Ευχή Ελληνίδας Μάνας: Γιέ μου, σὰν πᾶς στὸν πόλεμο

Ψυχή μεγάλη και γλυκειά, μετά χαράς στο λέω: Θαυμάζω τες γυναίκες μας και στ’ όνομα τους μνέω.

                           (Διον. Σολωμού, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι).

Ευχή  Ελληνίδας Μάνας ΜΚ 29-5-2022

Γιέ μου, σὰν πᾶς στὸν πόλεμο

Γιέ μου, σὰν πᾶς στὸν πόλεμο, σαν πᾶς νὰ πολεμήσης,

σοῦ δίνω τὴν εὐχούλα μου Τοῦρκο νὰ μὴν ἀφήσης.

 

Αὐτοὶ δὲν εἶναι ἄνθρωποι, δὲν ἔχουν εὐσπλαγχνία,

εἶναι παιδιὰ τοῦ Σατανᾶ, τῆς Κόλασης θηρία.

 

Ἀφὰνισαν Ἑλληνισμό, Πόντο, Μικρὰν Ἀσία,

Κύπρο, Κωνσταντινούπολι καὶ τὴν Ἁγιὰ Σοφία.

 

Καὶ τώρα ἀγωνίζονται να μᾶς ἐξαφανίσουν

ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς γῆς· ἕναν να μὴν ἀφήσουν.

 

Γιὰ τοῦτο, μὴν τοὺς λυπηθῇς, ὅσους μπορεῖς νὰ σφὰξης

κι ἀπὸ μιὰ τέτοια Μάστιγα τὸν κόσμο ν’ ἀπαλλάξης.

 

Εἶναι τῆς Ἅγαρ τὰ παιδιά, τέκνα τοῦ Ἀντιχρίστου,

τῆς Οἰκουμένης συμφορά, ἐχθροὶ καὶ τοῦ Ὑψίστου.

(«Ὅλα προσεύχονται» Ἀχιλλέας Παράσχος 1838-1895).

 

 

Ὅλα προσεύχονται, καὶ γῆ καὶ οὐρανός κι ἀστέρια

Καὶ τὰ πουλιά ποὺ ἔχουνε στὰ σύννεφα λημέρια,

Καὶ ὅσα ἔχουνε ζωὴ κι ὅσα ζωὴ δὲν ἔχουν,

Κι ἐκεῖνα ὅπου ἕρπουνε, κι ἐκεῖνα ὅπου τρέχουν !

Ὅλα προσεύχονται ! τῆς γῆς τὸ ταπεινὸ χορτάρι

Ὁ ἥλιος ὁ περήφανος, τὸ ἀργυρὸ φεγγάρι

Ἡ θάλασσα, οἱ ῥύακες, τὸ δάσος καὶ ἡ βρύση,

Δὲν ἀπομένει τίποτε χωρὶς νὰ προσκυνήσει

Καὶ δίχως νὰ προσευχηθῇ στοῦ κόσμου τὸν Πατέρα !

Προσεύχεται καὶ ἡ νυχτιά, προσεύχεται κ’ ἡ ‘μέρα,

Κι ἡ φλόγα ποὺ σηκώνεται ἀπάνω κι ἀναβαίνει,

Ὅταν στὰ ἔρημα βουνά, φτωχὸ βοσκὸ ζεσταίνει.

Προσεύχεται κι ὁ οὐρανός σὰν ἔχει καλοσύνη,

Στο Σταυρό (ποίημα 18/4/22 - Αριστείδης Δασκαλάκης)

 

 

Στο Σταυρό  (ποίημα 18/4/22 - Αριστείδης Δασκαλάκης)

 

Απ’ ένα ψεύτικο φιλί η αιματηρή πορεία ,

εκκίνησε στου Γολγοθά το δύσβατ’ ανηφόρι,

πήραν  βουλή  αρχιερείς, ελήφθη απριόρι,

για Σἐνα που μας πρόσφερες δώρο, υιοθεσία.

 

Φραγκελωμένος, με βρισιές , σέρνεσαι  σαν τον σκλάβο,

ύβρεις και σχόλια καρφιά , σε συνοδεύουν στα ψηλά,

σβαρνίζεσαι με το Σταυρό , μόνος , ελπίδα πουθενά,

της τιμωρίας τ’ όργανο, βαρύ, στου Γολγοθά το μαύρο .

