Η Δεσποτοκρατια σε ολο της το μεγαλειο. H εξοντωσι ενος σπουδαιου κληρικου, του πιο φτωχου της περιοχης, απο τον δεσποτη Ακαρνανιας ΚΟΣΜΑ.

Η Δεσποτοκρατια σε ολο της το μεγαλειο.

H εξοντωσι ενος σπουδαιου κληρικου, του πιο φτωχου της περιοχης,  απο τον δεσποτη Ακαρνανιας ΚΟΣΜΑ. 

Αναγνωρίζει άραγε ο Σεβασμιώτατος κ. Κοσμάς τον εαυτό του μέσα σ’ αυτό το

 όργιο βαρβαρότητας και βαναυσότητας;

Γιατί ένα μεγάλο μέρος του λαού της

 Αιτωλοακαρνανίας δεν μπορεί πλέον

να τον αναγνωρίσει!!! 

Η Δεσποτοκρατια σε ολο της το μεγαλειο.

Σεβασμιώτατε, προσέξτε. Γίνατε Ἐπίσκοπος γιὰ νὰ σωθεῖτε ἢ γιὰ νὰ χάσετε τὴν ψυχή σας; Δὲν σᾶς ἀναγνωρίζουμε; Θυμηθεῖτε τὴ σχετικὴ συζήτησή μας, ὅταν σᾶς πρωτοσυνάντησα μετὰ τὴν χειροτονία σας. «Ὁ Θεὸς νὰ φυλάξει», μοῦ εἴπατε τότε. Θυμηθεῖτε, ὅσα περὶ Οἰκουμενισμοῦ μοῦ εἴπατε στὴν κατασκήνωση τῆς Μητροπόλεώς σας στὴ Ρίζα καὶ δὲν τὰ πραγματοποιήσατε.

Εἴχαμε γιὰ σᾶς ἀγαθὲς ἐλπίδες. Ὁ ἐντόπιος κληρικαλισμός, ὅμως, ἡ συγγενοκρατία καὶ τὸ Δεσποτικὸ κατεστημένο, ποὺ ὡς ἀρχιμανδρίτη σᾶς κυνήγησε, ὡς Ἐπίσκοπο σᾶς ἔκανε "σὰν τὰ μοῦτρα του".

Ἄνθρωποι, ποὺ πρὶν σᾶς θαύμαζαν, ὄχι γιὰ τὴ θεολογική σας κατάρτηση, ἀλλὰ γιὰ τὴν ταπείνωση ποὺ δείχνατε (γνωρίζοντας ὅτι εἴμαστε συνοικότροφοι καὶ ἐπικοινωνούσαμε ὅταν ὑπηρετοῦσα στὸ Μεσολόγγι), ἔχουν ἐκπλαγεῖ μὲ τὴν ὀβιδιακὴ μεταμόρφωσή σας καὶ μὲ στενοχώρια μοῦ τὸ λένε. Καὶ τὰ χρεώνουν ὅλα σὲ κάποιο παπα-Χρῆστο τοῦ Ἀγρινίου.

Σεβασμιώτατε, τὴν εὐθύνη ἀπέναντι στὸ Θεὸ τὴν ἔχετε ἐσεῖς. Δὲν τὴν ἔχει οὔτε ὁ «κάποιος» παπα-Χρῆστος, οὔτε "ὁ Σωτήρ". Ἡ ἀβουλία σας θυμίζει τὸν ἄλλο ἐκεῖνο Ἀρχιερέα Ἠλί.

Θὰ τοῦ μοιάσετε;

Μὲ πόνο ψυχῆς, γιὰ ἕνα πνευματικὸ ἀδελφό, γιὰ ἕνα  πνευματικὸ Πατέρα, ποὺ σὲ κρίσιμες στιγμὲς στάθηκε ἀρωγός, γράφηκαν τὰ παραπάνω. Δημοσιεύουμε τὸ κείμενο ποὺ βρήκαμε στὸ διαδίκτυο. Γνωρίζαμε ἐδῶ καὶ μῆνες τὴν περίπτωση, ἀλλὰ δὲν θέλαμε νὰ τὸ πιστέψουμε.

Π.Σ.

Τα περισσότερα φίδια, δαγκώνουν, όταν τα ενοχλήσουν. 

 Υπάρχουν όμως, κάποια που επιτίθενται ακόμη και από απόσταση. 

Επειδή, όπως λένε, θέλουν ν’ απαλλαγούν απ’ το δηλητήριο. 

Ε, λοιπόν, σ’ αυτή την κατηγορία ανήκουν και οι ρουφιάνοι.

Αν δεν κατασπαράξουν κάποιον μπορεί και να σκάσουν. 

Και αλίμονο στα θύματά τους, αν συμβεί να βρίσκουν κάποιους έτοιμους να τους ακούνε και να γίνονται ευπειθείς εκτελεστές των δολοφονικών τους σχεδίων. 

Γεγονός, που συμβαίνει, συχνά, δυστυχώς, μεταξύ των εκπροσώπων της δεσποτοκρατίας.

Οι σοβαροί επίσκοποι σ’ αυτές τις περιπτώσεις λένε στους ρουφιάνους:

Θα ’ρθεις μια άλλη μέρα, που θα καλέσω και αυτόν, που κατηγορείς, να ιδούμε, σε αντιπαράσταση, ποια είναι η αλήθεια. 

Οπότε ο ρουφιάνος, μαθημένος να δολοφονεί και όχι ν’ αντιμετωπίζει, κατά πρόσωπο, τα θύματά του, εξαφανίζεται, κατά κανόνα, και τελειώνει εκεί το ζήτημα. 

Αλλά, αν συμβαίνει ο δεσπότης να είναι ευάλωτος στις ρουφιανοδοσοληψίες, τότε ουαί και αλίμονο στη Μητρόπολη και τους παπάδες…

Κάπου εβδομήντα, όπως έλεγε καθηγητής Πανεπιστημίου, παπάδες, και μάλιστα μορφωμένοι, εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Μητρόπολη Αιτωλοακαρνανίας, κατά την περίοδο της αρχιερατείας του προηγούμενου δεσπότη. 

Μεταξύ των οποίων και οι αείμνηστοι ιεροκήρυκες, Θεόκλητος Φεφές και Πάμφιλος Παοαγιάννης. 

 Προφανώς, επειδή έτσι αποφάσιζαν και διέταζαν κάποιοι ρουφιάνοι.

Αποκαλυψη του Ιωαννου Ομιλίες στο βιβλίο της Αποκάλυψης του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου από το μακαριστό γέροντα π. Αθανάσιο Μυτιληναίο. Ερμηνεία εις την Αποκάλυψη, 4η συνέχεια από τη 5η Ομιλία που έγινε στις 16-11-1980

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.194-195  http://www.agonas.org/

Ομιλίες στο βιβλίο της Αποκάλυψης του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου από το μακαριστό γέροντα π. Αθανάσιο Μυτιληναίο.

