ἐνέργεια τοῦ μητροπολίτη Ράσκας καὶ Πριζρένης Ἀρτέμιου, ὁ ὁποῖος μετὰ τὴν ἀνταλλαγὴ ἐπιστολῶν συλλειτούργησε μὲ τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ, μιμούμενος καὶ ἐπαναλαμβάνοντας τὴν πρακτικὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας Παραδόσεως ἐν καιρῷ αἱρέσεως. Καὶ εἶναι λυπηρό μέν, ἀλλὰ γνωστό, ὅτι οἱ ἐν Ἑλλάδι ἀντι-οἰκουμενιστὲς ἀρνοῦνται νὰ συλλειτουργήσουν μὲ τοὺς διωκόμενους Σεβασμιώτατο Ἀρτέμιο καὶ π. Εὐθύμιο, παρόλο ποὺ δέχονται καὶ τὸ ἔχουν καταθέσει σὲ κείμενά τους, ὅτι καὶ οἱ δύο ἔχουν ἄδικα τιμωρηθεῖ λόγο τοῦ ἀντι-οἰκουμενιστικοῦ τους ἀγῶνα. (Τὰ κείμενά τους αὐτὰ ἔχουμε παρουσιάσει πρόσφατα στὸ ἱστολόγιό μας).
 
 
Τέλος, στὸ τεῦχος δημοσιεύονται κείμενα τῆς «Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως “Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”», τῆς Δάφνης Βαρβιτσιώτη, τοῦ Λαυρέντιου Ντετζιόρτζιο, τοῦ Παναγιώτη Σημάτη, τοῦ Λεόντιου Διονυσίου.

Περιοδικὸ «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος».
Πληροφορίες, Συνδρομές, Διεκπεραίωση:
Τηλ. 697-2176314, 24310-43622
e-mail: info@degiorgio.gr.

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


«Ότι ού δει χριστιανούς ιουδαΐζειν και εν τω σαββάτω σχολάζειν, αλλ’ εργάζεσθαι αυτούς και εν τη αυτή ημέρα την δε Κυριακήν προτιμώντας, είγε δύναιντο (= αν μπορούν), σχολάζειν ως χριστιανοί»
(Καν. 29 Λαοδικείας)


