Ἀκολουθώντας καὶ ἀποκαλύπτοντας ἄλλη μιὰ φορὰ "τὸ τρίπτυχο προφίλ τοῦ ὁμολογιακοῦ του προσώπου" μὲ τὴν τακτική τῶν ὑπαναχωρήσεων καὶ τῆς διγλωσσίας ὁ κ. Βαρθολομαῖος, θέλει νὰ παραπλανήσει
γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ τὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ὀρθοδοξίαν του*, καὶ νὰ πειθαναγκάσει τοὺς
Επισκόπους νὰ ψηφίσουν τὰ Οἰκουμενιστικά του σχέδια, μὲ ὑποκριτικὲς ὑποσχέσεις
τοῦ τύπου «οὐδὲν
προδίδουμε, οὐδὲν ἀπεμπολοῦμε» ἢ θὰ «τακτοποιήσουμε
πρώτα τα του οίκου μας και θα ακολουθήσουν και άλλες Πανορθόδοξες» γιὰ
τὴν ἀντιμετώπιση (ὅπως ὑπονοεῖ) τῶν κρισίμων θεμάτων τῆς Πίστεως! Καὶ ἀφοῦ κατορθώσει ΜΙΑ φορὰ σὲ ἐπίπεδο Συνόδου νὰ ὑποκλέψει
τὴν ψῆφο (μὲ τὴν ἀνοχή ὅλων ὅσων κοινωνοῦν μαζί του), κατόπιν «μὴν
εἴδατε τὸν Παναή»!
Θυμίζει
τὴν ἱστορία μὲ τὴν βασίλισσα τῶν Αἰγυπτίων
Σεμίραμις, ἡ ὁποία ζητούσε ἀπὸ τὸν
βασιλιὰ σύζυγό της μιὰ χάρη. Νὰ βασιλεύσει κι αὐτὴ μιὰ μόνο μέρα. Κι
ὅταν τὸν ἔπεισε
διέταξε νὰ συλλάβουν τὸ βασιλιά καὶ νὰ τὸν ἀποκεφαλίσουν. Κι ἔμεινε πιὰ
αὐτὴ
μόνη βασίλισσα ὄχι μιὰ μέρα, ἀλλὰ γιὰ ὅλη της τὴ ζωή». Ἀλλὰ θυμίζει (ἐκ
τοῦ ἀντιθέτου) τὴν ὀρθόδοξη στάση κάποιου ὁμολογητοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας (ἐπὶ
Εἰκονομαχίας), ποὺ ὅταν τοῦ εἶπαν νὰ ὑπογράψει ΜΙΑ μόνο φορὰ τὴν
ἀποδοχὴ αἱρετικῶν πιστευμάτων καὶ μετὰ ἂς πιστεύει ὅ,τι θέλει, ἀρνήθηκε
λέγοντας ὅτι εἶναι σὰν νὰ μοῦ λές, ἄφησέ με νὰ σοῦ πάρω μόνο γιὰ μιὰ
φορὰ τὸ κεφάλι!
Παραθέτουμε τὴν Ἐγκύκλιο μὲ κάποια μικρὰ σχόλια.
Βαρθολομαίος:
Να τακτοποιήσουμε πρώτα τα του οίκου μας και θα ακολουθήσουν και
άλλες Πανορθόδοξες(!)
Πηγή: «ekklisiaonline»
Με
αφορμή την επερχόμενη Κυριακή της Ορθοδοξίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης και η
Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου εξέδωσαν εγκύκλιο στην οποία αναφέρονται εκτενώς
και στην Πανορθόδοξη Σύνοδο του Ιουνίου στην Κρήτη.
Αναφέρει
μεταξύ άλλων πως "Η Ορθοδοξία είναι η Εκκλησία της συνοδικότητος" ,
ενώ ως βασικό σκοπό της Πανορθόδοξης αναφέρει πως είναι "να καταδειχθή ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία
είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία ηνωμένη εν τοις Μυστηρίοις,
και μάλιστα τη Θεία Ευχαριστία, και τη Ορθοδόξω πίστει, αλλά και εν τη
συνοδικότητι". Εντύπωση προκαλεί η αναφορά τους ότι "η Ορθόδοξος
Εκκλησία διευθετήση πρώτον τα του οίκου της πριν η εκφέρη λόγον προς τον
κόσμον", ενώ υπόσχονται και άλλες Πανορθόδοξες!
ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ
ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
ΕΠΙ
ΤΗι ΣΥΓΚΛΗΣΕΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
ΤΗΣ
ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
+ Β
Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕΩ
ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΝΕΑΣ
ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ
ΤΩ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ
ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΘΕΟY
Η αγία Ορθόδοξος Εκκλησία μας «ως πορφύραν και
βύσσον στολισαμένη» τα αίματα των μαρτύρων της, τα δάκρυα των οσίων της και
τους αγώνας και τας θυσίας των ομολογητών της πίστεώς της, εορτάζει σήμερον την
ημέραν των ονομαστηρίων της. Ορθώς και δικαίως εκλήθη και καθιερώθη ως «Κυριακή
της Ορθοδοξίας» η ημέρα, κατά την οποίαν μετά από περίοδον ενός αιώνος σκληρών
αγώνων η αλήθεια έλαμψε και κατίσχυσε του ψεύδους διά της προσκυνήσεως ως
φορέων προσωπικής παρουσίας και θείας χάριτος των ιερών εικόνων του σαρκωθέντος
Υιού και Λόγου του Θεού και των αγίων
Του. Δι᾿ αυτού του τρόπου ανεγνωρίσθη και διεκηρύχθη άπαξ έτι ότι «ο Λόγος σαρξ
εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν» (Ιωάν. α΄ 14) τιμήσας ούτω και αγιάσας την
υλικήν κτίσιν και το σώμα μας, διά να τα καταστήση «κοινωνούς θείας φύσεως»
(πρβλ. Β΄ Πετρ. α΄ 4), μετόχους της θείας χάριτος και ζωής.
Εις
την μεγάλην αυτήν και σωτήριον αλήθειαν, την οποίαν επολέμησαν οι αρνηταί της
προσκυνήσεως των ιερών εικόνων, η οδός προς κατίσχυσιν της αληθείας έναντι του
ψεύδους, υπήρξε και εις την περίπτωσιν αυτήν εκείνη, την οποίαν ηκολούθησεν η
Εκκλησία απ᾿ αρχής καθ᾿ όλην την διαδρομήν της ιστορίας της, και αυτή δεν ήτο
άλλη από εκείνην της συνοδικότητος. Η διάκρισις μεταξύ αληθείας και ψεύδους,
ορθοδοξίας και αιρέσεως, δεν είναι πάντοτε ευχερής. Και οι αιρετικοί επίστευον
και πιστεύουν ότι κατέχουν την αλήθειαν, και θα υπάρχουν πάντοτε εκείνοι, οι οποίοι θα
χαρακτηρίζουν ως «αιρετικούς» τους μη συμφωνούντας προς τας απόψεις των.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία εις την περίπτωσιν αυτήν μίαν και μόνον αυθεντίαν αναγνωρίζει: την
Σύνοδον των κανονικών επισκόπων της. Άνευ
συνοδικής αποφάσεως η διάκρισις μεταξύ ορθοδοξίας και αιρέσεως δεν είναι
δυνατή. Όλα τα δόγματα της Εκκλησίας και οι ιεροί κανόνες της φέρουν την
σφραγίδα της συνοδικότητος. Η Ορθοδοξία είναι η Εκκλησία της συνοδικότητος. [Σαφὴς ὁ ὑπαινιγμὸς κατ’ ἐκείνων ποὺ κατηγοροῦν
ὡς αἱρετικὸ τὸν Οἰκουμενιστὴ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο καὶ τὴν φατρία του. Ὅμως ὁ
χαρακτηρισμὸς αὐτὸς δὲν εἶναι ἄποψη κάποιων, ἀλλὰ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας
ἀμετάβλητη εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἡ Ἐκκλησία
εἶναι ΜΙΑ, τὸ Βάπτισμα εἶναι ΕΝΑ, ἡ σωτηρία εἶναι ΜΙΑ, ἐκείνη τῆς Ὀρθόδοξης
Ἐκκλησίας τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ἀντίθετα, ἡ «ἄποψη»
περὶ πολλῶν Ἐκκλησιῶν καὶ Βαπτισμάτων καὶ ὑπάρξεως στοιχείων σωτηριολογικῶν καὶ
σὲ ἄλλες Ὁμολογίες καὶ Θρησκεῖες, εἶναι κακόδοξη
ἄποψη. Ἡ Πανορθόδοξη Σύνοδος δέ, ἡ ὁποία θὰ τὴν κατοχυρώσει, θὰ καταστεῖ
ψευδοσύνοδος καὶ ληστρικὴ Σύνοδος, ἀφοῦ θὰ ἀποφασίσει χωρὶς τὴν ἔμπνευση καὶ
καθοδήγηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὸ Ὁποῖον ψευσθῆναι οὐ δύναται (Ἑβρ. 6, 18), οὔτε
ἀλλάζει ὅσα ἔχει ἐξ ἀρχῆς μᾶς παρέδωσε].
