Σημαντικό Ομολογιακό κείμενο

Ομολογία Πίστεως - Δήλωσις Αποτειχίσεως

Τοῦ Ἰωάννη Μακαρούνη

Εν Τριπόλει, τη 15η Απριλίου, 2018

Πρός

τον Σεβ/τατον Μητροπολίτην

Μαντινείας και Κυνουρίας

κ. Αλέξανδρον

Κοιν.: π. Νικόλαο ................ 

π. Ιωάννη ................................

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν

     Σεβασμιώτατε,

     Με όλον τον ειλικρινή και πηγαίο σεβασμό προς το Χαρισματικό Μυστήριο της Ιερωσύνης το οποίον φέρετε, αλλά και με βαθύτατο πόνο ψυχής, είμαι υποχρεωμένος απέναντι στην συνείδησή μου, μα κυρίως απέναντι στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό να σας απευθύνω αυτήν την επιστολή.

Σεβασμιώτατε, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, αυτό που Χαριτώνει τον ιερέα δεν είναι το ράσο από μόνο του, αλλά όταν ο ιερεύς ορθοτομεί τον λόγο της του Χριστού Αληθείας.  Αυτό που νομιμοποιεί τον Επίσκοπο δεν είναι ο Επισκοπικός θρόνος από μόνος του, αλλά μόνον εφόσον ο Επίσκοπος είναι και «τρόπων μέτοχος»[1].  Αυτό που μας κάνει όλους «επομένους τοις Αγίοις Πατράσι» δεν είναι το όνομα του Αγίου που παίρνουμε κατά την βάπτιση, την κουρά ή την χειροτονία, αλλά η μίμησις του ζήλου και της ομολογίας των.  Αυτό που κάνει ευλαβή τον κάθε πιστό δεν είναι η απροϋπόθετη υπακοή σε κάποιον Παπικού τύπου «αλάθητο» Επίσκοπο, αλλά η όντως απροϋπόθετη υπακοή στον μοναδικό, και όντως αλάθητο και όντως Δεσπότη, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.

Ο ποτέ ....Ορθόδοξος, νυν δε Νέος Βέκκος, Θεόκλητος Πασσαλής Φλωρίνης.

2008:  Αὐτὰ ἔλεγε τότε ὁ Μητρ. Φλωρίνης Θεόκλητος

Οἱ  αἱρετικοὶ  Οἰκουμενιστές  δὲν  εἶναι  μέλη  τῆς  Ἐκκλησίας!

    Τρεις φοβερές αιρέσεις, αδελφοί μου, λυμαίνονται στην εποχή μας την Ορθόδοξο Εκκλησία του Χριστού: ο παπισμός, ο προτεσταντισμός, και η παναίρεσις του οικουμενισμού. 
     Και οι τρεις αρνούνται την αυθεντία της Εκκλησίας.

    Η εκκλησία, αδελφοί μου, είναι όχι μόνο μία αλλά και μοναδική, διότι ο ένας και μοναδικός Θεάνθρωπος, η κεφαλή της, δεν δύναται να έχη πολλά σώματα. Η Εκκλησία είναι μια και μοναδική, διότι είναι το σώμα του ενός και μοναδικού Χριστού.

     Οι αιρετικοί και σχισματικοί έπαυσαν να είναι μέλη της εκκλησίας, είναι σε πλάνη και δεν ενεργεί εν αυτοίς το Πνεύμα το άγιον. Η αίρεσις και το σχίσμα δεν επιτρέπεται να λέγωνται Εκκλησία, αλλά αιρετικές και σχισματικές συνάξεις και παραφυάδες ή ομολογίες. 

(Ἀπὸ Ἐγκύκλιο τοῦ Φλωρίνης τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2008)

2018:  Ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης Θεόκλητος

διώκει τοὺς τρεῖς ἀρχιμανδρίτες του, γιατὶ μένουν συνεπεῖς στὰ δικά του κηρύγματα τοῦ 2008 καὶ δὲν κοινωνοῦν δηλαδὴ μὲ τὸν Βαρθολομαῖο καὶ μὲ ὅσους κοινωνοῦν μαζί του καὶ ὅσους ἄλλους Οἰκουμενιστές, ποὺ –κατὰ τὸν Μητροπολίτη τους–  δὲν εἶναι μέλη  τῆς  Ἐκκλησίας!!!

«κ. Πρόεδρε, τα περί Ορθοδοξίας που λέγατε, που απευθύνονται;» Ανοικτή επιστολή προς τον Πρόεδρον της Δημοκρατίας

«κ. Πρόεδρε, τα περί Ορθοδοξίας που λέγατε, που απευθύνονται;» Ανοικτή επιστολή προς τον Πρόεδρον της Δημοκρατίας

Γράφει ο κ. Δημήτριος Μερτζεμέκης, Νομικός – Οικονομολόγος, τ. Επιθ/της Υπουργ. Οικονομικών

Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας, σας θαυμάσαμε για τα καλά λόγια που απευθύνατε προς την ηγεσία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μας δώσατε μεγάλη χαρά, γιατί πολύ καιρό είχαμε ν’ ακούσουμε τέτοια λόγια από επίσημα χείλη της Πολιτείας. Αναφερθήκατε επίκαιρα για τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, οι οποίες μάλιστα καθορίζονται από τα πρώτα ακόμη Συντάγματα της Ελλάδος, τονίζοντας επιπρόσθετα ότι η Εκκλησία τήρησε στο ακέραιο αυτά που της αναλογούν! Τα ωραία αυτά λόγια που είπατε πράγματι συγκινούν κάθε Έλληνα και πιστό Χριστιανό! Μάλιστα για τα όσα θετικά κάνετε υπέρ της Ορθοδοξίας και της Εκκλησίας γενικώτερα, η Εκκλησία της Ελλάδος σας απένειμε και τον μεγαλόσταυρο του Αποστόλου Παύλου!

