Το περασμένο Σάββατο (27-7-19), το βράδυ,
παραμονή του «τιμητικού» μνημοσύνου για τον Θεολόγο στον Άγιο Αχίλλιο της
Λάρισας, ο δεσπότης τα παράτησε όλα και όλους σύξυλους και έφυγε για την Λαμία.
Κοιμήθηκε ο γέροντάς του Νικόλαος πριν λίγες ώρες..
Τύψεις μου γεννήθηκαν… Λέγανε πως δεν έχει
αισθήματα, σκληρόκαρδος…! και να, τώρα, στο άγγελμα του θανάτου του προσφιλούς Νικολάου,
έσπευσε να βρίσκεται από τις πρώτες ώρες
δίπλα στο σκήνωμά του!!!
Δεν μπορούσα να βρω άκρη και ζήτησα την
βοήθεια έμπειρου δεσπότη που γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Γιατί τόση
βιασύνη, η τόσο η μεγάλη αγάπη τον έκανε να βάλει φτερά στα πόδια για νά ΄ναι
δίπλα στο σκήνωμα; Η απάντηση καίρια «Εσείς τόσα χρόνια αδέσποτοι είσαστε, τώρα
χωρίς δεσπότη δεν κάνετε; Είχατε αντ’ αυτού τον Αχίλλιο Τσούτσουρα του
Ιγνατίου, που σας κυνηγούσε στα δικαστήρια. Μαθαίνω ότι σας διορίζει ψάλτες,
σας παντρεύει, σας κηδεύει, σας κάνει
και εκδρομές και βλέπω σιγά σιγά
ειρηνεύετε και συναγάλλεσθε…αν δεν βολεύεστε.! Να είστε ευχαριστημένοι που δεν ανέθεσε το
μνημόσυνο του Θεολόγου στο «γέροντα Νικόδημο Γαλιάτσο» μου είπε ειρωνικά και
αινιγματικά συνάμα, ως γνώστης πολλών εκ των έσω.
Εκείνος γέλασε, αισθάνθηκα σαν ηλίθιος για να
μου πει: «Το σκήνωμα πήγε για ταρίχευση και θα ήταν στο Ναό την Κυριακή. Ο δικός σας πήγε να ετοιμάσει το
διαμέρισμα του κοιμηθέντος και τα διαδικαστικά της σφράγισης. Έπρεπε να είναι
ένα έμπιστο πρόσωπο στον μακαριστό για να χειριστεί και να διευθετήσει κάποια ευαίσθητα πράγματα και τα της κηδείας, και
ως τέτοιο επιστρατεύτηκε το πνευματικοπαίδι του, που γνωρίζει και νομικά…».
Αμήχανος τον ρώτησα γιατί;
ποιόν περίμεναν; και γιατί τόση βιασύνη; Ξαναγέλασε και μου είπε, πως την
επομένη θα περίμεναν τον τοποτηρητή και τις αρχές για να σφραγίσουν το
διαμέρισμα. Άρα, λέω εγώ, προσπαθώντας να αποδείξω ότι δεν είμαι ηλίθιος, ότι θα έπρεπε να γίνει βιαστικά μέσα
στο Σαββατόβραδο!!!!
Εισπράττω ένα, «μπράβο
ξεφτέρι μου», και με ρωτά πριν κλείσει το τηλέφωνο…
«Ξεχάσατε ότι πριν από ένα χρόνο που σφράγιζαν
το διαμέρισμα του Ιγνατίου, θυμάσαι ποιος ήταν τοποτηρητής; Έχει αποκτήσει εμπειρία
τώρα.
«Αφορμή ψάχνετε εσείς για εξέγερση…να βάλετε φωτιά και στη Λαμία. Δεν φτάνει που είχατε ταράξει τον μακαρ.
Δαμασκηνό, ως τοποτηρητή Λαρίσης τότε και άφησε ψυχολογικά ακόμα στη Χαριτίνη».
Ποιόν θα βάλετε δεσπότη στην
Λαμία; «Τηλεφώνησέ μου σε ένα μήνα να σου πω, είναι πολλοί οι μνηστήρες. Τι να
τον κάνω; Βιάστηκε να γίνει δεσπότης, τον
καθησύχαζαν οι δικοί του, το πονηρό περιβάλλον, ότι δεν υπάρχετε οι Θεολογικοί…για
να τον απομακρύνουν από επίζηλες μητροπόλεις, δεν σκέφτηκε πλέον και δεν
υπολόγισε εσάς τους «Ταλιμπάν», θα
μπορούσε να τον έκανε Γλυφάδος να
γλυτώναμε από τον Αντωνάκη…»