Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται στο email – ihsousxristosnika2@gmail.com αυτό που χρειάζεται να αποστείλετε είναι το ονοματεπώνυμο σας, η ιδιότητα και η πόλη διαμονής σας.
Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται στο email – ihsousxristosnika2@gmail.com αυτό που χρειάζεται να αποστείλετε είναι το ονοματεπώνυμο σας, η ιδιότητα και η πόλη διαμονής σας.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ[:Μάρκ. 2,1-12]
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ
«Καὶ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον διεπέρασε, καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. Καὶ ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον. Καὶ ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν, εἶπε τῷ παραλυτικῷ· ‘’Θάρσει, τέκνον, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι’’(: και αφού μπήκε σε ένα πλοίο, πέρασε στην απέναντι όχθη της λίμνης, και ήλθε στη δική Του πόλη, την Καπερναούμ. Τότε Του έφεραν έναν παράλυτο, που τον είχαν βάλει πάνω σ’ ένα κρεβάτι. Και καθώς ο Ιησούς είδε την πίστη που είχε και ο παράλυτος κι εκείνοι που τον μετέφεραν, είπε στον παράλυτο, ο οποίος ανησυχούσε και φοβόταν μήπως οι αμαρτίες του γίνουν εμπόδιο στη θεραπεία του: ‘’Έχε θάρρος, παιδί μου˙ έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου’’)»[Ματθ.9,1-2]
-Ιερά Μονή Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Πυργετού-
Επετειακό βίντεο για τα 20Ο χρόνια, από την απελευθέρωση της Πατρίδας μας, από τον τουρκικό ζυγό και για την προσφορά της εκκλησίας στην εθνική μας παλιγγενεσία.
Στο πόνημα αυτό αξιοποιήθηκε μεταξύ άλλων και οπτικοποιημένο υλικό το οποίο παρήγαγε το Πολεμικό Ναυτικό καθώς και η Χριστιανική Φοιτητική Δράση.
Εάν θέλετε να ενημερωθείτε σχετικά με την Ιερά Μονή Αγίου Νικοδήμου Πυργετού Λαρίσης και να ακροασθείτε τον διαδικτυακό της ραδιοφωνικό σταθμό, μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα http://www.imagnap.grΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ [: Εβρ.1,10-2,3]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Ὃταν δὲ πάλιν εἰσαγάγῃ τὸν πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην, λέγει· καὶ προσκυνησάτωσαν αὐτῷ πάντες ἄγγελοι Θεοῦ. καὶ πρὸς μὲν τοὺς ἀγγέλους λέγει· ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα· πρὸς δὲ τὸν υἱόν· ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος· ῥάβδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς βασιλείας σου (:και όταν θα εισαγάγει ο Πατήρ με δόξα και δύναμη τον Υιό που γεννήθηκε από Αυτόν πριν δημιουργηθεί όλη η κτίση, για να κρίνει την οικουμένη, λέει: “Να Τον προσκυνήσουν όλοι οι άγγελοι του Θεού”. Ο Υιός λοιπόν που έγινε άνθρωπος είναι Κύριος και των αγγέλων· και για τους αγγέλους λέει: “Ο Θεός κάνει τους αγγέλους Του ταχυκίνητους και αιθέριους σαν τους ανέμους, και τους λειτουργούς που Τον υπηρετούν λαμπρούς και δραστικούς σαν την πύρινη φλόγα”.Για τον Υιό όμως λέει: “Ο βασιλικός Σου θρόνος, Θεέ, μένει στερεός και ασάλευτος στους ατέλειωτους αιώνες. Η βασιλική Σου ράβδος είναι ράβδος και εξουσία ευθύτητας και δικαιοσύνης”)»[Eβρ.1,6-8].
Ἐν Κυθήροις τῇ 24ῃ Μαρτίου 2021
Ἀριθ. Πρωτ.: 130
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
(ὑπ’ ἀριθ. 199/2021)
«Ὕπνον ἀπώθου ψυχή, τῆς δεινῆς ῥαθυμίας, καί προθύμως γρηγόρει, πρός τάς θείας ἐντολάς˙ ἐγγίζει ὁ Νυμφίος, λαμπαδηφόρος σπεῦσον, αὐτῷ προσυπαντῆσαι» (Κατανυκτικόν τροπάριον Α’ Ἑβδομάδος Νηστειῶν)
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά˙
Θεία Χάριτι καί εὐδοκίᾳ συνεχίζοντες τόν πνευματικόν ἀγῶνα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἐφθάσαμεν εἰς τήν Θεομητορικο-Δεσποτικήν ἑορτήν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου.
