ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ
ΑΙΜΟΒΟΡΟΣ “ΑΡΧΙ-ΛΥΚΟΣ” καί “ΜΟΝΙΑΣ”
του Σεραφείμ Νικολάου
Οἱ παλαιοί “Ποιμένες” προειδοποιοῦν «Ποιμένες πολλοὶ διέφθειραν τὸν ἀμπελῶνά μου͵ ἐμόλυναν τὴν μερίδα μου͵ ἔδωκαν μερίδα ἐπιθυμητήν
μου εἰς ἔρημον ἄβατον· ἐτέθη εἰς ἀφανισμὸν ἀπωλείας͵ δι΄ ἐμὲ ἀφανισμῷ ἠφανίσθη πᾶσα ἡ γῆ͵ ὅτι οὐκ
ἔστιν ἀνὴρ τιθέμενος ἐν καρδίᾳ»
(Ἱερεμ. ιβ’ 10).
[Ἀρχι-Λύκοι]
Ἕνας “καλός” “Ποιμένας” ἐγνώριζε τά λογικά πρόβατά του καί τά φρόντιζε ὅπως ἔπρεπε μέ πολλή ἀγάπη.
Στήν περιοχή ἔπεσαν “Ἀρχι-Λύκοι” βαρεῖς, πού προσπαθοῦσαν νά κατασπαράξουν τά ἀθῶα ἀρνιά του.
Ἐκεῖνος πάντοτε ἀγρυπνοῦσε μέρα καί νύκτα καί δέν ἔβαζε νυσταγμό στά βλέφαρά του.
«Εἰ δώσω ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς μου καὶ τοῖς βλεφάροις μου νυσταγμὸν καὶ ἀνάπαυσιν τοῖς κροτάφοις μου͵...» (Ψαλμ. ρλα’
4)
Χρησιμοποιοῦσε τά ὅπλα του καί ἔστηνε Παγίδες-Δόκανα, ὥστε νά νά συλλάβη κάποια ἀπό αὐτά τά φρικτά καί αἱμοβόρα ζῶα.
[Στήν παγίδα]
Αὐτή τήν περίοδο ἐπέτυχε καί συνέλαβε, σύν Θεῶ, μέ τίς καλοφτιαγμένες παγίδες του ἕναν “Ἀρχι-Λύκο”, δηλαδή ἕναν “Μονιά” (=πρωτότοκο λυκόπουλο, πολύ ἐπικίνδυνο).
Φυσικά, ἀμέσως τόν ἀμπάρωσε πίσω
ἀπό σιδηρόφρακτα κάγκελα μέσα στή
φυλακή.