Την
εκκλησιολογικήν ταύτην αρχήν ανέκαθεν ετόνισεν η Ορθόδοξος Εκκλησία, και την
εφαρμόζει πιστώς εις τοπικόν επίπεδον. Τούτο ίσχυεν επί πολλούς αιώνας και επί
επιπέδου οικουμενικού η πανορθοδόξου, διεκόπη όμως λόγω ιστορικών συγκυριών επί
μακρόν. Σήμερον ευρισκόμεθα εις την ευχάριστον θέσιν να αναγγείλωμεν και
επισήμως από της ιεράς ταύτης οικουμενικής καθέδρας ότι, χάριτι Θεού, συμφωνία
πάντων των Προκαθημένων των Αγιωτάτων Ορθοδόξων Εκκλησιών, θέλει πραγματοποιηθή
η από πεντήκοντα και πλέον ετών αποφασισθείσα Αγία και Μεγάλη Σύνοδος συνόλου
της Ορθοδόξου Εκκλησίας εν τη νήσω Κρήτη από 18ης έως 27ης Ιουνίου ε. ε., της
οποίας αι εργασίαι θα αρχίσουν διά πανορθοδόξου Θείας Λειτουργίας εν τω εν
Ηρακλείω Ιερώ Ναώ του Αγίου Μηνά κατά την μεγάλην και εύσημον ημέραν της
Πεντηκοστής, θα συνεχισθούν δε εν τη Ορθοδόξω Ακαδημία παρά το Κολυμβάριον
Χανίων. Της Αγίας και Μεγάλης ταύτης Συνόδου θέλει προεδρεύσει η ημετέρα
Μετριότης περιστοιχιζόμενος υπό των λοιπών Προκαθημένων των Ορθοδόξων
Εκκλησιών, θα μετάσχουν δε ως μέλη αυτής αντιπροσωπείαι εξ αρχιερέων όλων των
Εκκλησιών τούτων.
Πρώτιστος σκοπός και σπουδαιότης της
Πανορθοδόξου ταύτης Συνόδου είναι να
καταδειχθή ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική
Εκκλησία, ηνωμένη εν τοις Μυστηρίοις, και μάλιστα τη Θεία Ευχαριστία, και
τη Ορθοδόξω πίστει, αλλά και εν τη συνοδικότητι. Διό και προητοιμάσθη αύτη επί μακρόν χρονικόν διάστημα διά σειράς
Προπαρασκευαστικών Επιτροπών και Προσυνοδικών Διασκέψεων, ώστε τα Κείμενα των
αποφάσεών της να διαπνέωνται υπό ομοφωνίας, και ο λόγος της να εκφέρεται
"εν ενί στόματι και μια καρδία". [Ὁποία ἀπάτη! Ἄλλα μᾶς λέγει ἐδῶ καὶ ἄλλα λέγουν τὰ Προσυνοδικὰ κείμενα, ὅπως ἤδη κατέδειξαν ὅσοι ἀσχολήθηκαν μαζί τους,
τὰ ὁποῖα ἀκριβῶς «προητοιμάσθησαν επί
μακρόν χρονικόν διάστημα»
καὶ καταδεικνύουν ὅτι ἄλλα λέγουν περὶ Ἐκκλησίας! Τόση ἀναισχυντία πιά;].