Ιστορικές διευκρινήσεις ως προς το τέλος του Καποδίστρια
Επειδή τα καλοκάναλα της Δημοκρατίας ξεσαλώνουν πάλι μέρες επετειακές που είναι εναντίον του Καποδίστρια και παρουσιάζουν τους δολοφόνους του Μαυρομιχαλαίους σαν τα καημένα θύματα που σκότωσαν έναν δικτάτορα, παραθέτουμε τα κάτωθι σύντομα ιστορικά στοιχεία προς διευκρίνιση και γνώσιν.
Ο Καποδίστριας είχε φυλακίσει στο Ναύπλιο τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, πολιτικό ηγέτη, δημογέροντα και πρωτοπόρο της επαναστάσεως στην Πελοπόννησο, κάτω στη Μάνη. Για τη νομή της πολιτικής εξουσίας η διαμάχη. Η γνωστή ελληνική διχόνοια που φυλάκισε επανειλημμένα και καταδίκασε σε θάνατο και τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη το 1832 αμέσως μετά από τον Καποδίστρια και που η ποινή την τελευταία στιγμή δεν εκτελέστηκε με την παρέμβαση των δικαστών Γεωργίου Τερτσέτη και του Προέδρου Αναστάσιου Πολυζωίδη, για να λάβει κατόπιν χάρη από τον βασιλέα Όθωνα μόλις αυτός ενηλικιώθηκε και ανέλαβε την εξουσία από την Αντιβασιλεία. Διαφορετικά, θα είχαμε καταγράψει στην Ιστορία μας άλλο ένα φρικτό έγκλημα εμφύλιου σπαραγμού και πολιτικής δολοπλοκίας.
Επειδή οι μέρες πλησιάζουν ας θυμηθούμε κάποιες σκηνές "ΑΡΜΟΝΙΚΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ" μας με τούς Τούρκους, σύμφωνα πάντα με τούς παραχαράκτες τής Ιστορίας (που συνεχώς αποθρασύνονται).
Περιγράφει, λοιπόν, ξένος αυτόπτης μάρτυρας:
«Οι Τούρκοι σκότωσαν επιτόπου πολλούς Έλληνες ενώ άλλους τούς έδεσαν με σκοινιά και τούς έσερναν στα καλντερίμια, ώσπου οι σάρκες αποκολλήθηκαν από τα οστά και οι δύστυχοι βρήκαν φρικτό θάνατο».
«Το άλλο πρωί είδα πολλούς Έλληνες, άνδρες και γυναίκες, κρεμασμένους ανάποδα στα παράθυρά τους. Τα θύματα ακόμα σπαρταρούσαν, ενώ στα οπίσθια πολλών είχαν καρφώσει μαχαίρια και σπαθιά.
Ἡ Πόλις ἐάλω… 568 ἒτη. Πεντέμισι καί πλέον αἰώνες ἒχουν παρέλθει μέσα στήν «ἀκίνητο αἰωνιότητα» τοῦ Πλάτωνος (Τίμαιος) ἀπό τήν ἃλωση τῆς πολυύμνητης καί πολυαγαπημένης Βασιλίδος τῶν Πόλεων· τήν ὁριστική της ἃλωση ἢ ἁπλῶς τό ἐπιστέγασμα μίας ἠθικῆς καί πνευματικῆς «ἁλώσεως» πού προλείανε ἢδη ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 11ου αἰώνος τό ἒδαφος γιά τήν εἰσβολή τῶν ἐκτουρκισμένων ὁρδῶν στόν γεωπολιτικό χῶρο τοῦ Ἑλληνισμοῦ· στόν προμαχῶνα τῆς Δύσεως καί ὃλης τῆς ἀνθρωπότητος.
