ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ ΑΓΩΝΑΣ : α.φ.196 http://www.agonas.org/
Η εποχή των σχεδιασμών της παγκόσμιας Οργουελικής δικτατορίας της
αγοράς, και πραγματικός ο ρόλος της «Ευρωπαϊκής Ένωσης» αποκαλύπτεται
καθημερινά.
Μια νέα πρόταση νόμου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θεωρεί παράνομη την
«καλλιέργεια, την αναπαραγωγή ή την εμπορία» σπόρων και κηπευτικών που δεν
έχουν «αξιολογηθεί, εγκριθεί και γίνει αποδεκτοί» από μια νέα ευρωπαϊκή
γραφειοκρατία το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φυτικών Ποικιλιών». Στη
φυλακή και βαριά πρόστιμα όποιος καλλιεργεί «παράνομους» σπόρους!!
Το σχέδιο νόμου με την... ονομασία «Plant Reproductive Material Law»,
επιτρέπει στην κυβέρνηση να αποφασίζει αυτή για όλα σχεδόν τα φυτά και τους
σπόρους.
Αν ένας «ερασιτέχνης» αγρότης, του Σαββατοκύριακου, καλλιεργεί στον κήπο
του φυτά από σπόρους που δεν έχουν εγκριθεί, σύμφωνα με το νόμο αυτό, τότε θα
μπορεί να καταδικαστεί ως εγκληματίας!!!
Ο νόμος αυτός, διαμαρτύρεται ο Ben Gabel του «Real Seed Catalogue»
,στοχεύει στο να καταπνίξει τους παραγωγούς των τοπικών ποικιλιών, τους
βιοκαλλιεργητές και τους αγρότες που δραστηριοποιούνται σε μικρή κλίμακα. «Όπως
μπορούμε να υποπτευθούμε – δήλωσε ο Mike Adams του Natural News – η κίνηση αυτή
είναι η «τελική λύση» της Monsanto, της DuPont και των άλλων πολυεθνικών που
πουλάνε σπόρους, οι οποίες εδώ και χρόνια έχουν βάλει στόχο, να κυριαρχήσουν
πλήρως σε όλους τους σπόρους τις καλλιέργειες και τα φυτά του
πλανήτη.»!!!
Ποινικοποιώντας τους μικρούς καλλιεργητές κηπευτικών, σαν εν δυνάμει
εγκληματίες – προσθέτει ο Adams «η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία θα μπορεί επιτέλους
να παραδώσει τον πλήρη έλεγχο της τροφικής αλυσίδας στα χέρια τεράστιων
εταιρειών όπως η Monsanto (Εβραϊκή πολυεθνική εταιρία)».
Το πρόβλημα, όμως, όπως το αποσαφηνίζει ο Gabe είναι ότι: «Οι μικροί
αγρότες έχουν πολύ διαφορετικές ανάγκες από αυτές των πολυεθνικών – για
παράδειγμα, καλλιεργούν χωρίς να χρησιμοποιούν μηχανές και δεν θέλουν να
χρησιμοποιήσουν χημικά σπρέι». Επομένως, «δεν υπάρχει τρόπος να καταγραφούν οι
ποικιλίες που ταιριάζουν σε ένα μικρό χωράφι, επειδή δεν πληρούν τα αυστηρά
κριτήρια του «Οργανισμού Φυτικών Ποικιλιών» ,ο οποίος ασχολείται μόνο με την
έγκριση των τύπων σπόρων που χρησιμοποιούν οι βιομηχανικοί αγρότες».
Πρακτικά, από τώρα και στο εξής, όλα τα φυτά, οι σπόροι, τα λαχανικά και
οι καλλιεργητές θα πρέπει να καταγραφούν. «Οι κυβερνήσεις δείχνουν
ενθουσιασμένες με την ιδέα να καταγράψουν τους πάντες και τα πάντα», λέει ο
Adams.
Πόσο μάλλον που «οι μικροκαλλιεργητές θα πρέπει να πληρώνουν και ένα
ειδικό φόρο στην ευρωπαϊκή γραφειοκρατία για να καταγράψουν τους
σπόρους.»
Την επεξεργασία των αιτημάτων, τις τυπικές εξετάσεις, τις τεχνικές
αναλύσεις, τους ελέγχους, των ονομασιών των ποικιλιών, τα έξοδα για όλα αυτά,
θα τα φορτώνονται οι μικροπαραγωγοί, έτσι ώστε να αποτρέπονται ακόμα
περισσότερο να καλλιεργούν τη γη και να εξαρτώνται αποκλειστικά από τις
τεράστιες πολυεθνικές.