1.-) Κατά την Παλαιά Διαθήκη οι Εβραίοι όφειλαν, να εργάζονται έξι ημέρες την εβδομάδα, και την έβδομη ημέρα να απέχουν από κάθε ασχολία μέχρι και τον περιορισμό ακόμη της οδοιπορίας τους, «τη δε ημέρα τη εβδόμη σάββατα (= τελεία αργία, ανάπαυση σε ανθρώπους και κατοικίδια ζώα), Κυρίω τω Θεώ σου» (Έξοδος 21, 10).
2.-) Με αυτή την έννοια αρχικά εφαρμόστηκε και η αργία της Κυριακής, «ως ημέρα Κυρίου» και στη Καινή Διαθήκη, αλλά μόνο με τα δύο βασικά στοιχεία: α΄-) Να απέχουν οι Χριστιανοί από βαριές εργασίες, και β΄-) Να λατρεύουν τον Κύριο, «λαλούντες εαυτοίς ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, άδοντες και ψάλλοντες, εν τη καρδία αυτών τω Κυρίω», (Εφεσ. 5, 9), με τη διαφορά ότι τη θέση της τελευταίας ημέρας της εβδομάδος των Εβραίων, το Σάββατον, στο Χριστιανισμό, την κατέλαβε η Κυριακή, «η μία των Σαββάτων» (Ματθ. 28, 1). Δηλαδή, η μετά το Σάββατο των Εβραίων πρώτη ημέρα της εβδομάδος, η Κυριακή, αφιερώθηκε στην Ανάσταση του Κυρίου μας, ο Οποίος ήλθε, και θα έλθει, για να κρίνει την οικουμένη, ζώντας και νεκρούς, «και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος», (Σύμβολον Ορθοδόξου Πίστεως, Α΄ & Β΄ Οικ. Συνόδων).
3.-) Η αργία λοιπόν της Κυριακής, είναι αφιερωμένη στον Θεάνθρωπο Κύριό μας, σε αντικατάσταση της αργίας του Σαββάτου των Εβραίων. Όμως η Ορθόδοξη Εκκλησία επειδή γνωρίζει, ότι «η αργία είναι μήτηρ πάσης κακίας», ουδέποτε αποτόλμησε να επιβάλει, αναγκαστικά, την αργία της Κυριακής στους Χριστιανούς. Η επιβολή της υποχρεωτικής αργίας της Κυριακής ορίστηκε με νόμους μεγάλων Αυτοκρατόρων του Βυζαντίου: Κωνσταντίνου Α΄, Θεοδοσίου Α΄, και Λέοντος του σοφού, με τη ρητή επισήμανση ότι από την αργία της Κυριακής εξαιρούνται μόνον οι γεωργοί.
4.-) α΄) Ο Κύριος Ιησούς Χριστός όχι μόνο παραβίασε, αλλά και αποδέχτηκε την παραβίαση της αργίας του Σαββάτου των Εβραίων σε λίαν εξαιρετικές περιπτώσεις, με τη γενική δικαιολογία ότι «το σάββατον διά τον άνθρωπον εγένετο, ουχ ο άνθρωπος δια το σάββατον» (Μαρκ. 2, 27-28).
β΄) Επίσης στην περίπτωση που οι μαθητές του Κυρίου, κάποτε που περνούσαν από τα σπαρμένα χωράφια, που ήσαν έτοιμα για θερισμό, έκοβαν και έτριβαν στάχια και έτρωγαν τον καρπό τους, και για την πράξη τους αυτή τους κατηγόρησαν στο Χριστό, ότι παραβαίνουν την αργία του Σαββάτου, ο Χριστός όχι μόνον δεν εκάκισε την πράξη των μαθητών του, αλλά καταλόγισε άγνοια του νόμου στους κατηγόρους τους, και τους έδωσε αποστομωτικές απαντήσεις από το νόμο, σχετικές με την αργία του Σαββάτου, «και αποκριθείς προς αυτούς είπεν ο Ιησούς, ουδέ τούτο ανέγνωτε ό εποίησε Δαυίδ οπότε επείνασεν αυτός και οι μετ’ αυτού πάντες;… ουκ ανέγνωτε εν τω νόμω ότι τοις σάββασιν οι ιερείς εν τω ιερώ το σάββατον βεβηλούσι (= με τα σφάγια για τις θυσίες), και αναίτιοί εισι;», (Μάρκ. 2, 27-28, Λουκ. 6, 1-5, Ματθ. 12, 1-8). Εκ των ως άνω ρητώς και κατηγορηματικώς αναφερομένων από το Χριστό, ο ιερός Αυγουστίνος δηλώνει απερίφραστα, «ότι την Κυριακή οι Χριστιανοί να εργάζονται», (ΠΗΔΑΛΙΟΝ, σελ.84, υποσήμ. 1).
5.-) Με το θέμα της αργίας της Κυριακής ασχολήθηκε η τοπική Σύνοδος της Λαοδικείας και αποφάσισε ότι οι Χριστιανοί, αν υπάρχει ανάγκη και δε μπορούν να κάνουν διαφορετικά, μετά τον εκκλησιασμό τους, να εργάζονται και την Κυριακή, «… την δε Κυριακήν προτιμώντας, είγε δύναιντο (=αν μπορούν), σχολάζειν ως Χριστιανοί» (Καν. 29).
6.-) Συνεπώς, εκ των όσων αναφέρθηκαν ανωτέρω η φιλόστοργος Μητέρα Ορθόδοξη Εκκλησία, θέλει μεν τους Χριστιανούς να αργούν την ημέρα της Κυριακής, η οποία είναι αφιερωμένη στην Ανάσταση του Κυρίου μας, και αφού εκτελέσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, να ασχολούνται με θέματα φιλανθρωπίας. Αν όμως δεν μπορούν να αργήσουν, γιατί υπάρχει αδήριτος ανάγκη, τότε να εργάζονται όπως και οι αγρότες. Αυτή είναι η θέση της Εκκλησίας όσον αφορά το θέμα της αργίας της Κυριακής.

