Gianna Jessen, επέζησα από έκτρωση
Η Gianna Jessen, αν όλα πήγαιναν όπως είχαν σχεδιάσει οι γιατροί και
οι βιολογικοί της γονείς, σήμερα δεν θα ζούσε. Είχαν αποφασίσει να
υποβάλλουν σε έκτρωση το έμβρυο στο οποίο θα μεγάλωνε η Gianna. Ωστόσο,
κάτι δεν πήγε καλά και η Gianna επέζησε. Σήμερα, ταξιδεύει σε όλο τον
κόσμο και με τους λόγους που εκπονεί, λόγους όπως αυτόν που θα
παρακολουθήσετε, μεταδίδει το μήνυμα ότι η έκτρωση είναι λάθος.
Επιθυμία της είναι να αποτρέψει τις γυναίκες και τις περισσότερες φορές
και τους άνδρες που εξαναγκάζουν τις γυναίκες σε άμβλωση, να μην μπουν
στην διαδικασία αυτή.Επίσης, σκοπός των ομιλιών της, αλλά και της συγκεκριμένης ανάρτησης δεν είναι να κάνει τις εκατομμύρια γυναίκες που υπέβαλαν το έμβρυο τους σε έκτρωση να νιώσουν άσχημα για την πράξη τους, αλλά να αντιληφθούν το λάθος τους και να μην το επαναλάβουν.
Η παραδοχή μιας λάθος πράξης και η συγχώρεση είναι αρετές.
Κανείς δεν είναι τέλειος, όλοι κάνουν λάθη, ακόμα και αυτό το λάθος που έχει να κάνει με την απόφαση να στερηθεί μια ζωή. Το κακό ξεκινάει από τη στιγμή που δεν αντιλαμβανόμαστε ή δεν θέλουμε να καταλάβουμε το λάθος που κάναμε και το επαναλαμβάνουμε. Αναμφίβολα το θέμα της έκτρωσης είναι ένα άκρως λεπτό θέμα.
Εγώ προσωπικά κρατάω τη φράση στο τρίτο λεπτό (3.00) του δεύτερου βίντεο και θα κάνω κάθε προσπάθεια να ακολουθήσω την συμβουλή της, μία συμβουλή ζωής.
Η βιολογική μου μητέρα 7,5 μηνών έγκυος έκανε έκτρωση.. όμως Έζησα!
Η βιολογική μου μητέρα, 7.5 μηνών έγκυος έκανε έκτρωση... όμως Έζησα!
Μια συγκλονιστική μαρτυρία.
Χαίρετε. Ονομάζομαι Gianna Jessen.
Είμαι υιοθετημένη και η βιολογική μου μητέρα ήταν δεκαεφτά χρονών, όταν αποφάσισε να κάνει έκτρωση.
Ήταν τότε
εφτάμισι μηνών έγκυος και ο γιατρός τη συμβούλευσε να κάνει αυτό, που
ονομάζεται saline abortion (αντικατάσταση του αμνιακού υγρού με αλατούχο
διάλυμα, που καίει το παιδί μέσα και έξω). Έτσι η μητέρα μου ανέμενε να
γεννήσει ένα νεκρό παιδί μέσα σε εικοσιτέσσερις ώρες.
Προς μεγάλη έκπληξη και αμηχανία όλων, δεν βγήκα νεκρή σ’ αυτό τον κόσμο αλλά ζωντανή (!), στις 6 Απριλίου του 1977 σε κλινική εκτρώσεων του Λος Άντζελες.
Αυτό δε που
αποτελεί τέλειο συγχρονισμό του ερχομού μου, είναι ότι ο μαιευτήρας που
ενεργούσε την έκτρωση ήταν εκτός υπηρεσίας εκείνη τη στιγμή κι έτσι δεν
του δόθηκε η ευκαιρία να ολοκληρώσει το σχέδιό του, που ήταν ο
τερματισμός της ζωής μου.
Την στιγμή αυτή
που σας μιλώ, βρίσκομαι σ’ ένα όμορφο κυβερνητικό κτίριο και ξέρω ότι
στην εποχή που ζούμε δεν είναι πολιτικά σωστό να πεις το όνομα του
Χριστού σε μέρη σαν κι αυτό.