 

ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΗΡΩΕΣ ! -- ΕΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΙΝ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

 

ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΗΡΩΕΣ !
(Ἐλεγειακόν, ἤτοι θρηνητικόν ᾆσμα)
----  .  ----

Μέσα σέ βόλια κι’ ὀβίδων κρότους
ἔπεσαν νιάτα μέσ’ στόν ἀνθό τους.
Πᾶνε λεβέντηδες, πᾶνε κορμιά,
κι’ ἄγνωστα τά ’θαψαν στήν ἐρημιά!

Κανείς δέν ξέρει ποῦ τά ’χουν θάψει,
κανείς δέν πῆγε γιά νά τά κλάψῃ.
Κανείς δέν ἔπλεξε γι’ αὐτά στεφάνι,
κανείς δέν ἔκαψε γι’ αὐτά λιβάνι!

Ἀνώνυμοι ἥρωες, ἄγνωστοι Τάφοι,
κανένας ὄνομα σέ Σᾶς δέν γράφει·
οὔτε τό μνῆμα σας φιλοῦνε χείλη,
Σταυρό δέν ἔχετε, μηδέ καντήλι!

Μόνο μιᾶς μάνας μαργαριτάρια
κυλοῦν σέ Τάφους, πού κάποια μέρα
θά γίνουν κόσμου Προσκυνητάρια
καί Φάροι Νίκης, γιά μιά μητέρα!

***

π. Μάξιμος Καραβάς: ΔΑΛΙΔΑ ΚΑΙ ΠΗΝΕΛΟΠΗ (υπέροχο!!!)

ΔΑΛΙΔΑ ΚΑΙ ΠΗΝΕΛΟΠΗ

 

ΔΑΛΙΔΑ

Όσο δυνατός και να ΄σαι

την γυναίκα να φοβάσαι

 

Και Σαμψών πάλι να είσαι

την γυναίκα να φοβήσαι

 

Γιατί η Δαλιδά γνωρίζει

πώς να σε εξευτελίζει

 

Αφού έμαθε το μυστικό σου

από το στόμα το δικό σου

 

Και σου κόβει τα μαλλιά σου

και σου παίρνει την αντρειά σου

Ε Τ Σ Ι Η Τ Α Ν Ε

 Γιάννη Βλαχογιάννη Από το βιβλίο   

ΜΕΓΑΛΑ ΧΡΟΝΙΑ

Επιμέλεια Ιωάννη Φρύδα

    −Παππού, σήκου, παππούλη. Σήμερα είναι μέρα επίσημη. Τι φυλάς το στρώμα και βογκάς; Όλο βογκάς, κι όλο μαλώνεις. Σώνει πια. Έβγα να ιδείς. Έλα ν’ αλλάξεις  και  να πας στην αγορά. Ο κόσμος έχει πανηγύρι σήμερα. Σάββατο Λαζάρου.

       Το μαθητούδι ζωηρό, καθώς μπήκε στο σπίτι, έφυγε κιόλα. Το ’ξερε ο παππούς πως ήταν η τρανή Παραμονή, της Έξοδος η μέρα… Αχ, τέτοια μέρα δε θα ξαναφανεί, μήτε ο Θεός να δώσει. 

       Το ’ξερε ο παππούς, κι αυτό από μέρες κι από νύχτες  συλλογιόταν. Ο πονεμένος νους του σερνότανε τριγύρω στη μεγάλη Θύμηση. Και την περίμενε τη μέρα αυτή, σα να ’τανε να ’ρχόταν άλλη μια φορά, πρώτη φορά, του κάκου.

Ελευθέριος Μουφτόγλου - (Μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος): Στον Ευαγόρα

  Σαν σήμερα οι Άγγλοι "φίλοι" μας απαγχόνισαν τον νεαρό Ευαγόρα Παληκαρίδη, διότι έκανε το έγκλημα να ξεσηκωθεί για την απελευθέρωση της πατρίδας του!!! 

  Οι Άγγλοι "Δημοκράτες", οι οποίοι, με τους Κύπριους στο πλάι τους, πολέμησαν τον ναζιστή Χίτλερ για την ελευθερία των λαών!!!

   Όπως και οι Σοβιετικοί, οι Γάλλοι, οι Βέλγοι, οι Ολλανδοί, κλπ. οι οποίοι εκείνη την εποχή είχαν σκλαβωμένο τον μισό κόσμο!!!

