Γῆθεν μεταστὰς Βησσαρίων εἰς πόλον,
Κἀκεῖ ἀρητὴρ ἐστι σὺν θυηπόλοις.
Ο Συμεών δεν κρύβει το οικουμενιστικό του πρόσωπο
Ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα. Ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.
Το Αρχιερατικό Συλλείτουργο τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών μετά του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ολβίας κ. Επιφανίου, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από το χωριό Κόμνηνα της Λοκρίδος, ανδρώθηκε πνευματικά στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος αλλά και διακόνησε και στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος Καμένων Βούρλων.
Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών
«Περισσότερο φοβούμαι τα δικά μας σφάλματα παρά των εχθρών τα σχέδια»
Θουκιδίδου Ιστορίαι Α 144, Επιτάφιος Περικλέους
«Η πτώση της Κωνσταντινούπολης για το Έθνος μας, δεν είχε τέτοια σημασία, όπως αυτή η έξοδος του Ελληνισμού από ολόκληρη την Ανατολή. Ένα φοβερό πράμα…».
Διδώ Σωτηρίου
Το παρόν άρθρο είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής και αφιερώνεται στην μνήμη των χιλιάδων Ελλήνων στρατιωτών και προσφύγων που σκοτώθηκαν κατά την μικρασιατική εποποιία, αφήνοντας τα κόκκαλά τους στην ιερά αιματοβαμμένη Ιωνική γη.
420 δόσεις για χρέη προς τις Τράπεζες, 240 δόσεις για χρέη προς Εφορία και Ταμεία, 4η δόση ως κοινωνικό χρέος τρυπήματος με πειραματικά σκευάσματα, και πάει κ-λέγοντας! Δόσεις παντού και passα πασπαρτού! Έλληνες, μήπως μας έκαναν βουντού;
Τον Αύγουστο του 2022 στην είσοδο μιας πολυκατοικίας συναντήθηκαν δύο ένοικοι, δικηγόροι στο επάγγελμα: ο ανεμβολίαστος Α και ο εμβολιασμένος Ε. Καθώς βγαίνει από τον ανελκυστήρα ο Ε φορώντας την μάσκα του, διεξάγεται ο ακόλουθος (απολύτως πραγματικός) διάλογος:
Α: Κύριε Ε, ακόμη φοράτε μάσκα;
Ε: Μάλιστα, και όχι μόνο φοράω την μάσκα μου, αλλά πριν από λίγες ημέρες έκανα και την 4η δόση μου.
Α: Κύριε Ε, πάτε καλά; Έχετε τάσεις αυτοκτονίας;
Ε: Γιατί το λέτε αυτό;
Α: Μα δεν έχετε ακούσει για τόσες παρενέργειες και τόσους ξαφνικούς θανάτους;
Ε: Όχι, δεν έχω ακούσει τίποτε!
Α: Μα πώς είναι δυνατόν; Έχει βουίξει ο τόπος! Δηλαδή, κύριε Ε, αν κάποια στιγμή σας πουν ότι πρέπει να κάνετε και 10η δόση, θα την κάνετε;
Ε: Φυσικά και θα την κάνω!
Α: Θα πάτε να κάνετε και 10η δόση, παρότι όταν βγήκε η πρώτη δόση, δεν σας ενημέρωσαν πόσες δόσεις θα χρειαστούν συνολικά, ώστε να γνωρίζετε σε ποια περιπέτεια μπλέκετε;
Ε: Δεν ξέρω, εγώ γιατρός δεν είμαι.
Α: Ναι, αλλά εδώ χρειαζόμαστε τις γνώσεις ενός νομικού και όχι ενός γιατρού. Αν εσείς που είστε δικηγόρος αδιαφορείτε για την ενημερωμένη συναίνεση σε μια επικίνδυνη ιατρική πράξη, τότε τι να περιμένoυμε από τους άλλους που δεν γνωρίζουν νομικά;
Ε: Πάντως, με το εμβόλιο της γρίπης δεν είχαμε κανένα πρόβλημα!
Α: Τι σχέση έχει το παραδοσιακό εμβόλιο της γρίπης με το εμβόλιο του κορωνοϊού που είναι νέας τεχνολογίας; Σας είχαν πει ποτέ ότι πρέπει να κάνετε 4 δόσεις για να ολοκληρωθεί το εμβόλιο της γρίπης; Κύριε Ε, νομίζω ότι, αν η κυβέρνηση σας πει ότι πρέπει να κλείσετε τα μάτια σας και να πηδήξετε από το μπαλκόνι, θα πηδήξετε!