Γιατί ο Χριστός ενώ εἰπε "Μή μου άπτου" στήν Μαρία τήν Μαγδαληνή, επέτρεψε στόν Θωμά τήν ψηλάφισή Του;

 Καί γιατί παραγγέλνει συνάντηση στήν Γαλλιλαία;

 Σχετικά με την φράση του "Μη μου άπτου", υπάρχουν διάφορες ερμηνείες. Μια από αυτές, λέει ότι ο Χριστός την εμποδίζει να Τον αγγίξει, επειδή καταλαβαίνει ότι η Μαρία η Μαγδαληνή, νομίζει πως μετά την ανάστασή Του θα είναι όπως πρώτα με τους μαθητές του. (και ότι θα συνέχιζε να μένει μαζί τους, ξανά, σωματικώς). Όμως ο Χριστός θέλει με αυτό να της στρέψει την προσοχή, ότι αυτό πλέον αλλάζει. Δεν θα είναι μαζί τους ως φθαρτός άνθρωπος, αλλά αντί γι' Αυτόν, θα είναι πλέον μαζί τους βοηθός το Άγιο Πνεύμα. Κι εκείνος θα επιβλέπει το Χριστιανικό έργο ως άφθαρτος άνθρωπος από τον ουρανό. Γι' αυτό αναφέρει ότι θα ανεβεί προς τον Πατέρα Του. Για να μην της αφήσει ψευδαισθήσεις ότι όλα θα είναι, όπως πρώτα.

Καθηγητής της Θεολογικής σχολής κατά του Αρχιεπισκόπου

Καθηγητής της Θεολογικής σχολής κατά του Αρχιεπισκόπου για τον εθνικό ύμνο και την προσφυγή στο ΣτΕ

Την πλέον αλγεινή εντύπωση έχει προκαλέσει η στάση του καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Μάριου Μπέγζου ο οποίος τις τελευταίες ημέρες με επαναλαμβανόμενες παρεμβάσεις του και σχόλιά του μέσω twitter κατακρίνει την στάση του Αρχιεπισκόπου και της διοικούσης Εκκλησίας.

Η αρχή έγινε μετά την αναστάσιμη λειτουργία όταν ο κ. Ιερώνυμος έψαλε τον εθνικό ύμνο.

Το σχόλιο του κ. Μπέγζου ήταν καυστικό και εν πολλοίς εκτός ορίων κοσμιότητος!

Πικραμένες σκέψεις για την Άλωση του 1204

Γράφει ο Μάριος Νοβακόπουλος*

13 Απριλίου 1204. Η ημερομηνία αυτή, κατά την οποία η Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Σταυροφόρων, είναι ίσως η πιο σκοτεινή και θλιβερή της ελληνικής ιστορίας. Πιο τραγική από τη μοιραία Άλωση του 1453, η πρώτη πτώση διέλυσε για πάντα τον ελληνικό πολιτισμό σαν ανεξάρτητη δύναμη παγκόσμιας σημασίας. Από το Μέγα Αλέξαντρο και μετά η ελληνική λαλιά, τα έργα που γράφονταν σε ελληνικούς τόπους από ελληνικές γραφίδες, οι πολιτικές μας εξουσίες (έστω και μέσα από Ρωμαϊκή αυτοκρατορία η οποία ναι μεν μας συνέτριψε, αλλά μέσα από τη σαγήνη του κλασσικού πνεύματος γίναμε ένα με αυτή), η τέχνη μας ήταν στο κέντρο της Γης και μεγάλης σημασίας για όλους. Πλέον, γινόμασταν λαός δούλος και περιπλανώμενος σαν τους αρχαίους Εβραίους, να παραπαίουμε από τον ένα αφέντη στον άλλο με διαλείμματα φερέλπιδος αλλά καχεκτικής ανεξαρτησίας.