Ο «ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΡΦΟΣ» και οι Παγκόσμιοι Δυνάστες είναι εδώ. (Ζούγκλα)
ΕΛΛΑΔΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΧΩΡΑ ΑΛΛΑ
ΚΑΤΑΧΡΕΩΜΕΝΗ
Σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο, που η αγάπη του Θεού μας εγκατέστησε
χιλιάδες χρόνια πριν από την ενανθρώπισή του, ζούμε, εργαζόμενοι κάτω από τις
ιδανικότερες φυσικές συνθήκες και ομορφιές. Και ευγνώμονες, δοξολογούμε την
αγαθότητά Του για το πλήθος των δωρεών αυτών, έχοντας ακράδαντη την πίστη ότι
«παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστί καταβαίνον».
Και δεν προίκισε ο Θεός την πατρίδα μας μόνο με φυσικές ομορφιές. Της
χάρισε και πολλά άλλα, όπως, αρωματικά και ιαματικά φυτά – τα οποία κατά τόνους
συλλέγουν και εκμεταλλεύονται οι ξένοι –, ιαματικές πηγές για πάσαν νόσον,
χλωρίδα και πανίδα, που τρελαίνει κυριολεκτικά τους επισκεπτόμενους τη χώρα
μας, με τη νοστιμιά της και την ενεργητικότητά της. Με ιδιαίτερη δε φροντίδα
πλούτισε τα σπλάχνα της γης μας με κάθε είδους ορυκτά. Όπου και αν
σκάψεις, θα βγάλεις τα πιο καλά και σπάνια ορυκτά. Μαγγάνιο, αλουμίνιο,
λιγνίτης, βωξίτης, νικέλιο, μαγνήσιο, χρωμίτης, ουράνιο, σμηκτίτες, χρυσός,
όσμιο, υδράργυρος, πετρέλαιο, αέριο κ.ά. είναι τα κυριότερα, πολλά απ’ τα οποία
παραμένουν τελείως ανεκμετάλλευτα, διότι οι «φίλοι» μας – ενεργώντας
παρασκηνιακά – εμπόδιζαν την αξιοποίησή τους, προς δικό τους όφελος. Κι ενώ,
τόσα χρόνια, η εφημερίδα μας δημοσίευε τους προβληματισμούς αυτούς χωρίς να
παίρνει απάντηση, σήμερα τα γεγονότα έβγαλαν στο προσκήνιο τους περιβόητους
οιακοστρόφους (τιμονιέρηδες) που ρυθμίζουν τις τύχες των λαών. Δε χρειάζεται
πλέον να κρύβονται. Κυκλοφορούν ανάμεσά μας και με αναίδεια μας πιέζουν
(συμβουλευτικά) να πουλήσουμε τα νησιά μας, να κλείσουμε τις βιομηχανίες, να
μειώσουμε τον αριθμό του στρατού, να περικόψουμε τους μισθούς μέχρι εξαντλήσεως
και να βάλουμε λουκέτο στην πολεμική μας βιομηχανία… Δε διστάζουν να μας
προσβάλουν, να γελοιοποιούν κάθε τι ελληνικό, και να ασελγούν επί ιερών και
οσίων.
Σκανδαλωδώς πλούσια η χώρα μας από κάθε πλευρά – κεχαριτωμένη –, φυσικό
ήταν να εγείρει την επιθυμία, το πόθο για κατάκτηση, τη ζήλεια και το φθόνο σε
ανθρώπους, που θέλουν να χαρακτηρίζονται πολιτισμένοι, ανώτεροι, δάσκαλοι της
ελευθερίας και των δικαιωμάτων, χριστιανοί. Δυστυχώς, «τον αράπη κι αν τον
πλένεις το σαπούνι σου χαλάς», λέει ο λαός, θέλοντας να τονίσει ότι είναι τρομερά
δύσκολο να εκπολιτιστεί κάποιος (εσωτερικά) αν δεν αποβάλλει το πάθος του
εγωισμού, της καταδυνάστευσης και του συνδρόμου της φυλετικής ανωτερότητας.
Πάθη που οι δυτικές χώρες δεν απέβαλαν, ζώντας έναν ψευδοχριστιανισμό.
Κι αυτοί, έτσι σκέφτονται, ζουν και ενεργούν. Εμείς όμως, οι σημερινοί
Έλληνες των τελευταίων δεκαετιών, πώς σκεφτόμαστε ν’ αντιμετωπίσουμε το παρόν
και το εγγύς μέλλον της πατρίδας μας; Από τα δρώμενα, διαπιστώνουμε, ότι οι επί
χρόνια κυβερνώντες δεν κινήθηκαν προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας
ισχυρής Ελλάδας αν και ο πλούτος ήταν και είναι υπέρ αρκετός.
Τί άραγε ήταν εκείνο που τους εμπόδιζε να ενεργήσουν πατριωτικά; Ψυχή
χρειάζονταν και αγάπη για την Πατρίδα. Αν κατέχονταν από τις αρετές αυτές
(πλούσιες στους προγόνους μας) και νοικοκυρεύαμε τα του οίκου μας, δε θα
χρειάζονταν να καταφύγουμε σε δανεισμούς.
