Ας μιλήσουμε για τον Διαφωτισμό και τον ΡΑΤΣΙΣΜΟ!
Ο Βολταίρος και οι μαύροι:
"Οι Αφρικανοί προέρχονται από τους πιθήκους
ή οι πίθηκοι από αυτούς"
Το αληθινό αποτρόπαιο πρόσωπο του «διαφωτισμού»
Tου Γιώργου Κεκαυμένου
Όλοι;
Ξεκινάμε λοιπόν με τις απόψεις που εξέφρασε ο κορυφαίος των κορυφαίων του διαφωτισμού, ο Βολταίρος, για τους μαύρους και τα… δικαιώματά τους!
Γράφει λοιπόν ο μέγας φιλόσοφος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τα εξής… αντιρατσιστικά, καθώς περιγράφει τους μαύρους συνανθρώπους μας:
«Leurs yeux ronds, leur nez épaté, leurs lèvres toujours grosses, leurs oreilles différemment figurées, la laine de leur tête, la mesure même de leur intelligence, mettent entre eux et les autres espèces d’hommes des d i f f é r e n c e s prodigieuses »: Essai sur les moeurs, INTRODUCTION.[1]
«Τα στρογγυλά μάτια τους, η πλακουτσωτή μύτη τους, τα χείλια τους που είναι πάντα παχιά, τα διαφορετικά διαμορφωμένα αυτιά τους, το μαλλί στο κεφάλι τους, το μέτρο της ίδιας της νοημοσύνης τους, όλ’ αυτά ορθώνουν ανάμεσα σ’ αυτούς και τα άλλα είδη τεράστιες δ ι α φ ο ρ έ ς».
«[Ε]t ils n’ont d’homme que la stature du corps, avec la faculté de la parole et de la pensée dans un degré très éloigné du nôtre. Tels sont ceux que j’ai vus et examinés»: Essai sur les moeurs, INTRODUCTION.[2]
«Και δεν είναι άνθρωποι, παρά το παράστημα του σώματος, μιας κι η ικανότητα στο να
διατυπώνουν την σκέψη τους απέχει υπερβολικά πολύ από την δική μας. Τέτοιοι είναι εκείνοι που έχω δει και έχω εξετάσει».
«[Ε]t on peut dire que si leur intelligence n’est pas d’une autre espèce que notre entendement, elle est fort inférieure. Ils ne sont pas capables d’une grande attention; ils combinent peu, et ne paraissent faits ni pour les avantages ni pour les abus de notre philosophie»: Essai sur les moeurs, κεφ. CXLI.[3]
«Εάν η αντιληπτικότητά τους δεν είναι τελείως διαφορετικής φύσης από την δική μας, είναι σε κάθε περίπτωση πολύ κατώτερη. Δεν είναι ικανοί στο να δείξουν οποιασδήποτε μεγάλη συγκέντρωση. Έχουν πολύ μικρή συνδυαστική ικανότητα και δεν δείχνουν ικανότητα να κατακτήσουν ούτε τα πλεονεκτήματα ούτε για τις καταχρήσεις της φιλοσοφίας μας».
Και το καλύτερο:
«C’est une grande question parmi eux s’ils son descendus des singes, ou si les singes sont venus d’eux. Nos sages ont dit que l’homme est l’image de Dieu: voilà une plaisante image de l’Etre éternel qu’un nez noir épaté, avec peu ou point d’intelligence! Un temps viendra, sans doute, où ces a n i m a u x sauront bien cultiver la terre, l’embellir par des maisons et par des jardins, et connaître la route des astres. Il faut du temps pour tout»: Lettres d’Amabed, Septième lettre. D’Amabed.[4]
«Ένα σπουδαίο ζήτημα είναι επίσης το αν προέρχονται [οι Αφρικανοί] από τους πιθήκους ή εάν οι πίθηκοι προέρχονται από αυτούς. Οι σοφοί μας μας έχουν πει ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Θεού. Να λοιπόν μια ωραία εικόνα του θείου κατασκευαστή: Μια πλακουτσωτή μαύρη μύτη με ελάχιστη ή και ανύπαρκτη νοημοσύνη. Σίγουρα θα έρθει καιρός που θα μάθουν ακόμη και αυτά τα ζ ώ α πώς να καλλιεργούν καλά το έδαφος, να καλλωπίζουν τα σπίτια και τους κήπους τους και να γνωρίσουν τις πορείες των αστεριών: Ο οποιοσδήποτε χρειάζεται τον χρόνο του για όλα».