Τα
θέματα, τα οποία θα απασχολήσουν την Αγίαν και Μεγάλην Σύνοδον, καθορισθέντα
πανορθοδόξως ήδη κατά τον χρόνον της αποφάσεως της συγκλήσεώς της, άπτονται
κυρίως προβλημάτων εσωτερικής δομής και ζωής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τα οποία
χρήζουν αμέσου διευθετήσεως, ως και ζητημάτων αφορώντων εις τας σχέσεις της
Ορθοδοξίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον και την αποστολήν της Εκκλησίας
εις την εποχήν μας. Γνωρίζομεν, βεβαίως, ότι ο κόσμος αναμένει να ακούση την
φωνήν της Ορθοδόξου Εκκλησίας επί πολλών εκ των φλεγόντων προβλημάτων, τα οποία
απασχολούν τον σύγχρονον άνθρωπον. Αλλά εκρίθη αναγκαίον όπως η Ορθόδοξος Εκκλησία
διευθετήση πρώτον τα του οίκου της πριν
η εκφέρη λόγον προς τον κόσμον, πράγμα το οποίον δεν έχει παύσει να θεωρή χρέος
της. Το ότι μετά την πάροδον τόσων αιώνων η Ορθοδοξία εκφράζει την συνοδικότητά
της επί παγκοσμίου επιπέδου αποτελεί το πρώτον και αποφασιστικόν βήμα, το
οποίον αναμένεται ότι διά της χάριτος του Θεού μετ᾿ ου πολύ θα ακολουθήσουν και
άλλα διά
της συγκλήσεως, συν Θεώ, και άλλων Πανορθοδόξων Συνόδων. [Πράγματι
«εκρίθη αναγκαίον να διευθετήση πρώτον τα του οίκου της», ἀλλὰ ΜΟΝΟ ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστὲς ποὺ προετοίμασαν τὴν
Σύνοδο, γιὰ νὰ πραγματοποιήσουν τὰ Οἰκουμενιστικά τους σχέδια (παρὰ τὶς ἀντίθετες
φωνές). Διότι ἡ Σύνοδος (ὅπως ἔχει καταδειχθεῖ) μὲ ἄλλες προοπτικὲς ξεκίνησε, τὶς
ὁποῖες ἀθέτησαν οἱ νῦν ἐκφραστές της].
Αδελφοί
αγαπητοί και τέκνα προσφιλή εν Κυρίω,
Τα
μεγάλα ιστορικά γεγονότα κατευθύνονται από την χάριν του Θεού ο Οποίος και,
τελικώς, είναι ο Κύριος της Ιστορίας. Ημείς σπείρομεν και κοπιώμεν, αλλ᾿ ο
αυξάνων είναι ο Θεός (πρβλ. Α΄ Κορ. γ΄, 8). Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της
Ορθοδόξου Εκκλησίας αποτελεί, όντως, γεγονός ιστορικόν και εις τον Θεόν και
μόνον εναποθέτομεν την έκβασίν του. Καλούμεν, όθεν, πάντας τους Ορθοδόξους ανά
τον κόσμον πιστούς, κλήρον και λαόν, εις προσευχήν προς τον εν Τριάδι Θεόν όπως
στέψη διά των ευλογιών Του το γεγονός τούτο, διά να οικοδομηθή δι᾿ αυτού η
Εκκλησία Του και δοξασθή το πανάγιον Όνομά Του. Οι καιροί είναι κρίσιμοι και η
ενότης της Εκκλησίας δέον να αποτελέση το υπόδειγμα της ενότητος της
σπαρασσομένης από διαιρέσεις και συγκρούσεις ανθρωπότητος. Η επιτυχία της Αγίας
και Μεγάλης Συνόδου είναι υπόθεσις όλων των μελών της Εκκλησίας, τα οποία και
καλούνται να επιδείξουν το ενδιαφέρον των δι᾿ αυτήν. Ήδη, τα συμφωνηθέντα
πανορθοδόξως και υποβαλλόμενα εις την Αγίαν και Μεγάλην Σύνοδον κείμενα
δημοσιοποιούνται και τίθενται εις την διάθεσιν παντός καλοπροαιρέτου πιστού
προς πληροφορίαν και ενημέρωσίν του, αλλά και προς έκφρασιν της γνώμης του και
των προσδοκιών του από την Αγίαν και Μεγάλην Σύνοδον.
Ταύτα
αγγέλλοντες παντί τω πληρώματι της ανά την οικουμένην Ορθοδόξου Εκκλησίας κατά
την εύσημον ταύτην ημέραν ευχόμεθα όπως Κύριος ο Θεός δωρήται τη Εκκλησία Αυτού
και πάσιν υμίν πλουσίαν την χάριν και ευλογίαν Του, δώη δε και τω κόσμω παντί
"την ειρήνην διά παντός εν παντί τρόπω" (Β΄ Θεσ. γ΄, 16).