Οι ευρωπαίοι δανειστές μας δεν είναι φιλανθρωπικά σωματεία. Χρήμα πουλάνε
και μάλιστα ακριβά. Επιδιώκουν να ασφαλίσουν το χρήμα τους δένοντας τους
δανειζόμενους με όρους βαρείς και αβάσταχτους.
Αν λοιπόν διαχειριζόμασταν σωστά τον ορυκτό μας πλούτο και δεν
καταστρέφαμε την αγροτική και κτηνοτροφική μας παραγωγή δελεαζόμενοι από τις
χωρίς κόπο και ιδρώτα επιδοτήσεις, τώρα θα ήμασταν οικονομικά ανεξάρτητοι και
αυτοσυντηρούμενοι.
Χαλάσαμε οι νεοέλληνες γιατί «τη ραστώνη – τεμπελιά αγαπήσαμε
μάλλον ή την εργασία». Ξεχάσαμε τον απόστολο Παύλο, ο οποίος,
τονίζοντας το «ει τις ου θέλει εργάζεσθαι, μηδέ εσθιέτω» (β΄ Θεσ. γ΄ 10)
έδειχνε τα ροζιασμένα χέρια του λέγοντας «αυτοί γινόσκετε ότι ταις χρείες μου
και τοις ούσι μετ’ εμού υπηρέτησαν αι χείρες αύται» (πρ. κ΄ 34) δηλαδή, εσείς
γνωρίζετε ότι τις υλικές μου ανάγκες και των συνεργατών μου αντιμετώπισαν τα
χέρια μου αυτά. Αν και δικαιούνται μισθού (τα απαραίτητα για την επιβίωση) ως εργάτης
του ευαγγελίου, εν τούτοις και αυτό το δικαίωμα το αρνήθηκε κηρύττων χωρίς να
επιβαρύνει κανέναν.
Προτιμήσαμε τις αναπαυτικές πολυθρόνες της καφετέριας, κρατώντας το
φραπεδάκι με τα τρεμάμενα κιτρινισμένα δάχτυλα από το αλκοόλ και το… τσιγάρο
(-λίκι). Χαλάσαμε τ’ αμπέλια, ξεριζώσαμε τα καρποφόρα δέντρα, πετάξαμε
στις χωματερές φρούτα, λαχανικά…, ερημώσαμε τον ευλογημένο τόπο, μηδενίσαμε τις
εξαγωγές και μεταβάλαμε την ολοζώντανη «κόρη» σε «γριά».
ΕΝΑ ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ
Τις συνέπειες αυτού του τρόπου ζωής διαπιστώνουμε παρακάτω.
Το 1961 το ποσοστό των αγροτών ήταν 43,80%, το 1981 έπεσε στο 30,3% και το
2008 πατώσαμε φθάνοντας στο 11,30%!!! Το 1980 το αγροτικό προϊόν ανέρχονταν στο
17% του ΑΕΠ και το 2010, ω του … θαύματος, κατρακύλησε στο 2,9% ανεβάζοντας τις
εισαγωγές στα 6,3 δις. ευρώ, σ’ αντίθεση με τις εξαγωγές που μόλις έφθαναν στα
4,4 δις ευρώ. Και να φαντασθεί κανείς ότι είμαστε αποκλειστικά χώρα γεωργική.
Η κτηνοτροφία, ενώ ανθούσε, εγκαταλείφθηκε για να εισάγουμε σκόνη γάλα από
την Ολλανδία, τυριά από Ιταλία, Ολλανδία, Βέλγιο, κατσικάκια Σκοπίων, αρνάκια
Βουλγαρίας και εισαγόμενο βοδινό το 80%, ενώ το χοιρινό κρέας έφθανε στο 65%.
Και παρ’ όλα αυτά αυτοί οι… κύριοι μας βρίζουν κι από πάνω!
Παράλληλα προς την εγκατάλειψη της γης παρουσιάστηκε και η μάστιγα της
αστυφιλίας. Σε παίρνει το παράπονο όταν βλέπεις άσχετους και ανίκανους να
οδηγούν την επίγεια Εδέμ σε μαρασμό. Και τί δε βγάζει αυτός ο τόπος! Ό,τι
σπείρες ευδοκιμεί. Κάθε καρπός, στον ευλογημένο αυτό τόπο, είναι πεντανόστιμος.