Ε: Δεν είναι το ίδιο, κύριε Α!
Α: Γιατί δεν είναι το ίδιο; Γνωρίζετε τι περιέχει το εμβόλιο και πώς ακριβώς θα αντιδράσει ο οργανισμός σας στην ουσία που θα σας βάλουν μέσα σας; Όχι! Άρα δέχεστε να κάνετε μια πράξη στα τυφλά!
Στο σημείο αυτό, ο Ε αποχωρεί βιαστικά, και ο Α κάνει τις ακόλουθες σκέψεις:
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΟΣΑ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ
ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
[Υπομνηματισμός των εδαφίων Ιω.19,16-37]
«Τότε οὖν παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ. Παρέλαβον δὲ τὸν Ἰησοῦν καὶ ἤγαγον· καὶ βαστάζων τὸν σταυρὸν αὐτοῦ ἐξῆλθεν εἰς τὸν λεγόμενον κρανίου τόπον, ὃς λέγεται ἑβραϊστὶ Γολγοθᾶ, ὅπου αὐτὸν ἐσταύρωσαν(:Τότε λοιπόν ο Πιλάτος τούς παρέδωσε τον Ιησού για να σταυρωθεί. Παρέλαβαν τότε οι στρατιώτες τον Ιησού και άρχισαν να Tον οδηγούν προς τον τόπο όπου θα Tον σταύρωναν. Και Aυτός, βαστάζοντας επάνω στον ώμο τον σταυρό Tου, βγήκε έξω από τα τείχη της πόλεως μέχρι κάποια τοποθεσία που λέγεται ‘’Κρανίου τόπος’’ και στην εβραϊκή γλώσσα λέγεται ‘’Γολγοθά’’. Εκεί Tον σταύρωσαν)»[Ιω.19.16-17].
Ο Όσιος Γεράσιμος, κτήτωρ της Ι. Μ. Αγίας Τριάδος Σουρβιάς (14-1519) και Παράκληση στον Τίμιο Σταυρό
ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
Του Κων/νου Αθ. Οικονόμου δασκάλου
Ο Γεράσιμος καταγόταν από το χωριό Λεοντάρι της Πελοποννήσου. Από την ηλικία των οκτώ ετών οι γονείς του τον έβαλαν σε Σχολείο για να μάθει τα ιερά γράμματα. Επειδή μάλιστα έδωσε ολόκληρο τον εαυτό του στην ανάγνωση των βίων των Αγίων και ιδιαίτερα των Οσίων Πατέρων, θέλησε να τους μιμηθεί. Έτσι, μόλις ενηλικιώθηκε, απέρριψε τις φροντίδες του κόσμου και έγινε μοναχός. Εν συνεχεία χειροτονήθηκε βαθμιαία αναγνώστης, διάκονος και πρεσβύτερος.
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ[: Α΄Κορ. 1,18-25]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«῾Ο λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι. Γέγραπται γάρ· ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω. Ποῦ σοφός; Ποῦ γραμματεύς; Ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; Οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου;
Άγιος Ισαάκ ο Σύρος
Το θεμέλιο κάθε αρετής είναι η νηστεία και η αγρυπνία. Αυτές όταν γίνονται με διάκριση, βοηθούν τον άνθρωπο σε κάθε καλό.
*Είναι μακάριοι εκείνοι που ζώστηκαν την υπομονή και την ελπίδα και ρίχτηκαν στην θάλασσα των θλίψεων για χάρη της αγάπης του θεού, με απλότητα και χωρίς να το εξετάσουν.
Γράφει ὁ κ. Δημήτριος Λαμπρόπουλος
Εἰς συνέντευξιν τύπου τῆς 4ης Αὐγούστου ὁ Σεβ. Φιλίππων κ. Στέφανος ὑπεγράμμισε μεταξὺ ἄλλων σχετικῶς μὲ τοὺς ἑορτασμοὺς ἀπό 3ης ἕως 6ης Σεπτεμβρίου εἰς τὴν Θάσον:
«Ἡ ἔλευση τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου καὶ Πάσης Οὐκρανίας, θὰ δώσει τὴν εὐκαιρία νὰ στείλουμε καὶ ἕνα μήνυμα εἰρήνης πρὸς ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα».
Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐπέτυχε μὲ τὸν ψευδοκιέβου τὴν ἀπαξίωσιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου:
ὁ λαὸς ἀπῆχεν ἐπιδεικτικῶς ἀπὸ τὴν ὑποδοχήν του!
Ἀνεπανάληπτον «φιάσκο» εἰς Καβάλαν!