Τι αηδία αισθάνονταν αλήθεια για τους μαύρους ο κορυφαίος του διαφωτισμού και ΘΕΜΕΛΙΩΤΗΣ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Βολταίρος! Και πόσο πολύ τον ενοχλούσε η διδασκαλία της αγίας Γραφής ότι όλοι οι άνθρωποι κατάγονται από έναν και μόνον ζευγάρι, τον Αδάμ και την Εύα! Και πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού για όλους τους ρατσιστές αυτή η διδασκαλία της Βίβλου είναι κόκκινο πανί. (Βλέπε σχετικά την καταπληκτική ανάλυση του William B. Cohen, The French Encounter With Africans: White Response to Blacks, 1530-1880, Indiana University Press 2003, σ. 84 κ. εξ.).
Και φυσικά αυτή είναι μια ελάχιστη σταχυολόγηση από τα όσα ωραία αντιρατσιστικά έχει γράψει ο Βολταίρος για τους μαύρους.
«Είμαι σε θέση να υποψιαστώ πως οι νέγροι, και γενικά όλα τα άλλα ανθρώπινα είδη, ότι είναι φύσει κατώτερα από τα λευκά. Δεν υπήρξε ποτέ πολιτισμένο έθνος άλλου χρώματος εκτός από λευκό, ούτε ακόμα και οποιοδήποτε άτομο που να διέπρεψε στην δράση ή την κερδοσκοπία. Καμία έξυπνη κατασκευή μεταξύ τους, καμία τέχνη, καμία επιστήμη… Μια τέτοια ομοιόμορφη και σταθερή διαφορά δεν θα μπορούσε να συμβεί, σε τόσες πολλές χώρες και ηλικίες, εάν η φύση δεν είχε κάνει μια αρχική διάκριση σ’ αυτές τις ανθρώπινες φυλές». Είναι πασίγνωστο πως ο μεγάλος αμερικανός πρόεδρος Θωμάς Τζέφερσον, ο οποίος μάλιστα όταν ήταν στο Παρίσι πήρε μέρος στην σύνταξη της περίφημης διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη ήταν ιδιοκτήτης εκατό και πλέον μαύρων δούλων. Σε αντιρατσιστική… έκρηξη θα συλλάβουμε τώρα και τον μεγάλο φιλόσοφο της… ΗΘΙΚΗΣ (εδώ πεθαίνουμε στα γέλια) Εμμανουήλ Καντ (ναι, ο διάσημος Καντ!), ο οποίος λέει τα εξής:
«Die Negers von Afrika haben von der Natur kein Gefühl, welches über das Läppische stiege. Herr Hume fordert jedermann auf, ein einziges Beispiel anzuführen, da ein Neger Talente gewiesen habe, und behauptet: daß unter den hunderttausenden von Schwarzen, die aus ihren Ländern anderwärts verführt werden, dennoch nicht ein einziger jemals gefunden worden, der entweder in Kunst oder Wissenschaft, oder irgend einer andern rühmlichen Eigenschaft etwas Großes vorgestellt habe, obgleich unter den Weißen sich beständig welche aus dem niedrigsten Pöbel empor schwingen und durch vorzügliche Gaben in der Welt ein Ansehen erwerben. So wesentlich ist der Unterschied zwischen diesen zwei Menschengeschlechtern, und er scheint eben so groß in Ansehung der Gemüthsfähigkeiten, als der Farbe nach zu sein»: Beobachtungen über das Gefühl des Schönen und Erhabenen, Vierter Abschnitt.[6]
«Οι νέγροι της Αφρικής δεν έχουν λάβει από τη φύση καμία νοημοσύνη που εξυψώνεται επάνω από τον ανόητο. Ο κ. Χιουμ προκαλεί οποιονδήποτε να αναφέρει ένα και μόνον παράδειγμα κάποιου νέγρου που να έχει εκδηλώσει κάποιο ταλέντο. Όπως αυτός βεβαιώνει, μεταξύ των εκατοντάδων χιλιάδων μαύρων που έχουν περιπλανηθεί μακριά από τις χώρες τους, αν και πάρα πολλοί από αυτούς έχουν απελευθερωθεί, ούτε ένας δεν έχει υπάρξει που να επιτύχει κάτι μεγάλο είτε στην τέχνη είτε την επιστήμη είτε σε οποιοδήποτε