Έχουμε το καλύτερο λάδι. Το βαμβάκι είναι από τα καλύτερα στον κόσμο. Τα κρασιά
και τα φρούτα μας γίνονται ανάρπαστα. Όλα αυτά τα πετάξαμε στον κάλαθο των
αχρήστων. Απαξιώνοντας την γεωργία και υποβαθμίζοντάς την φθάσαμε να εισάγουμε
μήλα Χιλής, σκόρδα Κίνας, λεμόνια Αργεντινής, πορτοκάλια Νότιας Αφρικής,
μαρούλια – σπανάκια Τουρκίας, πατάτες Αιγύπτου… Οι πολιτικοί μας δεν έχουν
κανένα ελαφρυντικό για το έγκλημα που συνεχίζει να συντελείται, πληρώνοντάς το
ακριβά.
Δεν χωράει η παραμικρή αμφισβήτηση για την καταστροφική πολιτική που
ακολούθησαν τα τελευταία 40 χρόνια. Είχαμε δισεκατομμύρια στα χέρια μας –
αγροτικά, αλιευτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα – και τρισεκατομμύρια από τον
ορυκτό πλούτο κάτω από τα πόδια μας και παρακαλάμε την κα Μέρκελ και τον
Σόιμπλε να μας πετάξουν κανένα κόκκαλο να γλείψουμε, δίνοντάς μας ψεύτικες
υποσχέσεις για ανάκαμψη, μέχρι να μας τα πάρουν όλα!
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι, όταν αγοράζουμε εισαγόμενα προϊόντα, ουσιαστικά
δίνουμε ένα 50% των χρημάτων μας σε εργοστάσια άλλων χωρών, αποδυναμώνουμε τις
ελληνικές παραγωγές και βοηθάμε στην επιδείνωση της ανεργίας.
Ας υποθέσουμε ότι κάθε ελληνική οικογένεια διαθέτει 500 ευρώ το χρόνο σε
ελληνικά προϊόντα. Τότε, σε κάθε χίλιες οικογένειες, θα αυξηθεί άμεσα η ζήτηση
ελληνικών προϊόντων κατά 500.000 ευρώ και θα δημιουργηθεί μια κυκλοφορία
χρήματος ισοδύναμη με περίπου 4.500.000 ευρώ στην αγορά!
Ή πιο απλά. 1.000 οικογένειες μπορούν να δημιουργήσουν 100-150 θέσεις εργασίας
τουλάχιστον! Ή 1.000.000 οικογένειες θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην πρόσληψη
100.000-150.000 συμπατριωτών μας! (κ. Μαυρίκος, οικονομολόγος).
Ας σκεφτούμε μερικά απλά παραδείγματα:
Αντί για μακαρόνια barilla, Misco…, που παράγονται από πολυεθνική, αγοράστε Μέλισσα…
Αντί για σκληρό τυρί Δανίας, αγοράστε ελληνικά κεφαλοτύρια.
Αντί για εισαγόμενο γάλα από πολυεθνικά super market, αγοράστε γάλα
ΟΛΥΜΠΟΣ, ΔΕΛΤΑ, ΜΕΒΓΑΛ…
Αντί για Marlboro, Camel των… αγαπημένων Αμερικανών, αγοράστε ΚΑΡΕΛΙΑ, ΣΕΚΑΠ…
Αντί για τυρί gouda προμηθευτείτε
ένα από τη μεγάλη ποικιλία ελληνικών τυριών (Λυγάδι Ηπείρου, Μακεδονικό κ.α.)
που λιώνουν το ίδιο καλά στην πίτσα και στο τοστ.
Αντί για μπύρα Amstel, Heineken, αγοράστε ΒΕΡΓΙΝΑ… ή προτιμήστε ελληνικά
κρασιά.
Αντί… Σε όλα υπάρχουν αντίστοιχα ελληνικά, γι’ αυτό, όταν κάνουμε την
επόμενη αγορά μας, πρέπει να σκεφτούμε ότι, αγοράζοντας ελληνικά βοηθάμε
στην καταπολέμηση της ανεργίας και μεσοπρόθεσμα την επαγγελματική σας εξέλιξη
και των αγαπημένων σας προσώπων.
Στηρίζοντας ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες, στηρίξετε τις θέσεις
εργασίες και συμβάλλετε να δημιουργηθούν και νέες θέσεις (εργασίας). Έτσι θα
γίνουν επενδύσεις, θα ακολουθήσει η ανάπτυξη, θα ξεπληρώσουμε το χρέος και θα
έλθει η ευημερία στο τόπο μας.
Όσο ζοφερά κι αν είναι σήμερα τα πράγματα, πάντα υπάρχει μία λύση, αρκεί
να το θελήσουμε και να το θέσουμε σε εφαρμογή. Κύρια δε και παράλληλη προς τις
προσωπικές μας ενέργειες είναι η προσφυγή στον μόνο δυνάμενο δωρεοδότη Θεό με
πνεύμα ταπείνωσης, συντριβής και μετάνοιας αρχόντων και αρχόμενων.