Αποκαλυψη του Ιωαννου

Ερμηνεία εις την Αποκάλυψη, 4η συνέχεια από τη 5η Ομιλία που έγινε στις 16-11-1980

«καὶ ἐπὶ τοὺς θρόνους εἶδον τοὺς εἴκοσι τέσσαρας πρεσβυτέρους καθημένους, περιβεβλημένους ἐν ἱματίοις λευκοῖς, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν στεφάνους χρυσοῦς».

(Α’ Ιωάννου 4- 4)

Δηλαδή ποιοί εἶναι οἱ ἐκκλησιολογικοί λόγοι; Ὅλα αὐτά πού σᾶς λέω τόσην ὥρα. Τόσην ὥρα σᾶς λέω αὐτό.

Δηλαδή ἐγώ ὁ ἱερέας –νά πῶ γιά μιά στιγμή– πού εἶμαι ἱερέας, δέν μπορῶ νά τελέσω μόνος μου τήν θεία Λειτουργία; Ὄχι· πρέπει νά εἶσαι κι ἐσύ, ὁ λαϊκός· γιατί πρέπει ἡ δική μου Ἱερωσύνη καί ἡ δική σου νά ἀποτελέσουν τήν προσφορά στόν Θεό. Μέ ἄλλα λόγια, τό λαϊκό στοιχεῖο, πού ἔχει τήν γενική ἱερωσύνη, πρέπει νά εἶναι παρόν! Παρόν! Γι’ αὐτό καί ὁ λαός κοινωνεῖ Σώματος καί Αἵματος· ὅπως καί ὁ ἱερέας Σώματος καί Αἵματος.

Γιατί τό λέω αὐτό; Γιατί ἐν ὄψει ὅλων αὐτῶν τῶν συνεδρίων καί λοιπά... Παρακαλῶ καταρτίζεσθε, νά ξέρετε ποῦ βρισκόμαστε. Ἡ Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία –προηγουμένως σᾶς εἶπα γιά τούς Προτεστάντες· τώρα σᾶς λέω καί γιά τήν Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία– αὐτή δέν κοινωνεῖ τούς πιστούς μέ Αἷμα Χριστοῦ, παρά μόνο μέ Σῶμα! Τί σημαίνει αὐτό; Σημαίνει ὅτι δίνει προνόμια στόν κλῆρο, τά ὁποῖα δέν παίρνει ὁ λαός. Γι’ αὐτό καί ὁ ρωμαιοκαθολικός ἱερέας μπορεῖ νά λειτουργήσει μόνος του, κάθε μέρα, στό δωμάτιό του, λίγα λεπτά, καί δέκα λεπτά –ἀπό δέκα λεπτά ἕως μία ὥρα εἶναι ἡ Λειτουργία τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, τῶν Παπικῶν– καί σέ δέκα λεπτά τελεῖ τήν Λειτουργία, κοινωνεῖ μόνος του καί πάει στή δουλειά του!

Αὐτά ἡ Ὀρθοδοξία μας δέν τά γνωρίζει –γιατί;– διότι ἐσφαλμένα προχώρησαν, ἀγνόησαν τόν λαό. Ὁ λαός, ἡ παρουσία τοῦ λαοῦ, τοῦ λαϊκοῦ στοιχείου, εἶναι θεμελιωδέστατης σημασίας! Καί τό ἐκφράζει ἡ Ἐκκλησία μας μ’ αὐτόν τόν τρόπο· δέν μπορεῖς, ὦ ἱερέα, νά λειτουργήσεις χωρίς τό λαϊκό στοιχεῖο, χωρίς νά ὑπάρχει καί ἄλλος μέσα, νά εἶναι παρών καί ἄλλος. Βλέπετε πόσο σπουδαῖα εἶναι αὐτά τά πράγματα! Ἀλλά προχωρῶ.

Πρέπει νά σᾶς πῶ ἀκόμη ὅτι ἡ γλῶσσα τῆς θείας Λειτουργίας εἶναι συντεταγμένη σέ πρῶτο πληθυντικό πρόσωπο. Τί σημαίνει αὐτό, σέ πρῶτο πληθυντικό πρόσωπο; σημαίνει ὅτι προβλέπει ὁ τύπος, ἡ μορφή τῆς Λειτουργίας, προβλέπει περισσότερους λειτουργούς τοῦ ἑνός, γιά νά εἶναι συντεταγμένη σέ πρῶτο πληθυντικό; Ὄχι· σημαίνει ὅτι εἶναι παρών ὁ λαός· καί σημαίνει ὅτι ὅλος ὁ κόσμος, κλῆρος καί λαός, ἅπασα ἡ Ἐκκλησία, προσφέρει τήν ἀναφορά της στόν Θεό.

Ὁ ἀπόστολος Πέτρος ἀποκαλεῖ τούς πιστούς «λίθους, ὡς λίθους ζῶντας», οἱ ὁποῖοι οἰκοδομοῦνται, ὅπως λέει τώρα στήν πρώτη ἐπιστολή του, «εἰς οἶκον πνευματικόν»¹⁸.  Ὁ δέ ἀπόστολος Παῦλος ἀποκαλεῖ τούς πιστούς «ναοὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος»¹⁹.  Κρατῆστε αὐτό· εἶμαι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος!... Κρατῆστε το! Τί θά πεῖ εἶμαι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Θά πεῖ ὅτι σ’ αὐτόν τόν ζῶντα ναό τοῦ Θεοῦ ὁ κάθε πιστός εἶναι γιά τόν ἑαυτό του, τόν δικό του τόν ναό, ὁ φύλακάς του καί ὁ ἱερέας του! Εἶμαι ναός, ὁ κάθε πιστός, ναός τοῦ ζῶντος Θεοῦ!

Πολλές φορές τό λέει αὐτό ὁ ἀπόστολος Παῦλος· πολλές φορές μᾶς τό ’χει πεῖ.²⁰  Ἀλλά ὅταν ὁμιλεῖ περί ναοῦ, ἐννοεῖ καί τόν ἱερέα. Ποιός εἶναι ὁ ἱερέας; Ἐγώ εἶμαι ὁ ναός, ἐγώ εἶμαι ὁ ἱερέας! Ἐγώ εἶμαι καί ὁ φύλακας τοῦ ναοῦ τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἑαυτοῦ μου δηλαδή! Καταλαβαίνετε τί σημαίνει αὐτό;

Μάθημα Θρησκευτικών: Πολλή θρησκεία και καθόλου Χριστός

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.194-195  http://www.agonas.org/

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός 

«…άνθρωπος γαρ εστιν, ουχ όστις απλώς χείρας και πόδας έχει ανθρώπου, ουδ’ όστις εστί λογικός μόνον, άλλ’ όστις ευσεβείαν και αρετήν μετά παρρησίας ασκεί»

 -  Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Είναι γνωστό πως τρία σχολικά μαθήματα αποτελούν «σκόλοπα τη σαρκί» των ποικιλώνυμων εθνομάχων και νεοφανών Γραικύλων: η Ιστορία, η Γλώσσα και τα Θρησκευτικά. 

