ΕΝ ΜΕΣΩ ΣΚΟΡΠΙΩΝ ΕΙΜΕΘΑ

Διάβασα προχθές στον Ιεζεκιήλ, ότι τον έστειλε ο Θεός «εν μέσω σκορπίων»

Τώρα η κοινωνία μας έχει φοβερούς «σκορπιούς» που σε κεντούν, με συκοφαντίες και διαβολές. 

 Πράγματα φοβερά και απαίσια προσπαθούν να θλίψουν την ψυχήν σου. 

«Εν μέσω σκορπίων» είμεθα. 

Και αυτός που σήμερα φαίνεται ότι τάχατες σ’ ακούει, αν δεν κάνεις το θέλημα του που ζητά δεν το’ χει σε τίποτε αύριο να γίνει σκορπιός και να σε κεντά.

Προχθές στη μητρόπολη σε ένα δικηγόρο δεν του έδινα διαζύγιο. 

Έφυγε, και τι υβρεολόγιο είπε στα σκαλιά της μητροπόλεως δεν περιγράφεται. 

Πατάμε σε «σκορπιούς» και «φίδια» μέσα σ’ αυτή την κοινωνία στην οποία ζούμε.

Είναι επώδυνος ο βίος τον οποίον διάγει κανείς, γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή μεγάλη στον κόσμον αυτόν. 

Είναι μία προφητεία αρχαία μου την υπενθύμισε ένας Αγιορείτης μοναχός όταν έγινα επίσκοπος. 

«Γίνεσαι επίσκοπος», μου είπε, «σε μία εποχή, που οι ποιμένες, οι επίσκοποι, οι εφημέριοι, οι παπάδες και όλοι αυτοί, θα γίνουν λύκοι και θα κατασπαράξουν το ποίμνιο, και τα πρόβατα θα γίνουν κι αυτά λύκοι και θα φάνε τους ποιμένας». 

Σ’ αυτή την εποχή βρισκόμεθα. 

Και σε όλη την Ελλάδα παρατηρείται το εξής φαινόμενο. 

Έναν κακόν επίσκοπο, αδιάφορο τελείως που ούτε κηρύττει ούτε διδάσκει ούτε νουθετεί, δεν τον πειράζουν είναι φίλος των. 

Έχουν βάλει στο πρόγραμμα τους, σ’ όλη την Ελλάδα, να ρίξουν τους καλούς επισκόπους, τους δραστήριους, αυτούς που κάπως κινούνται, κάπως εργάζονται, όχι βέβαια στα ύψη των πατέρων της Εκκλησίας, αλλά κάπως παρουσιάζουν μία εργασία, είτε κατηχητικά σχολεία είτε κήρυγμα είτε τίποτε άλλο. 

Το σύνθημα τους είναι, να γκρεμίσουν την Εκκλησία. 

Και βάλλονται αυτοί τρομερά βάλλονται. 

Μεταξύ των άλλων όπλων τα οποία μεταχειρίζονται είναι η συκοφαντία και η διαβολή, άνευ προηγουμένου. 

Το φοβερότερο είναι, ότι και μέσα από τους κύκλους των ιεραποστολών υπάρχουν συκοφάντες και διαβολείς. 

Εάν σήμερα διαλυθούν οι ιεραποστολές, δεν θα διαλυθούν από τους εξωτερικούς εχθρούς – να το θυμηθείτε αυτό, μετά δακρύων σας το λέω – θα διαλυθούν από πρόσωπα τα οποία έχεις δέκα χρόνια, είκοσι χρόνια, τριάντα χρόνια κοντά σου. 

Τα πήρες μικρά παιδιά, τα κατήχησες, τα δίδαξες, τα εγαλούχησες, εκοπίασες, εμόχθησες γι’ αυτά κ.λπ. και αυτά τώρα γίνονται «σκορπιοί».

Διερχόμεθα μία κρίση μεγάλη. 

«Πατάξω τον ποιμένα και διασκορπισθήσονται τα πρόβατα της ποίμνης»

Και το άλλο, Θα έρθει εποχή που οι άνθρωποι θα ποιμαίνουν τον εαυτό τους.

 Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ 57-58

απο το ιστολογιο Αυγουστινος Καντιωτης