Η Άλωση από τους Σταυροφόρους: 12-13 Απριλίου 1204

Αναφερόμενος στη Δ’ Σταυροφορία ο Η. Gregoire μιλεί για «αίσχος της Δύσεως», ο Colin Morris παρατηρεί ότι «the Latin capture of Constantinople was a disaster for Christendom», ο δε St. Ranciman, στο κλασικό έργο του για τις Σταυροφορίες, δεν διστάζει να γράψει, ότι «δεν υπήρξε ποτέ μεγαλύτερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας από τη Δ’ Σταυροφορία». Είναι γεγονός ότι η συμπεριφορά των σταυροφόρων μετά την άλωση της Πόλης (13.4.1204) τεκμηριώνει αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Οι Φράγκοι «χριστιανοί» διέπραξαν ακατονόμαστες πράξεις αγριότητας και θηριωδίας. Φόνευαν αδιάκριτα γέροντες, γυναίκες και παιδιά. Λεηλάτησαν και διήρπασαν τον πλούτο της «βασίλισσας των πόλεων του κόσμου». Στη διανομή των λαφύρων μετέσχε, κατά τη συμφωνία, και ο Πάπας Ιννοκέντιος ο Γ’ (1198-1216). Το χειρότερο: πυρπόλησαν το μεγαλύτερο μέρος της Πόλης και εξανοραπόδισαν μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της. Μόνο την πρώτη ημέρα δολοφονήθηκαν 7.000 κάτοικοι. Ιδιαίτερα όμως στόχος των σταυροφόρων ήταν ο ορθόδοξος Κλήρος. Επίσκοποι και άλλοι κληρικοί υπέστησαν φοβερά βασανιστήρια και κατασφάζονταν με πρωτοφανή μανία. Ο Πατριάρχης (Ιωάννης Γ΄) μόλις μπόρεσε, ανυπόδυτος και γυμνός, να περάσει στην απέναντι ακτή. Εσυλήθησαν οι ναοί και αυτή η Αγία Σοφία, σε πρωτοφανείς σκηνές φρίκης. Στη λεηλασία πρωτοστατούσε ο λατινικός κλήρος. Επί πολλά χρονιά τα δυτικά πλοία

Κι έτσι συνεχίζουν την προδοσία οι σύγχρονοι Επίσκοποι!

  'Ολα τα "Λουλούδια"του οικουμενισμού ... υπάρχει κανένας Αγιορείτης Χορηγός;;;

ξεπληρώνοντας τὸ «Γραμμάτιο»

τῆς …Δεσποτοποίησης!

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ

ΔΙΕΘΝΕΣ  ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Αθηναγόρας και Οικουμένη:

70 Χρόνια από την εκλογή του Πατριάρχη Αθηναγόρα στον Οικουμενικό Θρόνο και από την ίδρυση του Π.Σ.Ε.

19 - 20 Απριλίου 2018 - A’ Αμφιθέατρο Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Ανάμεσα στους προεδρεύοντες στο Οικουμενιστικό Συνέδριο και οι μητροπολίτες Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς Ιουστίνος και ο Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβας.

Συνέδριο για Αθηναγόρα 2018.pdf by aktines on Scribd

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ (ΤΟΥ ΘΩΜΑ) : ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ : ΕΔΩ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ (ε' 12-20)

Εν ταῖς ἡμέραις ἐκεῖναις, διὰ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος· τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾿ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός· μᾶλλον δὲ προσετίθεντο πιστεύοντες τῷ Κυρίῳ πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, ὥστε κατὰ τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέναι ἐπὶ κλινῶν καὶ κραβάττων, ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν. Συνήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ πόλεων εἰς Ἱερουσαλὴμ φέροντες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουμένους ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες.

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (᾿Iωάν. 20,19-31) Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Ενα σπουδαιοτατο ευαγγελιο

Το σημερινο ευαγγελιο του Θωμα, να τ᾿ ακουση ολος ο κοσμος, που αγωνια και φοβαται για τον τριτο παγκοσμιο πολεμο. Ποσο ευτυχης θα ηταν ο ταραγμενος κοσμος, εαν μεσα στα διεθνη συνεδρια «των μεγαλων δυναμεων» καλουσαν τον Χριστο! Οπως τοτε «ηλθεν ο Ιησους και εστη εις το μεσον» των φοβισμενων μαθητων, ετσι θα ερχοταν παλι, για να πη τη λεξι «Ειρηνη υμιν», και να προσφερη το πολυτιμοτερο δωρο, την ειρηνη

Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ (᾿Iωάν. 20,19-31)
Toῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου

Ενα σπουδαιοτατο ευαγγελιο

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ Κυριακὴ τοῦ Ἀντίπασχα ἢ τοῦ Θωμᾶ. Σχετικὴ εἶνε καὶ ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούστηκε (Ἰωάν. 20,19-31). Τὸ εὐαγγέλιο αὐτὸ εἶνε σπουδαιότατο. Τὰ λόγια ποὺ εἶπε ὁ ἀναστὰς Κύριος κατὰ τὴν ἐμφάνισί του μὲ τὸ Θωμᾶ ἀφοροῦν ὄχι μόνο τοὺς μαθητάς, ἀλλὰ κάθε ἄνθρωπο, σὲ ὁποιοδήποτε χρόνο καὶ τόπο καὶ ἂν ζῇ. Διότι ὅσο κι ἂν προοδεύσῃ τεχνικῶς καὶ ἐπιστημονικῶς, μέσα στὰ βάθη τῆς ὑπάρξεώς του ἔχει κάποιο δρᾶμα. Ζῇ τὸ αἴσθημα τῆς ἐνοχῆς ποὺ δημιουργεῖ ἡ ἁμαρτία. Θά ᾿πρεπε τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο νὰ τ᾿ ἀκούσῃ ὅλος ὁ κόσμος.