Στην Ιστορία τις είδαμε τις «προκοπές» τους μέσω του ρεπούσειου άγους. Η πολύπαθη «Γλώσσα», διά των νυν βιβλίων-περιοδικών ποικίλης ύλης, συνεχίζει να ταλαιπωρεί δασκάλους και να δηλητηριάζει μαθητές• για το δε μάθημα των Θρησκευτικών, θέτουν απροκάλυπτα το (ψευτο)δίλημμα: ή καταργείται ή μετατρέπεται σε «θρησκειολογικό χυλό». Έχω διαβάσει το «πρόγραμμα σπουδών στα Θρησκευτικά» για το Νέο Σχολείο, που ευαγγελιζόταν η κ. Διαμαντοπούλου -ο πιο σκληρός πυρήνας της Νέας Τάξης εν Ελλάδι. 

ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.194-195  http://www.agonas.org/

Ι. Ορισμός και ανάλυση

Κοινωνικό συναίσθημα είναι το συναίσθημα που προκαλείται από την έμφυτη τάση του ανθρώπου να δημιουργήσει αγαθές σχέσεις με τους συνανθρώπους του και να συζήσει αρμονικά με αυτούς. Ο κοινωνικός άνθρωπος αισθάνεται ευχαρίστηση για την ευτυχία των άλλων και λύπη για τη δυστυχία. Πολλές φορές μάλιστα φθάνει και στην αυτοθυσία για να σώσει κινδυνεύοντα συνάνθρωπό του ή να υπερασπίσει ιδανικά. Ως βάση του κοινωνικού συναισθήματος στην τέλειά του ανάπτυξη λαμβάνεται η θαυμάσια ρήση της Αγίας Γραφής: “Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν”. Το συναίσθημα τούτο είναι καθολικό και εκδηλώνεται από τη βρεφική ηλικία. Και ενώ προχωρεί ο χρόνος και ανάλογα με την πνευματική ιδιοσυγκρασία του ατόμου και των επιδράσεων που δέχεται, ενισχύεται, εξελίσσεται, παρουσιάζει διάφορες μορφές, από τις οποίες σπουδαιότερες είναι: η συμπάθεια, η ευσπλαχνία, η φιλία, η αγάπη.

II. Σπουδαιότητα

1) Συνδέει και ενώνει το άτομο με την κοινωνία. 2) Εξασφαλίζει προϋποθέσεις ομαλής ζωής. 3) Καλλιεργεί την αλληλεγγύη και τη συνεργασία. 4) Διευκολύνει στις δύσκολες στιγμές του βίου. 5) Τονώνει τη χαρά και εξασθενεί τη λύπη. 6) Υπενθυμίζει τα καθήκοντα προς τον πλησίον. 7) Συντελεί στη εκπλήρωση των καθηκόντων του ατόμου προς την κοινωνία. 8) Καλλιεργεί τρόπους καλής συμπεριφοράς. 9) Μετριάζει τα πάθη και εξευγενίζει την ψυχή. 10) Επιφέρει πνευματική ευχαρίστηση και ψυχική ανακούφιση. 11) Δίνει ευτυχή ανάπτυξη στο νου και ευγενή ενεργητικότητα στην ψυχή. 12) Απεργάζεται την ενότητα και πραότητα της κοινωνίας.

   

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ:

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ  ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ  ΔΙΧΩΣ  ΟΡΙΑ

ἢ

Οταν ο λυκος ξαναφορα την προβια του

κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΕ, SCRIPTA MANENT

(τὰ γραπτὰ μένουν)

ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΤΙΣ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΣΑΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ

Ἐπίκειται, ἄραγε, ἡ ἐνεργὸς συμμετοχὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας στὸ ἅρμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;

Ὅταν δὲν αἱρετίζει «ἔργοις καὶ λόγοις» ὁ ἄρχων τοῦ Φαναρίου καὶ συνάρχων τῆς Παναιρέσως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐπιδίδεται στὸ ἔργο τῆς ὑποκρισίας, θυμίζοντάς μας τοὺς Φαρισαίους καὶ τοῦς Ἀρχιερεῖς τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ. Δὲν χρησιμοποίησε ὑψηλὴ θεολογικὴ ἐπιχειρηματολογία ὁ Κύριος, γιὰ νὰ τοὺς ἀποστομώσει. Ἐξαπέλυσε ἐναντίον τους τὰ φοβερὰ «οὐαί», ἁπλῶς περιγράφοντας τὸ φθοροποιό τους ἔργο: «Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν».

Σὲ ἄλλη στιγμὴ ἀναφερθήκαμε μὲ κάποιες λεπτομέρειες στὶς αἱρετικὲς πράξεις καὶ τὰ λόγια τοῦ ἀρχηγέτη τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, Πατριάρχη Βαρθολομαίου. (Ἂν καὶ αὐτὸ εἶναι ἔργο τῶν ποιμένων καὶ θεολόγων, ποὺ τὸ ἀποποιοῦνται, ἀσχολούμενοι «μόνο» –ὅπως λένε– μὲ τὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν, λὲς καὶ ἡ προφύλαξη ἀπὸ τὴν αἵρεση δὲν ἔχει σχέση μὲ τὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν τοῦ ποιμνίου!).

Ἐδῶ σύντομα θὰ ἐπισημάνουμε τὴν πατριαρχικὴ ὑποκρισία, ποὺ ἄλλα κάνει καὶ ἄλλα λέγει, καὶ ποὺ «μεταβάλλει τὸ “ὁμολογιακό” του πρόσωπο»,  ἀνάλογα μὲ τὸ ἀκροατήριο στὸ ὁποῖο ἀπευθύνεται, ὅπως εὔστοχα εἶχε ἐπισημάνει ὁ ἀείμνηστος Ἰωάννης Κορναράκης.

Ἀφοῦ, λοιπόν, τόσο ὠμὰ προκάλεσε ὁ κ. Βαρθολομαῖος τὴν Ὀρθόδοξη συνείδηση –στὴν πρόσφατη ὁμιλία του στὴν Βουλγαρία– στοχεύοντας μάλιστα νὰ παρασύρει τὴν Ἐκκλησία τῆς Βουλγαρίας νὰ ἀλλάξει τακτικὴ καὶ νὰ εἰσέλθει ἐνεργὰ στὸ ἅρμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, θὰ παρουσιάσουμε κάποιες ἀπὸ τὶς ἐνέργειές του καὶ κάποια γεγονότα ποὺ ἔγιναν ἐπὶ Πατριαρχείας του (τὰ ὁποῖα δὲν ἀπέτρεψε, ἀντίθετα εὐνόησε), διὰ τῶν ὁποίων φαίνεται ὅτι ἐπιδιώκει τὴν ἐπικράτηση τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, συνεργῶν στὴν μεταβολὴ θεμελιωδῶν ἀρχῶν τῆς Πίστεως. (Τὰ περισσότερα περιλαμβάνονται στὸ τευχίδιο ποὺ ἐκδόσαμε «Περὶ Ἀποτειχίσεως...»):

