ΔΑΛΙΔΑ ΚΑΙ ΠΗΝΕΛΟΠΗ
Όσο δυνατός και να ΄σαι
την γυναίκα να φοβάσαι
Και Σαμψών πάλι να είσαι
την γυναίκα να φοβήσαι
Γιατί η Δαλιδά γνωρίζει
πώς να σε εξευτελίζει
Αφού έμαθε το μυστικό σου
από το στόμα το δικό σου
Και σου κόβει τα μαλλιά σου
και σου παίρνει την αντρειά σου
Και σε δίδει στους εχθρούς σου
και τρυπούν τους οφθαλμούς σου
Και σε δένουν σ’ ένα ξύλο
να γυρίζεις κάποιο μύλο
Μα μακρύναν τα μαλλιά σου
και ξανά ‘ρθε η αντρειά σου
Και σε μια γιορτή μεγάλη
σε παίρνουνε και πάλι
Και σε πάνε στο ναό τους
να δοξάσουν τον θεό τους
Και σε βάζουν στις κολόνες
που κρατούν τη σκέπη μόνες
Και εσύ τις αγκαλιάζεις
και με δύναμη φωνάζεις
Ας πεθάνω και εγώ τώρα
στον αλλόφυλων την χώρα
Τότε πέφτει η σκεπή τους
πάνω εις την κεφαλή τους
Και σκοτώνονται χιλιάδες
μ’ άρχοντες και βασιλιάδες
ΠΗΝΕΛΟΠΗ
Εύγε εις την Πηνελόπη
του Οδυσσέα του Θιακιώτη
Που έζησε στην καταφρόνια
είκοσι περίπου χρόνια
Απ’ εκείνους τους μνηστήρες
που μαζεύτηκαν σαν ψείρες
Μέσα εις το αρχοντικό της
και κατέτρωγαν το βιός της
Μα σαν έφτασε εκείνος
έγινε μεγάλος θρήνος
Απ’ τον φόνο των μνηστήρων
των ανθρωπομόρφων χοίρων
Και χαρά εις το παλάτι
και σε όλη την Ιθάκη
Που είδαν πάλι ανάμεσά τους
τον μεγάλο βασιλειά τους
Που εκπόρθησε την Τροία
και τον έγραψε η ιστορία
…………………………………………………………….
π. Μάξιμος Καραβάς
Αύγουστος 2021