άλλο αξιέπαινο θέμα. Αντίθετα, μεταξύ των λευκών οι άνθρωποι ανεβαίνουν συνεχώς επάνω από το χαμηλό σημείο όπου βρίσκονται και εξελίσσονται μέσω των ανώτερων προσόντων τους, αποκτώντας στον κόσμο φήμη. Η διαφορά λοιπόν μεταξύ των δύο φυλών είναι ουσιαστική:Εμφανίζεται να είναι εξίσου μεγάλη και όσον αφορά τις ικανότητες του μυαλού όπως ακριβώς και στο χρώμα». Και θα κλείσω αυτήν την σύντομη περιδιάβασή μου στον υπέροχο και… ολοφώτεινο κόσμο του διαφωτισμού με τα όσα αποκαλυπτικά είπε ο Αβραάμ Λίνκολν σχετικά με τα δικαιώματα που θα μπορούσαν να έχουν οι μαύροι στην Αμερική, μετά την απελευθέρωσή τους:
«I will say, then, that I AM NOT NOR HAVE EVER BEEN in favor of bringing about in any way the social and political equality of the black and white races—that I am not, nor ever have been, in favor of making voters or jurors of negroes, nor of qualifying them to hold office, nor to i n t e r m a r r y with White people; and I will say in addition to this that there is a physical difference between the White and black races which will ever FORBID the two races living together on terms of social and political equality. And inasmuch as they cannot so live, while they do remain together, there must be the position of superior and inferior, and I, as much as any other man, am in favor of having the superior position assigned to the White race»: 4th Lincoln-Douglas debate, 18 ix. Collected Works, τ. 3, σσ. 145-146.[7]
«Θα πω, λοιπόν, ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΟΥΤΕ ΗΜΟΥΝ ΠΟΤΕ υπέρ του να επιφέρω με κάθε τρόπο την κοινωνική και πολιτική ισότητα της λευκής με τη μαύρη φυλή. Επίσης, δεν είμαι ούτε ήμουν ποτέ υπέρ του να καταστήσουμε τους νέγρους ψηφοφόρους ή ένορκους, ούτε υπέρ του να τους δώσουμε την δυνατότητα να διαχειρίζονται γραφεία, ούτε είμαι υπέρ του να παντρεύονται οι νέγροι με λευκούς. Και θα πω επιπλέον ότι υπάρχει μια φυσική διαφορά μεταξύ των λευκών και των μαύρων που ΘΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ για πάντα τις δύο αυτές φυλές να ζήσουν μαζί με όρους κοινωνικής και πολιτικής ισότητας. Και δεδομένου ότι δεν θα μπορούν να ζήσουν έτσι, ενώ θα συνυπάρχουν στον ίδιο τόπο, θα πρέπει να υπάρξει ανώτερος και κατώτερος, και εγώ, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο άτομο, είμαι υπέρ της ανάθεσης την ανώτερης θέση στην λευκή φυλή».
Αυτός ήταν ο μεγάλος απελευθερωτής των μαύρων Αβραάμ Λίνκολν.
Νά την λοιπόν η εμετική κτηνωδία του διαφωτισμού σε όλο της το μεγαλείο. Ένας διαφωτισμός ο οποίος διακήρυξε σε όλους τους τόνους τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα, αλλά με έναν όρο: Όλα αυτά να αφορούν αποκλειστικά και μόνον την λευκή φυλή. Και όπως είναι γνωστό σε όλους μας, αυτά τα «λαμπρά» τα διδάγματα του διαφωτισμού δεν έμειναν μόνον στα χαρτιά, αλλά εφαρμόστηκαν με απόλυτη συνέπεια και σχολαστικότητα στα χρόνια που ακολούθησαν και με την αποικιοκρατία, αλλά και με τις ρατσιστικές διακρίσεις που καθιερώθηκαν επίσημα στις μεγαλύτερες χώρες της «φωτισμένης» Δύσης, με πρώτη και καλύτερη, φυσικά, την Αμερική.