A. Μὲ τὴν Συμφωνία τοῦ Σαμπεζὺ (1991) καὶ τοῦ Μπάλαμαντ (1993)[1]. Μὲ αὐτήν,  ἀποδέχτηκε τὸ Πατριαρχεῖο τὸ «κοινὸ βάπτισμα» μὲ τοὺς παπικούς, ὡσὰν νὰ ἔχουν καὶ οἱ αἱρέσεις ἔγκυρο Βάπτισμα καὶ νὰ παρέχουν καὶ αὐτὲς σωτηρία. Στὸ κείμενο διαβάζουμε: «Ἀπὸ τὶς δύο πλευρὲς ἀναγνωρίζεται ὅτι αὐτὸ ποὺ ὁ Χριστός ἐνεπιστεύθη στὴν Ἐκκλησία Του —[δηλαδή], ὁμολογία τῆς ἀποστολικῆς πίστεως, συμμετοχὴ στὰ ἴδια μυστήρια…, ἀποστολικὴ διαδοχὴ τῶν Ἐπισκόπων— δὲν δύναται νὰ θεωρῆται ὡς ἡ ἰδιοκτησία τῆς μιᾶς μόνον ἀπὸ τὶς Ἐκκλησίες μας. Στὰ πλαίσια αὐτὰ εἶναι προφανὲς ὅτι κάθε εἴδους ἀναβαπτισμὸς ἀποκλείεται».

Γιατί οι έντιμοι & ικανοί δεν επιδιώκουν ανάληψη εξουσίας

Ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτων (427-347 π.Χ.) γύρω στο 374 π.Χ. έγραψε το κορυφαίο έργο του «Πολιτεία» μέσω του οποίου σχεδίασε την εικόνα του ιδανικού πολιτεύματος με επίγνωση τού πόσο δύσκολη είναι η πραγματοποίησή του.
Στο έργο αυτό μέσα από την αφήγηση του Σωκράτη αναφέρεται και η συζήτηση που έγινε με θέμα τη φύση της δικαιοσύνης, αλλά κυρίως για τη δημιουργία ενός ιδανικού κράτους, στο οποίο θα κυριαρχεί η ιδέα του αγαθού και το οποίο κράτος θα υφίσταται για να παρέχει την αληθινή ευτυχία στους πολίτες του. Για να επιτευχθεί όμως αυτό οι άρχοντες πρέπει να εργάζονται για το καλό των άλλων (των αρχομένων) και όχι το δικό τους! Ένα τέτοιο κράτος όμως βρίσκεται στη σφαίρα της ουτοπίας.
Ας δούμε τι ακριβώς γράφει ο Πλάτων για την εξουσία (άρχοντες - πολιτικούς) και τους εξουσιαζόμενους (αρχόμενους - πολίτες) [Πολιτεία, Βιβλίο Α, 346-347].
Αφηγείται ο Σωκράτης:
«Καμιά τέχνη και καμιά εξουσία δεν έχει ως αντικείμενο της ασχολίας της την δική της προσωπική ωφέλεια, αλλά […] το αντικείμενο της εξουσίας και των προσταγών της είναι η ωφέλεια του εξουσιαζομένου, και το κάνει αυτό έχοντας εμπρός στα μάτια της το συμφέρον του εξουσιαζομένου που είναι ασθενέστερος και όχι το συμφέρον του ισχυροτέρου.
Γι’ αυτό ακριβώς […] κανένας δεν αποφασίζει με τη θέλησή του να γίνεται άρχων [μηδένα ἐθέλειν ἑκόντα ἄρχειν] και να έχει στα χέρια του την ξένη αθλιότητα, προσπαθώντας να τη διορθώσει, αλλά ζητά μισθό, επειδή όποιος έχει την πρόθεση να δουλέψει ως σωστός τεχνίτης, όταν οι προσταγές του είναι σύμφωνες με την τέχνη, δεν πράττει ούτε προστάζει ό,τι συμφέρει αυτόν τον ίδιον, αλλά ό,τι συμφέρει τον αρχόμενο. Γι’ αυτήν ακριβώς την αιτία, για όσους πρόκειται να αποφασίσουν να γίνουν άρχοντες, πρέπει να εξασφαλιστεί ως μισθός, ή χρήματα ή τιμή ή τιμωρία, εάν κανένας δεν θέλει να αναλάβει την εξουσία [μισθὸν δεῖν ὑπάρχειν τοῖς μέλλουσιν ἐθελήσειν ἄρχειν, ἢ ἀργύριον ἢ τιμήν, ἢ ζημίαν ἐὰν μὴ ἄρχῃ]».
Τι θέλεις να ειπείς μ’ αυτό Σωκράτη; είπε ο Γλαύκων. Τα δύο είδη του μισθού που ανέφερες μπορώ να τα καταλάβω• δεν αντιλαμβάνομαι όμως πώς εννοείς την τιμωρία και πώς την έχεις βάζεις στην ίδια μοίρα με τον μισθό.

Πούτιν: Ο Μπερλουσκόνι δεν θα δικαζόταν αν ήταν ομοφυλόφιλος

«Δικάζουν τον Μπερλουσκόνι επειδή ζει με γυναίκες. Εάν ήταν ομοφυλόφιλος κανείς δεν θα τα έβαζε μαζί του», ανέφερε ο Ρώσος πρόεδρος.

Ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν θα είχε μπλεξίματα με τη Δικαιοσύνη εάν ήταν ομοφυλόφιλος αντί να έχει πολλές γυναίκες συντρόφους, υποστήριξε σήμερα ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, μιλώντας στο Φόρουμ του Βαλντάι.

«Δικάζουν τον Μπερλουσκόνι επειδή ζει με γυναίκες. Εάν ήταν ομοφυλόφιλος κανείς δεν θα τα έβαζε μαζί του», ανέφερε ο Ρώσος πρόεδρος ενώπιον ενός ακροατηρίου αποτελούμενου από δημοσιογράφους και πρώην ηγέτες, όπως ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι και ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας, Φρανσουά Φιγιόν.

Η δήλωση του Πούτιν προκάλεσε γέλια στους παρευρισκόμενους.

Το Φόρουμ του Βαλντάι οργανώνεται από το επίσημο ρωσικό πρακτορείο RIA Novosti και φιλοξενεί κάθε χρόνο πολλούς δημοσιογράφους, πρώην ηγέτες και ειδικούς, Ρώσους και ξένους, σε ρωσικά θέματα.

Στα τέλη Ιουνίου ο Πούτιν επικύρωσε έναν νόμο με τον οποίο καταδικάζεται η ομοφυλοφιλική «προπαγάνδα» σε ανηλίκους.
Πολλοί προασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επέκριναν το νόμο αυτό γιατί η αόριστη διατύπωσή του αφήνει πολλά περιθώρια για ερμηνείες και παρερμηνείες.
Ορισμένοι μάλιστα έκαναν έκκληση για μποϊκοτάζ των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, που θα διεξαχθούν τον ερχόμενο Φεβρουάριο στο Σότσι, στη νότια Ρωσία.

Ο Μπερλουσκόνι πρέπει να ισοπεδωθεί!

Ο Μπερλουσκόνι πρέπει να ισοπεδωθεί!