Μετά την προσφυγή της Εκκλησίας στο ΣτΕ, Ιεράρχης ζητά έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας

Έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας ζητά ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος

ROMFEA.GR | Επιστολή στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο απέστειλε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος για το μάθημα των Θρησκευτικών.
''Ἡ τοποθέτηση τῆς Ἱεραρχίας κρίνεται ἀπαραίτητη μετά τήν ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, μέ τήν ὁποία ἀκυρώνονται οἱ ἀποφάσεις τῶν Ὑπουργῶν Παιδείας κ. Ν. Φίλη καί κ. Κ. Γαβρόγλου'' αναφέρει μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος στην επιστολή του.
Σε άλλο σημείο ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος τονίζει: ''ὁ μήνας
Ὀκτώβριος τῆς τακτικῆς Ἱεραρχίας εἶναι πολύ μακρυά καί εἶναι δυνατόν μή ὑπάρχοντος ἐγκαίρου ἐνδιαφέροντος καί ἀντιδράσεως ἀπό πλευρᾶς Ἐκκλησίας, νά διευκολυνθεῖ τό Ὑπουργεῖο στή συνέχιση τῆς ἰδίας τακτικῆς''.

Αρχιμ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ο Αναστάς Θεάνθρωπος και ο αλλοτριωμένος άνθρωπος

Ο ΑΝΑΣΤΑΣ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΤΡΙΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Αρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Πατρών, Δρος Θεολογίας

Ο Σαρκωθείς Λόγος του Θεού Πατρός αναστήθηκε. Αυτό το γεγονός είναι αναμφισβήτητο. Είναι γεγονός οντολογικό, ιστορικό, υπαρξιακό. Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος αναφωνεί: "Νυνί δέ Χριστός εγήγερται εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων" (Α΄Κορ. 15, 16).

Την Ανάσταση του Θεανθρώπου Κυρίου επιβεβαιώνουν:

Η ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ

Toῦ Μητρ. Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου

 

ΣHMEPA, αγαπητοί μου, η Eκκλησία μας εορτάζει την εορτή της Zωοδόχου Πηγής. H εορτή αυτή ανήκει στις λεγόμενες κινητές εορτές του εκκλησιαστικού έτους.
    Kινητές λέγονται οι εορτές του Tριωδίου και του Πεντηκοσταρίου, που έχουν ως κέντρο την ημέρα του Πάσχα. Tο Tριώδιο (10 εβδομάδες, δηλαδή 70 ημέρες) προηγείται της Kυριακής του Πάσχα, το δε Πεντηκοστάριο (7 εβδομάδες, δηλαδή 50 ημέρες) ακολουθεί. Oι εορτές αυτές ονομάζονται κινητές, γιατί δεν έχουν σταθερά ημερομηνία, εν αντιθέσει με τις άλλες εορτές του εκκλησιαστικού έτους που έχουν σταθερά ημερομηνία και λέγονται ακίνητες. Tών κινητών εορτών η ημερομηνία κάθε χρόνο αλλάζει. Eξαρτάται από την ημερομηνία του Πάσχα. Όταν το Πάσχα είναι πρώιμο, έρχονται και αυτές ενωρίτερα· όταν το Πάσχα είναι όψιμο, αυτές έρχονται αργότερα.
    H εορτή της Zωοδόχου Πηγής εορτάζεται την Παρασκευή της Διακαινησίμου, δηλαδή την εβδομάδα που ακολουθεί αμέσως μετά το Πάσχα. Mετά την Aνάστασι είναι η πρώτη εορτή του Πεντηκοσταρίου. Eορτάζεται την ωραία εποχή της ανοίξεως μέσα στο κλίμα της πασχαλινής χαράς και αγαλλιάσεως.

«Άγιε Γέροντα Παΐσιε, πότε πιάνει η κατάρα και πως απαλλάσσεται κάποιος από αυτήν;»

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Με ρώτησε κάποιος: « Αυτό που ψάλουμε την Μεγάλη Σαρακοστή, το “ Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, τοις ενδόξοις της γης “, γιατί το λέμε, αφού είναι κατάρα; « Όταν κάνουν επιδρομή οι βάρβαροι, του είπα, και πάνε
να καταστρέψουν στα καλά καθούμενα έναν λαό και ο λαός προσεύχεται να τους βρουν κακά, δηλαδή να σπάσουν τα αμάξια τους, και τα άλογά τους να πάθουν κάτι, για να εμποδισθούν, καλό είναι ή κακό; Αυτό εννοεί. Να τους έρθουν εμπόδια. Δεν είναι ότι καταριούνται ».

– Γέροντα, πότε πιάνει η κατάρα;

– Η κατάρα πιάνει, όταν υπάρχη στη μέση αδικία. Αν λ.χ. κάποια κοροϊδέψη μια πονεμένη ή της κάνει ένα κακό και η πονεμένη την καταρασθή ,πάει, χάνεται το σόι της. Όταν δηλαδή κάνω κακό σε κάποιον και εκείνος με καταριέται , πιάνουν οι κατάρες του. Επιτρέπει ο Θεός και πιάνουν, όπως επιτρέπει λ.χ. να σκοτώση ένας κάποιον άλλον. Όταν όμως δεν υπάρχη αδικία, τότε η κατάρα γυρνά πίσω σε αυτόν που την έδωσε.

– Και πως απαλλάσσεται κάποιος από την κατάρα;

Ο Φλωρίνης Θεόκλητος, ένας αμετανόητος υποστηρικτής και “ντελάλης” της οικουμενιστικής κακοδοξίας!