Πρεσβύτερος
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΛΛΑΣ
Ορθόδοξος Θεολόγος
– Εκκλ/κός Συνήγορος
Επ/μος πρ/δρος Εφημεριακού Κλήρου Ελλάδος



ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ



(Το παρόν είναι συνέχεια από το προηγούμενο
φύλλο που είχε θέμα το «Πατριωτικό συναίσθημα»)


1. Ορισμός και ανάλυση. Το θρησκευτικό συναίσθημα προκαλείται από την αντίληψη του ανθρώπου για την ύπαρξη του Θεού. Ο άνθρωπος έχει έμφυτη την τάση να προσεγγίσει το Θεό, να επικοινωνήσει πνευματικά και να στηριχθεί στη δύναμή Του. Επειδή ο Θεός, από τη γνώση του οποίου προκύπτει το θρησκευτικό συναίσθημα, είναι απόλυτη αλήθεια, ωραιότητα, δικαιοσύνη, υπέρτατο αγαθό για τις συνειδήσεις των ανθρώπων, μπορεί να θεωρηθεί και τούτο ως γενικότατο συναίσθημα του αληθινού, του ωραίου και του αγαθού. Περικλείει όλα τα συναισθήματα, προσωπικά, κοινωνικά και απρόσωπα. Και εκδηλώνεται ως αγάπη, ως φόβος υιικός, ως ευγνωμοσύνη, ως σεβασμός του ανθρώπου προς τον πατέρα και Θεό του, τον οποίο αντιλαμβάνεται ως δημιουργό και προνοητή του σύμπαντος. Είναι έμφυτο, αλλά διαμορφώνεται, καλλιεργείται και εξελίσσεται στην κοινωνική ζωή και με τη συνδρομή αυτής. Εκεί ο άνθρωπος σχηματίζει συγκεκριμένη ιδέα για το Θεό, αντιλαμβάνεται τα καθήκοντά του προς Εκείνον και προσπαθεί να ζήσει σύμφωνα με το θείο θέλημα.
2. Σημασία και μορφωτική αξία. 1) Καλλιεργεί την ευσέβεια στους ανθρώπους. 2) Διαμορφώνει ηθικούς χαρακτήρες. 3) Υπενθυμίζει καθήκοντα και υποχρεώσεις. 4) Παρηγορεί στις δύσκολες στιγμές της ζωής. 5) Εμπνέει θάρρος, υπομονή και καρτερικότητα. 6) Αναπτύσσει φιλανθρωπική δράση. 7) Παρέχει πνευματική ευχαρίστηση και ψυχική ανακούφιση. 8) Προκαλεί το φιλοσοφικό στοχασμό. 9) Καταπολεμεί την πρόληψη και τη δεισιδαιμονία. 10) Δημιουργεί και προάγει τον πολιτισμό.
3. Παράγοντες και μέσα καλλιέργειας. Οι παράγοντες, οι οποίοι διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο στην καλλιέργεια του θρησκευτικού συναισθήματος είναι η οικογένεια, το σχολείο και η εκκλησία. Η θρησκευτική και ηθική διαβίωση της οικογένειας αποτελεί τον βασικό πυρήνα της αναπτύξεως του θρησκευτικού συναισθήματος του παιδιού. Τα δε μέσα με τα οποία θα επιδιωχθεί η παραπέρα καλλιέργειά του είναι τα ακόλουθα: 1) Η ηθικοθρησκευτική προσωπικότητα του δασκάλου. Ουδεμία απολύτως θρησκευτική διδασκαλία είναι αρκετή χωρίς την ευσεβή ηθικοθρησκευτική προσωπικότητα του δασκάλου. Ο μετρημένος βίος του, η ηθική διαβίωση, η δικαιοσύνη, η ευσέβεια, η μακροθυμία, ο εκκλησιασμός, η ελεημοσύνη, είναι πράξεις και εκδηλώσεις που ασκούν τεράστια επίδραση στους μαθητές και παραμένουν ως πρότυπα μίμησης. 

2) Η δημιουργία συνήθειας στα παιδιά για τέλεση χριστιανικών πράξεων. Πρέπει να προτρέπουμε τα παιδιά και να τα παρέχουμε τη δυνατότητα να ελεούν τους πτωχούς και να βοηθούν τους αδυνάτους. Παράλληλα πρέπει να διδάσκονται ότι ο Θεός δε θέλει να γίνεται το καλό από εγωισμό αλλά από καλή διάθεση, ούτε επιδεικτικά. Έτσι δεν πληγώνεται και το φιλότιμο του ευεργετούμενου. “Μη γνώτω η αριστερά σου (χείρα) τι ποιεί η δεξιά σου” είπε ο Χριστός, Ο δε λαός λέγει: “Όποιος δίνει ας σιωπήσει και όποιος παίρνει ας μιλήσει”. 3) Οι προσευχές. Η σχολική εργασία πρέπει να αρχίζει με κοινή πρωινή προσευχή στην αυλή του σχολείου και να συνοδεύεται με θρησκευτικό άσμα. Προσευχή πρέπει να γίνεται και στο τέλος των μαθημάτων της ημέρας στην τάξη. Ο κάθε μαθητής πρέπει να συνηθίσει να προσεύχεται στην αρχή και το τέλος κάθε εργασίας του, προ του φαγητού και μετά απ’ αυτό, προ του ύπνου και ευκαιριακά σύμφωνα με τα καθημερινά του βιώματα. 4) Ο τακτικός εκκλησιασμός. 5) Η τέλεση ειδικής λειτουργίας για μαθητές του σχολείου. 6) Η παρακολούθηση διαφόρων θρησκευτικών τελετών και εκδηλώσεων. 7) Η παρακολούθηση κατηχητικών σχολείων. 8) Η μελέτη θρησκευτικών βιβλίων. 9) Η επικοινωνία με τη φύση. Πρέπει να οδηγούνται τα παιδιά στην εξοχή συχνά και να παρακινούνται να παρατηρούν τη φύση, γιατί μόνον εκεί μπορεί να κατανοήσει κανείς τη θέση του μέσα σ’ αυτή, να γνωρίσει την τάξη, την αρμονία, τη σοφία, το μεγαλείο και τη δύναμη του Δημιουργού και να αναφωνήσει όπως ο ψαλμωδός: “ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας”. 10) Η κατάλληλη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών και των λοιπών μαθημάτων του Σχολείου, καθώς και η σωστή οργάνωση της εν γένει σχολικής ζωής.
Α.Κ.
συνεχίζεται