Γράφει ο Πελασγός ο Μιλήσιος

Αυτά λέει η Νέα Τάξη.
Ε, και λοιπόν, τί μας ενδιαφέρει εμάς τους Έλληνες, θα πεί κάποιος. Αν μας αφορά! όσο τίποτε άλλο!
Θα αποπειραθούμε να κάνουμε μια αναγωγή, του Τρίτου Καρχηδονιακού πολέμου (Tertium Bellum Punicum, 149-146 π.Χ), με τον επερχόμενο Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ας δούμε όμως τί έγινε στούς Μέσους Ελληνιστικούς χρόνους.
Αίτια των τριών Καρχηδονιακών πολέμων που έγιναν μεταξύ της Καρχηδόνας και της Ρώμης, ήταν η ραγδαία πρόοδος της πρώτης στη ναυτιλία και το εμπόριο, και ότι απέκτησε πολλές αποικίες, εις βάρος της Ρώμης. Συνέπεια αυτών η αναπόφευκτη σύγκρουση.
Οι Καρχηδόνιοι, υπό την ηγεσία του στρατηγού Αννίβα Βάρκα, κατενίκησε στις Κάννες το 216 π.Χ, στον αιματηρότερο πόλεμο των Μέσων Ελληνιστικών χρόνων τον μεγαλύτερο Ρωμαικό στρατό, όχι μόνο του Β΄Καρχηδονιακού πολέμου η σημαντικότερη ήττα, αλλά μια από τις μεγαλύτερες ήττες του ρωμαϊκού στρατού. Δεκαπέντε χρόνια μετά τις Κάννες, ο Μεσόγειος κόσμος αποτυπώνεται στον πρώτο χάρτη.

Σεραφείμ: Ας κάνουμε αγιασμό εγώ και ο Αρχιεπίσκοπος των Καθολικών να δούμε τον πραγματικό χριστιανισμό

Έχω υποβάλλει δημοσία ερωτήματα εις τον κ. Γασπαράκην, τα οποία έμειναν αναπάντητα προφανώς εκ λόγων δημοκρατικής του ευαισθησίας. Τα ερωτήματα ανεφέροντο εις τις παγκόσμιες διαμαρτυρίες ολοκλήρων κοινοβουλίων όπως του Ολλανδικού, του Ιρλανδικού και του Αυστραλιανού διά τα χιλιάδες ειδεχθή κακουργήματα παιδεραστίας Ρωμαιοκαθολικών θρησκευτικών λειτουργών καθώς και διά το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και τις διασυνδέσεις με την Κόζα Νόστρα των οικονομικών υπηρεσιών της αυτοτιτλοφορουμένης ως δήθεν Αγίας Έδρας, που απεκάλυψε η Ιταλική Δικαοσύνη.

 

"Εξόχως κωμικά τα όσα ισχυρίζεται ο κ. Γασπαράκης" αναφέρει μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ σε επιστολή του  στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία»για το άρθρο του παπικού Νικόλαου Γασπαράκη. Προκαλεί μάλιστα τον κ. Γασπαράκη να προβούν σε ένα "πείραμα" όπως το ονομάζει. Να προβούν στην ιεροπραξία του αγιασμού ο ίδιος και ο Αρχιεπίσκοπος των Καθολικών προκειμένου "να διαπιστωθή όχι λογικώς, αλλά υπερφυσικώς ποίος είναι ο αληθής Χριστιανισμός"...

Ολόκληρη επιστολή έχει ως εξής: 

Προς Τον

Ελλογιμώτατον Κύριον

Γ. Παπαδόπουλον-Τετράδην Διευθυντήν Εφημερίδος «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

Μίνωος 10-16

11743 Αθήναι

FAX: 211 1096599

e-mail: ( eleftherotypia@eleftherotypia.net )

Αξιότιμε Κύριε Διευθυντά,

Εις την έγκριτον Εφημερίδα Σας φύλλον της 19/7/2013 εις την στήλη «Ελεύθερο Βήμα» σελ. 40, εδημοσιεύσατε άρθρον υπό τον τίτλο «Τα αρχαία, τα θρησκευτικά και ο φανατισμός» του Εντιμοτάτου κ. Νικ. Γασπαράκη, Δικηγόρου, πρ. Διευθυντού του Γραφείου Τύπου της Καθολικής Εκκλησίας, ο οποίος ανέφερε ότι «έχει ζήσει και ζεί βαθιά στο πετσί του το θρησκευτικό φανατισμό που εκπορεύεται από την επικρατούσα Εκκλησία και τις περί Αυτήν παραθρησκευτικές οργανώσεις», σε τέτοιο βαθμό συμπληρώνει η ελαχιστότητά μου που μόνο στον Πειραιά η θρησκευτική του παραδοχή έχει δύο ιδιόκτητα πλήρους εκπαιδεύσεως σχολικά συγκροτήματα δύο «μοναχικών» ρωμαιοκαθολικών ταγμάτων τα σχολεία Saint Paul και Janne d’ Ark και μάλιστα εις το ένα κατά παράβαση της κοινής λογικής και των συνεχών διαμαρτυριών μου, τον αγιασμό ενάρξεως του σχολικού έτους εις την Πρωτοβάθμιο Εκπαίδευσι τελεί Ρωμαιοκαθολικός θρησκευτικός λειτουργός παρ’ όλον που η συντριπτική πλειοψηφία τα τέσσερα πέμπτα των μαθητών ανήκουν εις την Ορθόδοξο Εκκλησία.

«Θα υπερασπιστώ τις χριστιανικές ηθικές αξίες» Βλαντιμίρ Πούτιν

"Οι άνθρωποι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες νιώθουν ντροπή και αμηχανία να μιλήσουν για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, και αυτό το μοντέλο προσπαθεί να επιβληθεί σε όλο τον κόσμο", δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Πούτιν.

Του Αιμίλιου Πολυγένη

Η Ρωσία θα ήταν αδύνατον να προχωρήσει προς τα εμπρός χωρίς την πολιτιστική και πνευματική της ταυτότητα, δήλωσε κατά τη διάρκεια του Φόρουμ του "Βαλντάι" ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας κ. Βλαντιμίρ Πούτιν.

Συγκεκριμένα ο κ. Πούτιν τόνισε: "Η πρόοδος της χώρας δεν θα ήταν εφικτή χωρίς της πνευματική και πολιτιστική ταυτότητα. Δεν θα ήμασταν σε θέση αλλιώς να αντιμετωπίσουμε τις εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις, γι' αυτό και δεν ακολουθήσαμε το παράδειγμα της Δύσης."

Επίσης ο ισχυρός άντρας της Ρωσίας, ανέφερε ότι η Δύση έχει "αρνηθεί" τις χριστιανικές αξίες οι οποίες αποτελούν την βάση του δυτικού πολιτισμού.

"Οι άνθρωποι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες νιώθουν ντροπή και αμηχανία να μιλήσουν για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, και αυτό το μοντέλο προσπαθεί να επιβληθεί σε όλο τον κόσμο", δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Πούτιν.

Σε άλλο σημείο ο Πρόεδρος της Ρωσίας πρόσθεσε ότι "χωρίς τις χριστιανικές αξίες ο άνθρωπος γίνεται ανήθικος και χάνει την άνθρωπινη αξιοπρέπεια."