Αυτός, φίλοι μου, είναι ο διαφωτισμός που θέλουν να δεχτούμε ως πρόοδο και φως όλοι οι «φωταδιστές» διανοούμενοι της πατρίδας μας. Αυτός είναι ο διαφωτισμός που όποιος τολμήσει να τον απορρίψει, ή έστω να τον αμφισβητήσει, χαρακτηρίζεται ως σκοταδιστής εχθρός της προόδου, της επιστήμης και όλα τα υπόλοιπα, γνωστά σε όλους. Αυτή είναι η φιλοσοφία στο όνομα της οποίας ομνύουν όλοι οι δυναμικοί αντιρατσιστές της εποχής μας.
Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να ξέρουμε τι θέλουν να μας πλασάρουν…
Όταν έγραφα τα μελετήματά μου για την 25η Μαρτίου και για το κρυφό σχολειό, αναγκάστηκα να διαβάσω όλες τις «σοφίες» των προοδευτικών ιστορικών σχετικά με τα θέματα αυτά. Εκεί λοιπόν είδα πως η κοινή επωδός όλων αυτών είναι το να καταγγέλλουν την εκκλησία ως σκοταδιστική και μεσαιωνική διότι είναι ενάντια στην πρόοδο και στο φως που έφερε στην ανθρωπότητα το κίνημα του διαφωτισμού. Και δεν έπαυαν φυσικά να τονίζουν το ότι η εκκλησία ήταν ενάντια στην επανάσταση του 21, την εκδήλωση της οποίας χρωστάμε αποκλειστικά και μόνον στον διαφωτισμό, ο οποίος είναι ότι πιο προοδευτικό υπήρξε στην γη, αφού σ’ αυτόν οφείλουμε όλοι οι άνθρωποι τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Υπόχρεοι λοιπόν όλοι οι άνθρωποι στον διαφωτισμό.
Όλοι;
Όλοι, αλλά όχι ακριβώς.
Γιατί όλοι αυτοί που λάβροι χαρακτηρίζουν ως σκοταδιστή όποιον τολμήσει να διατυπώσει την αντίθεση του στο κίνημα του διαφωτισμού «ξεχνάνε» να μας δείξουν και μια άλλη όχι και τόσο φωτεινή πλευρά του «αιώνα των φώτων»…
Ξεχνάνε δηλαδή να μας πούνε ότι καλά και άγια τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά αφορούν αποκλειστικά και μόνον την… λευκή φυλή. Ναι λοιπόν! Όλοι αυτοί οι φοβεροί και τρομεροί αντιρατσιστές των ημερών μας είναι οι υπέρμαχοι και οι διαπρύσιοι κήρυκες του πιο σκληρού ρατσιστικού κινήματος που εμφανίστηκε ποτέ, που δεν είναι άλλο από τον διαφωτισμό. Γι’ αυτό και όλοι οι μεγάλοι εκπρόσωποι του διαφωτισμού είναι πιο σκληροί ρατσιστές και μάλιστα με έναν ρατσισμό τόσον άγριο που σοκάρει βαθιά κάθε άνθρωπο που τον διαπιστώνει…Ξεκινάμε λοιπόν με τις απόψεις που εξέφρασε ο κορυφαίος των κορυφαίων του διαφωτισμού, ο Βολταίρος, για τους μαύρους και τα… δικαιώματά τους!
Γράφει λοιπόν ο μέγας φιλόσοφος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τα εξής… αντιρατσιστικά, καθώς περιγράφει τους μαύρους συνανθρώπους μας:
«Leurs yeux ronds, leur nez épaté, leurs lèvres toujours grosses, leurs oreilles différemment figurées, la laine de leur tête, la mesure même de leur intelligence, mettent entre eux et les autres espèces d’hommes des d i f f é r e n c e s prodigieuses »: Essai sur les moeurs, INTRODUCTION.[1]
«Τα στρογγυλά μάτια τους, η πλακουτσωτή μύτη τους, τα χείλια τους που είναι πάντα παχιά, τα διαφορετικά διαμορφωμένα αυτιά τους, το μαλλί στο κεφάλι τους, το μέτρο της ίδιας της νοημοσύνης τους, όλ’ αυτά ορθώνουν ανάμεσα σ’ αυτούς και τα άλλα είδη τεράστιες δ ι α φ ο ρ έ ς».
