Μεγάλη απόφαση να κατεδαφιστεί ένα εκκλησάκι. Γίνεται
ακόμα δυσκολότερη όταν τα σημάδια φωνάζουν να μην το κάνεις!
Το εκκλησάκι που «αρνούνταν» να κατεδαφιστεί,το
συρματόσχοινα έσπαγαν,οι γερανοί χάλαγαν,οι εργάτες αρνούνταν τα χρήματα!
Ένα περίεργο φαινόμενο στην περιοχή του Διυλιστηρίου
Το εκκλησάκι της Αγίας Σωτήρας στον Ασπρόπυργο είναι αδύνατο να κατεδαφιστεί,
σαν να το υπερασπίζεται μια υπερφυσική δύναμη .
Στην ανατολική πλευρά της περιοχής μέσα στην οποία
γίνονται σήμερα τα έργα των κρατικών διυλιστηρίων πετρελαίου, στον Ασπρόπυργο,
κτίσθηκε πριν από 50 περίπου χρόνια, πάνω σ’ ένα μικρό ύψωμα, το γραφικό
εκκλησάκι «Αγία Σωτήρα».
Ο θρύλος λέει ότι κάποτε παρουσιάσθηκε εκεί κατά τη
διάρκεια της λειτουργίας η Παναγία με μορφή νέας ζωντανής γυναίκας. Έκτοτε η
«Αγία Σωτήρα» αποτελούσε για τους κατοίκους της περιοχής ένα ιερό τόπο -κάτι
σαν την Παναγία της Τήνου- όπου κατέφευγαν οι χριστιανοί με «τάματα» για να
ζητήσουν την βοήθεια της Θεομήτορος… …
Μια απίστευτη πληροφορία -αποτέλεσμα συζητήσεως μεταξύ
εργατών των διυλιστηρίων που ακούσαμε τυχαία σε κάποιο λεωφορείο- μας έφερε
χθες το μεσημέρι στο γραφικό εκκλησάκι του Ασπροπύργου.
Κόβονται χονδρά συρματόσχοινα, σταματούν οι μηχανές
της μπουλντόζας, ενώ παίρνει φωτιά το μοτέρ του γερανού και τρελαίνεται ο
οδηγός του, κανείς δεν αναλαμβάνει την κατεδάφιση!!! Όλες οι προσπάθειες που
έκαναν οι αρμόδιοι για να γκρεμίσουν την «Αγία Σωτήρα» -έλεγαν οι εργάτες-
χρησιμοποιώντας τα πιο σύγχρονα τεχνικά μέσα, δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα !…
Το θρυλικό εκκλησάκι υπέμεινε καρτερικά τα ισχυρά
κτυπήματα που του έδωσε ο εκσκαφέας ενός μεγάλου γερανού και στάθηκε ακλόνητο
μπροστά στο μουγκρητό του μοτέρ της μπουλντόζας που έριξε όλη του την ισχύ για
να παρασύρει με χοντρά συρματόσχοινα στο έδαφος τον τρούλο… …
Σήμερα όλη η τριγύρω περιοχή έχει εκκαθαριστεί και στη
θέση των χωραφιών και των δέντρων υψώνονται οι επιβλητικές εγκαταστάσεις των
διυλιστηρίων. Τα σχέδια, η εφαρμογή των οποίων συνεχίζεται πάντα με γοργό
ρυθμό, προέβλεπαν ως απαραίτητο το γκρέμισμα της «Αγίας Σωτήρας», πράγμα που
έπρεπε να έχει γίνει εδώ κι ένα χρόνο περίπου, νόμιζε όμως κανείς πως κάποια
υπερφυσική δύναμη φέρει αφάνταστες δυσκολίες στο έργο της κατεδαφίσεως κι έτσι
οι αλλεπάλληλες σχετικές προσπάθειες να μη καρποφορούν.
Αλλά, ας αφήσουμε μερικούς από τους εργάτες των
διυλιστηρίων που εργάζονται κοντά στο εκκλησάκι, να μας διηγηθούν ότι γνωρίζουν
σχετικά με το περίεργο φαινόμενο. «Η πρώτη απόπειρα να γκρεμίσουν την «Αγία
Σωτήρα» λέει ο φύλακας κ. Γιώργος Σταύρακας, έγινε το περασμένο καλοκαίρι.
Ήρθε τότε εδώ ένας μεγάλος γερανός και όπως γίνεται
συνήθως με τα μικρά κτίρια, κατάφερε μερικά γερά κτυπήματα με τον μεγάλο
εκσκαφέα του, στον τρούλο και τους τοίχους της εκκλησίας.
Εκτός όμως από μερικά ξυσίματα που έγιναν στα
εξωτερικά σοβαντίσματα, δεν πειράχθηκε τίποτα άλλο από το Ναό. Ο οδηγός, όπως
λένε τρελάθηκε από το φόβο του, ο δε Γερμανός συνάδελφός του που πήρε τη θέση
του και προσπάθησε να επιτύχει κάτι καλύτερο, παράτησε αμέσως τη δουλειά του,
ενώ ο γερανός έπαιρνε φωτιά !…
Αυτά μου λέει ο Γιώργος Σταύρακας ο οποίος με
παραπέμπει στη συνέχεια σ’ ένα από τους εργάτες που πήραν μέρος στην τελευταία
προσπάθεια για την κατεδάφιση της εκκλησίας. «Έφθασε εδώ ένα συνεργείο, λέει ο
κ. Αντώνης Κοκκόλης, την περασμένη Παρασκευή κατά τις 11 το πρωί.
Μας ζήτησαν να τους βοηθήσουμε να τρυπήσουν τα
παράθυρα της σκεπής (Σ.Σ. τρούλου) της εκκλησίας για να περάσουν τα συρματόσχοινα
της μπουλντόζας. Με το πρώτο όμως τράβηγμα και παρ’ όλο που ο τοίχος δεν είναι
χοντρός, το γερό συρματόσχοινο έσπασε λες και ήταν… καραμέλα.
Η μηχανή της μπουλντόζας σταμάτησε. Έφθασε τότε ο
Γερμανός ειδικός κ. Μέλμπερ, ο οποίος φρόντισε μαζί με τον Έλληνα οδηγό να
επισκευάσουν -τους πήρε πολλή ώρα- τη μηχανή. Όταν όμως έβαλε ο Γερμανός μπρος
στη μηχανή και ζήτησε από τον οδηγό της να συνεχίσει την προσπάθεια, ο
συμπατριώτης μας αρνήθηκε.
Τότε, ανέλαβε ο ίδιος ο Μέλμπερ και μεταχειρίσθηκε
πολύ πιο χοντρό συρματόσχοινο. Με το πρώτο όμως τράβηγμα, έσπασε κι αυτό, σαν
νάταν… ζυμάρι. Δεν προσπάθησε άλλη φορά ο ξένος. Κοίταξε μόνο κατάπληκτος το
μικρό εκκλησάκι κι αφού ψιθύρισε μερικά λόγια σαν τρομαγμένος εγκατέλειψε το
μέρος για να μη ξανάρθει έως σήμερα» !…
Την αφήγηση του εργάτου Αντώνη Κοκκόλη μου επιβεβαίωσε
κι ο συνάδελφός του Χαρίλαος Τσίγκος, από τον Ασπρόπυργο, ο οποίος συμπληρώνει
ότι το εκκλησάκι χτίστηκε, όπως ανέφερα στην αρχή, πριν από 49 χρόνια με
χρήματα εράνου που έκαμε ο θείος του Σωτήρης Τσίγκος.
Ρώτησα τους εργάτες αν θα δεχτούν όταν τους το
ζητήσουν, να γκρεμίσουν με δυναμίτη το εκκλησάκι. «Και 500.000 δραχμές να μου
δίνουν δεν κάνω αυτό το αμάρτημα», μου λέει ο Χρήστος Νομικός, ενώ ο Σπύρος
Κολοβός, ένας γερός νεαρός κι αυτός εργάτης, συμπληρώνει: «Και να με χρυσώσουν
ακόμη, δεν βάζω χέρι πάνω στην «Αγία Σωτήρα».
Προξενεί αληθινά κατάπληξη η πίστη των απλοϊκών
εργατών των διυλιστηρίων στην υπερφυσική δύναμη που νομίζουν πως περιβάλλει το
γραφικό εκκλησάκι της «Αγίας Σωτήρας». «Αμφιβάλουμε λένε αν θα βρεθεί ένας
χριστιανός που θα τολμήσει να πειράξει τον ιερό αυτό τόπο.
Ήδη έρχονται πολλοί εργολάβοι για να αναλάβουν την
κατεδάφισή του, αλλά όταν μαθαίνουν το ιστορικό το… βάζουν στα πόδια». Η
εταιρεία έχει προκηρύξει διαγωνισμό για να ρίξει στο έδαφος την «Αγία Σωτήρα».
Προσφέρει μάλιστα όπως με πληροφορούν μεγάλη αμοιβή.
Πολλοί παρουσιάσθηκαν μέχρι τώρα, αλλά όπως λένε και οι εργάτες παραιτήθηκαν.
Δεν είναι άραγε δυνατόν να διατηρηθεί στη σημερινή του θέση το θρυλικό ξωκλήσι;
Η έκταση που καλύπτει είναι μηδαμινή. Είναι κρίμα ν’
απογοητεύσει κανείς τους καλούς χριστιανούς της περιοχής που έχουν τόσο μεγάλη
πίστη στην θεϊκή δύναμή του. Χρ. Οικονόμου ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΜΠΤΗ 28 ΜΑΡΤΙΟΥ 1957