"Θεωρώ ότι είναι χρέος μας, να υπερασπιστούμε τις χριστιανικές ηθικές αξίες", υπογράμμισε κλείνοντας ο κ. Βλαντιμίρ Πούτιν.

Να αναφερθεί ότι το Φόρουμ του Βαλντάι οργανώνεται από το επίσημο ρωσικό πρακτορείο RIA Novosti και φιλοξενεί κάθε χρόνο πολλούς δημοσιογράφους, πρώην ηγέτες και ειδικούς, Ρώσους και ξένους, σε ρωσικά θέματα.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/09/poutin-tha-uperaspisto-tis-hristianikes-axies.html#ixzz2fRbV4t4T

Η προσευχή του Στρατηγού Γιάννη Μακρυγιάννη !!!

 

Εις την δόξα, εις την δόξα, εις την δόξα του Θεού , της αϊα Τριάδος, της Θεοτόκος, του α-Γιάννη του Βαφτιστή και πάντα των αγίων και του αγίου Βασιλείου, να πρεσβέψει εις την παντοδυναμίαν του και εις την βασιλείαν του, να μας λευτερώσει τώρα εις το νέον έτος, να μας λευτερώσει από την κακία μας, από την διοτέλειά μας και από τα πάθη μας και από την επιβουλίαν των ξένων.

 

Η παντοδυναμία σου είσαι πολυέλεος, πολυεύσπλαχνος , η αγαθότη σου είναι άβυσσος της θαλάσσης. 

Έλεος ζητώ, να μου καθαρίσεις την αμαρτωλή μου ψυχή και τα βρωμερά μου σπλάχνα και να μου δώσεις ταπεινοσύνη, σωφροσύνη και πίστη καθαρά, να δυνηθώ να σε προσκυνήσω και να σε δοξολογήσω και να σε ευνογήσω με καθαρότης και να σε περικαλέσω, ο αμαρτωλός, δια της πρεσβείας της Θεοτόκος και των αγίων, να σώσει την ματοκυλισμένη μου πατρίδα και θρησκείαν και γενικώς τους τίμιους ανθρώπους, όσοι φέρνουν δοξολογίαν είς την παντοδυναμίαν σου και εις την βασιλείαν σου, τρισυπόστατε Θεέ, σωτήρα του παντός, να μας σώσεις, να μας λευτερώσεις από τα κοφτερά δόντια των γουρνόλυκων. 

Τρέχομεν εις το έλεός σου και εις την εσπλαχνίαν σου και της βασιλείας σου. 

Το έλεός σου ζητούμεν, οι αμαρτωλοί και οι αδύνατοι, οι ανάξιοι δούλοι σου και σκλάβοι σου. 

Συχώρησέ με , Κύριέ μου, οποί σε βάρυνα. 

Πού αλλού να τρέξω; 

Πού αλλού να τρέξομεν οι ανάξιοι δούλοι σου, πού αλλού οι αδύνατοι να βρούμεν δικιοσύνη, ποιός ποιμένας και πίτροπός σου έχει δικιοσύνη να δικιώσει το δίκιον του κάθε ανθρώπου; 

Θεέ του ουρανού και της γης και της θάλασσας. 

Σώσε μας, η παντοδυναμία σου, ότι χαθήκαμεν εδώ και εις την άλλη ζωή. 

Κύριε, με τί στόμα να σε περικαλέσουμεν, με τί μάτια να σηκώσουμεν να σε τηράξομεν και να περικαλέσουμεν το πανάγαθό σου όνομα και της βασιλείας σου; 

Αμφίεση: Δεν είναι τόσο απλό όσο το νομίζετε, αλλά τόσο σοβαρό όσο δεν το φαντάζεσθε

«Μην έχετε ψεύτικες ελπίδες και μη σας εξαπατούν πόρνοι , μοιχοί , ομοφυλόφιλοι , κλέφτες , άρπαγες , ... δεν πρόκειται να κληρονομήσουν την Βασιλείαν του Θεού» (Καινή Διαθήκη , Απόστολος Παύλος , A΄ Κορινθίους 6,9).

Αγαπητοί Χριστιανοί.Ορισμένοι έχουν την γνώμη ότι το θέμα της αμφιέσεως (του ντυσίματος), είναι ασήμαντο από πλευράς ορθής Χριστιανικής συμπεριφοράς.Είναι όμως σωστή αυτή η άποψη;Ασφαλώς όχι, όπως θα βεβαιωθεί κάθε καλόπιστος Χριστιανός που θα μελετήσει τις πιο κάτω σοβαρές θέσεις.
Από την Αρχαιότητα:

«Θεωρώ χαμένον , εκείνον που έχασε την ντροπή » (Πλάτων).

«Όταν η γυναίκα αποβάλλει τον χιτώνα, αποβάλλει και την αιδώ (την ντροπή δηλαδή)» (Ηρόδοτος).

«Η μυαλωμένη γυναίκα ούτε τον πήχυ του χεριού της δεν αφήνει ελεύθερο για να τον βλέπουν δημόσια » (Πλούταρχος).

«Το χρώμα της ντροπής είναι το ωραιότερο » (Αριστοτέλης).

«Σεβάσμια ντροπή, μακάρι σε όλων των ανθρώπων την ψυχή να θρονιαζόσουν και να έδιωχνες την αδιαντροπιά » (Ευριπίδης).

Από την Αγία Γραφή:

«Η Εσθήρ εκαλλωπίσθη , δια να ελκύση τον Αρταξέρξην » (Παλαιά Διαθήκη , Εσθήρ 5,1).

«Καθένας που βλέπει μια γυναίκα και την επιθυμεί , αυτός πλέον αμάρτησε μέσα στην καρδιά του » (Καινή Διαθήκη , Ιησούς Χριστός , Ματθαίος 5,28).

Και αν η γυναίκα είναι σεμνά ντυμένη τότε δεν φταίει βέβαια αυτή , που ένας άντρας την βλέπει με πονηρό βλέμμα. Εάν όμως είναι άσεμνα ντυμένη τότε η ευθύνη της είναι τρομερή , διότι ο Χριστός μας έχυσε το Aίμα Του για τη Σωτηρία των ψυχών.

«Μην έχετε ψεύτικες ελπίδες και μη σας εξαπατούν πόρνοι , μοιχοί , ομοφυλόφιλοι , κλέφτες , άρπαγες , ... δεν πρόκειται να κληρονομήσουν την Βασιλείαν του Θεού» (Καινή Διαθήκη , Απόστολος Παύλος , A΄ Κορινθίους 6,9).

Εννοείται φυσικά ότι αυτό ισχύει, εάν εκείνοι δεν μετανοήσουν και δεν εξομολογηθούν. Και επειδή η άσεμνη αμφίεση οδηγεί συνήθως στην πορνεία , τη μοιχεία, την ομοφυλοφιλία κτλ., άρα μας κλείνει την πόρτα του Παραδείσου. Είναι μικρό αυτό ; Μα υπάρχει και χειρότερο ;

«Θέλω οι γυναίκες να προσεύχονται με ενδυμασία σεμνή. Να στολίζουν τον εαυτό τους με αίσθημα εντροπής και σωφροσύνης » (Καινή Διαθήκη , Απόστολος Παύλος , Α΄ Τιμ . 2, 9 -10).

