Αγαπητοί συνάδελφοι.
Μετά από την μεγάλη περιπέτεια της υγείας μου, έχω την μεγάλη χαρά να επικοινωνήσω πάλι μαζί σας, κάτι που μου έλειψε πολύ.
Τα πράγματα, ενώ κατά την είσοδο μου στο νοσοκομείο, φαινόταν ότι θα εξελιχθούν ομαλά, μέσα σε δύο βράδια συγκεκριμένα από Τετάρτη βράδυ η δύσπνοια έγινε ανυπόφορη και το πρωί της Πέμπτης ο κορεσμός είχε κατακρημνιστεί. Έκανα CT θώρακος η οποία ανέδειξε κατάληψη και των δύο πνευμονικών πεδίων από διηθήματα δίκην θαμβής υάλου.
Η κατάσταση πραγματικά ήταν κρίσιμη.
Οι θεράποντες πρότειναν να τεθώ σε high flow συσκευή, σαν τελευταία λύση πριν την διασωλήνωση η οποία όπως καταλαβαίνετε με την εικόνα που είχα που θα είχε οδηγήσει. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε η διαδικασία εισαγωγής 60 lt O2 το λεπτό από την μύτη χωρίς πρακτικά δυνατότητα εισπνοής. Το δύσκολο στην φάση αυτή ήταν να καταφέρω ανεχθώ αυτή την απόλυτη και πολύ δύσκολη κατάσταση δύσπνοιας και υποξείας.
Το Σάββατο ο στρατιωτικός Ιερέας πατήρ Ευάγγελος Λιάπης ήρθε να με κοινωνήσει. Από εδώ ξεκινάει το θαύμα το οποίο θέλω να το κρατήσω για πάντα μέσα μου. Ενώ δεν είχα όσφρηση ούτε γεύση, αισθάνθηκα τόσο γλυκιά και με άρρητη ευωδία την Θεία Κοινωνία. Σαν να είχε διοχετευτεί σε κάθε κύτταρο μου. Αφού προσκύνησα και τα λείψανα του Αγίου Παντελεήμονα, αισθάνθηκα ότι από εδώ και πέρα ήμουν έτοιμος για όλα με ηρεμία και απόλυτη πίστη στο θέλημα Του. Στις ώρες αυτές της μοναχικής προσευχής, προσευχόμουν και για τους άλλους συμπάσχοντες αλλά και όλο τον κόσμο που βρισκόταν στην ίδια κατάσταση με εμένα, με θέρμη. Τότε αισθανόμουν βαθειά ότι οι προσευχές μας και οι προσευχές πολλών ανθρώπων και πνευματικών συναντιόνταν.
Την επόμενη μέρα ήρθε ο Ιερέας με την κάρα του Αγίου Νεκταρίου. Εκεί τελείωσαν όλα. Ανήμερα του Αγίου Νεκταρίου βγήκε το high flow. Σε δύο μέρες μετά ήμουν με ρινικό. Ευχαριστώ το Θεό για την τεράστια πνευματική εμπειρία. Ευχαριστώ τους θεράποντες ιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό για την πραγματικά ολοκληρωμένη θεραπεία σε όλα τα επίπεδα.
Ευχαριστώ όλους που με τις προσευχές του με στήριξαν στο δύσκολο δρόμο. Η αλήθεια είναι ότι μόλις σήμερα είχα την δυνατότητα να γράψω. Συγγνώμη αλλά δεν μπορούσα να απαντήσω στα τηλέφωνα. Είμαι στο σπίτι με οξυγόνο και δοξάζω τον Θεό. Θα χρειαστώ αρκετές μέρες για να ανανήψω πλήρως.
Η ψυχή μου είναι δυνατή. Περιμένω να με κρατήσει το σώμα μου για να συνεχίσω πιό δυναμικά την μάχη για την τελική δικαίωση.
Μετά από αυτό που συνέβη γνωρίζω με σιγουριά ότι ο προορισμός μας είναι η μάχη για την ανάκτηση του δώρου του Θεού στον Άνθρωπο, του αυτεξούσιου.
