ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ: Λόγος ευθύς προς την εξουσιολαγνική και αντίχριστη Δεσποτοκρατία, Λαυρέντιου Ντετζιόρτζιο

Πέμπτη 2 Απριλίου 2015

Λόγος ευθύς προς την εξουσιολαγνική και αντίχριστη Δεσποτοκρατία, Λαυρέντιου Ντετζιόρτζιο

Συχνάκις οἱ οἰκουμενιστὲς καὶ οἱ «ἀντὶ-οἰκουμενιστές» δεσποτοκράτες —στελέχη καὶ μέλη καὶ θιασῶτες τῆς ἀντιχρίστου καὶ ἑωσφορικῆς Δεσποτοκρατίας^{^[1]}— κατηγοροῦν τοὺς ἀποτειχισμένους ὅτι μὲ τὴν Ἀποτείχισή τους τίθενται «ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας» κι ἔτσι χάνουν τὴ δυνατότητα τῆς σωτηρίας τους!... Ἐλέγχουν τοὺς ἀποτειχισμένους μὲ ὑποκριτικὸ ἐνδιαφέρον, διότι πολλοὶ ἀπὸ αὐτούς, λόγῳ ἐλλείψεως ἱερέων καὶ πνευματικῶν, δὲν ἔχουν πλήρη καὶ τακτικὴ μυστηριακὴ ζωή.

Καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι, ὅτι πράγματι πολλοὶ εὑρίσκονται λατρευτικῶς ἐμπερίστατοι: ἐν μυστηριακῇ λιμοκτονίᾳ καὶ ἐν λατρευτικῇ πενίᾳ τελοῦντες καὶ ἐν ποιμαντικῇ ὀρφανίᾳ χειμαζομένοι. Γιὰ νὰ λειτουργηθοῦν, γιὰ νὰ κοινωνήσουν, γιὰ νὰ ἐξομολογηθοῦν κ.λπ. πρέπει νὰ ταξιδέψουν ἀκόμη καὶ 800 χιλιόμετρα!... Αὐτὴ ἡ κατάσταση, ἄλλωστε, εἶναι ποὺ ἀποτρέπει πολὺ μεγάλον ἀριθμὸ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν νὰ ἀποτειχισθοῦν, ἐνῶ γνωρίζουν τὴ δέουσα ἁγιοΓραφικῶς καὶ ἁγιοΠατερικῶς ὀρθὴ στάση καὶ ἐπιβαλλομένη πράξη ἐν καιρῷ αἱρέσεως, καὶ ἐπιθυμοῦν νὰ ἀποτειχισθοῦν. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι τὸ τίμημα ποὺ πρέπει νὰ καταβάλουμε, ἡ θυσία ποὺ καλούμεθα νὰ ὑποστοῦμε γιὰ τὴν Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του, ὅπως πολλὲς φορὲς ἔχει συμβεῖ στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία καὶ γιὰ μεγάλα χρονικὰ διαστήματα, γιὰ ὁλόκληρες γενεές, νὰ βιώσουν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί: μυστηριακὴ πείνα καὶ λατρευτικὴ πενία καὶ ποιμαντικὴ ὀρφάνια!...

Καὶ ἐδῶ ἀναδεικνύεται ἔτι περισσότερο ἡ τεραστία εὐθύνη τῶν «ἀντὶ-οἰκουμενιστῶν» ἐπισκόπων καὶ ἱερέων καὶ γερόντων, οἱ ὁποῖοι —μὲ τὴν παύση τῆς Μνημονεύσεως τῶν αἱρετικῶν-οἰκουμενιστῶν ἐπισκόπων ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας καὶ μὲ τὴν Ἀποτείχισή τους ἀπὸ αὐτούς— θὰ ἔδιδαν ὄχι μόνον τὸ παράδειγμα τῆς ὀρθῆς στάσεως καὶ τῆς ἐπιβαλλομένης πράξεως ἐν καιρῷ αἱρέσεως στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ θὰ διασφάλιζαν τὴ λατρευτικὴ καὶ μυστηριακὴ ζωὴ τῶν ἀποτειχιζομένων. Ὡστόσο μὴ-ἀποτειχιζόμενοι οἱ ἴδιοι καὶ ἀενάως ἐπαμφοτερίζοντες, ἀλλὰ καὶ καταπολεμοῦντες τοὺς ἀποτειχισμένους ὡς σχισματικοὺς —ἐνῶ ὁ ιε΄ ἱ. Κανὼν τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου (Κωνσταντινούπολις, 1282-1285) ὄχι μόνον ρητῶς λέγει ὅτι δὲν εἶναι σχισματικοί, ἀλλὰ ὅτι ἐντιθέτως ἀποτρέπουν τὸ σχῖσμα καὶ μάλιστα γι᾿ αὐτὸ εἶναι ἄξιοι ἐπαίνων!!!— οἱ «ἀντὶ-οἰκουμενιστές» παγιδεύουν στὴν αἵρεση καὶ στὴν ἀπώλεια τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, ἀποτρέποντάς τον ἀπὸ τὴν μόνη ὀρθὴ στάση καὶ ἐπιβαλλομένη πράξη τῆς Ἀποτειχίσεως ἐν καιρῷ αἱρέσεως!!!

Ἰδιαιτέρως οἱ «ἀντὶ-οἰκουμενιστές» καλοῦν τοὺς ἀποτειχισμένους νὰ «ἐπιστρέψουμε στὴν Ἐκκλησία», κάνοντας «ὑπακοή» στὴν ἄτυπη μὲν ἐξουσιοκρατικὴ καὶ ἐπισκοποκεντρικὴ δὲ Σύναξη Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν, ἡ ὁποία, χάριν τῆς «ἑνότητός» της ὡς Συνάξεως, ἀπεμπολεῖ τὴν ὀρθὴ καὶ ἐπιβαλλομένη Ἀποτείχιση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ αἱρετίζοντες ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, ἐπιλέγοντας τὴν «ἀποτείχισή» της ἀπὸ τὸν Χριστὸ διὰ τῆς κοινωνίας της μὲ τοὺς αἱρετικούς!...

Πλειστάκις καὶ συχνάκις μὲ ἐμπεριστατωμένη καὶ ἀστασίαστη ἁγιοΓραφικὴ καὶ ἁγιοΠατερικὴ καὶ ἱεροΚανονικὴ ἐπιχειρηματολογία οἱ ἀποτειχισμένοι[2] —καὶ ἰδιαιτέρως ὁ Γέροντάς μας, ἱερομόναχος π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς μὲ πολλὰ ἄρθρα του καὶ μὲ πολυσέλιδα βιβλία του^{^[3]}— ἔχουν δώσει ἀπαντήσεις στὶς μετὰ-νεο-ἀντὶ-Πατερικὲς κακοδοξίες καὶ αἱρέσεις τῶν «ἀντὶ-οἰκουμενιστῶν», ὡς πρὸς τὴ δεόντως ὀρθὴ στάση καὶ ἐπιβαλλομένη πράξη τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἐν καιρῷ αἱρέσεως, ποὺ εἶναι ἡ παύση τῆς Μνημονεύσεως τῶν γυμνῇ τῇ κεφαλῇ κηρυσσόντων αἵρεση ἐπισκόπων καὶ τῶν μετ᾿ αὐτῶν κοινωνούντων καὶ ἡ Ἀποτείχιση ἀπὸ αὐτούς. Ἀλλά, δυστυχῶς, εἰς μάτην!...

Τοὺς δείχνουμε τὸν ἁγιοΠατερικὸ «ἥλιο», κι ἐκεῖνοι καμώνονται πὼς βλέπουν μόνον τὸ ἀχνὸ δάκτυλό μας, ποὺ ὅμως δὲν κατευθύνεται ἀπὸ τὴν ἔναντι τῆς αἱρέσεως στάση καὶ πράξη τῶν συγχρόνων —ὄντως
χαρισματικῶν— γερόντων, οἱ ὁποῖοι ὡστόσο δὲν ἀποτειχίσθηκαν ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ αἱρετίζοντες ἐπισκόπους τους, παραθεωροῦντες ἐπ᾿ αὐτοῦ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, τὴν ἱερὰ Παράδοση, τοὺς ἁγίους καὶ θεοφόρους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, τὶς ἁγίες οἰκουμενικὲς καὶ τοπικὲς Συνόδους, τοὺς ἱεροὺς Κανόνες!...

Καὶ κράτησαν αὐτὴ τὴ στάση οἱ σύγχρονοι γέροντες χάριν μίας ἑώλου οἰκονομίας τόσο ὑπὸ τὴν πίεση, κυρίως, τοῦ παλαιοημερολογητισμοῦ ὅσο καὶ ὑποτιμήσεως τῆς δυναμικῆς τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποῖος διέσπασε καὶ ὑπερκέρασε τὰ βαθειὰ ριζωμένα ἀντὶ-αἱρετικὰ ἀντανακλαστικὰ τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ κατὰ τοῦ Παπισμοῦ, ὡς ἀπόρροια τῶν ἀποφάσεων τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου (1962-1965)[4] περὶ τῆς προωθήσεως τῆς «ἑνότητος» τῶν Ὀρθοδόξων μετὰ τῶν αἱρετικῶν —ὑπὸ τὸν Πάπα καὶ ὄχι ὑπὸ τὸν Χριστό, βεβαίως— ὄχι σὲ θεολογικὸ-δογματικὸ ἐπίπεδο, ἀλλὰ στὸν σκοπίμως ἀκατήχητο καὶ οὐσιαστικῶς ἀποίμαντο λαό, ἐφαρμόζοντας τὸν λεγόμενο «λαϊκὸ Οἰκουμενισμό» τῆς χωρὶς τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ «ἀγαπολογίας» καὶ τῆς κοσμικῆς ἀνειρήνευτης «εἰρήνης»!... Ἄλλωστε ἡ παύση τῆς Μνημονεύσεως τοῦ πατριάρχη Ἀθηναγόρα (1970-1973) ἀπὸ τρεῖς ἀρχιεπισκόπους[5] καὶ τὶς μισὲς Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀπηχώντας στὰ τότε ἀκόμη ἐνεργὰ ἀντὶ-παπικὰ ἀντανακλαστικά, ἀφοροῦσε στὰ «ἀνοίγματά» του (συνάντηση Πατριάρχη καὶ Πάπα στὰ Ἱεροσόλυμα τὸ 1964, ἄρση ἀναθεμάτων καὶ ἀκοινωνησίας, συμπροσευχὲς κ.π.ἄ.) καὶ στὸν ἀθεολόγητο «θεολογικό» διάλογο μὲ τοὺς παπιστές!...

Ἔτσι καὶ οἱ «ἀντὶ-οἰκουμενιστές» —μὲ τὴ σειρά τους— παραθεωροῦν ὅτι καὶ οἱ σύγχρονοι χαρισματικοί, ἀκόμη καὶ ἅγιοι, γέροντες εἶναι ἄνθρωποι καὶ γι᾿ αὐτὸ ὑποκείμενοι στὸ λάθος καὶ στὴν ἁμαρτία· καὶ ξεχνοῦν τὴν ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ —τοῦ μόνου ἀναμαρτήτου— νὰ φεύγουμε μακριὰ ἀπὸ τοὺς πλάνους ψευδοδιδασκάλους· ἀλλὰ καὶ ὑπερσκελίζουν τὸ παύλειον παράγγελμα: «καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ᾿ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾿ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ. α΄ 8). Καὶ ἀκόμη λησμονοῦν ὅτι τιμᾶμε τὸν ἱερὸ Αὐγουστῖνο ὡς ἅγιο μέν, ἀπορρίπτουμε τὶς ἄστοχες διδασκαλίες του δέ, ὅπως τὴ διδασκαλία του ἐκείνη ποὺ ὁδήγησε στὸ κακόδοξο δόγμα τῆς καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεως τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου, δηλαδὴ στὴν αἵρεση τοῦ filioque!...[6]

Ἄρα ἡ ἐμμονή τους στὴ στάση τῶν συγχρόνων γερόντων —καὶ ἡ ὑποτίμηση ἕως ἀπόρριψη τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων τοῦ παρελθόντος— εἶναι ἕνα πραγματικὸ σχῖσμα, ποὺ χωρίζει μετὰ-νεο-ἀντὶ-Πατερικῶς τὴν Ἐκκλησία σὲ «παλαιά» καὶ «νέα»!!! Αὐτὴ εἶναι ἡ κατάληξη τῆς ἀφροσύνης καὶ τῆς ἀσυνεπείας ποὺ ἐπιβάλλει ἡ ἰδιοτέλεια τοῦ ἐπισκοποκεντρισμοῦ καὶ τῆς Δεσποτοκρατίας, ὅπως αὐτὴ ἀναπαράγεται καὶ καλλιεργεῖται καὶ καρποφορεῖ στὰ σπλάγχνα τοῦ «ἀντὶ-οἰκουμενιστικοῦ» χώρου!...

Γι᾿ αὐτὸ μὲ τὸ παρὸν κείμενο —ποὺ νομίζω ὅτι διερμηνεύει τὸ φρόνημα καὶ ἐκφράζει τὰ αἰσθήματα ὅλων τῶν ἀποτειχισμένων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν— ἀπευθύνω λόγον εὐθὺ πρὸς τὴν ἐξουσιολαγνικὴ καὶ ἀντίχριστη, οἰκουμενιστικὴ καὶ «ἀντὶ-οἰκουμενιστικὴ» Δεσποτοκρατία, ὄχι γιὰ νὰ πειστεῖ —διότι πλέον ἔχει ἀκαταλύτως ὁμώσει τὴν ὑπακοή της καὶ τὴν ὑποταγή της εἰς τὸν βύθιον δράκοντα καὶ οἰκειοθελῶς ἔχει ἁλυσοδεθεῖ στὰ ἑωσφορικὰ κάτεργά του!— ἀλλὰ γιὰ νὰ ὁριοθετηθεῖ ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως ἡ θέση μας ἀπέναντί της: εἴμεθα ἐκτὸς τῆς ἀλλοτρίου «ἐκκλησίας» τῆς Δεσποτοκρατίας, διότι εὑρισκόμεθα ἐντὸς τῆς οἰκείας μας Ἐκκλησίας τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ!... Γι᾿ αὐτὸ ἀπευθυνόμαστε στὴ Δεσποτοκρατία ὡς καθεστὼς καὶ στοὺς δεσποτοκράτες ὡς πρόσωπα. Γι᾿ αὐτὸ εὐθαρσῶς καὶ μὲ παρρησία ἀρθρώνουμε λόγον εὐθὺ πρὸς αὐτούς...

Κρατεῖστε τὴ δεσποτοκρατικὴ ἐξουσία σας!
Κρατᾶμε τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη μας!

Εἶναι γεγονὸς ὅτι οἱ σύγχρονοι ἐπίσκοποι, ποὺ λειτουργεῖτε ὡς δεσποτοκράτες, στερεῖσθε τῆς θείας Χάριτος καὶ κυριολεκτικῶς ἀποστατεῖτε ἀπὸ τὸν Χριστὸ ἐργαζόμενοι γιὰ τὸν Ἀντίχριστο, καὶ ἔτσι οἰκειοθελῶς ἀλλοτριώνεσθε τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη τοῦ ἱεροῦ Εὐγγελίου καὶ τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως, ποὺ μᾶς παρέδωσαν οἱ ἅγιοι καὶ θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας μὲ τὴ διδασκαλία τους, μὲ τὸ παράδειγμά τους καὶ μὲ τὴ βιοτή τους, παραγγέλλοντάς μας νὰ τὴν κρατήσουμε αὐθεντικὴ καὶ ἀνόθευτη καὶ ἀκεραία. Τὸ μόνο ποὺ σᾶς ἀπέμεινε εἶναι ἡ ἐξουσία ‒κι αὐτὴ χωρὶς οὐσία‒ τὴν ὁποίαν ὄχι μόνον ταυτίσατε μὲ τὴν ὕπαρξή σας, ἀλλὰ καὶ δὲν διανοεῖσθε κἂν τὴ ζωής σας χωρὶς αὐτήν, ὥστε ἡ ἐξουσία κατέστη: ἡ ἐκ τῶν οὐκ ἄνευ προϋπόθεση καὶ τὸ ἀποκλειστικὸ περιεχόμενο καὶ ὁ μοναδικὸς σκοπὸς αὐτῆς τῆς ὑπάρξεώς σας!...

Πρὶν γίνετε δεσπότες καὶ ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων, πουλᾶτε τὴν ψυχή σας στὸν Διάβολο (μυστικὲς ἐλίτ, Μασωνία κ.λπ.) γιὰ ν᾿ ἀποκτήσετε τὴν δεσποτοκρατικὴ ἐξουσία· ἐπὶ ἔτη πολλὰ διαπλεκόμενοι μὲ μυστικὰ καὶ ἀντίχριστα καὶ ἐκκλησιομαχικὰ κέντρα ἀποφάσεων ‒δυνάμενα ὡστόσο νὰ ἱκανοποιήσουν τὰ ἐξουσιολαγνικὰ ὄνειρά σας‒ εἰς τὰ ὁποῖα κέντρα πλειστάκις καὶ συχνάκις δίδετε σαφεῖς καὶ ἀκατάλυτες ἀποδείξεις τῆς ἐξαρτήσεώς σας καὶ τῆς ἀφοσιώσεώς σας εἰς αὐτά. Παραδίδεσθε εἰς τοὺς ἀντιχρίστους γιὰ νὰ ἀναδειχθεῖτε εἰς τὴν ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, συγκροτώντας ἕναν αὐτόνομο ὑπὲρ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἑρμαφρόδιτο ἐξουσιαστικὸ μηχανισμό, ποὺ ἀενάως αὐτὸ-ἀναπαράγεται, διαιωνίζοντας καὶ μεγεθύνοντας καὶ κακοφορμίζοντας τὸ δεσποτοκρατικὸ καθεστὼς μὲ κακοδοξίες καὶ αἱρέσεις καὶ σκάνδαλα!!!

Καὶ ὅταν ἀποκτήσετε τὴν πολυπόθητη δεσποτοκρατικὴ ἐξουσία, δίδετε «γῆν καὶ ὕδωρ» πρὸς τοὺς «μέντορές» σας καὶ πειθηνίως ἱκανοποιεῖτε τὶς ὅποιες ἀντίχριστες ἀπαιτήσεις τους, τόσο γιὰ νὰ διατηρήσετε τὴν «ἐξουσία σας» ὅσο καὶ γιὰ νὰ διακριθεῖτε, ὡς ἄξιοι καὶ πανάξιοι τῆς ἐμπιστοσύνης τους καὶ τῆς εὐεργεσίας τους, διαγκωνιζομένοι μάλιστα μεταξύ σας γιὰ τὴν καλύτερη θέση καὶ σχέση ἑνὸς ἑκάστου ἀπὸ ἐσᾶς ἀπέναντί τους, εἰς ἕναν ἄνευ ὅρων καὶ ὁρίων ἀνάμεσά σας ἀνταγωνισμό!... Ὅπως λ.χ. ὁ διαγκωνισμὸς μεταξὺ τῶν Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου καὶ Ἀθηνῶν Χριστοδούλου· ἐμφανῶς μὲν γιὰ τὴν εὔνοια τοῦ Πάπα, ἀφανῶς δὲ γιὰ τὴν εὔνοια τῶν μεντόρων καὶ χειραγωγῶν τοῦ Πάπα!!!

Ὡστόσο ταυτοχρόνως: Στάζετε ἀβυσσαλέο μίσος καὶ θανατηφόρο φαρμάκι, ἀσκεῖτε ἠθικὴ καὶ πνευματικὴ τρομοκρατία καὶ ὑλικὴ βαρβαρότητα, ἐναντίον ἐκείνων ποὺ ἔχουν τὴν ἀτυχία νὰ πέσουν εἰς τὴ δυσμένειά σας. Ἐπιφυλάσσετε ἐξευτελισμοὺς καὶ προπηλακισμοὺς καὶ ἐξοντωτικὲς διώξεις κατὰ τῶν ὑφισταμένων σας ἱερέων καὶ μοναχῶν καὶ διοικητικῶν ὑπαλλήλων τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐπαρχιῶν σας. Κυριολεκτικῶς ἀφανίζετε ἠθικῶς καὶ οἰκονομικῶς καὶ κοινωνικῶς ἐκείνους ποὺ θὰ καταγγείλουν τὸν Παπισμὸ καὶ τὸν καίσαρα-Πάπα τοῦ Βατικανοῦ, τὴν παναίρεση τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ αἱρετίζοντες ἐπισκόπους ἐντὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἢ θὰ ἐλέγξουν τὴ Δεσποτοκρατία καὶ τὰ ἔργα της, καὶ πολὺ περισσότερο ἐὰν ἐλέγξουν εἰδικῶς καὶ συγκεκριμένα τὰ ἔργα καθενὸς ἀπὸ ἐσᾶς!... Τότε ἐγκαταλείπετε καὶ τὰ προσχήματα· τὸ μένος καὶ ἡ ἐκδικητικότητά σας ὄχι μόνον δὲν συγκρατοῦνται ἀλλὰ στεροῦνται καὶ τῆς ἐλαχίστης ρανίδος ἐλέους!...

Καὶ ἀντιθέτως, μετέρχεσθε ἐξεζητημένες περιποιήσεις καὶ ἀμετροεπεῖς φιλοφρονήσεις καὶ πολυτελεῖς δωρεὲς ‒κυρίως ὅμως τὴν ψηφοθηρία σας καὶ τὴν πειθώ σας, γιὰ τὴν ὑποταγὴ τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ στοὺς ἐξουσιοκράτες‒ πρὸς τὴν ἑκάστοτε πολιτικὴ καὶ δικαστικὴ ἐξουσία καὶ τοὺς οἰκονομικοὺς παράγοντες καὶ τὴν ἀκαδημαϊκὴ-πανεπιστημιακὴ κοινότητα, γιὰ νὰ «τὰ ἔχετε καλά» μαζί τους, πρὸς πᾶσαν εὐκαιρίαν, χρῆσιν καὶ κατάχρησιν!!! Γιὰ νὰ διασφαλίσετε δὲ τὴν ἐξουσιολαγνικὴ καὶ δεσποτοκρατικὴ κυριαρχία σας καὶ τὰ ἐξ αὐτῆς ἀπορρέοντα οἰκονομικὰ καὶ θεσμικὰ προνόμιά σας, ἐφθάσετε εἰς τὸ σημεῖο νὰ ὑποστηρίζετε ὄχι μόνον κάθε τυραννικὸ πολιτικὸ καθεστώς, ταυτιζόμενοι μὲ τοὺς ἑκάστοτε ἐγχωρίους ἐξουσιοκράτες καὶ τοὺς σιωνιστὲς παγκοσμιοκράτες, ἀλλὰ ὑποστηρίξατε καὶ ταυτισθήκατε καὶ μὲ αὐτὸ τὸ δικτατορικὸ καθεστὼς τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967 ‒ἐνῶ γνωρίζατε ὅτι οἱ πρωτεργάτες του ἦσαν μασῶνοι,^{^[7]} κι ἐνῶ συντόμως ἀνεδείχθησαν οἱ ἀνθελληνικοὶ καὶ ἀντορθόδοξοι σκοποί τους‒ καὶ υἱοθετήσατε τὴ φασιστικὴ καὶ ἀντίχριστη ἰδεολογία τῆς Δικτατορίας, ποὺ ἐν πολλοῖς ταυτίζεται μὲ τὴν ἰδεολογία τῆς Δεσποτοκρατίας, ἐπιτρέποντάς της μάλιστα νὰ εἰσχωρήσει εἰς τὴν καθ᾿ ἡμᾶς ἐπὶ γῆς στρατευομένη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ἐπιβάλει τὸ ἀνώμαλο ἐκκλησιαστικὸ καθεστώς, ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἕως καὶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας δὲν ἔχει ἀνακάμψει!!!

Κάθε φορὰ πού, ὁποθενδήποτε προερχομένη, μία συμπεριφορὰ ἀμφισβητεῖ ἢ προσβάλλει τὴν ἐξουσία σας, ὡς δεσποτοκρατῶν ‒γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῆς ὁποίας ἐξουσίας προδώσατε, ἀκόμη καὶ τὴν πίστη σας στὸν Χριστό, αὐτομολώντας στὸν Ἀντίχριστο!!!‒ θεωρεῖτε ὅτι ἀκυρώνεται αὐτὴ τούτη ἡ ὕπαρξή σας, ὅτι συντελεῖται θανάσιμο ἁμάρτημα καὶ ἔγκλημα καθοσιώσεως. Διότι αὐτὸ ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον εἶσθε: μία ἕωλη ἐξουσία, καὶ μάλιστα ἀνουσία ὡς ἑωσφορικὴ καὶ ἀντίχριστη ἐξουσία!... Γι᾿ αὐτὸ καὶ «ἱερῶς» ὀργίζεσθε καὶ ἐξαγριώνεσθε, ἀμετροεπῶς ὁμιλεῖτε καὶ ἐνεργεῖτε, μετερχόμενοι ὁλοκληρωτικές, φασιστικὲς καὶ ναζιστικὲς μεθόδους ἐναντίον τῶν κατ᾿ ἐσᾶς «παρανομούντων»!... Διότι ἐὰν σᾶς ἀφαιρεθεῖ αὐτὴ ἡ ἐξουσία ἢ καὶ μόνον ἀμφισβητηθεῖ ἡ παραμικρότερη ἔκφανσή της, νοιώθετε αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ ὁποῖο στὴν παραγματικότητα, χωρὶς τὸν Χριστὸ καὶ ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ, εἶσθε: ἕνα τίποτα!!! Βεβαίως ἀσχημονεῖτε ὅπου καὶ ὅπως σᾶς «παίρνει», ἀλλὰ φροντίζετε πάντα νὰ ἐξυπηρετεῖσθε παντοῦ καὶ παντοιοτρόπως!!!

Γ᾿ αὐτὸ ἡ Δεσποτοκρατία ‒ἀκόμη καὶ εἰς τὸν «ἀντὶ-οἰκουμενιστικό» βραχίονά της‒ ἀπορρίπτει τὴν Ἀποτείχιση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς ἐπισκόπους καὶ τοὺς κοινωνοῦντες μὲ αὐτούς, ὅπως ἀστασιάστως, μὲ ἀπόλυτη σαφήνεια καὶ καθαρότητα ἐπιβάλλει διαχρονικῶς ἡ ἁγιοΓραφικὴ καὶ ἁγιοΠατερικὴ καὶ ἱεροΚανονικὴ μαρτυρία, διδασκαλία καὶ πρακτική. Διότι ὁ ἀποτειχιζόμενος φεύγει ἀπὸ τὴν ξένη καὶ ἐπάρατο ἐπισκοποκεντρικὴ «ἐκκλησία» τῆς Δεσποτοκρατίας καὶ ἐπιστρέφει εἰς τὴν οἰκεία κεχαριτωμένη χριστοκεντρικὴ Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας, τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως, τῶν Ὁμολογητῶν καὶ τῶν Μαρτύρων, τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων μας, τῶν ἁγίων οἰκουμενικῶν καὶ τοπικῶν Συνόδων, τῶν ἱερῶν Κανόνων. Διότι ἡ Ἀποτείχιση «ἀδειάζει» τὸν δεσπότη ἀπὸ τὴν ἀνούσιο καὶ ἐπάρατο ἐξουσία του! Διότι ἡ πραγματικὴ ἐξουσία τοῦ ἀληθινοῦ ἐπισκόπου δὲν εἶναι ἐπὶ τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ εἶναι αὐτὸ τοῦτο τὸ λογικὸ ποίμνιό Του, ποὺ τὸ ἐμπιστεύθηκε ὁ Κύριος στὸν ἐπίσκοπο, μὲ τὴ ρητὴ καὶ διὰ φρικτῶν ὑποσχέσεων καὶ ὅρκων πρὸς τὸν Χριστὸ ἀνειλλημμένη ὑποχρέωση τοῦ ἐπισκόπου: νὰ βρίσκεται πάντα εἰς τόπον καὶ εἰς τύπον Χριστοῦ, ἀδιαλείπτως καὶ ἐν ἐγρηγόρσει ὀρθοτομώντας τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας Του, διδάσκοντας καὶ ἐπισκοπώντας καὶ προστατεύοντας τὸ ποίμνιό Του ἀπὸ τὶς αἱρέσεις καὶ τοὺς αἱρετικούς!... Ἀποκλειστικῶς αὐτὸς ‒καὶ μόνον αὐτός‒ εἶναι ὁ ρόλος καὶ τὸ διακόνημα, ἡ μαρτυρία καὶ τὸ μαρτύριο τοῦ πραγματικοῦ, εἰς τόπον καὶ εἰς τύπον Χριστοῦ εὑρισκομένου ἐπισκόπου, καὶ ὄχι ἡ ἀνούσιος ἑωσφορικὴ ἐξουσία!!!

Κι ἐμεῖς, ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ, ὀψέποτε θείᾳ χάριτι τὸ καταλάβουμε ‒ἔστω κι αὐτὸ τὸ μικρὸ λεῖμμα τοῦ λογικοῦ ποιμνίου Του, ποὺ ἤδη τὸ καταλαβαίνει‒ οὐδεμία σχέση θέλουμε νὰ ἔχουμε μαζί σας: καταγγέλλουμε καὶ ἀποκηρύττουμε καὶ ἀποτειχιζόμεθα ἀπὸ τὴν «ἱεραρχία» τοῦ Ἀντιχρίστου!!!

Ἀλλὰ οἱ πονηροὶ καὶ σκοτεινοὶ χειραγωγοὶ τῆς Δεσποτοκρατίας καὶ «μέντορες» τῶν δεσποτοκρατῶν θεωροῦν χρησίμους ἐσᾶς τοὺς δεσπότες, μόνον ἐφόσον ἔχετε ποίμνιο καὶ μάλιστα ἀκέραιο-ὁλόκληρο τὸ «ποίμνιό σας», ἀλλὰ χωρὶς Χριστό!!! Διότι οἱ σιωνιστοκινούμενοι μασῶνοι, ποὺ σᾶς χειραγωγοῦν, ἐργάζονται καὶ πασχίζουν νὰ καταθέσουν στὸν θεό τους, τὸν Μέγα Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος (Μ.Α.Τ.Σ., δηλαδὴ στὸν Ἑωσφόρο, τὸν Σατανᾶ), ὄχι μόνον τὴν ψυχή σας ὡς δεσπότες, ἀλλὰ κυρίως τὶς ψυχὲς τοῦ «ποιμνίου σας». Χωρὶς τὶς ψυχὲς τοῦ «ποιμνίου σας», ἐσεῖς οἱ δεσπότες, τοὺς εἶσθε ἀπολύτως ἄχρηστοι, μία ἀποτυχημένη ἐπένδυση!... Ἀλλὰ τὰ ὄργανα τοῦ Σατανᾶ οὔτε ἐπιθυμοῦν οὔτε ἀνέχονται ἀποτυχημένες ἐπενδύσεις: ξέρουν πολὺ καλὰ ποιούς καὶ πόσο εὐαλώτους θὰ ἐπιλέξουν ὡς ὄργανά τους καὶ πῶς νὰ τοὺς χειραγωγοῦν μέσῳ τῶν παθῶν τους!!!!

Γι᾿ αὐτὸ εἶναι τόσο σημαντικὴ ἡ Ἀποτείχισή μας ‒τῶν συνετῶν καὶ συνεπῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν‒ ἀπὸ ἐσᾶς τοὺς αἱρετικοὺς καὶ αἱρετίζοντες δεσπότες καὶ ἀπὸ ὅσους κοινωνοῦν μαζί σας, ὥστε νὰ γλιτώσουμε ἀπὸ τὴν ἀπώλειά μας στὴν ἐπικράτεια τοῦ Σατανᾶ, ὅπου ἐνσυνειδήτως μᾶς ὁδηγεῖτε ὡς λάφυρα τῆς ἀποστασίας σας ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη καὶ ὡς ὁλοκαυτώματα τῆς προδοσίας τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὴν ὁποίαν μετήλθατε καὶ μετέρχεσθε προσκυνοῦντες τὸν Ἀντίχριστο!!!

Δεσποτοκράτες, ἐφόσον τόσο πολὺ τὸ ἐπιθυμεῖτε, παραμείνετε δέσμιοι τοῦ ἑωσφορικοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος τῆς ἐξουσιολαγνείας!...

● Συνταχθεῖτε μὲ ἐκείνους πού: εἴτε δὲν πιστεύουν στὸν Θεάνθρωπο Χριστό· εἴτε τὸν ἔχουν προσομειώσει καὶ προσαρμόσει στὴν ἁμαρτωλότητά τους, ἀντικαθιστώντας Τον μὲ τὸν Ἀντίχριστο· εἴτε δὲν πιστεύουν ὅτι ἤδη ἦλθε γιὰ νὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο!...

● Κρατεῖστε τὴν ἐγωπάθειά σας, τὴν ἐξουσιολαγνικὴ ἀλαζονεία καὶ τὴν ἐξουσιοκρατικὴ οἴηση τοῦ Ἑωσφόρου, τὴν ἀνταρσία του κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας, ἀλλὰ καὶ τὴν ἔκπτωσή του ἀπὸ τοὺς οὐρανούς!!!

● Κρατεῖστε τὴν ἐξουσιολατρικὴ αἰτία τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος τῶν πρωτοπλάστων κατὰ τοῦ Δημιουργοῦ καὶ Πλάστου μας, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐξ αὐτῆς πτώση τοῦ ἀνθρώπου!!!

● Κρατεῖστε τὴ δόξα καὶ τὴν ἐξουσία καὶ τὸν πλοῦτο, τοὺς τρεῖς πειρασμοὺς τοῦ Σατανᾶ, τοὺς ὁποίους ἀφώρισε ὁ Κύριος, ἀλλὰ ἐσεῖς τοὺς ἀποδεχθήκατε ἀσμένως, καταπροδίδοντες τὸν Χριστὸ καὶ προσκυνοῦντες τὸν Ἀντίχριστο!!!

● Κρατεῖστε τὰ κτίρια καὶ τὰ χωράφια, τὰ χρήματα καὶ τὶς μετοχές· κρατεῖστε τὰ προνόμιά σας, τὴν πολυτελῆ καὶ τρυφηλῆ ζωή σας!!!

● Κρατεῖστε τοὺς ἱεροὺς ναούς μας καὶ τὰ ἱερὰ κειμήλιά μας· ἀκόμα κρατεῖστε καὶ αὐτὰ τὰ σεβάσματα καὶ τὰ προσκυνήματα, τὰ τίμια λείψανα τῶν Μαρτύρων μας καὶ τῶν Ἁγίων μας ‒τοὺς μοναδικοὺς ἀλλὰ ἀμυθήτους θησαυρούς μας‒ ὡς βάρβαροι κατακτητὲς καὶ ὡς ἀποτρόπαιοι ἅρπαγες!

Ἄπειρες φορὲς ἡ Ἁγία Ὀρθοδοξία μας ἔχασε τὰ «πάντα», ἀλλὰ οὐδέποτε ἔχασε τὴν Ὀρθὴ Πίστη, δηλαδὴ τὸν ἑαυτό της! Καὶ ποτὲ δὲν θὰ χάσει ἡ Ἐκκλησία Του τὴν Ὀρθὴ Πίστη, διότι «πῦλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσι αὐτῆς»!

Ἐμεῖς κρατᾶμε μόνον τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη μας, τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, τὴν ἱερὰ Παράδοση· τὸ αἷμα τῶν Μαρτύρων μας, τὴν παρρησία τῶν Ὁμολογητῶν μας, τὶς εὐλογίες τῶν Ἁγίων μας· τὶς μέγιστες δωρεές Του: τὴν ἐλευθερία τοῦ προσώπου μας καὶ τὸ αὐτεξούσιο τῆς συνειδήσεώς μας, τὴ δυναμικὴ τῆς καθ᾿ ὁμοίωσιν ὑποσχέσεώς Του!...

Ἐσεῖς κρατεῖστε τὴν ἑωσφορικὴ ἐξουσία κι ἐμεῖς κρατᾶμε τὴν χριστοδίδακτη οὐσία: ἀκολουθοῦμε τὴν Ὁδὸ τῆς σωτηρίας μας, τὸν Κύριο καὶ Θεό μας Ἰησοῦ Χριστὸ εἰς τὸ Μαρτύριό Του καὶ τὸν Σταυρό Του καὶ τὴν Ἀνάστασή Του, νικῶντες μὲ «τὴν νίκη τὴν νικήσασα τὸν κόσμο»!...

Πάρτε το λοιπὸν χαμπάρι, κύριοι χρυσοστόλιστοι κι ἐξουσιολάγνοι δεσποτοκράτες, σκαπανεῖς καὶ πρωτεργάτες καὶ προπομποὶ τῆς ἑωσφορικῆς Πανθρησκείας τοῦ Ἀντιχρίστου· καὶ ἀκοῦστε το ἀκόμη μιὰ φορά, γιὰ πάντα:

Χωρὶς τὴν Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, θεοπρόβλητη ἐξουσία δὲν ἔχετε· διότι ἡ ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἐν Χριστῷ ἐξουσία δὲν εἶναι ἐξουσία τοῦ κόσμου τούτου! Εἶναι ἡ ἐξουσία τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν...

Χωρὶς τὴν Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὅποια «ἐξουσία» κι ἂν κατέχετε εἶναι ἐξουσία τοῦ κόσμου τούτου, εἶναι ἡ ἐξουσία τοῦ Ἀντιχρίστου, εἶναι ἡ ἐξουσία τοῦ Σατανᾶ!

Κι ἐφόσον τόσο πολὺ τὴν ἐπιθυμεῖτε, χάρισμά σας... Ἀλλὰ δὲν θὰ σᾶς ἀκολουθήσουμε στὴν ἀπώλειά σας...

Γι᾿ αὐτὸ ἁγιοΓραφικῶς καὶ ἁγιοΠατερικῶς καὶ ἱεροΚανονικῶς ἀποτειχιζόμεθα ἀπὸ ἐσᾶς καὶ ἀπὸ ὅσους σᾶς ἀκολουθοῦν κοινωνοῦντες μετὰ τῶν ἀκοινωνήτων, δηλαδὴ μαζί σας!!! Ἀμήν.

Δροσερὸ Τρικάλων, 6-18 Μαρτίου 2015

^{^[1]} Βλ. Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο, Ἡ Δεσποτοκρατία ἐπιτίθεται μὲ τὸν «ἀντὶ-οἰκουμενιστικό» βραχίονά της, εἰς: περιοδ. «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» 15-16 (2012-2013) 214-221. Τοῦ Ἰδίου, «Δεσποτοκρατία, ἡ συνέχεια τῆς ἐκπτώσεως τοῦ Ἑωσφόρου καὶ τῆς πτώσεως τοῦ ἀνθρώπου», ἐκδ. Degiorgio, Τρίκαλα (ὑπὸ ἔκδοσιν).

[2] «Ἡ Ἀποτείχιση Ὀρθοδόξων Πιστῶν ἀπὸ τοὺς αἱρετίζοντες ἐπισκόπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ Δήλωση Ἀποτειχίσεως», Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας 2011 (Συνετέθη ἀπὸ Συντακτικὴ Ἐπιτροπή).

^{^[3]} Βλ. Ἱερομονάχου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, Κριτικὴ ἐπὶ τῶν ἐκφωνηθεισῶν Εἰσηγήσεων εἰς τὴν Ἡμερίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς, μὲ θέμα: «15^ος Κανὼν τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου καὶ Διακοπὴ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Κοινωνίας» (Πειραιεύς, 27 Νοεμβρίου 2014)· εἰς: περιοδ. «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» 20-23 (2014). Τοῦ Ἰδίου, Ἀπάντησις εἰς τὴν ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς ἐκδοθεῖσα κριτικὴ μελέτη «15ος Κανὼν Πρωτοδευτέρας Συνόδου καὶ Ἀποτείχισις» ἐπὶ τοῦ βιβλίου «Ἡ Διαχρονικὴ Συμφωνία τῶν Πατέρων γιὰ τὸ Ὑποχρεωτικὸ τοῦ 15ου Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου περὶ Διακοπῆς Μνημονεύσεως Ἐπισκόπου Κηρύσσοντος ἐπ᾿ Ἐκκλησίας Αἵρεσιν»· εἰς: περιοδ. «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» 15-16 (2012-2013) 15-213. Τοῦ Ἰδίου, «Ἡ Διαχρονικὴ Συμφωνία τῶν Πατέρων γιὰ τὸ Ὑποχρεωτικὸ τοῦ 15 ου Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου περὶ Διακοπῆς Μνημονεύσεως Ἐπισκόπου Κηρύσσοντος ἐπ᾿ Ἐκκλησίας Αἵρεσιν», ἐκδ. Degiorgio, Τρίκαλα 2012. Τοῦ Ἰδίου, «Ἡ Ἀντιμετώπισις τῆς Αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κατὰ τὸν Ὅσιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη. Ἡ Διακοπὴ τῆς Μνημονεύσεως», ἔκδ. Ὀρθοδόξου Ἀγωνιστικοῦ Συλλόγου «Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης», Λάρισα 2010.

[4] Πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Χὶρς (P. Heers), «Ἡ ἐκκλησιολογικὴ ἀναθεώρηση τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου. Μία ὀρθόδοξη διερεύνηση τοῦ Βαπτίσματος καὶ τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὸ Διάταγμα περὶ Οἰκουμενισμοῦ», ἐκδ. Γρηγόρης, Uncut Mountain Press, Ἀθήνα 2015.

[5] Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβρόσιος (Νικολάου, 1958-1984), Φλωρίνης Αὐγουστῖνος (Καντιώτης, 1967-2000) καὶ Παραμυθίας Παῦλος (Καρβέλης, 1968-1974)

[6] Βλ. Ἰωάννου Σ. Ρωμανίδου, «Ρωμῃοσύνη, Ρωμανία, Ρούμελη», ἐκδ. Πουρναρᾶ, Θεσσαλονίκη 32002, (2) Ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος καὶ ἡ Φραγκοσύνη, σς. 123-127.

^{^[7]} Βλ. Κώστας Τσαρούχας, «Ἡ Μασονία στὴν Ἑλλάδα (Νέα ὀνόματα - νέα στοιχεῖα)», ἐκδ. Ἑλληνικὰ Γράμματα, Ἀθήνα ¹⁰2000, Κεφ. 7: Μασονία καὶ Χούντα, σσ. 205-211. Πρβλ. Γιάννη Α. Κάτρη, «Ἡ Γέννηση τοῦ Νεοφασισμοῦ στὴν Ἑλλάδα (1960-1974)», ἐκδ. Παπαζήση, Ἀθήνα ²1974.

Σὲ μιὰ πρώτη καὶ πρώϊμη δημοσίευση τοῦ παρόντος κειμένου στὸ διαδίκτυο (apotixisi.blogspot.com), κάποιοι νοσταλγοὶ τῆς χουντικῆς Δικτατορίας (21 Ἀπριλίου 1967) σφόδρα ἐνοχλήθηκαν καὶ προσπάθησαν νὰ ὑπερασπισθοῦν τὸ καθεστὼς καὶ τοὺς αὐτουργούς του, ἀμφισβητώντας τὸ ἀστασίαστο γεγονὸς ὅτι οἱ πρωτεργάτες καὶ πολλοὶ ἰσχυροὶ παράγοντες τῆς Δικτατορίας ὄχι μόνον ὑπῆρξαν μασῶνοι ἀλλὰ καὶ προέβησαν στὸ πραξικόπημα κατόπιν ρητῆς ἐντολῆς τῆς Μασωνίας, πρὸς ἐξυπηρέτηση τῶν σιωνιστικῶν συμφερόντων καὶ σχεδιασμῶν. (Σὲ ἐπίσημο μασωνικὸ ἔγγραφο, ποὺ ὑπογράφει ὁ τότε Μέγας Διδάσκαλος τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος Ἀλέξανδρος Τζατζόπουλος καὶ ἀπευθύνεται στὴ Μεγάλη Στοὰ τῆς Ἀγγλίας, σχετικὰ μὲ τὴ συμμετοχὴ τοῦ διστακτικοῦ Πατακοῦ στὸ πραξικόπημα, ἀναφέρεται ὅτι «ὁ Πατακὸς κλήθηκε καὶ πείσθηκε “...διὰ τὴν ἀναγκαιότητα, ὅπως οὖτος ἀποβάλη τοὺς ἐνδοιασμούς του, ἵνα συμμετάσχη ἐνθέρμως, μετὰ τῶν ἄλλων ἐν τοῖς Ἐνόπλοις Δυνάμεσιν ἀδελφῶν ἡμῶν, ἵνα φέρωσιν εἰς αἴσιον πέρας τὸ ἀνατεθὲν παρὰ τῆς ἡμετέρας Μεγάλης Στοᾶς ἔργον...”»!!!) Στὸ ἐπίπεδο τῶν προθέσεων οἱ ἰδεολογικὲς παρωπίδες ἐπιτρέπουν τὴν ἀνάπτυξη αὐθαιρέτων καὶ ὀργιωδῶν φαντασιώσεων γιὰ τὰ κίνητρα καὶ τὸ ποιὸν τῶν πραξικοπηματιῶν, ἀλλὰ τὰ ἱστορικὰ γεγονότα εἶναι ἐδῶ καὶ ἀδιάψευστα, ὥστε πρόσωπα καὶ καταστάσεις νὰ κρίνονται ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος καὶ μόνον ἐξ αὐτοῦ. Ἐκτὸς πολλῶν ἄλλων προσωπικῶν δεινῶν καὶ δυσμενῶν ἐθνικῶν συνεπειῶν, λ.χ. τὸ 39% τῆς Κύπρου ἐπὶ 41 συναπτὰ ἔτη ‒καὶ δὲν γνωρίζουμε γιὰ πόσες δεκαετίες ἀκόμη ἢ καὶ γιὰ πάντα! ‒ τελεῖ ὑπὸ τουρκικὴ κατοχή, 200.000 ξεριζωμένοι Ἑλληνοκύπριοι πρόσφυγες εξακολουθοῦν νὰ βρίσκονται μακριὰ ἀπὸ τὶς ἑστίες τους, ἑκατοντάδες χιλιάδες Τοῦρκοι ἔποικοι ἔχουν κατακλύσει τὴν κατεχόμενη ἀπὸ τὸν Ἀττίλα Κύπρο!!! Κι αὐτὰ τὰ πραγματικὰ γεγονότα δὲν ἀντισταθμίζονται μὲ ὁποιεσδήποτε ἄλλες «ἐπιτυχίες» τῆς Δικτατορίας, ὅπως τὰ ἀποχωρητήρια ποὺ ἔγιναν καμπινέδες καὶ οἱ αὐτοκινητόδρομοι-καρμανιόλες!... Οὔτε εἶναι ἐπιτρεπτὴ ἡ ἀναφορὰ σὲ «καλή» Δικτατορία τοῦ Παπαδόπουλου καὶ σὲ «κακή» Δικτατορία τοῦ Ἰωαννίδη καὶ ἡ «δικαίωση» ἀμφοτέρων, λόγῳ τῆς χρεωκοπίας, ὅπου κατέληξε ἡ κοινοβουλευτικὴ δημοκρατία τῆς φαυλοκρατίας, τῆς διαφθορᾶς, τῆς κλεπτοκρατίας καὶ τοῦ μνημονιακοῦ δωσιλογισμοῦ: πολιτικοὶ καὶ στρατιωτικοὶ στὴν ὑπηρεσία τῆς Μασωνίας καὶ τοῦ Σιωνισμοῦ μὲ ἀφοσίωση ἰδιοτελῶς ἀφιερώθηκαν. Ὅταν ὑπάρχουν ἐπίορκοι καὶ διεφθαρμένοι καὶ ἀπατεῶνες πολιτικοί, δὲν καταργοῦμε τὴ Δημοκρατία· ὅπως δὲν καταργοῦμε τὴν Πατρίδα, ὅταν ὑπάρχουν προδότες καὶ ριψάσπιδες καὶ αὐτομόλοι. Πατρίδα καὶ Δημοκρατία, τὸν τόπο καὶ τὸν τρόπο τοῦ Ἑλληνισμοῦ μας καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας μας, τοῦ Πολιτισμοῦ μας καὶ τοῦ Γένους μας, τῆς ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς ἰδιοπροσωπίας μας, τὶς ὑπερασπιζόμαστε μὲ κάθε ρανίδα τοῦ αἵματός μας καὶ ἀγωνιζόμαστε μὲ κάθε ἰκμάδα τῆς ὑπάρξεώς μας γιὰ τὴν ἀκεραιότητά τους καὶ γιὰ τὴν εὐημερία τους!...