Ο Απόστολος Παύλος δεν μπορούσε να ξεχάσει ότι φύλαγε τα ρούχα εκείνων που λιθοβολούσαν τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο , το διαμάντι αυτό του Χριστιανισμού.Εσύ Χριστιανή μου , πώς θα μπορέσεις να το ξεχάσεις , εάν εξ ’ αιτίας σου χάσουν οι αδελφοί σου τη Βασιλεία του Κυρίου , την Αιωνιότητα ;

Από τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας:

«Γνώριζε ότι όσες ψυχές κάψει το άσχημο ντύσιμό σου, θα τις ζητήσει ο Κύριος από τα χέρια σου » (Απόφθεγμα των Αγίων Πατέρων, από το βιβλίο «Ευλογημένο Καταφύγιο» του Κόντογλου).

«Η αιδώς προστατεύει την αγνότητα όπως τα φύλλα προστατεύουν τον καρπό» (Άγιος Γρηγόριος).

«Από την ημέρα που δεν θα είμαστε πλέον ικανοί να κοκκινίσουμε , θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι πέσαμε πολύ χαμηλά » (Άγιος Πατέρας της Εκκλησίας).

Και μη μιμείσαι τις κοινές γυναίκες γιατί αυτές με τέτοια (άπρεπη) αμφίεση πολλούς εραστές προσελκύουν. Και γιατί πολλοί απωλέσθησαν (έχασαν δηλαδή την ψυχή τους) εξ ’ αιτίας της θεωρίας : «Τι θα πάθω εγώ , εάν μπει σε πειρασμό κάποιος άλλος;» Εσύ όμως δίνεις την αφορμή με την αμφίεση , με το βλέμμα , με τις κινήσεις. Γι ’ αυτό ο Απόστολος κάνει λόγο για την αμφίεση , για την ντροπή.

«Ου βούλομαι σεμνότητι λόγων καλλωπίζεσθαι , αλλά σεμνούς ποιήσαι τους ακούοντας» (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος). Δηλαδή, δεν θέλω με την σεμνότητα των λόγων μου να καλλωπίζομαι, αλλά θέλω να κάνω σεμνούς όσους τα ακούνε.

«Αφού μια γυναίκα αγέρωχη ντύθηκε σκανδαλωδώς, καλεί κοντά της αυτούς που θα την δουν και είναι σαν να προσέφερε ένα ποτήρι γεμάτο δηλητήριο στους περαστικούς . Αδιάφορο αν κανείς δεν το ήπιε , αυτή όμως είναι ένοχη » (Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης).

«Όταν φύγει η ντροπή από τον άνθρωπο, εκείνος γίνεται πρόξενος πολλών κακών » (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος).

Από διάφορα περιστατικά:

«Όταν την μάρτυρα Περπέτουα την έριξαν στα θηρία , την τραυμάτισαν και της έσχισαν το χιτώνα με αποτέλεσμα να φανεί ο μηρός . Tότε εκείνη αμέσως έσπευσε να καλύψει το γυμνό μηρό της , υπολογίζοντας περισσότερο την σεμνότητα από τους φρικτούς πόνους ».

«Για να μιλήσουμε γενικά, άνευ αιδούς είναι αδύνατη η ύπαρξη κοινωνίας και πολιτείας . Την αιδώ ετίμησεν ανέκαθεν η ανθρωπότης , η οποία δεινώς ετιμωρήθη , όσες φορές την περιφρόνησε . Η αιδώς είναι αξία απόλυτη και αιώνια » (Σ. Καλλιάφας , Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών).

«Στην Αγγλία το 30 % των βιασμών οφείλεται στην άσεμνη αμφίεση των γυναικών» , λέει μια στατιστική.

«Το πρόβλημα της ζωής ή του εξαφανισμού των λαών εξαρτάται από την αιδώ και από τίποτε άλλο » (Ο διαπρεπής ψυχολόγος και παιδαγωγός E. Stpanger).

Στην Ανατολή έχουν μια ιστορία : Κάποτε συναντήθηκαν στο δρόμο ένας διαβάτης και η πανώλη (πανούκλα). «Πού πηγαίνεις;» ρώτησε ο διαβάτης την πανώλη. Κι εκείνη απάντησε : «Πηγαίνω στη Βαγδάτη για να πεθάνω 5.000 ανθρώπους». Ο διαβάτης όμως πληροφορήθηκε ότι στη Βαγδάτη δεν πέθαναν 5.000, αλλά 50.000 άνθρωποι. Όταν επιστρέφοντας ξανασυναντήθηκαν ο διαβάτης της είπε: «Γιατί μου είπες ψέμματα ; Εσύ πέθανες 50.000». Και η πανώλη απάντησε: «Όχι κύριε , εγώ 5.000 πέθανα , οι υπόλοιποι πέθαναν από το φόβο τους».

Έτσι συμβαίνει ακριβώς και με τη μόδα. Όλες οι γυναίκες δεν την ακολουθούν επειδή το επιθυμούν , αλλά επειδή φοβούνται μήπως θεωρηθούν οπισθοδρομικές. Έτσι χάνουν την αξιοπρέπειά τους , πολλές φορές την τιμή τους και κάποτε και την ψυχή τους. Από φόβο κι αυτές το παθαίνουν.

Κάποτε είχαν δέσει με ένα χονδρό σχοινί ένα λιοντάρι, το οποίο το είχαν κλείσει σε ένα κλουβί. Τη νύχτα όμως ένα ποντικάκι έφαγε σιγά – σιγά το σχοινί. Όταν το πρωί μπήκε στο κλουβί ανύποπτος ο θηριοδαμαστής , του επιτέθηκε το ελεύθερο λιοντάρι και τον τραυμάτισε θανάσιμα.

Το λιοντάρι μοιάζει με τα πάθη μας. Το σχοινί συμβολίζει την αιδώ και το ποντικάκι παριστάνει τη μόδα. Η αιδώς είναι ο φρουρός της αρετής που μας προφυλάσσει από το λιοντάρι (τα πάθη μας), γιατί το κρατάει πάντα δεμένο. Το ποντικάκι όμως , η μόδα , που εμείς δεν του δίνουμε σημασία , τρώει σιγά –σιγά το σχοινί και αφήνει ελεύθερο το λιοντάρι (τα πάθη μας). Τότε με πολλή ευκολία εκείνο μας τραυματίζει σοβαρά, κάποτε δε και θανάσιμα. Διότι χωρίς αιδώ χάνουμε την αξιοπρέπειά μας , την τιμή μας και κάποτε και την ψυχή μας.

Συμπέρασμα

Λοιπόν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έλλειψη αιδούς είναι αυτή που οδηγεί στην ανηθικότητα και κατακλύζει την εποχή μας. Και αυτή αποτελεί τον μεγάλο κίνδυνο για την κοινωνία μας, για την υπόσταση του έθνους μας αλλά και του κόσμου ολόκληρου. Στην έλλειψη αυτής οφείλεται η απώλεια αμετρήτων ψυχών, για τις οποίες ο Κύριος έχυσε το Αίμα Του επάνω στον Σταυρό.