Εν
έτει σωτηρίω ͵βις’, κατά μήνα Μάρτιον (κ’)
Επινεμήσεως
Θ´
+ ο
Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, διάπυρος προς Θεόν ευχέτης
+ ο
Περγάμου Ιωάννης, εν Χριστώ ευχέτης
+ ο
Ντένβερ Ησαίας, εν Χριστώ ευχέτης
+ ο
Ατλάντας Αλέξιος, εν Χριστώ ευχέτης
+ ο
Πριγκηποννήσων Ιάκωβος, εν Χριστώ ευχέτης
+ ο
Προικοννήσου Ιωσήφ, εν Χριστώ ευχέτης
+ ο
Φιλαδελφείας Μελίτων, εν Χριστώ ευχέτης
+ ο
Γαλλίας Εμμανουήλ, εν Χριστώ ευχέτης
+ ο
Δαρδανελλίων Νικήτας, εν Χριστώ ευχέτης
+ ο
Ντητρόιτ Νικόλαος, εν Χριστώ ευχέτης
+ ο
Αγίου Φραγκίσκου Γεράσιμος, εν Χριστώ ευχέτης
+ ο
Σηλυβρίας Μάξιμος, εν Χριστώ ευχέτης
+ ο
Αδριανουπόλεως Αμφιλόχιος, εν Χριστώ ευχέτης
_______________________________________________________________
(*) Τὴν διγλωσσία καὶ θεολογικὴ σχιζοφρένεια τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ἔχει ἀπὸ χρόνια σκιαγραφήσει ὁ ἀείμνηστος Ἰωάννης Κορναράκης. Παραθέτουμε ἕνα τμῆμα ἀπὸ τὸ ἄρθρο του:
«ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΕ ΤΡΙΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
.................
Επισκέφθηκε καί πάλι τόν Πάπα στό Βατικανό, υποκλίθηκε
ευγενικά ενώπιόν του καί δέχθηκε τιμητική επιβράβευση γιά τήν καλή του θέληση
νά υποταχθεί σ’αυτόν, εφ’ όσον, στό κείμενο τής Ραβέννας, η απαίτηση αυτή τού
Πάπα είναι εμφανής καί υπογεγραμμένη από τούς ορθοδόξους εκπροσώπους.
Σύμφωνα μέ τό κείμενο αυτό, Επίσκοπος, ο οποίος δέν κοινωνεί μέ τόν
Ρώμης, βρίσκεται εκτός Εκκλησίας. Εάν όμως, υποταχθεί στόν Πάπα, θά είναι μέσα
στήν Εκκλησία τήν παπική, αλλά έξω από τήν Ορθοδοξία, επειδή, εξ άλλου, όταν
κοινωνήσεις μέ τόν Πάπα, οφείλεις νά ασπασθείς τήν μία πίστη καί θεολογία: τήν
παπική!
.....................
Ο μελετητής τού τριπτύχου ομολογιακού προσώπου τού κ.
Βαρθολομαίου διερωτάται ευλόγως:
-
Πώς διακηρύσσει
ο κ. Βαρθολομαίος ότι τό Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι εγγυητής «τής μεταξύ
ημών ενότητος εν πίστει, αληθεία καί αγάπη», όταν τά δίνει όλα στόν παπισμό καί
στόν προτεσταντισμό; Όταν μάλιστα, ως πρωτεργάτης τής οικουμενιστικής
δραστηριότητος τού Π.Σ.Ε., αναγνωρίζει, αυτός ο ίδιος, όλες τίς προτεσταντικές
κοινότητες καί τά σωματεία τους – καί, φυσικά, καί τόν παπισμό – ως Εκκλησίες;
..................
Τά τρία, ασυμβίβαστα μεταξύ τους, ομολογιακά πρόσωπα τού κ.
Βαρθολομαίου προδίδουν τήν σύγχυση μιάς πατριαρχικής συνειδήσεως, η οποία δέν
αναπαύεται στήν Ορθοδοξία τής Εκκλησίας – τήν οποίαν εκπροσωπεί καί πρέπει ευόρκως
νά υπηρετεί - αλλά αναζητεί διεξόδους
εκτός τής Ορθοδοξίας, λόγω ασφαλώς, ελλείμματος... Ορθοδοξίας!
..................»
Ορθόδοξος Τύπος φ. 1737/30-5-2008, www.orthodoxostypos.gr
