Οι σύγχρονοι εφιάλτες- η χαίνουσα και χρόνια πυορροούσα πληγή του έθνους μας.

Οι κλειδούχοι της Κερκόπορτας καθίστανται οι Δούρειοι ίπποι του συστήματος!

 Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος
 

H φαιά προπαγάνδα του συστήματος καθίσταται σαφής και πολλάκις δεδομένη, όμως δέον όπως συνειδητοποιήσουμε εναργώς, το τι μέλλει γενέσθαι εις την Πατρίδα μας, αναφορικώς με τα τεκταινόμενα.

Εις τα προηγούμενα άρθρα ανέφερα την εμμονή ορισμένων κύκλων, «γνωστών- αγνώστων τοις πάσι» , οι οποίοι εντελώς άκαιρα, υπό τον μανδύα της νομιμοφάνειας, επιδιώκουν να αποδομήσουν το έθνος, αφενός εξαιτίας και συνεπεία της ανέλεγκτης ροής μεταναστεύσεως και αφετέρου με τα αλλεπάλληλα πλήγματα προς την Ορθόδοξη παράδοση μας, ως συστατικό δομικό στοιχείο του Ελληνισμού μας.

Ειδικότερον, οι σχεδιασμοί της επελαύνουσας παγκοσμιοποιήσεως και της εγκαθιδρυθησομένης  Νέας Τάξης Πραγμάτων,  επιδιώκουν την επιβολή ενός ουδετεροθενούς και ουδετερόθρησκου κράτος, σε έναν διανοητικά λοβοτομημένο λαό ο οποίος σκέπτεται βοσκηματωδώς, μία υδαρή άλλοις λόγοις μάζα, άνευ εθνικής συνειδήσεως, η οποία καθίσταται ευχερής εις την χειραγώγηση, όπως και δυστυχώς το όντι συμβαίνει εις την Πατρίδα μας.

Προς αποσαφήνιση, περί των νέων αποφάσεων της ολομελείας του Σ.Τ.Ε, ήτοι τις υπ. αριθ. 1749-1752/2019, οι οποίες ακύρωσαν το διαλαμβανόμενο περιεχόμενο των θρησκευτικών, επί Υπουργίας κ .Γαβρόγλου, όπερ και τούτο σημαίνει ότι η κυβέρνηση, καλείται αμελλητί να συμμορφωθεί κατά την παράγραφο 5 του άρθρου του Συντάγματος, όπως επίσης, το αυτό προβλέπει και η παράγραφος 5 του άρθρου 50 του Π.Δ 18/89 καθώς και το άρθρο 198 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Ωσαύτως επισύρει και ποινικές ευθύνες, περί παράβασης καθήκοντος κατ’  άρθρο 259 Π.Κ καθώς και παραβίαση δικαστικής αποφάσεως 169 Α του Π.Κ.

Τούτο ασφαλώς επιρρωνύεται εκ του άρθρου 120 παράγραφος 2 του Συντάγματος.

Νομικώς όμως δια να ενεργοποιηθεί η δικαστική απόφαση ή δια να εξαναγκασθεί η Υπουργός να προβεί σε υλικές ενέργειες προκειμένου να συμμορφωθεί με το διατακτικό των δικαστικών αποφάσεων, επιβάλλεται να προβεί σε ακύρωση των προηγουμένων Υπουργικών αποφάσεων, και εις την έκδοση νέων, όπου τα βιβλία θα έχουν άλλο περιεχόμενο σύμφωνο με το σκεπτικό του Σ.Τ.Ε, αναφορικώς με την σύμφωνη με το Σύνταγμα ερμηνεία του άρθρου 16 παρ. 2, άρθρου 3 και 13 του Συντάγματος, ως προς την ορθή διδασκαλία των θρησκευτικών.

Εν ολίγοις, εις περίπτωσιν αδρανείας ή κωλυσιεργίας της Υπουργού, δέον όπως υποβληθεί μήνυση, εντούτοις όμως με την ειδική διαδικασία διότι προσκρούει εις τον Νόμο περί των Υπουργών, όπως ειδικότερα προβλέπεται το άρθρο 86 και ο Νόμος  3126/2003, δηλαδή την ποινική δίωξη την ασκεί η Βουλή, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις και όχι ο Εισαγγελέας.

Ωσαύτως προβλέπονται, επιπροσθέτως και τα αναγκαία μέτρα για την διασφάλιση συμμόρφωσης της Διοικήσεως την οποία θεσπίζει στο άρθρο 2 του Ν. 3068/2002, το οποίο προβλέπει την συγκρότηση τριμελούς επιτροπής εις το Συμβούλιο της Επικρατείας, η οποία θα επιληφθεί να καλέσει την Αρχή η οποία δεν συμμορφώνεται, ή καθυστερεί , να παράσχει εξηγήσεις, να εκθέσει τις απόψεις εντός ενός μηνός, και μετά ταύτα, τάσσει προθεσμία συμμορφώσεως, η οποία αν δεν τηρηθεί δύναται η επιτροπή να επιβάλλει χρηματική ποινή ως κύρωση (…)

Επί αυτού, θα επανέλθω, ίνα καταδείξω, πέραν της νομικής θεωρίας και της παραθέσεως του πλέγματος διατάξεων, πώς έγκυρα νομικά και στην πράξη πλέον, δυνάμεθα τελεσφόρως και λυσιτελώς να τα εφαρμόσουμε καταδεικνύοντας  παραλλήλως και τις πρακτικές νομικές δυσκολίες.

Το μείζον δεν είναι ενταύθα το νομικό σκέλος επί του οποίου θα επανέλθω διεξοδικότερα, το ζήτημα, είναι η γενεσιουργός αιτία, η οποία πλήττει την Ορθοδοξία, σε μία περίοδο, επί μακρόν πλέον οικονομικής υφέσεως, πλήρους πτωχοποιήσεως της Ελλάδας, σωρείας πλειστηριασμών της κύριας κατοικίας, καλπάζουσας ανεργίας, ανέλεγκτης ροής μεταναστών, οι οποίοι λειτουργούν ως « δούρειοι ίπποι»  γεωστρατηγικής αποσταθεροποιήσεως της χώρας μας, εν συναρτήσει με το οξύ και ενδημούν πρόβλημα του δημογραφικού, ένεκεν πολλαπλών αιτιών με προεξάρχουσα όμως το οικονομικό.

Σε μία Ευρώπη η οποία μαστίζεται από την έξαρση του Ισλάμ, η οποία αλλοιώνει την ταυτότητά της, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της και έχει καταστεί ένας άμορφος, δίχως στοιχεία και ταυτότητα πολυπολιτισμικός πολτός, ο οποίος εις το όνομα της φενάκης των ατομικών δικαιωμάτων έχει απεμπολήσει κάθε ουσιαστική εθνική πολιτική.

Οι κραυγαλέες αντιφάσεις, επανερχόμενος εις το θρησκευτικό σημείο, καθίστανται ορατές, πώς είναι δυνατόν την κρίσιμη αυτήν περίοδο, να ανακινείται δήθεν ζήτημα διαχωρισμού Εκκλησίας και Πολιτείας, δίχως δημοψήφισμα, με το να υποτιμάται εκ μέρους της Πολιτείας, το θεμελιώδες δικαίωμα να προβάλλει κανείς την Ορθόδοξη πίστη του, η οποία κατοχυρώνεται πανηγυρικώς τόσο, κατά τα άρθρο 3 του Συντάγματος αλλά και κατ’  επιταγή της κοινής λογικής.

Πώς είναι δηλαδή δυνατόν, να φαλκιδεύεις το δικαίωμα του Χριστιανού Ορθοδόξου να μην απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα με τα λοιπά θρησκεύματα εις την Ελλάδα παρά το Σύνταγμα και την Ιστορική συμβολή της Εκκλησίας, εις την διατήρηση και εξέλιξη του Ελληνικού Πολιτισμού, αλλά και ανυπερθέτως εις την εξανάσταση του Γένους.

Πώς συνάδει με την κοινή λογική, «τον κοινόν νούν», να διεξάγεται διάλογος περί « ουδετερόθρησκου Κράτους» και να επιτρέπεις (ως Κράτος- Πολιτεία), την μανδήλα στα σχολεία και παντού, το οποίο αφενός συνιστά δημόσια δήλωση πίστης και αφετέρου αποτελεί σύμβολο αμιγώς θεοκρατικής αντιλήψεως έναντι της Πολιτείας, ενώ συγχρόνως, μολαταύτα, η Ανεξάρτητη Αρχή να απαγορεύει στεντορείως, την αναγραφή του θρησκεύματος, αλλά και της Ιθαγενείας από τα επίσημα σχολικά έγγραφα. (έθνος και Ορθοδοξία υπό διωγμόν).

Άρα ας αναγνώσουμε τις σοβούσες φλέγουσες προβληματικές οι οποίες φύονται των γεγονότων δια να καταλήξουμε σε γόνιμα συμπεράσματα.

Εν προκειμένω βιώνουμε μία μορφή μετωπικού πολέμου, εκριζώσεως των οσίων και ιερών της πατρίδας μας και ημείς διατεινόμεθα προοδευτικοί μπολσεβίκοι ή δήθεν φιλελεύθεροι, την στιγμή την οποία, η εθνική καταστροφή μεθοδεύεται συστηματικά, τούτο δε εξάλλου συμπυκνώνεται εύγλωττα στο αναφερθέν παράδειγμα δια την μανδήλα εις τους μουσουλμάνους, δύο μέτρα και δύο σταθμά, μεροληψία και ανισότιμη μεταχείριση, καταφανείς διακρίσεις εις βάρος των Χριστιανών Ορθοδόξων.

Ουδεμία μνεία περί το, αν η επίμαχος, μανδήλα θα πρέπει να επιτρέπεται, μολονότι συνιστά διαδήλωση θεοκρατικής έκφανσης εις τους κόλπους της πολιτείας, όμως εις τον αντίποδα, εκ διαμέτρου αντίθετη μεταχείριση, τους δαιμονίζει ο « Σταυρός» , η προμετωπίδα εις το Σύνταγμα, «εις το Όνομα της Αγίας και Ομουσίας Τριάδας», επιθυμούν να απαλειφθεί ολοσχερώς, ήτοι να αναθεωρηθεί το περιλάλητο άρθρο 3 του Συντάγματος περί Κρατούσας θρησκείας, να καταργηθεί η προσευχή, να καθαιρεθούν οι εικόνες του Εσταυρωμένου Κυρίου μας καθώς και της Υπεραγίας Θεοτόκου μας, εκ των  δημοσίων κτηρίων.

Ο Χριστός εν τέλει μόνον τους ενοχλεί, η κατάφωρη και απερίφραστη δήλωση πίστεως και αφοσίωσης σε θεοκρατικές αντιλήψεις των Μουσουλμάνων, η εμμονή στην Σαρία, η αντιμετώπιση της γυναίκας ως υποδεέστερη, καμία «ακτιβιστική» φεμινιστική οργάνωση δήθεν ευαισθητοποιήσεως, δια τις καταπιεσμένες γυναίκες, του θρησκευτικού «φουντομενταλισμού» και της ανδρικής επιβολής θρησκευτικού τύπου, ουδεμία επίθεση από αγνώστου προέλευσης γκρουπούσκουλα εδέχθη ποτέ ουδένα τζαμί, καμία αναφορά δια σκοταδισμό…!!!!!!, πώς αλήθεια συμβιβάζεται, εν έτει 2019 η γυναίκα να καθίσταται υποδεέστερη του ανδρός της δίχως δικαιώματα, στα πλαίσια της περίπυστης Ευρώπης η οποία κόπτεται δια τα ατομικά δικαιώματα και την καταπολέμηση της βίας προς τις γυναίκες  καθώς και την απελευθέρωση από τις θεοκρατικές αντιλήψεις, συνεπεία του Γαλλικού Διαφωτισμού (sic!!!!) Ας μας απαντήσουν ειδικά αιτιολογημένα οι δήθεν προοδευτικοί.

Ίνα ξεκαθαρίσω, σέβομαι απεριόριστα την αυθεντική πίστη όλων, καθώς και των Μουσουλμάνων, προς Θεού, εγώ αντιλέγω προς τα έμμισθα εξωεθνικά φερέφωνα της Νέας Τάξης Πραγμάτων τα οποία τελούντα σε διατεταγμένη υπηρεσία, επιδιώκουν να μας πειθαναγκάσουν με στρεβλά επιχειρήματα, ότι πρέπει να μην πιστεύουμε σε αυτό το οποίο πρεσβεύουμε και δια το οποίο βαπτιστήκαμε διότι είναι αντιδημοκρατικό.

Εφιάλτες υπάρχουν παντού, η Πίστη μας είναι η ζωή μας, εκεί έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας μέχρι εσχάτων, προσδοκώντας την Ανάστασή μας και μετά Θάνατον αλλά διότι επίσης αυτή είναι η ταυτότητα μας, νοηματοδοτούμε οντολογικά το παρελθόν και το μέλλον μας, νοουμένου ότι, εν ταυτώ, δέον όπως τιμήσουμε τους προγόνους μας οι οποίοι θυσιάσθηκαν με αυταπάρνηση, οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, αλλά και οι πρόγονοί μας δια το έθνος μας, δια να αποκτήσουμε έθνος και πατρίδα ελεύθερη, ανεξάρτητη.

Είναι πρόδηλο λοιπόν, δίχως να αιθεροβατούμε ότι τα ξένα συμφέροντα υπάρχουν,  όμως δεν μπορούμε βέβηλα, ανόσια, ανίερα και βλάσφημα, να μην αποτίουμε φόρο τιμής, εν γένει και συλλήβδην εις τους θυσιασθέντες δια να δυνάμεθα εμείς να σχηματίζουμε μη διωκόμενοι το σημείο του Σταυρού μας δημοσίως ή να λέμε απροσκόπτως ότι είμαστε ελεύθεροι.

Η Νέα Τάξη πραγμάτων έχει συσκοτίσει την έννοια του έθνους και της Πατρίδας με τον Φασισμό, λίαν σκοπίμως δια να δημιουργήσει σύγχυση, επιστρατεύοντας και τους ολοκληρωτικούς μηχανισμούς εξουδετερώσεως των αντιφρονούντων, δια των νόμων εργαλείων, όπως ο περίφημος νόμος δήθεν περί ρατσισμού κτλ, προκειμένου, να προάγει, εν κρυπτώ και παραβύστω, τα μισάνθρωπα σχέδια της  εις τους μύχιους κόλπους της κοινωνίας μας.

Εν κατακλείδι, ας διαγνώσουμε τα αίτια ορισμένων πραγμάτων, εις την παρούσα χρονική συγκυρία και ουχί μόνον, τα γεγονότα αυτά καθ’ αυτά, στο σημείο αυτό παραθέτω την εξής προσφυή ρήση :

« Κάτω από τα κείμενα βρίσκεται η φλέγουσα κοινωνική και πολιτική προβληματική. Χρέος και ευθύνη της επιστήμης του Συνταγματικού Δικαίου είναι, όχι μόνο να μην την αγνοεί, αλλά και να την αποκαλύπτει»Αριστόβουλος Μάνεσης.