   Αὐτὲς τὶς ἅγιες μέρες ὁ μητροπ. Φλωρίνης Θεόκλητος κατέδειξε, ἄλλη μιὰ φορά, τὸ μέγεθος τῆς ἀλλοιώσεως τῶν ὀρθοδόξων συνειδήσεων ἀπὸ τὸν λοιμώδη οἰκουμενιστικὸ ἰό, καὶ δὴ τῆς συνειδήσεως τῶν Ποιμένων καὶ Ἐπισκόπων.

   Πασχαλιάτικα εἴδαμε ἀναρτημένο βίντεο μὲ πρόσφατη ὁμιλία τοῦ κ. Θεόκλητου, μὲ τὴν ὁποία ἀποδεικνύεται ὅτι ἐκεῖνοι ποὺ πρῶτοι προστατεύουν τὴν Οἰκουμενιστικὴ παναίρεση, καὶ κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον τὴν εἰσάγουν-ἐμπεδώνουν στὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, εἶναι οἱ Ποιμένες· δηλαδὴ ἐκεῖνοι ποὺ ἔπρεπε νὰ τὴν ἀποκρούσουν, νὰ τὴν ἀνατρέψουν καὶ νὰ τὴν ἐκδιώξουν.

Οι «δαίμονες του Καιρού δικαιώνονται…» (;;;)

«Ὁ “Kαιρὸς” δικαιώνεται…»

Τὸ διαβάσαμε καὶ δὲν πιστεύαμε στὰ μάτια μας. Μὲ ἡμερομηνία 27 Μαρτίου, μὲ ἀφορμὴ τὴ γνωστοποίηση τῆς ἀποφάσεως τοῦ Συμβουλίου της Επικρατείας ποὺ ἀπορρίπτει τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο τοῦ Θεολογικοῦ Συνδέσμου «Καιρός», μέλη τοῦ ὁποίου συνέταξαν τὸ συγκεκριμένο Πρόγραμμα, ἐξέδωσε σχετικὴ ἀνακοίνωση μὲ τὸν τίτλο «Ὁ “Kαιρὸς” δικαιώνεται…». Τίτλο ποὺ χρησιμοποιοῦμε καὶ στὸ σχόλιό μας.

  

   Μείναμε ἄναυδοι. Διότι γράφουν ὅτι ὁ «Καιρὸς» «αἰσθάνεται δικαιωμένος ἀπέν­αντι στὴ θεολογικὴ ἐκπαιδευτικὴ κοινότητα γιὰ τὴν ἐπιλογή του νὰ ὑπερασπιστεῖ –ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς ἱδρύσεώς του– μὲ θεολογικὰ καὶ παιδαγωγικὰ ἐπιχειρήματα τὴν ἀνάγκη ἀναβάθμισης τῆς θρησκευτικῆς ἐκπαίδευσης στὴ χώρα μας».

Μιά στιγμή τοῦ Πάσχα...

Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΡΩΣΟΥ ΑΣΚΗΤΟΥ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Τι χωρίζει το φως από το σκοτάδι, τη χαρά από τη λύπη, τη ζωή από το θάνατο, το καλό από το κακό;

Φαίνονται αντίθετα και μακρινά το ένα από το άλλο, στην ουσία όμως τα χωρίζει μονάχα μια πολύ λεπτή κλωστή, μια λέξη, ένα άγγιγμα, μια στιγμή.

Μια τέτοια στιγμή στάθηκε μοιραία και για τη ζωή του Θωμά, του κεντρικού ήρωα αυτής της Ιστορίας, που αγγίζει τα όρια τον φανταστικού κι όμως είναι τοσο αληθινή. Βέβαια δεν ήταν καθόλου τυχαία αλλά ήταν μια στιγμή του Πάσχα, που θα πει πέρασμα, μετάβαση. Πάσχα είπανε και οι Εβραίοι όταν βγήκαν από τη δουλεία της Αιγύπτου πηγαίνοντας προς τη γη της Επαγγελίας, την ελευθερία, τη χαρά. Ένα τέτοιο πέρασμα έγινε και στην ψυχή αυτού του ανθρώπου που αφέθηκε ολοκληρωτικά στα χέρια του νοητού Μωϋσή της, του Ιησού Χριστού, να την οδηγήσει εκεί που μόνο Εκείνος ξέρει και μπορεί.

