για μετά το γεύμα ή το δείπνο
(απόσπασμα
από την ομιλία ΝΕ΄ από το Υπόμνημα του αγίου στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον)
[…] Για
τούτο επαινώ και θαυμάζω τους μοναχούς, οι οποίοι κατέλαβαν τις ερήμους, και
για τις άλλες αρετές τους, αλλά και επειδή θυμούνται τη φράση αυτή του Κυρίου(Ματθ.16,27:
μέλλει γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ, καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ), ότι
δηλαδή κατά την ημέρα της κρίσεως θα αποδώσει ο Κύριος στον καθένα ανάλογα με
τα έργα του· διότι οι μοναχοί μετά το μεσημβρινό φαγητό ή , καλύτερα, μετά το
δείπνο(διότι μεσημβρινό φαγητό δε λαμβάνουν ποτέ, καθόσον γνωρίζουν ότι η
παρούσα ζωή είναι ζωή πένθους και νηστείας[ Λουκ. 6,21: «μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι
χορτασθήσεσθε. μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι
γελάσετε