Το να Τον φέρεις σε τέτοιες συναντήσεις, μπορεί
να κάνει τους άλλους να νοιώσουν τρομακτικά άβολα. Αλλά... δεν επιβίωσα
για να κάνω τον καθένα να νοιώθει άνετα. Επιβίωσα για να ανακατεύω τα
πράγματα λίγο και αυτό το απολαμβάνω!
Και έτσι βγήκα
ζωντανή, όπως ήδη είπα, μετά από δεκαοκτώ ώρες. Έπρεπε να ήμουν τυφλή,
έπρεπε να ήμουν καμένη, έπρεπε να ήμουν νεκρή. Και δεν είμαι!
Ξέρετε τι εκπληκτική δικαίωση είναι το γεγονός ότι
ο μαιευτήρας που έκανε την έκτρωση, ήταν υποχρεωμένος να υπογράψει το
πιστοποιητικό γεννήσεώς μου; Έτσι έμαθα ποίος είναι. Για όσους τυχόν
όμως έχουν αμφιβολίες, το πιστοποιητικό γράφει:
«γεννημένη κατά τη διάρκεια εκτρώσεως στο τελευταίο στάδιο της εγκυμοσύνης». Δε νικήσανε!
Έκανα μία
έρευνα για τον άνθρωπο αυτόν και οι κλινικές του είναι η μεγαλύτερη
αλυσίδα κλινικών στις Ηνωμένες Πολιτείες, με μικτά έσοδα 70.000.000
δολάρια το χρόνο. Διάβασα ένα βιβλίο του που έλεγε πως έχει κάνει πάνω
από 1.000.000 εκτρώσεις και θεωρεί αυτό πάθος του.
Σας τα λέω αυτά, Κυρίες και Κύριοι, γιατί
δεν ξέρω αν συνειδητοποιήσατε ότι βρισκόμαστε σε μάχη σ’ αυτόν τον
κόσμο. Είναι μία μάχη μεταξύ της ζωής και του θανάτου. Με ποια πλευρά
είστε;
Έτσι η νοσοκόμα
κάλεσε ασθενοφόρο και με μετέφεραν σε νοσοκομείο. Αυτό είναι πραγματικό
θαύμα, διότι συνήθιζαν τότε (μέχρι το 2002), να τερματίζουν την ζωή
ενός επιβιώσαντος βρέφους, με στραγγαλισμό, ασφυξία, να το αφήνουν να
πεθάνει ή να το πετούν. Το 2002 ο πρόεδρος Bush υπέγραψε νόμο για να
σταματήσει αυτή η συνήθεια. Βλέπετε, παίζουμε εν ου παικτοίς…
Εύχομαι να με
μισούν την ώρα που θα πεθάνω, ώστε να αισθανθώ τον Θεό κοντά μου και να
αισθανθώ πώς είναι να σε μισούν. Και τον Χριστό Τον μισούσαν. Και όχι
ότι επιδιώκω να με μισούν, αλλά ξέρω ότι ήδη με μισούν γιατι κηρύττω
ζωή.
Και η αποστολή μου κυρίες και κύριοι, ανάμεσα σε
πολλά άλλα πράγματα, είναι αυτή. Να δώσω ανθρωπιά σε μια αντιπαράθεση,
που την ταξινομήσαμε με όλα τα άλλα ασήμαντα θέματα και την βάλλαμε να
περιμένει την σειρά της στο ράφι. Αφαιρέσαμε τα αισθήματά μας κυρίες και
κύριοι, γίναμε σκληρότεροι. Το θέλετε πραγματικά αυτό; Πόσο πραγματικά
επιθυμείτε να ρισκάρετε για να πείτε την αλήθεια με αγάπη και
μεγαλοψυχία, να είστε πρόθυμοι να σας μισούν;
Έτσι μετά από αυτό τοποθετήθηκα σε ίδρυμα έκτακτης φροντίδας όπου αποφάσισαν, διότι δεν τους άρεσα και πολύ.