Εισήλαση στον ιερό περίβολο της Εκκλησίας του οικουμενιστικού πνεύματος



Η ολέθρια οικουμενιστική πολιτική των κ.κ. Βαρθολομαίου, Θεοδώρου, Θεοφίλου, Κυρίλλου και Ιλαρίωνος,Ειρηναίου, Χρυσοστόμου, Αναστασίου και άλλων προκαθημένων και λοιπών αξιωματούχων, ορθοδόξων πατριαρχείων και τοπικών αυτοκεφάλων Εκκλησιών, οι οποίοι ενεργούν ερήμην των ποιμνίων τους και σε καταφανή αντίθεση προς αυτά, η ένοχη εν προκειμένω σιωπή, που επί της ουσίας  συνιστά συνενοχή, των διοικητικών σωμάτων της Ελλαδικής Εκκλησίας, τουτέστιν της ΔΙΣ και της ΙΣΙ που απαξιούν καθώς φαίνεται να προσεγγίσουν με τη δέουσα σοβαρότητα το ακανθώδες και ουσιώδες ζήτημα του οικουμενισμού που αναποδράστως άπτεται της σωτηριολογίας, ικανού αριθμού επισκόπων αλλά και κληρικών κατωτέρων βαθμών, τινές των οποίων ενώ θεωρούνται κατά τεκμήριο φιλοπαραδοσιακοί και αμύντορες της πατρώας πίστεως και ενώ στις κατ ιδίαν συζητήσεις τους καυτηριάζουν τις οικουμενιστικές εκτροπές καθώς και τους πρωταγωνιστές τους , εν τούτοις αποφεύγουν δημοσίως να καταδικάσουν με σθένος τα εν θέματι ατοπήματα ενώ  πάσχοντες  
καθώς φαίνεται απ την προσφυώς υπό του π.Θεοδώρου Ζήση ονομασθείσα «νόσο του ονοματοκρυπτισμού» δεν  κατονομάζουν, επίσης δημοσίως, και τους αυτουργούς των εν λόγω ασχημιών , των λαλίστατων κατά τα άλλα θεολογικών μας σχολών που έχουν καταντήσει νεοταξικά παραμάγαζα, η θελημένη και κακόβουλη συγκάλυψη , απ τη μεριά των τεταγμένων να προφυλάσσουν το ποίμνιο από ετεροδιδασκαλίες δημοσίως διακηρυχθείσες, του σκανδάλου που προκαλούν διάφορες εξ επισκοπικών χειλέων εκπορευθείσες κακοδοξίες (όρα την κραυγαλέα παρίπτωση  του μητροπολίτη Περγάμου, εναντίον του οποίου δεν κινήθηκε η σχετική, υπό των ιερών κανόνων προβλεπόμενη, διαδικασία), η ταυτόχρονη διάθεση ποινικοποιήσεως του αντιοικουμενιστικού φρονήματος( είναι ακόμη νωπή η τουλάχιστον ατυχής πατριαρχική περυσινή παρέμβαση του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου, συνεπικουρούμενη από μία ομάδα καθηγητών του θεολογικού τμήματος της Θεολογικής σχολής του ΑΠΘ, που ουσιαστικά ζητούσε «την κεφαλήν επί πίνακι» των αντιοικουμενιστών επισκόπων Πειραιώς και Κυθήρων αλλά και ο διωγμός του γνωστού, ομολογητή θεολόγου Ν.Σωτηρόπουλου), η έλλειψη ορθής και συντονισμένης καθοδηγήσεως του ποιμνίου έναντι του ζητήματος του οικουμενισμού που δυστυχώς δεν έχει πανορθόδόξως, και μάλλον ούτε πρόκειται, καταδικασθεί ως «αίρεση των αιρέσεων, τουτέστιν παναίρεση»  και η συνακόλουθη  ζημία που συνεπάγεται για την πνευματική ζωή των πιστών η εισήλαση  στον ιερό περίβολο της Εκκλησίας του οικουμενιστικού πνεύματος και η διαφαινόμενη παγίωσή του και καθιέρωσή του ως κυρίαρχου χαρακτηριστικού του επίσημου εκκλησιαστικού βίου  (βλέπε συμπροσευχές ορθοδόξων κληρικών με ετεροδόξους, ετεροθρήσκους, ακόμη και με μάγους και ειδωλολάτρες!!!, υπογραφή απ τη μεριά των Ορθοδόξων αντιπροσωπειών επαίσχυντων-αιρετικότατων κειμένων-δηλώσεων που ακυρώνουν τη μοναδικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως φορέως της Αληθείας εξισώνοντάς Την με το φρικαλέο μωσαικό των πεπλανημένων δοξασιών, παραθεώρηση της υπούλως δρώσης ουνίας, ανταλλαγές δώρων όπως π.χ. του βέβηλου κορανίου,πρακτική η οποία έχει προσλάβει πλέον επιδημικό χαρακτήρα στο χώρο των εκκλησιαστικών αξιωματούχων καθώς και πολλά άλλα συναφή γεγονότα που παραλείπουμε για λόγους οικονομίας χώρου και χρόνου)   έχουν προκαλέσει μία εξόχως εκρηκτική κατάσταση, που απειλεί την ενότητα της Εκκλησίας,  με ορατό πλέον τον κίνδυνο της δημιουργίας απευκταίου σχίσματος!
Ήδη κάποιοι εκ των πιστών δοκιμάζουν κρίση συνειδήσεως αντικρύζοντας την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί!  Και κάποιοι άλλοι έχουν προχωρήσει σε διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας με τους ποιμένες τους!
Τα πράγματα είναι εξόχως σοβαρά! Δυστυχώς το παλαιοημερολογητικό σχίσμα και κυρίως η αφορμή για τη δημιουργία του δε φαίνεται να έχει συνετίσει κάποιους ποιμένες που δεν αφουγκράζονται τα όσα διακελεύουν οι ιεροί κανόνες αλλά και την αγωνιώδη κραυγή του ποιμνίου τους που πονά, θλίβεται και νοιώθει προδομένο απ αυτούς!
Εσχάτη ώρα εστί! Ας δεηθούμε του Κυρίου του Αμπελώνος όπως «λαλήσει αγαθά» στις καρδιές των οικουμενιστών ποιμένων προκειμένου να σταματήσουν τον οικουμενιστικό τους κατήφορο και να διαφυλαχθεί η ενότητα της Εκκλησίας! Διότι αλλέως «ουκ έσται παύλα των κακών»!
Λυκούργος Νάνης