«[Ε]t ils n’ont d’homme que la stature du corps, avec la faculté de la parole et de la pensée dans un degré très éloigné du nôtre. Tels sont ceux que j’ai vus et examinés»: Essai sur les moeurs, INTRODUCTION.[2]
«Και δεν είναι άνθρωποι, παρά το παράστημα του σώματος, μιας κι η ικανότητα στο να
διατυπώνουν την σκέψη τους απέχει υπερβολικά πολύ από την δική μας. Τέτοιοι είναι εκείνοι που έχω δει και έχω εξετάσει».
«[Ε]t on peut dire que si leur intelligence n’est pas d’une autre espèce que notre entendement, elle est fort inférieure. Ils ne sont pas capables d’une grande attention; ils combinent peu, et ne paraissent faits ni pour les avantages ni pour les abus de notre philosophie»: Essai sur les moeurs, κεφ. CXLI.[3]
«Εάν η αντιληπτικότητά τους δεν είναι τελείως διαφορετικής φύσης από την δική μας, είναι σε κάθε περίπτωση πολύ κατώτερη. Δεν είναι ικανοί στο να δείξουν οποιασδήποτε μεγάλη συγκέντρωση. Έχουν πολύ μικρή συνδυαστική ικανότητα και δεν δείχνουν ικανότητα να κατακτήσουν ούτε τα πλεονεκτήματα ούτε για τις καταχρήσεις της φιλοσοφίας μας».
Και το καλύτερο:
«C’est une grande question parmi eux s’ils son descendus des singes, ou si les singes sont venus d’eux. Nos sages ont dit que l’homme est l’image de Dieu: voilà une plaisante image de l’Etre éternel qu’un nez noir épaté, avec peu ou point d’intelligence! Un temps viendra, sans doute, où ces a n i m a u x sauront bien cultiver la terre, l’embellir par des maisons et par des jardins, et connaître la route des astres. Il faut du temps pour tout»: Lettres d’Amabed, Septième lettre. D’Amabed.[4]
«Ένα σπουδαίο ζήτημα είναι επίσης το αν προέρχονται [οι Αφρικανοί] από τους πιθήκους ή εάν οι πίθηκοι προέρχονται από αυτούς. Οι σοφοί μας μας έχουν πει ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Θεού. Να λοιπόν μια ωραία εικόνα του θείου κατασκευαστή: Μια πλακουτσωτή μαύρη μύτη με ελάχιστη ή και ανύπαρκτη νοημοσύνη. Σίγουρα θα έρθει καιρός που θα μάθουν ακόμη και αυτά τα ζ ώ α πώς να καλλιεργούν καλά το έδαφος, να καλλωπίζουν τα σπίτια και τους κήπους τους και να γνωρίσουν τις πορείες των αστεριών: Ο οποιοσδήποτε χρειάζεται τον χρόνο του για όλα».
Τι αηδία αισθάνονταν αλήθεια για τους μαύρους ο κορυφαίος του διαφωτισμού και ΘΕΜΕΛΙΩΤΗΣ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Βολταίρος! Και πόσο πολύ τον ενοχλούσε η διδασκαλία της αγίας Γραφής ότι όλοι οι άνθρωποι κατάγονται από έναν και μόνον ζευγάρι, τον Αδάμ και την Εύα! Και πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού για όλους τους ρατσιστές αυτή η διδασκαλία της Βίβλου είναι κόκκινο πανί. (Βλέπε σχετικά την καταπληκτική ανάλυση του William B. Cohen, The French Encounter With Africans: White Response to Blacks, 1530-1880, Indiana University Press 2003, σ. 84 κ. εξ.).
Και φυσικά αυτή είναι μια ελάχιστη σταχυολόγηση από τα όσα ωραία αντιρατσιστικά έχει γράψει ο Βολταίρος για τους μαύρους.