Γιά μία ἀκόμα χρονιά «θυμηθήκαμε», προβάλλοντας τήν εἰκόνα τοῦ δέντρου καί ὂχι τοῦ δάσους. Μιλήσαμε γιά «ἀποφράδα ἡμέρα», ἐπεκρίναμε τούς «γείτονες» γιά τήν ἂσπλαχνη ἐπέλασή τους, ἐξαίροντας παράλληλα τήν ἡρωική στάση τοῦ προδομένου ἀπό ὃλους – πλῆν τοῦ Θεοῦ – «μοναχικοῦ» αὐτοκράτορος. Καί τήν ἑπομένη; Λήθη, κατά τά εἰωθότα.
25η Μαρτίου: Δεν ανήκει σε εσάς αυτή η γιορτή. Δεν γιορτάζουμε μαζί σας. Αυτή η επέτειος, αυτή η ιστορική μέρα δεν σας χωρά. Ούτε ο τόπος…
Δεν έχετε θέση στις μεγάλες τιμές προς τους ήρωες της Παλιγγενεσίας.
Δεν σας αξιώνει κανένας Έλληνας, να γιορτάσετε μια Εθνική Επέτειο χωρίς Έλληνες.
Όχι δεν έχετε θέση στη γιορτή.
Όχι με τον λαό κλεισμένο στα σπίτια του.
Όχι με 4.000 αστυνομικούς να φροντίζουν για την ομαλή λειτουργία της απολυταρχίας σας.
Όχι με το να καταχράστε το σύνθημα της Ελευθερίας, προβάλλοντας το αντίκρυ σε φυλακισμένους πολίτες.
Όχι με drones, ελικόπτερα και ελεύθερους σκοπευτές σε ταράτσες, για να προστατεύουν το «κύρος» της μπανανίας που έχετε δημιουργήσει.
Τί ἔλεγε ὁ Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος για τον Ι. Μακρυγιάννη
Ἔτσι ἀπὸ μερικὰ παλληκάρια κρατήθηκε τὸ Ἔθνος!
Ὅσοι πεθαίνουν παλληκαρίσια, δὲν πεθαίνουν. Ἂν δὲν ὑπάρχει ἡρωισμός, δὲν γίνεται τίποτα. Καὶ νὰ ξέρετε ὁ πιστὸς εἶναι καὶ γενναῖος. Ὁ Μακρυγιάννης ὁ καημένος τί τράβηξε! Καὶ σὲ τί χρόνια!
– «Κάπνισαν τὰ μάτια μου», λέει κάπου Γέροντα.
– Ναὶ κάπνισαν τὰ μάτια του. Ἀπὸ τὴν ἔνταση καὶ τὴν ἀγωνία ποὺ εἶχε, ἦταν σὰν νὰ ἔβγαζαν ὑδρατμοὺς τὰ μάτια του. Βρέθηκε σ’ ἐκείνη τὴν κατάσταση καὶ ἀπὸ πόνο καὶ ἀγάπη θυσιαζόταν συνέχεια. Δὲν σκέφθηκε, δὲν ὑπολόγισε ποτὲ τὸν ἑαυτό του. Δὲν φοβήθηκε μὴν τὸν σκοτώσουν, ὅταν ἀγωνιζόταν γιὰ τὴν Πατρίδα.
θα είχε ενδιαφέρον να μας πει ο εικονιζόμενος αρχιερεύς εάν το άγιο λείψανο που λιτανεύει , θεωρεί πως μεταδίδει , δια των αλλεπάλληλων ασπασμών των χριστιανών, λοιμώξεις .... Αν έτσι νομίζει , προς τι η λιτάνευσις ;; αν δεν πιστεύει πως το άγιο λείψανο μεταδίδει θάνατο , προς τι η μασκοφορία ;;
Το Ιερό Λείψανο είναι του Αγίου Λουκά του Ιατρού, του πολιούχου και προστάτου της πόλεως Λαμίας και ολοκλήρου της Φθιώτιδος
http://trelogiannis.blogspot.com/2021/03/blog-post_468.html?m=1
Στο εξωτερικό όταν οι πολιτικοί επιστήμονες, οι ιστορικοί και οι καθηγητές πανεπιστημίων αναφέρονται στο έργο του Ιωάννη Καποδίστρια, μιλούν για την Δεύτερη Μεγάλη Ελληνική Αφύπνιση. Η Πρώτη ήταν ο αγώνας που έδωσε το Γένος και η οποία έγινε γνωστή στο εξωτερικό μετά τις φρικαλεότητες που έπραξαν οι Οθωμανοί σε μέρη όπως την Χίο. Ο ομώνυμος πίνακας του Ντελακρουά με την Σφαγή, ήταν εκείνος που όχι μόνο συγκλόνισε την κοινή γνώμη αλλά που υπενθύμισε πως ο κίνδυνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας παραμένει – άλλωστε κάποια στιγμή στο παρελθόν έφτασαν έξω από την Αυστρία, γράφει ο Κώστας Χρήστου στο ratpack. gr.
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ
«Υπάρχει δρόμος ωρέ! Ο δρόμος του Θεού»
Νατσιός Δημήτρης, δάσκαλος-Κιλκίς
«Ήταν πρωί, Σάββατο του Λαζάρου, 10 Απριλίου του 1826, όταν συγκροτήθηκε το νεκροδόξαστο εκείνο συμβούλιο αποφάσεως. Ήταν ένα συμβούλιο θανάτου. Οι καπεταναίοι είχαν αναλάβει να διερευνήσουν, με ανιχνευτές την ύπαρξη μυστικού δρόμου-διόδων για ακίνδυνο πέρασμα των Ελεύθερων Πολιορκημένων στην ελευθερία. Κανένας όμως δεν έφερε ελπιδοφόρα πληροφορία. Οι λόγχες και οι στενωποί φυλάγονταν άγρυπνα από τους πολιορκητές σε βάθος χώρου και τόπου. Γενική ήταν η κατήφεια και η σιωπηλή θλίψη. Την σιωπή της στιγμής έσπασε η βροντώδης και σταθερή έκρηξη του τρανοδύναμου αρχηγού της Φρουράς, του Θανάση Ραζη-Κότσικα.
Υπάρχει δρόμος ωρέ!
Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης
ΛΟΓΟΚΡΙΘΗΚΕ ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟ Ε´
Α´ Τά περιστατικά τῆς ἐκφώνησης καί τῆς λογοκρισίας
Ἡ παραχάραξη τῆς ἱστορίας μέ αὐθαίρετες ἑρμηνεῖες τῶν γεγονότων καί κατασυκοφάντηση ἱστορικῶν προσώπων, λόγῳ ἰδεολογικῶν προκαταλήψεων, εἶναι συνηθισμένο φαινόμενο στίς ἡμέρες μας. Πρόκειται γιά κατευθυνόμενη καί καλά ὀργανωμένη καί καλοπληρωμένη προσπάθεια, ποὺ ἔχει ὡς στόχο νά γκρεμίσει τά παραδοσιακά ἐρείσματα καί νά οἰκοδομήσει νέα, μέ ὑλικά ξένα πρός τόν Ἑλληνισμό καί τήν Ὀρθοδοξία.
ΔΕΥΤΕΡΑ 24-3-1997
ΑΚΡΙΒΗΣ ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΚΑΡΑΜΙΝΤΖΑ
Για την Υπεραγία Θεοτόκο!
Αύριο έχουμε του Ευαγγελισμού. Πότε συνελήφθη ο Χριστός; Εις τα σπλάχνα της Παναγίας μας; Συνελήφθη μόλις πήρε ο άγγελος την απάντησιν της Θεοτόκου ότι είναι δεκτική εις την πρόταση του Θεού. «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα Σου». Να, εγώ προσφέρομαι. Είμαι δούλη του Κυρίου και ας γίνει όπως το είπες. Από την στιγμή, λοιπόν που αποδέχεται η Θεοτόκος το μήνυμα αυτό του Θεού, διά του αγγέλου, έγινε η σύλληψις εις τα σπλάχνα της Υπεραγίας Θεοτόκου! Δηλ. ο Θεός Λόγος πήρε την ανθρώπινη φύση. Την πήρε απ’ ό,τι εκλεκτότερο και αντιπροσωπευτικότερο από τους ανθρώπους, από την ανθρωπίνη φύση. Και αυτή ήτο η Θεοτόκος. Δεν μπορούμε να συλλάβωμε, αγαπητοί, το μέγεθος, το βάθος και το ύψος της αγιότητος της Θεοτόκου. Δεν μπορούμε να το συλλάβωμε. Όση προσπάθεια κι αν κάνομε, δεν μπορούμε. Γι’ αυτό ακριβώς δεν είναι ένας λεκτισμός, ένας τριτονισμός, όταν λέμε ότι η Θεοτόκος είναι πλατυτέρα των ουρανών, υψηλοτέρα, καθαρωτέρα λαμπηδόνων ηλιακών, Χερουβείμ και Σεραφείμ. Δεν είναι ρητορισμοί. Δεν είναι φιλολογικά άνθη. Είναι μια πραγματικότητα. Κι αυτό δεν μπορούμε να το συλλάβωμε. Δεν μπορούμε.
«Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου».
Ω, βάθος ταπεινώσεως, που μας ανεβάζει στους ουρανούς! Ω, θαυμαστή δύναμη μιας παρθένου Κόρης, που με ένα: «γένοιτο» κάνει το Θεό και αλλάζει με τη γη τα αστέρια! Μα, για ποιό λόγο πανακήρατη Κόρη, θεόσοφη Μαριάμ, τώρα, που υψώθηκες σε τόση μεγαλειότητα και τιμή, πέφτεις σε τόση ταπείνωση; Τάχα δεν έπρεπε να δοξαστείς, τώρα που έγινες δοχείο χωρητικό της Θεότητας και θρόνος ηλιοστάλακτος του Βασιλέως της δόξας; Εσύ τώρα είσαι Μητέρα Θεού, και πώς ονομάζεσαι δούλη Κυρίου; «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου». Αλλά μου φαίνεται εύλογο να μου απαντά η Παρθένος. Επειδή σε αυτήν κατοικούσε ο Κύριος, που «υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν», σωστά ταπεινώθηκε και ξέροντας πως «εγγύς Κύριος τοις συντετριμμένοις τη καρδία», έπρεπε να ετοιμασθεί με κάθε ταπείνωση, για να δεχθεί το θείο Λόγο.
Ξημερώνει ἄλλη μία παράξενη, θλιμμένη καί σκοτεινή 25η Μαρτίου. Αὔριο θά χτυπήσουν ξανά οἱ καμπάνες, ἀλλά θά εἶναι κούφιος ὁ ἦχος τους. Γιατί οἱ καμπάνες εἶναι γιά νά καλοῦν στή λατρεία -καί ἡ λατρεία στόν τόπο μας παραμένει ἀπαγορευμένη (καί εἶναι τέτοια, ἀκόμη καί ἐκεῖ πού ὑποτίθεται πώς οἱ ναοί παραμένουν ἀνοιχτοί, ἀλλά μέ τούς γνωστούς πιά καί τρισάθλιους κατοχικούς ὅρους). Δέν θα τήν ψάλλουμε αὔριο τήν Παναγιά μας στή μεγάλη της γιορτή μέ τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς σωτηρίας μας, παρά μόνο στά κρυφά, στίς γνωστές πλέον κρυπτοχριστιανικές συνθῆκες. Ἀλλά οὔτε καί ἡ ἄλλη μεγάλη γιορτή της πατρίδας δέν θά τιμηθεῖ μέ παρελάσεις σέ ὅλες τίς πόλεις καί μέ ἄλλες φανερές, ἐπίσημες ἐκδηλώσεις. Καί ἐκεῖ ὅμως πού δῆθεν θά τιμηθεῖ ἐπίσημα (στή θλιβερή πρωτεύουσα τῆς τσαλαπατημένης ἀποικίας), θά εἶναι σέ συνθῆκες ντροπῆς καί αὐτοακύρωσης. Μέ ἀπόντα τόν λαό, μέ παρόντες τούς δεσμοφύλακες βιαστές τῆς λευτεριᾶς μας, μέ φίμωτρα καί προφυλάξεις, μέ κυρίαρχα καί ὀφθαλμοφανῆ παντοῦ τά σύμβολα τῆς σύγχρονής μας σκλαβιᾶς.
Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός
«Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά κι ο ήλιος στα λαγκάδια
λάμπουν και τα ‘λαφρά σπαθιά των Κολοκοτρωναίων»
4 Φεβρουαρίου του 1843. Ο Θοδωρής Κολοκοτρώνης, αρπάζεται από τα φτερά της δόξας και μπαίνει διά παντός στο άγιο εικονοστάσι του Γένους. Τελευταία του επιθυμία, να βάλουν, στο μνήμα του την ημισέληνο, κάτω από τα τσαρούχια του, να την πατάει και πεθαμένος την Τουρκιά, όπως την πατούσε και όταν την πολεμούσε και την κατατρόπωνε…