Ἐπισημάνσεις καὶ ἐρωτήματα περὶ εὐσεβείας

Γράφει ο Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Τὸν τελευταῖο καιρὸ ἔχουν πληθύνει τὰ σχόλια καὶ οἱ ἀναφορὲς περὶ ὑπάρξεως εὐσεβῶν ἐπισκόπων, ἱερέων καὶ μοναχῶν, ποὺ καταδικάζουν μὲν τὸν Οἰκουμενισμὸ ὡς αἵρεση, ἔχουν ὅμως ἐκκλησιαστική –καὶ ὄχι μόνο– κοινωνία μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές. Ὅσοι ἀποδίδουν τὸν χαρακτηρισμὸ «εὐσεβής» σ’ αὐτοὺς τοὺς κληρικούς, ξεχνοῦν ἐπιμελῶς νὰ προσδιορίσουν, τί σημαίνει αὐτὸς ὁ ὁρισμός «εὐσεβής», μὲ ποιά κριτήρια ὁριοθετεῖται, καὶ ποιός ἀποδίδει τὰ κριτήρια αὐτά; Ἔτσι προκαλεῖται περισσότερη σύγχυση στὸ ἤδη τελούμενο ἐν συγχύσει ποίμνιο. Διότι, ἂν εὐσεβὴς εἶναι καὶ αὐτὸς ποὺ δὲν κοινωνεῖ, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ποὺ κοινωνεῖ μὲ τοὺς αἱρετικούς –διότι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι αἵρεση, κανεὶς δὲν μπορεῖ πιὰ νὰ τὸ ἀρνηθεῖ– τότε οἱ λέξεις καὶ οἱ πράξεις ἔχουν χάσει τὸ νόημά τους, ἀφοῦ ὅ,τι καὶ νὰ κάνει ἀπ’ τὰ δύο ὁ πιστὸς εἶναι εὐσεβής! Καὶ φυσικά, ἀναδεικνύεται ὡς λογικὸ τὸ ἐρώτημα, γιατὶ νὰ διακόψει καὶ ὁ πιστὸς τὴν κοινωνία μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς καὶ νὰ βιώσει τὸ μαρτύριο τῆς ἀποτειχίσεως, ἀφοῦ θέμα εὐσεβείας δὲν τίθεται; Τὸ ποίμνιο λοιπὸν διχάζεται καὶ οἱ πολλοὶ ἀποφασίζουν νὰ παραμείνουν στὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τὴν αἵρεση, ἀνεξαρτήτως τῶν τραγικῶν ἐπιπτώσεων ποὺ αὐτὴ ἐπιφέρει (καὶ ἔχει πρωτίστως σχέση μὲ τὴν σωτηρία ἑκάστου).

ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ΜΟΝΑΧΗΣ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ κ. ΜΑΚΑΡΙΟΝ

Ἡ  μοναχὴ  Μακαρία  ἦταν  στην  Ἱερὰ Μονὴ  Κηρύκου  καὶ  Ἰουλίττης  Σιδηροκάστρου  καὶ μετὰ πῆγε στὴν ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΥΜΕΡΑ στὴν Μακρυνίτσα (Σιδηροκάστρου)

ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ

ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ κ. ΜΑΚΑΡΙΟΝ

ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. ΑΜΗΝ.

Σιδηρόκαστρο, Μ. Τρίτη 3 Ἀπριλίου 2018

Κύριε Μακάριε,

Ἐδῶ καὶ δεκαετίες, ἀλλὰ κυρίως μετὰ τὴν ψευτοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, ἐσεῖς καὶ οἱ ὑπόλοιποι Ἐπίσκοποι, πάσχοντες ἀπὸ ἄνοια Πίστεως, ὡς συνειδητοὶ οἰκουμενιστές, κωφεύετε στὴν διαστρέβλωση τῶν δογμάτων καὶ τῆς Πίστεως καὶ παράλληλα διατηρεῖτε ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς παναιρετικοὺς ἀντιπροσώπους τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀποδίδοντας μία «ἄτιμον τιμήν» στὸν πατριάρχη ΚΠόλεως κ. Βαρθολομαῖο Ἀρχοντώνη καὶ προωθεῖτε δουλικῶς καὶ αἰσχρῶς τὴν Παναίρεση, τὴν ὁποία αὐτὸς καὶ οἱ συνεργάτες του κηρύττουν. Ὑποστηρίζετε καὶ ἀκολουθεῖτε ἕναν ἄνθρωπο καταχραστὴ τῆς Θείας Οἰκονομίας, τῶν Ἁγίων Πατέρων, καὶ τῶν Ἁγίων Συνόδων, διαστρεβλώνοντας αὐτὸς καὶ ἐσεῖς «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» τὴν εὐαγγελικὴ διδασκαλία καὶ λυμαίνοντας τὸν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου.

Δήλωση αποτειχίσεως προς τον Μητρ. Εδέσσης κ. Ιωήλ

 

 Ἄλλη μιὰ ἀποτείχιση τῆς μοναχῆς Μαριάμ,  ἡ ὁποία ἦταν στὸ Ἱερὸ Ἡσυχαστηριον «Ἑπταρυθμος Χάρις» στὴν Λεπτοκαριὰ Γιαννιτσῶν, ποὺ ἀνήκει στὴν Μητρόπολη Ἐδέσσης. Διακόνησε ἐπὶ 27 ἔτη τὸν Μακαριστὸ Μοναχὸ Μελέτιο Αϊβατζίδη ποὺ ἀπὸ τὰ 11 ἕως τὰ 94 ἔτη ἦταν τυφλὸς καὶ ἀνέθρεψε 2.000 παιδιά (ὀρφανά).

ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ

ΕΔΕΣΣΗΣ - ΠΕΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΛΜΩΠΙΑΣ  κ. ΙΩΗΛ

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ 3-04-2018 

         

         Ἐδῶ καί  πάνω ἀπό ἕναν ὁλόκληρο αἰῶνα, ἡ Ἐκκλησία μας μαστίζεται ἀπό μία παναίρεση, σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Ἰουστίνο Πόποβιτς, πού λέγεται Οἰκουμενισμός. Αὐτή τήν παναίρεση τήν ἔχετε ἀποδεχθεῖ ὅλοι σχεδόν οἱ Πατριάρχες, Ἱεράρχες, Ἀρχιεπίσκοποι, ἐπίσκοποι, κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί.  Ἔπεσαν πλέον τά ὅρια πού ἔθεσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καί δέν ὑπάρχει ὁριοθετική γραμμή μεταξύ αἱρέσεως καί Ἐκκλησίας, μεταξύ ἀληθείας καί πλάνης. Ἔχετε ἀποδεχθεῖ ἅπαντες ὅτι ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεως δέν βρίσκεται στήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία μας, δηλαδή τήν Ὀρθοδοξία, ἀλλά ἀναγνωρίσατε τίς διάφορες παρασυναγωγές ὡς Ἐκκλησίες, οἱ ὁποῖες κατέχουν μέρος τῆς ἀληθείας καί μαζί μέ τήν Ὀρθοδοξία ἀποτελοῦν ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία, δηλαδή ὅλες μαζί ἀποτελοῦν τήν Ἐκκλησία. Τήν παναίρεση αὐτή τήν  διδάσκετε πλέον «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ, τήν ἐφαρμόζετε στήν πρᾶξη κοινωνοῦντες παντοιοτρόπως μέ τούς αἱρετικούς, μέ συμπροσευχές, ἀνταλλαγές ἐπισκέψεων, συνεργασίες σέ ποιμαντικό καί κοινωνικό ἐπίπεδο, θέτοντας ἔτσι τόν ἑαυτόν σας ἐκτός Ἐκκλησίας. Τελευταῖα στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης, στήν λεγομένη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, πού στήν οὐσία ἦταν μία ληστρική ψευδοσύνοδος, ρίξατε τήν ταφόπλακα τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τά ὅσα βλάσφημα καί ἀκατονόμαστα ἀποφασίσατε καί ὑπογράψατε ἐκεῖ.

Δύο αδέλφια στον Χριστό …

Δύο αδέλφια κατά σάρκαν, εντάχθηκαν στο τάγμα των αγγέλων σε διάστημα 10 ημερών. Ο μοναχός Δανιήλ στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους και η μοναχή Πουλχερία στο Δοχειαρίτικο μετόχι, την Ιερά Μονή Θεοσκεπάστου στο Σοχό.

Δύο αδέλφια κατά σάρκαν, εντάχθηκαν στο τάγμα των αγγέλων σε διάστημα 10 ημερών. Ο μοναχός Δανιήλ στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους και η μοναχή Πουλχερία στο Δοχειαρίτικο μετόχι, την Ιερά Μονή Θεοσκεπάστου στο Σοχό.

Κυριακή των Βαΐων, 1η Απριλίου 2018 στην Ιερά μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους γίνεται η κουρά του μοναχού Δανιήλ.

Τρίτη 10η Απριλίου 2018 στην Ιερά Μονή Θεοσκεπάστου, μετόχιον της Ιεράς μονής Δοχειαρίου Αγίου  Όρους, γίνεται η κουρά της Πουλχερίας μοναχής.

Δύο αδέλφια κατά σάρκαν, εντάχθηκαν στο τάγμα των αγγέλων σε διάστημα 10 ημερών.

Πώς να περιγραφούν με λόγια τα συναισθήματα του Γέροντα Γρηγόριου, που τέλεσε τις κουρές δύο παιδιών που προσευχήθηκε για να έρθουν στην ζωή, έζησε τις αγωνίες τους και τις ανησυχίες των νεανικών τους χρόνων, τα συμβούλεψε, τα καθοδήγησε, τα πόνεσε και τώρα τα κάνει υπηρέτες του Θεού.

Ανείπωτη χαρά πλημύριζε και τις καρδιές των γονέων και αδελφών των νεοκαρέντων μοναχών.

Δόξα στον Θεό πάντων ένεκεν.

Πως λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι

Ἅγιος Παΐσιος

  -Γέροντα, ποιοι νόμοι λέγονται πνευματικοί;

  -Θα σου εξηγήσω: Όπως στην φύση υπάρχουν οι φυσικοί νόμοι, έτσι και στην πνευματική ζωή υπάρχουν οι πνευματικοί νόμοι.

   Ας πούμε, όταν πετάη κανείς ένα βαρύ αντικείμενο ψηλά, με όσο περισσότερη ορμή και όσο πιο ψηλά το πετάξη, με τόσο μεγαλύτερη δύναμη θα πέση κάτω και θα συντριβή. Αυτός είναι φυσικός νόμος.

  Στην πνευματική ζωή, όσο περισσότερο υψώνεται κανείς με την υπερηφάνειά του, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η πνευματική του πτώση και ανάλογα με το ύψος της υπερηφανείας του θα συντριβή. Γιατί ο υπερήφανος ανεβαίνει, φθάνει σε ένα σημείο και μετά πέφτει και σπάζει τα μούτρα του – «ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται». Αυτός είναι πνευματικός νόμος.

   Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στους φυσικούς και στους πνευματικούς νόμους:

    Ενώ οι φυσικοί νόμοι δεν έχουν σπλάχνα και ο άνθρωπος δεν μπορεί να τους αλλάξη, οι πνευματικοί νόμοι έχουν σπλάχνα και ο άνθρωπος μπορεί να τους αλλάξη, γιατί έχει να κάνη με τον Δημιουργό και Πλάστη του, τον Πολυεύσπλαχνο Θεό. Αν δηλαδή καταλάβη αμέσως το ανέβασμα της υπερηφανείας του και πη: «Θεέ μου, εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου και υπερηφανεύομαι συγχώρεσέ με!», αμέσως τα σπλαχνικά χέρια του Θεού τον αρπάζουν και τον κατεβάζουν απαλά κάτω, χωρίς να γίνη αντιληπτή η πτώση του.

Να χαρείς μαζί με την Παναγία την Ανάσταση του Χριστού

«Οψέ Σαββάτων, τη επιφωσκούση εις μίαν σαββάτων, ήλθε Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία θεωρήσαι τον τάφον. Και ιδού σεισμός εγένετο μέγας, άγγελος γαρ Κυρίου, καταβάς εξ ουρανού, προσελθών απεκύλισε τον λίθον από της θύρας και εκάθισε επάνω αυτού…» (Ματθ. κη 1-2).

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

     Συλλογίσου αγαπητέ, ότι έχουμε χρέος να συγχαρούμε με την Παναγία Παρθένο, που όταν είδε τον Υιό και Θεό της ότι αναστήθηκε, γέμισε αμέσως από τόση μεγάλη χαρά όσο μεγάλη ήταν και η θλίψη που δοκίμασε στα Πάθη του.
Οι πόνοι και οι θλίψεις της μετριούνται με τη γνώση που είχε για την άπειρη αξιότητα του ενσαρκωμένου Λόγου, και από την αγάπη της σ’ αυτόν, όχι μόνο σαν Θεό, και σαν γέννημα των σπλάγχνων της, αλλά σαν μονογενή Υιό της και επειδή αυτή μόνη ήταν μητέρα του χωρίς πατέρα. Όλα αυτά δεν άφηναν την αγάπη της να μοιρασθεί σε άλλα πράγματα, αλλά την πολλαπλασίαζαν μόνο στο γλυκό της Υιό.
Επειδή λοιπόν τον γνώριζε περισσότερο, τον αγαπούσε και περισσότερο, απ’ όσο τον γνώριζαν και τον αγαπούσαν όλοι οι άγγελοι στον ουρανό. Επομένως μπορούμε να πούμε, ότι η Παναγία
Παρθένος έπασχε στο Πάθος του Υιού της περισσότερο από όσο έπασχαν όλα μαζί τα κτίσματα· κι ότι η λύπη της δεν συγκρίνεται με καμιά άλλη, παρά μόνο τη λύπη, που δοκίμασε ο αγαπημένος της Ιησούς. «Και τη δική σου ψυχή θα διαπεράσει ρομφαία» (Λουκ. 2,35).

Η χαρά τους για την εμπέδωση του Οικουμενισμού ...δεν κρύβεται!

 Πασχάλιες επισκέψεις των ξένων δογμάτων στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων

Τήν Τρίτην τῆς Διακαινησίμου, 28ην Μαρτίου / 10ην Ἀπριλίου 2018, ἔλαβον χώραν αἱ ἐπισκέψεις τῶν ξένων Δογμάτων εἰς τό Πατριαρχεῖον ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Πάσχα αὐτoῦ, συμφώνως πρός καθιερωθεῖσαν τάξιν, τήν διευκολύνoυσαν τήν εἰρηνικήν προσκυνηματικήν συνύπαρξιν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν. [σ.σ.: Ὅ,τι κακῶς καθιερώθηκε στὸ παρελθόν, σήμερα μετὰ ἀπὸ τόσες διαμαρτυρίες, ἔπρεπε νὰ σταματήσει. Ἐὰν βέβαια, αὐτοὶ οἱ "ὀρθόδοξοι" Ποιμένες, εἶχαν φόβο Θεοῦ καὶ σέβονταν τὸν Ὀρθόδοξο Λαό].

Αἱ ἐπισκέψεις αὗται ἔλαβον χώραν κατά τήν ἑξῆς σειράν:

Ο Άγιος Ραφαήλ και το «ενωτικό» συλλείτουργο στην Αγία Σοφία

.

   Τό ἔτος 1452 μ.Χ. τό Ἔθνος ὑπέστη μία μεγάλη δοκιμασία· τήν «ψευδοένωση»τῶν ἐκκλησιῶν.  Στήν Κωνσταντινούπολη, στίς 12 Δεκεμβρίου 1452, μέ πρωτοβουλία τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (εἶχε τήν ἀπατηλή ἐντύπωση ὅτι ἔτσι ἐξυπηρετοῦσε τό ἔθνος, ξεχνώντας ὅτι ὁ μόνος φίλος καί ἀνίκητος σύμμαχος εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Σωτῆρας Χριστός) γίνεται «ἑνωτική λειτουργία», παρόντος τοῦ καρδιναλίου Ἰσιδώρου (ἀπεσταλμένου τοῦ πάπα).

Άγιον Όρος • Ακολουθία Αναστάσεως • Mount Athos • Resurrection

1η-2η H ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ -Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