Αλλά ο Απόστολος δεν ντρέπεται να γράφει στις επιστολές του και να φωνάζει, χωρίς περιστροφές, άλλη φορά το «πόρνους και μοιχούς κρίνει ο Θεός» και σήμερα το «φεύγετε την πορνείαν». Τίποτα περισσότερο δεν μολύνει και δεν ακρωτηριάζει το Σώμα της Εκκλησίας, δεν ζημιώνει και δεν ταπεινώνει τον άνθρωπο, δεν σκάβει και δεν ξεριζώνει την ψυχική και την σωματική υγεία, δεν αναστατώνει και δεν εξαφανίζει λαούς και πολιτισμούς, τίποτε περισσότερο από αυτήν την αμαρτία και την βρωμιά , που είναι η παράβαση της Έβδομης Εντολής. Εξαιτίας αυτής της αμαρτίας κατέστρεψε ο Θεός τον κόσμο στα χρόνια του Νώε, εξαιτίας αυτής της ακαθαρσίας έκαψε τα Σόδομα και τα Γόμορα, εξαιτίας αυτής της βρωμιάς κινδυνεύει ο σύγχρονος κόσμος.

Όλα είναι παραδομένα στον καιρό μας (και το μυαλό και η ζωή των ανθρώπων), στο λεγόμενο σεξ. Ας μη μας κατηγορήσει κανείς πως λέμε υπερβολές!!!

Δεν είναι λοιπόν ασήμαντο το θέμα της αιδούς, αλλά το σημαντικότερο. Γι ’ αυτό έχει δίκαιο ο Μένανδρος της αρχαιότητας όταν γράφει : «Φοβερό πράγμα η άγνοια και αιτία όλων των κακών που συμβαίνουν στους ανθρώπους»!!!

Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Καπνίσης 

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/09/amfiesi.html#ixzz2fQOvZ0iT

Ο Επίσκοπος του Κονγκό Μπραζαβίλ αφορίζει τους νέους που είναι αντίθετοι στη δίωξη του π. Θεολόγου

Καραμάτσκος Δημήτρης, Μάστερ Θρησκειολογίας 

                       Ο εκ Συρου Αραθυμος ...

                 

Με πραγματική λύπη με πληροφόρησαν οι νέοι του Κονγκό για όσα συμβαίνουν στη χώρα αυτή από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Κονγκό Μπραζαβίλ κ. Παντελεήμονα Αράθυμο. Οι νέοι του Κονγκό τρομοκρατημένοι μου απέστειλαν ένα κείμενο του Επισκόπου, ο οποίος επιβάλλει την ποινή της ακοινωνησίας σε δυο νέους (excommunication=ακοινωνησία αλλά και μικρός αφορισμός, κατά τον μητροπολίτη Ηλείας, ενώ ο καθηγητής Βλάσιος Φειδάς την διακρίνει του αφορισμού), και αναρωτιούνται αν ο επίσκοπος έχει το δικαίωμα να τιμωρεί αδιακρίτως, χωρίς καμιά διαδικασία όχι μόνο πνευματικά αλλά και οικονομικά, αφού τους αποκλείει από την εργασία τους διά παντός σε οποιαδήποτε υπηρεσία του Κονγκό.

Συγκεκριμένα, για να τρομοκρατήσει τους νέους που είναι αντίθετοι στον διωγμό του π. Θεολόγου, επί έτη ιεραποστόλου στο Κονγκό, με έργο τεράστιο και ομολογουμένως θαυμαστό, απέλυσε από την εργασία τους στο ορφανοτροφείο του Dolisie τους νέους που αντέδρασαν στην εκδίωξη του πνευματικού τους πατέρα και στο έγγραφο της απόλυσης τους ανακοινώνει και τον αφορισμό τους (excommunication). Επιπλέον απέστειλε υπόμνημα στο Υπουργείο Απασχόλησης, ώστε οι νέοι αυτοί να μην μπορούν να εργασθούν σε καμιά εργασία εντός του Κονγκό. Σύμφωνα με το δίκαιο του Κονγκό, αν μια δημόσια αρχή, όπως ο  επίσκοπος μιας εκκλησίας καταθέσει υπόμνημα εναντίον εργαζομένων, αυτοί αποκλείονται διά βίου από την εύρεση εργασίας στη χώρα αυτή.

"καὶ έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων διά το όνομά μου" (Ἰησούς Χριστός)

20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

                                      

Του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Ευστα­­θίου

καί της συνοδείας αυτού

         "ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα"

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Στίχ. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ.

Χαίροις ὑπομονῆς ἀῤῥαγοῦς, πύργος ἀκλόνητος καὶ ἔπαλξις ἄσειστος· ἡ πέτρα τῆς καρτερίας, ὁ του Ἰὼβ μιμητής, καὶ εἰκὼν ἐν πᾶσιν ἀπαράμιλλος· ἀνδρείως ὑπέστης γάρ, τὴν τοῦ πλούτου ἀφαίρεσιν, καὶ ὁμοζύγου, καὶ υἱῶν σου τὴν στέρησιν, ὥσπερ ἄσαρκος, Ἀθλοφόρε Εὐστάθιε· ὅθεν ὁ μεγαλόδωρος, σὲ αὖθις ἀνύψωσε, καὶ τοὺς φιλτάτους οἰκείους, σώους σοι Μάρτυς ἀπέδωκε· μεθ' ὧν καὶ ἀθλήσας, τῆς ἀφθάρτου βασιλείας, σὰ κατηξίωσαι.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ἀδελφοί, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ. Ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου· ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις. Διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι. Στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης, καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης, ἐπὶ πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι· καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι βῆμα Θεοῦ.

---

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαὐτοῦ Μαθηταῖς· προσέχετε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων· ἐπιβαλοῦσιν γὰρ ἐφ' ὑμᾶς τὰς χεῖρας αὐτῶν καὶ διώξουσι, παραδιδόντες εἰς συναγωγὰς καὶ φυλακάς, ἀγομένους ἐπὶ βασιλεῖς καὶ ἡγεμόνας ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου·  ἀποβήσεται δὲ ὑμῖν εἰς μαρτύριον.  θέτε οὖν εἰς τὰς καρδίαις ὑμῶν μὴ προμελετᾶν ἀπολογηθῆναι·  ἐγὼ γὰρ δώσω ὑμῖν στόμα καὶ σοφίαν, ᾗ οὐ δυνήσονται ἀντειπεῖν οὐδὲ ἀντιστῆναι πάντες οἱ ἀντικείμενοι ὑμῖν.  παραδοθήσεσθε δὲ καὶ ὑπὸ γονέων καὶ συγγενῶν καὶ φίλων καὶ ἀδελφῶν, καὶ θανατώσουσιν ἐξ ὑμῶν,  καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου·  καὶ θρὶξ ἐκ τῆς κεφαλῆς ὑμῶν οὐ μὴ ἀπόληται·  ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν.