ΛΑΒΡΟΣ αμέρωτος προς την σοδομική διαβολοκρατία της εποχής μας, ο λεβεντόψυχος και αδούλωτος μακαριστός Γρηγόριος, ο και Ηγούμενος χρηματίσας της Μονής Δοχειαρίου, κάποιο πρωινό καθήμενος στον αρσανά βλέπει έναν προσκυνητή να φορεί πολύχρωμα αθλητικά παπούτσια του αρλεκίνου.
Αμέσως λοιπόν ετοιμόλογος και ευθύς, του βάζει τις φωνές …
-Ρε συ,τί παπούτσια είναι αυτά που φοράς; Αδέλφή έγινες;
-Βρε Πατέρες σύρτε και φέρτε ένα ζευγάρι μαύρες αρβύλες στον ευλογημένο… Ενώ μυστικά με το κομβοσχοίνι στο χέρι προσεύχονταν για εκείνον τον άνθρωπο έστω και αν τον είχε φαινομενικά αποπάρει.