Και ήταν μόνον ο Βολταίρος που είχε αυτές τις… ανθρωπιστικές και πολύ αντιρατσιστικές απόψεις; Όχι βέβαια! Να τι λέει ο μεγάλος επίσης φιλόσοφος των φώτων Δαυίδ Χιουμ:
«I am apt to suspect the Negroes, and in general all other species of men, to be naturally inferior to the whites. There never was any civilized nation of any other complection than white, nor even any individual eminent in action or speculation. No ingenious manufactures among them, no arts, no sciences… Such a uniform and constant difference could not happen, in so many countries and ages, if nature had not made an original distinction between these breeds of men»: Of national characters, in Essays: Moral, Political and Literary.[5]«Είμαι σε θέση να υποψιαστώ πως οι νέγροι, και γενικά όλα τα άλλα ανθρώπινα είδη, ότι είναι φύσει κατώτερα από τα λευκά. Δεν υπήρξε ποτέ πολιτισμένο έθνος άλλου χρώματος εκτός από λευκό, ούτε ακόμα και οποιοδήποτε άτομο που να διέπρεψε στην δράση ή την κερδοσκοπία. Καμία έξυπνη κατασκευή μεταξύ τους, καμία τέχνη, καμία επιστήμη… Μια τέτοια ομοιόμορφη και σταθερή διαφορά δεν θα μπορούσε να συμβεί, σε τόσες πολλές χώρες και ηλικίες, εάν η φύση δεν είχε κάνει μια αρχική διάκριση σ’ αυτές τις ανθρώπινες φυλές». Είναι πασίγνωστο πως ο μεγάλος αμερικανός πρόεδρος Θωμάς Τζέφερσον, ο οποίος μάλιστα όταν ήταν στο Παρίσι πήρε μέρος στην σύνταξη της περίφημης διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη ήταν ιδιοκτήτης εκατό και πλέον μαύρων δούλων. Σε αντιρατσιστική… έκρηξη θα συλλάβουμε τώρα και τον μεγάλο φιλόσοφο της… ΗΘΙΚΗΣ (εδώ πεθαίνουμε στα γέλια) Εμμανουήλ Καντ (ναι, ο διάσημος Καντ!), ο οποίος λέει τα εξής:
«Die Negers von Afrika haben von der Natur kein Gefühl, welches über das Läppische stiege. Herr Hume fordert jedermann auf, ein einziges Beispiel anzuführen, da ein Neger Talente gewiesen habe, und behauptet: daß unter den hunderttausenden von Schwarzen, die aus ihren Ländern anderwärts verführt werden, dennoch nicht ein einziger jemals gefunden worden, der entweder in Kunst oder Wissenschaft, oder irgend einer andern rühmlichen Eigenschaft etwas Großes vorgestellt habe, obgleich unter den Weißen sich beständig welche aus dem niedrigsten Pöbel empor schwingen und durch vorzügliche Gaben in der Welt ein Ansehen erwerben. So wesentlich ist der Unterschied zwischen diesen zwei Menschengeschlechtern, und er scheint eben so groß in Ansehung der Gemüthsfähigkeiten, als der Farbe nach zu sein»: Beobachtungen über das Gefühl des Schönen und Erhabenen, Vierter Abschnitt.[6]
«Οι νέγροι της Αφρικής δεν έχουν λάβει από τη φύση καμία νοημοσύνη που εξυψώνεται επάνω από τον ανόητο. Ο κ. Χιουμ προκαλεί οποιονδήποτε να αναφέρει ένα και μόνον παράδειγμα κάποιου νέγρου που να έχει εκδηλώσει κάποιο ταλέντο. Όπως αυτός βεβαιώνει, μεταξύ των εκατοντάδων χιλιάδων μαύρων που έχουν περιπλανηθεί μακριά από τις χώρες τους, αν και πάρα πολλοί από αυτούς έχουν απελευθερωθεί, ούτε ένας δεν έχει υπάρξει που να επιτύχει κάτι μεγάλο είτε στην τέχνη είτε την επιστήμη είτε σε οποιοδήποτε άλλο αξιέπαινο θέμα. Αντίθετα, μεταξύ των λευκών οι άνθρωποι ανεβαίνουν συνεχώς επάνω από το χαμηλό σημείο όπου βρίσκονται και εξελίσσονται μέσω των ανώτερων προσόντων τους, αποκτώντας στον κόσμο φήμη. Η διαφορά λοιπόν μεταξύ των δύο φυλών είναι ουσιαστική:Εμφανίζεται να είναι εξίσου μεγάλη και όσον αφορά τις ικανότητες του μυαλού όπως ακριβώς και στο χρώμα». Και θα κλείσω αυτήν την σύντομη περιδιάβασή μου στον υπέροχο και… ολοφώτεινο κόσμο του διαφωτισμού με τα όσα αποκαλυπτικά είπε ο Αβραάμ Λίνκολν σχετικά με τα δικαιώματα που θα μπορούσαν να έχουν οι μαύροι στην Αμερική, μετά την απελευθέρωσή τους:
«I will say, then, that I AM NOT NOR HAVE EVER BEEN in favor of bringing about in any way the social and political equality of the black and white races—that I am not, nor ever have been, in favor of making voters or jurors of negroes, nor of qualifying them to hold office, nor to i n t e r m a r r y with White people; and I will say in addition to this that there is a physical difference between the White and black races which will ever FORBID the two races living together on terms of social and political equality. And inasmuch as they cannot so live, while they do remain together, there must be the position of superior and inferior, and I, as much as any other man, am in favor of having the superior position assigned to the White race»: 4th Lincoln-Douglas debate, 18 ix. Collected Works, τ. 3, σσ. 145-146.[7]
«Θα πω, λοιπόν, ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΟΥΤΕ ΗΜΟΥΝ ΠΟΤΕ υπέρ του να επιφέρω με κάθε τρόπο την κοινωνική και πολιτική ισότητα της λευκής με τη μαύρη φυλή. Επίσης, δεν είμαι ούτε ήμουν ποτέ υπέρ του να καταστήσουμε τους νέγρους ψηφοφόρους ή ένορκους, ούτε υπέρ του να τους δώσουμε την δυνατότητα να διαχειρίζονται γραφεία, ούτε είμαι υπέρ του να παντρεύονται οι νέγροι με λευκούς. Και θα πω επιπλέον ότι υπάρχει μια φυσική διαφορά μεταξύ των λευκών και των μαύρων που ΘΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ για πάντα τις δύο αυτές φυλές να ζήσουν μαζί με όρους κοινωνικής και πολιτικής ισότητας. Και δεδομένου ότι δεν θα μπορούν να ζήσουν έτσι, ενώ θα συνυπάρχουν στον ίδιο τόπο, θα πρέπει να υπάρξει ανώτερος και κατώτερος, και εγώ, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο άτομο, είμαι υπέρ της ανάθεσης την ανώτερης θέση στην λευκή φυλή».
Αυτός ήταν ο μεγάλος απελευθερωτής των μαύρων Αβραάμ Λίνκολν.
Νά την λοιπόν η εμετική κτηνωδία του διαφωτισμού σε όλο της το μεγαλείο. Ένας διαφωτισμός ο οποίος διακήρυξε σε όλους τους τόνους τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα, αλλά με έναν όρο: Όλα αυτά να αφορούν αποκλειστικά και μόνον την λευκή φυλή. Και όπως είναι γνωστό σε όλους μας, αυτά τα «λαμπρά» τα διδάγματα του διαφωτισμού δεν έμειναν μόνον στα χαρτιά, αλλά εφαρμόστηκαν με απόλυτη συνέπεια και σχολαστικότητα στα χρόνια που ακολούθησαν και με την αποικιοκρατία, αλλά και με τις ρατσιστικές διακρίσεις που καθιερώθηκαν επίσημα στις μεγαλύτερες χώρες της «φωτισμένης» Δύσης, με πρώτη και καλύτερη, φυσικά, την Αμερική.
Αυτός, φίλοι μου, είναι ο διαφωτισμός που θέλουν να δεχτούμε ως πρόοδο και φως όλοι οι «φωταδιστές» διανοούμενοι της πατρίδας μας. Αυτός είναι ο διαφωτισμός που όποιος τολμήσει να τον απορρίψει, ή έστω να τον αμφισβητήσει, χαρακτηρίζεται ως σκοταδιστής εχθρός της προόδου, της επιστήμης και όλα τα υπόλοιπα, γνωστά σε όλους. Αυτή είναι η φιλοσοφία στο όνομα της οποίας ομνύουν όλοι οι δυναμικοί αντιρατσιστές της εποχής μας.
Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να ξέρουμε τι θέλουν να μας πλασάρουν…