  Μικρός φόρος τιμής στον ήρωα το παρακάτω βραβευμένο από τους Κυπρίους (ΕΠΟΚ) ποίημά μου.

                                                              (Διπλό Πετραρχικό σονέτο)

(Ελευθέριος Μουφτόγλου -Ταμίας της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος)

Στον Ευαγόρα 

--------------------

Κολόμβε λευτεριάς, Κύπρου πλουμίδι,

περήφανε αϊτέ της Μακαρίας,

τα σκαλοπάτια της ελευθερίας

ανέβηκες στης δόξας το ταξίδι.

Και βρήκες ’κει ψηλά, Παλληκαρίδη,

τους αδελφούς σου έμπλεους πικρίας,

που, ένεκα της πατριδολατρείας,

σκαρφάλωσαν πριν από σένα ήδη.

Δέσποινα Αμασλίδου: ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΌΣΤΟΜΟΣ

 

ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΌΣΤΟΜΟΣ  

  

Ξανά στον δρόμο της εξορίας ο Άγιος. Εκείνη η Φράγκισσα, η Ευδοξία η ακατανόμαστη το αποφάσισε, κι ο άνδρας της ο βασιλιάς Αρκάδιος, ο άχρηστος.

Οδοιπορεί ασταμάτητα. Στον ήλιο ασκεπής, στη βροχή και το κρύο αφύλακτος. Νικομήδεια, Νίκαια, Δορύλαιο, Άγκυρα, Καισάρεια, Αράβισσος, Κουκουσός. Θα τον κυνηγήσουν οι Ίσαυροι και θα κρυφτεί στα δάση, θα γλιστρήσει στα βράχια, θα παγώσει στα χιόνια, θα κοιμηθεί στις σπηλιές. Πληρωμένοι από το μίσος της βασίλισσας, εγκληματίες στρατιώτες, θα τον βάλουν και πάλι στον δρόμο του θανάτου, για Πιθυούντα και Κόμανα, κι ας είναι άρρωστος βαριά. Εκεί στα Κόμανα, μες το Ιερό, θα γονατίσει, θα κοινωνήσει και σβήνοντας θα ψιθυρίσει:

«Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν»!

 

Τριάντα χρόνια αργότερα, ο Θεοδόσιος Β’, στη Χαλκηδόνα, με την αυτοκρατορική τριήρη, θα περιμένει το Άγιο λείψανό του. Φωταγωγημένα πλοία θα συνοδέψουν την μεγάλη πομπή στη Βασιλεύουσα. Πλήθη λαού θα περιμένουν με θρήνους, για να υποδεχθούν τον Δάσκαλο της Οικουμένης με τον χρυσό λόγο και να τον οδηγήσουν στους Δώδεκα Αποστόλους. Ο Θεοδόσιος θα βγάλει την αυτοκρατορική πορφύρα από τους ώμους του και θα καλύψει το σκευοφυλάκιο και μετά δακρυσμένος θα του ζητήσει, να συγχωρήσει τους γονείς του για τη σκληρότητα και το λάθος τους. Αλίμονο, εκείνη η βάρβαρη φύτρα η Ευδοξία, ήταν υπεύθυνη για όλα…

Ο Αρκάδιος είχε το ακαταλόγιστο! Το ξέραν όλοι!

Δέσποινα Αμασλίδου*

*Η ελλογιμώτατη κα. Δέσποινα Αμασλίδου  είναι ιατρός και ευσεβής Ορθόδοξη Χριστιανή, λογοτέχνης,  μέλος της ΕΛΒΕ. Μεταξύ άλλων έχει γράψει άλλα δὐο για Μέγα Βασίλειο και  άγιο Γρηγόριο Θεολόγο. Α. Δ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΣΕΝΔΟΞΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΣΕΝΔΟΞΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ

                                                 τοῦ Ἄγγελου Φερραίου

Ἰανουάριος 2021

 

Πανέμορφη Ἑλλάδα, γεννήτρα τῶν σοφῶν,

τῶν νουνεχῶν σου τέκνων δέξου τόν στεναγμόν.

 

Ποιό μάτι σέ βασκαίνει, ποιά φθονερή καρδιά

καί πολεμᾶ νά σ’ ἔχει σ’ ἀντίχριστη τροχιά;

Ποιός στοχευμένα θέλει τόν Τίμιο Σταυρό

νά βγάλει ἀπ’ τήν σημαία σ’ ὀρθόδοξο λαό;

Ἀνίερες γραφίδες λασπώνουνε μ’ ὀργή

τό αἷμα τῶν ἡρώων πού κύλισε στήν γῆ.

Ἀφῆστε τήν Κοροϊδία καί Ἀνοῖξτε τίς Ἐκκλησιές

ΤΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ  ΠΑΙΔΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

 Ἀθῆναι 25/12/20

Γράφει ο Ὅμηρος Βελάσκεθ

Τά Πλουσιόπαιδα ἀπαγορεύουν στά Πτωχόπαιδα νά χαροῦν ψάλλοντας τά Κάλαντα  

[Μαθηταί ἐμποδίζουν τά Παιδία]: «Καὶ προσέφερον αὐτῷ παιδία ἵνα αὐτῶν ἅψηται· οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπετίμησαν αὐτοῖς.

[Ὁ Κύριος ἀγανακτεῖ γιά παρεμπόδισι]: ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ἠγανάκτησεν καὶ εἶπεν αὐτοῖς͵ Ἄφετε τὰ παιδία ἔρχεσθαι πρός με͵ μὴ κωλύετε αὐτά͵ τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ.

[Ἀγκαλιάζει, μέγιστα Εὐλογεῖ]: καὶ ἐναγκαλισάμενος αὐτὰ κατηυλόγει τιθεὶς τὰς χεῖρας ἐπ΄ αὐτά» (Μαρκ. ι’ 13-16).

[Παράφρασις: [Καί (μερικοί γονεῖς) προσέφεραν εἰς τόν Κύριο μικρά παιδιά νά τά εὐλογήση, καί νά ἀκουμπήση ἐπάνω τους. Ὅμως οἱ μαθηταί τούς ἐπέπληξαν γιά νά μή ἀπασχολοῦν τόν Κύριο μέ μικρά παιδιά.

Τότε ὁ Κύριος εἶδε τήν πρᾶξι τῶν Μαθητῶν Του, ἀγανάκτησε καί τούς ἐπέπληξε λέγοντας. -Ἀφῆστε τά παιδιά νά προσέλθουν κοντά μου καί μή τά παρεμποδίζετε. Διότι δική τους εἶναι ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Καί ἀφοῦ τά ἐνηγκαλίσθη τά εὐλογοῦσε πληθωρικά, τοποθετῶντας τά Πανάχραντα Χέρια Του ἐπάνω σ’ αὐτά].

Γέροντας Μάξιμος Καραβάς: Τοῦ δέσποτα τό θυμιατό

Τοῦ δέσποτα τό «θυμιατό» θέλει πολύ «μπαρούτι»,

γιά νά κονιορτοποιηθοῦν μέγαρα, δόξες, πλούτη.

Τοῦ δέσποτα τό θυμιατό

Τοῦ δέσποτα τό «θυμιατό» δέν θέλει πιά «λιβάνι»,

γιατί τόν «λιβανίζουνε», κι αὐτό κακό τοῦ κάνει.

 

Τοῦ δέσποτα τό «θυμιατό» θέλει πολύ «μπαρούτι»,

γιά νά κονιορτοποιηθοῦν μέγαρα, δόξες, πλούτη.

 

Νά βγῆ τό σάπιο καθεστώς ἀπ’ τήν Ἱεραρχία,

καί νά τούς συμμαζέψουνε, νά πᾶνε ἐξορία.

Αφιερωμένο στους Κρητικούς που επολέμησαν στην Άλωση της Πόλης. Αλλά και στα γεγονότα γύρω από την Αγιασοφιά μας

π. Φώτιος Βεζύνιας

Είπα να κάνω κόλλυβα,
τσι μαχητές εκείνους,
που πολεμήσαν τα σκυλιά
Τούρκους και Αγαρήνους.

Μα απ' τη καρδιά ξεχείλησε,
σα ποταμός το δάκρυ,
και δε χωράει το μυαλό..
η πόλις πως εχάθη.. 

Χριστέ και Κύριε τσι γης
η μόνη μας Ελπίδα,
Δώσε μας μέσα στσι καρδιές,
τη φωτεινή ακτίδα.

«Αν μπορείς …»

«Αν μπορείς στην πλάσιν τούτη να περιφρονείς τα πλούτη,

Κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό,

αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία,

αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το καλό,

αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μη βγάλεις τσιμουδιά,

αν μπορείς στην καταιγίδα να μην χάνεις την ελπίδα,

αν μπορείς να συγχωρήσεις όσους σ' έχουν αδικήσει,

αν μπορείς να αγαπήσεις όσους σ' έχουνε μισήσει,

αν μπορείς να είσ' ο ίδιος στη χαρά και στην οδύνη,

αν η πίστη στην ψυχή σου 'μπρος σε τίποτε δεν σβήνει,

ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΘΟΥΡΙΟΣ Χριστιανοί ας ξεσηκοθούμε

ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΘΟΥΡΙΟΣ

Ως πότε Χριστιανοί μου θα ζούμε στα στενά
μονάχοι ως μας θέλουν, δίχως Θεού σταλιά.

Οθόνες να κοιτούμε, κι αυτό παθητικά,
μακράν απ΄την Αγάπη Θεού την αγκαλιά.

Αντίδραση και πάλη στην νέα εποχή,
που θέλει να φιμώσει πιστούς και ιερείς.

Καλύτερα μιας ώρας ορθοί και Χριστιανοί
παρά λόγω του Covid δεν ξέρω... πως; και τι; 

Μας λένε χίλια δύο, γιατροί και υπουργοί
μαζί και ιεράρχες στην κόκκινη γραμμή.

«Στόν Λαρισαίων τον πρῶτον ἄνευ ἴσων»

Πουλιά μου Λαρισαϊκά,  γιατί λαλείτε θλιβερά

Ναός Αγίου Αχιλλίου Λαρίσης

Πουλιά μου Λαρισαϊκά,  γιατί λαλείτε θλιβερά

στα δένδρα τα ανθισμένα; 

Γιατί  πουλιά μου,  δεν κελαηδάτε όπως κελαηδούσατε πρώτα;

Και στου αγίου Αχιλλείου τις εκκλησιές δεν κάθεστε κανένα και τις φωλιές των αετών τις κατέλαβαν κοράκια; 

Βουβάθηκαν τα Ιερά, τα καμπαναριά εσιγήσαν,  οι καμπάνες δεν σήμαναν στην Σταύρωση πένθιμα  και δεν διαμήνυσαν την Ανάστασιν, πρωτάκουστη απαγορευτική, κυβερνητική και δεσποτική διαταγή με βεβήλων υπογραφή.

Χορτάριασαν τα κατώφλια των Ναών, τις πόρτες αμπάρωσε δειλό προδότου χέρι που κρατά δεσποτικό ραβδί και φέρει λύκου μηλωτή.

 Γάμους, Βαπτίσεις, εξομολογήσεις, μυστηριακή ζωή υπό διωγμό ομού κηρύξανε. Στερήσανε από τους ετοιμοθάνατους το Εφόδιο Φάρμακο της Ζωής.  Στους νεκρούς μας απαγόρευσαν τον ασπασμό του αποχαιρετισμού, λίγα ανοιξιάτικα άνθη να εναποθέσουμε. 

  

Θέ’ μου, φτωχύναμε και πάλι από δεσπότη και παπά, οι  παγκοσμιοποιητές, πιόνια των καταχθονίων παρέδωσαν την χώρα και τις Εκκλησιές, τους βάλανε και φίμωτρο. 

Σε δεσποτάδες και παπάδες φορέσαν χαλινάρια και προσκυνημένοι σε Λιάπη προδότη αρχιδεσπότη και σε μια κυρά υπουργίνα, που προσκυνά τον Σατανά μεσ’ την μεγάλη τη στοά τα δώσανε να τα κρατά και να τα κουμαντάρει. Στην ποδιά της ακούμπησαν την περικεφαλαία  και  σέρνονται οι «λέοντες»  σαν τρομαγμένοι και ταπεινωμένοι χαμαιλέοντες.

Θέ’ μου, φτωχύναμε και πάλι από δεσπότη και παπά, μας γέμισαν αργυρώνητους και προσκυνημένους.

Ξυπνάτε  εγερθείτε, χριστιανοί μου, το έργο του κωδωνοκρούστη αναλάβατε και πάλι. Βαδίσατε στο δρόμο που  δείξαν οι Πατέρες, ανοίξτε τις εκκλησιές και στο Χριστό μας προσπέστε και  προσκυνήστε.