Βλέπετε μισήθηκα από την στιγμή της συλλήψεώς μου από τόσους πολλούς,
αλλά και αγαπήθηκα από ακόμα πιο πολλούς και προπάντων από τον Θεό.
Είμαι κόρη Του. Δεν παίζετε με το κορίτσι του Θεού. Έχω ένα σημάδι στο
μέτωπο, που προειδοποιεί, προσέξτε να είστε καλοί μαζί μου, γιατί ο
Πατέρας μου διοικεί τον κόσμο!
Με πήραν λοιπόν
από το «κακό σπίτι» και με πήγαν σε άλλο, όμορφο σπίτι. Στο σπίτι της
Πένυ. Είπε, ότι τότε ήμουν δέκα επτά μηνών και είχα διαγνωστεί με αυτό
που εγώ θεωρώ δώρο, εγκεφαλική παράλυση, η οποία δημιουργήθηκε από την
έλλειψη οξυγόνου στον εγκέφαλό μου, καθώς προσπαθούσα να επιβιώσω.
Τώρα είμαι
αναγκασμένη να το πω αυτό. Εάν η έκτρωση είναι αποκλειστικά θέμα των
δικαιωμάτων των γυναικών, τότε ποία ήταν τα δικά μου δικαιώματα;
Πώς
δεν βρέθηκε ούτε μία ριζοσπαστική φεμινίστρια, να σηκωθεί και να
φωνάξει για την καταπάτηση των δικαιωμάτων μου την ημέρα εκείνη!
Στην πραγματικότητα η ζωή μου πνιγόταν στο όνομα των δικαιωμάτων της γυναίκας!
Όταν δε ακούω
το αηδιαστικό επιχείρημα ότι πρέπει να κάνουμε εκτρώσεις γιατί το παιδί
ίσως γεννηθεί ανάπηρο, τότε η καρδιά μου γεμίζει από τρόμο...
Υπάρχουν πράγματα κυρίες και κύριοι, τα
οποία θα μπορέσετε να μάθετε μόνο από τους αδύναμους ανάμεσά σας. Και
όταν τους πνίγετε, εσείς είστε αυτοί που χάνετε... Ο Θεός τους
φροντίζει, αλλά εσείς είστε αυτοί που θα υποφέρετε για πάντα...
Και τι
αλαζονεία, τι απόλυτη αλαζονεία! Και έχει γίνει καθεστώς σ’ αυτό τον
κόσμο που ζούμε, οι δυνατοί να εξουσιάζουν τους αδύναμους, να
αποφασίζουν ποιος ζει και ποιος πεθαίνει.
Τι αλαζονεία!
Δεν καταλαβαίνετε, ότι δεν ήσαστε εσείς, που κάνετε την καρδιά σας να
κτυπά; Δεν καταλαβαίνετε, ότι δεν κατέχετε τίποτε από όλη την εξουσία
που νομίζετε ότι κατέχετε; Είναι το έλεος του Θεού που σας στηρίζει
ακόμα και όταν τον μισείτε;
Έτσι κοίταξαν την αγαπημένη μου Πένυ και
της είπαν τα …πολύ ενθαρρυντικά λόγια: η Gianna θα είναι ένα τίποτα!
Αλλά αυτή τους αγνόησε και άρχισε να δουλεύει μαζί μου 3 φορές την
ημέρα, και άρχισα να σηκώνω το κεφάλι μου και μετά έλεγαν η Gianna ποτέ
δεν θα κάνει αυτό, ποτέ δεν θα κάνει το άλλο.
Και όμως στην ηλικία των τρεισήμισι χρόνων, άρχισα να περπατώ με
περπατούρα και ορθοπεδικά στηρίγματα, και στέκομαι εδώ σήμερα μπροστά
σας με ένα μικρό ορθοπεδικό πρόβλημα, χωρίς περπατούρα και ορθοπεδικά
στηρίγματα. Πέφτω με χάρη μερικές φορές και μερικές άλλες άχαρα,
εξαρτάται από την περίπτωση, αλλά εργάζομαι για την Δόξα του Θεού.
Βλέπετε, κυρίες και κύριοι, είμαι πιο αδύναμη από τους περισσότερους από σας, αλλά αυτό είναι το κήρυγμά μου.