Ἀποδοκιμασία ἀπὸ εὐσεβεῖς πιστούς:
«ΠΡΟΔΟΤΕΣ, ΠΡΟΔΟΤΕΣ
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ!»
Τὴν κατακραυγὴν ἁπλῶν ἀνθρώπων εἰσέπραξαν ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος,
ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ ὁ ψευδοκιέβου Ἐπιφάνιος,
προσερχόμενοι εἰς τὴν Δοξολογίαν.
Παντελὴς ἡ ἀπουσία τοῦ λαοῦ κατὰ τὴν ὑποδοχήν!
Γράφει ὁ κ. Βασίλειος Καλογερόπουλος, θεολόγος
Πρωτοφανῆ γεγονότα ἐξετυλίχθησαν εἰς τὴν Καβάλαν καὶ τὴν Θάσον. Μετὰ ἀπὸ πολλάς συνεννοήσεις καὶ μετάβασιν τοῦ ἰδίου τοῦ Σεβ. Φιλίππων κ. Στεφάνου εἰς τὸ Φανάρι, διὰ νὰ προσκαλέση τὸν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον καὶ τὸν ψευδοκιέβου Ἐπιφάνιον εἰς τὴν Μητρόπολίν του μὲ ἀφορμὴν τὸν πρῶτον ἑορτασμὸν τῆς Συνάξεως τῶν ἐν Θάσῳ Ἁγίων, ἀνέμενον πολλοὶ ὅτι θὰ ἐπραγματοποιεῖτο ἕνα μοναδικὸν εἰς τὰ ἱστορικὰ γεγονός. Προγράμματα καὶ ἀφίσες εἶχον ἀποσταλῆ καὶ ἀναρτηθῆ ὅπου γῆς, διὰ «νὰ ποιήσουν ἕνα ἀκόμη προσήλυτον» εἰς τὰ πανηγύρια τῆς Θάσου, ἀλλ’ ὅλη ἡ ὀργάνωσις τελικῶς κατέληξε διὰ τά… πανηγύρια.
Θεοφάνης Μαλκίδης
11 Σεπτεμβρίου 1921 : Το Ολοκαύτωμα της Σάντας του Πόντου.
Ήταν εκατό και ένα χρόνια πριν, την 11η Σεπτεμβρίου 1921, όταν πάνω από 500 Ελληνίδες και Έλληνες της Σάντας του Πόντου, κυνηγημένοι από τους Γενοκτόνους Τούρκους και για να μην προδωθούν, αποφάσισαν να θυσιάσουν επτά νήπια, των οποίων το κλάμα αποκάλυπτε τη θέση τους.
Τα βρέφη της Σάντας έσωσαν τους γονείς τους, τα αδέλφια τους, τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους και αποτελούν την κορυφαία ίσως στιγμή του Ελληνικού Ολοκαυτώματος, τραγική και επώδυνη πράξη που σημάδεψε τις επτά μητέρες που αποχωρίστηκαν τα σπλάχνα των σπλάχνων τους.
Μία από αυτές ήταν και η προγιαγιά μου Ελένη......
Ἐνῶ βρισκόμουν σέ κάποια παραλία καί διένυα ἕνα ἀπό τά τελευταῖα κεφάλαια τοῦ βιβλίου, βρέθηκα ξαφνικά σχεδόν περικυκλωμένος ἀπό τίς ἐκδράμουσες καί κατά πλεῖστον μασκοφορεμένες γιαγιάδες κάποιου λεωφορείου (ὁ συνδυασμός μαγιό καί μάσκας ΚΝ-95 πραγματικά ἀνελέητος γιά τά μάτια ὅσων «ψεκασμένων», ὅπως ὁ ὑποφαινόμενος, τόν συναντοῦν αἰφνιδιαστικά μπροστά τους). Ἀλλά καί ὅσες δέν μασκοφοροῦσαν, μετεῖχαν ἐνεργά στό ἀποτρόπαιο σκηνικό διά τοῦ λόγου, καθώς ὅλες οἱ συζητήσεις πού ἔφταναν κατά καιρούς στά αὐτιά μου ἦταν τῆς ἀπόλυτης ἀνοητολογίας καί συνάμα τῆς πλήρους ἀμεριμνησίας. Καί δέν θύμιζε τό σκηνικό οὔτε κἄν διάλειμμα ἀνάμεσα σέ ὅσα δυστοπικά ζήσαμε ἕως τόν Μάϊο καί σέ ὅσα θά ἐπανέλθουν σέ λίγες ἡμέρες ἤ ἑβδομάδες – μέ τό ἤδη γνωστό ἤ μέ κάποιο ἄλλο πρόσχημα.