Πληρώνω ένα
μικρό τίμημα για να μπορώ να διαλαλώ στον κόσμο και να προσφέρω ελπίδα.
Στην παρανόησή μας για το πώς δουλεύουν τα πράγματα, παρεξηγούμε πόσο
όμορφο μπορεί να είναι το μαρτύριο! Δεν το προκαλώ, αλλά όταν έρχεται ο
Θεός έχει την δυνατότητα να κάνει και τα πιο άθλια πράγματα όμορφα.
Έχω συναντήσει την βιολογική μου μητέρα, έχω συγχωρήσει την βιολογική μου μητέρα, είμαι Χριστιανή.
Είναι πολύ
ταραγμένη γυναίκα και ήρθε σε μία εκδήλωση, που είχα πριν δυο χρόνια,
χωρίς προειδοποίηση και είπε: «Γεια σου, είμαι η μητέρα σου».
Αυτή ήταν μία πολύ δύσκολη μέρα, και
όμως καθώς ανεχόμουν όλα αυτά, πιθανόν να σκεφτείτε ότι ήμουν τρελή,
αλλά καθόμουν εκεί και σκεφτόμουν: «Δεν σου ανήκω. Ανήκω στον Χριστό.
Είμαι το κορίτσι Του, και είμαι πριγκίπισσα! Έτσι δεν έχει σημασία τι
λες, ο θυμός σου, η ταραχή σου και η οργή, δεν είναι δικά μου να τα
φυλάξω, δεν είναι δικά μου να τα κρατάω, και δε θα το κάνω..».
Θα ήθελα προς στιγμήν να μιλήσω κατευθείαν στους άντρες που
είναι σε αυτή την αίθουσα. Άντρες είστε φτιαγμένοι για μεγαλοσύνη.
Είστε φτιαγμένοι για να υψώνετε το ανάστημά σας και να φέρεστε
αντρίκεια. Είστε φτιαγμένοι για να υπερασπίζεστε τις γυναίκες και τα
παιδιά.
Όχι να παραμερίζετε και να στρέφετε το κεφάλι σας στην άλλη μεριά, όταν γίνεται φόνος και
να μην κάνετε τίποτε γι’ αυτό. Δεν είστε φτιαγμένοι για να
εκμεταλλεύεστε εμάς τις γυναίκες και μετά να μας αφήνετε μόνες. Είστε
φτιαγμένοι για να είστε ευγενικοί και χαριτωμένοι και μεγάλοι και
δυνατοί και να στέκεστε ψηλά, διότι άντρες προσέξτε με: Είμαι πολύ
κουρασμένη για να κάνω το δικό σας καθήκον.
Γυναίκες, δεν είστε φτιαγμένες για κακομεταχείριση, δεν
είστε φτιαγμένες να κάθεστε αγνοώντας την αξία και την τιμή σας. Είστε
φτιαγμένες να αγωνίζεσθε γι’ αυτό σε όλη σας την ζωή. Τώρα είναι η
ευκαιρία σας, τώρα θα δείξετε τι άνθρωποι θα είστε. Έχω εμπιστοσύνη
άντρες, ότι θα ανταποκριθείτε στην πρόκληση και θα αρθείτε στο ύψος των
περιστάσεων.
Στους πολιτικούς, που ακούν, ιδιαίτερα στους άντρες, θα
πω το εξής: είστε φτιαγμένοι για μεγαλοσύνη και αφήστε την διπλωματία
στην άκρη. Προορισμός σας είναι να υπερασπίζεστε, ότι είναι σωστό και
καλό. Αυτή η νεαρή κοπέλα που στέκεται στο βήμα σάς λέει: τώρα είναι η
ώρα σας.
Τι είδους
άνθρωποι θέλετε να είστε, άνθρωποι με εμμονή στην δική τους δόξα ή
άνθρωποι με εμμονή στην δόξα Του Θεού; Έφτασε η στιγμή να πάρετε θέση.
Αυτή είναι η δική σας ώρα. Ο Θεός θα σας βοηθήσει, ο Θεός θα είναι μαζί
σας. Σας δίνεται η ευκαιρία να δοξάσετε και να τιμήσετε τον Θεό.
Θα τελειώσω με αυτό:
Μερικοί ίσως είναι ενοχλημένοι διότι μιλώ συνέχεια για τον Θεό και τον Ιησού.
Μα πώς είναι
δυνατόν να περπατώ στην γη, έστω κουτσαίνοντας, και να μην δίνω όλη μου
την καρδιά και το μυαλό και την ψυχή και όλο μου το είναι στον Χριστό
που μου έδωσε την ζωή;
Αν λοιπόν
νομίσετε ότι είμαι ανόητη, αυτό θα είναι άλλο ένα κόσμημα στην κορώνα
που φορώ. Όλος ο σκοπός της ζωής μου είναι να κάνω τον Θεό να χαίρεται.
Ελπίζω μερικά απ’ αυτά που είπα να έχουν νόημα. Απλά βγήκαν μέσα από την καρδιά μου.
Ο Θεός να σας ευλογεί. ~ Gianna Jessen.
«γεννημένη κατά τη διάρκεια εκτρώσεως στο τελευταίο στάδιο της εγκυμοσύνης».
Αξιοπρόσεκτες Θέσεις και Μαρτυρίες για τις ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ
Απόσπασμα βιβλίου «ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΙ Η ΕΛΛΑΣ»
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου ΚαντιώτουΝΕΟΙ ΗΡΩΔΑΙ Τὸ τέλος τοῦ Ἡρῴδη…
O HPΩΔΗΣ ἔσφαξε 14.000 νήπια.
Θα νατριχιάζει καὶ φρίττει ὁ
ἄνθρωπος ὅταν τ᾿ ἀκούῃ. Ἀλλά, ἀδελφοί μου, νὰ μὴν εἴμεθα ὑποκριταί.
Αὐτὸ τὸ ἔγκλημα τοῦ Ἡρώδη γίνεται καὶ σήμερα.Στὴν Ἑλλάδα δὲν εἶνε ἕνας ἢ δύο οἱ Ἡρῶδαι ποὺ ἐκτελοῦν τὸ ἀπαίσιο ἔργο τῆς παιδοκτονίας. Δολοφόνοι ἀθῴων νηπίων εἶνε οἱ ἰατροί. Δὲν λέγω ὅλοι. Ὑπάρχουν ἰατροὶ σεβαστοί, ποὺ τιμοῦν τὸ ἐπάγγελμά τους. Μοιάζουν μὲ τοὺς ἁγίους Ἀναργύρους, τὸν ἅγιο Παντελεήμονα καὶ τοὺς ἄλλους ἁγίους. Ὑπάρχουν ἰατροὶ ποὺ τηροῦν τὴν ὑπόσχεσι τοῦ Ἱπποκράτους, ποὺ λέει· «Ποτέ μὰ ποτέ δὲν θὰ δώσω φάρμακο σὲ γυναῖκα γιὰ νὰ κάνῃ ἔκτρωσι». Τὸν ὅρκο τοῦ Ἱπποκράτους, ποὺ εἶνε ἀρχηγὸς τῶν ἰατρῶν καὶ πατὴρ τῆς ἰατρικῆς, τὸν ἐπαναλαμβάνουν οἱ ἰατροί μας, ὅταν λαμβάνουν τὰ διπλώματά τους. Καὶ ὅμως ὑπάρχουν ἰατροὶ Ἡρῶδαι, ποὺ σφάζουν συνεχῶς νήπια. Οἱ κακοῦργοι αὐτοὶ ἵδρυσαν τὶς λεγόμενες κατ᾿ εὐφημισμὸν γυναικολογικὲς κλινικὲς, οἱ ὁποῖες ἐν ἐσχάτῃ ἀναλύσει εἶνε σφαγεῖα μικρῶν παιδιῶν.
Πρέπει νὰ κλαύσωμε, ἀδελφοί μου. Πρέπει ν᾿ ἀνοίξῃ ἡ γῆ νὰ μᾶς καταπιῇ καὶ ὁ ἥλιος νὰ στείλῃ τὶς ἀκτῖνες του καυστικὲς καὶ νὰ μᾶς κάνῃ κάρβουνο. Πρέπει νὰ σειστοῦν οἱ κορυφὲς τῶν ὀρέων καὶ τὰ ἄστρα τ᾿ οὐρανοῦ νὰ γίνουν ἀστροπελέκια στὶς κεφαλές μας. Διότι ὅλος ὁ κόσμος, ἰδιαιτέρως ἡ μικρή μας πατρίδα, διαπράττει τὸ μεγάλο αὐτὸ ἔγκλημα, τὸ μεγαλύτερο τῶν ἐγκλημάτων.
Πόσες ἐκτρώσεις γίνονται; Ἂν σᾶς βάλω νὰ μετρᾶτε, θὰ φτάσῃ μεσημέρι. Φρῖξον ἥλιε, ἀναστέναξον γῆ. Πάνω ἀπὸ 400.000 ἔμβρυα τὸ χρόνο σκοτώνονται στὴν πατρίδα μας καὶ ῥίχνονται στοὺς ὑπονόμους. Ὅταν ἔγινε σεισμὸς κάτω στὴ Θεσσαλονίκη, πολλοὶ κάτοικοι ἔντρομοι ἄφησαν τὴν πόλι τοῦ ἁγίου Δημητρίου καὶ καμμιὰ διακοσαριὰ ἦρθαν στὴ Φλώρινα. Πέρασαν ἀπὸ τὸ γραφεῖο μου. Ἦταν φοβισμένοι. Προσπάθησα νὰ τοὺς παρηγορήσω καὶ νὰ τοὺς ἐνισχύσω. Κάποιος μοῦ εἶπε· «Δίκαια μᾶς τιμωρεῖ ὁ Θεός». Καὶ μοῦ διηγήθηκε τὸ ἑξῆς περιστατικό.
Kοντὰ στὴ συνοικία ποὺ καθόταν ἔφραξε ὁ ὑπόνομος τῆς πόλεως. Εἰδοποιήθηκε ὁ δῆμος τῆς πόλεως καὶ ἔστειλε συνεργεῖο. Ἦταν καὶ αὐτὸς παρὼν στὸ ἄνοιγμα τοῦ ὑπονόμου. Ἔφριξαν ὅταν βρῆκαν τὴν αἰτία. Μέσα στὸν ὑπόνομο ἦταν 80 κεφαλάκια ἐμβρύων κομματιασμένα! Δίπλα στὸν ὑπόνομο λειτουργοῦσαν τρεῖς γυναικολογικὲς κλινικές, σφαγεῖα φοβερά ποὺ κατασφάζουν τὰ ἀθῷα νήπια τοῦ κόσμου τούτου.
Ἡρῶδαι λοιπὸν εἶνε οἱ ἰατροὶ ποὺ ἀθετοῦν τοὺς ὅρκους τους. Ἀλλὰ Ἡρῶδαι κατὰ μείζονα λόγον εἶνε οἱ μανάδες καὶ οἱ πατεράδες οἱ ὁποῖοι συνεργοῦν στὸ ἔγκλημα αὐτὸ τῆς γενοκτονίας. Μίλησα παλαιότερα στὸ Ἀμύνταιο γιὰ τὸ θέμα αὐτὸ καὶ παρεξηγήθηκα τρομερά. Διότι κάποιοι, ποὺ προσπαθοῦν νὰ κατηγοροῦν τὸν ἐπίσκοπο, διέδωσαν σ᾿ αὐτοὺς ποὺ δὲν ἐκκλησιάστηκαν, ὅτι ὁ δεσπότης στὴν Ἐκκλησία καταράστηκε τὶς γυναῖκες ποὺ κάνουν ἐκτρώσεις. Ὄχι, τέτοιο λόγο δὲν εἶπα ποτέ στὴν ζωή μου. Δὲν καταράστηκα ἄνθρωπο. Εἶπα κάτι ἄλλο. Πόσο ἡ διαφορὰ τῶν λόγων εἶνε σημαντική! Εἶπα τὸ ἑξῆς. Ὅτι ἰατροί, μεγάλοι ἐπιστήμονες, Ἀμερικάνοι, Ἄγγλοι, Γερμανοὶ καὶ Ῥῶσοι ἀκόμη, ποὺ κάνουν πειράματα καὶ ἐξετάζουν τὸν ἄνθρωπο ποικιλοτρόπως, ἀπέδειξαν ὅτι ἡ γυναίκα, ὅταν γεννᾷ, εἶνε ὑγιής· ὅταν ὅμως ἐμποδίζει τὴ γέννα, μὲ φάρμακα ἢ μὲ ἄλλα ἄτιμα μέσα ποὺ δὲν τολμῶ ἐδῶ στὴν ἐκκλησία νὰ τὰ ὀνομάσω ἢ μὲ τὶς ἐκτρώσεις καὶ ἀμβλώσεις, αὐτὴ ἡ γύναικα, ποὺ κάνει τέτοια πράγματα, παθαίνει στὰ μυαλὰ καὶ γίνεται ψυχοπαθής. Καὶ στὴν καρδιὰ ἔχει κάρβουνα ἀναμμένα. Καὶ τὸ χειρότερο, παθαίνει καρκῖνο μήτρας καὶ μαστῶν. Δὲν τὰ λέω ἐγὼ αὐτὰ τὰ πράγματα, ἀλλὰ διαπρεπεῖς ἰατροί, Ἀμερικάνοι καὶ Εὐρωπαῖοι.
Nέοι Ἡρῷδες ὑπάρχουν στὸν κόσμο καὶ σκοτώνουν τὰ παιδιά, ὅπως ἡ Ἡρώδης σκότωσε τὰ νήπια τῆς Βηθλεέμ.
Ὅσοι δὲν μᾶς ἀκοῦνε, δὲν ἀκοῦν τὰ λόγια τοῦ εὐαγγελίου, τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ τὰ σωτήρια, θὰ ἔχουν τὸ τέλος τοῦ Ἡρῴδου. Ὁ Ἡρώδης ὕστερα ἀπὸ τὸ φόνο τῶν παιδιῶν ἔζησε μερικὰ χρόνια καὶ μετὰ ἀῤῥώστησε· ἔπεσε στὸ κρεβάτι. Ἐκάλεσε γιατρούς, πῆρε φάρμακα, ἔκανε μπάνια· δὲν πέτυχε τίποτε. Σκουλήκιασε, βρώμισε. Κανείς δὲν τὸν πλησίαζε. Πέθανε μέσα στὴ βρώμα καὶ τὴν ἀκαθαρσία. Τέτοιο ἦταν τὸ τέλος τοῦ Ἡρώδου. Ἀλλὰ τέτοιο εἶνε καὶ τὸ τέλος ὅλων ἐκείνων ποὺ πᾶνε κόντρα στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὅποιοι πᾶνε κόντρα μὲ τὸ Θεό, θὰ γίνουν στάχτη. Καὶ κόντρα μὲ τὸ Θεὸ πᾶνε ἐκεῖνοι ποὺ σκοτώνουν τὰ ἀθῷα νήπια.
Tὰ ἀνδρόγυνα αὐτὰ νὰ μετανοήσουν, καὶ θὰ βροῦν ἔλεος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Γιατὶ μεγάλο εἶνε τὸ ἔλεός του καὶ ὅλους τοὺς συγχωρεῖ ὁ Θεός. Ἀλλὰ καὶ ὅλοι μας, τὶς ἅγιες αὐτὲς ἡμέρες, νὰ μετανοήσουμε, ἀδελφοί μου. Καὶ νὰ σκοτώσουμε τὸν Ἡρῴδη. Ὅλοι τὸν ἔχουμε μέσα μας. Ἡρῴδης αἱμοβόρος καὶ ἀκάθαρτος, ποὺ τὸν ἔχουμε μέσα στὴν καρδιά μας, εἶνε ὁ παλαιὸς ἄνθρωπος. Ἂς τὸν φονεύσουμε λοιπόν, γιὰ νὰ γεννηθῇ ὁ νέος ἄνθρωπος, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός· ὅν, παῖδες Ἑλλήνων, ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.
